Pse?Keq e paske punen me stilin surrelist ? marla
Njihuni me veprat e artit.
- Hapësi i temës Lauri
- Start date
Lauri
Anunnak
ARTI PERTEJ LEGJENDES
Mjeku i madh i Kishës, Shën Augustini i Hipos, shkoi mundueshëm nën një kalvarë të gjatë për mbi 30 vjet duke punuar në traktatin e tij “De Trinitate”, në lidhje me Trininë e Shenjtë, duke u përpjekur të krijojë një shpjegim të kuptueshëm për misterin e Trinitetit.
Augustini, një ditë po shëtiste pranë bregut të detit, duke soditur dhe duke u përpjekur të kuptonte misterin e Trinisë së Shenjtë, kur befas pa një djalë të vogël duke vrapuar përpara tij, fare pak hapa larg nga uji në breg të detit. Djali po përdorte një guaskë për të marrë ujin nga deti për ta hedhur atë në një vrimë të vogël në rërë.
Ipeshkvi i Hipos iu afrua dhe e pyeti: "Djali im, çfarë po bëni?"
"Unë jam duke u përpjekur për të sjellë të gjithë detin në këtë vrimë,"u përgjigj djali me një buzëqeshje të ëmbël.
"Por kjo është e pamundur, fëmija im i dashur, vrima nuk mund të përmbajë tërë atë ujë që ka deti", tha Augustine.
Djali ndaloi punën e tij, u ngrit në këmbë, shikoi në sytë e Shenjtit dhe u përgjigj: "Nuk është më e pamundur se ajo që po përpiqesh të bësh edhe ti, të kuptosh pafundësinë e misterit të Trinisë së Shenjtë me inteligjencën tënde të vogël. "
Shenjti u zhyt në mendime të thella nga një përgjigje kaq e mprehtë e fëmijës dhe i treti sytë nga ai për një kohë të shkurtër. Kur u përmend dhe po rrekej të shikonte fëmijën, djali ishte zhdukur.
Disa thonë se ishte një Engjëll i dërguar nga Zoti për t’i dhënë Augustinit një mësim mbi krenarinë në të nxënë. Të tjerë pohojnë se ishte Vetë Fëmija i Krishtit që i’u shfaq Shenjtit për t'i kujtuar kufijtë e të kuptuarit njerëzor para mistereve të mëdha të besimit.
Shën Augustini dhe Triniteti i Shenjtë në një vepër alegorike të Peter Paul Rubens
Albert Vataj
Mjeku i madh i Kishës, Shën Augustini i Hipos, shkoi mundueshëm nën një kalvarë të gjatë për mbi 30 vjet duke punuar në traktatin e tij “De Trinitate”, në lidhje me Trininë e Shenjtë, duke u përpjekur të krijojë një shpjegim të kuptueshëm për misterin e Trinitetit.
Augustini, një ditë po shëtiste pranë bregut të detit, duke soditur dhe duke u përpjekur të kuptonte misterin e Trinisë së Shenjtë, kur befas pa një djalë të vogël duke vrapuar përpara tij, fare pak hapa larg nga uji në breg të detit. Djali po përdorte një guaskë për të marrë ujin nga deti për ta hedhur atë në një vrimë të vogël në rërë.
Ipeshkvi i Hipos iu afrua dhe e pyeti: "Djali im, çfarë po bëni?"
"Unë jam duke u përpjekur për të sjellë të gjithë detin në këtë vrimë,"u përgjigj djali me një buzëqeshje të ëmbël.
"Por kjo është e pamundur, fëmija im i dashur, vrima nuk mund të përmbajë tërë atë ujë që ka deti", tha Augustine.
Djali ndaloi punën e tij, u ngrit në këmbë, shikoi në sytë e Shenjtit dhe u përgjigj: "Nuk është më e pamundur se ajo që po përpiqesh të bësh edhe ti, të kuptosh pafundësinë e misterit të Trinisë së Shenjtë me inteligjencën tënde të vogël. "
Shenjti u zhyt në mendime të thella nga një përgjigje kaq e mprehtë e fëmijës dhe i treti sytë nga ai për një kohë të shkurtër. Kur u përmend dhe po rrekej të shikonte fëmijën, djali ishte zhdukur.
