Punk1
Antarë i Respektuar
Shtoni dozen e kripes thuaju , se nuk funksionon organizmi me sheqer te tepruarmjalt mjalt me bajame
Ehh cdo hap nje teme gatimi ...si ti beni femrat t ju lepijne gishtat
Shfletimi si vizitorë është i kufizuar
- Ju do të keni një numër të limituar për të shfletuar në FV.AL
- 1 Shfletime si vizitor të mbetura
- Regjistrohu tani për të hequr këtë kufizim
Poezi Dashurie
- Hapësi i temës WxP
- Start date
Ehh cdo hap nje teme gatimi ...si ti beni femrat t ju lepijne gishtat
Ec hape o garuzhdja ime art tiShtoni dozen e kripes thuaju , se nuk funksionon organizmi me sheqer te tepruar
Ehh cdo hap nje teme gatimi ...si ti beni femrat t ju lepijne gishtat
Punk1
Antarë i Respektuar
O gaveta ime tiEc hape o garuzhdja ime art ti
e çaj fasulenO gaveta ime ti
DASHURISE...
O perëndeshë e gjithëpushtetshme
e universit mashkull-femër!
Bëj ç’të duash me veten time
jam instrumenti yt i verbër.
Në jetë më solle kaq shumë dhimbje
dhe shqetësime pa mbarim
po s’jam ankuar kundër teje
as me gojë e as me shkrim.
Të jam nënshtruar e të nënshtrohem
gjersa në botë të jem i gjallë
ndën pushtetin tënd të përbotshëm
më pëlqen të jem skllav.
Ma ktheve gjuhën në përçartje
më bëre plak me shpirt fëmijë
herë më hodhe qefinin krahëve
herë më ngrite gjer në yje.
Më hidh në zjarr, në det, në ferr!
Më hidh në baltë, më hidh në hon!
Veç të lutem mos më lër…
në atë vend ku ti mungon.
( Ndoc Gjetja)
O perëndeshë e gjithëpushtetshme
e universit mashkull-femër!
Bëj ç’të duash me veten time
jam instrumenti yt i verbër.
Në jetë më solle kaq shumë dhimbje
dhe shqetësime pa mbarim
po s’jam ankuar kundër teje
as me gojë e as me shkrim.
Të jam nënshtruar e të nënshtrohem
gjersa në botë të jem i gjallë
ndën pushtetin tënd të përbotshëm
më pëlqen të jem skllav.
Ma ktheve gjuhën në përçartje
më bëre plak me shpirt fëmijë
herë më hodhe qefinin krahëve
herë më ngrite gjer në yje.
Më hidh në zjarr, në det, në ferr!
Më hidh në baltë, më hidh në hon!
Veç të lutem mos më lër…
në atë vend ku ti mungon.
( Ndoc Gjetja)
Bie për një grua që nuk ka nevoj për ty.
Një që e ka rindërtuar veten nga asgjëja,
më shumë se një herë, me dy duart e saj.
Një që është delikate si zjarri,
kush mund ta përvëlojë tokën
ose të ngroh shpirtin.
Bie për një grua që nuk ka frikë të digjet
për atë që ajo beson,
dhe refuzon ta detyrojne
çfarë nuk është e thënë të jetë.
Bie për një grua që ndriçon
kur i pasionuar,
që ende romantizon jetën,
dhe është i tmerruar nga bukuria e hënës.
Bie për një grua që nuk ka frikë
se kush po bëhet,
dhe pret më të mirën e gjithçkaje.
Ai që refuzon të vendoset,
dhe do të sfidojë të rritesh
në mënyra që nuk i keni ditur kurrë.
Bie për një grua që është kaq besnike,
kaq besnik dhe e vendosur,
se nuk ka vend në jetën e saj
për këdo që nuk është.
Bie për një grua që sheh dhimbjen tënde
dhe papërsosmëritë
si diçka për të derdhur dashurinë e saj.
Ai që pranon njerëz
për atë që i tregojnë asaj,
jo atë që premtojnë ose pretendojnë.
Bie për një grua që e vlerëson aq shumë kohën e saj
ajo nuk do ta harxhojë atë kudo që nuk vlerësohet.
Bie për dikë që do të frymëzojë madhështinë
në ty,
dhe kush të lëviz në drejtimin
e ëndrrave tuaja.
