Zjarri dhe debora

ZJARRI DHE DEBORA


... Dhe keshtu, duke udhetuar neper bot, Zjarri arriti ne vendin e ftoht te Debores. Nje ditee, duke ecur ne pyll, ai pa nje vajze te bukur me flok te arta.
- Miredita ! - i foli asaj Zjarri plot kreshri.
- Miredita ! - i tha Debora me nje ze te qet, te bute e te urte.
- Kush je ti ? - pyeti Zjarri - Ti je e bukur dhe e veçant

- Un jam Debora - u prgjegje vajza, duke u bere edhe me e bardh, nga turpi i fjalve qe i tha djali.
- Do vish te lozim bashk? - i propozoi Zjarri - Un kerkoj nje mike se ndjehem i vetmuar ! E, ti, je e bukur.
Un i adhuroj vajzat nordike.
- Nuk mund te loz me ty - ju prgjegj Dbora.
- E perse ? - pyeti zjarri.
- Sepse nuk jam e gatshme - iu prgjegj Dbora.
- E çdo te thot "e gatshme" - pyeti Zjarri.
- Kjo do te thot qe "te lidhesh me dike" - shpjegoi Debora.
- Te lidhesh ?... Po qysh? Po pse ?...
- Pse ?... Sepse ti, per mua, nuk je veç nje djal qe ngjan me njeqindmije djem t tjer “ i shpjegoi Debora - E, un, skam nevoj per ty. E, as ti, nuk ke nevoj pr mua. Un s'jam per ty veç nje vajz me emrin Debor, si qindra mijra te tilla ne vendin tim. Ne, mund te lozim bashk e te kemi nevoj per njeri-tjetrin, vetem kur te jemi "te lidhur". Ateher ti do jesh per mua i vetem ne bot. E, un, do te jem per ty e vetmja ne bot...
- Ah, sikur kjo te behej e mundur, do te ish shum bukur. Me pelqen te behemi te till, te lidhemi‌- tha Zjarri, duke ndjer ne shpirti e trup, nje emocion e ngrohtesi te thell.
Por, Debora, si gjithmon e qet dhe e urt, vazhdoi ti shpjegoj:
- E di ?... Un bej nje jet monotone. Ktu rreth meje, gjith vajzat ngjajn me njra-tjetrn e, edhe djemt, po ashtu. Kjo gje me mrzit. Por, po qe se ne te dy do te lidhemi, jeta ime do te jet plot drit e diell.
- E çfar mund te bej un per ty, Debor e Hijshme?- pyeti me padurim Zjarri.
- Un kam nevoj pr zjarrin tnd. S’m plqen t jem e ftoht dhe e trishtuar Dua t ndryshoj e t nis nj tjetr jet, m t gzueshme e prkrah teje. E, pr kt, vetm ti mund t m ndihmosh

- Ah !... Kjo gje me pelqen ! - tha Zjarri - Kjo esht diçka e bukur dhe magjike

Debora e pa Zjarrin per nje cop her pa thne asnje fjal. Pastaj, shtoi :
- Te lutem, hajde te "lidhemi" !
- Sa mir esht te lidhemi ! - tha Zjarri plot deshir - Un kam ardhur ketu posaçerisht per kete. Per tu br miku yt. Por ti duhet te me premtosh se do te perpiqesh te me pershtatesh. Ndryshe un do te shtrengohem te iki.
Jam Zjarr e toka sme mban ne vend. Dua te udhtoj, te shoh e te njoh njerz, te kem miq e te njoh boten.
- Te njohesh boten, njerzit ?... Po ata jan kudo njelloj
E, ta dish se prej tyre do ta ndjesh vehten te çgenjyer. Vetem njerzeve me te cilt "lidhesh" mund tu besosh - i tha Debora e, pastaj, shtoi - E di ?... Njerzit sot sduan te njohin asknd. Nese ti kerkon nje mik "lidhu" me mua

- Mir
Po çfar duhet te bej un qe t "lidhem" me ty ? - pyeti Zjarri.
- Ah, pr t arritur kete, sduhet te ngutesh. Duhet te durosh - iu prgjegj Debora - Si fillim, ti duhet te ulesh larg meje, ja keshtu, ketu mbi bar. Un do te shikoj me bisht te syrit e ti sdo t thuash asnje fjal.
Sepse, fjalt jan gjithmon burim keqkuptimesh. E, ndrkoh, pr çdo dit q do kaloj, ti mund t ulesh pak nga pak, m pran meje

