Momente me veten!!((krijime personale te anetarve)
- Hapësi i temës NeVertiti
- Start date
E kam shkru para 3 viteve.
Ishin p'shtetun n'degë dy ashikë tvjetër. E puthshin shoqi shojn si me e puth foshnjën të dy syt` e ballit. E kish dalë fjala, se atje larg me nji vend kalimthi nëpër hijet e lisave, e me tvetmin ndriçim, prej xixëllonjave, aty kish lind dashnia.
Ish ma e amel se buzëqeshja puth rrez'llon ndër buzt` e foshnjës, ish pinjolle e Hanës, e sikur drapni që ri tuj ledhatue barin tuj e pre. Po! ish si freskia e amel, e butë, ish si vesa që për herë të parë lind, ish si andrra e nadjes, ish e heshtun, ish e mirë po sikur nana kur paska kenun vajz e re, ish si fshehtësi e brishtë, ish si me ia marrë zemrën deng-deng, si frezki që lulzon kandshëm, ish dashni.
Ishin p'shtetun n'degë dy ashikë tvjetër. E puthshin shoqi shojn si me e puth foshnjën të dy syt` e ballit. E kish dalë fjala, se atje larg me nji vend kalimthi nëpër hijet e lisave, e me tvetmin ndriçim, prej xixëllonjave, aty kish lind dashnia.
Ish ma e amel se buzëqeshja puth rrez'llon ndër buzt` e foshnjës, ish pinjolle e Hanës, e sikur drapni që ri tuj ledhatue barin tuj e pre. Po! ish si freskia e amel, e butë, ish si vesa që për herë të parë lind, ish si andrra e nadjes, ish e heshtun, ish e mirë po sikur nana kur paska kenun vajz e re, ish si fshehtësi e brishtë, ish si me ia marrë zemrën deng-deng, si frezki që lulzon kandshëm, ish dashni.
Jetmira
V.I.P
Mjaftojn disa fjale te trishta,
te kthejne pas kujtime te brishta.
I mbyll syte teksa e degjoj,
ditet e lumtura serish i kujtoj.
Ja dhe loti shfaqet n` sy,
krenaria na mbyti na t`dy.
Nata erdh perseri,
e serish n`vetmi.
Do nis serish dit e re,
e t`trisht do na gjej ne.
Kjo melodi e thejsht,
me kujton dashurine e humbur n`vjesht.
Eh, as kohet nuk shuhen i dashur,as kujtimet jo,ndoshta ne ju ikum stinve, ndoshta dhe njeri-tjetrit , shpesh dhe vetvetes.
Por prape ne nje tingull,ne nje note,ne nje frymarrje,apo buzeqeshje spontane,gjen cdo timber te mbetur ne kohe,cdo kujtim te plogesht apo te gjalle.
E di,ne kohe gjen cdo gje,vec ka nje problem,kur koha te na i mbyll dyert perfundimisht,me thuaj i dashur, ku do ti gjejme me pas grimcat ?!
Eh,...tani po iku nder tingujt e nje pianoje te vjeter,me prite ne udhtimin e rradhes,te nje timberi,buzeqeshje,apo lule delje.
)
Por prape ne nje tingull,ne nje note,ne nje frymarrje,apo buzeqeshje spontane,gjen cdo timber te mbetur ne kohe,cdo kujtim te plogesht apo te gjalle.
E di,ne kohe gjen cdo gje,vec ka nje problem,kur koha te na i mbyll dyert perfundimisht,me thuaj i dashur, ku do ti gjejme me pas grimcat ?!
Eh,...tani po iku nder tingujt e nje pianoje te vjeter,me prite ne udhtimin e rradhes,te nje timberi,buzeqeshje,apo lule delje.
)
Redaktimi i fundit:
Jetmira
V.I.P
Sa here ndjehem e vetmuar,apo e harruar dal te shetis ne natyre.
Ndjehem mire kur shikoj perendimin e diellit ne lulishten tone te bukur.
Perendimi i diellit e zbukuron qytetin tone te vogel.
Ulem ne stol dhe qendroj me ore te tera duke shikuar pemet.
Ndjehem xheloze kur mendoj se natyra qendron e forte perballe stuhive,debores apo termeteve.
