Ylliro-pellasget

ok,une do vazhdoj me temen,nuk merrem me budalliqet e orakullit.



sarkofag varr femije i gjetur ne Apoloni te fierit,i takon shekullit te III para krishtit,fatkeqesisht nuk eshte me ne shqiperi

deshmi e qarte e shkrimit shqip qe heret.

pelasgo-ilirico albanese italiano inglese

fimia femia il bambino the child

hiyneron hyjneron e divinizzato is deified

haire hajer sia per il bene be it for the good

stela e famshme e lemnosit dhe spjegimi i saj me anen e shqipes.

orakulli duhet te dish nje gje ti dak kur hedh bomba tymuese.....une nuk kopjoj askund te gjitha fotot qe postoj i kam hedhur une per here te pare ne forumet shqiptare.........hidhi nje sy postimeve te mia tek kjo teme.

Në gjurmë të gërmave dhe shkrimit Pellazgo-Yllir - Forumi Shqiptar

persa i perket germes k dhe q te dyja perdoreshin,dhe ne te njejtin mbishkrim



vere re tek foto me poshte emri i hektorit eshte shkruar me q,ne raste te tjera e gjejme te shkruar me germen k


shiko dhe tirqet e hektorit,se qeleshet e mora vesh qe nuk te pelqejne:dance:

Nje opinion nga ju per germat K, Q dhe GN dhe ne lidhje me analizen e poshteme...
ps: Land e di qe ti e njeh autorin e ketij materjali te cilin e njohim mir te dy, megjithate jep opinionin tend.


The verb ‘know’ in Attic dialect is οἶδα. But also is another synonim in ancient greek (γι) -γνοέω=know.
γνώσκω (gnôskô)– know
English———Ancient Greek——Albanian
(to) know——–(γι) γνος——— (e, te) njoh

The Albanian word e njoh is pronounced:

It’s out of dispute that the root of this word in together English, Albanian, and Acient Greek is the [{kno~ /gno]. In Albanian the cluster *gn is equal to ‘nj’ for example:
bagna——————-banja
lazagna—————-lazanja
Spagna—————–Spanja etc.


The verb ‘know’ in Ancient Greek is one of the noun components in the word foreigner(stranger)= Ξεῖνo [ξένο(ksenos)].
Let see the definition for the foreigner(stranger).
A stranger is a not known person or a phenomenon, or a person that we do not know .
The word ksenophobia= kseno(stranger)+ phobia(fear)=fear from people you don’t know, is the best example.
From the image above is understandable that ἀ performs the same function like the ξ(Ξξlike X in “Matrixξcomes from κ+σ, or γ+σ, or χ+σ) changing to a negative meaning the verb know.
The consonant ξ is considered a double consonant formed from the smoth κ and the spirant σ (ς).
Therefore the word ξένο is pronounced kseno.
kseno= ks(a negative double consonant)+ e(conjucture article)+ no(the primitive root for ‘know’)
MEANING
kseno=stranger~ a person (I/we/you) do not know.
In Albanian
do not know=që se njoh.
The short form in albanian is
do not know= q’se njoh~ q’s’njoh
Now let replace ‘njoh’ with the primitive root no=know. The result would be
do not know= q’seno.
We explained some paragraphs above that the evolution of the smoth consonant k in albanian is like this
k(voiceless velar plosive)>*c>ç>q (Voiceless palatal plosive). {for ex. ancient greek ὦκύον =k^eon=qën(alb)}

So the final result after a series of etymological transformations would be
ξένο(ancient greek)= do not know(eng)=k’seno(alb)~qe se njoh
A thorough etymological investigation of one word alone, although asking a lot of work and attention, clearly showed that Ancient Greek language is ‘genetically’ strongly connected with Albanian.

Posted by ZEUS10

builderberg,ai eshte i madhi zeus 10 ose dias10,une mendoj qe dhe ne antikitet k e perdornin geget dh filluan ta nderrojne ne qtosket,per njefare kohe i kane perdorur te dyja germat.......edhe sot e kesaj dite k dhe ç eshte e gegeve dhe q e toskeve.

per vete rendesine e materialit,i lutem moderatorit te mos e fshije kete postim,do bej perpjekje ta sjell dhe ne shqip,por ky le te ngelet si pike referimi.


Illyria and Pannonia


Strabo
Geography
p249 Book VII, Chapter 5

1 (312)The remainder of Europe consists of the country which is between the Ister and the encircling sea, beginning at the recess of the Adriatic and extending as far as the Sacred Mouth261 of the Ister. In this country are Greece and the tribes of the Macedonians and of the Epeirotes, and all those tribes above them whose countries 313reach to the Ister and to the seas on either side, both the Adriatic and the Pontic — to the Adriatic, the Illyrian tribes, and to the other sea as far as the Propontis and the Hellespont, the Thracian tribes and whatever Scythian or Celtic tribes are intermingled262 p251with them. But I must make my beginning at the Ister, speaking of the parts that come next in order after the regions which I have already encompassed in my description. These are the parts that border on Italy, on the Alps, and on the counties of the Germans, Dacians, and Getans. This country also263 might be divided into two parts, for, in a way, the Illyrian, Paeonian, and Thracian mountains are parallel to the Ister, thus completing what is almost a straight line that reaches from the Adrias as far as the Pontus; and to the north of this line are the parts that are between the Ister and the mountains, whereas to the south are Greece and the barbarian country which borders thereon and extends as far as the mountainous country. Now the mountain called Haemus264 is near the Pontus; it is the largest and highest of all mountains in that part of the world, and cleaves Thrace almost in the centre. Polybius says that both seas are visible from the mountain, but this is untrue, for the distance to the Adrias is great and the things that obscure the view are many. On the other hand, almost the whole of Ardia265 is near the Adrias. But Paeonia is in the middle, and the whole of it too is high country. Paeonia is bounded on either side, first, towards the Thracian parts, by Rhodope,266 a mountain next in height to the Haemus, and secondly, on the other side, towards the north, by the Illyrian parts, both the country of the Autariatae and that of the Dardanians.267 So then, let me speak first of the Illyrian parts, which join the Ister and that part of p253the Alps which lies between Italy and Germany and begins at the lake268 which is near the country of the Vindelici, Rhaeti, and Toenii.269

2 A part of this country was laid waste by the Dacians when they subdued the Boii and Taurisci, Celtic tribes under the rule of Critasirus.270 They alleged that the country was theirs, although it was separated from theirs by the River Parisus,271 which flows from the mountains to the Ister near the country of the Scordisci who are called Galatae,272 for these too273 lived intermingled with the Illyrian and the Thracian tribes. But though the Dacians destroyed the Boii and Taurisci, they often used the Scordisci as allies. The remainder of the country in question is held by the Pannonii as far as Segestica274 and the Ister, on the north and east, although their territory extends still farther in the other directions. The city Segestica, belonging to the Pannonians, is at the confluence of several rivers,275 all of them navigable, and is naturally fitted to be a base of operations for making war against the Dacians; for it lies beneath that part of the Alps which extends as far as the country of the Iapodes, 314a tribe which is at the same time both Celtic and Illyrian. And thence, too, flow rivers which bring down into Segestica much merchandise p255both from other countries and from Italy. For if one passes over Mount Ocra276 from Aquileia to Nauportus,277 a settlement of the Taurisci, whither the wagons are brought, the distance is three hundred and fifty stadia, though some say five hundred. Now the Ocra is the lowest part of that portion of the Alps which extends from the country of the Rhaeti to that of the Iapodes. Then the mountains rise again, in the country of the Iapodes, and are called "Albian."278 In like manner, also, there is a pass which leads over Ocra from Tergeste,279 a Carnic village, to a marsh called Lugeum.280 Near Nauportus there is a river, the Corcoras,281 which receives the cargoes. Now this river empties into the Saüs, and the Saüs into the Dravus, and the Dravus into the Noarus282 near Segestica. Immediately below Nauportus the Noarus is further increased in volume by the Colapis,283 which flows from the Albian Mountain through the country of the Iapodes and meets the Danuvius near the country of the Scordisci. The voyage on these rivers is, for the most part, towards the north. The road from Tergeste to the Danuvius is about one thousand two hundred stadia. Near Segestica, and on the road to Italy, are situated both Siscia,284 a fort, and Sirmium.285

p257 3 The tribes of the Pannonii are: the Breuci, the Andizetii, the Ditiones, the Peirustae, the Mazaei, and the Daesitiatae, whose leader is286 Bato,287 and also other small tribes of less significance which extend as far as Dalmatia and, as one goes south, almost as far as the land of the Ardiaei. The whole of the mountainous country that stretches alongside Pannonia from the recess of the Adriatic as far as the Rhizonic Gulf288 and the land of the Ardiaei is Illyrian, falling as it does between the sea and the Pannonian tribes. But this289 is about where I should begin my continuous geographical circuit — though first I shall repeat a little of what I have said before.290 I was saying in my geographical circuit of Italy that the Istrians were the first people on the Illyrian seaboard; their country being a continuation of Italy and the country of the Carni; and it is for this reason that the present Roman rulers have advanced the boundary of Italy as far as Pola, an Istrian city. Now this boundary is about eight hundred stadia from the recess, and the distance from the promontory291 in front of Pola to Ancona, if one keeps the Henetic292 country on the right, is the same. And the entire distance along the coast of Istria is one thousand three hundred stadia.

