Te vetem ne ërrsirë

Ditet e datat sa i kujtoja sa me humbnin diku
ishte 31 maj 1999 nje muaj pas ofanzives qe kishin marr horedhit serbe
kunder forcave te UCK-se ne istikamet e fshatit tim dhe fshatrave per rreth
lufta zgjati ter diten,ishim ne dilem te madhe sepse kishte mbi 30 mije te zhvendosur nga viset tjera, qe kishin ardhur te strehoheshin ,po ku vall, ne nje vend qe nuk kishte as mal as lugine per nje strehim te sigurt dhe mbrojtje te sigurt te tyre, por ket e benin forcat serbe duke u treguar rrugen te zhvendosurve se ku duhet te shkonin.
kishim dite te tera para ofanzives qe pritnim familje e familje te vuajtura, te maltretuar pa ngren e pa pi, i vendosnim ku mundeshim vetem qe te strehonin femijet diku.
hallin e vetem qe nuk e kishim ishte se kishim miell te rezervuar por jo edhe te mjaftueshem por deri diku.filluan karvanet e gjata te vine ne shtabin e improvizuar te kerkonin buke, rrenqethese ishin ato dite.
shpejt e shpejt u morem vesh me komondantin e batalionit qe te marrim ne shenim te gjitha familjet dhe antaret, qe pastaj tu shperndanim miell
sipas anetarve.
per veq miellit nuk posedonim diqka tjeter.
ne xhamin afer kishte mbi 500 gra e femij te cilet per veq miellit nuk kishin tjeter gje, c'te benim kur kishim edhe ne luftetaret e lirise ne istikame
ter diten edhe ata donin buke

pasi pregaditem gjerat e duhura ,miellin dhe njikohsisht edhe armet te cilat per mos te na penguar i hoqem kondaket dhe u ben me te pershtateshme per ti bartur.
rethe ores 21:30 u nisem ende pa bere as edhe 500 metra rruge ,
halimi kerkon te ndalemi,
nuk mundem as edhe nje kilogram te bart tutje disi me jan keputur kembet,me tha duke belbezuar sepse i vinte keq.
mos u dorezo sepse duhet pa tjeter te dergojm nga pak buke per femijet, duke perdorur femijet si preteks, edhe pse ne fakt ishte ashtu u mundova ti jap zemer,
po po por nuk me beson se si po ndihem ,por do e ndaj barren dhe pas disa dite do e dergojm prap,
mire i thash po e marre une sepse mundem nuk eshte mire ta leme ketu,
jo ma preu shkurt , dhe veproi sipas vendimit te tij ,
nuk insistova me sepse e njihja mir dhe pastaj mund ta linte edhe pjesen tjeter.
per te me bindur mua , mu drejtua :
sheki te kuptoj se nuk deshiron ta lem miellin ne kacube por na nevoitet energjia andaj mos ta shpenzojm,jemi te vetem ne erresir,nate esahte kjo e mbi te gjitha eshte kohe lufte
pasi e perfundoj ndarjen e barres e futi ne nje kacube dhe pjesen tjeter e ndihmova qe te vendoste mbi supet e tij , rinisem prap rrugen.
une ngela ne vend sepse deri sa e ndihmoja halimin te vendoste barren, mendoja si keshtu ne vendin tend ku ke lindur,rritur, te shkosh vjedhurazi,ne shtepin tende ne trruallin tend.
mendimin ma nderpreu zeri i limit,
o trim eja se na zuri mengjesi , dhe ki mendjen se duhet te kthehemi.
hecem edhe sa por pa nderruar as edhe nje fjal te vetme , deri ne vendin e quajtur te binaket ku duhet te kishim kujdes te vecant sepse kishim informata se ter diten kishin qendruar forcat e armikut
perkunder se ishim ne lufte ishte nje nat relativisht e qet,hena sapo kishte filluar te leshoj rrezet e para e ne na duhej te shpejtonim qe te zbresim ne nje lugin te vogel, por nuk kishim edhe mundesin te shpejtonim sepse bari ishte rritur aq fort sa ne pamundsoj shpejtesin,plus ishim te ngarkuar,
mezi arritem dikur kah ora 23:10 minuta gje qe ishte nje rruge e gjat dhe e mundimshme ia arritem qellimit, arritem ne hyrje te lagjes ku i kishim familjet , une e kisha ne shtepin time ,kurse limi ne nje shtepi te nje miku te tij.
