Dicka cilesore ju lutem!!

[NeVertiti]

Sepse jeta eshte shkembim dashurie. )

 

[Sol]

 

[NeVertiti]

Të duash dikë afatgjatë është të marrësh pjesë në një mijë funerale të njerëzve që kanë qenë dikur. Njerëzit janë shumë të lodhur për të qenë më gjatë. Njerëzit nga të cilët u rritën, njerëzit në të cilët nuk përfunduan kurrë duke u rritur. Ne duam aq shumë që njerëzit që duam të marrin shkëndijën e tyre kur ajo digjet, të bëhen me shpejtësi kur ata humbasin.
Por nuk është puna jonë të kërkojmë llogari askujt para njerëzve që kanë qenë dikur.
Është puna jonë të udhëtojmë me ta midis çdo versioni dhe të nderojmë atë që del gjatë rrugës.
Ndonjëherë do të jetë një flakë edhe më ndriçuese.
Ndonjëherë do të jetë një flicker që përkohësisht përmbyt dhomën me një errësirë të përsosur dhe të nevojshme.
~Heidi Priebe

 

[kitrra 123]

Te leshe gjurme, dhe jo thjeshte statistika, eshte treguesi me i mire se sa keni jetuar dhe si e sa jeni zvarritur.

 

[NeVertiti]

Numërova vitet e mia dhe kuptova se kam më pak kohë për të jetuar sesa kam jetuar deri tani... Nuk kam më kohë të duroj njerëz të pakuptimtë që pavarësisht moshës së tyre nuk janë rritur.
Nuk kam kohë të diskutoj me mediokritetin..... Nuk dua të jem në tubime ku marshojnë egot e fryra... Koha ime është e kufizuar për të diskutuar titujt, titujt. Dua thelbin, shpirti im nxiton... Dua të jetoj pranë personave me status njerëzor... Ajo që ka më shumë rëndësi është ajo që e bën jetën të vlefshme....!
citim

 

[kitrra 123]

E kisha shkruar ne vend urimi per festat e fundvitit

Klithje luftrash ne prag festash

Festat jane nje lloj rebelimi dhe shkaterrimi ndaj monotonise e perditshmerise qe na rrethon. Ketu qendron dhe shenjteria e tyre. Njerezit normal dhe shoqerite normale shfrytezojne keto ngjarje per tu mbledhur rreth trungut familjar e shoqeror, per te harruar hallet e cdo ditshme, per te gezuar e per tu lutur per dite te mira, qe gjithsesi kane per te ardhe. Ne nje liber pata lexuar se si ne luften e dyte boterore, me rast te kershendellave, ushtaret nga te dy anet, lane pushket ne istikame, dolen aty ne shesh lufte dhe ngrene dolli se bashku, per shendetin e njeri tjetrit, festuan e kenduan se bashku dhe luften e vazhduan te nesermen ne mengjes. Historite e botes jane te mbushura me keso ngjarje.

Sterkeqja lidereve tane, sidomos kete vit, ka shkuar deri ne ate mase sa ne menyre te vazhdueshme fyejne dinjitetin dhe intelegjencen tone. Me talljet e tyre te cdo ditshme duan te na bindin se ne jemi fajtori dhe pergjegjesi kryesor per mos suksesin tone te perbashket dhe se mundi i tyre eshte i kote per shkak te paaftesise tone. Kete fundjave me krokatje te vazhdueshme luftrash, si e keqja me e madhe per nje shoqeri, na qendruan mbi koke me te vetmin qellim mbjelljen e frikes. Kjo tallje gjitheqytetare, e vazhdueshme, e lidereve tane e arriti pikun dje. Ne pak me pak se dy ore bertimash te pakuptimta kryefjala ishte: "Lufta". Me klithje lufterash, per rrezikun qe na pret, na thane: " do e kryejme ne kete pune (do ju Shlirojme) per te mos ua lene kete barre femijeve tane!". Pra e kan sos me na zdrite jo vec neve por dhe femijet tane.