Disa thonë se ishte një Engjëll i dërguar nga Zoti për t’i dhënë Augustinit një mësim mbi krenarinë në të nxënë. Të tjerë pohojnë se ishte Vetë Fëmija i Krishtit që i’u shfaq Shenjtit për t'i kujtuar kufijtë e të kuptuarit njerëzor para mistereve të mëdha të besimit.
Shën Augustini dhe Triniteti i Shenjtë në një vepër alegorike të Peter Paul Rubens
Albert Vataj
@Lauri Para karantines dhe pas karantines njerezimi do vazhdoje serish te jete njejte.
"Hear no evil, see no evil, speak no evil".
Ka disa interpretime kjo shprehje ne dis kultura te ndryshme. Ne kulturen budiste, ne kulturen perendimore, dhe ne ate qe quhet bote e krimit. Budistja thote behuni njerez te mire mos vini re falni etj, ne boten perendimore mungese morali pergjegjesie virtyti, kurse ne boten e krimit tregon kodin e heshtjes mbylljen e gojes dhe mendjes. Une zgjedh sot konteksin e pare ate budist.
Shiko fotografinë 1736594
"Hear no evil, see no evil, speak no evil".
Ka disa interpretime kjo shprehje ne dis kultura te ndryshme. Ne kulturen budiste, ne kulturen perendimore, dhe ne ate qe quhet bote e krimit. Budistja thote behuni njerez te mire mos vini re falni etj, ne boten perendimore mungese morali pergjegjesie virtyti, kurse ne boten e krimit tregon kodin e heshtjes mbylljen e gojes dhe mendjes. Une zgjedh sot konteksin e pare ate budist.
Shiko fotografinë 1736594
Lauri
Anunnak
Punë mermeri "Zonja Godiva" nga John Thomas 1861 e mbajtur në Muzeun Maidstone & Galeria e Arteve, Kent, Angli.
Zonja Godiva ishte një fisnike anglo-saksone që sipas legjendës
ajo u bë e famshme pse doli lakuriq, e mbuluar vetëm me flokët e saj të gjatë, ne rrugët e qytetit të Konventës.
Ajo i kishte kërkuar burrit të saj të hiqte një haraç që peshonte mbi njerëzit që pësonin varfëri të madhe.
I lodhur nga kerkesat e gruas, u përgjigj se do tja plotësonte dëshirën vetëm nëse do dilte lakuriq nëper qytet. I bindur se gruaja nuk do e pranonte një gjë te tille.
Gruaja pranoi dhe fitoi heqjen e taksave.
Ajo mendohet që vdiq në 1067.
Zonja Godiva ishte një fisnike anglo-saksone që sipas legjendës
ajo u bë e famshme pse doli lakuriq, e mbuluar vetëm me flokët e saj të gjatë, ne rrugët e qytetit të Konventës.
Ajo i kishte kërkuar burrit të saj të hiqte një haraç që peshonte mbi njerëzit që pësonin varfëri të madhe.
I lodhur nga kerkesat e gruas, u përgjigj se do tja plotësonte dëshirën vetëm nëse do dilte lakuriq nëper qytet. I bindur se gruaja nuk do e pranonte një gjë te tille.
Gruaja pranoi dhe fitoi heqjen e taksave.
Ajo mendohet që vdiq në 1067.
