Blog

View: https://www.youtube.com/watch?v=3JWTaaS7LdU E mban mend kur syte tane u ndeshen per here te pare? Por kur doren time nder doren tende more, e mban mend? A i ndjeve e ti djerset e ftohta dhe pse fytyra ime perpiqej te fshihte cdo ndjesi , cdo emocion, cdo paqartesi? Gjithcka ndodh per nje arsye - thone, por ende sot , ende sot pyes veten kush ishte arsyeja qe ti ktheve syte nga une? E sot pyes , kush ishte arsyeja te kthesh edhe shpatullat? Ti e di qe asnjehere une s'do jem ajo qe do kthehet, sepse ti e di .....Une jam ajo qe per pak krenari humbas edhe ate qe shpirti fort ma kerkon. Por , edhe pse sot jam ende nen vrukun e asaj qe ndodhi....neser te premtoj se do te kujtoj si nje episod te bukur. Ke parasysh ato filmat qe...
Jutbina, eposi i kreshnikeve ... ne kerkim te rrenjeve dhe emrit te te pareve te mi!
Jutbina është qendra kryesore e kreshnikëve që përmenden në eposin shqiptar. Emra të tjerë që përmenden janë dhe Klladusha e Kotorret, të cilat gjenden në veri të Jutbinës së sotme. Jutbina, që sot në sllavisht emërtohet si Udbina, gjendet në Kroacinë jugore të sotme, në rajonin Lika, 50 km në veripërëndim të Zarës dhe në jug të parkut kombëtar të Plitviçkës.[1] Bjeshkët rreth Jutbinës Jutbina gjendet mbi një kodër, në një pozicion mjaft strategjik, nga ku mund të vrojtohet me dhjetëra kilometra më larg. Natyra është ashtu siç përshkruhet në Epos, me lëndina, ahe e çetina të shumta. Në veri gjendet Sava, në brigjet e së cilës Halili rrëmben Tanushën. Jutbina ka dhe një aeroport të vogël i cili u përdor gjatë luftës për sulme ajrore...
Perpiqem te evitoj vapen me sa te mundem, pasi sot dielli duket cakerrqejf. Megjithse ajo qe po pi nuk eshte se ndihmon ne kete. Por ja qe disa zakone nuk i nderroj dot, dhe kafeja eshte nje nga keto. Per te, jam i disponueshem 24 ore, ne c'do kohe. Paçka se nje bar province, ambjenti te rrethon me atmosferen tipike te bareve... Me muzike te mire, e xhingla te ketij lloji. Vecanerisht mua me terheq dyshemeja e ambientit te jashtem. Qe per shumekend s'besoj te ngjalle interes. Pasi s'jane vecse pllaka te vogla te nderthurura nga ato te trotuareve, ku i has rendom ne qytetin tone shumë ngjyresh. Por ja që mua s'di pse me japin nje ndjesi te vecante, ndoshta bashke me njerzit qe e frekuentojne. Buzeqeshjet salutuese vazhdimisht, një...
Reborn.
Me falni, me falni, me falni Ju lutem tme falni. "Hajde me ne, do te ndihmojme. S'je as e para dhe as e fundit. Do te ndihmojme. Braktis punen dhe indipendencen tende dhe hajde" "Cfare do bosh? Kisha menduar do braktisje punen dhe do kerkoje ndihme. Ske si ja ben tjeter... smund tja dalesh vetem". Ju lutem te me falni qe sot do ju nxjerr te gjithve gishtin e mesit. "Cben o goce" "Po na lendon me gjith ket agresivitet" "Ti sje kshu" "Ti je e lenduar dhe nuk din cfare bene" "Nuk eshte e hijshme per nje femer te sillet kshu" "Ti je tjeter njeri". Vertet... un jam tjeter njeri. Sjam as femer as mashkull... Jam mish dhe kocka. Kocka qe vibrojne nga deshira per te care mishin dhe ti tregojne botes qe gerrvishjet nuk i...
Disa mendime te hedhura andej knej...
Ndonjeher kam nevoj te mbyll syt dhe te ndaloj kohen. Ne ato sekonda ndertoj endrrat e mia dhe bind veten se nje dit do i realizoj... nje dit do plotesohen deshirat e mia nje dit do harroj momentet qe kam vuajtur dhe lotet qe kam derdhur nje dit do e heq masken sepse sdo kem me nevoj ti pershtatem realitetit nje dit, nese nuk eshte teper vone, mbase do me kuptojne dhe nuk do bazohen vetem tek karakteri im i paqendrueshem. Un e di... Rrenja e gabimeve te mia eshte estremizmi: disa her bilancohem tek frika dhe disa her tek guximi i tepert. Bardhe o zi, nuk njoh nje rruge te mesme... nuk ngopem me normalitetin.
Nuk arri te kuptoj a eshte kenga qe shpreh dhimbje apo jam un qe nuk ndjej me asgje tjeter?! Por doja te thoja: shprehjani dashurine njeri tjetrit. Ne familje... pas nje debati, pas nje sherri, pas nje akuze apo ngrejtje zeri te tepert; ska rendesi. Shprehjani njerit tjetrit dhe per me teper femijeve. Ato kan me shume nevoj per nje 'te dua' se sa per ndihme ekonomike... kan nevoj per aprovim nga ju, kan nevoj per nje perqafim ose per nje 'jemi me ty, mos ki frike askend', 'ke mbeshtetjen tone dhe nuk je vetem'... nuk arri te konceptoj pse dashuria akoma sot nenvlersohet; ta shprehesh ate nuk eshte turp. Shprehjani femijeve edhe kur jeni te merzitur sepse perndryshe do fillojne ta mbushin ate boshllek me therrime dashurie te...