Kur ta gjesh atë, ji aty tërësisht, trimërisht,
përzemërsisht.
Jepja duart,
energjia, durimi dhe vëmendja juaj.
Dhe tregoji asaj se nuk ka vend më të sigurt
sesa vendi pranë teje.
Atëherë, pavarësisht gjithçkaje,
mos e zhgënje atë.
Xh. Raymond
Një që e ka rindërtuar veten nga asgjëja,
më shumë se një herë, me dy duart e saj.
Një që është delikate si zjarri,
kush mund ta përvëlojë tokën
ose të ngroh shpirtin.
Bie për një grua që nuk ka frikë të digjet
për atë që ajo beson,
dhe refuzon ta detyrojne
çfarë nuk është e thënë të jetë.
Bie për një grua që ndriçon
kur i pasionuar,
që ende romantizon jetën,
dhe është i tmerruar nga bukuria e hënës.
Bie për një grua që nuk ka frikë
se kush po bëhet,
dhe pret më të mirën e gjithçkaje.
Ai që refuzon të vendoset,
dhe do të sfidojë të rritesh
në mënyra që nuk i keni ditur kurrë.
Bie për një grua që është kaq besnike,
kaq besnik dhe e vendosur,
se nuk ka vend në jetën e saj
për këdo që nuk është.
Bie për një grua që sheh dhimbjen tënde
dhe papërsosmëritë
si diçka për të derdhur dashurinë e saj.
Ai që pranon njerëz
për atë që i tregojnë asaj,
jo atë që premtojnë ose pretendojnë.
Bie për një grua që e vlerëson aq shumë kohën e saj
ajo nuk do ta harxhojë atë kudo që nuk vlerësohet.
Bie për dikë që do të frymëzojë madhështinë
në ty,
dhe kush të lëviz në drejtimin
e ëndrrave tuaja.
Kur ta gjesh atë, ji aty tërësisht, trimërisht,
përzemërsisht.
Jepja duart,
energjia, durimi dhe vëmendja juaj.
Dhe tregoji asaj se nuk ka vend më të sigurt
sesa vendi pranë teje.
Atëherë, pavarësisht gjithçkaje,
mos e zhgënje atë.
Xh. Raymond
"Dashurinë e kam pa në shumë trajta...
e kam pa te nji nanë
e kam pa te nji fëmijē
te nji kangë
te nji poezi
te nji lule.
E kam pa dhe tek Ti...por
Dashninë e vërtetë e kam pa te nji cigare (o më saktë te ai që e pi).
E mendoj si dashninë ma të fortë
nji dashni që trunin ngacmon kur shija e do,
nji dashni që delikatisht e kap me gishta e ve ndër buzë...
dhe e puth,
e shtrëngon mos ikë,
e ndez,
dhe me tan forcën e shpirtit e thith...
e përmes nikotinës trunin deh.
At' moment asgja tjetër s' ka randsi
gjithçka fshihet, përveç dyve...
Nikotina, dhe Ti.
Aty i kuptoj guximtarët që nuk kanë frikē,
nuk kan frikë se kjo dashni i vret,
nuk kan frikë se kjo dashni i shpenzon,
nuk kan frikë se mjeksia e quan "helm".
Duan vetëm atë që shpirti e truni ua don.
Një dashni nga e cila divorcohen shpesh...
për tu bashkuar përsëri.
Dhe sikur të shkonin drejt një gijotine
dhe sikur shpirti i tyne të shkonte për dreq.
Tani e kuptoj që cigarja është për guximtarët
që nuk kan frikē nga puthja,
as nga arom' e nikotinës,
as nga rreziku,
nuk kanë frikë nga marramendja,
as nga shkrirja
nuk kanë frikë...
përkundrazi, dehen nga dashnia.
Un nuk e pi cigaren
madje as nuk e vë në buzë,
ama...
buzët mashkullore që e thithin
më ndjellin si një e fortē muzë.
Cigaren e shoh si ma të fortën konkurencë.
Në një kohë, ku gjithë sytë e vëmendja janë te Ti,
shijen e buzëve i merr ajo "shakë" cigare,
dhe eliksiri saj përthithet nga i tiji trup, e mbushet me det dashni.
(mallku e beku qoftë dehashpirti nikotinë)
Ermira Shehu
e kam pa te nji nanë
e kam pa te nji fëmijē
te nji kangë
te nji poezi
te nji lule.
