Vargjet ku gjeni veten ne keto momente!

Dashuria ime për ty
është si puhizë që ngatërrohet flokëve të një peme
si parfum mbi gushën e një aristokrateje
dhe si hije mbi sytë e tu të pashoq.

Dashuria ime për ty
është si sirena e një varke me vela
si shikimi i një marinari
dhe si vizita e pulëbardhës
mbi një far…

Monzer Masri poet sirian
Perktheu: Elmaz Fida
 
Jeta do të të thyejë. Askush nuk mund t'ju mbrojë nga kjo, dhe të qenit vetëm nuk do të mund, sepse vetmia gjithashtu do t'ju thyej me mallin e saj. Duhet të duash. Duhet të ndjesh. Kjo është arsyeja pse ju jeni këtu në tokë. Duhet të rrezikosh zemrën tënde. Ju jeni këtu për t'u gëlltitur. Dhe kur ndodh që të thyhesh, ose të tradhtohesh, ose të lihesh, ose të lëndohesh, ose furçat e vdekjes shumë afër, lëre veten të ulesh pranë një peme molle dhe dëgjo mollët që bien rreth teje në grumbuj, duke harxhuar ëmbëlsinë e tyre. Thuaji vetes që ke shijuar sa më shumë. ~Louise Erdrich
(Libri: Daullja e pikturuar.
1693636597976.png
 

O Me! O Life!*​

BY Whalt Whitman
Oh me! Oh life! of the questions of these recurring,
Of the endless trains of the faithless, of cities fill’d with the foolish,
Of myself forever reproaching myself, (for who more foolish than I, and who more faithless?)
Of eyes that vainly crave the light, of the objects mean, of the struggle ever renew’d,
Of the poor results of all, of the plodding and sordid crowds I see around me,
Of the empty and useless years of the rest, with the rest me intertwined,
The question, O me! so sad, recurring—What good amid these, O me, O life?

Answer.
That you are here—that life exists and identity,
That the powerful play goes on, and you may contribute a verse.

*E solla ne versionin anglisht sepse ne shqip nuk e beja perkthimin sic duhet qe ti pershtatej kesaj poezie madheshtore.
 
PSALMUS IDIOTICUS

për shkaqe akoma të pashpjeguara
moralistë të panjohur
rastis të shkruajnë aq bukur për mua
sa më duket sikur lexoj nekrologjinë time…
me prek shumë kjo kortezi e beftë
shoh kortezhin e tyre të përmotshëm
lutem dhe derdh lotë për ta
dhe më vjen të vdes çdo ditë për hatër të tyre
që ata të mësohen me ikjen time
aq shumë sa të neveriten nga unë,
të më harrojnë e të heshtin
ose në rastin më të mirë
të më kujtojnë e shajnë pas shpine
me dashurinë më të madhe
sikur të më kenë para syve…

(nga vellimi poetik "IDIOTICUS", 2022)
© artangjyzelhasani
 
Lotus Leaves

There is no peace beneath the moon, —

Ah! in those meadows is there peace

Where, girdled with a silver fleece,

As a bright shepherd, strays the moon?

Queen of the gardens of the sky,

Where stars like lilies, white and fair,

Shine through the mists of frosty air,

Oh, tarry, for the dawn is nigh!

Oh, tarry, for the envious day

Stretches long hands to catch thy feet.

Alas! but thou art overfleet,

Alas! I know thou wilt not stay.

Oscar Wilde
 
Një lloj fjale të përqafon… e një lloj përqafimi frymēn ta bllokon.
Një lloj vështrimi të ledhaton, e një lloj ledhatimi të pickon.
Një lloj afërsie të lëndon, e një lloj largësie të shëron
Një lloj fjale në burg të çon, e një lloj heshtje jetën të shpëton.