Me erdhe ashtu papritur, me unikalja qe mund te kisha perjetuar . Me lumturove , me verberove me hodhe atje ku nuk mund ta kisha imagjinuar se mund te shkoja , me budallallepse ... a thua ishte faji im? A thua te ishte nga mos pervoja dhe pasiguria? Nga frika se nuk mu kthye asnjehere mbrapsht ajo qe te dhashe per vite me radhe?? Po tani pse me rikthehesh ? Ne nje forme me te eger akoma!? A kam faj un qe tu dhash me mish e me shpirt , te ofrova gjithcka qe mund te te me mbante kraharori , te fala dhe dinjitetin , por ti nuk me pyete asnjhere nese le nje pplage te thelle tek une , jo asnjehere! Mesova te hesht , Binda veten per vite me radhe qe ishe nje genjeshter , nje iluzion , asgje me teper. Te struka thelle ne...
Kam shkruar per cdo ndjesi timen , per cdo njeri ne jeten time , per cdo dhimbje ,lot a lumturi Kurre per ty … Por e di pse –ne.. Te shkruaj per ty do te thote te shkund pluhurin , te hap cdo kanate te mbyllur me aq kujdes, te terboj gjithe demonet e mi, te ngre peshe Olimpin me mitet e tij . Te shkruaj per ty do me duhet te them ate qe s’ia lejova kurre vetes ta thoja ….sepse ti ske per te qene kurre lamtumira ime! Ti do jesh perhere streha ime , ajo qe me pret aq embel , qe me ledhaton , qe nuk me le asnje cast vetem …je kujtimi im me I pafajshem , me I ndjeri , je jeta ime! Sepse une e ti jetuam nje jete , jeten qe do doja ta riktheja ne cdo cast, pa dyshimin me te vogel. Ti ndoshta mendon se une te harroj , por une kujtoj cdo detaj...
Nata, miku im
Penda me eshte thare, caji me eshte ftohur. Brenda kater mureve mbreteron nje qetesi e madhe, ndegjohen vetem tik-taket e ores se ngjitur ne mur. Jashte debora e madhe i ka mbuluar pullazet e shtepive. Po te kisha pasur krahe te fluturoje, do t'i shihja nga lart keto pullaze sikur te ishin mbuluar me nje carcaf te bardhe. Hapi dritaren dhe ne ato momente futet nje ajer i paster nga jashte, mu ashtu sikur nje dashuri e fresket kur futet ne zemren e nje njeriu qe dashurohet per here te pare. Marr fryme thelle, ndegjoj te lehurat e qenve endacak, te cilet sa me dhimbsen aq edhe i urrej nganjehere kur me ndjekin rruges kur kthehem ne shtepi ne oret e vona. Nata, ky miku im i vjeter. Ate cfare nuk arrij ta mendoje diten, e mendoj naten...
un nuk kuptoj
isha duke menduar dicka... shof shpesh ne filma qe kur 1 nen eshte e ndar nga burri ose burri nuk jeton mo njerzit fillojn ta shofin me sy tjeter nese kjo frekuqenton dike qe te rifilloj nga e para... shpesh her kjo nen ka fmi ... nje...dy...ose 3... deri dje sja veja shum veshim ktyre gjerave... por i ndodhi dicka te till 1 personit qe un du. akoma nuk e di se cfar mund ti ket than engjellit tim per babin e vet.... eshte e vertet qe nuk eshte shum qe ka ndodh ajo qe nuk duhet te ndodhte.... por pse kjo nen nese perpiqet te rifilloj nga e para duhet te kritikohet direkt per ket gje ? nje nen smund te perballoj vet rritjen e 2 fmi.... pse njerzit ne vend te ndihmojn vetem kritikojn ? ca i mungon atyre ? me vjen...
..genjeja veten dhe kjo kish kohe qe vazhdonte. E beja me nje vetdije te frikshme kete vetmohim sepse mendoja se ishte me e lehte per te ecur perpara. Strukja brenda vetes dhimbjen e te shkuares dhe shpresoja se duke e mbytur do te mund mos te perballesha me me te. Por sot kuptoj se e verteta ishte ndryshe. Te rimekembesh duhet te perballesh dhe mos kerkosh te ikesh larg saj. Mund te fshihesh nga njerezit apo gjerat qe te lendojne dhe te mendosh se kjo do te thote se ne nje fare menyre ti po ben paqe me te shkuaren.. Por jo... I gjithe presioni rritej brenda vetes , ashtu pa kuptuar derisa ne fund si maja ajsbergut filloi te rishfaqej dhe te therrmonte fasaden e ngritur me aq kujdes. Mjaftoi shume pak per te pare veten gjunjezuar para...
Syte e tu
Ne jeten time kam pare me mijera, mbase me miliona sy qe me shikojne. Por si ata te tute, mbase sa te kem jete, kurre nuk do te shikoje me. Aq te bukur, aq te zjarrte... Sikur ndezen tek une ate deshire per te perqafuar dike pa patur friken se do te lendohem. Per te dashuruar dhe nje here tjeter pa patur friken se do hidhem serish ne nje humner pa fund. Sikur nje kafe... Ah sikur. Te betohem qe do hesht gjate gjithe kohes dhe do te shikoj me endje vetem ata dy syte e tu duke u i uruar vetes qe mos te cmendem.
