Llaqi
Antarë i Respektuar
vetem duke lexu kte ... kush do e kupton se si qendron e verteta ...Titulli: Pllakat e Smeraldta
PLLAKA XI: اELثSI I Tث SIPثRMES DHE Tث POSHTMES
Dëgjoni o bij të Khem, dhe mbajini vath në vesh fjalët që po iu jap e që do t’ju çojnë në Dritë. Dijeni, o njerëz, se unë i njihja baballarët tuaj, po, baballarët tuaj, në një kohë shumë të largët. Unë kam qënë i pavdekshëm në të gjitha epokat, duke jetuar mes jush që nga fillimi i dijes suaj. Gjithmonë jam përpjekur t’ju udhëheq për lart, drejt Dritës së Shpirtit të Madh. E t’ju udhëheq për t’ju nxjerrë nga errësira e natës. Dijeni, o njerëz, mes të cilëve unë ec, se unë, Thoth, zotëroj të gjithë dijen dhe mençurinë që njeh njeriu qysh prej ditëve antike. Kam qënë ruajtës i sekreteve të Racës së Madhe, mbajtës i çelësit që të çon në jetë. Ju kam nxjerrë edhe ju jashtë errësirës që prej Ditëve Antike, o bijtë e mi. Dëgjojini me vëmendje tani fjalët e mençurisë sime! Kushtojini vëmendje mesazhit që ju sjell! Dëgjojini fjalët që po ju jap dhe ju do të ngriheni nga errësira në Dritë. Larg në të shkuarën, kur për herë të parë u prezantova para jush, ju gjeta në shpellat nëpër shkëmbinj. Iu lartësova me fuqinë dhe me mençurinë time derisa edhe ju shndritët si njerëz mes njerëzve. Po, iu gjeta pa asnjë dije. Vetëm disa prej jush ishin diçka më lart se kafshët. Ndeza shkëndijën e vetëdijes suaj, derisa më në fund ju flakëruat si njerëz. Tani do t’ju flas për dijen antike që shkon përtej botkuptimit të racës suaj. Dijeni se ne, të Racës së Madhe, kishim dhe kemi dije superiore se ato të njeriut. Ne e fituam mençurinë prej racave të lindura nga yjet, mençuri dhe dije prej larg, përtej njeriut. Mjeshtrit e mençurisë zbritën mes nesh, kaq shumë të largët nga ne ashtu siç jam unë nga ju.Tani dëgjoni me vëmendje ndërsa ju jap mençurinë! Përdoreni dhe do të jeni të lirë! Dijeni se në piramidën që ndërtova, atje ndodhen اelësat që do t’ju tregojnë Rrugën për tek jeta. Po, gjurmoni një linjë nga imazhi i madh që ndërtova, deri në majë të piramidës, e ndërtuar si një portëkalim. Gjurmoni një tjetër nga pjesa përkarshi me të njëjtin kënd dhe drejtim. Gërmoni atje dhe do të gjeni atë çfarë ju kam fshehur! Atje do të gjeni hyrjen e nëndheshme për në sekretet që u fshehën para se ju të ishit njerëz.
Shiko fotografinë 1838628
Tani do t’ju rrëfej për misterin e cikleve që lëvizin në mënyra të çuditshme për tek e fundmja, sepse e pafundmja shtrihet përtej dijes së njeriut. Dijeni se ndodhen nëntë cikle; po, nëntë sipër dhe katërmbëdhjetë poshtë që lëvizin harmonikisht drejt pikës së bashkimit që do të ekzistojë në të ardhmen. Dijeni se Zotat e Cikleve janë njësi të vetëdijes dërguar prej të tjerëve për të unifikuar Këtë me Gjithësinë. Ata janë më lart se vetëdija e të gjitha Cikleve, duke punuar në harmoni me Ligjin. Ata e dinë se, me kalimin e kohës, Gjithçka do të jetë e përsosur, duke mos patur asgjë më sipër dhe asgjë më poshtë, por e Gjitha Një në një Përjetësi të përsosur, një harmoni e të Gjithës me Unitetin e Gjithësisë. Thellë poshtë sipërfaqes së tokës, në Sallat e Amenti-t, ulen të Shtatët, Zotat e Cikleve, po, dhe një tjetër, Zoti i të poshtmes. E pra, dijeni se në Përjetësi nuk ka as të sipërme dhe as të poshtme. Por çdo gjë është gjithmonë dhe do të jetë gjithmonë Unitet i Gjithësisë kur e Gjitha të jetë e përfunduar. Shpesh unë kam qëndruar përpara Zotave të Gjithësisë. Shpesh unë kam pirë nga burimi i mençurisë së tyre, dhe e mbusha si trupin tim ashtu edhe Shpirtin tim me Dritën e tyre. Ata më flisnin duke më treguar për Ciklet e për Ligjin që u jep atyre arsyen për të ekzistuar.