Lauri
Anunnak
Lucifer, ylli i mëngjesit, në rrëfimin e lashtë ishte engjëlli më i bukur dhe më i mençur i krijuar nga Zoti. Ai është dëbuar nga mbretëria e qiellit sepse me plot krenari dhe egoizëm ai aspiron të dëbojë Zotin. Engjëlli i Rënë, (vaj) 1869 nga Alexandre Cabanel piktori artistik akademik francez përfaqëson rënien e tij nga parajsa. Cabanel e tregon atë nga afër në të gjithë përsosmërinë e tij në një pozicion pjesërisht të shtrirë. Flatrat si për të mbrojtur veten, mbështjellin trupin ashtu si krahët e tij. I gjithë trupi i tij transmeton zhgënjimin dhe inatin. Artisti don të na tërhiqte vëmendjen te vështrimi i Luciferit. Në atë vështrim ekziston e gjithë urrejtja e tij e brendshme e përzier me hakmarrje. Loti që bie në fytyrën e bukur është mbase çfarë i ngelët në mirësinë e tij, pika e fundit që i lë hapësirë urrejtjes së tij të pafund!
Lauri
Anunnak
E paskën postuar edhe një herë tjetër ?
Dy të rrahura të bëjnë keq, dy të lexuara të forcojnë kujtesën ??
"Ju ishit një model i përsosmërisë, plot mençuri, i përsosur në bukuri; në Eden, kopshtin e Zotit, ju ishit mbuluar me çdo gur të çmuar "
(Ez 28, 12-13).
Dy të rrahura të bëjnë keq, dy të lexuara të forcojnë kujtesën ??
"Ju ishit një model i përsosmërisë, plot mençuri, i përsosur në bukuri; në Eden, kopshtin e Zotit, ju ishit mbuluar me çdo gur të çmuar "
(Ez 28, 12-13).
Lauri
Anunnak
Ti je e ngritur, kurrë e rënë ?
Lauri
Anunnak
"Engjëlli i plagosur"
Një engjëll flokëverdhë me tipare femërore është plagosur: koka e tij është fashuar dhe krahët e tij janë të njollosura me gjak. E bardha e pastër e mantelit dhe krahëve të tij bie në kontrast me rrobat e errëta të fëmijëve që e mbanin në një barelë.
Piktori prezanton përpjekjen dhe peshën që fëmijët mbajnë, të cilët vazhdojnë me një ritëm të ngadaltë, të veshur me këpucë joproporcionale. Ato mbajnë jo vetëm peshën fizike të krijesës qiellore, por gjithashtu, dhe mbi të gjitha, atë të shqetësimit për atë që i ndodhi asaj qenie kaq të veçantë.
Engjëlli tregon gjithë njerëzimin e tij duke mbajtur kokën ulur, të zhytur në dhimbje, por ai gjithashtu mbart me vete një mesazh shprese, të simbolizuar nga buqeta me lule_bore në dorë.
Piktori finlandez Simberg kurrë nuk e bëri të njohur interpretimin e tij të pikturës, duke lënë qëllimisht secilin prej nesh të lirë për të dhënë të vetën.
Çfarë mesazhi të fshehur donte të përçonte piktori?
Cfare shihni atje?
"Engjëlli i plagosur", 1903, vaj në kanavacë, 127 x 154 cm, Hugo Simberg (1873 - 1917), Muzeu i Artit Atenuum, Helsinki.
Një engjëll flokëverdhë me tipare femërore është plagosur: koka e tij është fashuar dhe krahët e tij janë të njollosura me gjak. E bardha e pastër e mantelit dhe krahëve të tij bie në kontrast me rrobat e errëta të fëmijëve që e mbanin në një barelë.
Piktori prezanton përpjekjen dhe peshën që fëmijët mbajnë, të cilët vazhdojnë me një ritëm të ngadaltë, të veshur me këpucë joproporcionale. Ato mbajnë jo vetëm peshën fizike të krijesës qiellore, por gjithashtu, dhe mbi të gjitha, atë të shqetësimit për atë që i ndodhi asaj qenie kaq të veçantë.
Engjëlli tregon gjithë njerëzimin e tij duke mbajtur kokën ulur, të zhytur në dhimbje, por ai gjithashtu mbart me vete një mesazh shprese, të simbolizuar nga buqeta me lule_bore në dorë.
Piktori finlandez Simberg kurrë nuk e bëri të njohur interpretimin e tij të pikturës, duke lënë qëllimisht secilin prej nesh të lirë për të dhënë të vetën.
Çfarë mesazhi të fshehur donte të përçonte piktori?