p259 4 Next in order comes the voyage of one thousand stadia along the coast of the country of the Iapodes; for the Iapodes are situated on the Albian Mountain, which is the last mountain of the Alps, is very lofty, and reaches down to the country of the Pannonians on one side and to the Adrias on the other. They are indeed a war-mad people, but they have been utterly worn out by Augustus. Their cities293 are Metulum,294 Arupini,295 Monetium,296 and Vendo.297 315Their lands are poor, the people living for the most part on spelt and millet. Their armour is Celtic, and they are tattooed like the rest of the Illyrians and the Thracians. After the voyage along the coast of the country of the Iapodes comes that along the coast of the country of the Liburni, the latter being five hundred stadia longer than the former; on this voyage is a river,298 which is navigable inland for merchant-vessels as far as the country of the Dalmatians, and also a Liburnian city, Scardo.299

5 There are islands along the whole of the aforesaid seaboard: first, the Apsyrtides,300 where Medeia is said to have killed her brother Apsyrtus who was pursuing her; and then, opposite the country of the Iapodes, Cyrictica,301 then the Liburnides,302 about forty in number; then other islands, of which the best known are Issa,303 Tragurium304 p261(founded by the people of Issa), and Pharos (formerly Paros, founded by the Parians),305 the native land of Demetrius306 the Pharian. Then comes the seaboard of the Dalmatians, and also their sea-port, Salo.307 This tribe is one of those which carried on war against the Romans for a long time; it had as many as fifty noteworthy settlements; and some of these were cities — Salo, Priamo, Ninia, and Sinotium (both the Old and the New), all of which were set on fire by Augustus. And there is Andretium, a fortified place; and also Dalmium308 (whence the name of the tribe), which was once a large city, but because of the greed of the people Nasica309 reduced it to a small city and made the plain a mere sheep-pasture. The Dalmatians have the peculiar custom of making a redistribution of land every seven years; and that they make no use of coined money is peculiar to them as compared with the other peoples in that part of the world, although as compared with many other barbarian peoples it is common. And there is Mount Adrium,310 which cuts the Dalmatian country through the middle into two parts, one facing the sea and the other in the opposite direction. Then come the River Naro and the people who live about it — the Daorizi, the Ardiaei, and the Pleraei. An island called the Black Corcyra311 and also a city312 founded by the p263Cnidians are close to the Pleraei, while Pharos (formerly called Paros, for it was founded by Parians) is close to the Ardiaei.

6 The Ardiaei were called by the men of later times "Vardiaei." Because they pestered the sea through their piratical bands, the Romans pushed them back from it into the interior and forced them to till the soil. But the country is rough and poor and not suited to a farming population, and therefore the tribe has been utterly ruined and in fact has almost been obliterated. And this is what befell the rest of the peoples in that part of the world; for those who were most powerful in earlier times were utterly humbled or were obliterated, as, for example, among the Galatae the Boii and the Scordistae, and among the Illyrians the Autariatae, Ardiaei, and Dardanii, and among the Thracians the Triballi; 316that is, they were reduced in warfare by one another at first and then later by the Macedonians and the Romans.

7 Be this as it may, after the seaboard of the Ardiaei and the Pleraei come the Rhizonic Gulf, and the city Rhizo,313 and other small towns and also the River Drilo,314 which is navigable inland towards the east as far as the Dardanian country. This country borders on the Macedonian and the Paeonian tribes on the south, as do also the Autariatae and the Dassaretii — different peoples on different sides being contiguous to one another and to the Autariatae.315 To the Dardaniatae belong also the p265Galabrii,316 among whom is an ancient city,317 and the Thunatae, whose country joins that of the Medi,318 a Thracian tribe on the east. The Dardanians are so utterly wild that they dig caves beneath their dung-hills and live there, but still they care for music, always making use of musical instruments, both flutes and stringed instruments. However, these people live in the interior, and I shall mention them again later.

8 After the Rhizonic Gulf comes the city of Lissus,319 and Acrolissus,320 and Epidamnus,321 founded by the Corcyraeans, which is now called Dyrrachium, like the peninsula on which it is situated. Then comes the Apsus322 River; and then the Aoüs,323 on which is situated Apollonia,324 an exceedingly well-governed city, founded by the Corinthians and the Corcyraeans, and ten stadia distant from the river and sixty from the sea. The Aoüs is called "Aeas"325 by Hecataeus, who says that both the Inachus and the Aeas flow from the same place, the region of Lacmus,326 or rather from the same subterranean recess, the former towards the south into Argos and the latter towards the west and towards the Adrias. In the country of the Apolloniates is a place called Nymphaeum; it is a rock that gives p267forth fire; and beneath it flow springs of warm water and asphalt — probably because the clods of asphalt in the earth are burned by the fire. And near by, on a hill, is a mine of asphalt; and the part that is trenched is filled up again in the course of time, since, as Poseidonius says, the earth that is poured into the trenches changes to asphalt. He also speaks of the asphaltic vine-earth which is mined at the Pierian Seleuceia327 as a cure for the infested vine; for, he says, if it is smeared on together with olive oil, it kills the insects328 before they can mount the sprouts of the roots;329 and, he adds, earth of this sort was also discovered in Rhodes when he was in office there as Prytanis,330 but it required more olive oil. After Apollonia comes Bylliaca,331 and Oricum332 and its seaport Panormus, and the Ceraunian Mountains, where the mouth of the Ionian Gulf333 and the Adrias begins.

9 Now the mouth is common to both, but the Ionian is different in that it is the name of the first part of this sea, 317whereas Adrias is the name of the inside part of the sea as far as the recess; at the present time, however, Adrias is also the name of the sea as a whole. According to Theopompus, the first name came from a man,334 a native of Issa,335 who once ruled over the region, whereas the Adrias p269was named after a river.336 The distance from the country of the Liburnians to the Ceraunian Mountains is slightly more than two thousand stadia Theopompus states that the whole voyage from the recess takes six days, and that on foot the length of the Illyrian country is as much as thirty days, though in my opinion he makes the distance too great.337 And he also says other things that are incredible: first, that the seas338 are connected by a subterranean passage, from the fact that both Chian and Thasian pottery are found in the Naro River; secondly, that both seas are visible from a certain mountain;339 and thirdly, when he puts down a certain one of the Liburnides islands as large enough to have a circuit of five hundred stadia;340 and fourthly, that the Ister empties by one of its mouths into the Adrias. In Eratosthenes, also, are some false hearsay statements of this kind — "popular notions,"341 as Polybius calls them when speaking of him and the other historians.

10 Now the whole Illyrian seaboard is exceedingly well supplied with harbours, not only on the continuous coast itself but also in the neighbouring islands, although the reverse is the case with that p271part of the Italian seaboard which lies opposite, since it is harbourless. But both seaboards in like manner are sunny and good for fruits, for the olive and the vine flourish there, except, perhaps, in places here or there that are utterly rugged. But although the Illyrian seaboard is such, people in earlier times made but small account of it — perhaps in part owing to their ignorance of its fertility, though mostly because of the wildness of the inhabitants and their piratical habits. But the whole of the country situated above this is mountainous, cold, and subject to snows, especially the northerly part, so that there is a scarcity of the vine, not only on the heights but also on the levels. These latter are the mountain-plains occupied by the Pannonians; on the south they extend as far as the country of the Dalmatians and the Ardiaei, on the north they end at the Ister, while on the east they border on the country of the Scordisci, that is, on the country that extends along the mountains of the Macedonians and the Thracians.

11 Now the Autariatae were once the largest and best tribe of the Illyrians. In earlier times they were continually at war with the Ardiaei over the salt-works on the common frontiers. The salt was made to crystallise out of water which in the spring-time flowed at the foot of a certain mountain-glen; for if they drew off the water and stowed it away for five days the salt would become thoroughly crystallised. They would agree to use the salt-works alternately, 318but would break the agreements and go to war. At one time when the Autariatae had subdued the Triballi, whose territory extended from that of the Agrianes as far as the Ister, a p273journey of fifteen days, they held sway also over the rest of the Thracians and the Illyrians; but they were overpowered, at first by the Scordisci, and later on by the Romans, who also subdued the Scordisci themselves, after these had been in power for a long time.

