Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Shkrimtari zviceran, Oliver Schmit, ka sjellë për publikun fakte dhe dokumente që e zbehin disi tisin e mitit të figurës sonë kombëtare, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, njofton "Top-Channel".

Për herë të parë, në librin e tij “Skënderbeu”, ai publikon një dokument që sipas Schmit tregohet se kryengritjen Skënderbeu e nisi për hakmarrje personale.

“Kemi të bëjmë me një hakmarrje, pasi babai i Skënderbeut u vra nga turqit dhe kemi fakte për të treguar se Skënderbeu, nga i konvertuar në islam riktheu krishteritetin”, ka pohuar Schmit.

Përkthyesi i këtij libri, Ardian Klosi thotë se edhe librat e historisë duhet të pësojnë ndryshime.

“Kam parë në ditët e kaluara një numër tekstesh të historisë së gjimnazit. Ato që thuhen janë të kundërta me përfundimet e profesor Schmit”, ka pohuar Klosi.

Ky libër, që e sjell para publikut ndryshe figurën e heroit tonë kombëtar, do të sjellë debate. Historianët e kanë vlerësuar si burim alternativ, por edhe si plotësim të figurës së heroit tonë kombëtar.

Qka mendoni Ju Per Ket Send ?

se skenderbeu gjithsesi ka luftuar e mbrojtur shqiperine, dhe per aq kohe sa ka mundur edhe e ka mbajtur te bashkuar perkundrejt forces gjigante turke.

"Kemi të bëjmë me një hakmarrje, pasi babai i Skënderbeut u vra nga turqit dhe kemi fakte për të treguar se Skënderbeu, nga i konvertuar në islam riktheu krishteritetin”, ka pohuar Schmit.

Click to expand...

E konceptoj shume qesharake iden se Skenderbeu u kthye serishmi ne katolik per hakmarrje!!!

Lidhjet e Skenderbeut me Papatin dhe Venedikun vene pertej nje konvertimi te thesht fetar sidomos duke marre parasysh faktin se te konvertoheshe ne periudhen e mesjetes kishte lidhje me interesat eknomike, politike dhe dominimi te territorit... Dhe kjo qe them shprehet fare qart nga fakti se Skenderbeu beri çishte e mundur per te krijuar nje Mbreteri te Arberit te orientuar nga perendimi dhe jo nga lindja...

Megjithate libri duhet lexuar per te kuptuar se ku ka gabuar dhe se ku ka te drejte autori, por sinqerisht me mir se arkivat dhe autoret e asaj periudhe nuk mund ti afrohet askush sadopak te vertetes mbi Skederbeun...

Normal qe dhe pak hamarrje do kete pasur ne ate histori .
Jo po ka luftuar per demoktaci , per te importuar pak demokraci te
lloit osman ne malet e Arberis.
Kane qene kohe te tjera atehere .

Hartini said:

Normal qe dhe pak hamarrje do kete pasur ne ate histori .
Jo po ka luftuar per demoktaci , per te importuar pak demokraci te
lloit osman ne malet e Arberis.
Kane qene kohe te tjera atehere .

Click to expand...

Ajo qe me ben per te qeshur eshte se asnje hero kombetar i ndonje shteti eshte bere i tille (pra hero kombetar) sepse qellimet e tij qe ne fillim ishin te njeta me ate qe ne shoqerine bashkohore sot konceptohet si nacionalizem ose pratiotizem . LOL

Po ti hedhesh nje sy historive personale te çdo heroi kombetar te çdo shteti do dalin hapur shume çudira qe ne librat e hstorise se vendeve perkatese nuk gjenden, prandaj personalisht e shoh shume te panevojshem kete debat!!
Libri i tij mund te merret ne konsiderate thjesht si nje liber historie me info shtese, por qe te pretendosh si A. Klosi i cili thot qe keto materjale duhen patjeter futur edhe ne librat historise qe studjohen neper shkolla, nuk e di ndofta gabohem por sinqerisht me duket pak e tepruar....

sa me e mire do ishte te lexonim vetem citatin tek anetari Bilderberg dhe asgje tjeter

Skenderbeun duan te bejne me nje arsye koti luften etij,Aleksanderin dua ta bejne pederast,po keshtu dhe Ali Pashe Tpelenen me nji harem me 40 femra yje.Ore mos kane lajthitur keta qe shkruajne sot?

Besoj e keni lexuar te gjith artikullin e Fatmira Nikolli (te dhjere me m**) e fundit qe eshte publikuar ne Ballkanweb ne lidhje me origjinen e Skenderbeut, ku thuhet ne menyre te paturpeshme se Skenderbeu na qenkesh me origjine serbo-sllave!!!



Po publikoj nje artikull te historianit Arber Thesproti qe tregon fare qarte per identitetin shqiptar te Skenderbeut, pasi vet Skenderbeu e ka pranuar me gojen e tij!


"Per detashmenin Otoman" nga Arber Thesproti

"Asnjehere se kisha menduar se mes shqiptarve mund te dilte ndonje koker agurridhe e te guxonte e vinte ne dyshim figuren e te madhit Gjergj Kastriot Skenderbeu. Isha i gabuar. Keta nuk jane nje e dy, por nje detashmen i tere, nje horrdhi e tere seraskenesh. Sic duket, 500 vjetet e sundimit ottoman na kane lene ne dere keto pjella te shemtuara. Hej ju taborri i seraskenjve qe lehni kunder Heroit Kombetar te Shqiptarve; ne qofte se doni te dini per SHQIPTARIZMIN e Gjergjin tone, ja ku eshte, pergjigjen e keni nga goja e tij:

Ketu keni leterkembimin e Skenderbeut me Princin e Torantos. Antonio kishte sulmuar Ferdinandin e Napolit dhe gati po i mirte mbreterine, por me ndihmen e Skenderbeut , Ferdinandi e shpartalloi plotesisht ate. Me kete raste ju seraskenet do te mesoni se sa shqiptar ishte Gjergji yne.