(Arabe)
 
Meðan slør leggjast á sjóvendar gluggar
Meðan farin tíð kámast burtur í søltum hvirlum
Meðan morgunáin fyllist móti sínum streymi

Elskar tú meg
Elskar tú meg

Meðan stjørnur enn speglast í glarum fiskaeygum
Meðan nýmánin styggur svimur inn í dagslýsi
Meðan mannabørn veittra dreymavinum farvæl


Elskar tú meg
Elskar tú meg

Meðan dropadøgg fyllir blómulógvar
Meðan vit titra í flógvum óviti
Meðan fuglalát geisla í kvirruni

Elskar tú meg
Elskar tú meg


Eivør
 
Njerëzit janë të palogjikshëm, të paarsyeshëm dhe egocentrikë.
I dua ata gjithsesi.
Nëse bëni mirë, njerëzit do t'ju akuzojnë për motive egoiste ulteriore.
Bëj mirë gjithsesi.
Nëse je i suksesshëm, do të fitosh miq të rremë dhe armiq të vërtetë.
Gjithsesi të kesh sukses.
E mira që bën sot do të harrohet nesër.
Bëj mirë gjithsesi.
Ndershmëria dhe sinqeriteti të bëjnë të prekshëm.
Ji i sinqertë dhe i sinqertë gjithsesi.
Burrat dhe gratë më të mëdha me idetë më të mëdha mund të qëllohen nga burrat dhe gratë më të vogla me mendjen më të vogël.
Mendo mirë gjithsesi.
Njerëzit favorizojnë nën qentë por ndjekin vetëm qentë kryesorë.
Luftoni për disa të pagjetur gjithsesi.
Ajo që kaloni vite duke ndërtuar mund të shkatërrohet brenda natës.
Ndërto gjithsesi.
Njerëzit vërtet kanë nevojë për ndihmë por mund t'ju sulmojnë nëse i ndihmoni.
Ndihmo njerëzit gjithsesi.
Jepini botës më të mirën që keni dhe do të shkelmoheni në dhëmbë.
Jepi botës më të mirën që ke gjithsesi. ”
~Kent M. Keith
(Libri: Revolucioni i heshtur)

.
 

VAJZA SHQIPTARE​


I
Kush të ka dërguar, hëna apo djelli?
Pa më thuaj, të lutem, sa pate ka qjelli?
Nëpër ato pate, madhëri e artë,
Ka të tilla shtate, si të zotris’ sate?

Në je ndonjë ëngjëll, udhën ke lajthitur,
Apo sjell melhemin zemrës së goditur?
Në je ndonjë valë, kush ësht’ ai mall,
Që të ndez e derdhe e utrin’ mbi zall?

Në je ndonjë çupë, do të mbaj mbi sup,
Do të ngjesh në zemër, do të pi me kup’!
Në je ndonjë lule, e ku do keç mbirë,
Si mundet e bënet lulja kaq e mirë?

Në se je sorkadhe, lumthi kush ka çapa,
Lum ai q’i vete zotris’ sate prapa!
Kush të paska rritur, kush të ka selitur?
Trupi i yt i bukur si flori i situr!

Në je ndonjë xhinde, xhinde e arratisur,
Cilin ke vithisur, kujt i je kolisur?
Ku është ai pyll, ku është ai mur
ku ti vete fute dhe qëllon me gur?

II
Kush të ka dërguar, Hëna apo Djelli?
Pa më thuaj, të lutem, sa yje ka qjelli?
Ka të tilla pyje nëpër ata yje?
Ka të tilla xhinde nëpër ata pyje?

Qofshi të ërgjënda, ka të tilla xhinde?
Rrofsh e qofsh, sa malet, zotrote ku linde?
Desha që ta dija ku është ylli yt,
Desha që ta dija ku ësht’ pylli yt!

Në je ndonjë dritëz, dritëz perëndie,
Lum kush të ka afër, kurse nata bie;
Në je ndonjë hije, hije hyjënore,
Kthema zemrën time, zemrën që ma more!

Në je ndonjë erë, një veri në ver’,
Nga se po të digjet trupi ylyver?
Në je ndonjë ëndërr, shum’ të lutem shum’,
Në të dasht’ qejfi të të shoh në gjum’!

Në je xhevahire, nga se ku je dukur?
Nga se xhevahiri rri në kuti futur?
Në je ndonjë flutur, kush të ka qëndisur?
Kush është ajo dorë, që të ka stolisur?