12 The Scordisci lived along the Ister and were divided into two tribes called the Great Scordisci and the Little Scordisci. The former lived between two rivers that empty into the Ister — the Noarus,342 which flows past Segestica, and the Margus343 (by some called the Bargus), whereas the Little Scordisci lived on the far side of this river,344 and their territory bordered on that of the Triballi and the Mysi. The Scordisci also held some of the islands; and they increased to such an extent that they advanced as far as the Illyrian, Paeonian, and Thracian mountains; accordingly, they also took possession of most of the islands in the Ister. And they also had two cities — Heorta and Capedunum.345 After the country of the Scordisci, along the Ister, comes that of the Triballi and the Mysi (whom I have mentioned before),346 and also the marshes of that part of what is called Little Scythia which is this side the Ister (these too I have mentioned).347 These people, as also the Crobyzi and what are called the Troglodytae, live above348 the region round about Callatis,349 Tomis,350 p275and Ister.351 Then come the peoples who live in the neighbourhood of the Haemus Mountain and those who live at its base and extend as far as the Pontus — I mean the Coralli, the Bessi, and some of the Medi352 and Dantheletae. Now these tribes are very brigandish themselves, but the Bessi, who inhabit the greater part of the Haemus Mountain, are called brigands even by the brigands. The Bessi live in huts and lead a wretched life; and their country borders on Mount Rhodope, on the country of the Paeonians, and on that of two Illyrian peoples — the Autariatae, and the Dardanians. Between these353 and the Ardiaei are the Dassaretii, the Hybrianes,354 and other insignificant tribes, which the Scordisci kept on ravaging until they had depopulated the country and made it full of trackless forests for a distance of several days' journey.

land!Me daten 17 tetor ne kete forum kam postuar temen me titull"
Fakte të pakundërshtueshme të shkrimit të gjuhës shqipe para Krishtit.
Ajo qe keshkruajt eti,une e kam thene se kush e ka zberthy,Nermin Falaski dhe kam shtuar dhe dy fotot e objektit.Objektin e kam prere me qellim dhe e kam zmadhuar pjesen e poshtme per tjua bere me te qarte lexuesve zberthimin e Nermin Bej Vlores.Ai nuk eshte zberthimi im por i saj dhe nuk i kam shtuar as edhe nje presje.Perpara se te shkruash kontrollo temat ne kete fushe.
Mos Kopjo zberthimet Nermin Falaskit dhe na i sjell ketu pa autor,sikur jane zberthime te tua.Me keto mund tja hedhesh te palexuarve.Kjo shkence nuk eshte hile,kopjo e te tjereve dhe hedhje ketu duke e paraqitur si zberthimin tend.Land jo ti,por profesoore pyesin Faqen kur dalin me ndonje zberthim te etruskishtes ose te Latinishtes ne gur.

ca thua mer ti dak,e dine te gjithe qe eshte interpretimi i famshem i Nermin Vlores,eshte sterthene mijera here,ne te gjitha forumet,e si po e paraqiskam une si timin..............ti paske shpirtin e kundershtimit mer plako.


te gjitha artifaktet nuk jane te miat por une po i sjell ketu,sepse nevojitet,ty perse te djeg!!!!!!!!!!!!!!!!!!nuk e kuptoj une.


kjo nuk eshte ceshtje egoizmi,ai tejkalohet,sillen materiale per historine e lashte te shqiptareve,kjo ka rendesi.

qashtu.

land said:

hiyneron hyjneron e divinizzato is deified

Click to expand...

a ka mundesi dikush ketu te me tregoj shkurtimisht,,c´far do te thot landi me kete rresht ktu siper.

c´far jan keto fjal dhe ku jan gjetur te shkruara,

hiyneron hyjneran,,ku jan gjetur keto shkrime,,dhe c´far mendohet te jet kuptimi??

po divinizzato dhe deified,po me duket anglisht dhe italisht,,kan te njejtin kuptim kto fjal??dhe cili esht??

persa i perket "Q".Esht "qoppa" e famshme e te ashtuquajturit alfabet "grek".Shqiptimi i saj jetoi deri ne formen arkaike.Ne formen klasike dhe moderne humbi,nuk ka shqiptim ose tingellim .Ka vleren numerike "90".Ne alfabetin cifut eshte "kuf",pra me "k".
persa i perket "K".Eshte "kappa".Shqiptim ose Tingellim arkaik nuk ka.Ka vetem shqiptim klasik dhe modern.
Sipas meje :
K-ka tingellimin arkaik po "k",ndersa "q" ne shqipen vazhdoi te shqiptohej deri ne ditet e sotme "q",ndersa ne greqishten klasike dhe moderne humbi.
Humbi sepse alfabeti i njohur si "grek" ishte bere per te shkruajtur gjuhen shqipe.
Si koncept ideoshkronje ne gjuhen shqipe ajo dallohet tmeresisht for nga "k".Kush e kupton?Ne num mund te themi "qan" dhe "kan" per te njetin kuptim.Ajo asht e vjeter dhe e ben mire dallimin ne perdorim.Ajo eshte ne shenjat e alfabetit te mikenes e pazberthyer akoma.Jan edisa simbole ne ate alfabet qe nuk jane zberthyer akoma.Kurse mendimi im persoal ai alfabet dhe shkrim nuk aspak i zberthyer nga Mikail Venktris.

iLirjam said:

a ka mundesi dikush ketu te me tregoj shkurtimisht,,c´far do te thot landi me kete rresht ktu siper.

c´far jan keto fjal dhe ku jan gjetur te shkruara,

hiyneron hyjneran,,ku jan gjetur keto shkrime,,dhe c´far mendohet te jet kuptimi??

po divinizzato dhe deified,po me duket anglisht dhe italisht,,kan te njejtin kuptim kto fjal??dhe cili esht??

Click to expand...

hyjneron mer lale,me shqip se kaq nuk ka ku te veje.

ke degjuar ti hyji,hyjnore,hyjnizuar,hyjneron etc

a ka mundesi dikush ketu te me tregoj shkurtimisht,,c´far do te thot landi me kete rresht ktu siper.

c´far jan keto fjal dhe ku jan gjetur te shkruara,

hiyneron hyjneran,,ku jan gjetur keto shkrime,,dhe c´far mendohet te jet kuptimi??

po divinizzato dhe deified,po me duket anglisht dhe italisht,,kan te njejtin kuptim kto fjal??dhe cili esht??

ti landi mos u nevrikos,sepse ajo qe i duhet keti forumi ne rradhte par,esht mosparagjykimi i antarve ,

do kisha shum deshir te me japesh nje pergjigje te shpejt per kte pytjen qe te shtrova,,ne ndoshta nuk dim anglisht dhe italisht po shqipen e kuptojm,

land said:

hyjneron mer lale,me shqip se kaq nuk ka ku te veje.

ke degjuar ti hyji,hyjnore,hyjnizuar,hyjneron etc

Click to expand...

mua sme duket keshtu si po thua ti,per kte arsye te pyeta ku esht gjetur ky shkrim,sepse vendi ku esht gjetur ka dhe shpjegimin,

dua ta di ku esht gjetur e shkruar,dhe pastaj do e sberthej un kte fjal ne mynyren time,pa kopjuar as njerin,

do me kishte ndihuar shum edhe kuptmi i ketyre fjalve tjera qe citova ne italisht dhe anglisht,kan kto te njejtin kuptim??
divinizzato dhe deified

Asht gjetur ne Apolloni.I perket shekullit te III para krishtit.Shiko temat e mia."Fakte te pakundershtueshme te shkrimit te gjuhes Shqpe para Krishtit".

hiyneron hyjneran,,nese kto jan gjetur ne muret e Apollonis kjo ska te bej fare me fjalen hynor,

dhe pikerisht sepse e kisha te zberthyer kte fjal,perpara se ta dija se ku esht shkruar,desha te sigurohem,

hyjneran,kjo esht nje fjali qe pecakton PUSHTET dhe ska te bej me te qenit hynor,
hyjn-e-ran.. do te thot hije e rend,,hij e ran,

edhe sod perdoret ne geg,kur nje burr ka nje fytyr burrerore, ai esht nje njeri hijeran,kjo fjal percakton peshen dhe pushtetin e ti,

ne momentin e par qe e lexova direkt e dija qe kjo esht gjetur diku ne mure te qyteteve te vjetra shqiptare,por nuk fola per te qen i sigurt,
dhe kete e ke 100% te sigurt,qe kjo fjal percakton pushtetin dhe peshen,
dhe ska te bej me hynor,por me hijen e ran,

pra Apollonia ka qen nje hije e rend,dhe vazhdon te jet e till.

iLirjam said:

hiyneron hyjneran,,nese kto jan gjetur ne muret e Apollonis kjo ska te bej fare me fjalen hynor,

dhe pikerisht sepse e kisha te zberthyer kte fjal,perpara se ta dija se ku esht shkruar,desha te sigurohem,

hyjneran,kjo esht nje fjali qe pecakton PUSHTET dhe ska te bej me te qenit hynor,
hyjn-e-ran.. do te thot hije e rend,,hij e ran,

edhe sod perdoret ne geg,kur nje burr ka nje fytyr burrerore, ai esht nje njeri hijeran,kjo fjal percakton peshen dhe pushtetin e ti,

ne momentin e par qe e lexova direkt e dija qe kjo esht gjetur diku ne mure te qyteteve te vjetra shqiptare,por nuk fola per te qen i sigurt,
dhe kete e ke 100% te sigurt,qe kjo fjal percakton pushtetin dhe peshen,
dhe ska te bej me hynor,por me hijen e ran,

pra Apollonia ka qen nje hije e rend,dhe vazhdon te jet e till.