E kam pa dhe tek Ti...por
Dashninë e vërtetë e kam pa te nji cigare (o më saktë te ai që e pi).
E mendoj si dashninë ma të fortë
nji dashni që trunin ngacmon kur shija e do,
nji dashni që delikatisht e kap me gishta e ve ndër buzë...
dhe e puth,
e shtrëngon mos ikë,
e ndez,
dhe me tan forcën e shpirtit e thith...
e përmes nikotinës trunin deh.
At' moment asgja tjetër s' ka randsi
gjithçka fshihet, përveç dyve...
Nikotina, dhe Ti.
Aty i kuptoj guximtarët që nuk kanë frikē,
nuk kan frikë se kjo dashni i vret,
nuk kan frikë se kjo dashni i shpenzon,
nuk kan frikë se mjeksia e quan "helm".
Duan vetëm atë që shpirti e truni ua don.
Një dashni nga e cila divorcohen shpesh...
për tu bashkuar përsëri.
Dhe sikur të shkonin drejt një gijotine
dhe sikur shpirti i tyne të shkonte për dreq.
Tani e kuptoj që cigarja është për guximtarët
që nuk kan frikē nga puthja,
as nga arom' e nikotinës,
as nga rreziku,
nuk kanë frikë nga marramendja,
as nga shkrirja
nuk kanë frikë...
përkundrazi, dehen nga dashnia.
Un nuk e pi cigaren
madje as nuk e vë në buzë,
ama...
buzët mashkullore që e thithin
më ndjellin si një e fortē muzë.
Cigaren e shoh si ma të fortën konkurencë.
Në një kohë, ku gjithë sytë e vëmendja janë te Ti,
shijen e buzëve i merr ajo "shakë" cigare,
dhe eliksiri saj përthithet nga i tiji trup, e mbushet me det dashni.
(mallku e beku qoftë dehashpirti nikotinë)
Ermira Shehu
Po kjo po qe eshte dashuri me fakte
Mos shko shumë larg, as për një ditë
sepse…sepse…s’di si ta them
një ditë është kohë e gjatë e
unë do jem duke të të pritur
sikur të isha në një stacion treni
por trenat janë parkuar diku tjetër
në gjumë
Mos më lër as për një orë
Sepse atëherë i gjithë ankthi im do të vërshojë për tek unë
tymi që hungërin në kërkim të një shtëpie
do të vijë drejt meje po ashtu
duke mbytur zemrën time të ngratë
Mos u shpërbëftë kurrë në det silueta jote
Mos u valëviteshin qepallat e tua kurrë në një largësi të zbrazët
Mos më lër për një sekondë, e dashura ime
Sepse në atë çast
ti do te kesh ikur aq larg saqë unë
do të vërtitem nëpër labirinthe mbi të gjithë tokën
duke pyetur
A do të kthehesh?
Apo do të më lësh këtu, duke vdekur?
Pablo Neruda
Vvetoni
Antarë i Respektuar
Ka kalu koha e romantizmave. Tash fap e fap, dy tre fmi edhe u kry.Po kjo po qe eshte dashuri me fakte
Vvetoni
Antarë i Respektuar
Shume e thelle.Une dhe ti,
Nje poezi!
Vvetoni
Antarë i Respektuar
E din cka eshte lumturia?
T'shikoj syte e tija
Vvetoni
Antarë i Respektuar
o zot..
I b3she crop tpakt3n se kshu me sh shifen kepucet pis e mustaqet se syte
Shikim qe vret.
Narta
Antarë i Respektuar
Nuk e fsheh perse te them se shume te dua !
Nuk e them kurre se nuk lotoj per ty !
E ke pare rrjedhen e ujit ne krua ?
Ashtu rrjedh ndjenja ime dashuri!
Dhe keshtu me pelqen ky denim jete
Të ndjej nje force qe me mban ne nënshtrim!
Sa u trishtova perse sonte nuk fjete !
- Se bie shi me rremet dhe shume bubullin!
.......
Prandaj, kishte dicka qe me sillte gezim !
Po dhe lot me vinin , pse qaja e di !
Nese ne kete jete kam pasur hidherim,
e ndjeva cdo te thote dhe forcen dashuri !
Nuk e them kurre se nuk lotoj per ty !
E ke pare rrjedhen e ujit ne krua ?
