Pershendetje folks! 
Erdhi dhe data 15 per te hapur konkursin e muajit Korrik me teme: "Dashuri ne bregdet" dhe "Teme e Lire"
Shiko fotografinë Dashuri në bregdet.mp4
Krijimet letrare qe kane ardhur per kete muaj jane si me poshte:
1. Atë çast
Me penë e shpova kraharorin
Që me zemrën pak te luaj
Të mar prej saj rrahjet dhe gjakun
Dhe me ato për ty të shkruaj
Të shkruaj çastin e paharruar
Kur para sysh u shfaqe ti
Gjer në detaj e pikturuar
Si ëngjëll plot me dashuri
Atë çast kur zemra rrahu
Dhe një shtrëngim më dha në gji
Atë çast kur zemra ndali
Që brenda saj të hyje ti
Atë çast kur ti mu shfaqe
Krejt madhështore si kështjellë
Në shpirtin tim mbretëroi një paqe
Dhe rashë në ndjenjën më të thellë
Atë çast kur njoha të bukurën
Një rreze plot me ngrohtësi
Të shtangur sytë tek ti më mbetën
Se s'kishin parë Perëndi
Në qiellin e zemrës time
Ti je dielli që unë dua
Çdo rrahje dhe ndjenjë e saj
Të përket ty dhe pastaj mua
Në oqean të shpirtit tim
Ku ndjenjat mbretërojnë të qeta
Ankoroje shpirtin tënd
Se shpirtin binjak tek ty e gjeta
Në universin e mendimeve
Mendimi më hyjnor je ti
Çdo ndjenjë rreth teje rrotullohet
E verbër dhe plot me bukuri
Të dua siç do yjet qielli
Dhe të dhuroj dashuri për Zota
Tek ty më lind dhe perëndon dielli
Tek ty fillon dhe më mbaron bota
Të adhuroj, çmendurisht të dua
Kjo është vërtet një marrëzi
Se jam njeri fare i thjeshtë
Të dashuroj një Perëndi
Po e mbyll me thjesht Te Dua
Pa metafora e krahasime
Të mijat kam vetëm mushkritë
Se ti je frymë e jetës time
2. Wedding
Më thuaj se dashuria nuk mbaron
me këto trëndafila.
Ndjenja e pastër nuk ndalet në këtë
fustan të bardhë.
Pushimet nuk janë të kufizuara vec në
një muaj mjalti.
Ne jemi të lidhur përjetësisht,
Me drynin e shpirtit.
Ti më përkëdhel me shikim
E unë përhumben e tëra në sytë e tu.
Fjalët tona nuk belbëzohen me zë
ato ndjehen në zemër.
Është dita jonë, i dashuri im!
Më duaj!
Më mbaj shtrënguar!
këtë jetë le ta kthejmë Parajsë!
Për ne të dy!
3. Moment vere
Keto dite vere kaq te paqta,
ne shpirt me mbjellin lumturi.
Kur vala e rradhes prek reren,
cdo mendim i ngrohte niset tek ti.
Pa pushim dhe mallengjyshem,
keto pulebardha sec vallzojne,
shiun e veres paralajmrojne.
E tek udhetoj ne nje dite me shi,
ne parkun tone te harruar,
T’a them me shpirt dhe beserisht:
Mos harro kurre sa shume te dua!
4. Ti ike për të mos u kthyer kurrë
E kush nuk e din dashurinë time me diellin ?
Kush nuk xhelozoj per te ?
Kur ne ishim bashkë eklips ndodhte
Un e desha por ai akoma më shumë..
Një dashuri që fund kurrë nuk ka
Sado që u mundova ta gjej në ty
Të njoha …ti ishe oh perëndi
Të desha shumë aq sa hëna diellin
Të shihja në cdo bukuri
Të ishe plot shkelqim
I ngjaje aq shumë diellit
Qe ngrohte shpirtin tim te ngrirë
Ti ishe në çdo tingull kënge
ti për mua ishe simfoni
Ishe kënga më e bukur në buzët e mia
Dashuri ka plot por ti ishe tjetër dashuri
Ishe vesa e mëngjesit
Ishe vala që ëmbël godet detin
Ikën dhe vjen për të mos u larguar kurrë
Ishe agim , ishe perëndim magjik
Ishe gjithcka për syt e mi
Po ti u zhduke
Bashkë dhe ndjenjat o njeri !
Un vazhdoj ta dashuroj diellin Por jo me ty .