tani hecnim lirshem dhe filluam edhe te bisedojm me ze me te lart, na e nderpreu biseden nje person qe ne gjysem erresir ku qendronte nuk e njohem ,por doli qe ishte sadik heta qe tani ishte njeri nga ata te cilet nuk kalonte njeri andejpari pa e percjellur ky njeri ,duke i treguar rrugen te pa njohurve e duke i sygjeruar mir e mire , ne e quanim udherrefyes lufte,sepse nuk ishte hera e par qe takonim , her na sillte uje kur i kerkonim e here duhan edhe pse ai vet nuk e pinte ,
gjith naten thuaje se rrinte para dyerve te tij per te prit e percjell siq thoshte ai trimat e liris.
pasi ndejtem per sa minuta me te u pershendetem dhe u nisem
Hecem edhe pak dhe duhej te ndaheshim edhe ne te dy,Halimi veq kishte arritur ne shtepin ku i kishte te strehuar familjen e tij.para se te pershendeteshim caktuam kohen dhe vendin ku te takoheshim.
ik dhe pusho mos gabo te kerkosh caj ne ket kohe se pastaj do vonohesh me tha si per shaka dhe hyri mbrenda.
shume shpejt edhe une mberrita ne shtepin time, thua se babai e dinte se do shkoja ,ishte ne oborr, nuk e pat te veshtir te me njihte sepse hana ndriqonte ate nat sikur te ishte dite,
erdhe po emire c'te solli o bire ne kete kohe,
me prisje e dije se do vi epyeta
jo por nuk po me flihet dhe dola pak,
po ku ti flihej ku afer100 anetar kishte ne shtepi e nuk kishin as 5kg miell e mos te flasim per gjera tjera, e pashe ne fetyr zemrimin e tij , por c'ti thosha
eja hyme mbrenda se qenke lodhur ,me te vertet isha djersitur se tepermi ama barren deri kam filluar te shkarkoj nga supet nuk ma kishte vrejtur, he more bir c'ke ketu pse je ngarkuar keshtu ne ket nate e me plot rrezik, asgje asgje vetem pak miell ua solla dhe erdha te ju shofe pak.
mire por mos ke len atje keq diqka sepse ju duhet juve buka me shum se neve ,ne gjindemi disi
dhe nuk po besoj qe do zgjas shume lufta keta qafire do dorzohen shtoi posa degjoj nje detonim edhe pse ishte larg larg nga ne.
hyra mbrenda eja lart se ketu nuk ke ku te hysh eshte perplot ,u ngjitem ne kullen e vogel qe kishim rregulluar si dhome pune per babain,edhe ne kulle ishte perplot ,i lire ishte vetem shtrati i im ate
posa u ula ne kulle u fute nena dhe grueja e kusheririt te ciles i eshte vrar djali i vetem qe kishte ,por ajo nuk dinte per ket
me pershendeten dhe menje her filloi te me pyes se mos kam degjuar se ishte ndokund djali i saj sepse per zhdukjen e tij kishte ndegjuar .
mos u ben merak ,sot kemi marr disa informata se demiri dhe disa te tjer kan kaluar kufirin dhe jan ne shqiperi jan shendosh e mire, ne te vertet kishim ndegjuar per nje grup por jo per te .por patjeter mu desh te sajoj nje genjeshter per te zbutur sado pak gjendjen e saj.ishalla ishalla ,fjalt e tua ne vesh te zotit me tha dhe brofi ne kemb, po shkoj e ti pusho se je lodhur ,doli duke me pershendetur si gjithe here ,zoti ju ruajt e ju ndihmoft e ju befte pushken top o bir rruge te hajrit pac or bire.
tamam desha te marr bllokun tim nga xhepi i cili me ishte ber cop cop, dhe mezi i tuboja fletet te shkrueja nje pjes te ditarit per diten e sotme,hyri nena me te dashuren dhe dy tezet te cilat me sollen pak buk,ha pak buk e bjer te pushosh e lere at fletore se nuk te ik ajo me qortoi nena.