(fn1) This entire Part 5 was originally written in French by Pagnel, a writer in the XV century in his publication entitled زTHE TURKS AND THE HISTORY OF SKANDERBEGس. [NOTE: It was translated into Italian (perhaps by Conforti?) and then I translated this draft from Italian to English. - Dick Vara, 1997]

The letter to Skanderbeg:
زGiovanni Antonio, Prince of Taranto, to Georgio albanese, greeting.
(Conveniva a te?), that the luck you had shown in the war with the enemies of the Christian religion, which sometimes had forced combat, then leaving that field, you came to Italy to drive your armies against Christians? What cause do you hold against me? What have I done against you? What controversies do they make between us? You have spoiled my territories and are crudely giving vent against my subjects, and first you have (mosso?) the war that (proposta?). You boast that you are a great warrior for the Christian religion and (pur?) yet you persecute this (geate?) which for every reason is called Christianity. You have turned your iron against the French of the Kingdom of Sicily. Perhaps you have thought to take the army against the effeminate Turks that you are accustomed to wounding in the back.
You will find other men who all support your proud appearance (?) and no one will avoid your face. Our Italian soldiers will challenge you very well and have no fear of the Albanese. We already know your generation and respect the Albanese like sheep, and it is an embarrassment to have such cowardly people for enemies; (neص?) would you have embarked on such a business if you had stayed to dwell in your house. You have avoided the onslaught of the Turks, and not having the power to defend your own house, have thought to invade other peopleصs. You are deceitful. Instead of a new house you are looking for your grave.
Goodbye..... .س

Letter from Skanderbeg to the Prince of Taranto:
زGiorgio, gentleman of Albania, to Giovanni Antonio, Prince of Taranto, greeting.
Having made a truce with the enemy of my religion I have not wanted that my friend remain (fraudato) of my aid. (Spesse?) times, Alfonso, his father, invited my help while I waged war against the Turks. Therefore I would be very ungrateful if I had not resisted (lصistesso?) service to his son. I remember what your king did because now (non deve vedere succedergli? ) this who is his son? You adored his father, and why now do you try to throw out his son? Where did this power come from? Who has the power to set up the King of Sicily, you or the Roman Pontiff?
I came to aid Ferrante, son of the king and seat of the Apostolica. I came opposing your unfaithfulness and innumerable great betrayals in this kingdom. (Neص?) will you ever be unpunished for your perjury. This is the reason for my war against you. I merit this no less than I merited making war against the Turks, nor are you less Turk than them. (Imperoccheص vi sono alcuni?) that guide you in a straight line not to be of some sect. You my opponents the French and the names of those people, and those for the religion wage grand war.
I do not want to dispute ancient matters with you, matters that perhaps were much less than what was told about them. Certainly in our times the Aragonese armadas have often coursed the Aegean Sea, have plundered the Turkish coasts, have (riportata?) the prey of the enemies; and even today the Aragonese armies defend Troja from the jaws of the enemy. Why do I remember the old things and leave the new parts? If they change the family costumes and the plowmen of the kingdom, and the kings of the plowmen return? (Neص troverai nobilitaص piuص antica della virtuص.)
Nor can I deny that you are not with the obnoxious French nation, (imperoccheص) you being mainly in aid of King Alfonso, you hunted the French of this kingdom. I do not know now what new virtue shines in this. Perhaps it is some new star that you have now seen among the French?
Moreover, you scorned our people, and compared the Albanese to sheep, and according to your custom think of us with insults. Nor have you shown yourself to have any knowledge of my race. My elders were from Epirus, where this Pirro came from, whose force could scarcely support the Romans. This Pirro, who Taranto and many other places of Italy held back with armies.
I do not have to speak for the Epiroti. They are very much stronger men than your Tarantini, a species of wet men who are born only to fish. If you want to say that Albania is part of Macedonia I would concede that a lot more of our ancestors were nobles who went as far as India under Alexander the Great and defeated all those peoples with incredible difficulty. From those men come these who you called sheep. But the nature of things is not changed. Why do your men run away in the faces of sheep? In the past the Albanese have (fatto?) experience if the Pugilese were armed; (neص) I would again find some who would have been able to aspired to my nature. I have well noted from the back how many of your soldiers are well armed but have never been able to see their helmets or (tanpoco?) the face except those that have become prisoners. (Neص?) I seek your house (Bastandomi? ) my own. Besides, it is well known that you often would have shot your neighbors for their possessions, as now you would force out the king of your house and your kingdom.
(Che se?) If I fall in the difficult task I have embarked on I will be buried as (mi vai?) wishing in your letter, will bring back my soul as a reward from the Chancellor of the universe, of God. Not only will I have perfected my intention, but also I will have planned and attempted some distinguished deed.
Good bye....س "

ndonje sllav e ka paguar schmitin mire per ta publikuar kete rrene te madhe

Përse na duhet simboli Skënderbe?

Përpjekja e mbrapshtë dhe tinzare për ta kthyer në “përrallë me mbret” simbolin e identitetit kombëtar.

Një proces që po tenton të asgjësojë brenda njeriut ndjenjën e përkatësisë së tij burimore ka nisur; është një proces i udhëhequr nga spekulantë të gjithfarëllojtë që po përpiqet të zhdukë gjithçka që shfaqet e “e shenjtë dhe e shtrenjtë” në jetën e tij, një proces i drejtuar, për së pari, kundër simbolit, një proces nihilizues, i shfaqur si një projekt çnjerëzor që po mëton “fshirjen e tërë ndryshimeve historike dhe natyrore që ekzistojnë mes njerëzve, vetë asgjësimin e njësive kombëtare të vështruara në mëvetësinë e tyre.”

Shprehje e këtij procesi makabër është edhe monografia e Oliver Jens-Schmitt-it Skënderbeu dhe, sidomos, madje, në mënyrë shumë më të spikatur, trumbetimet zëlarta dhe apatride të përkthyesit dhe botuesit të saj në shqip.

Hedhja në treg e kësaj monografie krijoi një varg debatesh, reagimesh dhe qëndrimesh pro et contra. Porse në këto rreshta nuk dua të ndalem thjesht në një qëndrim pro et contra; një qëndrim të tillë e gjykoj të mangët dhe pjesërisht të përligjshëm, i njëjtë me veprimet e një mjeku që ndalet të zhdukë simptomat e jashtme të një patologjie, duke e anashkaluar paq vetë patologjinë, burimin dhe shkaqet që sollën shfaqjen e saj. Ajo çka do të mëtoja këtu, është qasja për të përvijuar shkaqet dhe burimin e qëndrimeve pro et contra.