Click to expand...

po jo mer lale se nuk ka te beje me hijerende..............ka te beje me hyjnine,hyjneron...........vini re dhe perdorimin e germes H greket e eleminojne kte germe

land said:

po jo mer lale se nuk ka te beje me hijerende..............ka te beje me hyjnine,hyjneron...........vini re dhe perdorimin e germes H greket e eleminojne kte germe

Click to expand...

se ashtu dashke ti apo si??

ne rradh te par ti smund te nisesh per te zberthyer nje fjal shqipe,duke mar parasysh c´far eleminoj greket,por duke mar parasysh vendin ku esht gjetur shkrimi,sepse ai esht gjetur ne shqiperi dhe jo ne greqi,


dhe c´far paska pas hyjnore aty sipas teje???muret smund te jen hyjnore,as qytetet,,ti duhet te shkosh pas kuptimit dhe jo pas asaj qe te pelqen ty,

dhe sa duhet te deformosh fjalen hyjneran,per te nxjerr fjalen hynore,dhe sa duhet per te nxjerr fjalen hijneran,ne rastit tim vetem Y behet I,

kurse ne rastin tend ndryshon renditjen e shkronjave dhe 2 nga shkronjat ti po i nxjerr jasht loje,zberthimi i nje fjalie nuk behet sipas deshires plako,
as zberthimi qe i bera un nuk kundershtohet me,,(( jo or lale se nuk ka te bej me hijeran))

e din ti c´far simbolizojn muret e larta te qyteteve antike apo te kalave???

kan simbolizuar pathyeshmerin dhe pushtetin e ati qyteti apo kalaje,

un po te them qe edhe sot perdoret kjo fjali,,hijeran

kur dicka ne shikim te par te duket madheshtor,dhe i pathyshem,edhe sot pershkruhet me fjalen hijeran,njeri me nje hije te ran,njeri me personalitet,
kjo kate njejtin kuptim jo vetem tek njerzit por edhe te qytetet dhe tek gjithshka qe esht hijeran,

nejse,,,,shruaje dhe mbaje mend,,gjerat me vler te madhe vin nga persona qe nuk e pret.:djalle:

Nermin ka thene keshtu Ilirjan .Ta respektojme.

F'imia x i yn e ron x ai re.Keshtu e mendoj une.Femija h(z)i yn e ron e h(z)i'ai re.Iliret mendonin per nje jete te dyte pas vdekjes.

orakulli said:

Nermin ka thene keshtu Ilirjan .Ta respektojme.

F'imia x i yn e ron x ai re.Keshtu e mendoj une.Femija h(z)i yn e ron e h(z)i'ai re.Iliret mendonin per nje jete te dyte pas vdekjes.

Click to expand...

arakulli un nuk njoh asje albanolog,,nuk e di as se kush esht ky Nermin,

F'imia x i yn e ron x ai re---kete qe ke then ketu spo e kuptoj fare,nese ka mundsi te ma spjegosh se per c´far behet fjal??

un di qe jam ILIR,dhe kte ne c´do aspekt,nese ka njeri qe te jep 99% te sigurt ate qe thot ne lidhje me ILIRET,at´her duhet ta kuptoni qe hyjeran esht percaktim i pushtetit te APOLLONIS,

nje qytet hijeran,hijerende ne gjuhen letrare te diteve te sotit,

iLirjam said:

ne rradh te par ti smund te nisesh per te zberthyer nje fjal shqipe,duke mar parasysh c´far eleminoj greket,por duke mar parasysh vendin ku esht gjetur shkrimi,sepse ai esht gjetur ne shqiperi dhe jo ne greqi

Click to expand...

Ilirjan nuk mund te flasesh per shqiperi dhe greqi ne ato kohe dhe as menyren e shteteve sic i njohim sot.atehere egzistonin qytet/shtetet.apollonia dhe durresi/dyrahio ishin koloni.nuk egzistonin koloni greke,greqi dhe popull grek atehere,nje pjese e historise se tyre eshte e jona,ata e pervetesuan/vodhen shume shekuj me vone

iLirjam said:

se ashtu dashke ti apo si??

ne rradh te par ti smund te nisesh per te zberthyer nje fjal shqipe,duke mar parasysh c´far eleminoj greket,por duke mar parasysh vendin ku esht gjetur shkrimi,sepse ai esht gjetur ne shqiperi dhe jo ne greqi,


dhe c´far paska pas hyjnore aty sipas teje???muret smund te jen hyjnore,as qytetet,,ti duhet te shkosh pas kuptimit dhe jo pas asaj qe te pelqen ty,

dhe sa duhet te deformosh fjalen hyjneran,per te nxjerr fjalen hynore,dhe sa duhet per te nxjerr fjalen hijneran,ne rastit tim vetem Y behet I,

kurse ne rastin tend ndryshon renditjen e shkronjave dhe 2 nga shkronjat ti po i nxjerr jasht loje,zberthimi i nje fjalie nuk behet sipas deshires plako,
as zberthimi qe i bera un nuk kundershtohet me,,(( jo or lale se nuk ka te bej me hijeran))

e din ti c´far simbolizojn muret e larta te qyteteve antike apo te kalave???

kan simbolizuar pathyeshmerin dhe pushtetin e ati qyteti apo kalaje,

un po te them qe edhe sot perdoret kjo fjali,,hijeran

kur dicka ne shikim te par te duket madheshtor,dhe i pathyshem,edhe sot pershkruhet me fjalen hijeran,njeri me nje hije te ran,njeri me personalitet,
kjo kate njejtin kuptim jo vetem tek njerzit por edhe te qytetet dhe tek gjithshka qe esht hijeran,

nejse,,,,shruaje dhe mbaje mend,,gjerat me vler te madhe vin nga persona qe nuk e pret.:djalle:

Click to expand...

O ilirian shf se e ke gabim!!!

Ne analizen etimologjik te fjales duhet te marresh parasysh rrenjen e saj qe ne kete rast eshte HIJ /HYJ /HYLL/YLL etj
I dhe Y kan te njejten kuptim dhe theksim..

Psh: ne dialektin tosk kemi ILL per te percaktuar YLLIN (qe eshte fjala standarte e shqipes se soteme letrare), ndersa ne ate geg kemi YLL (ne mos gaboj)..
Prandaj kur flasim per fjalen HIJERAND i referohemi gjithmon rrenjes qe eshte YLL , dhe si e tille i bie qe gjith fjalet shqipe qe kane kete rrenje te njete te rjedhin pikerisht nga ajo rrenje

Per ti hedhur akoma benzin kesaj teme interesante po postoj nje materjal shume interesant ne gjuhen angeze nga studjuesi dhe gjuhetari Micha F. Lindemans.

Pres opinionet tuaja ne lidhje me materjalin!!


When The King Became A God

In Hittite texts the death of a king not only was considered taboo word but the entire fabric of words was designed to avoid offending the monarch. Hittites used the expression 'the king became a god' instead of 'the king died'. As a sign of respect Hittites added ubiquitously the suffix -ili to the name of a king to solidify the worship of a king even while he was alive. This particular suffix meant 'god' among Semitic people adjacent to the Hittites. Near the ancient Wilusa in Asia Minor lived Dardanians, an Illyrian tribe. The founders of Ilios, Illyrians used the same practice as Hittites to deify their own kings. The origin of Indo European suffix -ili 'god' is in the ancient Uruk, the kingdom of Sumerians who regularly added the title of Enlil to the name of a king.


It is obvious that Indo European sun god was created after the Sumerian god Enlil. Enlil, lord wind, Mesopotamian (Sumerian) [Iraq], is god of the air. He was worship from 3500 BC, or before, to about 1750 BC. The son of primordial An and Ki, Enlili was the tutelary deity of Nippur where, in his honor, the Ehur sanctuary was built, not rediscovered, and he became the most important god of southern Mesopotamia during the third millennium BC. His consort was Ninlil who was impregnated by the "waters of Emlil" to give birth to the moon god Nanna. (In the Akkadian pantheon his consort becomes Mulliltu.) He is depicted in a horned headdress and a tiered skirt, or by a horned crown on a pedestal.