Pa le ta dëgjojmë një herë e dy herë,
fol, moj dallëndyshe, që këndon mbi derë!
Fol moj dallëndyshe, se sa më vjen mirë,
Mos je ndonjë vajzë nga një vend i lirë?


- Un’ jam një arbreshe, rroj këtu në rrëza,
Një gjak e një gjuhë kemi me thëllza;
Pullumb e sorkadhe jemi farë e fis,
Kemi dhe shqiponjën gjyshen e shtëpisë!

Çdo të mira kemi, djelli si ar
Derdhet përmbi neve nga çdo vënd më par’,
Lul’ e vëndit tënë katër stinat çel
Edhe erë e bukur na deh e na vel!

A e more vesh kush më ka qëndisur?
Është dritë e djellit që më ka stolisur,
Është drtië e djellit, është dritë e hënës,
Më shum’ nga të gjithë është sisë e nënës!


- Ali Asllani
 
My hands are caressing the stones
Their coldness piercing my skin and creeping to my heart
The obscurity mixing black and gray
My blinded eyes open theirs
Everything there is full of sorrow
Everything there is crying
Forever lost
I take your hands; I follow you to a better place
I take your hands; let me stay by your side
I take your hands; I follow you to a better place
I take your hands; let me stay with you
Among these ruins of our life
I walk slowly, sufferings tearing me
Flashes hurt my mind
I see you everywhere, I can't forget you
The rain is falling out, the wind is whispering
I feel your presence, your arms around me
Your head on my back
I killed myself to join you


Nocturnal Depression, Her Ghost Haunts These Walls
 
Anna Magnani

E di,
unë jam gruaja ma e trazume në botë.
Gjithçka ndryshon mrenda meje nga njena orë në tjetrën.
Fakti asht se unë ndjek instinktet dhe zemrën teme.
Nuk më intereson asnjëherë si dukem.
Kështu janë ,
si jeta, shpresat,
zhgënjimet,
gëzimet dhe emocionet që më kanë kriju pa rezerva dhe hipokrizi.
 
VDES NGADALE...
Vdes ngadalë ai që nuk udhëton, që nuk lexon, që nuk dëgjon muzikë, që shpërfill botën mbarë, i beson vetëm vetëkënaqësisë dhe nuk pranon ndihmë.
Vdes ngadalë ai që bëhet skllav i zakonit, i cili përsërit përditë të njëjtën rutinë, nuk guxon të ndryshojë asgjë në veshjet e tij ose ngjyrën e tyre, apo ka frikë se çfarë do të thonë të tjerët…
Vdes ngadalë ai që ndrydh dashurinë dhe largohet nga intensiteti i ndjenjave që sjellin shkëlqim në sy dhe shërojnë zemrat e lënduara.
Jeto të përditshmen tënde, ji i guximshëm, mos e shtyni për të nesërmen, mos lejoni që të vdisni ngadalë, mos e privo veten nga lumturia.(P.Neruda)
 
Për gruan


Mos harro se lëkura rrudhet,
e flokët mbulohen me borë;
Ditët bëhen vite…
por më e rëndësishmja
nuk ndryshon kurrë!

Forca jote e bindja jote s’njohin moshë.
Shpirti yt e shtrin pëlhurën e merimangës
që mosha ta endi mbi fytyrë!

Pas çdo pikarritje, ka një pikënisje.
Pas çdo suksese, një zhgënjim.
Përderisa je gjallë, gjallëro!

Në qoftë se të mungon çka bëje më parë,
bëje përsëri,
mos rri duke parë fotografi
të zverdhura nga koha!
Mos e lerë të ndryshket hekuri
që ke brenda vetes.

Sillu në mënyrë që, në vend të mëshirës,
të gëzosh respekt.
Kur të rëndojnë vitet e s’mundesh më të vraposh,
ec shpejt.
Kur s’do të mundesh as të ecësh shpejt,
ec!
E kur as të ecësh s’do të mundesh,
përdore shkopin e shko…
Veç për t’u ndalë,
ti kurrë mos ndalo.