Eshte e pathyeshme,nuk eshte si ne njerezit qe thyhemi si puna e xhamave.
E adhuroj kte pamje,edhe nese eshte bosh perseri e adhuroj.
Nje pamje e tille te mbush me fryme,te ben te qete.
Natyra ime e bute,e brishte
.............
Asnjehere nuk e kam besuar se kjo bote eshte shume e vogel per njeriun. Si mundej njeriu te mos gjente hapesiren e duhur per tu ndjere i plotesuar?! I mbushur?! Deri dje.
Sot salloni 50m2 po me duket si nje biruce 1×1,
mijera miq me jane sfumuar e plasur si flluska e sapunit ne ajer,
krevati i cili ishte nje re pambuku ku realizoja enderrat, eshte kthyer ne nje gur i cili vret, vret e vret kurrizin gunga gunga.
Qielli i mbushur me yje e me hene te plote, me braktisi. Katran i zi! As edhe nje yll per mua?!
Ajri nuk me mbushka me me fryme.
Era nuk freskon me si dje naten.
Per cudi, sot me paska braktisur edhe hena, mikja ime me e mire!
p.s. Trying myself to be a little bit tragic and pesimist.
Sot salloni 50m2 po me duket si nje biruce 1×1,
mijera miq me jane sfumuar e plasur si flluska e sapunit ne ajer,
krevati i cili ishte nje re pambuku ku realizoja enderrat, eshte kthyer ne nje gur i cili vret, vret e vret kurrizin gunga gunga.
Qielli i mbushur me yje e me hene te plote, me braktisi. Katran i zi! As edhe nje yll per mua?!
Ajri nuk me mbushka me me fryme.
Era nuk freskon me si dje naten.
Per cudi, sot me paska braktisur edhe hena, mikja ime me e mire!
p.s. Trying myself to be a little bit tragic and pesimist.
Redaktimi i fundit:
Loverboy
A pretty face can never trick me
Mos u merzit, se nuk ka kurgjo prej merzise
Qite tkalumen mas shpine, je nlule t'rinise
Kurr tkqijat skane mu bitis maje nmen kit sen
Qata ec perpara mos u nal, se taksirati tnxen
E masanej e ki shtir mu qu nkam me kan si nfillim
Kujtoj tmirat qe i ki, qeli syt se cdo fillim e ka 1 mbarim
Qite tkalumen mas shpine, je nlule t'rinise
Kurr tkqijat skane mu bitis maje nmen kit sen
Qata ec perpara mos u nal, se taksirati tnxen
E masanej e ki shtir mu qu nkam me kan si nfillim
Kujtoj tmirat qe i ki, qeli syt se cdo fillim e ka 1 mbarim
I ka humb kuptimi edhe lotit, forca e trupit asht tu me leshu, me mujt me qene ne banesa te rrezume, mu ba mbuloje per ata qe sot nuk jane. Me pas mundesi me qene dora e zgjatun, shprese e fuqi me ju dhan, me mujt mu kan za, sy e goje per ju qe sot nuk jeni ma. Naj here, nihesh i pafuqishem, naj here ndodhin do sene qe te vrasin, ndodhin larg, ama te prekin brenda. Largesise fizike i humb kuptimi me afersine e shpirtit, te rrahunat e zemres marrin kuptim vetem me lajmerimin ne televizion, u shpetua edhe nje, mbijetoi edhe nje tjeter, gjalle edhe i riu, shpetoi dhe nje femije. Zemra ndalet me çdo person qe shuhet zemra humbet, trupi smban me, shpirti te dhemb.
Vinjol
Status Online....... Po zihem me grate e forumit
Ka momente ne te cilen gjate mendoj
Cfare dreq jete eshte kjo qe une, jetoj
Ka momente ne te cilen jam I gezuar
Se kam pase nji femer qe shume e kam dashuruar
Ka momente te cilat shpesh I anash kaloj
Se sjam me me te
As qe dua ta mendoj
Ka momente te cilat
Te tjereve u kushtoj shume I vleresoj
Une kurre sdo jem si ta
E ata si une as e mendojne
Ama ka momente ne te cilwn ndihem I trishtuar
Shume njerez ktu ne forum
Kurre skane per te kuptuar
Por prape gjej forca dhe kthehem ne realiter
Nuk jane njerzit tevgjithe njisoj
Ne kete jete.......