Sikundërse e kemi vënë re edhe më parë, edhe në debatet dhe polemikat që shoqëruan daljen e monografisë së Oliver Jens-Schmitt-it hasemi me një paqartësi të skajshme dhe me një kokolepsje të një vargu konceptesh, çka ndikon jo pak edhe në qëndrimin e fundmë, në pro et contra ndaj pamësisë interpretative që ofron ky libër. Personalisht, mendoj se kjo është edhe vatra kryesore nga ku burojnë edhe problemet dhe pasaktësitë që shfaqin pikëpamjet dhe qëndrimet pro et contra të deritanishme, të paktën kjo nëse kapemi pas terminologjisë së përdorur; prej këndejmi lipset lexuar edhe vetë monografia, kujtojmë, si dhe shpjeguar dhe argumentuar edhe vetë qëndrimet pro et contra.

Pasaktësia e koncepteve vërehet më së pari te deklaratat që lëshon sa poshtë lart qesim vetë përkthyesi, i cili ka marrë përsipër detyrën e avokatit mbrojtës të monografisë që ka sjellë në shqip, pavarësisht kulturës tejet të mangët profesionale që shpalos. Porse këtë detyrë e bën si botues, me interes të drejtëpërdrejtë, dhe shumë më të lartë, në shitjet e librit. Më së pari fare, përkthyesi i monografisë ngarend që të na mbushë mendjen se monografia e sjellë në shqip prej tij është historia e vërtetë, “shkencore”, mbi Skënderbeun dhe, si e këtillë, hedh poshtë si të pavërtetë “mitologjinë skënderbejane”, e sajuar gjatë viteve të Rimëkëmbjes Kombëtare (ndonëse librat mbi Skënderbeun janë shumë më të hershëm).

Nga mënyra se si është formuluar deklarata në fjalë, kuptojmë, më së pari, kundërvënien (“dikotomi”, i kujtojmë përkthyesit, është përdorur gabim) që përkthyesi vendos mes “të vërtetës shkencore” dhe “të vërtetës së shprehur përmes mitit” dhe, më pas, kundërvënien mes fushave përkatëse, domethënë, mes shkencës së historisë dhe mitologjisë (ku me “mitologji”, përkthyesi ka parasysh “përrallat” dhe “legjendat”, ndonëse “miti” dallohet nga “përrallat” apo “legjendat” më së pari për përmasën thelbësisht metafizike). Kjo kundërvënie e mitit dhe historisë shfaqet thjesht një anakronizëm, që do të thotë shprehimisht këtu se ora e përkthyesit dhe e botuesit të monografisë në fjalë ka ngecur diku në dekadën e parafundit të shekullit të XIX, pasi prej kësaj dekade e këndejmi konceptimi i historisë si sistem monolitik sa erdhi dhe u zbeh, aq sa në kohët tona shfaqet thjesht një reminishencë. Plasaritjet e pariparueshme që pësoi konceptimi i historisë si sistem monolitik solli lindjen e një sistemi të ri simbolik perëndimor, ku vetë historia dhe miti gjejnë jo pak pikëprerje dhe elementë të përbashkët, madje, një nga teoricienët më të mëdhenj të shekullit të XX, Paul Ricœur-i, arrin në përfundimin se historia mbështetet mbi një “strukturë mitike”. ا’do të thotë kjo? Më së pari, qoftë historia, qoftë miti janë rrëfim - dhe mythos do të thotë rrëfim!. Ndryshimi mes tyre është çështje drejtimi dhe mjetesh; rrëfimi mitik niset nga e padukshmja për të interpretuar të dukshmen, ndërsa historia niset nga e dukshmja (kjo është domethënia etimologjike e historisë në greqishten e vjetër - siç mësojmë nga Herodoti) për të interpretuar të padukshmen. Që shprehimisht do të thotë se, si miti, ashtu edhe vetë historia, janë rrëfim i një interpretimi, një qasje hermeneutike e ngjarjeve - ku përkthyesi/botuesi, me sa kuptohet në deklaratën e tij - nuk e ka të qartë se hermeneutika në domethënien etimologjike do të thotë pikërisht “rrëfim”. Kjo lidhje mes “rrëfimit” dhe “historisë” bëhet e kapshme edhe nga metoda analitike me të cilën operon vetë një historian; fillimisht, historiani ka përpara një gjerdan dokumentesh dhe burimesh, të cilat rreh që t’i trajtojë sipas një mënyre të caktuar; ai e mbledh të gjithë lëndën, pa e tjetërsuar në vendësinë e saj, e qëmton me sy kritik në autenticitetin përkatës dhe, pas këtij sitimi kritik, historiani përballet me nevojën që dëshmitë e vjela t’i shtrojë në një rrëfim, ku ligjërimi historik dashur pa dashur mbështetet në një strukturë rrëfimore, domethënë, në një strukturë mitike, madje, edhe në një lloj traume apo plot-i, aq sa Georges Duby-ja, një nga historianët më të njohur të kohës, pohon se “edhe kur bëhet fjalë për përshkrimin e çmimeve gjatë shekullit të XIX, apo për përshkrimin e natyrës së riteve fetare në një X segment të historisë së njerëzimit, çmimet dhe përkorja shpirtërore mund të veprojnë dhe të vështrohen si personazhe të një rrëfimi romancesk”.