Brenda
Ne gjithe jeten time, njerzit i kam friksuar sepse menyra se si jetoj eshte po aq spontanee dhe e dlire sa dhe e papritur. Plot surpriza dhe vendime te marrme ne baz te momentit. Schiena indietro e petto in fuori... hunda krenare perpjet dhe takat qe kercasin si paralajmerim. I kam friksuar sepse nuk kan asnje lloj kontrolli tek une dhe i duket sikur i rreshkas nga duart. Bjondja ime tallet dhe thot: sei un folletto iperattivo sotto crack. Te tjere me shprehin lirshem qe pershtypja e pare ka qen se isha personi me arrogant dhe heartless qe mund te kishin takuar ndonjehere. Ne familje gjithashtu, ama e din qe jam, cfare do lloj gjeje te ndodhe. Ah... nuk dua te harroj ato qe kan pasur frik te me flisnin. Ky mallkim me...
Zemra e dreqit Nuk te kam degjuar, e as nuk te kam pa Dashuria jote u kthye ne helm per mua Zemra jote e dreqit Mbeti duke jetuar tek une Duke shkuar, me lere mua vetem dashuri Me lere dhe dhimbjen time te rregulloj brenda vetes U dogja o Zoti ime Ishe ky fati Qe me beri te fyej ty Une dhe para teje kam jetuar Dhe pas teje do jetoj Vitet dhe rruget, ishin ato qe humba Pabesia jote me vulosi Me lere te shuaj zjarrin Brenda vetes Nuk e harrova e nuk mund te harroj Nese me pyet pse jetoj ... Nese me pyet a jetoj? Do te thoja po, por nje Gjysem e imja mbeti tek ty A jam penduar.. U zbukurova me vajtim Une jam nje nga ata qe thone se nuk kam asgje, nuk me intereson asgje. Dhe pastaj mbyllem ne dhomen time, fut koken ne nje...
Hymni i bjeshkeve !
PER MALESINE E MADHE… MENDOJ SHPESH NE AMERIKE. Nga malli per ty,jam ngjitur deri ne Kolorado, Ku vetem po te ngrihesh ne maje te kembeve Henen e preke me dore…?! Por asgjekundi si tek ti,qiellin se kam ndjere me afer, Por asgjekundi si te ti, Guri nuk me eshte dukur me njerzore. I kam dashur malet tua,biles edhe shpellat, Qe si duar hapsirash,varen gjer te niveli i detit?! Vecse kullat e ngujueme... Si viktima te pergjakura mjergullash, Se si i tejkalonin,edhe dramat e Berthold Brehtit. E pra une qe botes,kryq e terthore i rashe, Per gjame burrash kund’nuk ndjeva…?! Dhe as Bjeshke te Nemuna kund’nuk pashe. Dhe askush bujrem s’me tha… Dhe as s’me foli per Krajli! Dhe askush Bese s’me dha, Dhe as s’me shpalli mik,deri ne armiqsi...
Beni kthehet nga shkolla dhe i thote te atit se ka marre 4 ne matematike. I Ati: -Pseeee? Beni: -Mesuesi me pyeti sa bejne 2×3 dhe une i thashe 6. I Ati: -Po aq bejne! Beni: -Pastaj ajo pyeti sa bejne 3×2? I Ati: -Ku mutin eshte ndryshimi? Beni: -Po tamam keshtu i thashe edhe une! Shkon sala ne takim me popullin floket perpjet sala hapat nga nji meter tu i dhon doren popullit shkon te njoni. ky i shef floket sales dhe i thote - po ti ke ardh me motorr aaa xhaja del ne qytet me gomar dhe ca djem donin te talleshin me xhajen . e shofin xhajen dhe i thojn - xhaje e gezofsh bencin - flm -i pergjigjet xhaja prap nje dit tjeter xhaja prap keto cunat - xhaje e gezofsh bencin - flm i pergjigjet xhaja prap njani nga...
Nuk u betuam kurre per dashuri te perjetshme , as duart si nderem mbi vatren e ndezur, as hi nuk lame per kujtimet e te shkuares. Asgje nga memoria nuk fshime , as kulte nuk ngritem , asgje nuk kerkuam , asgje nuk premtuam …pervec atij largimi te ftohte akull! Vetes nuk ia lejuam te enderronim me tej. Kudo ku shkelem kemi lene gjurmet ,ku koha do venisi si imazhe te nje jete te jetuar diku , atje larg…. Por ndjesite , adrenalinen kur aq prane ndjenim pranine , mistiken ne sinjalet e shikimeve tona , ledhatimet , te qeshurat ,melodite e shpirtit mbeten peng I kujteses per sot e per cdo dite. Asnjehere nuk do harrojme …. Nuk do harrojme si ishte te duash ,dhe te te duan. Nuk do harrojme ndjesine qe fal shtrengimi I duarve , shikimi nder...