Cfare dreq jete eshte kjo qe une, jetoj
Ka momente ne te cilen jam I gezuar
Se kam pase nji femer qe shume e kam dashuruar
Ka momente te cilat shpesh I anash kaloj
Se sjam me me te
As qe dua ta mendoj
Ka momente te cilat
Te tjereve u kushtoj shume I vleresoj
Une kurre sdo jem si ta
E ata si une as e mendojne
Ama ka momente ne te cilwn ndihem I trishtuar
Shume njerez ktu ne forum
Kurre skane per te kuptuar
Por prape gjej forca dhe kthehem ne realiter
Nuk jane njerzit tevgjithe njisoj
Ne kete jete.......
Takë,
e shkurtër,
katrore,
e hollë elegante...
Veshur mbi thembra
të çara që ecin mbi tokën e thatë.
Lekurë e vrazhdë,
mbështjellur ka shpirtin e vrarë
me ëndrra, pa ëndrra..
C'është Ëndrra?!
Takë e lartë, e shkurtër,
mbi to femra të mavijosura.
Trëndafil gonxhe këputur.
Dhunuar!
e shkurtër,
katrore,
e hollë elegante...
Veshur mbi thembra
të çara që ecin mbi tokën e thatë.
Lekurë e vrazhdë,
mbështjellur ka shpirtin e vrarë
me ëndrra, pa ëndrra..
C'është Ëndrra?!
Takë e lartë, e shkurtër,
mbi to femra të mavijosura.
Trëndafil gonxhe këputur.
Dhunuar!
Redaktimi i fundit:
LeVoyageur
RDM33
Hene e shndritshme,
Njomur me avull frymemarrje
Ne shetitjen time sonte.
Shperndaje driten tende.
Ngjyrimi yt ngop shpirtin tim.
Hene e shndritshme,
Cdo rreze e jotja
Ngjyroset ne pafundesi.
Tmerresisht sublime
Eshte aureola jote.
Mbytme me dashuri,
Rrethome me driten tende
Mbame larg erresires.
Njomur me avull frymemarrje
Ne shetitjen time sonte.
Shperndaje driten tende.
Ngjyrimi yt ngop shpirtin tim.
Hene e shndritshme,
Cdo rreze e jotja
Ngjyroset ne pafundesi.
Tmerresisht sublime
Eshte aureola jote.
Mbytme me dashuri,
Rrethome me driten tende
Mbame larg erresires.
A mundem me e dite a osht dikush me ty? Qysh me mu?
Me ty de, ne jeten tande, a osht dikush? Hmmmm....
A tka bo se paku tlumtun?
Hmmmm...
Ok, zakonisht ti hesht ne keto raste, e di ma.
Ahahahah...
E pse po kesh?
Se di, pa arsye...
Qysh kesh njeri pa arsye, a je budalle ti?
Nashta edhe jom.
Une skom hiç dyshime, ti je budalle.
Amo jom budalle qe tdon.
Spot kuptoj.
Qe tdon de
E qysh mdon kur je me dikan?
Sjam.
Qysh sje?
Sjam de.
Hmmmm...
Eh, po kopjon a?
Jo, smuj me besu qe ke prit kaq gjate.
Pse spo beson?
Smuj, diqysh...
Çka?
A mdon?
A duhet me than?
Thuje, plote here, shume here, ama thuje...
Pseee?
Du me ni, kom mall...
Me ty de, ne jeten tande, a osht dikush? Hmmmm....
A tka bo se paku tlumtun?
Hmmmm...
Ok, zakonisht ti hesht ne keto raste, e di ma.
Ahahahah...
E pse po kesh?
Se di, pa arsye...
Qysh kesh njeri pa arsye, a je budalle ti?
Nashta edhe jom.
Une skom hiç dyshime, ti je budalle.
Amo jom budalle qe tdon.
Spot kuptoj.
Qe tdon de
E qysh mdon kur je me dikan?
Sjam.
Qysh sje?
Sjam de.
Hmmmm...