Kjo qasje e re dialoguese e “mitit” me “historinë” lipset thënë se e çliroi këtë të fundit në kuptimësi; së pari, krejt ndryshe nga sa ndërshihet në deklaratat e përkthyesit/botuesit, historia nuk është entitet, një realitet objektiv, por një praktikë semiotiko-hermeneutike, ku tabelat kronologjike, sinopset dhe skemat krahasimore nuk shfaqen përpos se pjesë e një sistemi shumë më të gjerë; së dyti: vështrimi i historisë si një récit, si një rrëfim (që do të thotë se ka një përmasë mitike!) shpalos demagogjinë që lëviz pas konceptit të “historisë objektive”, ku ia vlen të sjellim në kujtesë traumën baudelaireriane të fotografisë; njeriu, një qenie prej mishi dhe gjaku dhe në lëvizje, nuk është dhe nuk mund të jetë assesi i njëjtë me pamjen e ngrirë dhe të fiksuar në një celuloid. Ndonëse fotografia kahet të marrë mbi vete një përmasë të theksuar “objektiviteti”, sërish shfaqet e kufizuar, e kjo nuk varet nga aparati, por nga fotografi (ndryshe nuk do të kishte arsye të kishim fotografë profesionistë). Ndonëse i njëjtë në pamje, fotografitë e njeriut mund të shfaqen të ndryshme nëse bëhen nga fotografë të ndryshëm; dhe jo vetëm kaq, kjo vlen edhe në rast se bëhen nga një fotograf i vetëm, nga këndi që zgjedh të na fotografojë, nga humori i tij, nga qëllimet e kështu me radhë. E njëjta gjë vlen edhe për historinë, e cila, si të gjitha “shkencat” që lindën gjatë shekujve XVII-XVIII, rreh të jetë “objektive” (historiani si mjek autopsist përpara fakteve-kufoma, e cilëson Hegel-i); fill sapo mbaron sitimin kritik të dëshmive të vjela, historiani shndërrohet në mos në fotograf (mungesë e saktësisë së fotografisë!), të paktën në piktor (dhe, mendojeni sa objektiv mund të jetë një piktor!), duke na dhënë një tablo rrëfimore falë interpretimit dhe peshimit të fakteve dhe të dëshmive të peshkuara.

Nisur nga sa më sipër, vërejmë qartas se, sa i përket anës “profesionale” përkthyesi dhe botuesi në shqip i monografisë së Oliver Jens-Schmitt-it flet në tym dhe tymtazi; porse, kjo anë, gjithsesi, nuk besoj se mbart ndonjë rëndësi për të, pasi ai rreh që ta përdorë “mitin” dhe “mitologjinë” thjesht si mbulesë, pasi qëllimi i tij nuk është “çmitizimi” i Skënderbeut, por kthimi i Skënderbeut në një “mit”; dhe fjala nuk është për “mitin” si shprehje e “pafuqisë së Logos-it” - siç ngrinte zërin Hegel-i, as për “mitin” si një “kapërcim i Logos-it, për të shpjeguar dritëhedhshëm jetën, kuptimin dhe thelbin e saj” - për të cilin fliste Heidegger-i. Jemi shumë larg këtyre pamësive. Përkthyesi dhe botuesi i monografisë në fjalë kërkon thjesht që ta shndërrojë Skënderbeun në një “përrallë me mbret”, apo, shumë-shumë, në një legjendë, duke e zhvendosur ( kupto: flakaritur) nga vendi që ky zë në historinë dhe në ndërgjegjen historike të kombit shqiptar. Përkthyesi dhe botuesi i monografisë tamam-tamam rreket të “rrëzojë” Skënderbeun dhe rrekja e tij shkon më tej, duke marrë përmasa kriminale: ai kërkon që nxënësit e Shqipërisë, Kosovës, Maqedonisë, të nxënë këtë “rrëzim” të Skënderbeut ala Jens-Schmitt - Klosi. Nëse Skënderbeu do të kishte qenë një “mit modern” (në ngjyresën konceptuale të Barthes-it), shprehem haptas se do ta kisha përshëndetur dhe nënshkruar një nismë të këtillë ulëritëse. Por Skënderbeu është “simbol”, është “simbol identitar”, është i tillë si Krishti është “simbol” i krishtërimit (dhe mos harrojmë se, nga pikëpamja historiografike, në lidhje me ngjarjen tek e cila u mbështet pjesa dërrmuese e historisë, kulturës, mendësisë dhe besimit fetar të mbarë botës perëndimore, nuk gjejmë thuajse asgjë “objektive”; i vetmi “dokument”, e vetmja “provë” historikisht “objektive” për njeriun që u kryqëzua dymijë vjet më parë në Palestinë është thjesht një mbishkrim me emrin e Pons Pilatit, që sipas ungjijve ishte përfaqësuesi romak në Palestinë); i tillë siç është Garibaldi për historinë e Italisë.

اfarë do të thotë kjo? Që Skënderbeu, apo Krishti, apo Garibaldi (dhe historia na ofron plot shembuj të ngjashëm, qoftë edhe në hapësira te tjera, siç është Homeri, Dante, Cervantes, Goethe për letërsinë e vendeve të tyre) nuk janë thjesht figura, që do të thotë shprehimisht se nuk mund të qëndrojnë si pjesë “përrallash” apo “legjendash”, s’mund të jenë “metafora”, por “simbole”, janë kthyer në pjesë e ikonostasit të ndërgjegjes historike të botës së cilës i përkasin, janë bërë pjesë e përmasave dhe e thelbit të saj, në fund të fundit, janë shndërruar në Sinnbild, në një shenjë njohëse, në shenjë dalluese, ndërgjegjësore dhe identitare (ky është një nga kuptimet etimologjike të termit symbolos). Ndryshe nga “metafora”, simboli nuk zhvendos, nuk ndërmbart nga një hapësirë në një tjetër, por përfaqëson duke e ndërlidhur gjithçka me vetveten dhe në vetvete. A nuk u ndien të përfaqësuar shqiptarët në simbolin e Skënderbeut? A nuk u bashkuan? A nuk krijua dhe forcuan shekujve identitetin kombëtar? Dhe identiteti kombëtar është pikërisht lidhja subjektive e individëve me simbolikën kolektive, e cila e konsideron ndjenjën kombëtare si një lloj religjioni që përbën një besim, një kredo, një kult të veçantë (Canetti). Kombi (atdheu, dhe ekziston feja e atdheut që në momente të caktuara i jep patriotizmit karakter të shenjtë) imponohet me të gjithë madhështinë e së shenjtës. Dekretet e tij janë imperative. Bindja ndaj tyre është pa kushte. Ai imponon tabutë e tij, ritet, ceremonitë, heronjtë dhe simbolet e tij (flamujt, himnet) (E.Morin). Por përse duhet kombi, atdheu, ç’u jep ai individëve me të gjithë dekretet që imponon, që nga ritet e gjer te simbolet e tij? Përse na nevojitet Skënderbeu si një simbol i identitetit kombëtar? Shpjegimin e saktë e jep Edgar Morin-i, i cili thotë: “ Në të vërtetë, përkitja ndaj një kombi të caktuar dhe aderimi në një atdhe u lejojnë individëve të jenë“në të njëjtën kohë historikë dhe të pavdekshëm. Nëpërmjet identifikimit me Qenien e Madhe Historike, “që lufton si një hero-perëndi i antikitetit për vetë pavdekësinë e vet”, individi siguron jo vetëm mbrojtje dhe siguri, por edhe lavdi e respekt. Dhe është e vërtetë se konceptimi thelbësor i identitetit është të jesh bir i ( bijtë e shqipes, bijtë e Skënderbeut). Pra, kombi na lejon ta ngulisim këtë identitet në një këtu territoriale, në një histori të lavdishme dhe patetike, në një kompleks kulturor të pasur.”