- Dakord
Do mendohem e do te kthej fjal - u prgjegj Zjarri.
... Te nesrmen, Zjarri erdhi ne vendin e takimit gjith qejf, i qeshur e duke kenduar nje poezi te Robert Bernsit, mbas nje nate pa gjum duke menduar pr vajzn me flok t art.
Debora e pa dhe i tha:
- Ti me plqen keshtu siç je: i pastr, plot jet e gazmor. Un kam nevoj e dua t bashkohem me ty, pikrisht per kto veti, po kjo sbehet ne nje minut. Per kete po te tregoj ca"sekrete" te cilat ti si njeh. E di?... Ti duhet te vish tek un ne te njejten ore. Nese ti vjen, bie fjala, ne oren kater mbasdite, un do ta ndjej vehten te lumtur qysh ne oren tre. Sa me teper te eci ora, aq me shum do lumturohem. Ne oren kater fiks, do ndjej te me nisin emocionet, kshtu un do te zbuloj se sa vlen lumturia ! Por, nese ti do te vish kur te teket, un sdo te di se kur do me nisin dridhjet e zemrs. Duhen, respektuar pra, ca rite.
- E çfar jan ritet ? e pyeti Zjarri plot kureshtje.
- Oh, tashme, ato jan pothuajse harruar ! - tha Debora - Ritet bejn qe nje dit te jet ndryshe nga tjetra qe vjen. Ka, bie fjala, nje rit ne fshatin ton. Per çdo te enjte djemt vallzojn me vajzat e fshatit. Kshtu, e enjtja, behet nje dit e mrekullueshme ! Mirpo, ne se djemt do hedhin valle kur tu teket, ather ditet do ngjajn me njra-tjetrn, do humbasin kreshrin, bukurin, e do behen te trishtueshme.
... Zjarri beri siç i tha eDbora e, pas nje muaji, ata krijuan "lidhje". Dhe u bashkuan te lumtur. Te lumtur ne boten e tyre. Ne mbretrin e tyre, aty n nje shtepi druri, buz nje liqeni te kalter.
Por, pas nj viti, Zjarri mendoi t bnte nj udhtim. Ai tha :
- Debor, e shtrenjta, e dashura ime, do vish me mua ne Jug ?
Debora iu prgjegj :
- Ah, nuk mundem. Un jam Debor. Aty ben nxeht. Un aty do te vdisja...
- Po ti do te ndjeshesh e vetmuar ketu. Do te qash...
- Sigurisht - u prgjegj Debora.
- Por un deshiroj te shkoj - tha trishtueshm Zjarri.
- Shko. Ai sht vendi yt. E, un ste pengoj. Mjafton qe ti te ndjehesh i lumtur...
- Vertet ?
- Vertet !
- Athere, mir u pafshim !
- Mir u pafshim - tha Debora - Ti do te jesh gjithmon ne zemrn time. Por, para se te nisesh po te them nje sekret. Ai esht shum i thjesht e ndofta do te vlej ne jet. Duhet ta dish se njerzit nuk shohin me sy, por me zemer. E, ajo qe esht esenciale esht e padukshme per syt...
- Ajo qe esht esenciale esht e padukshme per syt - persriti disa her me ngulm Zjarri, me qllim qe ta mbante at shprehje t ngulur prjet n kok.
- Njerzit e kan harruar kete te vertet - tha Dbora - Por ti, nuk duhet ta harrosh. Sepse qe sot e tutje, ti je prgjegjes per ate me te cilin je e‌lidhure‌. Ti je pergjegjes per mua, Deboren

- Un jam pergjegjs per Deborn - persriti Zjarri, per ta mos harruar kete gje kurr e, pastaj, shtoi :
- Debor, Princesh e Akullit, te premtoj se do kthehem !... Do shkoj ne
Jug vetm sa per tu ngrohur. Ktu ben mjaft ftoht. Por, te jap fjalen se do kthehem, per te te sjell ty zjarr nga shpirti e trupi im. Po ti, a do te me presesh?
- Do te te pres ! i tha Dbora.
Dhe ata u perqafuan e mbeten ashtu te lidhur per gjith naten, gjer te nesrmen ne agim...