Eh, po kopjon a?
Jo, smuj me besu qe ke prit kaq gjate.
Pse spo beson?
Smuj, diqysh...
Çka?
A mdon?
A duhet me than?
Thuje, plote here, shume here, ama thuje...
Pseee?
Du me ni, kom mall...
Ndertesat Flasin!
Fjalet qe u belbezuan brenda kater mureve,
zenkat e pajtimet.
Perrallat e darkes te mbuluar me batanijen
prej leshi,
te qeshurat e femijeve
nga e bertitura e
nenes para se te mbyllnin
qepallat nen jastikun e pambukte.
Kumbullat prane avllise,
keputeshin akoma pa u pjekur.
Bicikleten ne qoshken e portes,
dhe lojen ne oborr me cingla apo
ngjyshash.
Njerezit qe linden,
e nderruan jete.
Ndertesat flasin
pluhurin e kohes,
fillimin dhe fundin e tiktakeve
nen ate,
cati.
.
.
Pershendes @Loverboy ??? a e shef qe ndertesat te bejne poete
Fjalet qe u belbezuan brenda kater mureve,
zenkat e pajtimet.
Perrallat e darkes te mbuluar me batanijen
prej leshi,
te qeshurat e femijeve
nga e bertitura e
nenes para se te mbyllnin
qepallat nen jastikun e pambukte.
Kumbullat prane avllise,
keputeshin akoma pa u pjekur.
Bicikleten ne qoshken e portes,
dhe lojen ne oborr me cingla apo
ngjyshash.
Njerezit qe linden,
e nderruan jete.
Ndertesat flasin
pluhurin e kohes,
fillimin dhe fundin e tiktakeve
nen ate,
cati.
.
.
Pershendes @Loverboy ??? a e shef qe ndertesat te bejne poete
Katrorë!
Vija të drejta
bashkohen në pika të
përbashkëta.
Mbi njëri tjetrin, mozaik i jetës.
Katrorët formojnë puzzle-a, të
paracaktuar nga ata që
frymëmarrje kanë kornizat.
Kornizuesit!
Asnjëherë mjaftueshëm të
kënaqur.
Shumë i vogël,
shumë i drejtë,
Diagonal?! Mos dallo nga gjeometria e rregullt.
Ndjek rregullat, kënd i drejtë?!
Një ndjekës më shumë!
Katrorë!
4 vija të njëjta, 4 pika në cep,
4 kënde të drejta.
Nuk ndryshon Asnjëherë!
Vija të drejta
bashkohen në pika të
përbashkëta.
Mbi njëri tjetrin, mozaik i jetës.
Katrorët formojnë puzzle-a, të
paracaktuar nga ata që
frymëmarrje kanë kornizat.
Kornizuesit!
Asnjëherë mjaftueshëm të
kënaqur.
Shumë i vogël,
shumë i drejtë,
Diagonal?! Mos dallo nga gjeometria e rregullt.
Ndjek rregullat, kënd i drejtë?!
Një ndjekës më shumë!
Katrorë!
4 vija të njëjta, 4 pika në cep,
4 kënde të drejta.
Nuk ndryshon Asnjëherë!
Redaktimi i fundit:
LeVoyageur
RDM33
Po i kerkoj...
Ne kaltersine e detit,
Ne bardhesine e reve,
Ne ngjyrat e guackave,
Ne kokrrizat e reres.
Po i kerkoj...
Do i gjej?
Se di.
Di qe per te hasur syte e tu,
Me duhet te mbyll syte e mi...
Ne kaltersine e detit,
Ne bardhesine e reve,
Ne ngjyrat e guackave,
Ne kokrrizat e reres.
Po i kerkoj...
Do i gjej?
Se di.
Di qe per te hasur syte e tu,
Me duhet te mbyll syte e mi...
Sonte kam ndjenja të përziera, sonte edhe dua të qaj edhe dua të qesh, e ke parasysh, jam sikur ata fëmijët që po sa i sheh duke qarë, i përqafon dhe për një moment fillojnë të qeshin. Sonte më duket vetja i humbur, por edhe i gjetur, sonte jam i heshtur por edhe flas, sonte i kam të dy gjërat e kundërta, sonte më gjeni në dy ekstremitete, në dy pole për një moment të vetëm. Sonte edhe qesh, edhe qaj, edhe vuaj edhe gëzohem, sonte jam unë.