Porse është pikërisht kjo e vërtetë, ky ikonostas historik edhe objekti që po rreh të minojë monografia e Oliver Jens-Schmitt-it dhe përkthyesi e botuesi i saj në shqip.

Nëse do të lejojmë që një proces i këtillë të shtrihet dhe të thellohet gjithnjë e më tepër dhe me këtë ritëm galopant, atëherë të jemi të sigurt se njeriu modern nuk do të jetë më një njeri, nuk do të ketë më identitet, arsye për të cilën nuk do të ketë më nevojë për simbolet, për aq sa rendi i ri, dhe natyra e re e kësaj qenieje që rrezikon të çnjerëzohet do të kenë nevojë për të. Porse, siç thashë më sipër, kombi, atdheu imponohet me të gjithë madhështinë e së shenjtës. Dekretet e tij janë imperative. Bindja ndaj tyre është pa kushte. Ai imponon tabutë e tij, ritet, ceremonitë, heronjtë dhe simbolet e tij – shkelja apo rrëzimi i tyre (qoftë dhe në tentativë) është thjesht tradhti ndaj kombit...

اmitizimi i Gjergj Kastriotit, turp i kombit

اmitizimi i figurës së Gjergj Kastriotit është një nga turpet e kombit shqiptar. Ka disa autorë që janë përpjekur ta bëjnë këtë gjë në mënyrën më të pafytyrë.

اmitizimi i figurës së Gjergj Kastriotit është një nga turpet e kombit shqiptar. Ka disa autorë që janë përpjekur ta bëjnë këtë gjë në mënyrën më të pafytyrë. Problemi është shumë i thellë dhe themelor për kombin shqiptar. Të ç’mitizosh figurën e Gjergj Kastriotit do të thotë të bësh sulm kundër konceptit të lirisë.

Duan të na mbushin mendjen se Gjergj Kastrioti ka qenë një figurë negative e historisë shqiptare. Kjo është një histori e vjetër në shëmtinë e saj. Ka pasur teza për këtë çështje.

Teza e parë është krijuar nga fqinjët tanë rreth 200-300 vjet më parë. Para tyre, këtë tezë e kishin ngritur turqit, se për ta, Gjergj Kastrioti ishte një renegat, tradhtar dhe armik. Ka pasur përpjekje nga pjesa renegate e popullit shqiptar që janë bashkuar me këtë tezë.

Të jesh kundër Gjergj Kastriotit, do të thotë të parapëlqesh robërinë para lirisë dhe Shqipëria do të ishte vendi i parë në Europë që do ta bënte këtë.

Do të ishte vendi i parë në Europë që do t’i vinte një njollë të madhe e të shëmtuar historisë së saj e që nuk do të hiqej në shekuj. Njerëz perversë, me shpirt pseudo-intelektual janë bashkuar në këtë fushatë.

Gjergj Kastrioti është figura që simbolizon bashkimin e Shqipërisë me Europën. Fushatë më të turpshme në histori nuk ka për të pasur dhe nëse e pranojmë, do të jemi kombi më pa dinjitet në Europë.

I.Kadare ne shekulli blog​

Replikë e detyruar

Nga Mira Meksi


Hene, 24 Nentor 2008 09:06:00



Në përgjigje të shkrimit klosian “Debat pa objekt”

Vërtet që Klosi ka shumë të drejtë kur thotë se debati i ditëve të fundit (dhe është debat, s’ka pikë dyshimi) pro et contra, në lidhje me figurën e Skënderbeut, simbolit, mitit a përrallës për të, nuk ka asfare lidhje me lëndën (apo tezat) e monografisë tejet “shkencore” të O. Jens Schmitt-it “Skënderbeu”.

Dhe nuk ka sesi të jetë ndryshe: Tezat e Schmitt-eve, serbëve, bullgarëve dhe një aradhe të tërë të sojit, për këtë temë, i kemi sot e shumë-shumë kohë shprehur librave, dhe së fundi internetit në google-in e bekuar. Në pëllëmbë të dorës.
Ajo që është e re, dhe që domosdo shkaktoi debat (më e pakta) është prekja e “ndjeshmërisë kombëtare” dhe jo e asaj nacionaliste, siç këput Klosi, nga tezat e një shqiptari e bir shqiptari – Ardian Klosit, njeriut të ri të dekadës komuniste,– i cili nën mbulesën e tezave të Jens Schmitt-it në monografinë e tij të re (se tezat e Schmitt-it për këtë kanë shumë kohë që njihen, bashkë me talljet e tij ndaj vetë figurës së Skënderbeut), të cilën ai shpejtoi rekordshëm ta përkthente e botonte në shqip, mundohet e përpiqet (duke e përdorur abuzivisht shtypin e shkruar), duke shkuar gjer në absurd, të “rrëzojë” simbolin e Skënderbeut dhe vlerën e tij për kombin shqiptar.