Cfare shihni atje?
"Engjëlli i plagosur", 1903, vaj në kanavacë, 127 x 154 cm, Hugo Simberg (1873 - 1917), Muzeu i Artit Atenuum, Helsinki.
Bastardo_Dentro
Mbushe Tushe Me Uje Fushe
artisti rilindjes djersa vu ti cojm ceken me patku hiqma kapsllekun
Lauri
Anunnak
Një gjumë të gjatë një shekull
Louis-Sussmann Hellborn ishte një njeri që jetonte me artin jo vetëm si artist, në të vërtetë ai ishte një piktor dhe skulptor, por edhe si një i dashuruar dhe koleksionist i madh i veprave të artit. Ai ishte gjithashtu themeluesi i Muzeut Mbretëror të Arteve Dekorative në Berlin.
Në imazh shohim një statujë të frymëzuar nga përralla e njohur "Bukuroshja e Fjetur". Historia ka origjinë shumë të lashtë dhe përmes ripunimeve të ndryshme (Basile, Perrault, Brothers Grimm dhe ... Walt Disney) na ka ardhur në versionin që njohim: një princeshë, për shkak të një magjie, bie në gjumë për njëqind vjet dhe zgjohet nga puthja e një princi. Statuja është propozuar si një vepër simbolike e Gjermanisë; "Bukuroshja e Fjetur" është në fakt pjesë e përrallave të traditës popullore gjermane të mbledhura nga Vëllezërit Grimm. Në realitet historia, si dhe të tjerët e raportuar nga dy vëllezërit e famshëm, është pjesë e traditës së shumë popujve evropianë.
Hellborn përshkruan "Bukuroshjen e Fjetur" ulur në një fron dhe e tretur nga gjumi, ku lulet dhe bimët rrethojnë princeshën e re. Ka kaluar një shekull që kur ajo ra në gjumë. Natyra ka marrë plotësisht mbretërinë dhe pallatin e babait të saj.
"Bukuroshja e Fjetur" (Dornröschen), 1878, statujë mermeri, Ludwig Sussmann-Hellborn (1828 - 1908) Berlin
Louis-Sussmann Hellborn ishte një njeri që jetonte me artin jo vetëm si artist, në të vërtetë ai ishte një piktor dhe skulptor, por edhe si një i dashuruar dhe koleksionist i madh i veprave të artit. Ai ishte gjithashtu themeluesi i Muzeut Mbretëror të Arteve Dekorative në Berlin.
Në imazh shohim një statujë të frymëzuar nga përralla e njohur "Bukuroshja e Fjetur". Historia ka origjinë shumë të lashtë dhe përmes ripunimeve të ndryshme (Basile, Perrault, Brothers Grimm dhe ... Walt Disney) na ka ardhur në versionin që njohim: një princeshë, për shkak të një magjie, bie në gjumë për njëqind vjet dhe zgjohet nga puthja e një princi. Statuja është propozuar si një vepër simbolike e Gjermanisë; "Bukuroshja e Fjetur" është në fakt pjesë e përrallave të traditës popullore gjermane të mbledhura nga Vëllezërit Grimm. Në realitet historia, si dhe të tjerët e raportuar nga dy vëllezërit e famshëm, është pjesë e traditës së shumë popujve evropianë.Hellborn përshkruan "Bukuroshjen e Fjetur" ulur në një fron dhe e tretur nga gjumi, ku lulet dhe bimët rrethojnë princeshën e re. Ka kaluar një shekull që kur ajo ra në gjumë. Natyra ka marrë plotësisht mbretërinë dhe pallatin e babait të saj.
"Bukuroshja e Fjetur" (Dornröschen), 1878, statujë mermeri, Ludwig Sussmann-Hellborn (1828 - 1908) Berlin
Lauri
Anunnak
Kishte kaq shumë nimfa të mitologjisë Greke.
Nimfat e pyjeve, të pemëve, të ujërave dhe burimevr, nimfat e maleve dhe nimfat e deteve. Të gjitha të reja, të pavdekshëme dhe mbi të gjitha të bukura, ata kanë evokuar forcën dashamirëse dhe harmonike të natyrës.