Shkruani thate,pa uji,diell i nxire e re pa shi ,u tha ajo shpirtrave....
Kohet mbajne zi , ditet nuk celen me, me megjese.
C`jane keto ngaterresa te varfera ,qe shpalosen si carcafet pas lindjeve te grave....
Kjo kohe,keta njerez,,,kjo shoqeri njerzore,,,,
Me ngjan e dehur deri ne palc, pergjumur , llomotitur mes vetvetes.
kocka qe hane mishin , mish qe piqet.
Kanibalizem njerzor.
kaq vaket,pa jete pa shprese,,,me krah te thyer e fjale boshe, perppeliten neper segmente shpirtrash te harruar.
...agim,rreze shprese,nje diell i vogel larg ne horizont....
Te ngrire ,si qenie jetime presin rrezen e ti....
Kohet mbajne zi , ditet nuk celen me, me megjese.
C`jane keto ngaterresa te varfera ,qe shpalosen si carcafet pas lindjeve te grave....
Kjo kohe,keta njerez,,,kjo shoqeri njerzore,,,,
Me ngjan e dehur deri ne palc, pergjumur , llomotitur mes vetvetes.
kocka qe hane mishin , mish qe piqet.
Kanibalizem njerzor.
kaq vaket,pa jete pa shprese,,,me krah te thyer e fjale boshe, perppeliten neper segmente shpirtrash te harruar.
...agim,rreze shprese,nje diell i vogel larg ne horizont....
Te ngrire ,si qenie jetime presin rrezen e ti....
Kam frikë i tha ajo, pse i tha ai. Kam frikë se të humbas ia ktheu ajo, si mendon ia ktheu ai. Mendoj se për një moment, unë dhe ti nuk do të jemi bashkë, e shikoi ai. Mendoj se një ditë, do të pushosh së dashuruari, qeshi ai. Mendoj se një ditë buzëqeshja e shikimi yt, nuk do të jenë për mua, e përqafoi ai. Filloi të qaj ajo, ai në vesh i tha: qe dashuria e tij është me e madhe se të gjitha dashuritë e botës, dhe se nuk do të pushoj edhe kur të gjithë të dashuruarit të mos dashurojnë më. Nuk do më lësh i tha ajo? Kurrë i tha ai.
Ndonëse e kishte në përqafim, ajo e lazdruar në përqafimin e tij po e pyeste:
Çfarë mendon, a ka më të bukur se dashuria? Amaa, më shiko në sy e më trego, drejtë të thashë! Dukej sikur e kërcënoi e u struk thellë në përqafimin e tij. Fol, i tha!
Filloi ai: Ndoshta është bardhësia e borës, ose është ngrohtësia e oxhakut në dimër, mund të jetë dhe një qenush i vogël, ose edhe një kotele e bukur.
Hej! e preku ajo në gjoks, si guxon i tha!
Ai qeshi, e i përmendi faktin se i kërkoi të jetë i sinqertë.
Do të thotë ti më shumë e do borën, bardhësinë e saj, edhe ngrohtësinë e oxhakut, ose edhe një mace e një qen më shumë se mua?
Ai e morri, e humbi në përqafimin e tij e i tha: Se ti je bora e bardhë, e oxhaku i ngrohtë, se je si një mace e si një qenush i vogël e i ëmbël, je kombinimi i të gjitha stinëve, andaj dhe të dua.
Çfarë mendon, a ka më të bukur se dashuria? Amaa, më shiko në sy e më trego, drejtë të thashë! Dukej sikur e kërcënoi e u struk thellë në përqafimin e tij. Fol, i tha!
Filloi ai: Ndoshta është bardhësia e borës, ose është ngrohtësia e oxhakut në dimër, mund të jetë dhe një qenush i vogël, ose edhe një kotele e bukur.
Hej! e preku ajo në gjoks, si guxon i tha!
Ai qeshi, e i përmendi faktin se i kërkoi të jetë i sinqertë.