According to the Hymn to Enlil, he works alone and unaided. He is said to have made the pickax, "caused the good to come forth," and "brought forth seed from the earth." He was invoked to bless his cities to ensure prosperity and abundance. So great was his importance that other tutelary deities were said to have traveled to Nippur to give Enlil offerings. Enlil created several deities concerned with the overseeing of the natural world. In his destructive aspect, he permitted the birth goddess to kill at birth and was responsibility for miscarriages in cows and ewes. His believers saw him manifest himself in both benevolence and destructive violence. His natural status was gradually decreased in the Babylonian and Assyrian pantheons, being superseded by Marduk and Assur. A.G.H.



Enlil

by Micha F. Lindemans



In ancient Sumero-Babylonian myth, Enlil ("lord wind") is the god of air, wind and storms. Enlil is the foremost god of the Mesopotamian pantheon, and is sometimes referred to as Kur-Gal ("great mountain"). In the Sumerian cosmology he was born of the union of An heaven and Ki earth. These he separated, and he carried off the earth as his portion. In later times he supplanted Anu as chief god. His consort is Ninlil with whom he has five children: Nanna, Nerigal, Ningirsu, Ninurta, and Nisaba.

Enlil holds possession of the Tablets of Destiny which gives him power over the entire cosmos and the affairs of man. He is sometimes friendly towards mankind, but can also be a stern and even cruel god who punishes man and sends forth disasters, such as the great Flood which wiped out humanity with the exception of Atrahasis. Enlil is portrayed wearing a crown with horns, symbol of his power. His most prestigious temple was in the city Nippur, and he was the patron of that city. His equivalent is the Akkadian god Ellil.



Ellil

by Micha F. Lindemans



The Akkadian god of earth and wind. He is the son of Ansar and Kisar, the primordial deities, and the father of the moon god Sin. Together with Ea and Anu he forms a powerful triad of gods in the ancient Mesopotamian religion. He is represented wearing a headband which is decorated with horns. He is equivalent to the Sumerian god Enlil.





Ellil is one of the most important gods of Mesopotamia. Ellil is so powerful that the other gods can't even look at him. He is therefore only shown as a horned cap. The Hebrews called him Elohim which means basically god. What is striking about the list of Sumerian kings is that the kings are divided into two groups - those who ruled before a great flood and those who ruled after it. Equally striking is that the lengths of the reigns (and life spans) of these kings drastically decreased after the flood, as did life spans of people recorded in the Bible. The very idea of a monotheistic god, the very fabric of Judaism and then Christianity was actually based on the Babylonian hierarchy of gods where Enlil was the god of air, land, earth, and men's fates. He later became the head of the gods. He was responsible for the Great Flood. Since all Indo European languages use the same root lemma for the sun god identical with Ellil, this is a proof that all Indo European languages derive from the same ancestor language spoken in Asia Minor. Illyrians could have been the first Indo Europeans to worship a sun god called Ellil. The simultaneous practice of Hittite and Illyrian priestly class to call a king Enlil means that those people shared the same kingship, the same customs and origin.



The first recorded Illyrian king was Hyllus (The Star) whose death was recorded in 1225 B.C. The deification of the first Illyrian king corresponds to the rein of the last Hittite king. The ancient custom of king deification was subsequently revived after the death of Bardylis who reigned from 385 to 358 BC. The deification tradition was refreshed after the death of Bardylis II - attested in 295 to 290 BC. There was another deification of Mytilius- attested about 270 BC. The last king to be deified was Skerdilaidas - who reigned from 212 to 206 BC. In Latin, Albanian and other Indo European tongues -il suffix lost its divine value and became a diminutive, marking affection.







The Illyrian King List



Hyllus (The Star) whose death was recorded in 1225 B.C.

Bardylis - Usurper and founder of this dynasty. Reigned 385 to 358 BC.

Grabus - Attested in 356 BC.

Pleuratus - Testified in 344 BC.

Kleitus - Son of Bardylis. Attested in 335 BC.

Glaukias - Ruler of the Taulanti and then Illyrian king from 317 to 303 BC.

Bardylis II - Attested in 295 to 290 BC he was the son of Kleitus.

Monunius - Attested in 280 BC.

Mytilius- Attested about 270 BC.

Pleuratus - Founder of this dynasty. Attested in 260 BC (?).

Agron - Son of Pleuratus. Reigned from 250 to 230 BC.

Pinnes - Reigned from 230 to 217 BC.

Skerdilaidas - Reigned from 212 to 206 BC.

Pleuratus - Son of Skerdilaidas. Reigned from 205 to 180 BC.

Gentius - Son of Pleuratus. Ruled from 180 to 168 BC.

(vazhdon)...

Illyrians were not the first people to identify their king with a god. Virtually every great civilization employed the device of deification of its kings. Other cultures, namely Sumerians, Egyptians based their entire fabric of their society around a king who was believed to be god on earth. Yet of all Indo European people only Hittites and Illyrians employed the -ili suffix to denote the sacred nature of a dead king. Since the custom of calling a king 'god' came from Asia Minor it is natural to believe that Hittites and Illyrians stemmed from the same craddle of civilization. The elevation of kings to the status of a god is the tip of the iceberg since Illyrians (Albanians) and Hittites share their basic Indo European inherited root words. Both Hittites and Illyrians use the epithet alba 'white' to classify the white race of indo Europeans. Illyrians were named after their kinship to Ilios, Wilusa in Hittite texts. But they were also named Albanians 'white people' in contrast to other colored races in Mesopotamia.


ALBANIAN AN ILLYRIAN DIALECT



Ancient civilizations were organized around city states. People who lived around those city states were often named after the capital of their kingdom. Romans were initially called Latin but their name changed after their introduction of Romulus’ myth (the legendary founder of Rome) in the Etruscan capital of Alba Longa. Hittites were named after their capital Hattusas and their deified king was called Hattus-ili. Similarly Athenians were named the champion of their city, goddess Athena. Albanians (as one of innumerous Illyrian tribes) were named after their city state Albanopolis near a mountain called Alp 'mountain', Hittite alpa 'white'. The most spectacular name belonged to Dardanus (founder of Troy) because it is related to the myth of the Great Flood (which allegedly took place after the last ice age) hence it should be one of the oldest tribal names among Illyrians who like Greeks, Celts and Romans were obsessed with their divine ancestry. The origin of gods and myths of creation were not pure fantasy but instruments for survival. Ancient people were divided into two categories - those who were condemned to be slaves and those who were born to rule. Those people who failed to come up with a convincing divine lineage were often condemned to be slain, mutilated and exterminated. There was no mercy for godless ancestors. That is why Greeks embraced Hellen, Illyrians adored Hyllus and Romans worshiped Romulus. People even altered the myths, changed the names, ignored their real ancestors and abandoned inherited names to adopt new idols which were more fashionable at that time. It seems that the name Albania 'white' was not attractive enough to Albanians since it didn't carry any significant weight. Actually the descendants of Illyrians preferred another name - the imperial double headed eagle. Romans had always employed the single head eagle as their military ensign or standard. When Illyrian generals got elevated to the imperial throne they introduced the Hittite double headed eagle they had inherited from their Anatolian ancestors. (There is still a mountainous region in Albania called Hoti similar to ancient HATTI - the capital of Hittites.)



Hittites together with Persians probably borrowed the symbol of double headed eagle from an older civilization - Sumerian. Here there is the image of the double headed eagle at Persepolis - capital of the ancient Persian Empire.



The final proof that Illyrians had employed the double headed eagle before they introduced that symbol to Roman standards exists in the city of Sirkap (Pakistan). Along the main street of Sirkap, the ancient city, sits the Double-Headed Eagle Shrine. Its original name is lost, but is now referred to as the double-Headed Eagle Shrine because of the bird bas-relief that adorns the arch (images two and three). The Double-Headed Eagle Shrine was built by Macedonian, Greek and Illyrian soldiers. Alexander the Great employed Illyrian and Greek troops in his campaign to India.

The eagle was considered to be the sacred bird of Jupiter - the sky god among Indo Europeans.