Keto metoda ne fakt nuk jane gje tjeter pos teknika klasike te shperqendrimit te vemendjes nga problemet reale e te dukshme te shoqerise. Dhe e verteta eshte se kjo shoqeri ka probleme ne secilen sfere, bash ne secilen sfere te jetes. Chomsky kur flet per strategjine e devijimit te mendjes flet qarte per sojin e lidereve kaperdises duke i konkretizuar veprimet e tyre ne menyre briliante. Strategjia e devijimit te mendjes qytetare eshte elementi kryesor i kontrollit social duke devijuar qytetarin nga problemet reale dhe duke e stermbushur ate me informacione të pakuptimta. Permes fjalimeve emocionale me impulse emotive (mllefi, tensioni, frika, pasiguria etj.) tentohet te shpallemi te pa dobishem dhe te fillojme te urrejme veten tone ne fillim dhe pastaj njeri tjetrin. E tera kjo behet per te ngulfatur zerin e arsyes dhe kritiken pozitive si te vetmin promotor te zhvillimit te seciles shoqeri.

Te Chomsky ne menyre perfide e gjejme sterkeqjen dhe ngrehalucine e ketij tipi lideri ku suksesi i nje shoqerie nuk eshte mozaik ngjyrash dhe vazhdimesi gjeneratash por eshte njengjyresh i cili i atribuohet vetem atij, pra liderit i cili po na mban gjalle.

Tendenca e mbjelljes se urrejtjes ndaj gjithckaje qe na rrethon eshte e pakuptimt. Thjeshte askush nuk po na urren, madje as armiqt tane, jo sepse na duan por per momentin, po ju mjafton urrejtja qe lideret kane mbjellur, ne keto tre decenie, ne shpirtrat tone per vetveten dhe njeri tjetrin.

Njerez te mire, miq e dashamire mos harroni qe ne kete prag festash te mbledhni rreth vetes familljen e miqte. Rrebelohuni, gezoni, festoni e thyeni perditshmerine e frikshme qe na jane mbjellur.

Gezuar Krishtlindjet!
Gezuar festat e fund vitit.
Mireqenie, shendet e dashni ne jetet tuaja.

Gezuar

 

[Anna*]

KUR PUSHON SË DASHURUARI, VDES!

Nuk dashurohet me zemër,
dashurohet me shpirt
i mbarsur me çaste dashurie.

Nuk dashuron nëse s’ndien dhimbje,
s’është më dashuri
nëse s’ke frikë mos e humbasësh.

Por kur vërtet dashuron,
ti jeton
ndoshta keq, a mirë,
por jeton.

E di kur vdes?

Kur pushon së dashuruari;
bëhesh asgjë
kur s’të dashurojnë më.

Nëse të plagos dashuria
shëroi plagët
dhe beso,
je gjallë.

Për atë që do
për atë që të do.

Alda Merini

 

[Anna*]

Do doja te te ulesha prane, ne qetesi,
por nuk kam guxim, druaj se
zemra do me ngjitet tek buzet.
Ja pse flas perçart dhe fsheh
zemren time pas fjaleve.
Trajtoj eger dhimbjen time prej frikes
se mos edhe ti ben te njejten gje.

Do doja te te te thoja fjalet me te verteta,
por nuk guxoj, nga frika se mos me qesh.
Ja pse genjej e te them te kunderten e asaj qe mendoj.
Trajtoj eger dhimbjen time prej frikes
se mos edhe ti ben te njejten gje

TAGORE

 

[Anna*]

Dashuria është për guximtarët, ka thënë dikur Teodor Keko.
Asokohe isha ende i ri e nuk ja rroka mirë kuptimin.
Më pas jetova, guxova, dashurova, u gjakosa mes gjembave të tu, gjembave që më shponin e më derdhnin jetë në shpirtin tim të zbrazët, më mbushnin me ty.
E po ato gjemba thithnin nga unë çka kisha të strukur thellë në skutat e zemrës, dashurinë e padhënë.
Jetë të pajetuara.
Duhet guxim.
Të ngadhnjesh mbi frikërat, të marrësh çka të dhurohet me aq forcë, me aq vrull, në një kohë të shkurtër.
Duhet guxim të pranosh ty.
E ma dhe ti këtë guxim.
Me fjalët e pathëna por të shprehura nga sytë e tu, nga ai vështrim i parë që më grabiti, që më bëri tënden përjetë.
S'mund të jetoja pa ty.
Të kisha kërkuar gjithë jetën.
Të prisja e kur erdhe më trondite, se mu duk se erdhe enkas për të më çliruar, për të më shëruar, për të më dhënë jetë.
E si mund të të ndalja, si mund të të shtyja tej?
Si mund të të braktisja?
Duhet guxim, po.
Duhet guxim të jesh me ty duke ditur që një ditë do ikje.
Por duhet më shumë guxim të të duash.
E unë e pata.
E kam.
E ky guxim i marrë më bën të të them se s'kam më frikë të të kërkoj gjersa të të kem përsëri në krahët e mi nga të cilët s'do të të lëshoj më kurrë.
Kurrë...