Shiko fotografinë 1838629
Po, më foli Zoti i Nëntës e më tha: O Thoth, ti je i madh midis bijve të Tokës, por ekzistojnë mistere që ti nuk i njeh. Ti di se erdhe nga një hapësirë-kohë poshtë kësaj dhe di që do të udhëtosh drejt një hapësirë-kohe superiore. Por ti di pak për misteret brenda tyre, ti di pak për mençurinë që ekziston përtej. Dije pra, se vetëdija tënde e brendshme është vetëm një qelizë në procesin e rritjes. Vetëdija poshtë teje gjithmonë përhapet në mënyra të ndryshme prej atyre të njohura prej teje. Po, ajo, edhe pse në një hapësirë-kohë poshtë teje, rritet gjithmonë në mënyra të ndryshme prej atyre që ishin pjesë e shtegut tënd. Dije se ajo rritet si rezultat i rritjes tënde, por jo në të njëjtën mënyrë në të cilën ti rriteshe. Rritja që ke patur ti dhe që ke në të tashmen, kanë sjellë në ekzistencë shkaqe dhe pasoja. Asnjë vetëdije nuk ndjek shtegun e atyre para saj, përndryshe gjithçka do të përsëritej dhe do të ishte e kotë. اdo vetëdije në ciklin që ekziston, ndjek shtegun e vet deri në qëllimin final. Secila luan pjesën e vet në Planin Kozmik. Secila luan pjesën e vet deri në fundin përfundimtar. Sa më larg është cikli, aq më e madhe dija dhe aftësia për t’u shkrirë me Ligjin e Gjithësisë. Dije se ti, në ciklet poshtë nesh, je duke punuar në pjesë shumë të vogël me Ligjin, ndërsa ne, të ciklit që shtrihet deri në Përjetësi, marrim mundimin për ta bërë më të madh Ligjin. Secili ka pjesën e vet për të luajtur në ciklet. Secili ka punën e vet për të përfunduar në mënyrën e tij. Cikli poshtë teje, prapëseprapë nuk është poshtë teje, por është formuar vetëm nga nevoja për të ekzistuar, sepse dije se burimi i mençurisë, që dërgon përpara ciklet, është përjetësisht në kërkim të fuqisë të re për ta fituar. Dije pra, se dija fitohet vetëm me praktikë, mençuria vjen vetëm me dijen, dhe, në këtë mënyrë janë krijuar ciklet me anë të Ligjit. Ato janë mjete për të arritur dijen për Planin e Ligjit që është Burimi i Gjithësisë. Cikli i poshtëm, nuk është realisht poshtë, por është thjesht i ndryshëm në hapësirë dhe në kohë. Vetëdija atje është duke punuar dhe duke provuar më pak gjëra në raport me aty ku ekziston ti. Dhe, dije se, ashtu si ti je duke punuar në madhështi, po ashtu edhe sipër teje ndodhen ata që janë duke punuar si ti, edhe pse me ligje të tjera. Ndryshimi që ekziston midis cikleve ka të bëjë vetëm në aftësinë për të punuar me Ligjin. Ne, që kemi ekzistuar në ciklet e mëparshëm, jemi ata që të parët kemi dalë nga Burimi, dhe, në kalimin përmes kohë-hapësirës, kemi fituar aftësinë të përdorim Ligjet më të Mëdha që janë larg nga botkuptimi i njeriut. Nuk ka asgjë reale poshtë teje, por janë vetëm shprehje të ndryshme të Ligjit. Vështro në të sipërmen, ose vështro në të poshtmen, do të gjesh gjithmonë të njëjtën gjë. Sepse Gjithçka nuk është tjetër veçse pjesë e Njësisë që është në Burimin e Ligjit. Vetëdija, që është poshtë teje, bën pjesë në vetë veten tënde, ashtu si edhe ne jemi pjesë e jotja. Ti, si fëmijë, nuk e kishe dijen e cila erdhi më pas tek ti, kur u bëre burrë. Krahasoji ciklet tek njeriu në udhëtimin e tij nga lindja deri në vdekje, dhe vështro, në ciklet poshtë teje, fëmijën me dijen e tij; dhe vështro veten tënde si një fëmijë që rritet, duke përparuar në dije me kalimin e kohës. Na vështro edhe Ne, fëmijë të rritur në dijen dhe në mençurinë që ka ardhur bashkë me vitet. Kështu janë, o Thoth, edhe ciklet e vetëdijes, fëmijë në faza të ndryshme të rritjes, e megjithatë gjithçka buron nga Burimi i Vetëm, nga Mençuria, dhe e gjitha tek Mençuria do të kthehet. Pastaj ai pushoi së foluri dhe mbeti në heshtjen që vjen nga Zotat.