Ashtu rrjedh ndjenja ime dashuri!
Dhe keshtu me pelqen ky denim jete
Të ndjej nje force qe me mban ne nënshtrim!
Sa u trishtova perse sonte nuk fjete !
- Se bie shi me rremet dhe shume bubullin!
.......
Prandaj, kishte dicka qe me sillte gezim !
Po dhe lot me vinin , pse qaja e di !
Nese ne kete jete kam pasur hidherim,
e ndjeva cdo te thote dhe forcen dashuri !
Dashuria është dhimbje… Dashuria është lot..
Dashuria është dorëzim. Dashuria është arsyeja e dashurisë. Dashuria është të kuptosh. Dashuria është muzikë. Dashuria dhe zemra fisnike, janë e njëjta gjë. Dashuria është poezia e trishtimit.
Dashuria është të parit në pasqyrë e shpirtit të brishtë. Dashuria është kalimtare. Dashuria është të mos thuash kurrë jam penduar. Dashuria është kthjelltësim. Dashuria është të japësh. Dashuria është të ndash një çamçakëz. Dashurisë s’i dihet kurrë. Dashuria është fjalë boshe.
Dashuria është të mbërrish te Zoti. Dashuria është dhimbje. Dashuria është të shihesh sy ndër sy me engjëllin. Dashuria është lot. Dashuria është të presësh të bjerë telefoni. Dashuria është një botë e gjithë.
Dashuria është të kapesh dorë për dore në kinema. Dashuria është dehje. Dashuria është përbindësh. Dashuria është verbëri. Dashuria është të dëgjosh zërin e zemrës. Dashuria është një heshtje e shenjtë.
Dashuria bëhet temë këngësh. Dashuria i bën mirë lëkurës. Pa u dorëzuar i gjithi sa të besoj, por edhe pa rënë i gjithi në një cinizëm, që do të ma linte shpirtin pa shtëpi e atdhe, pra, si duke parë pamjet në televizor i vetëdijshëm se po më gënjejnë, pa u gënjyer, duke dashur të gënjehem, i përftova këto perla.
Duke u nisur nga përvoja ime e kufizuar, por e dendur, dua të shtoj mendimet e mia mbi këtë çështje: Dashuria është malli për të përqafuar me afsh dikë, për të qenë në një vend me të. Është dëshira për ta lënë gjithë botën jashtë kur e përqafon atë, malli për të gjetur një strehë të sigurtë për shpirtin.
Orhan Pamuk
Dashuria është dorëzim. Dashuria është arsyeja e dashurisë. Dashuria është të kuptosh. Dashuria është muzikë. Dashuria dhe zemra fisnike, janë e njëjta gjë. Dashuria është poezia e trishtimit.
Dashuria është të parit në pasqyrë e shpirtit të brishtë. Dashuria është kalimtare. Dashuria është të mos thuash kurrë jam penduar. Dashuria është kthjelltësim. Dashuria është të japësh. Dashuria është të ndash një çamçakëz. Dashurisë s’i dihet kurrë. Dashuria është fjalë boshe.
Dashuria është të mbërrish te Zoti. Dashuria është dhimbje. Dashuria është të shihesh sy ndër sy me engjëllin. Dashuria është lot. Dashuria është të presësh të bjerë telefoni. Dashuria është një botë e gjithë.
Dashuria është të kapesh dorë për dore në kinema. Dashuria është dehje. Dashuria është përbindësh. Dashuria është verbëri. Dashuria është të dëgjosh zërin e zemrës. Dashuria është një heshtje e shenjtë.
Dashuria bëhet temë këngësh. Dashuria i bën mirë lëkurës. Pa u dorëzuar i gjithi sa të besoj, por edhe pa rënë i gjithi në një cinizëm, që do të ma linte shpirtin pa shtëpi e atdhe, pra, si duke parë pamjet në televizor i vetëdijshëm se po më gënjejnë, pa u gënjyer, duke dashur të gënjehem, i përftova këto perla.
Duke u nisur nga përvoja ime e kufizuar, por e dendur, dua të shtoj mendimet e mia mbi këtë çështje: Dashuria është malli për të përqafuar me afsh dikë, për të qenë në një vend me të. Është dëshira për ta lënë gjithë botën jashtë kur e përqafon atë, malli për të gjetur një strehë të sigurtë për shpirtin.
Orhan Pamuk