Loyalty
Anëtar i Nderuar
Dashuria eshte formimi i ngrohte i nje komuniteti te ri: cifti qe e nis veten ne nje te ardhme te perbashket me shpresa dhe entuziazem.
Dashuria ne fillim te saj lind "pergjithmone", por forca qe shtyn dy njerez te shkrihen me njeri tjetrin eshte e kontrobalancuar nga tendenca e kundert qe te con drejt kerkimit te personalitetit dhe interesave personale.
Gjate adoleshences meshkujt dhe femrat kane nevoje te demostrojne pavaresine e vete dhe te gjejne rrugen e tyre. Secili do te dashuroje dhe te jete i dashuruar, por nga ana tjeter egziston dhe frika e te qenit i influencuar dhe i "gdhendur" nga partneri. Ne problemin e pare largohen nga njeri tjetri.
Por dashuria o egziston o nuk egziston! Personi tjeter o eshte gjysma jote, ai qe nuk do te humbesh kurre dhe pa te cilini nuk ben dot, ose nuk eshte asgje.
Oh, tani eshte nje qe te pelqen, me te cilin ndihesh mire, me te cilin te pelqen te besh dashuri, me te cilin argetohesh por edhe qe mund ta nderrosh nese gjen nje me te mire.
Po me keto lloj bazash nuk mund te ndertojme dashuri, bashkjetese, martese. Vajzat zakonisht dashurohen cmendurisht rreth moshes 18-20 vjecare, me meshkuj me te medhenj se vetja, dhe shpresojne te mos ndahen kurre nga ta...Pastaj zihen dhe per kapricio lene njeri tjetrin.
Fillon keshtu epopeja e zhgenjimit qe sjell pasoja te keqija qe do verviten ne eksperiencat e mevonshme. Secili nga dy partneret mendon se raporti i ri me persona te rinj do te kete te njejtin fund...Fillon keshtu nje raport i perbere nga mosbesimi, nga ngurtesia dhe nga frika...S'ka pike ekskluziviteti.. Kthehet ne nje dashuri te dobet dhe te semure, e cila ben dy hapa mbrapa perballe cdo problemi ne vend qe te jete e forte dhe zjarrte (sic duhet te jete).
Dashuria ne fillim te saj lind "pergjithmone", por forca qe shtyn dy njerez te shkrihen me njeri tjetrin eshte e kontrobalancuar nga tendenca e kundert qe te con drejt kerkimit te personalitetit dhe interesave personale.
Gjate adoleshences meshkujt dhe femrat kane nevoje te demostrojne pavaresine e vete dhe te gjejne rrugen e tyre. Secili do te dashuroje dhe te jete i dashuruar, por nga ana tjeter egziston dhe frika e te qenit i influencuar dhe i "gdhendur" nga partneri. Ne problemin e pare largohen nga njeri tjetri.
Por dashuria o egziston o nuk egziston! Personi tjeter o eshte gjysma jote, ai qe nuk do te humbesh kurre dhe pa te cilini nuk ben dot, ose nuk eshte asgje.
Oh, tani eshte nje qe te pelqen, me te cilin ndihesh mire, me te cilin te pelqen te besh dashuri, me te cilin argetohesh por edhe qe mund ta nderrosh nese gjen nje me te mire.
Po me keto lloj bazash nuk mund te ndertojme dashuri, bashkjetese, martese. Vajzat zakonisht dashurohen cmendurisht rreth moshes 18-20 vjecare, me meshkuj me te medhenj se vetja, dhe shpresojne te mos ndahen kurre nga ta...Pastaj zihen dhe per kapricio lene njeri tjetrin.
Fillon keshtu epopeja e zhgenjimit qe sjell pasoja te keqija qe do verviten ne eksperiencat e mevonshme. Secili nga dy partneret mendon se raporti i ri me persona te rinj do te kete te njejtin fund...Fillon keshtu nje raport i perbere nga mosbesimi, nga ngurtesia dhe nga frika...S'ka pike ekskluziviteti.. Kthehet ne nje dashuri te dobet dhe te semure, e cila ben dy hapa mbrapa perballe cdo problemi ne vend qe te jete e forte dhe zjarrte (sic duhet te jete).