Do të thotë ti më shumë e do borën, bardhësinë e saj, edhe ngrohtësinë e oxhakut, ose edhe një mace e një qen më shumë se mua?
Ai e morri, e humbi në përqafimin e tij e i tha: Se ti je bora e bardhë, e oxhaku i ngrohtë, se je si një mace e si një qenush i vogël e i ëmbël, je kombinimi i të gjitha stinëve, andaj dhe të dua.
"Veç një pikë të më kishe dasht ti, veç një pikë më shumë se vetën..." po dëgjonte Elvanën e po e mbushte gotën plotë, për dashurinë që nuk e kishte më, për ata sy që të mbanin në jetë, për ato fjalë, për të përkryerën e tij. Ai po pinte, e kënga po këndonte " pa ty tani një Zot e di, sa lutëm unë të ndodhi një çudi", e mbushi gotën sërish " me ma kthy buzëqeshjen që më ka shku..." kënga e trisht e pija nuk po ndaleshin dot.
Sonte,
ashtu si dhe shume nete te tjera
kur hena eshte e plote.
Qendroj mbeshtetur ne parvaz,
Lehte.
Se me duket sikur me vret mishin, shpirtin pesha e mallit.
Ne pragun e nates,
e pagjume si shume here te tjera,
Notoj ne kujtimet e qytetit
te femijerise.
Ne duar mbaj lulen me te cilen
dikur luaja lojen "me do s’me do".
Sot,
ne cdo petale eshte qendisur
nje germe qe zgjohet e me flet.
Jehona zerash pasqyrohen te kalimtaret
qe ecin nxitimthi ne kete Dhjetor te ftohte.
Hena e plote me prin ne cdo
perqafim te padukshem qe nuk e jap dot.
Hene e plote, une gjysem!
ashtu si dhe shume nete te tjera
kur hena eshte e plote.
Qendroj mbeshtetur ne parvaz,
Lehte.
Se me duket sikur me vret mishin, shpirtin pesha e mallit.
Ne pragun e nates,
e pagjume si shume here te tjera,
Notoj ne kujtimet e qytetit
te femijerise.
Ne duar mbaj lulen me te cilen
dikur luaja lojen "me do s’me do".
Sot,
ne cdo petale eshte qendisur
nje germe qe zgjohet e me flet.
Jehona zerash pasqyrohen te kalimtaret
qe ecin nxitimthi ne kete Dhjetor te ftohte.
Hena e plote me prin ne cdo
perqafim te padukshem qe nuk e jap dot.
Hene e plote, une gjysem!
Në kafene i ulur jashtë, edhe pse ftohtë u afrua për një moment kamerieri me pyetjen e tij të zakonshme: Çfarë doni të pini zotëri? Porosia juaj?
E dua atë i thashë. Më falni zotëri nuk po ju kuptoj ma ktheu ai. Atë e dua, nuk e kupton? E shikova në sy serioz. Më fal, më tha përsëri, nuk jeni edhe aq i kuptueshëm në porosinë tuaj. Si nuk jam i thashë, si nuk jam. Si nuk e njeh ti atë? Më shikonte i humbur. Është ajo, më e bukura e botës, është engjëlli që iku nga parajsa, është shpirti i shenjtë i secilit njeri, është guri i madh që më rrëndon aq shumë. Zotëri? Jeni mirë? Ika nga ai vend e nga ai njeri që nuk e njeh atë, si nuk njihet ajo, si!
E dua atë i thashë. Më falni zotëri nuk po ju kuptoj ma ktheu ai. Atë e dua, nuk e kupton? E shikova në sy serioz. Më fal, më tha përsëri, nuk jeni edhe aq i kuptueshëm në porosinë tuaj. Si nuk jam i thashë, si nuk jam. Si nuk e njeh ti atë? Më shikonte i humbur. Është ajo, më e bukura e botës, është engjëlli që iku nga parajsa, është shpirti i shenjtë i secilit njeri, është guri i madh që më rrëndon aq shumë. Zotëri? Jeni mirë? Ika nga ai vend e nga ai njeri që nuk e njeh atë, si nuk njihet ajo, si!
E do?
E dua
Sa?
Nuk e di.
Si nuk e di?
Nuk e di, thjeshtë e dua.