Klosi arrin gjer aty sa të marrë në sy edhe të bërit qesharak (të keqen e “diletantëve” dhe “jo historianëve” që ai përdor si sharje ndaj artikullshkrueses!) në profesionin e përkthyesit, kur deklaron se emri i babait të Skënderbeut është Ivan, ndërsa emri Gjon është i shpikur, -- dhe kjo vetëm e vetëm në funksion të tezës së tij të mbrapshtë të “rrëzimit” të Skënderbeut.

Ku të shpie mushka përkthyesi Klos?!!! Gjon e kemi ne në shqip, Giovanni (Giovani) e kanë italianët, Jean e kanë francezët, Juan spanjollët dhe Jovan e Ivan serbët, -- nga ç’gjuhë e ke marrë përkthyesi Klos, që të del gënjeshtër emri Gjon?!!!
Nuk dua ta lodh lexuesin me “bëmat” e Klosit dhe frymën safi antikombëtare të tezave të tij, gjykimet e mia i shpreha në shkrimin tim të datës 22 nëntor në gazetën Shekulli, dhe po ashtu në shtypin e shkruar gjenden dhe tezat klosiane dhe, po ashtu në treg është monografia e përkthyer dhe e botuar zellshëm nga Klosi, që po i siguron atij të ardhura të mira (kështu thotë vetë Klosi në shkrimin e tij të një dite më parë).

Por, nëse Klosi do të kërkojë paskëtaj interpretime jodiletante, përkundrazi, me shumë profesionalizëm, për “veprat” e tij të botuara gjer më tani, shprehem vullnetare për ta bërë një gjë të tillë, pa u lodhur, për hir të njohjes, edhe duke marrë në sy të të mërzisë ty, i nderuar lexues.
E detyruar prej tij, në respekt dhe për ta sqaruar lexuesin, më duhet të them se vërtet përpara do kohësh, i vogëlthi Klos, që nuk është në gjendje as recensione romanesh të bëjë, çuditi e lebetiti çdokënd që pati mirësinë e epërme të lexojë radhët e tij të shkruara jo me bojë, por me helm, kur bëri thirrje (asesi nuk pati recension, do t’ia dija për nder po të kish) si në hatatë antike të inkuizicionit:

“Mos lexoni romanin e Mira Meksit: Porfida - Ballo në Versailles!” Shumëkush pas çudisë (kjo s’kishte bërë vaki kurrë, madje as në periudhat e errëta të diktaturës komuniste!) ia plasi gazit, duke thënë se kjo qe një lloj “shprazjehelmi” a “ shprazjevreri”, veresie vërtet, por jetike për të, që Klosit i duhej ta bënte hera-herës për të mbijetuar (kuptoni: Tepria e helmit mund ta mbyste atë vetë!), plot të tjerë, duke e parë më seriozisht këtë problem, thanë sesi mund të guxonte një njeri që me ndërgjegjen plumb nga “bëmat” e errëta si ai (lipset të marrim vesh a ka ndërgjegje?!) të kapardisej medieve, duke luajtur rolin e njeriut të mendjes apo opinionbërësit egërshan (e ca më keq atë të ndërgjegjes shoqërore), kur do të qe e udhës të vinte një thes në kokë e të gjallonte diku, duke ngrënë heshturazi bukën e vrasjendërgjegjes, a në mungesë, ndonjë bukë tjetër.

E vërteta qe krejt tjetër, ose pati disa të vërteta bashkë: E pra, i nderuar lexues, thirrja ala inkuizicion: “Mos e lexoni romanin Porfida!”, nuk qe shprazjehelmi jetike për Klosin, qe shprehje e xanxës së tij të gjithhershme: Porfida (theksoj është roman, letërsi, pra fiksion dhe jo tekst historie) është mishërimi i Zonjës së madhe Porfida Komneniata, që rrinte në krah të mbretëreshës së Kostandinopojës përpara pesëqind vjetësh, dhe që përfaqësonte gjakun blu, fisnikërinë shqiptare”, – këtë, domosdo (edhe në formë fiksioni) Klosi nuk mund ta gëlltisë dot, kundër kësaj Klosi ishte/është gati të thotë e të bëjë marrëzira…
Gjithsesi një pyetje kam për Klosin: Nëse shkrimi im në mbrojtje të simbolit të Skënderbeut dhe shenjave të kombit që aq zellshëm ai përpiqet t’i rrëzojë, duke i trumbetuar tezat e tij poshtë e lart nëpër median e shkruar, qenka, siç ai shprehet, i shtyrë nga “hakmarrja” ime e vonuar ndaj tij, pse më paska sharë romanin para disa vitesh, ç’duhet të presë i ngrati Klos nga hakmarrja e ligjshme e shokëve (apo familjeve të tyre) që ka denoncuar te Sigurimi i shtetit, duke u thyer përgjithmonë jetën (lexo: Disidentët e Rremë, liber nga S.Bejko)?

link: Replikë e detyruar

Nostra_22 said:

Eh more Gjergj te ishe edhe njehere gjalle e t'ua prisje kokat tradhetareve te kombit shqiptar...

Click to expand...

ehhh po te ishte edhe nje here gjalle...

jackass said:

ehhh po te ishte edhe nje here gjalle...

Click to expand...

Nuk ka nevoje te ringjallet Gjergji edhe njehere, por kemi ne nevoje te zgjohemi, te ngjallemi ne nga gjumi!!!

Gjergji punen e vet e beri ketu e 500 vjet me pare, prandaj dhe egzistojme ne sot se dikush punoi per veten dhe te ardhemen e femijeve te tij!!
Por sot na takon neve te bejme punen tone, e kemi per detyrim ndaj vetes dhe femijeve tane keshtu pas 500 vjeteve do egzistojen akoma shqiptare!!

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Bilderberg said:

Nuk ka nevoje te ringjallet Gjergji edhe njehere, por kemi ne nevoje te zgjohemi, te ngjallemi ne nga gjumi!!!

Gjergji punen e vet e beri ketu e 500 vjet me pare, prandaj dhe egzistojme ne sot se dikush punoi per veten dhe te ardhemen e femijeve te tij!!
Por sot na takon neve te bejme punen tone, e kemi per detyrim ndaj vetes dhe femijeve tane keshtu pas 500 vjeteve do egzistojen akoma shqiptare!!