Fryma në xhamin e ftohtë hedh telajon e brishtë. Zgjas gishtin instiktivisht, të vizatoj portretin tënd... Dhe ajo që del është një fytyrë e qeshur. Sytë, Ato sy plot dritë që shkëlqejnë mrekulli dhe zgjuarsi së bashku. Hunda kapriçoze si dëshmi për natyrën lajkatare plot hijeshi. Buzët... Dhe mëndja menjëherë nis të kompozojë shijen e asaj puthjeje.... Mbyll sytë si një fëmijë i rraskapitur për gjumë, që i varet koka në dremitjen e ëmbël. Por menjëherë ke ndjesinë sikur po bie ose rrëzohesh diku. Dhe me vërik Zgjohesh! Arsyeja duket sikur më kap nga flokët për të më shkundur nga ëndërrimi i ëmbël. Ti s'je aty! Me sytë gjysmë mbyllurazi sërish marr frymë thellë, edhe e lëshoj në sipërfaqen e akullt prej xhami por më kot, ti s'je...
Me kujtohet si sot momenti me i bukur ne te cilen mesova se ti kishe filluar te "lulezoje" brenda meje.Ishte dite e marte sapo kisha dale nga provimi dhe humbas ndienjat papritur duke perfunduar ne spital .Kisha dite qe isha si e lodhur ,e pafuqishme por ideja se do behesha nene ishte shume large...mendoja se kjo gje me ndodhte nga stresi i provimeve dhe monotonia. Momenti kur dalin pergjigjet e analizave me than "urime ",u habita! E pyeta pse? Do behesh nene, me tha.U shokova ,se kisha menduar qe kjo dite do vinte kaq shpejt.Kam qare shume ditet e para ,te gjithe me benin presion qe te hiqja dore ,por nese do hiqja dore nga ty do hiqja dore nga vetja.Dola kunder te gjitheve dhe mora parasysh cdo rrezik ...ja dola ne fund .Pas 9 muajve...
Mantelat e zinj' fëshferijnë mediokritet e arrogancë, në sallën e ngrohur me ajër të kondicionuar. Por nuk mjafton të ngrohë mëndjen mediokre. (Kondicioner) Injoranca e veshur në të zeza, përsëri ka fytyrë femre... Dejavuuu!? Aspak! E përditshme... Nëse nuk ta mban xhepi një kondicioner, thjesht do të tkurresh në të ftohtin e së përditshmes! Sepse dielli nuk ngroh më! E zeza, është përhapur aq shumë në këtë vënd të puthur me shumë dashuri e diell ; Saqë është kthyer në një shushunjë! Aq sa të detyron të vishesh trashë. Deri sa vjen një ditë, kur s'ke ç'vesh më... për ti bërë ballë të ftohtit kërrcëllitës... Gardëroba jote boshatiset, është aq e varfër (të duket) sa që e përplas! S'ta m'ban xhepi një kondicioner... Je tepër i...
Pranvera erdhi serisht , dhe bashke me te vjen e ti, si per te me sjelle kaq prane kujtimin me te bukur qe do mbart deri ne fund te shtegetimit tim jetesor. Ishte ajo dite ku per here te pare te pashe drejt e ne sy, dhe brenda meje 1000 mije fishekzjarre shperthyen duke me bere te besoj se jeta eshte mrekullia vete. Te ndjeja doren tende ne timen , elektrizim nga ato qe nuk mjafton nje jete ti harrosh. Ti ishe kaq I gjalle , brenda meje dhe je ende aty ne piedestalin e shpirtit time , sepse ti…ti me jep jete! Mars 2019
Diku ne nje ishull enderr, na u mblodhen mendja dhe ndjesite e njerzve... Dhe te shpenguar filluan te admirojne bukurite perrallore te atij ishulli... Dikur Invencioni thirri - " Ej! Po sikur te bejme nje loje te gjithe bashke? Sylla mbyllurazi psh, Si thoni? " - Menjehere ja pret Zilia - " kukafshehti mo? Bah, loje koti!! " - Inati e mbeshtet - " po, po. Ta shpif! Kush ka nge per loje! " - Miresia therret - " uaa! Pse jo eshte bukur!! "- por e Liga nxiton - " Pusho ti moj bibe! Nuk di gje.... " - Pertacia thote - " ohuu une pertoj " - Frika pyet - " eshte loje qe vritesh? " - Guximi i hedh doren miqesisht, dhe e qeteson - " Jo mos ki merak, nuk eshte loje e rrezikshme! " - Dilema dic belbezon - " po sikur... " - Mirepo nje...
Shpesh hasim shprehjen-"te jesh vetvetja". Dhe mitizimi qe i behet dikujt qe shperthen, nevrikoset, reagon, ndonjehere edhe shan apo ofendon per te kerkuar ndjese me vone, te ben te mendosh qe vetem keta lloj personash qenkan vetvetja. E kush e tha kete? Kush e percakton? Dikush qe nuk reagon ndaj budallalleqeve, dikush qe injoron negativitetin, dikush qe nuk ka shperthime, nuk eshte impulsiv/e nuk qenka vetvetja? Pse? Si? Qysh? Tek? Nga? Kur? A thua se vetvetja qenka reagimi i shpejtuar ndaj gjithcka e cdo gjeje. Vetvetja eshte gjithkush prej nesh. Si ai/ajo qe nevrikoset, si ai/ajo qe i thote gjerat ashtu si i vijne, si ai/ajo qe i thote gjerat ashtu si nuk i vijne, si ai/ajo qe nuk i thote fare, te gjithe jemi vetvetja. Madje edhe...