FV si pjesë e ujdhesës Pellazgo-Ilire

Pellazgët erdhën në Ballkan në kohët parahistorike para ilirëve dhe quhen nga Korkuti "paleoindoevropianë". Ata ishin pararendës të ilirëve, që më pas u bënë pararendës të shqiptarëve. Sipas shkrimtarëve të hershëm, pellazgët banonin të shpërndarë në rajonin Ballkano-Egjeas, duke përfshirë këtu të gjithë Ballkanin, bregdetin Egje të Azisë së Vogël dhe Kretën. Gjuha e tyre pellazge cilësohej si "barbare", dmth jogreke. Studimet gjuhësore tregojnë se ky popull la gjurmët e tij në Ballkan nëpërmjet terminologjisë paragreke të emrave të njerëzve, vendeve dhe hyjnive - emra, që nuk kanë asnjë lidhje me greqishten, por që mund të shpjegohen nëpërmjet ilirishtes dhe shqipes." Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme" fq. 44
"Iliria. Këtë emër e mori ky vend, siç thonë, nga Iliri, i biri i Polifemit. Bijtë e qiklopit Polifem dhe Galatës, të quajtur Kelt, Ilir dhe Gal, lanë Siqelinë dhe u bënë sundimtarë mbi fise, të cilët nga emrat e tyre u quajtën keltë, ilirë dhe galë. Nga shumë legjenda që tregohen, kjo më pëlqen më tepër. Bijtë e Ilirit kanë qenë Enheleu, Autari, Dardani, Medi, Taulanti dhe Perrebi; vajzat e tij ishin Partha, Daortha, Dasara dhe të tjera, nga kanë rrjedhur taulantët, perrebejt, enhelejt, autariatët, dardanët, parthinët, dasaretët dhe darsejt. Thonë se Autari pati për bir Panonin ose Paionin), dhe ky i fundit pati për bij Skordiskun dhe Tribalin, nga të cilët muarën emrin dhe fiset. Po këta probleme le t'ua lëmë arkeologëve. Sa për fiset ilire, këta janë akoma tani të shumta dhe të dëgjura, siç është e natyrshme në një vend aq të gjerë; këta banojnë ndër krahinat e gjera të skordiskëve edhe tribalëve, të cilët nga luftat që patën midis tyre u shkatërruan aq shumë, sa që nga tribalët mbeti një pakicë fare e vogël, e cila më në fund iku dhe vajti përtej Istrit në viset e gotëve; kështu pra ky fis, që ishte në lulëzim gjer në kohët e Filipit dhe të Aleksandrit, tani është i shkretë dhe pa emër". APPIANI ALEXANDRINI HISTORIA ROMANA (Historia e Romës)"Yllyriku"
Historia e Dardanise eshte e lidhur me historine pellazgo-ilire te Mesdheut, deri ne ate shkalle sa mund te themi se FV dhe dardanet jane protagoniste te historise qe nga shekulli XIII-XI p.e.r. deri ne renien e perandorise bizantine ne shekullin XIV te e.r.
"Ky popull indoevropian [dardanet] u shpërngul në drejtim të perëndimit në Azinë e Vogël dhe e lidhi fatin e vet ngushtësisht me Trojën, një nga portat e së cilës mori emrin "Porta Dardane". Ndërsa ngushtica pranë Gadishullit Ballkanik u quajt Dardanelet dhe, duke shkuar më në perëndim krahina shqiptare e Kosovës në lashtësi kishte emrin FV. Në radhët e aleatëve të Trojës ishin edhe "pellazgët fisnikë", që, ndoshta, ishin po ata luftëtarë, të cilët njiheshin gjithandej si "pellazgët e ashpër nga tokat pjellore të Larisës" Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme" fq. 59
Themeluesi i Trojes ishte Dardani. Dhe nga Troja dhe heronjte e saj rrjedh historia. Troja e themeluar nga Dardani nuk ishte greke. Ne poemat e Homerit, te shkruara ne shekullin VII p.e.r., evokohej lavdia e Trojes dhe heronjve te saj, dhe Homeri nepermjet ketyre poemave donte te ngrinte moralin e bashkekohesve duke ju kujtuar heroizmat e paraardhesve. Kete histori greket e kane pervetesuar dhe e quajne histori greke. Ndonese edhe ne poemat e Homerit, kur behet fjale per luften e Trojes, thuhet se greket shkuan ne Troje per te marre Helenen, pra Troja nuk na del greke edhe nga vete keto poema.
Por greket kane pervetesuar me shume historine e jugut te Shqiperise ate qe quhet Epir. Luftetaret e Epirit qe moren pjese ne luften e Trojes ata i quajne greke. Greket e vene veten ne pozicionin e paraardhesve te epiroteve qe luftuan ne Troje. Greke ata quajne edhe familjen mbreterore te Akilit, pasardhesit e te cilit na sjellin deri tek Pirro i Epirit, qe, qe te gjithe, jane molose, pra ilire. Greket nuk kane qene ne Troje. Siç thote studjuesi francez Edvin Zhak
"Mëse njëherë vëmë re se historianët, gjeografët dhe shkrimtarët grekë ngulin këmbë në dallimin midis pellazgëve të parë dhe rivalëve të tyre, grekëve helenë, të ardhur më vonë. Një ditë historia tradicionale "greke" mund të rishkruhet sërish…" Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme" fq. 54
"Mirëpo çuditërisht edhe protagonistët e tjerë të dramës trojane ishin gjithashtu pellazgë. Helena e bukur, e rrëmbyer nga Parisi, ishte faktikisht Helena e Argosit pellazg, gruaja e Menelaut, mbretit të Spartës pellazge. Kryekomandanti i ekspeditës ishte Agamemnoni, mbreti i Mikenës, e përmendur shpesh së bashku me Argosin fqinj. Në ushtrinë e Agamemnonit shërbenin dy vëllezër të Helenës, familja e të cilëve e kishte origjinën nga Lakedemoni, qytet i fuqishëm ushtarak pellazg, i quajtur edhe Sparta. Pastaj vinte Akili legjendar, mbreti i Mirmidonëve të Thesalisë, bir i prijësit të madh e të hershëm Pellazg Peleut. Eolët, jonët dhe dorët nuk përmenden kurrë nga Homeri; trupave rrethues ai u drejtohej si akej, argivë ose danaj. Cilët ishin këta? Akea ishte një provincë në kufirin verior të Mikenës pellazge. Argivët ishin banorë vendas të Argosit pellazg. Danajt e kishin marrë emrin nga Danai, mbreti i hershëm i Argosit. Ndonëse disa aleatë të trojanëve flisnin gjuhë të ndryshme, duket se heronjtë klasikë brenda dhe jashtë mureve të Trojës ishin pellazgë e jo grekë. Ata bisedonin pa vështirësi në një gjuhë të përbashkët, adhuronin të njëjtët heronj, ishin njëlloj të zotët për rritjen dhe stërvitjen e kuajve, kishin fatrrëfyes të përbashkët që këshilloheshin me perëndi të përbashkëta, praktikonin të njëjtat rite e lutje fetare, si edhe ndiqnin të njëjtat tradita e zakone të përbashkëta, si p.sh, zakonin e varrimit. Dikush është shprehur se: "Homeri përjetësoi homogjenitetin e gjuhës dhe të kulturës së tyre. Brenda dhe jashtë mureve, këta heronj të luftës së Trojës ishin të gjithë pellazgë e jo grekë."Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme" fq. 60