Nënë Tereza
 
Me kerkoi arsye perse mos te me donte,
i thash;
merzitem shpejt,
per me teper,nuk di as te bej shoqeri...
letra nuk di te luaj
as kafe te ulem disa ore nuk di te pij....
nuk jam specialiste ne gatim,
mbase shume here dhe gjumin e bej rremuj,
ngrihem ne mesnat pikturoj,
po mund edhe te shkruaj,
apo nje model te fantazoj...
i thash : nuk di te dua,
ka plote arsye ,
nuk di sa nuk di si,
por ka plote arsye....
Me drejtoj nga vetja ,me pa ne sy,
Ok..tha...
mos u shqetso, me dhe kaq shume arsye,
por mund te ket edhe njemije,
Te dua une sa per te Dy....
eshte nje arsye sa per njemij e nje....

ndodh....

Linda Fejzaj
 

Babai më erdhi në ëndërr. Ma preku kokën e djersitur e më tha - Çfarë ke bir?!

Jam lodhur babë. Jam lodhur prej kohës. M'i ka këputur mendimet kjo kohë e mbrapshtë.
Babai ma fërkon kokën si dikur e unë përgjumem në prehrin e tij.
Hap sytë të shoh babanë. Babai është tretur bashkë me diellin në muzg.
Mes ëndrrës dhe jetës, sytë e mi të ujshëm luten: Eja më shpesh në ëndërr babë!

Elona Caslli
 
Mamaja ime dëshironte ta shiste shtëpinë ku ne kaluam fëmijërinë tonë.
NUK kam mundsi ta rregulloj:-më thoshte gjithmonë.
Mos moj nan se është amanet i një të vdekuri.
Mos moj nan se nuk po më len baba të qetë.
Më del çdo natë në andërr,nuk po mlen me e përqafu e as me ju afru.
Aman ma se do të ngel peng,aman ma se do të ndihmojë unë.
Do filloj punë e do të ti jap të gjitha lekët.
Edhe 1 lek të vogël nuk e mbaj.
Jo se nuk e rregullojmë dot,jo na është afruar një shumë e mirë parash.
Nuk e shiti si përfundim,bëra gjith at luftë me të.
Ama diçka nuk e kuptoj.
Babai im më bërtiste më shumë mua se fëmijëve të tjerë.
Ishte shum diktator me mua,nuk e kuptova kurrë.
E prap se prap më dilte çdo natë në ëndërr (ulur pranë oxhakut të vjetër,i trishtuar e nuk më fliste.Unë i shkoja me vrap me e përqafu,ai largohej.)
"KUR NJË I VDEKUR TA LEN DIÇKA AMANET,EDHE TOKA NUK E TRET."
Prehu i qetë në at botë,se e di se shtëpinë e kishe pikë të dobët:(:(.
Click to expand...
 
Një vajzë më pyeti, "pse pavarësisht se sa e madhe është dashuria ime, ai përsëri iku? "
Unë iu përgjigja, "sepse nuk është e mjaftueshme. "
"Pse? "
Nuk mund ta shikoja në sy, kështu që vështrova dorën time në vend të kësaj. "Sepse ai nuk të do më. "
Dhe pastaj ajo heshti për një kohë të gjatë. Nuk dëgjova fjalë tjetër, kështu që kur thirra forcën për ta parë më në fund, lehtësimi lau përmes meje kur pashë se ajo nuk po qante. Në vend të kësaj ajo po vështronte qiellin rozë me një shprehje bosh, ndoshta po mendonte për njëqind gjëra dhe po i bënte yjeve duke filluar të shfaqnin një mijë pyetje. Unë bëra të njëjtën gjë dhe pashë mbi re.
"Sepse, ju e dini, nuk ka të bëjë me atë se sa shumë e duam personin. "Fillova, duke kujtuar gjëra. "Nuk ka të bëjë as me sa të lumtur ishim apo sa perfekt ndiheshim kur jemi me ta. Kur njerëzit bien nga dashuria, mësova se ata disi largohen, si një ishull që ndahet me një tjetër. Diçka thjesht qëndron mes të dyve dhe gjithçka thjesht nuk do t'i arrijë më si dikur. Mund të bërtasësh sa të duash, mund t'i thuash se e do një milion herë, por hendeku është i tepërt sa era nuk mund ta mbajë më zërin tënd. Dhe ndërkohë që jeni të zënë duke u ngatërruar për mbeturinat vetëm për të ndezur një zjarr dhe për të dërguar një sinjal, ata po fillojnë vetë nga e para, duke ndërtuar një kasolle të re dhe duke mbjellë pemë të reja. Sinqerisht nuk e di se si mund ta bëjnë këtë duke e ditur se kanë lënë dikë pas, por përfundimisht ndalova së pyesuri veten dhe sapo fillova të punoj në ishullin tim. Çdo ditë do të ujisja bimët e mia dhe do të dekoroja shtëpinë time, me shpresën se do të jetë mjaft e bukur që kur dikush përfundimisht të vijë, ajo thjesht do të zgjedhë të qëndrojë çdo ditë dhe ne mund të shikojmë një milion perëndime dielli në breg. "
Kishte heshtje për një moment dhe pastaj ajo pëshpëriti, "kjo tingëllon bukur. "
Buzëqesha, duke parë yjet. "Ashtu është. "