Lart siper posht anash majtas dhe djathtas... kerkoje
Afrohu nje cast dhe harro ku ndodhemi... Fik zhurmat dhe background-in qe te c'perqendron nga c'eshte reale. Me lejo te prek zemren dhe afro doren te gjoksi im qe te ndjesh dicka qe nuk pompon vetem gjak. A e ndjen dhe ti tani ket shperthim ngjyrash? Si te duken kur mixohen bashk ne armoni per te krijuar dicka magjike? Pak a shum si magjia ne syt e nje femije kur ndizen dritat e pemes te vitit te ri. Eshte shpres
Lolo
Lolo Sa bukur nis dita kur perpara pasqyres, syte mezi hapen dhe do te duhet "te vizatosh me buzkuq" ne mendje tende buzen, vesh me vesh. Keshtu qe do te duket vetja me i bukur, sikur po i buzeqesh jetes, sikur dita nis me e lumtur. Pa harruar naten akoma. Nje nate qe mezi mbyll syte sepse te duken mendimet si ato kucedrat qe duan te te shqyejn leckat. Sapo i mbyll, pa kuptuar si nje labirint plot skuta te erreta, humbet pa nje, pa dy, pa kaluar sekondi. Humbet tek ato mendime qe gjate dites, ashtu fort te jane ngulitur ne mendje. Te sorrollaten ne mendje ato deshira te perbrendshme te cilat di ti fshehesh mjaft mire. Ato deshira qe ulerasin brenda teje por qe me nje force te pazakonte i merr frymen me zinxhirat e turpit dhe frikes...
Pritje Ferri
Pritje Ferri… Zgjas duart, te ndez driten Te shikoj veten si pasqyre sepse sonte dua te kendoj, jo me ze por me shpirt. Ti bie gjoksit tim me grushta Te shporr pluhurin, e shpatullave e mia. Sonte nuk guxon askush te me thote qe nuk mundem. Jo, jo nuk ka njeri, i madh apo i vogel, dreq apo engjell, te me thote qe nuk ka muzike, per veshet mi, qe nuk ka lule, ne dimer per mua. Mjaft te kam pritur, E per dreq, akoma pres Aq sa nuk e imagjinon dot, Buzqeshja perhumbur, ka humbur ritmin nen vellon e “injorantit” e nuk kupton dot, te shkarat nga gezimi, e te vrarat nga pikellimi. Sa shkrime, sa poezi kam thurur nen zgavren time aq here sa, mishi rrenqethej ne vetmi e zemra dridhej vetem per pak miresi. Ne heshtje si vdekja, kam pritur...
Dashuri pa Kushte
Dashuri pa Kushte Moment meditimi... Nen melodine e muzikes me te bukur mbyllen qepallat e syrit dhe aty per aty hapet dhe sipari i kujtimeve me te bukura. Atij sipari qe e shtrengon fort brenda teje dhe sdo ta ndash me anje njeri ne kete bote. Aty ku nuk ngopesh duke genjyer veten se jemi prane te vertetes, aty ku do te donin te gjithe te ishim edhe pse dikush tregohet kokeforte dhe pranon nje te vertete ndryshe. Si nje ze brenda shpirtit qe te terheq drejt humneres se genjeshtrave dhe te vertetave duke te perplasur pashpirterisht me surrealzimin dhe realitetin, aq te bukura, aq te embla. Nuk ka nje fund, nuk ka as nje fillim. Lind si nje deshire e brendshme, mungese, pendese, kujtim, hidherim, lot, gezim. Ne nje moment debulese...
Stanotte ho sognato
Ma non come tutte le altre notti... Ero nella mia cara e bella Parigi ma senza le luci colorate. Non c'erano pittori o modelle mezze nude per le strade della città ma in compenso c'era un ragazzo che mi teneva per mano. Uno straniero... non ricordo bene il viso; ma il resto è impresso nella mia mente come l'agitazione e l'ansia che sentivo mentre correvo per tornare indietro al hotel perché c'era qualcosa che mi diceva 'non prendere quella barca che non è la tua'. Era buio fitto perché si era rotto l'impianto elettrico e a breve avrebbero finito di aggiustarlo, per ripartire per andare a fare una gita. Non so da quale tasca ho tirato fuori il mio vecchio diario, quello ormai strappato, ma con altre immagini... la maggior parte...
...ka disa nota qe ngjallen nga gremadha te vdekurish, ti i ndjen,pastaj neper lotet qe te rreshkasin ne heshtjen e mendimit ,udhton ne tingullin e rradhes,me shpresen se ky efjalt do perfundoje. E keshtu ajo piano e vjeter prodhon pafundesisht tinguj trishtimi, ti behesh refreni kryesor i tekstit. Kupton qe ke zhveshur nje kujtim,nje puthje te harruar, nje ze te embel,nje kohe qe nuk kthehet, kerkon ngjyren e nje zeri qe te mungon, te mungon,e keshtu zbret shkallet deri ne trishtimin e fundit tendin. Pastaj perkdhel shpirtin e lodhur, sic perkdhel shiu lulen e pare te pranveres,i ngjet shkallet nje nga nje, ne cdo shkall mundohesh te lesh peng te ketij teksti nje petale....qofte e zeze,e kuqe apo e bardhe....mjafton tjet nje...
Miremengjesi vjesht!