"Interesimi i dukshëm i Homerit për origjinën pellazge të heronjve të tij mund të mbështesë fare mirë tezën e Strabonit rreth prejardhjes pellazge të vetë poetit të verbër. Sigurisht, studiuesit janë të një mendjeje se, ndonëse këto poema epike kanë mbërritur te ne nëpërmjet gjuhës greke, teksti përmbante shumë shprehje e konstrukte të çuditshme, që e kishin zanafillën në gjuhën më të hershme pellazge. Në fakt, në librin e tij "Hyrje në indoevropianishte", Gounaris hedh tezën se emri Homer e ka prejardhjen nga shprehja pellazge e keqardhjes për një të verbër: "Ho i mjerë!" Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme" fq. 60
"Fushata ushtarake dhjetëvjeçare e Trojës nuk ishte një luftë greke, por një konflikt ndërfisnor pellazg. Të gjithë ata flisnin një gjuhë pellazge "barbare" e jo greke." Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme" fq. 65
"Para luftës trojane Hellada, me sa duket, nuk ka bërë asgjë me forca të përbashkëta. Mua bile më duket se ajo si tërësi nuk e mbante akoma këtë emër; se një emërtim i tillë as nuk ekzistonte para Helenit, birit të Deukalionit; dhe se emrin ia kanë dhënë asaj, sipas emrave të tyre, fiset e ndryshme, më tepër pellazgët. THUCIDIDIS HISTORIAE (Historitë) LIBRI I
Edhe sikur greket te kene qene ne kete lufte, se bashku me shume fise te tjera pallazge, per motivet per te cilat beheshin luftrat ne ate kohe, pra pervetesim trojesh dhe plaçke lufte, gjithsesi ata nuk ishin trojanet qe dolen te rrenuar nga kjo lufte.
Dardani njihet si themeluesi i Trojes. Dardanele mban akoma emrin ngushtica me te njejtin emer te marre nga dardanet.
Kur behet fjale per perandorin romak Klaudi ne historine e perandoreve thuhet
"…Klaudi u dallua jashtëzakonisht shumë guximi i kalorësisë së dalmatëve, pasi Klaudi linte të kuptohej, se ishte me prejardhje nga kjo provincë, megjithëse të tjerë thonë se ishte dardan dhe që rridhte nga mbreti i trojanëve Ili) dhe nga Dardani) vetë." SCRIPTORES HISTORIAE AUGUSTAE (Shkrimtarët e historisë së perandorëve) libri XXV
Vete fjala "trojë" eshte e perdorur nder shqiptaret dhe simbolizon token, truallin. Qe te kujton faktin se pellazget, paraardhesit e shqiptareve, e lidhnin veten e tyre me token dhe quheshin edhe bijte e tokes, te pellgut. Ata adhuronin token, gurin, sikurse ndodh akoma nder shqiptaret. Ata ishin te lidhur me token, pas humbjes se madhe qe paten me vithisjen e vendit te tyre Atlandes. Dhe Dardanet ishin pellazge.
"FV kufizohet me fiset maqedonase dhe paione nga ana e jugut sikundër edhe me autariatët e dasaretët, të tjerë këta, në vise të tjera, që janë kufitare në mes të tyre dhe me autariatët. Dardanë janë edhe galabrët, tek të cilët…) është një qytet i vjetër, edhe thunatët, të cilët në lindje janë në kufi me medët, fis thrak. Dardanët janë aq të egër sa edhe nën pleh bagëtish rrëmijnë gropa dhe aty rrojnë; megjithëkëtë muzikën nuk e lënë mënjanë, po përkundrazi përdorin gjithmonë fyej e vegla me kordha. Këta, pra, banojnë në thellësitë e vendit; do t'i përmendim edhe më vonë." S T R A B O N I S G E O G R A P H I C A (Gjeografia) LIBRI VII
"Kam dëgjuar se dardanët e Ilirisë lahen vetëm tri herë gjatë gjithë jetës së tyre… kur lindin, kur martohen dhe kur vdesin." CLAUDII AELIANI 1. DE ANIMALIUM NATURA (Mbi natyrën e kafshëve) LIBRI IV
"Pas Panonisë vjen provinca e quajtur Myzia, e cila zgjatet me rrjedhjen e Danubit deri në Pont. Fillon me lumin [Sava] që përmendëm më sipër. Në të përfshihen dardanët, kelegerët, tribalët, timahët, myzët dhe thrakët e Pontit deri në Skythi.
Lumenjt e përmendur që vinë nga FV janë Margu, Pingu, Timahu nga Rodopi, Oesku, nga Hemi, Uti, Asami, Jeteri." C. P L I N I S E C U N D I NATURALIS HISTORIAE (Historia e Natyrës) LIBRI III
"Dionisi, ashtu si bashkëkohësi i tij Virgjili, shkruante se, pas rënies së Trojës, Enea lundroi nga gjiri i Ambrakisë, gjatë bregut të Epirit, deri në Buthrotum, Butrintin shqiptar. Enea marshoi për dy ditë, derisa mbërriti në Dodonën pellazge, me qëllim që të këshillohej me orakullin. … Prania e trojanëve në Butrint vërtetohet nga një kodër me emrin Trojë, ku ata ngritën përkohësisht kampin e tyre… Edhe prejardhjen e Eneas ai e nxirrte nga Dardani. Më tej, ai citon autoritetet e lashta greke e romake për të treguar se Roma ish me refugjatë nga Troja dhe se themeluesit, Romulusi e Remusi, ishin bij të Eneas, ose bij të bijës së Eneas, me fjalë të tjera, ishin dardanë e rrjedhimisht pellazgë." Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme" fq.56, Po kështu Elini është i biri i Priamit (mbret i Trojes) qe ngriti Butrintin ne shembullin e Trojes.
Në "Eneiden" – në "Iliadën" e "Odisenë" romake – tregohet për peripecitë e udhëtimit të heroit trojan Eneut, i cili përpara se të arrinte në Lat për të formuar gjoja mbretërinë e tij në tokën latine qendroi për pak ditë edhe në Butrint. Kjo poemë e mrekullueshme epike mbeti e papërfunduar dhe doli në dritë vetëm mbas vdekjes së autorit. Në veprën e Virgjilit spikat një stil i bukur, një varg melodioz dhe një gjuhë e punuar. Përkthimi është mbështetur në botimin: P. Vergili Maronis Opera post Ribbeckium tertium recognovit Gualtherus Janell, editio maior. Lipsiae in aedibus B.G. Teubneri 1920.

(gazetakritika.net)

VERGILI MARONIS
1. AENEIDOS
(Eneida)

LIBRI III

Pas pak na humbën nga sytë kështjellat e larta të faiakëve,
dhe kaluam në brigjet e Epirit e arritëm në portin e
Kaonit dhe hymë në qytetin e lartë Buthrot.
Këtu morëm vesh një lajm, që s'ishte për t'u besuar,
Heleni, i biri i mbretit Priam, sundonte në qytete greke,
se kishte marrë gruan e skeptrin e Pirro Aiakidit
dhe se Andromaka ishte martuar prapë me një bashkatdhetar.
U habita dhe më pushtoi një dëshirë e madhe
ta shihja dhe nga ai të gjitha t'i mësoja.
Lashë anijet në port dhe zbrita në tokë;
atë ditë në pyll para qytetit dhe buzë Simoentit të rrejshëm
Andromaka bënte flijime solemne
mbi tumën e Hektorit dhe i falte dhurata të përvitshme,
thërriste shpirtin e tij pranë një varri të zbrazët
të rrethuar me plisa të njomë
e qante në këmbët e dy altarëve.
...
Pas vdekjes së Neoptolemit, nga mbretëria i ra
një pjesë Helenit, i cili këto vise i quajti Kaoni
nga emri Trojan Kaon;
Dhe në këto kodra një Pergam të ri
ndërtoi bashkë me një kështjellë trojane
... kur ja, nga qyteti, heroi,
i biri i Priamit, Heleni, i shoqëruar nga një turmë, vjen;
na njohu dhe plot me gëzim na shpuri në pallat
ku për çdo fjalë, që thonim ai lëshonte lotë.
Para unë eci e shoh një Trojë ndërtuar sipas shembullit të së madhes,
një Pergam dhe një përrua të thatë me emrin e Ksanthit,
duke hyrë putha prakun e portës Skea.
Gjithashtu edhe shokët e mi teukrët u gëzuan që gjetën një qytet mik.
Mbreti i priti në portikët e gjerë të pallatit;
Në mes të sallës rreth tryezave zbraznin kupat për nder të Bahut,
pinin me enë të arta dhe bënin flijime
...

Anhisi me anijet, u nis nga Ambrakia dhe duke lundruar pranë bregdetit, arriti në Buthrot, liman i Epirit. Enea, në anë tjetër, me ushtarët më të zgjedhur, pas një udhëtimi që mbajti dy ditë, arriti në Dodonë, me qëllim që të kërkonin mendimin e perëndisë; këtu gjetën edhe ata trojanë që kishin ikur bashkë me Helenin. Si morën përgjigjen hyjnore mbi punën e kolonisë, i dhuruan zotit, bashkë me dhuratat e tjera trojane edhe kratere bakri, disa nga të cilat ndodhen edhe sot akoma me mbishkrime shumë të vjetra, që tregojnë emrat e dhuruesve; së këtejmi pastaj arritën te anijet pas një udhëtimi që zgjati më se katër ditë. Ardhjen e trojanëve në Buthrot e tregon edhe një kodër e quajtur Troja, të cilën ata e përdorën atëherë për të ngritur lëmin. Prej Buthrotit, duke ndjekur anën e detit ata arritën deri tek limani që atëherë quhej Anhisi e që sot ka një emër më të paqartë); prej këtej, pasi ndërtuan faltoren për nder të Afroditës, çanë detin Jon…

BUTHROTOS, gadishull afër Kerkyrës. ثshtë edhe qytet. Disa thonë se emrin e mori nga themeluesi; të tjerë tregojnë legjendën se emrin ia dha Heleni kur, duke lundruar nga Troja për në perëndim, bëri fli për zbritjen e tij në Epir. Kau që po përgatitesh për fli), kur po e thernin i shpëtoi thikës dhe iku me të shpejtë përmes detit, hyri në një gji dhe doli në breg të një toke të pabanuar (kishte një plagë në lëkurë) dhe atje ra e ngordhi. Atëherë Heleni e mori si orakull dhe i vuri emrin Buthrotos, siç thotë Teukri nga Kyziku. Emri etnik Buthrotios. Lepidi e thotë me t, butrotios.

