Urime te gjitheve per shkrimet e tyre. I lexova me kenaqesi 🙂
Tek 3 te parat e gjeta veten, me pelqyen shume.
1-Pranvere n'Shpirt!
N'parvaz puhize arome limoni,
N'shpirt ndjesi malli.
E ndjeva te gjithe shkrimin, ndoshta ngaqe e kemi ndjesine e njejte. Veçova fjaline permbyllese sepse me pelqeu
2-Gjithçka qe dua...
Pa fjale! Shume i bukur si shkrim, ndonese shkrimet e dashurise e kane magjine me vete. Te gjitha do e gjenim veten ne keto vargje 🤪Nder ndjenjat me te bukura qe njeriu perjeton.Ndaj dhe ekzagjerimet e te shprehurit lejohen.
3-Kujtimet
do i buzëqeshë jetës.
Lere me kete.Sikur ta kisha shkruar une! Eh..., kujtimet do na shoqerojne here pas here, por e rendesishme eshte qe ne ti kujtojme si dicka e bukur. Dhe te marrim perhera ndjesi pozitive prej tyre, kete e kemi ne ne dore. Ti buzeqeshesh jetes gjithmone!
4-Ankand bamirësie.
E strukturuar bukur edhe thjeshte , vetem se duket cik si depresuese
5-Fjale.
Fjale qe thuhen , fjale qe shuhen.
Fjale qe lindin per te mire.
Fjale qe lindin per te nxire.
Fjale qe urojne,fjale qe mallkojne.
Fjale qe lidhin ura,fjale qe i shkaterrojne.
Fjale qe qarkullojne dhe krijojne stuhi.
Fjale qe lindin dhe krijojne dashuri.
Me fal i dashur njeri!
Kush lindi me perpara,fjala apo ti!?
Kjo me pelqeu shume