5. Kujtime në bregdet
Më kujtohet si sot dita kur unë dhe ti bëmë disa premtime për të parën herë me njëri tjetrin. Ishte fillim gushti. Ne ulur në bregun e detit me rrezet e diellit që na shoqëronin atë cast. Ashtu duke u përvëluar në nxehtësinë e tij vrapuam të zhyteshim në ujë. Unë isha ajo që përfundoja mbulur e tëra nga uji. C’dashuri të cuditshme që kishe. Akoma nuk e kuptoj pse dashuria jote shprehej me këto forma të dhunshme. Pastaj më nxirrje e më mbaje shtrënguar fort! Të dua e vogla ime, të dua! Më pëshpërisje kur strukesha tek ti plot frikë.
C’ditë e ëmbël ishtë ajo datë gushti!
Më kujtohen valët e detit që për çdo premtim që dhamë ato na ledhatonin. Sa të dashuruar ishim. Ecnim të kapur për dore , të qeshur dhe aq të pafajshëm teksa luanim me njëri tjetrin
Unë herë lozonjare e herë plot ndrojtje lazdrohesha rreth teje ,ndërsa ti çapkëni që më ngacmonte me atë lirshmërin krejt të natyrshme tënden.
Sa kujtime kemi gdhendur bregut të detit unë dhe ti. Sa lot kemi derdhur sa herë hasnim vështirësi.
Por s’u dorëzuam asnjëherë. Për ne ai destinacion ishte burim force,shprese ,dhe dashurie. Dhe ja sot e ulur jam pikërisht në vendin tonë pas kaq shumë vitesh duke kujtuar plot nostalgji dashurinë tonë. Përballë kam atë det I cili ka dëshmuar e dëgjuar aq shumë prej nes. Eh sa shumë dashuri ke ndjerë ti o det.
Sa shumë lot dhimbjesh janë derdhur në këtë breg tëndin.
Sa shumë premtime ke dëgjuar. Premtime dashurish të mëdha si e jona ndoshta.
Sa ndarje të dhimbshme ke pare. Por, më thuaj: Ndarje më të trishtë se kjo a ke parë vallë?
***
Duke ju falenderuar per pjesemarrjen, ju ftoj t'i lexoni, komentoni, e votoni sipas midese (shijes) tuaj!
Erdhi dhe data 15 per te hapur konkursin e muajit Korrik me teme: "Dashuri ne bregdet" dhe "Teme e Lire"
Shiko fotografinë Dashuri në bregdet.mp4
Krijimet letrare qe kane ardhur per kete muaj jane si me poshte:
1. Atë çast
Me penë e shpova kraharorin
Që me zemrën pak te luaj
Të mar prej saj rrahjet dhe gjakun
Dhe me ato për ty të shkruaj
Të shkruaj çastin e paharruar
Kur para sysh u shfaqe ti
Gjer në detaj e pikturuar
Si ëngjëll plot me dashuri
Atë çast kur zemra rrahu
Dhe një shtrëngim më dha në gji
Atë çast kur zemra ndali
Që brenda saj të hyje ti
Atë çast kur ti mu shfaqe
Krejt madhështore si kështjellë
Në shpirtin tim mbretëroi një paqe
Dhe rashë në ndjenjën më të thellë
Atë çast kur njoha të bukurën
Një rreze plot me ngrohtësi
Të shtangur sytë tek ti më mbetën
Se s'kishin parë Perëndi
Në qiellin e zemrës time
Ti je dielli që unë dua
Çdo rrahje dhe ndjenjë e saj
Të përket ty dhe pastaj mua
Në oqean të shpirtit tim
Ku ndjenjat mbretërojnë të qeta
Ankoroje shpirtin tënd
Se shpirtin binjak tek ty e gjeta
Në universin e mendimeve
Mendimi më hyjnor je ti
Çdo ndjenjë rreth teje rrotullohet
E verbër dhe plot me bukuri
Të dua siç do yjet qielli
Dhe të dhuroj dashuri për Zota
Tek ty më lind dhe perëndon dielli
Tek ty fillon dhe më mbaron bota
Të adhuroj, çmendurisht të dua
Kjo është vërtet një marrëzi
Se jam njeri fare i thjeshtë
Të dashuroj një Perëndi
Po e mbyll me thjesht Te Dua
Pa metafora e krahasime
Të mijat kam vetëm mushkritë
Se ti je frymë e jetës time
2. Wedding
Më thuaj se dashuria nuk mbaron
me këto trëndafila.
Ndjenja e pastër nuk ndalet në këtë
fustan të bardhë.