si te thuash ti
edhe teshat ndrroi se ishe ber uje nga djerset dhe doli me shpejtesi, pas saj doli edhe e dashura ime .
rri se nuk me hahet pa ju more ju drejtova edhe pse veq kishin shkuar.
ngrena buke , ndrrova rrobat dhe u shtriva te flej pak , u mundova por kot se koti nuk me erdhi as edhe nje pike gjume , u zgjova dola ne oborr ku ishte edhe babai , pse nuk flen me tha. nuk e di nuk me flihet ,ah e di c'ka ke ti e di .
dhe hyri mbrenda thirri nenen dhe te dashuren time ,hajdeni e rrini me sherifin se nuk po mundet me nejt pa juve dhe ziejani nje kafe i porositi.
deri sa po e zinin kafen u ulem mbrenda ne shkall dhe e dashura ime shfrytzoi rastin te me thoshte diqka qe nuk e kuptova menjeher.
por pastaj nderhyri babai duke mu drejtuar,
po kerkon nga ti ti marresh dy nipa te saj sonte me vete sepse kishin pak miell e vaj ne shtepi
mundesh apo nuk mundesh ti maresh me vete
po mundem por si do kthehen nuk e di nese kam mundesi te vi prap i ktheva kesaj rradhe te dashures sime
eshte vllau atje ai do i percjell
mir do i marr dakord i tash duke i dhen filgjanin e kafes
prap u ngjita lart per tu pergaditur per rruge
menihere tezes po shkon me pyeti tezja
po i thash pa tjeter duhet te jem ne mengjes ne fshat
ani ani por je lodhur shume ...........
u pregadita mora gjerat e mija personale ,te dy nipat apo me mire te them te dy miqet dhe u nisa per ne vendtakimin qe kishim lere me halimin
shpejt u gjendem ne vend nuk pritem as edhe nje minute ia mberrini
ke pushuar sheki me pyeti,
hiq nuk me zuri gjumi.
po keta c'tu deshen
a mor lim po pse po me pyet mua pyeti nga jan do ta kuptosh,
aha beri nuk ke faj jo edhe un do veproja nje soj me tha duke qeshur
nisemi e nderpreva se qeshuri
po por me kujdes, i n'degjove sa te shtena pak me heret,po por nga nikeli ishin i a ktheva,
edhe un mendoj ashtu nga nikeli
nikeli eshte nje fabrik industriale qe ben shkrirjen e metalit (nikelit)qe gjindet ne keto troje, e qe ne kohen e luftes ishte perplot paramilitar,polic e ushtare te okupatorit.
u nisem eshte veshtir te besh levizje sonte,hena e ka ber dite naten tha limi neper dhembe , pe e ngritur zerin.
kaluam gati lagjen ishim afer gllobarit tek lagja e bimakeve,u ndalem te mendojm kah ti a mbajm , te hyme nene ure jemi afer ruges se asfaltuar eshte lug dhe nuk shifemi i thash limit,
jo eshte me uje nuk mund te kalojm ,
eja pas meje me tha dhe u nisem mberritem ne rrugen qe lidhe gllogovcin me skenderajn kaluam rrugen dhe u nisem ne drejtim te lugut qe ti lehtesonim vetes levizjet.ishim kater veta une, halimi dhe dy miqet e mi te ri,
sapo ju kemi drejtuar lugut, nje bresheri armesh te ndryshme drejt neve ,isha i pari qe po prijane menyre instiktive kam ber nje of dhe ju kam drejtuar atyre qe te binin
dhe te leviznin shpejt barkas, te dy djemet e ri filluan te shkojn barkas , limi mbeti me mbrapa ,per nja 5 metra une isha para tij ,te hapim zjarr i thash, ende pa e kryer fjalen filloj te gjuaj , fillova edhe une, nuk kishim pozicione adekuate qe te gjuanim lirshem,gjuanim dhe largoheshim nga pak metra ,cetniket nuk ndaleshin se gjuajturi, por as ne kam dhen edhe nje bresheri automatiku ne drejtim te tyre dhe jam ndalur sepse pash se halimi nuk ishte me afer meje, kishte ngelur mbrapa , edhe arma e tij kishte heshtur,gjuajtjet nga ana e armikut nuk kishin te ndalur,e thirra por me ze te ulet, ndegjova vetem nje klithme te vogel te tij,eshte plagosur thash me vete , u ktheva prap ne drejtim te tij, jam plagosur sheki edhe at fort ik ti sepse do mbesim te dy ketu ,jemi ne mes fushes nuk kemi nga tja mbajm , edhe fishek ma nuk kam mu drejtua pa ber as edhe nje oof me te vogel,jo jo nuk do largohem dot pa ty, u mundova te qitja ne shpin dhe te vrapoja, por nuk pranoi jo tha, shkojm barkas ngadal do ia dalim, por mos shkrep ma as edhe nje plumb ,