Jun Mark Patlin.
Nga libri im, Ditë me shi në dhjetor
 
NeVertiti said:
Një vajzë më pyeti, "pse pavarësisht se sa e madhe është dashuria ime, ai përsëri iku? "
Unë iu përgjigja, "sepse nuk është e mjaftueshme. "
"Pse? "
Nuk mund ta shikoja në sy, kështu që vështrova dorën time në vend të kësaj. "Sepse ai nuk të do më. "
Dhe pastaj ajo heshti për një kohë të gjatë. Nuk dëgjova fjalë tjetër, kështu që kur thirra forcën për ta parë më në fund, lehtësimi lau përmes meje kur pashë se ajo nuk po qante. Në vend të kësaj ajo po vështronte qiellin rozë me një shprehje bosh, ndoshta po mendonte për njëqind gjëra dhe po i bënte yjeve duke filluar të shfaqnin një mijë pyetje. Unë bëra të njëjtën gjë dhe pashë mbi re.
"Sepse, ju e dini, nuk ka të bëjë me atë se sa shumë e duam personin. "Fillova, duke kujtuar gjëra. "Nuk ka të bëjë as me sa të lumtur ishim apo sa perfekt ndiheshim kur jemi me ta. Kur njerëzit bien nga dashuria, mësova se ata disi largohen, si një ishull që ndahet me një tjetër. Diçka thjesht qëndron mes të dyve dhe gjithçka thjesht nuk do t'i arrijë më si dikur. Mund të bërtasësh sa të duash, mund t'i thuash se e do një milion herë, por hendeku është i tepërt sa era nuk mund ta mbajë më zërin tënd. Dhe ndërkohë që jeni të zënë duke u ngatërruar për mbeturinat vetëm për të ndezur një zjarr dhe për të dërguar një sinjal, ata po fillojnë vetë nga e para, duke ndërtuar një kasolle të re dhe duke mbjellë pemë të reja. Sinqerisht nuk e di se si mund ta bëjnë këtë duke e ditur se kanë lënë dikë pas, por përfundimisht ndalova së pyesuri veten dhe sapo fillova të punoj në ishullin tim. Çdo ditë do të ujisja bimët e mia dhe do të dekoroja shtëpinë time, me shpresën se do të jetë mjaft e bukur që kur dikush përfundimisht të vijë, ajo thjesht do të zgjedhë të qëndrojë çdo ditë dhe ne mund të shikojmë një milion perëndime dielli në breg. "
Kishte heshtje për një moment dhe pastaj ajo pëshpëriti, "kjo tingëllon bukur. "
Buzëqesha, duke parë yjet. "Ashtu është. "

Jun Mark Patlin.
Nga libri im, Ditë me shi në dhjetor
Click to expand...
O Nerv ke rene ne dashuri se nuk po na e var me😛😂😂♥️😘😘
 
[^_^] said:
U highofsh ti me gjithe te.
Click to expand...
Thank U Reaction GIF by Mauro Gatti
 