Pushimet nuk janë të kufizuara vec në
një muaj mjalti.
Ne jemi të lidhur përjetësisht,
Me drynin e shpirtit.
Ti më përkëdhel me shikim
E unë përhumben e tëra në sytë e tu.
Fjalët tona nuk belbëzohen me zë
ato ndjehen në zemër.
Është dita jonë, i dashuri im!
Më duaj!
Më mbaj shtrënguar!
këtë jetë le ta kthejmë Parajsë!
Për ne të dy!
3. Moment vere
Keto dite vere kaq te paqta,
ne shpirt me mbjellin lumturi.
Kur vala e rradhes prek reren,
cdo mendim i ngrohte niset tek ti.
Pa pushim dhe mallengjyshem,
keto pulebardha sec vallzojne,
shiun e veres paralajmrojne.
E tek udhetoj ne nje dite me shi,
ne parkun tone te harruar,
T’a them me shpirt dhe beserisht:
Mos harro kurre sa shume te dua!
4. Ti ike për të mos u kthyer kurrë
E kush nuk e din dashurinë time me diellin ?
Kush nuk xhelozoj per te ?
Kur ne ishim bashkë eklips ndodhte
Un e desha por ai akoma më shumë..
Një dashuri që fund kurrë nuk ka
Sado që u mundova ta gjej në ty
Të njoha …ti ishe oh perëndi
Të desha shumë aq sa hëna diellin
Të shihja në cdo bukuri
Të ishe plot shkelqim
I ngjaje aq shumë diellit
Qe ngrohte shpirtin tim te ngrirë
Ti ishe në çdo tingull kënge
ti për mua ishe simfoni
Ishe kënga më e bukur në buzët e mia
Dashuri ka plot por ti ishe tjetër dashuri
Ishe vesa e mëngjesit
Ishe vala që ëmbël godet detin
Ikën dhe vjen për të mos u larguar kurrë
Ishe agim , ishe perëndim magjik
Ishe gjithcka për syt e mi
Po ti u zhduke
Bashkë dhe ndjenjat o njeri !
Un vazhdoj ta dashuroj diellin Por jo me ty .
5. Kujtime në bregdet
Më kujtohet si sot dita kur unë dhe ti bëmë disa premtime për të parën herë me njëri tjetrin. Ishte fillim gushti. Ne ulur në bregun e detit me rrezet e diellit që na shoqëronin atë cast. Ashtu duke u përvëluar në nxehtësinë e tij vrapuam të zhyteshim në ujë. Unë isha ajo që përfundoja mbulur e tëra nga uji. C’dashuri të cuditshme që kishe. Akoma nuk e kuptoj pse dashuria jote shprehej me këto forma të dhunshme. Pastaj më nxirrje e më mbaje shtrënguar fort! Të dua e vogla ime, të dua! Më pëshpërisje kur strukesha tek ti plot frikë.
C’ditë e ëmbël ishtë ajo datë gushti!
Më kujtohen valët e detit që për çdo premtim që dhamë ato na ledhatonin. Sa të dashuruar ishim. Ecnim të kapur për dore , të qeshur dhe aq të pafajshëm teksa luanim me njëri tjetrin
Unë herë lozonjare e herë plot ndrojtje lazdrohesha rreth teje ,ndërsa ti çapkëni që më ngacmonte me atë lirshmërin krejt të natyrshme tënden.
Sa kujtime kemi gdhendur bregut të detit unë dhe ti. Sa lot kemi derdhur sa herë hasnim vështirësi.
Por s’u dorëzuam asnjëherë. Për ne ai destinacion ishte burim force,shprese ,dhe dashurie. Dhe ja sot e ulur jam pikërisht në vendin tonë pas kaq shumë vitesh duke kujtuar plot nostalgji dashurinë tonë. Përballë kam atë det I cili ka dëshmuar e dëgjuar aq shumë prej nes. Eh sa shumë dashuri ke ndjerë ti o det.
Sa shumë lot dhimbjesh janë derdhur në këtë breg tëndin.
Sa shumë premtime ke dëgjuar. Premtime dashurish të mëdha si e jona ndoshta.
Sa ndarje të dhimbshme ke pare. Por, më thuaj: Ndarje më të trishtë se kjo a ke parë vallë?
***
Duke ju falenderuar per pjesemarrjen, ju ftoj t'i lexoni, komentoni, e votoni sipas midese (shijes) tuaj!
Redaktimi i fundit:
se te jete 
Ncuqq, çlidhje kam unë me detin?! 
