Lauri
Anunnak
Titulli: Thenje mbi shqiptaret
Qëndresa e atdhetarve bëri që në vitin 1896, në Nivan të Gjirokastrës, të mbyllnin shkollën greke për ta zvëndësuar atë me një shkollë shqipe, paçka se dhespot Grigori i Mitropolisë së Gjirokastrës, vazhdonte mallkimet dhe shkishërimet e patriotve. “Në vitin e fundit të shekullit XIX, Abati i Mirditës, imzot Prenk Doci, i mbështetur fuqimisht edhe prej Klerit Katolik Shqiptar, themeloi shoqërinë letrare me emrin “Bashkimi”…dom Ndre Mjeda, gjuhëtar dhe poet, në vitin 1902, themeloi shoqërinë letrare “Agimi”me ABC-në e saj”. Mirpo, pas çdo hapi të bërë nga patriotët shqiptarë, kundërvepronte egërsisht barbaria greke që synonte shuarjen e gjuhës shqipe me çdo kusht. Koto Hoxhi rrihet barbarisht gjersa vdes, ndërsa Naum Veqilharxhi, mbasi përpiqet maksimalisht të bindë Patrikun e Stambollit që të lejojë përdorimin e gjuhës shqipe, helmohet nga të njejtat duar dhe gjen vdekjen. Petro Nini Luarasi, pas grindjeve të shumta me Mitropolitin e Kishës Ortodokse Greke, Qirilli, pëson të njejtin fat tragjik. Sipas Mihal Gramenos “ Petro Nini u martirizua dhe vdiq i helmuar prej xhonturqve dhe prej prapagandës greke për Shqipërinë”. Babë Dudë Karbunara kërcënohet me vdekje dhe i digjet shtëpia. Në moshën 30 vjeçare, papa Kristo Negovani theret me thika(12 shkurt 1909) prej mercenarve të peshkopit grek. Patrioti at Stath Melani, nga fshati Melan i Përmetit, pjesmarrës i Kongresit të Manastirit, rivritet përsëri pas 100 vjetësh. “Unë nuk jam mjaft i zoti-shkruan Fan Stilian Noli- të përshkruaj shërbimet e mëdha që i ka sjellë atdheut at Stath Melani,…”.
Le të vazhdojmë me tërësinë teritoriale të Arrnautllëkut (Shqipërisë) në kohën e administrimit perandorak osman të para luftës së parë botrore (1910). Të katër vilajetet zinin 90.270 km2 me 3.804.000 banorë, prej të cilave mbi tre milion shqiptarë (serbë 5% ndërsa grekë 4%). Vilajeti i Kosovës zinte 32.900 km2, i Manastirit 28.500 km2, i Janinës 17.900 km2, i Shkodrës 10.000 km2. Duke i parë pas 100 vitesh, trojet shqiptare janë ende të mbytura nga gjaku. Maskrat e serbit në veri dhe të grekut në jug, vetëm imagjinata mund t’i përshkruaj.
“Masakra greke u bënë ngado. Më 5 shkurt 1914 , në Kuqar të Përmetit ushtria greke theri gjithë fëmijët, ndërsa burrat i mbylli në kishën e Kosinës, ku i vrau në mënyrë barbare… Foshnjat ulërinin duke kërkuar prindrit…ushtarët i merrnin me radhë, u prisnin kokat dhe i hidhnin në një pus. Ndërsa gratë, pasi i përdhunuan i vranë me bajoneta” Në Panarit të Korçës andartët therën 275 vetë, në Kodër të Hormovës (Tepelenë-1914) u thern me thika 260 burra e fëmijë, ndërsa në teritorin e اamërisë prej 1950 km2 masakrat kanë ndjekur njera-tjetrën në mënyrë sistematike me qëllimin e shfarosjes së plotë të popullsisë shqiptare.”
(Mihal GJERGJI)
Qëndresa e atdhetarve bëri që në vitin 1896, në Nivan të Gjirokastrës, të mbyllnin shkollën greke për ta zvëndësuar atë me një shkollë shqipe, paçka se dhespot Grigori i Mitropolisë së Gjirokastrës, vazhdonte mallkimet dhe shkishërimet e patriotve. “Në vitin e fundit të shekullit XIX, Abati i Mirditës, imzot Prenk Doci, i mbështetur fuqimisht edhe prej Klerit Katolik Shqiptar, themeloi shoqërinë letrare me emrin “Bashkimi”…dom Ndre Mjeda, gjuhëtar dhe poet, në vitin 1902, themeloi shoqërinë letrare “Agimi”me ABC-në e saj”. Mirpo, pas çdo hapi të bërë nga patriotët shqiptarë, kundërvepronte egërsisht barbaria greke që synonte shuarjen e gjuhës shqipe me çdo kusht. Koto Hoxhi rrihet barbarisht gjersa vdes, ndërsa Naum Veqilharxhi, mbasi përpiqet maksimalisht të bindë Patrikun e Stambollit që të lejojë përdorimin e gjuhës shqipe, helmohet nga të njejtat duar dhe gjen vdekjen. Petro Nini Luarasi, pas grindjeve të shumta me Mitropolitin e Kishës Ortodokse Greke, Qirilli, pëson të njejtin fat tragjik. Sipas Mihal Gramenos “ Petro Nini u martirizua dhe vdiq i helmuar prej xhonturqve dhe prej prapagandës greke për Shqipërinë”. Babë Dudë Karbunara kërcënohet me vdekje dhe i digjet shtëpia. Në moshën 30 vjeçare, papa Kristo Negovani theret me thika(12 shkurt 1909) prej mercenarve të peshkopit grek. Patrioti at Stath Melani, nga fshati Melan i Përmetit, pjesmarrës i Kongresit të Manastirit, rivritet përsëri pas 100 vjetësh. “Unë nuk jam mjaft i zoti-shkruan Fan Stilian Noli- të përshkruaj shërbimet e mëdha që i ka sjellë atdheut at Stath Melani,…”.
Le të vazhdojmë me tërësinë teritoriale të Arrnautllëkut (Shqipërisë) në kohën e administrimit perandorak osman të para luftës së parë botrore (1910). Të katër vilajetet zinin 90.270 km2 me 3.804.000 banorë, prej të cilave mbi tre milion shqiptarë (serbë 5% ndërsa grekë 4%). Vilajeti i Kosovës zinte 32.900 km2, i Manastirit 28.500 km2, i Janinës 17.900 km2, i Shkodrës 10.000 km2. Duke i parë pas 100 vitesh, trojet shqiptare janë ende të mbytura nga gjaku. Maskrat e serbit në veri dhe të grekut në jug, vetëm imagjinata mund t’i përshkruaj.
“Masakra greke u bënë ngado. Më 5 shkurt 1914 , në Kuqar të Përmetit ushtria greke theri gjithë fëmijët, ndërsa burrat i mbylli në kishën e Kosinës, ku i vrau në mënyrë barbare… Foshnjat ulërinin duke kërkuar prindrit…ushtarët i merrnin me radhë, u prisnin kokat dhe i hidhnin në një pus. Ndërsa gratë, pasi i përdhunuan i vranë me bajoneta” Në Panarit të Korçës andartët therën 275 vetë, në Kodër të Hormovës (Tepelenë-1914) u thern me thika 260 burra e fëmijë, ndërsa në teritorin e اamërisë prej 1950 km2 masakrat kanë ndjekur njera-tjetrën në mënyrë sistematike me qëllimin e shfarosjes së plotë të popullsisë shqiptare.”
(Mihal GJERGJI)