Thonë se Enea i ardhur nga Molosia në Itali ndërtoi bashkë me Odisenë qytetin, të cilën e quajti Romë me emrin e njerës prej Iliadave…
DIONYSI HALICARNASSENSIS ANTIQUITATUM ROMANARUM
(Historia e vjetër e Romës) Libri II

Pirro i Epirit e dinte se po luftonte me Romen te themeluar nga trojanet. "Fjalët e të dërguarve [te Romes] i kujtuan Pirros pushtimin e Ilionit dhe i dhanë shpresë se do të luftonte si pasardhës i Akilit kundër një kolonije të trojanëve". A U S A N I A E DESCRIPTIO GRAECIAE (Përshkrimi i Greqisë) LIBRI I

"AMANTIA, krahinë e ilirëve pranë Orikut dhe Kerkyrës, banohej nga abantët që ikën nga Troja. Kalimahu e quan atë edhe Amantina, nga ka rrjedhur pronorja amantinika. Quhen edhe abantes. Emri etnik abantieus. I quajnë gjithashtu edhe abantas."

Ne periudhen e Perandorise Romake dardanet dalin perseri me perandoret ushtare qe shpetuan kete perandori nga rrenimi. Tashme si pasardhes te Dardaneve te vjeter dhe qe jetonin ne trojet e Ballkanit.



‘Dardanët ishin popull luftarak i Ballkanit qendror. Edhe pse të nënshtruar prej maqedonasve më 335 para erës së re dhe nga romakët në shekullin I, po kështu para erës së re, ata provuan se ishte vështirë praktikisht, që këta të viheshin nën kontrollin e pushtuesve. Në anën tjetër, ishin kurdoherë burim i frytshëm i rekrutimit ushtarak për të dyja armatat’ (mendohet për ato: romake dhe bizantine, vër. ynë).


FV – (a) e ngushtë (Kosova me viset lindore – të Serbisë së jugut, edhe sot të banuara me shqiptarë: që të tre perandorët e ‘Shtëpisë Justine-Justinienë: Justini I, Justinieni I e Justini II, si dhe viset fqinje përreth të banuara me ilirë:


(b) Mezia e Epërme (Serbia e sotme); perandori i parë i ‘Serisë Iliriane’: Klodi II dhe pasardhësi i tij – Aurelieni; perandorët e Shtëpisë ‘Dardane – Konstantiniene (të dytë flaviene): Konstanciu, Konstantini I (I Madh) me djemtë: Krispin, Konstantini II, Konstansin dhe Konstanciun II, si dhe nipërit: Delmasin, Galin dhe Julienin;


ثshtë krejtësisht e natyrshme që, pos veprimtarive të tjera të zhvilluara (ca syresh edhe sot të pranishme në hapësirën e Botës së Vjetër, në formë monumentesh e përkushtimesh), vërejtja jonë kryesore krejt natyrshëm është e drejtuar në zbulimin e prejardhjes së tyre etnike ilire.


Lidhur me këtë çështje, shumë saktësisht, shprehet njëri nga historianët më të spikatur britanik të Antikitetit Ronald Syme, i cili jetoi deri më 1968: ‘Bazuar në ‘Histori e Avgustëve’, përpos Kuintilit (perandor rreth 3 muaj më 270), Klodi – II – Gotiku, kishte në të vërtetë edhe një vëlla, të quajtur Krisp (‘Crispus’), me të cilin emër e për të vijuar traditën e prejardhësisë klodiene të tij, Konstantini Madh do ta emërtojë edhe djalin e tij të parë – Krisp (perandor-cezar 316-26).


Tani Klaudia, e cila ishte e bija e këtij Krispi, pat marrë për burrë Eutropiun (‘Eutropio’), që mbante thirrjen: ‘nobilissimo gentis Dardano viro’. Konstanciu (i ati i Konstantinit të Madh), perandor cezar (293-306) dhe avgust (306), ishte nip i Klodit II – Gotikut nga ana femërore, si dhe nip i një iliri tjetër të fisit dardan nga ana mashkullore.


Historianët ndërkaq, përfshi këtu edhe Symen, ngulin këmbë se gjoja Konstantini Madh ‘e shpiku’ prejardhjen e vet familjare klodiene për qëllime të veta thjesht politike, më 310. Automatikisht ndërkaq mund të pyetemi përse Konstantini i Madh i zgjodhi emrin djalit të vet të parë – Krispit, për ta përkujtuar ungjin e vet, vëllain e tretë të Klod Gotikut të famshëm! /Krispi, djali i parë i Konstantinit të Madh qe lindur rreth vitit 300/.


Bujari dardan – Eutropiu, i cili bëri emër edhe me anë të disa veprave historike, mund të jetë hedhur, e, me këtë, të ketë tretur edhe ‘dëshmia’ për prejardhjen dardane të Konstanciut, të atit të Konstantinit të Madh. Përgjigjja Symes, për këtë mundësi, është fakti i pamohueshëm historik se Konstantini i Madh qe lindur në Naissos ose Naissus, që, siç vërteton edhe vetë R. Syme, ishte njëra prej 3 kryeqendrave qytetëse të Dardanisë paraantike dhe antike. Kjo e vërtetë dëshmohet edhe me shtatoren e bronztë, që qyteti i vendlindjes i ngriti birit të tij të famshëm Konstantin, e të cilën e zbuloi arkeologu Vasiq, dy vjet para mbylljes së shekullit XIX (më 1898), e cila edhe sot ruhet në Muzeun Popullor të Beogradit.


Në anën tjetër, siç konstaton me kompetencë shkencëtari hungarez Jenِ Fitz, edhe Mezia Qendrore (vendlindja e supozuar e të atit të Konstantit –Konstanciut) banohej nga ilirët dardanë, kurse vetëm veriu i saj banohej nga fise të ndryshme trakase, midis të cilëve edhe nga ‘mesët’, nga të cilët më vonë do të emërtohet ky vis (Mezia Epërme, e që është Serbia e sotme dhe Mezia e Poshtme në Bullgarinë e sotme; vise këto që shtriheshin në bregun e djathtë të Danubit).


Për të qenë të sigurt, përfundon Syme, së toku Klodi II Gotiku dhe Konstanciu (i ati i Konstantinit të Madh, përndryshe që të dy perandorë) e kanë prejardhjen nga i njëjti territor. Pikërisht kjo do të ketë qenë më fort arsyeja, e cila do të ketë diktuar për t’u zgjedhur Klodi II – Gotiku, sesa perandorët e tjerë, për t’u bërë mbështetje e ligjshmërisë dinastike (familjare). "Perandoret Ilire" nga Qazim Lleshi

Ne lidhje me kontributin e Justinianit, perandorit ilir nga FV mund te shikoni materialin bashkangjitur

Pra Dardani - themeluesi i Trojes; heronjte e Trojes - Priami, Hektori, Paridi, Heleni, Enea; perandoret romake - Konstandini i Madh, Justiniani e shume te tjere, jane heronjte dardane, nje deshmi e qarte e kontributit dardan ne histori.

Kultura trojane u shpernda ne pjesen tjeter te Europes. Nen shembullin e Trojes u ngrit Roma. Perandoria Romake bashke me pushtimin shperndau edhe qyteterimin dhe kulturen ne gjithe Europen perendimore. Nen shembullin e Romes u ngrit Konstandinopoja nga Konstandini, dhe qe u quajt Roma e Dyte - Perandoria Bizantine e ngritur ne dy kontinente. Nje kthim ne origjine nga ku u nis. Nen shembullin e Konstandinopojes u ngriten kishat ruse, qyteterimi Rus, qe u quajt edhe Roma e Trete. Historia e Europes dhe e nje pjese te Azise eshte historia pellazgo-ilire, ku dukshem ndihet kontributi dardan.



--------------------------------------------------------------------------------


U Shfrytezuan librat:


"Iliret dhe Iliria te autoret antike", botim i Akademise se Shkencave - Tirane;


Qazim Lleshi, "Perandoret ilire - Jeta dhe vepra e tyre"


Edwin Jacques "SHQIPTARET Historia e popullit shqiptar nga lashtesia deri ne ditet e sotme"


1) Apiani përzien panonët me paionët, për deri sa pranon se Panon e Paion është i nëjjti themelues i një fisi të vetëm.
2) Ili, sipas legjendës, ka qenë i biri i Trojës dhe themelues i qytetit Ilion, një emër tjetër i qytetit të njohur të Trojës.
3)Dardani, sipas legjendës, ishte themelues i Dardanisë në Troadë dhe themelues i fisit të trojanëve.
1)Mungesë në tekst.
2) Me sa duket është fjala për limanin Onkesm, që gjendej aty ku është Saranda e sotme
3)Në greqishten e vjetër kau quhet

(gazetakritika.net)

Ne varezat antike te Archontiko afer qytetit Pella,jane gjetur 50 varre te tjera,ne ato ka objekte zbukurimi si dhe elmeta Ilire,Qartesisht Maqedonasit Antike ishin fise Ilire.

Varret i perkasin shekullit te V para krishtit.