Si mendon thjeshtë e dua?
Ja që e dua, pa e ditur si e sa.
Si mund të dashuroj dikush dikë, pa e ditur si e sa?
Ai që dashuron duke ditur pse, sa e si nuk dashuron në të vërtet.
Kaq shumë e do?
Të thashë, nuk e di sa e dua!
Në rregull, në rregull, ama ajo nuk është më ty më, duhet të shikosh nga e ardhmja.
Ajo është më mua.
Si me ty.
Është brenda thellësisë së shpirtit tim, dhe ka pushtuar atë.
Si të ka pushtuar, si një djallë ahahh.
Mos guxo të luash me dashurinë time!
Më fal, më fal, është në rregull. Ama ti je i dehur tani, nuk e di se çfarë flet.
Nuk jam i dehur, kam pirë vetëm dy gota.
Vetëm dy gota?
Po vetëm dy, kaq pinte edhe ajo. 2 gota, jo më tepër.
Ti je i çmendur!
Ndoshta edhe jam, i çmendur nga dashuria për të.
Harroje, ajo nuk është më, nuk do kthehet kuptoje këtë.
Nuk mundëm, kupto, nuk mundëm.
Ama ka femra plotë në këtë botë.
Nuk ka si ajo.
Duhet të jetë dikush që të bënë të dashurosh sërish.
Unë jam i dashuruar.
Në të je.
Po në të, ajo mjafton.
Nuk mund të shoh duke vuajtur, hajde forca ec përpara, dashuro, harroje atë.
Nuk mundëm të harroj vetën time.
Kot flas me ty.
Mirë, mos fol më.
E dua
Sa?
Nuk e di.
Si nuk e di?
Nuk e di, thjeshtë e dua.
Si mendon thjeshtë e dua?
Ja që e dua, pa e ditur si e sa.
Si mund të dashuroj dikush dikë, pa e ditur si e sa?
Ai që dashuron duke ditur pse, sa e si nuk dashuron në të vërtet.
Kaq shumë e do?
Të thashë, nuk e di sa e dua!
Në rregull, në rregull, ama ajo nuk është më ty më, duhet të shikosh nga e ardhmja.
Ajo është më mua.
Si me ty.
Është brenda thellësisë së shpirtit tim, dhe ka pushtuar atë.
Si të ka pushtuar, si një djallë ahahh.
Mos guxo të luash me dashurinë time!
Më fal, më fal, është në rregull. Ama ti je i dehur tani, nuk e di se çfarë flet.
Nuk jam i dehur, kam pirë vetëm dy gota.
Vetëm dy gota?
Po vetëm dy, kaq pinte edhe ajo. 2 gota, jo më tepër.
Ti je i çmendur!
Ndoshta edhe jam, i çmendur nga dashuria për të.
Harroje, ajo nuk është më, nuk do kthehet kuptoje këtë.
Nuk mundëm, kupto, nuk mundëm.
Ama ka femra plotë në këtë botë.
Nuk ka si ajo.
Duhet të jetë dikush që të bënë të dashurosh sërish.
Unë jam i dashuruar.
Në të je.
Po në të, ajo mjafton.
Nuk mund të shoh duke vuajtur, hajde forca ec përpara, dashuro, harroje atë.
Nuk mundëm të harroj vetën time.
Kot flas me ty.
Mirë, mos fol më.
Sonte po flasim pa dorëza, pa rregulla. Po flasim duke u parë në sy, e duke mos gënjyer më njëri tjetrin. Mjaft u lënduam, është koha të ikim nga njëri tjetri. Hajde sonte po ikim që të dy, pa e fajësuar njëri tjetrin më, pa i thënë se ti më lë, ti ike, e ti më nuk je. Po ikim të dy i dashur, se ty e mua nuk na mjaftoi dashuria, nuk na mjaftoi. Andaj të mos jemi bashkë. Dhe kuptoje, unë më nuk do të dashuroj kurrë, as ti mos dashuro, se po dashuruam sërish, do ikim sërish nga ata që do i kemi, e ata do ikin nga ne. Do ikim të gjithë nga dashuria, andaj mos dashuro më i dashur, sepse ikjet nga dashuria të vrasin, ji me dikë, e unë do jem me dikë, ama mos të i dashurojmë ata, të e dashurojmë vetëm njëri tjetrin, ashtu si po ikim, po ikim nga dashuria e cila nuk na mjaftoi.