ok filluam barkas te shkonim ,por halimi shkonte ne kembe e duar dhe me u be mburoj e imja, po ulu se mund te te godasin prap e tani qte bejm,mos ki merak me keq se kaq nuk behet duhet njeri te shpetojm , u larguam kogja mir nga vendi ku kishin filluar te na gjuajn, do zbresim ngadal nga lugu i thash, vetem ne at pjes ku na kan diktuar me heret po gjuajn dhe nuk do jemi me ne rrezik i thash limit para se te merrja per krahu sepse ishte me thua i pa levizeshem kishte humbur shume gjak
ende nuk e dija se ku e kishte goditur ai plumbe i hordhive serbe.
ti e din me se miri vetem mos me le te gjall ketu me tha , mos ki merak o trim se pa vdekur edhe un as ti nuk do vdesesh ne ket vend, paramilitaret filluan edhe me tromblona te gjuajn kunder nesh por fatbardhesisht se gjuanin vendin ku kishin filluar ne fillim te na gjuanin.
arritem disi ne lugin ,dy miqet e mi vetem kishin arritur,qanin e dridheshin nga frika,mos qani se nuk jemi vetem jo ju drejtua me gjysem zeri limi.
dhe i porositi te me ndihmojn se paku ne armatim.
u ndala dhe duke ditur se me nuk do kishim problem sepse serbet naten nuk leviznin ,fillova ti jap ndihmen e pare, me vete kishim aq pak fasho se per nje gishte te gervishej apo me mir te them nuk kishim fare sepse edhe at pak na kishte ra dikund gjat rruges, i desha rrobat per te hjekur nga vetja nenkmishat qe kisha ne trup,posa fillova ti jap ndihmen pash se plaga ishte shume e rende kishte kaluar neper krahun e djathet, barku dhe i kishte depertuar neper zorre dhe i kishte dalur ne anen e majt, nje pjese te zorreve i kishte jasht, me te vertet ishte e veshtir ti jepje ndihmen e pare, e sidomos kur nuk kishte as mjete e as pervoj per plage te tilla, nga dal i futa zorret mbrenda ashtu si munda dhe fillova ta lidh plagen, e perfundova mezi sepse, mu desht dy her ti a lidhja ishte plaga qe ishte veshtir te lidhje sepse nuk kisha edhe mjaft mjete por ia dola disi sa per ti ndalur gjakun, edhe pse kishte derdhur shum,filloi te dridhej ,mundesia per te terhequr me leht,ishte te qes ne shpine dhe te ikim ishte e pamundur sepse posa e provova filloj te ket dhimbje te medha, te improvizonim nje lese nuk kishim drunje , armet ishin teper te shkurtera keshtu mu desh qe per krahu ta kapi dhe te ngreh thuaja se zvarr, u mundua edhe njeri nga djemet edhe pse te ri te me ndihmonin por me kot sepse ne anen e djathet nuk kishim mundesi te kapnim fare sepse edhe krahun e kishte te plagosur,hesnim por edhe me gjendja e tij keqesohej behej me e rend
kerkonte nje mike te tij qe ishte kirurg dhe ishte ne mal, ku eshte pse nuk po vjen a e thirre me thoshte kishte humbur ndjenjat,kujtesen , mos me le ketu, fliste pa nderprer, u ndala dhe fillova qe te qetsoj, limi limi e thirra, mos vall po tutesh se do te le ketu, jo do vdesim se bashku nese e kerkon nevoja i shehe keta femije edhe keta don te vdesin me ty e mua. ANI ANI nuk po frigohem jo se te njoh po a jemi gati me pyeti dhe me kerkoj pak uje , edhe pak edhe pak e do jap uj sa te duash, edhe pse kisha uje nuk guzoja ti jepja.