Duket se, me hirin e tyre, ata kanë pushtuar kaq shumë njerëz të thjeshtë, disa heronj, madje edhe disa perëndi. Zeusi ishte i papërmbajtur para tyre ??
Një gjë është e sigurt: nuk duhet të ishte e lehtë për këdo që i takonte t'i rezistonte sharmit të tyre.
Charles Amable Lenoir (1860-1926), "Një nimfë pylli", vaj në kanavacë.
Nimfat e pyjeve, të pemëve, të ujërave dhe burimevr, nimfat e maleve dhe nimfat e deteve. Të gjitha të reja, të pavdekshëme dhe mbi të gjitha të bukura, ata kanë evokuar forcën dashamirëse dhe harmonike të natyrës.
Duket se, me hirin e tyre, ata kanë pushtuar kaq shumë njerëz të thjeshtë, disa heronj, madje edhe disa perëndi. Zeusi ishte i papërmbajtur para tyre ??
Një gjë është e sigurt: nuk duhet të ishte e lehtë për këdo që i takonte t'i rezistonte sharmit të tyre.
Charles Amable Lenoir (1860-1926), "Një nimfë pylli", vaj në kanavacë.
Lauri
Anunnak
STEVE HANSK (Usa)
Një nga artistët më të njohur dhe të vlerësuar në ditët e sotme.
Duhet të theksohet se prodhimet e para artistike të Steve Hansk ishin me bojë vaji laps dhe akrilik. Por një reagim i fortë alergjik ndaj bojrave të vajit e bëri atë të përqendrohej në eksperimentimin me akuarelet.
Siç mund ta shihni, një teknikë që ai mësoi ta përdorë me mjeshtëri ekstreme, krijimtari deri në krijimin e pikturave me të njëjtën qartësi e intensitet të krijuar me ngjyrat e vajit.
Një nga artistët më të njohur dhe të vlerësuar në ditët e sotme.
Duhet të theksohet se prodhimet e para artistike të Steve Hansk ishin me bojë vaji laps dhe akrilik. Por një reagim i fortë alergjik ndaj bojrave të vajit e bëri atë të përqendrohej në eksperimentimin me akuarelet.
Siç mund ta shihni, një teknikë që ai mësoi ta përdorë me mjeshtëri ekstreme, krijimtari deri në krijimin e pikturave me të njëjtën qartësi e intensitet të krijuar me ngjyrat e vajit.
Lauri
Anunnak
Frine, bukuria e paarritshme
Kjo vepër nudo e shkëlqyeshme prej mermeri përfaqëson një kortezanë ne Greqisë antike.
Frine hyri në histori për pamjen e saj të shkëlqyer dhe për një gjyq të diskutueshëm që e pa atë si protagoniste.
E urryer nga burra të shumtë (ndoshta të dashur të refuzuar) Ajo u akuzua për paturpesi, një krim që në atë kohë do ndëshkohej me vdekje. Duke pasur parasysh kotësinë e mbrojtjes, mbrojtësi i saj, provoi një përpjekje të fundit të dëshpëruar, grisi rrobat e Frine-es, gjykatësit që panë një trup kaq të bukur nuk ndiheshin si të dënonin me vdekje një qënie hyjnore si ajo. Ajo u fal fale bukurisë së sajë.
Kjo vepër nudo e shkëlqyeshme prej mermeri përfaqëson një kortezanë ne Greqisë antike.
Frine hyri në histori për pamjen e saj të shkëlqyer dhe për një gjyq të diskutueshëm që e pa atë si protagoniste.
E urryer nga burra të shumtë (ndoshta të dashur të refuzuar) Ajo u akuzua për paturpesi, një krim që në atë kohë do ndëshkohej me vdekje. Duke pasur parasysh kotësinë e mbrojtjes, mbrojtësi i saj, provoi një përpjekje të fundit të dëshpëruar, grisi rrobat e Frine-es, gjykatësit që panë një trup kaq të bukur nuk ndiheshin si të dënonin me vdekje një qënie hyjnore si ajo. Ajo u fal fale bukurisë së sajë.