Click to expand...

pajtohem, por derisa te punojme e mendojme vetem per vete atehere do te zgjatet ky gjum edhe disa shekuj

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Ne nuk kemi mesuar kurre nga Historia jone.Problemi yne i madh qendron tek mbeshtetja dhe ruajtja e Emrit te Atdheut dhe figurave te tij.Ai shqiptar qe synon thyerjen e ketij indetiteti ose zevendesim te tij me indetitet fetar,ose kulturor tjeter origjinor duhet te denohet me ligj.Ne mos funksionim te ligjit,ai duhet te sulmohet egersisht nga profesionistet dhe jo nga pseudoprofesionistet.Ky sulm duhet te jete ne media dhe ne shtyp.Keta lloj njerezish qe te neveriten me ndjemadhesine e tyre jargavitese nuk futen ne mendimin alternativ,ata futen ne varrhapesit e Kombit Shqiptar.

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Nostra_22 said:

E cuditshme eshte kjo tendenca per ti rrezuar figurat e lavdishem sot, e rrezikshme gjithashtu.

Mos duhet te presim edhe ndo1 botim ku te thote se Skenderbeu s'ka ekzistuar fare ....

Une degjova qe pseudoakademiket tane, ishin kundra argumenteve horizontngushta te autorit ne fjale. Por vlen per ta lexuar sigurisht, dicka te vertete mund te kete ne te.

Click to expand...

nostra mos e ekzgjero tani. asnje nuk thote se skenderbeu nuk ka ekzistuar, ama te vertetat nuk jane 100% ashtu sic i kemi mesuar neve ne shkolle ne hstori, qe ka qene heroi yne kombetar i madh qe ka mbrojtur evropen nga pushtimi osman etj etj.
edhe t ehuajt e kane nderuar skenderbeun, vivaldi biles ka shkruar nje opera per te.
ama disa gjera ne i kemi mesuar gabim dhe pike ,per sa i perket historise.

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Tani eshte momenti kur shqiptaret me shume se kurre duhet te rrisin frymen nacionaliste-patriotike. Reagime te tilla pikerisht ne kete moment kaq delikat qe po duket me shume se nje dekade, jane komplet antishqiptare.
Ketu mbeti problemi yne, tek figura e Skenderbeut ???

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Bilderberg said:

Besoj e keni lexuar te gjith artikullin e Fatmira Nikolli (te dhjere me m**) e fundit qe eshte publikuar ne Ballkanweb ne lidhje me origjinen e Skenderbeut, ku thuhet ne menyre te paturpeshme se Skenderbeu na qenkesh me origjine serbo-sllave!!!

Click to expand...

Fatkeqesisht (ose fatmiresisht) nuk e kam lexuar por tashme kam hequr dore te lexoj rreth genjeshtrash te tilla. Mire qe fqinjet tane kane zbutur oreksin per identitet te se shkuares me iliret e para eres sone, por sot kerkojne edhe me shume, Gjergj Kastriotin ne nje ane dhe Nene Terezen ne tjetren. Ne syte e mi kjo tregon inferioritet strategjiko-social, qe perpiqen te bejne te vetet nje personalitet qe ka luftuar per Shqiperine. E zeme se Kastrioti do te ishte Kastriovic (qesharake), perseri nuk mund te mohohet influenca pozitive qe pat figura e tij mbi shqiptaret, dhe sensi i bashkimit qe i solli trevave shqiptare. Nese Kastrioti do te kishte qene nje Kastriovic, atehere ai do te kishte qene nje tradhetar i serbo-sllaveve perderisa ka ndihmuar ne ceshtjen shqiptare.
Gjithsesi jane brockulla! Te gjitha keto ide qe s'vlejne as dy leke, hidhen nga njerez qe kerkojne rrugen e shkurter drejt fames, se nje akademik i respektuar nuk do te bente "petulla me uje."

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

shqiptaret i dashur nostra frymen nacionaliste duhet ta rrisin dhe shume biles, ama jo me llafe , se po leme nam neper bote duke bere viktimen.
per ne e kane gjithmone fajin te tjeret, gjithmone kemi armiq, gjithmone sna duan te miren etj etj.
fryma nacionaliste rritet duke ulur koken e duke punuar, duke njohur vlerat e vetes per aq sa kemi dhe duke u perpjkeur te permiresohemi e te integrohemi ne evrope, e jo duke ndenj tere diten ne kafene e duke share dynjane qe na e paska me kaq te padrejte neve shqiptareve.
sa per dijeni si plas b... njeriu per neve, duhet te bejme neve qe tju plase.

p.s te dielen pashe shpaten dhe perkrenaren e skenderbeut ne muzen historik te vjenes, edhe emrin ja kishin shkruar gabim, nderkohe qe emrat e ca osmanllinjve ishin korrekt te shkruar ne gjuhen amtare dhe ne gjermanisht. ky toni e kishte georg kastriota, dhe mesova edhe nje gje qe se dija qe te jemen e paska patur serbe.

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

fragolina said:

shqiptaret i dashur nostra frymen nacionaliste duhet ta rrisin dhe shume biles, ama jo me llafe , se po leme nam neper bote duke bere viktimen.
per ne e kane gjithmone fajin te tjeret, gjithmone kemi armiq, gjithmone sna duan te miren etj etj.
fryma nacionaliste rritet duke ulur koken e duke punuar, duke njohur vlerat e vetes per aq sa kemi dhe duke u perpjkeur te permiresohemi e te integrohemi ne evrope, e jo duke ndenj tere diten ne kafene e duke share dynjane qe na e paska me kaq te padrejte neve shqiptareve.
sa per dijeni si plas b... njeriu per neve, duhet te bejme neve qe tju plase.

p.s te dielen pashe shpaten dhe perkrenaren e skenderbeut ne muzen historik te vjenes, edhe emrin ja kishin shkruar gabim, nderkohe qe emrat e ca osmanllinjve ishin korrekt te shkruar ne gjuhen amtare dhe ne gjermanisht. ky toni e kishte georg kastriota, dhe mesova edhe nje gje qe se dija qe te jemen e paska patur serbe.

Click to expand...