Kur më kujton, do të thotë se ke bartur diçka nga kush jam unë me ty, se kam lënë një shenjë se kush jam në atë që je ti. Do të thotë që mund të më thërrasësh përsëri në mendjen tënde edhe pse vite e kilometra të panumërta mund të qëndrojnë mes nesh. Do të thotë se nëse takohemi përsëri, do të më njohësh. Do të thotë që edhe pasi të vdes, ti ende mund të shohësh fytyrën time dhe të dëgjosh zërin tim dhe të më flasësh në zemrën tënde.
Për aq kohë sa më mbani mend, unë kurrë nuk jam plotësisht i humbur. Kur ndjehem më shumë si fantazmë, është që më kujton që më ndihmon të më kujtosh se ekzistoj në të vërtetë. Kur ndihem i trishtuar, është ngushëllimi im. Kur ndihem i lumtur, është pjesë e arsyes pse ndihem kështu.
Nëse më harron, një nga mënyrat që mbaj mend se kush jam do të jetë zhdukur. Nëse harron, një pjesë e asaj që jam unë do të jetë zhdukur.
~Frederick Buechner
 
shof postimet me lart ene menoj me vete:
- Sa bukur flet dynjoja, gjith shkolle e kultur, ndersa neve katunart e shkrete me gamor me gjymes bishti mazallah se dim t'lidhim dy fjale 😜
Hajt mo... po them ene un nja dy vargje t'thjeshta por qe jane "poezi e gjalle" ke baba. :lol::lol:
- erdhi Muharremi prej Golemi
i ka dal gjumi vone, se ka qene n'dasem mrom
po e ze gjumi sot n'kom! 😜loolloollool

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

View: https://www.youtube.com/shorts/ow5ku3cd5c0
 
"Nëse dëshironi të bëheni filozof, gjëja e parë që duhet kuptuar është se shumica e njerëzve kalojnë nëpër jetë me një botë të tërë besimesh që nuk kanë asnjë lloj justifikimi racional, dhe se bota e besimeve të një njeriu është e prirur të jetë e papajtueshme me atë të një njeriu tjetër, në mënyrë që ata të nuk mund të jenë të dyja të drejta. Opinionet e njerëzve janë kryesisht të dizajnuara për t'i bërë ata të ndihen rehat; e vërteta, për shumicën e njerëzve është një konsideratë dytësore ”
 
Shumë të ndjeshëm priren të jenë filozofik ose shpirtëror në orientimin e tyre, sesa materialist ose hedonist. Atyre nuk u pëlqejnë bisedat e vogla. Ata shpesh e përshkruajnë veten si krijues ose intuitiv. Ata ëndërrojnë gjallërisht, dhe shpesh mund të kujtojnë ëndrrat e tyre të nesërmen. Ata e duan muzikën, natyrën, artin, bukurinë fizike. Ata ndjejnë emocione jashtëzakonisht të forta - ndonjëherë grimca akute gëzimi, por edhe hidhërimi, melankolie dhe frike. Njerëzit shumë të ndjeshëm gjithashtu përpunojnë informacione për mjediset e tyre - si fizike ashtu edhe emocionale - në mënyrë të pazakontë thellë. Ata priren të vërejnë delikatesa që të tjerët humbasin - ndërrimi i një personi tjetër në humor, të themi, ose një fulb që djeg një prekje shumë të ndritshme. ~Susan Kain
(Libri: Qetësi: Fuqia e Introvertëve në një botë që nuk mund të ndalojë së foluri.
 
Dame la mano y danzaremos
dame la mano y me amarás.
Como una sola flor seremos,
como una flor, y nada más…

El mismo verso cantaremos,
al mismo paso bailarás.
Como una espiga ondularemos,
como una espiga, y nada más.

Te llama Rosa y yo Esperanza:
pero tu nombre olvidarás,
porque seremos una danza
en la colina, y nada más.

G. Mistral
 
Duhet të kyçeni ose të regjistroheni për t'u përgjigjur.

Konkursi Letërsisë

  • Jeta pa ty

    Votat: 6 46.2%

  • Simfonia e bisedave tona

    Votat: 2 15.4%

  • Bora e parë

    Votat: 3 23.1%

  • Larg

    Votat: 2 15.4%
See comments…
Back
Top