Lauri
Anunnak
Në këtë skulpturë të bukur Canova përshkruan Adonis duke përshëndetur perëndeshën Afërditë përpara se të dalë për gjueti që do të jetë fatale për të. Në fakt, zoti Aresbdo xheloz që ishte, do të lëshojë një derr të egër kundër tij që do ta vrasë. Çifti në skulpturë përfaqëson një moment dramatik dhe vendimtar në historinë mitike të dashurisë. Nuk është thjesht një përqafim mes dy të dashuruarish, por një lamtumirë e vërtetë. Është vështrimi i fundit në jetën e tyre që shkëmbejnë.
Në këtë vepër madhështore, Afërdita prek butësisht fytyrën e Adonisit dhe duket se nuk dëshiron ta lejojë atë të shkojë drejt fatit të tij të vdekjes. Canova, për të nënvizuar rrethanën që ai përfaqëson në përmbushjen dramatike të afërt, ka përpunuar mesazhe delikate vizuale. Afërdita duket se e frenon Adonisin i cili do të largohet nga ajo ndërsa sugjeron këmba e majtë e zgjatur përpara. Fytyra e Adonisit është krenare, por e trishtuar dhe e zhytur në mendime, e shqetësuar, sikur të ishte në dijeni të fatit që i rri mbi të.
Për t'i dhënë frymë më të mirë dhe sa më realistike krijimeve të tij, skulptori i madh i lexonte me zë të lartë tekstet e autorëve klasikë ndërsa ishte në punë.
Antonio Canova: Adonis dhe Afërditë, 1794.
Museumi artit Ginevra
Në këtë vepër madhështore, Afërdita prek butësisht fytyrën e Adonisit dhe duket se nuk dëshiron ta lejojë atë të shkojë drejt fatit të tij të vdekjes. Canova, për të nënvizuar rrethanën që ai përfaqëson në përmbushjen dramatike të afërt, ka përpunuar mesazhe delikate vizuale. Afërdita duket se e frenon Adonisin i cili do të largohet nga ajo ndërsa sugjeron këmba e majtë e zgjatur përpara. Fytyra e Adonisit është krenare, por e trishtuar dhe e zhytur në mendime, e shqetësuar, sikur të ishte në dijeni të fatit që i rri mbi të.
Për t'i dhënë frymë më të mirë dhe sa më realistike krijimeve të tij, skulptori i madh i lexonte me zë të lartë tekstet e autorëve klasikë ndërsa ishte në punë.
Antonio Canova: Adonis dhe Afërditë, 1794.
Museumi artit Ginevra
Lauri
Anunnak
Hermaphrodite. Është me vend të tregojmë historinë e këtij të riu, e cila na transmetohet nga Ovidi (një poet latin) i cili e tregon atë në metamorfozë.
I riu është shumë i bukur, është rreth 15 vjeç, është djali i Hermes dhe Afërditës, në fytyrën e hermafroditës ishin fshehur tiparet e të dy prindërve, të cilëve u mori edhe emrin e të dyve, të cilin Ovidi e zbulon vetëm në fund të histori.
Hermaphrodite u rrit nga Naiads, sapo ishte 15 vjeç, ai u kthye në tokën e tij të lindjes, gëzoi duke bredhur nëpër pyje, duke zbuluar toka të panjohura, arriti në Caria(sot Turqi, përballë ishullit Rodi), ai u gjind përpara një pellgu uji shumë të paqartë , ku jetonte një nimfë me emrin Salamacia.
Salamacia ndërsa mbledhte lule shikon djalin e bukur të Afërditës.
Takimi midis të dyve vë në lëvizje një zinxhir ngjarjesh, që përfshin Nimfën të dashurohet menjëherë me të riun.
E prirë nga natyra e saj tendencioze, vajza përpiqet ta joshë atë me fjalë poetike, por duke mos pasur sukses, ajo vepron e eksituar dhe nga pa eksperienca e djalit që vetëm skuqet nga avancimi i vajzës.