me falni per nderprerjen por per shkak te kohes qe me premton megjithat do vazhdoj prap ju faleminderit per mirekuptim VIJON

Me te vertet ishim large, gjendja e tije sa vinte e keqsohej, ishimedhe per disa metra afer nje shtepije e cila ishte e fundit, por ende ishim larg cakut, per te hyr tek pishat ku pastaj do ndiheshim me te sigurt,nuk dija qte beja isha ne dy mendje te futem ne at shtepi e cila nuk ishte e sigurt sepse nuk kisha dijeni se eshte e zbrazet apo mund te jen forcat serbe , se sa perte zotin e shtepis apo ndonje anetar i asaj famileje as qe behej fjal,edhe une se bashku me safetin e figjirin ishim te rraskapitur e mos te them per limin qe me vetem ishte i pa levizshem ,edhe pse nuk jepej,mir jam mire thonte sa her qe e pyetja si ndihej.
vendosa te hyj ne shtepi por se pari dergova dy miqet njerin tek pishat qe te kerkoj ndihme nga bashkluftetaret qe ishin ne istikame ne at kohe, sepse ora kishte vajtur 04:00 te mengjesit,dhe edhe pak e me nuk do kishim mundesi te leviznim as edhe nje hap
sepse shume shpejt do agonte e me pastaj qdo levizje do ishte vetem rrezik, sepse hiq me shum se 50 metra vije ajrore ishin hordhit serbe te pozicjonuara. mikun tjeter pikrisht safetit i thash te shkonte ne shtab tek komondanti im dhe ti tregonte se ku gjindemi.
sapo inspektova shtepin per rrethe saj dhe mbrenda mora limin futa mbrenda, e shtriva ne nje batenije qe ishte aty, i laga pak buzet me uje, u mundova te i shikoj plaget por nuk me lejoj, duke me sygjeruar te dal jasht dhe te bej roje, e qe ishte me vend ,por ne ato momente as qe mendoja se mund te jem ne rrezik, dola jasht dhe po mendoja me vete:
ter keto plag dhe nuk e humbe vullnetin e as strategjin, me nderpreu nje ze i fort ket mendim
ndegjoheshin faqezinjet duke kenduar me siguri ishin te dehur, po po thash me vete dehen ,kendojn,kan ardhur nga karpatet ketu ne tok te huaj,te na farosin por nuk do munden sepse jemi ne token ton,hyra edhe nje her te limi per te par gjendjen e tij, sapo hyra me kerkoj uje, veprova s me par vetem me gishterinje i laga buzet qe ju kishin thare. degjova nje ze sapo thash me vete se do vonohen trimat ose me siguri nuk ka mundur ti gjej figjiriu edhe pse ishte i sigurt se e dinte ku gjindeshin istikamet tona ne ate pjese.
ishin trimat, sa u gezova pa mas, nuk i lash as te pershendetemi vetem me udheheqesin e tyre, as atij nuk i thash me shum se, rame ne pusi dhe kaq , trimat kishin marr me vete sa batanije dhe dy drunje qe te improvizonin nje bartse per te plagosur, shume shpejt e kan pregaditur kemi vendosur limin ne te dhe kemi marr hov me vrap te kalonim sepse thuaje se kishte zbardhur dita.