Jam shume dakord me ty pa kaluar tek nenshkrimi. Te atin e ka patur grek dhe vellezerit austro-hungareze, se desh harrova motren e ka patur turke lol

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Duroni dhe pak , eshte periudhe tranzicioni !!!!. Interesat e sotme kombetare perplasen me historine dhe identitetin tone . Mbas antarismit te plote ne NATO , urte dhe bute pa e prekur Turqine ne asht , inspiratat tona do i drejtohen ne menyre te dretperdjete Europes (jo me ne menyre te terthorte sic ka ndodhur deri ne sot ) . Qe te arrihet kjo duhet """IDENTITET"" , duhet te percaktojme qarte "" RRENJET TONA"" !!! Historia do shkruhet me te mirat dhe te keqiat e saj ...

ps. ORAKULLI..... nuk jam aspak dakort me ty per ""DENIMIN ME LIGJ"" , te cilat cungojne lirine dhe te verteten historike ...

LE TI JAPIM GJERGJIT ATE QE ESHTE E GJERGJIT !!!!!!!!!!!!

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Nuk eshte shume e veshtire per te kuptuar se çfare ishte Gjergj Kastriot(sllav apo shqiptar), mjafton te behen analizat gjenetike (Y HAPLOGROUP) te pasardheseve te tij qe sot gjenden ne Itali!!


GJERAT JANE SHUME TE THJESHTA!!

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

Pranimi i origjinise sllave ose Greke te Skenderbeut nuk ash kaq i thjeshte.Ajo nder te tjera ka te beje me cenimin e Integritetit tokesor te Shqiperise,Kosoves Dhe Camerise.Ajo ash tradheti ndaj interesave kombetare si pasoja dhe intereseva ekonomike te popullit shqiptar.
Ai person qe cenon keto te drejta te kushtetutes duhet denuar me ligj.Pranimi i tyre nga Shqipatrete ka pasoja teper te renda per ne,per te ardhmen tone,te brezave qe do vijne.
Sa per ate qe ne duhet te themi te vertetat ne lidhje me te ash dicka tjeter.Para se te themi te vertetat duhet te themi te verteten e madhe qe ai asht Shqiptar,bile 100 karatesh.Pastaj nese ishte calaman ose gjigant,i forte apo i dobet keto jane gjera te parendesishme per figuren dhe mesazhin qe dha ai kombit tone.
Shikoni fqinjet tane qe flasin vetem per hellene hyjnore,romake hyjnore.Me dhjetra koka te ndricuara Italiane e grekojevgjite, thone qe pas perandorise se Romes,Italia u pushtua nga shume barbare por ata e pranuan inferioriten etye para shkelqimit dhe kultures se larte Italiane e pordha me rigon,nga te kater drejtimet qe rethojne truallin shqiptar.

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

orakulli said:

Pranimi i origjinise sllave ose Greke te Skenderbeut nuk ash kaq i thjeshte.Ajo nder te tjera ka te beje me cenimin e Integritetit tokesor te Shqiperise,Kosoves Dhe Camerise.Ajo ash tradheti ndaj interesave kombetare si pasoja dhe intereseva ekonomike te popullit shqiptar.
Ai person qe cenon keto te drejta te kushtetutes duhet denuar me ligj.Pranimi i tyre nga Shqipatrete ka pasoja teper te renda per ne,per te ardhmen tone,te brezave qe do vijne.
Sa per ate qe ne duhet te themi te vertetat ne lidhje me te ash dicka tjeter.Para se te themi te vertetat duhet te themi te verteten e madhe qe ai asht Shqiptar,bile 100 karatesh.Pastaj nese ishte calaman ose gjigant,i forte apo i dobet keto jane gjera te parendesishme per figuren dhe mesazhin qe dha ai kombit tone.
Shikoni fqinjet tane qe flasin vetem per hellene hyjnore,romake hyjnore.Me dhjetra koka te ndricuara Italiane e grekojevgjite, thone qe pas perandorise se Romes,Italia u pushtua nga shume barbare por ata e pranuan inferioriten etye para shkelqimit dhe kultures se larte Italiane e pordha me rigon,nga te kater drejtimet qe rethojne truallin shqiptar.

Click to expand...

Orakull personalisht as qe e ve ne dyshim qe Gjergj Kastrioti ishte shqiptar!
E jema e tij ishte nga fisi i shquar shqiptar i Triballeve dhe nuk ishte sllave fare!!
Pus kesaj shtojm edhe faktin se ne aspektin fetar ishte katolik dhe jo orthodoks, dhe katolik ne ate periudhe kohe ishin vetem shqiptaret dhe askush tjeter ne Ballkan (me perjashtim te kroateve).
Shtojme edhe faktin se si ne Kruje ashtu edhe ne pjese te tjera te zoterimeve te tij, nuk eshte gjendur kurre ndonje rrenoje arkeologjike te ndonje kishe orthodokse!
Shtojme edhe faktin e leter-shkembimeve te tij me papatin dhe princat e Mbreterise se Napolit, ka pohuar me doren e tij se eshte Epiriot/ Shqiptar dhe Epiriot ne mesjete quheshin vetem shqiptaret!! etj etj

Te hidhen perpjete sa te duan per ta nxjerre sllav se grek, ai ishte shqiptar puro!!!

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

schmid nuk e njeh gjergj kastriotin.

Titulli: Schmit sjell një Skënderbe ndryshe

BILDERBERG... athere si mund ti mbyllim gojen injorances dhe turqinizmit psedoshqiptar qe heroi jone kombetar quhet Gjergj Kastrioti dhe s`mund ta perdhosim emrin e tij me ofiqet e turkut (Skenderbej)???

Athere si mund ti mbyllem gojen grekeve dhe serbrve kur akoma mbi verrin e GJergj Kastriotit ne Lezhe nuk eshte vene kryqi katolik !!!???

ps. Keto gjera duhen saksionuar me ligj, qe te huajt mos tallin Faqen me vlerat tona kombetare dhe jo "" TE DENOJME INDIVIDIN ME SANKSIONE LIGJORE"" ashtu sic na keshillon ORAKULLI ...

PERFUNDIMI : FAJIN E KEMI VETE !!!! (por nuk do zgjasi dhe per shume kohe )