.Miremengjesi vjesht! Miremengjesi vjesht, miremengjesi dhe asaj gjethje te purpurt, sapo u pershendet me deget e pemes meme, deget e se ciles, ngjajne te lodhura mjaft nga kjo vere pak e renduar. A thua dhe pemet, gjethet, ujrat, lumenjt, e kane ndjere peshen e kesaj vere qe lam pas?! Valle ai cifti qe ecen shkujdesur ,neper kete rruge boshe heret ne kete mengjes vjeshte,e ka ndjere peshen e kesaj vere?! Apo dashuria eshte pak e hutuar dhe mos kokçarse, ndaj ata shijuan aromen e puthjeve te tyre, te strukur ne perqafimet e njeri-tjetrit, ndoshta diku ne nje breg deti te vetmuar. Si i lodhur ndihem kete mengjes, shkujdesur ne hapat e nje kohe plak ,duke thashethemuar me veten dhe mendimet ,eci drejte kafese se lagjes,kjo dite vjeshte...
Kohë injorante
Kohë vampire! Që thith jo gjak, por tru... Ndjehem si një përbindësh i zënë në kurth nga vetja më tepër se nga të tjerët. Edhe ashtu përpëlitem duke thirrur pa zë sepse ndjej se faji është vetëm imi. Madje nuk e ndjej, jam i bindur! Çirrem në brendësinë time të zbrazët nga rrugëdalja, Edhe ashtu në agoni si ajo kafsha që lëngon. Gjej të vetmen rrugëdalje... të mbys mendimet në gotën e alkoolit. Avujt që herë më vënë në gjumë herë më bëjnë të ndihem i pathyeshëm.... Por se më shumë se kurrë, më bëjnë të shaj me zë! Ndryshe nga kafsha... Sepse e di se më shumë se kurrë lëndoj njerëzit që më duan më tepër duke lënduar veten. Shaj mallkoj! Por më kot. E di se, sapo të bëhem pak më mirë emri im prej sarhoshi, nuk shkulet lehtë nga...
Feniks! Po te shkruaj ne mes te dallgave te zemres, e rrethuar nga heshtja e perjetshme. Befas nje tufe me zogjsh shfaqen mbi mua. Pyes veten se ku po fluturojne, a eshte e mundur qe keta zogj te jene fenikse? Nje Feniks i smeraldit qe do te perplase krahet per te gjetur te verteten. ...... Je e dashuruar me ate? Po jam e dashuruar. Po, e dua! Po, trembem mos i ndodhe ndonje gje. I urrej te gjitha ata qe ja heqin buzeqeshjen e saj te bukur. Po, kam frik nga mungesa e saj ne boten time. I pranoj te gjitha vetem te jete e lumtur. Dashuria ime per ate rrjedh venash. Eshte aq afer zemres sime, Si nje lule e ngulitur thell ne toke. E embel, e vogel, e brisht Bredhacake ne dhomat e zemres. Si nje pulebardhe, si nje yll nate. Te dua...
Part... 3
A kishe imagjinuar se sa mund te dhimbte nje buzqeshje e sforcuar? 1... 2... 3 merr frym dhe ULERIT Si nje zog i corientuar qe perplas koken kunder xhamit duke e ditur qe asgje ska per te ndryshuar pervec dhimbjes qe do ti shtohet ne cdo goditje. 1... 2... 3... merr frym dhe ULERIT Sepse smund ta ndalosh thiken qe te eshte ngulitur ne kraharor dhe aq me teper te tentosh ta heqesh sepse do te shkly akoma me keq... Mbijeto dhe buzqesh. Tento te kujtosh kush je nderkoh qe perjeton si nje loop i pafund dhimbjen qe kurr nuk zhduket kudo qe tenton te mcifesh... sepse ne cfare do lloj kujtimi te bukur ku ngulit thonjt, monstra do te perplasi pertok dhe do te marri zvarr ne ferrin tend personal. 1... 2...3 merr frym dhe...
Motra eshte shoqa e pare ne jet , edhe pse nuk na ka lindur e njejta nene ,ne damar rrjedh i njejti gjakë.E bej kete dedikim per ty pavarsisht se nuk do e lexosh asnjehere per te vetmen arsye sepse nuk eshte ndonje gje qe ti se di .Nuk eshte arsye kush e di sa e forte por kisha nevoj te shprehem diku meqense tek ty nuk shprehem dot drejtperdrejt por gjithmone ta vertetoj me vepra dashurin time ...mora shkas te shkruaj disa rreshta melankolike disi per ne .Jemi rritur se bashku duke kaluar momente nga me te hidhura tek me kulminantet e lumturis.Nuk ja kemi leshuar doren asnjehere njera tjetres ,por me kalimin e viteve ne u rritem dhe rritja na largoj.Ti je large meje ,une large teje .Edhe pse large perpiqem me cdo kushte qe te mbaj...
Shumë herë më ka rastisur që të vjedh vëmendjen... Në situata nga më të ndryshmet, në një bisedë mes miqsh e të panjohurish. Në punë, nëpër tavolina të ndryshme etj. Pamvarsisht nëse ka patur ose jo femra gjithnjë kam patur ndonjë shok ose jo që gjithnjë më ka pyetur me atë nënqeshjen djallëzore në fytyrë, - "heheh ku qëndron kleçka...?" E përse duhet të ketë patjetër një kleçkë?! E kanë të pamundur vallë disa njerëz që ta konceptojnë sjelljen tënde si të natyrshme, e pa asnjë qëllim dytësor impresioni apo ku di Unë?!! Kaq e pa imagjinueshme duket që thjesht qëllimi është ai aty... Ndjesia e ndërsjelltë që lind jeton e normalisht vdes aty si ajo birrë që po konsumojmë bashkarisht. Sa e sa herë më ka rastisur (duke qenë pijedashës)...
