Po vdes nanë, sot po vdes

Kushtuar vajzës mirditore, mësueses, Marie Tuçi, (1928-1950), të cilën regjimi Enverian, e torturoi, në mënyrën më makabre, duke e mbyllur në një thes, lakuriq, bashkë me një mace të egër. Nuk mjaftonin vetëm thonjtë e kafshës se egërsuar, por njëkohësisht ajo goditej me mjete të forta nga hetuesit e gardianët e burgut, në prani të grave të tjera të burgosura… Pse?… Sepse mendonte ndryshe. Vdiq e masakruar nga shqipfolësit, e një ideali pa ideal… Mallkuar qofshin, persekutorët e saj




Po vdes nanë, sot po vdes

Nan’ e dashtun, sot po vdes
më kanë futur, në një thes
lakuriq, tok me një mace
më kanë mbyll, në thes linace

N’burg të Shkodrës, po m’del shpirti
po ma merr nan’, shef Seiti
jashtë thesit, shqip po flasin
më shqelmojn’, e më godasin
ligësia, nuk ka ngjyrë
shqelm në bark, shqelm në fytyrë

Po vdes nanë, sot po vdes
një lëmsh gjaku, brenda n’ thes
nuk ka vend imagjinata
kriminel, shpirtzinj si nata
më kanë ça, bark e zorrë
hajde nan, e ver’ një dorë

Mbaju nan’, mbaju burrneshë
më sill teshat, e m’vish murgeshë
mos qaj nan, jam bij Mirdite
s’na kanë mposht, tash ndër vite
as dhe shkau, as dhe turku
as Enveri, as dhe burgu
as bollshik, e as titista
as hetues, as komunista

Po vdes nanë, moj un’ e zeza
shko më sill, një palë ndresa
njëzet e dy, sapo kam mbush
nuk du’ nan’, me m’qa kurkush
as n’ Orrosh, e as Ndërfush
as në bjeshkë, atje thellë
as në Fan, e as në Kthellë
as n’Kurbnesh, e as n’ Selitë
as kurkund, nëpër Mirditë

Zoti nan, ka pat’ mëshirë
më ka dërgu, të vdes e lirë
më sill ndresat, po të pres
po vdes nanë, sot po vdes


/Meti Fidani

Titulli: Po vdes nanë, sot po vdes

Krime pa emer per besim...

Titulli: Po vdes nanë, sot po vdes

Torture inumane alle persone consacrate
Suor Maria Tuci, consacrata al Signore, fu arrestata e sottoposta a torture inumane, nelle quali serbٍ eroicamente fede e onore. Morى all'ospedale di Scutari poco dopo gli interrogatori. Padre Frano Kiri O.F.M. soffrى per tre giorni e tre notti, legato con un cadavere in decomposizione. Padre Gjon Karma S.J. fu messo vivo in una cassa da morto; gli posero sopra anche il coperchio. Nell'anno 1946 si chiusero tutte le scuole private di Albania, comprese naturalmente quelle tenute dai religiosi. Le tipografie del clero, come quelle dei gesuiti e dei francescani, furono sequestrate e non fu più permesso di stampare nessun libro e rivista. Furono sequestrati anche tutti gli oggetti dei musei dei gesuiti e dei francescani, le collezioni di tutte le loro biblioteche, come quella dei gesuiti con circa 40.000 volumi. Furono soppresse anche le associazioni religiose pur senza fini politici.
Con la morte dell'Arcivescovo di Scutari Mons. Gasper Thaçit, avvenuta il 26 maggio del 1946, dopo una grave malattia e dopo un duro interrogatorio, cominciarono a mancare i sacerdoti. «La gente andava a Messa, entrava e usciva in silenzio. C'era paura. Era spaventosa la situazione, la strada, l'aurora, le ore della notte, la sveglia, il buio nero».
Dopo la rottura dei rapporti con la Jugoslavia di Tito, inizia un'altra fase. Lo Stato chiedeva che si regolassero i rapporti con tutte le istituzioni religiose e principalmente con la Chiesa Cattolica mediante uno Statuto. Cosى si arrivٍ a uno statuto che in realtà non rappresentava uno scisma.
Durante la dittatura comunista non c'erano organi di stampa libera. Si stampava solo il calendario religioso a Tirana, nella tipografia statale «Mihal Duri». Il Seminario era aperto, perٍ la sua attività era strettamente controllata dagli sbirri della Sigurimi.
:'(... me trishto ta perkthej e ta sjell te gjith artikullin.. ama mbyllja me pelqej shume fare ..
.Perdono e amore sono in sintesi la testimonianza dei veri martiri del Cristianesimo albanese,
Falje dhe dashuri jan sinteza e deshmise se martireve te vertete shqiptare!!

Titulli: Po vdes nanë, sot po vdes

Cfare histori e tmerrshme

Titulli: Po vdes nanë, sot po vdes

Koha e qoft largut :S

Titulli: Po vdes nanë, sot po vdes

Keta e lexova ca kohe me para. Rrenqethese.

Titulli: Po vdes nanë, sot po vdes

Shume e dhimbshme....