cit

 

[NeVertiti]

Mos shiko prapa,
Askush nuk e di se si filloi bota.
Mos ki frikë nga e ardhmja, Asgjë nuk zgjat përgjithmonë.
Nëse banoni në të kaluarën ose të ardhmen,
Do ta humbasësh momentin.
~RUMI

 

[Lindiiii]

Komunikacione

 

[MonaLisa]

Jeta është e shkurtër.
Ti japim vlerë me njerzit e duhur.
Injorojm kë na injoron dhe të duam atë që na don.
Web.

 

[Anna*]

Kishe pafajsinë e ca qiejve
që akoma s’i kam parë,
Ishe krejt e pambrojtur
nga dinakëritë,
Atëhere kam besuar
Që çdo grua në gjumë
Është një Afërditë.

P.Ruka

 

[NeVertiti]

Cilesia eshte riproduktiviteti i vetvetes ne forme origjinale. )
Hem,

 

[NeVertiti]

25 thënie nga Frojdi, që duhet të lexohen e mbahen mend

I adhuruar nga shumë dhe i urryer nga të tjerët, Sigmund Frojd i kushtoi jetën reflektimit të thellë dhe marrëdhënieve njerëzore. Sido që të jetë mendimi juaj për të, askush nuk mund të mohojë që shumë nga thëniet e tij të bëjnë të reflektosh me kujdes. Le të shohim ato më të famshmet, në lidhje me aspekte të ndryshme të jetës: dashuri, psikologji, marrëdhënie. Fraza që duhet të shënohen, rilexohen dhe mbahen mend.1- “I vetmi person me të cilin mund të përballeni është vetvetja dhe e kaluara juaj”.
2- “Qentë i duan miqtë dhe kafshojnë armiqtë, ndryshe nga qeniet njerëzore, të cilët janë të paaftë për dashuri të pastër dhe ngatërrojnë dashurinë me urrejtjen”.
3- “Unë isha një njeri me fat në jetë: asgjë nuk ishte e lehtë për mua”.
4- “Secili nga ne ka shumë kundërshtarë, një në veçanti: veten”.
5- “I pari që hodhi një mallkim në vend të një guri ishte themeluesi i civilizimit”.
6- “Të jesh i dashur është një faktor pozitiv që justifikon heqjen dorë nga avantazhet e tjera”.
7- “Një njeri nuk duhet të përpiqet të eliminojë komplekset e tij, por të jetojë në harmoni me to”.
8- “Ka dy mënyra për të qenë i lumtur në këtë jetë: njëra është të bëhesh idiot dhe tjetra është të jesh i tillë”.
9- “Pikat tona të forta kanë lindur nga dobësitë tona”.
10- “Shkenca moderne nuk ka prodhuar ende një ilaç relaksues aq të efektshëm sa fjalët e mira”.
11- “Fëmijët janë absolutisht egoistë; ata ndiejnë intensivisht nevojat e tyre dhe luftojnë pamëshirshëm për t’i kënaqur “.
12- “Egoja nuk është zot në shtëpinë tënde”.
13- “Qëllimi i jetës është vdekja”.
14- “Ai që di të presë nuk duhet të bëjë kompromis”.
15- “Të jesh plotësisht i sinqertë me veten tënde është një ushtrim i mirë”.
16- “Kur frymëzimi nuk më vjen, bëj një gjysmë përpjekje për ta gjetur”.
17- “Sa më shumë që njeriu duket i përsosur së jashtmi, aq më shumë djaj ka së brendshmi”.
18- “E kundërta e lojës nuk është serioziteti, por e vërteta”.
19- “Emocionet e pashprehura nuk vdesin kurrë. Ata janë varrosur të gjalla dhe do të dalin në format më të këqija në të ardhmen”.
20- “Nuk ka pikë nisjeje, nëse nuk e di se ku do shkosh”.
21- “Burrat janë më të moralshëm sesa mendojnë dhe shumë më të pamoralshëm se sa mund ta imagjinojnë”.
22- “Vetëm përvoja e bën njeriun të mençur”.
23- “Që në një lapsus është pohuar pikërisht ajo ide që dikush do të dëshironte ta përjashtonte, është fakt shumë i zakonshëm”.
24- “Humori është mekanizmi më i spikatur mbrojtës”.
25- “Çdo shaka fsheh në thelb një të vërtetë”