Une per ty mundem te rilind ,ne cdo sekond te jetes sime.
Mjafton ti te buzeqeshesh,te ndjesh,te lumturohesh.
Mundem lekuren time ta ngrije neper ererat e kohes.
Mundem ta shkrije kur e prek ti.
Une mundem me ti ndje ,tik-taket e zemres tende,e kjo te behet oksigjen per mua.
Oh,i dashur mundem,sa mundem per ty....
E ti per mua,mundesh thjesht te jesh afer,prane i shkrire ne lekuren time tatuazh shpirti.)
Mjafton ti te buzeqeshesh,te ndjesh,te lumturohesh.
Mundem lekuren time ta ngrije neper ererat e kohes.
Mundem ta shkrije kur e prek ti.
Une mundem me ti ndje ,tik-taket e zemres tende,e kjo te behet oksigjen per mua.
Oh,i dashur mundem,sa mundem per ty....
E ti per mua,mundesh thjesht te jesh afer,prane i shkrire ne lekuren time tatuazh shpirti.
)
Ndonjehere kur shpirti me eshte mbushur me qindra ndjenja,
te miksuara,
te komplikuara,
te forta aq shume sa gjoksi
nuk i mban dot me,
Fjalet ndihen te varfera te shkruhen
se nuk e flasin dot fuqine e ndjenjes.
Atehere marr penelin
dhe pelhuren,
Cdo ndjesi e pathene
shperthen ne bojra te shumellojta!
te miksuara,
te komplikuara,
te forta aq shume sa gjoksi
nuk i mban dot me,
Fjalet ndihen te varfera te shkruhen
se nuk e flasin dot fuqine e ndjenjes.
Atehere marr penelin
dhe pelhuren,
Cdo ndjesi e pathene
shperthen ne bojra te shumellojta!
LeVoyageur
RDM33
E mban mend?
Te kujtohet?
Binte shi i imet.
Ti si nje flutur shumengjyreshe zbukuroje trotuarin duke me pritur.
Une e dija.
E ndjeja.
Ishe ti.
Te pashe.
Te sodita.
E dija qe ti ishe flutura ime.
Te erdha nga pas.
Pa u ndjere.
Dhe..
Te perqafova...
Ti u drodhe e tera ne krahet e mi dhe mbylle flatrat rreth meje.
Asnje fjale.
Asnje psheretime.
Asgje prej gjeje.
Ate cast bota nuk ekzistonte.
Ishim vetem ne te dy.
Ti dhe une.
Une dhe ti.
Perjetim per perjetesi.
Te kujtohet?
Binte shi i imet.
Ti si nje flutur shumengjyreshe zbukuroje trotuarin duke me pritur.
Une e dija.
E ndjeja.
Ishe ti.
Te pashe.
Te sodita.
E dija qe ti ishe flutura ime.
Te erdha nga pas.
Pa u ndjere.
Dhe..
Te perqafova...
Ti u drodhe e tera ne krahet e mi dhe mbylle flatrat rreth meje.
Asnje fjale.
Asnje psheretime.
Asgje prej gjeje.
Ate cast bota nuk ekzistonte.
Ishim vetem ne te dy.
Ti dhe une.
Une dhe ti.
Perjetim per perjetesi.
E du malin, e du edhe vetmin në mal. Diqysh jam vet, e kam kohë me mendu për gjithçka e për çdo njëri. Në fakt këtu po gënjej pak, nuk është se mendoj për çdo njëri, apo për gjithçka. Mendoj për të, e për gjërat e saj. Për shikimet e saj të ndjeshme, natyrën e saj të brishtë, frymëmarrjen e saj, qerpikun e syrit të saj të ëmbël, dhëmbët e saj të shpeshtë e natyrën e saj që më dhuronte vetëm dashuri. Sot jam vetëm, në kujtimet e saj i tretur, i humbur pa të. A mundësh vetëm edhe një herë, të jesh ajo që ishe për mua? Vetëm edhe një herë.
Tema të Ngjashme