U rrita dhe nuk e ndjej fare moshen, me duket vetja si 15 vjece vetem me eksperte ne jet. Gjithmon e prap, pak e cmendur, ndonjeher sentimentaliste dhe delikate, por edhe kokfort dhe kembngulese, otimiste dhe me deshir per te shijuar ne max jeten :) Gjeja qe kam urryer me shum, eshte qe jan munduar tme ndrryshojne. Kan provuar tme bejn te nderroj karakter edhe pse sjam ndjer kurr ne siklet me veten time. Ok, jam gatuar mbrapsh per shum gjera... por cfare eshte ajo qe quani normalitet? Ka gje me te shemtut se normaliteti? Te gjith njesoj, sikur i ka prodhuar e njejta fabrik. Jeta ka nevoj per ngjyra te ndrryshme :) ka nevoj per njerez pak te cmendur qe thyjn monotone... ka nevoj per VITALITET. Me pelqen te cohem...
Shooting the past
“Other peoples’ pictures. There are those who find other people’s pictures totally dull… just can’t look at them. But I adore them… absolutely love them. I just have to say one thing to make these pictures absolutely electrifying: these people, some of these people, are about to be hit with the most terrible change… their whole worlds turned upside down… they’ve no idea… uncertainty… beyond their wildest dreams.”
U desh te fluturonim per te kuptuar qe qiejt nuk egzistojne ...
Po pikerisht kjo . Pa shume fjale , shpjegime. Dikur del nga ajo veze e mbrojtur , dicka mes kerkeses qe pritet nga ty dhe deshires qe ti te behesh dikushi . Askush sme pyeti ku dua te ik apo dua te iki .. Ashtu me dhane nje te shtyre ne syte e mi , e nje ceremoni gjith kujdes , ne syte e tyre . Disi do behet thane.. do behet me mire thane.. Madje me mire ske ku vete . DHE fluturuam ashtu shkujdesshem , duke imituar ca e duke improvizuar shume .. Here perballeshim me nje shpat mali e her me vetetetim ne mes te veres... Kish momente qe magjepsemi nga ylberi dhe qiejt i kerkojme ne syte e njerzve qe duam apo si kemi prane.. sepse qiejt nuk egzistojne.
Kanoçet
E cuditshme se si njeriu perfton zakonet e vendit ku jeton. Ne Shqiptaret si shume popuj ne bote jemi pijedashes. Mirpo si c'do gje ne Shqiperi dhe te piret atje nuk ka orare, dite, apo mase informaliteti Shqiptar edhe ketu eshte bukur i dukshem, ashtu cakerrqejf dhe sarhosh te fton neper bare dhe lokalet e shumte, sa dikur bunkeret e famshem. Por ne boten e qyteruar eshte krejt ndryshe. Puna, oraret, parate, deri sa dhe baret i pershtaten protokollit te klientit. Mu desh pak jave te mesohesha me te piret ne shtepi, madje dhe fundjavave njrezia perpara se te shkoje ne bar apo night club, ja nis te pirit ne shtepi me pare. Cmimet e kripura neper bare dhe club'e ta impononin lehte kete llogjike. Dhe sigurisht pija qe konsumohet...
Në zi! E vonuar dhe të gjatë.
- Ja shif ktu.. Mos aty se lagesh!!! Hajde ktu të them! - Ngrys vetullat e zeza dhe sytë e tu të zinj të aq të bukur marin pamje kërcënuese - Ç'a të thashë!?? Mos u afro shumë ujit!! Teksa bëje gati kallamin e thatë të peshkimit, po përpiqeshe të më tregoje se si kapet peshku. Mirpo unë nga ana ime kisha gjetur një shkop edhe po peshkoja më vete... Sigurisht që erdha menjëherë. Teksa rrija ulur galiç me kokën mes duarve i mërzitur për vdekje që isha i detyruar të shikoja atë gjysëm tape vere teksa pluskonte mbi ujë. Mendoja me vete... - "Kjo është shumë e mërzitshme, nuk ndodh asgjë. Peshkimi ta shpifka!" -, ndërkohë që me gjuhë lagia cepat e buzëve të thara nga vapa e padurueshme. Asgjë spipetinte - përpos zhukatjeve monotone të...
Kur ti me tregoje historit e te kaluares Ti me ktheve trishtimin ne gezim. Je nje pjes e imja, me shume se vetulla per syrin tim, nena ime ti je e vetmja qe qendron gjithmon pran meje.Kishe nje vazo qe un e theva,ti me fale mua.Por dije qe edhe un jam e lenduar.Nena ime un do qendroj gjithmon me ty. Nena ime, nena ime ti mos u merzit Fjalet e tua gjithmon jane ne zemren time. Nena ime, nena ime eja mos u merzit, une ende per ty, jam ne gjunjet e tu. Kur bisedonim neteve pa fund, u bem dhe mikesha dhe i harruam rolet. Nuk eshte vetem gjaku qe na lidh. Nena ime ishte ajo qe i qendrojme pran njera tjetres.Kur fluturoj rruges si e palekundur, ti me shikon me frike.Cdo dite ti e nis me dashuri.Nena ime ti je ajo qe me qendron pran ❤ ...
patjeter kam aq shume per te treguar sa i harroj te gjitha. Por ndodh qe ndizet nje drite...nuhas nje arome apo degjoj nje muzik dhe un humbas ne kujtime... Jane ato te femijeris... Shiu mbi asfaltin e nxehte , sot me kujtoi rrugen e xhades. Me kujtohet si dikur, kish plepa nga dy anet. Mbaj mend, si mbi bicikleten e Tim eti mbrapa tij udhtoja shpesh. Here ne kembe mbrapa duke u lidh fort pas qafes se tij ( nje zot e di si mka duruar) e me se shumti kapur fort rreth tij qendruar. Per mua keto ishin pushimet me shofer privat ose shume me shume. Im ate ne kto momente me pyeste, nxiste kureshtjen time..Shpjegonte...mbante qendrim. Ishte terapi, ndjehesha komplet e mbrojtur. Aq sa here here gati sa sme zinte gjumi ne biciklet lidhur...