 

[NeVertiti]

Pas 21 vitesh martesë, gruaja ime më tërhoqi mënjanë për të më thënë diçka të rëndësishme. Ajo donte që unë të kaloja kohë me një grua tjetër, ta çoja në një restorant dhe pastaj në kinema. Gruaja ime më tha: "Të dua, por e di që gruaja tjetër të do dhe dua që ti të kalosh kohë me të. "
Ajo gruaja tjetër ishte nëna ime. Ajo jetoi e vetme për 19 vjet, pasi babai im vdiq dhe për shkak të punës sime dhe tre fëmijëve të mi, mund ta vizitoja vetëm herë pas here.
Kështu që atë natë bëra atë që më kërkoi gruaja. Ftova nënën time në restorant dhe më pas në kinema.
"Çfarë po ndodh? " nëna ime më pyeti: "A je e sigurt se gjithçka është në rregull? "
"Mendova se do të ishte një ide e mirë të kaloja pak kohë me ty", iu përgjigja. "Vetëm unë dhe ti".
Nëna ime, në telefon, qëndroi e heshtur për një moment, dhe më në fund tha: "Unë dëshiroj ta bëj. "
Pas të premtes tjetër, pas pune, shkova ta merrja nga shtëpia. Isha pak nervoz, kishte kaluar shumë kohë... Ajo kishte rregulluar flokët dhe kishte veshur të njëjtin fustan si përvjetorin e fundit të martesës. Buzëqeshja e saj, e cila rrezatonte nga lumturia, e bënte të dukej si një engjëll i
“U thashë miqve të mi se do të dilja me djalin tim sonte dhe të gjithë u bënë shumë përshtypje”, tha ai teksa hyri në makinë. "Ata mezi presin t'u tregojnë se si e kaluam mbrëmjen! "
Kështu që ne shkuam në një restorant, jo shumë i bukur, por mjaft intim dhe komod. Nëna ime më mbante për dore sikur të ishte Zonja e Parë. U ulëm dhe duhej t'i lexoja menunë pasi sytë e saj mund të lexonin vetëm shtypshkronjën më të madhe. Sapo mbarova së lexuari menunë, ktheva sytë dhe pashë që më shikonte me një buzëqeshje nostalgjike. "Kur ishe i vogël, duhej të të lexoja menunë", më tha thjesht. "Atëherë, është koha për të pushuar pak dhe më lër të ta kthej favorin", u përgjigja.
Hëngrëm darkë dhe biseduam, asgjë jashtë të zakonshmes, thjesht folëm për gjithçka të re. Përfunduam duke folur aq shumë sa harruam filmin. Por në realitet, nuk ishim të trishtuar ta humbisnim atë. Kur e lashë në shtëpi, më tha se donte të dilte përsëri, por vetëm nëse i premtoj se do ta lejoja të më telefononte herën tjetër. Unë them po.
"Si ishte takimi juaj? " më pyeti gruaja kur u ktheva në shtëpi. "Shkoi shumë mirë. Edhe më mirë se sa e kisha imagjinuar ndonjëherë. "
Disa ditë më vonë, nëna ime vdiq nga një problem në zemër. Ndodhi aq shpejt sa askush nuk mund të bënte asgjë për të.
Kaluan disa javë dhe më pas mora një zarf me një kopje të faturës së restorantit, në të njëjtin restorant ku kisha çuar nënën time. Së bashku me faturën ishte një shënim i vogël ku thoshte: "Unë e pagova këtë faturë paraprakisht. Nuk isha i sigurt nëse mund të isha atje, por sidoqoftë, unë tashmë kam paguar për dy, ty dhe gruan tënde. Ti nuk e di se sa rëndësi kishte kjo natë për mua. Të dua, biri im".
Atë ditë kuptova rëndësinë e të thënit të dua dhe rëndësinë e të kaluarit kohë me familjen dhe njerëzit që janë të dashur për ty. Asgjë, në fakt, nuk është më e rëndësishme se kjo dashuri