nuk vonuam shum dhe arritem ne pishat e gllobarit, tani merrja frym me lirshem, erdhi edhe tekniku apo me mir te them mjeku i asaj zone, e shikoj limin ne fytyr per ti dhen kurajo dhe pastaj filloj ta shikoj per plagen ,por limi nga gjendja qe kishte e largoj nga vetja duke mu drjtuar mua vetem ty te besoj, limi eshte xhevdeti ky nuk po e nje i thash,
aha ani po me shpejt me dergoni te fadil beka me tha dhe filloj vet te shpalos plaget, i ndihmova edhe un teknikut, sapo pa plaget xhevdeti solli koken por tinez limit. idha ndihmen e pare, ne ato momente erdhi edhe komondanti i bataljonit skenderi, e shume bashkeluftetar tane, isha i lodhur e me shum edhe i merzitur ,i teri isha ber uje nga lageshtira e mengjesit,
kisha edhe te ftoht, komandanti me ofroi pallton e tij, dhe me pa se kisha lot ne sy sepse tani me ra ndermend te qaja, c'ke sheki perse keta lot, lufte eshte kjo, mbi te gjitha at qe ke ber ti nuk do bente njeri tjeter u mundua te me qetsoj. nuk ishte i vetmi komandanti qe me rrahu supet te gjith bashke luftetaret, me pergezuan per gjestin qe kam bere , qe ne ato momente mu duk sikur po benin shaka dhe nuk po interesoheshin per limin fare, mirpo pash qe limi sapo e pershendsnin at ju thonte se shekin pershendetne se aji me solli edhe nje her ne jet , sepse nuk me la atje ku u plagosa,
leri keto fjal lim sepse as kush nuk do te linte atje i thash per tia hequr pak emocionet qe kishte sepse filloj te qaj ne ze duke me perqafuar me njeren dore sepse e djathta ju ishe koqitur.
arritem ne fshatin ku kishim edhe ambulancen.
aty kisha disa rroba dhe u ndrrova sa per tu ngrohur pak,
menje here ika te xhevda per ta pytur per gjendjen sepse ai e dinte me mir se kushdo tjeter
me vjen keq o trim por zoti mundet me sa po shof edhe zoren e trash e ka te lenduar, por ta shofim po i jap nje ushqim artificjal e sa barrna tjera, por ti mos u brengos ti e ke perfunduar misionin tend,na rrefeu pak ai cuni sa ke vuajtur ,
jo jo deri ne shqiperi do ta dergoj dhe nuk do ndahem nga limi deri sa te sherohet i a ktheva xhevdes dhe ika ne dhomen e bukes, ishin disa ushtare aty , c'po ben sheki, po duhet te filloj pergaditjen e ushqimit, ani me beri njeri prej tyre dhe doli,
nuk vonoi as edhe nje minut dhe hyri komandanti i kompanis haziri dhe mu drejtua , ne zyre ju pret komandant skenderi ,
shkova ne zyren e tij pa e ditur arsyen duke menduar se do me pyes per ngjarjen se si ka ndodhur ne sa ora kemi rene ne pusi e gjera te tilla , por jo sapo hyra ende pa mbyllur deren mir filloj te me bertas edhe at me te madhe ,
nuk je ne gjume, sje ngopur se lodhuri,e sheh veten tende si je bere,
ne ate moment ne der troket nje ushtar tjeterhyre i tha me tension kom.
i tha diqka nga afer, mua menjeher mendja me iku te limi, por per te me siguruar duke par reagimin tim komandanti pa e perfunduar ai me tha se eshte ne pyetje diqka tjeter. posa doli ushtari(ruzhda)komandanti mu drejtua edhe me keto fjal, e din ti qe na duhen njerez te kishim edhe dhjet her kaq
po e di ,
ateher pse nuk shkon te pushosh, por jo ketu por tash po shkojm ne lagjen e rrukiqeve sepse ka sa levizeje e ti dhe limi duhet te jeni te sigurt se bashku me cunat qe te ndihmuan dhe doli duke me len mbrenda ne zyre , sapo desha e dal me ndaloi, rri aty eshte me ngroht deri sa te nisemi.
mire mire i thashe edhe pse nuk me rrihej aty ku nuk kisha pran edhe limin , doja qe ne c'do moment te dija se qpo ndodhe me te.