Ti je nje vizitore e rregullt per kedo. Me ne fund e gjete nje rruge per te me urdheruar serish, e per tu bere "Mbretereshe" e "sallonit tim" mbremjeve! Kishe kohe pa na e bere nderin "zonja gri"! E mua tani s'me mbetet tjeter gje vecse te uroj mireseardhjen e te te buzeqesh! Ne fakt per aq sa kam mundur, here ne menyre te zgjuar e here krejt naive, te kam shmangur! Por sado mire te te njoh, pasi keto vitet e fundit kam pasur rast te te njoh mire, madje dhe menyrat se si vjen tekat apo huqet... Here vjen me hapa te lehte vjedhurazi, here si nje e pastrehe... Here si nje vajze e pafajshme, e here si nje plake kobezeze... Here me furi e prepotence saqe nga forca jote fortesa ime ngjan prej rere!!!! Dhe kudo shperndan pluhurin...
Je suis njeri
Je suis NJERI!!! po po ,,, dua te mbaj nje minut heshtje! ka kohe qe me vrasin fjalet e pathana, se eshte tragjike , alarmante.... Eshte ma keq se nxemja globale dhe kriza ekonomike qe kemi. Bahet fjale, se po humbim njerezit e mire , jane specie ne zhdukje! ku e ve re ?! Krejt thjesht: kerkohet te jesh e sinqert por jo naive! te jesh diplomate por jo e dhelpen! kerkohet te jesh e zgjuar por jo djallezuar! kerkohet te jesh e sjellshme por jo me gjithken! kerkohet te kesh vet besim por jo mendjemadhe ! e se fundi kerkohet te jesh I drejte, tu e dite qe me diken do jesh i padrejte! 04/05/2015
Part. 1
Kur kam nje bot te tere brenda meje dhe nuk e shpreh dot. O zot sa inat! O zot sa nuk plas nga merzitja... "ah sikur" "po sikur" "ja tani do e nxjerr" dhe nderkoh studjoj menyren se si leviz vetullat nderkoh qe kalon nga nje argument te tjetri. "Po ai nishani? Ka qen gjithmon aty apo skam qen e vemendshme?" "Veshet i ka simetrik apo njerin me te vogel? Pse nuk mban vath? Do ti shkonte shume." "Pse ndaloi te flas? Me beri pyetje? Cfare duhet te pergjigjem? Cfare po thonte? T'ja them apo te buzeqesh me sy?" ... heshtje. - Dua te te ledhatoj faqet! Oh me fund ja thash.
Me kujtoj qe kam cuar ne esaurimento nervoso njeren sepse sme dha direkt noten e merituar por me shikonte nga gjoksi deri te kembet duke me ven ne siklet perpara te gjithve; denuar kushedi sa her klasen sepse jepja urdher te benin sa me shum zhurm me pretekstin qe "ti merr respekt sepse ke regjistrin perpara, kurse mua me mjafton respekti qe kan per mu" (gjith vitin maximumi 6 ne regjister); gjith heret qe kam dal nga klasa duke ja fut me shkelm deres qe conte te shkallet mbrapa shkolles (e dinin se kush ishte fajtorja dhe asiher nuk e rregulluan); kur drejtori me ndalonte dhe komplimentohej sepse dhe ate vit shkolla ishte prap ne gazet per bursen e fituar dhe bente sikur sme shifte qe isha prap ne laboratorin e...
Pertej nje momentit
Ne njerzit jemi te cuditshem. Shpesh kujtojme se dicka nuk `vdes` kurre. Qe shume gjera s`kane fund....qe koha eshte ne anen tone gjithnje. Me pas....duke ecur ne hapat e diteve,kupton,qe ti ecen duke lene pas shume gjera,shume copeza. Mundohesh ti marresh per dore,ti kujdesesh ,shpesh here ndoshta me shume se c`meritojne. Thjesht per faktin se ishin copezat qe i rrite me shpirt dhe me ndjesi. Por...por,koha dhe njehere,si vetmi pishtar i rrepte ndaj nesh vepron. Dhe ty s`te ngelet asgje me,pervec se te nderrosh stine,mendim,kujtim dhe veprim...e keshtu lind dhe nesermja ,ne hapat e diteve ne vazhdim,,, Me nje diell qe here te djeg e here te ngroh,me nje det qe here ka tallaze e here ben dashuri me qiellin. Dhe ti,,,ti njeri i vogel por...

Konkursi Letërsisë

  • Fijet e së shkuarës

    Votat: 3 16.7%
  • Hapat

    Votat: 5 27.8%
  • Ishte vjeshtë

    Votat: 6 33.3%
  • Ne hijen e fushes

    Votat: 4 22.2%
Back
Top