- Autor i panjohur

 

[NeVertiti]

'Babai i saj i tha asaj, "Nëse martohesh me atë burrë nuk do të shkelësh më kurrë në këtë shtëpi. "Meri së shpejti mësoi se shumica e njerëzve ndiheshin në të njëjtën mënyrë. Vitet e para të martesës së tyre që jetonin në Birmingam ishin ferr-- askush nuk fliste me ta, nuk gjenin askund ku të jetonin sepse askush nuk i jepte me qira një zezaku, dhe nuk kishin para. Por ata nuk u dorëzuan.
Dalëngadalë jeta u bë më e lehtë. Mary mori punë mësuese, duke përfunduar si zëvendës krye-mësuese. Xhejku punonte në një fabrikë dhe më pas gjeti një punë në Postë. Dalëngadalë u bënë miq, por ishte e vështirë. Maria u thoshte njerëzve, "Para se t'ju ftoj në shtëpinë time.... burri im është i zi. "Disa nuk do të flisnin më kurrë me të.
Ata shënuan 70 vjetorin e tyre vitin e kaluar dhe janë ende thellësisht të dashuruar, pa asnjë pendesë për zgjedhjet e tyre. '

 

[kitrra 123]

Rrno
jeto
dashni dhuro
e gëzo
jetën

E pas nesh do vijnë
fëmijët tanë
fëmijët e fëmijëve tanë
e fëmijët e fëmijëve të fëmijëve tanë
e nëse ata do të flasin për ne,
e gjykojnë për ne
mjafton

 

[NeVertiti]

Asgjë që dashuron nuk humbet. Jo me të vërtetë. Gjërat, njerëzit—ato gjithmonë ikin, herët a vonë. Ju nuk mund t’i mbani ato, më shumë se sa mund t’i mbani dritën e hënës. Por nëse të kanë prekur, nëse janë brenda teje, atëherë janë ende të tuat. Të vetmet gjëra që keni ndonjëherë në të vërtetë janë ato që mbani brenda zemrës suaj. ~Bruce Coville

 

[NeVertiti]

Kur e do dikë, nuk e do gjatë gjithë kohës, saktësisht në të njëjtën mënyrë, nga momenti në moment. Është pamundësi. Madje është gënjeshtër të pretendosh. Dhe megjithatë kjo është pikërisht ajo që shumica prej nesh kërkon. Ne kemi kaq pak besim në ebb dhe rrjedhën e jetës, të dashurisë, të marrëdhënieve. Ne kërcejmë në rrjedhën e baticës dhe rezistojmë në terrorin e saj. Kemi frikë se nuk do të kthehet më. Ne këmbëngulim në permanencën, në kohëzgjatjen, në vazhdimësinë; kur e vetmja vazhdimësi e mundshme, në jetë si në dashuri, është në rritje, në fluiditet - në liri, në kuptimin që kërcimtarët janë të lirë, mezi prekin sa kalojnë, por partnerë në të njëjtin model.
Siguria e vetme e vërtetë nuk është të zotërosh ose të zotërohesh, as të kërkosh ose të presësh, as të shpresosh, madje. Siguria në një marrëdhënie nuk qëndron as në shikimin prapa në atë që ishte në nostalgji, as përpara në atë që mund të jetë në frikë apo pritje, por të jetosh në marrëdhënien e tanishme dhe ta pranosh atë siç është tani. Marrëdhëniet duhet të jenë si ishuj, duhet t’i pranojë për atë që janë këtu dhe tani, brenda kufijve të tyre - ishuj, të rrethuar dhe të ndërprerë nga deti, dhe vazhdimisht të vizitohen dhe të braktisen nga baticat.
~Anne Morrow Lindbergh

 

[Punk1]