Shkuam ne lagjen e rrukiqe per te qen me te sigurt.
jashte ne oborrin e njeres pej shtepive te lagjes u ndala ishte nje shpuze dhe nje batanije nuk munda te qendroj me dhe rash per te pushuar me qellim qe te ngrihem pas pak dhe te futem diku mbrenda ,por gjumi kishte ber te veten edhe lodheja si fizike edhe psiqike.
ishte ora rreth 17:00 kur me kan zgjuar kisha ber nje gjume me te gjat se zakonisht, por edhe pse kishin tentuar te me zgjojn per te ngrene buke koman. nuk i kishte lejuar te me zgjonin, po te flija deri te nesermen, kishin edhe nje shkak qe te merrnin halimin te nisnin per rruge, per te mos shkuar edhe une me ta.
posa u zgjova me thirren mbrenda, Skenderi mu drejtua duke me then se do nisemi per ne malet e berishes por do jet rrug e gjate sepse na duhet te shkojm krejt rrethe me rreth sepse andej kah keni kaluar ju jane rruget tashme te mbyllura,ushtaret qe do bejn bartjen e halimit tashme jan caktuar edhe prijesi vetem po presim deri sa te filloj te bjer terri ,por nje pjes te rruges do e bejm per drite, ti do te rrishe me ne nuk mundesh te qendrosh eshte rruge e gjate dhe je i lodhur tashme, e ndegjova me vemendje deri sa pashe se kishte perfunduar, jo
zotri komandant me vjen keq qe po ju thej urdherat por i kam dhen besen limit se deri ne shqiperi do jam pran teje nese eshte nevoja nuk mund te rri ketu e limi te niset pa mua, nuk e di nese do pranon edhe ai vet ,u mundova ta bind fare ne fund.
nese me pyet mua nuk do shkosh, por prap po te them eshte rruge e gjate dhe nuk do te jesh ne gjendje te perballosh ke pasur nje nate te mundimshme per at po te sygjeroj te mos shkosh, ter diten kemi pas bised ket shkak se kush mundet te perballoj me me lehtesi kete rruge u mundua te me binde prap komandanti.
vetem nje gje zoti komandant c,far nese limi do ndrroj jete kur po dihet plaga e tij sa e rende eshte, e mos te jem prane tij nuk do ja fal vetes kurr por as juve asesi.
ke ngulur kemb shko por nje ushtar me duhet ta ndal nese ju shkoni,
edhe dy nese eshte nevoja ju drejtova koman.
mire mire shko por nuk do jap pergjegjesi nese te ndodh diqka,
asesi ne lufte jemi deri ne mbremje munde te vritem ende pa u nisur.
mezi arrita te binde qe te nisesha edhe une me grupin qe ishte caktuar,
U nisem rrethe ores 19:00 per te kaluar nje pjes te rruges neper driten e diellit.
Si prijes ishte komandanti i kompanis Haziri, ushtaret ishin mezhidi,musa gashi,hyseni,ruzhdiu, musa rrukiqi,zeneli etj qe ishim 10 gjithesejt,
kaluam nje pjes te rruges dhe u nalem per te pritur te erresohej.
posa ra terri u nisem mirpo ende pa ber as edhe nje kilometer rruge tek vorrezat e likoshanit, apo me mire te them tek varret e te vrareve ne rastin e likoshanit filluan krismat ne drejtim nga ne, u terhoqem pa ndonje pasoje.
u futem ne nje lugin dhe diskutuam se si te veprojm, dhe vendosem qe te kthehemi per te mos rrezikuar me teper na u lut edhe vete halimi,
kthehuni sepse nuk munde te vriteni per nje te tere. beme si na urdheroi sepse filloj edhe te qaje, sepse ne u munduam te gjejm nje rruge tjeter mirpo nuk kishim te dhena te sakta se si qendronte puna ne ato shtigje. dhe u kthyem per te ber edhe nje nete e nje dite, qe per halimin sa vinte e i keqesohej gjendja. por kushtet dhe rrethanat ishin ashtu qe nuk bente ndryshe. vijon

Titulli: Te vetem ne ërrsirë

Kur mendoj keto raste te veshtira, atëherë ne moshen me te re kur ishim, me sjellin shum mendime të reja sikur dua te dal nga ajo ku ishim, nga ajo qe na rrethonte. Vertet kemi perballu kohë te veshtira atëherë, dhe sot jemi te mbushur mend nga konflikti....