Pastaj më foli sërish duke më thënë: Oh, Thoth, për një kohë të gjatë Ne kemi qëndruar në Amenti duke vështruar flakën e jetës në Sallat. E megjithatë dije se Ne jemi ende pjesë e Cikleve tona me Vizionin tonë që përhapet në to dhe përtej. Po, dimë se, midis të gjitha gjërave, asgjë tjetër nuk na intereson përveç rritjes që mund të fitojmë për Shpirtin tonë. Dimë se trupi është kalimtar. Gjërat që njerëzit i mbajnë si më të rëndësishmet, nuk janë asgjë për ne. Gjërat që ne kërkojmë, nuk bëjnë pjesë tek trupi, por janë vetëm gjendja e përsosur e Shpirtit. Kur ju si njerëz do të mund të mësoni se, në fund, asgjë nuk ka vlerë përveç progresit të Shpirtit, atëherë ju me të vërtetë do të jeni të lirë nga çdo skllavëri, të lirë për të punuar në harmoni me Ligjin. Dije, o njeri, që ti duhet të aspirosh përsosmërinë, sepse vetëm ajo mund të të bëjë të arrish qëllimin. Edhe pse ti duhet ta dish që asgjë nuk është e përsosur, e megjithatë, ajo duhet të jetë aspirata tënde dhe qëllimi tënd. Pushoi sërish zëri i Nëntës, dhe fjalët u zhytën në vetëdijen time.
Tani unë kërkoj gjithmonë e më shumë mençuri, me qëllim që të mund të jem i përsosur në Ligjin me Gjithësinë. Së shpejti unë do të zbres poshtë në Sallat e Amenti-t për të jetuar në lulen e ftohtë të jetës. Ju, të cilëve u kam dhënë mësim, nuk do të më shihni më. E megjithatë unë do të jetoj përgjithmonë në mençurinë që kam dhënë mësim. Gjithë çfarë është njeriu, është për shkak të mençurisë. Gjithë çfarë do të jetë, do të jetë si rezultat i shkakut të tij. Dëgjoje tani zërin tim, dhe bëhu më i madh se njeriu i zakonshëm! Drejtoji sytë lart, le ta mbushë Drita qënien tënde, qofsh gjithmonë Fëmijë i Dritës! Vetëm duke u përpjekur do të mund të rritesh për lart, deri në planin ku Drita është Gjithësia e të Gjithës. Qofsh mjeshtër i gjithçkaje që të rrethon! Mos qofsh kurrë i kontrolluar nga pasojat e jetës tënde! Prandaj krijo pikësynime gjithmonë e më të përsosura, dhe, me kalimin e kohës, do të jesh një Diell i Dritës. Qoftë i lirë Shpirti tënd të fluturojë gjithmonë e më lart; qoftë i lirë nga skllavëria dhe nga zinxhirët e natës! Drejtoji sytë tënd tek Dielli ne hapësirën e qiellit! Le të jetë për ty një simbol i jetës! Dije se ti je Drita Më e Madhe, i përsosur në vetë sferën tënde, kur ti të jesh i lirë. Mos vështro kurrë brenda errësirës! Drejtoji sytë e tu tek hapësira lart! Le të ngjitet lart e lirë Flaka tënde, dhe ti do të jesh një Bir i Dritës!
@Lauri paske godit me kte teme ... skisha lexu kurr per kto !
flet për hapsirë universale të mendjes dhe shpirtit 