Kur e do dikë, nuk e do gjatë gjithë kohës, saktësisht në të njëjtën mënyrë, nga momenti në moment. Është pamundësi. Madje është gënjeshtër të pretendosh. Dhe megjithatë kjo është pikërisht ajo që shumica prej nesh kërkon. Ne kemi kaq pak besim në ebb dhe rrjedhën e jetës, të dashurisë, të marrëdhënieve. Ne kërcejmë në rrjedhën e baticës dhe rezistojmë në terrorin e saj. Kemi frikë se nuk do të kthehet më. Ne këmbëngulim në permanencën, në kohëzgjatjen, në vazhdimësinë; kur e vetmja vazhdimësi e mundshme, në jetë si në dashuri, është në rritje, në fluiditet - në liri, në kuptimin që kërcimtarët janë të lirë, mezi prekin sa kalojnë, por partnerë në të njëjtin model.
Siguria e vetme e vërtetë nuk është të zotërosh ose të zotërohesh, as të kërkosh ose të presësh, as të shpresosh, madje. Siguria në një marrëdhënie nuk qëndron as në shikimin prapa në atë që ishte në nostalgji, as përpara në atë që mund të jetë në frikë apo pritje, por të jetosh në marrëdhënien e tanishme dhe ta pranosh atë siç është tani. Marrëdhëniet duhet të jenë si ishuj, duhet t’i pranojë për atë që janë këtu dhe tani, brenda kufijve të tyre - ishuj, të rrethuar dhe të ndërprerë nga deti, dhe vazhdimisht të vizitohen dhe të braktisen nga baticat.
~Anne Morrow Lindbergh

Mua me shkrijne keta autoret e panjohur dhe qe thone gjera , qe thjesht gjen veten dikush ne ato qe lexon ! Kjo eshte edhe arsyeja qe kurre nuk bej postime te marra diku ! Jemi te lire te mendojme , fantazojme , te prodhojme mendime ...te cdo lloj natyre e perceptimi , por s eshte e thene te kopjojme nga njerez , qe kushedi si e ku dhe pse e krijuan ate qe thane !

 

[NeVertiti]

Mua me shkrijne keta autoret e panjohur dhe qe thone gjera , qe thjesht gjen veten dikush ne ato qe lexon ! Kjo eshte edhe arsyeja qe kurre nuk bej postime te marra diku ! Jemi te lire te mendojme , fantazojme , te prodhojme mendime ...te cdo lloj natyre e perceptimi , por s eshte e thene te kopjojme nga njerez , qe kushedi si e ku dhe pse e krijuan ate qe thane !

Jam shume dakort,nuk vuaj ne fakt per asnjerin nga keta element qe ti thua me siper.
Gjate jetes sime i kam pas paragondes te pa shterrshem,vazhdoj ti kem.
Por duke qene ne nje platforme ku ndajme pertej mendimeve dhe casteve,le te ndajme dhe ato qe ne `vlesrojme` si cilesi motivuese e lexueshmerise.
Ky eshte thelbi.

 

[Punk1]

Jam shume dakort,nuk vuaj ne fakt per asnjerin nga keta element qe ti thua me siper.
Gjate jetes sime i kam pas paragondes te pa shterrshem,vazhdoj ti kem.
Por duke qene ne nje platforme ku ndajme pertej mendimeve dhe casteve,le te ndajme dhe ato qe ne `vlesrojme` si cilesi motivuese e lexueshmerise.
Ky eshte thelbi.

Ohh yeah, ohh yeah agapi

 

[Happyheart]

Kurre mos e shkelesh me kembe dike qe ndoshta gaboi me ty, sepse àte moment kush gaboi urren veten, mos e bej ta vrase ate.
Tek e fundit tregon veten kush je, e nese hakmerresh nuk je me mire se kush gaboi

 

[Lindiiii]

Po librin

 

[NeVertiti]

KUJTIM NE TENTATIVE
është një vënd ku mbrëmja s’bie
por ngjitet
mbi shkallë që zbresin
në det...
zogjtë i ngrenë foletë në kitara të braktisura
dhe ne akoma banojmë në atë ishullin atje
te ajo shtëpia prej guri
ku s’kemi qenë kurrë…
blemë veç muret
dhe vazhdojmë t’i paguajmë qiranë
kumbimit të hapave të atyre
që u takuan në tavernën e vogël
dhe ikën para se të arrinim ne
secili në udhë të vet
njëri me tjetrin mbi shpinë…
©artangjyzelhasani

 

[Desa]

 

[Sol]

Shiko fotografinë 44a63efde98791465bbcc4364fa54b87.mp4
Ama unë qesh smë ndal asgjë

 

[Punk1]

Shiko fotografinë 2213694
Ama unë qesh smë ndal asgjë

Sa duhan paske pire o jete

 

[Sol]

Sa duhan paske pire o jete

ti e ke fajin