Djali e refuzon atë, dhe për të shpëtuar veten ai hidhet në ujë, por vajza vrapon pas tij dhe hidhet edhe ajo në ujë. Pason një fërkim trup me trup mes të dyve, ku djali kërkon gjithmonë t'a refuzojë, por vajza e re e përqafon me forcë atë, e puth dhe i drejtohet perëndive me një lutje, që të mos ndahet kurrë prej tij.
Por në mënyrë të pabesueshme, perënditë e dëgjojnë lutjen e saj, trupat e ngatërruar bashkë në këtë përleshje ishin bashkuar kaq fort mes tyre saqë kishin marrë një aspekt të vetëm: një formë të dyfishtë, as grua as burrë dhe prapë të ngjashme me të dy.
Krijesa e re është shkrirja i dy gjinive në një trup. Edhe se nga pellgu del vetëm i hermafroditi emri i të cilit më në fund zbulon Ovidi: Hermafroditi, hyri në ujë si mashkull, e doli gjysëm burrë e gjysëm femër.
I riu është shumë i bukur, është rreth 15 vjeç, është djali i Hermes dhe Afërditës, në fytyrën e hermafroditës ishin fshehur tiparet e të dy prindërve, të cilëve u mori edhe emrin e të dyve, të cilin Ovidi e zbulon vetëm në fund të histori.
Hermaphrodite u rrit nga Naiads, sapo ishte 15 vjeç, ai u kthye në tokën e tij të lindjes, gëzoi duke bredhur nëpër pyje, duke zbuluar toka të panjohura, arriti në Caria(sot Turqi, përballë ishullit Rodi), ai u gjind përpara një pellgu uji shumë të paqartë , ku jetonte një nimfë me emrin Salamacia.
Salamacia ndërsa mbledhte lule shikon djalin e bukur të Afërditës.
Takimi midis të dyve vë në lëvizje një zinxhir ngjarjesh, që përfshin Nimfën të dashurohet menjëherë me të riun.
E prirë nga natyra e saj tendencioze, vajza përpiqet ta joshë atë me fjalë poetike, por duke mos pasur sukses, ajo vepron e eksituar dhe nga pa eksperienca e djalit që vetëm skuqet nga avancimi i vajzës.
Djali e refuzon atë, dhe për të shpëtuar veten ai hidhet në ujë, por vajza vrapon pas tij dhe hidhet edhe ajo në ujë. Pason një fërkim trup me trup mes të dyve, ku djali kërkon gjithmonë t'a refuzojë, por vajza e re e përqafon me forcë atë, e puth dhe i drejtohet perëndive me një lutje, që të mos ndahet kurrë prej tij.
Por në mënyrë të pabesueshme, perënditë e dëgjojnë lutjen e saj, trupat e ngatërruar bashkë në këtë përleshje ishin bashkuar kaq fort mes tyre saqë kishin marrë një aspekt të vetëm: një formë të dyfishtë, as grua as burrë dhe prapë të ngjashme me të dy.
Krijesa e re është shkrirja i dy gjinive në një trup. Edhe se nga pellgu del vetëm i hermafroditi emri i të cilit më në fund zbulon Ovidi: Hermafroditi, hyri në ujë si mashkull, e doli gjysëm burrë e gjysëm femër.
Lauri
Anunnak
Shumë e bukur. Por shoqëroje me autorin....by Marla ?
Nuk me autorizon motra ti nxjerr emrin ne keto plerlliqe social media qe perdor une me thote
Lauri
Anunnak
Komplimente motres.Nuk me autorizon motra ti nxjerr emrin ne keto plerlliqe social media qe perdor une me thote
Një artist/e nuk ka komplekse lol.
Temë arti është kjo... pikërisht të njihemi me autorët dhe veprat e tyre.
Po po faleminderit do ja transmetoj, ka 1 vit me nje pasion te vecante per veren
nuk e perballon dot popullaritetin i pelqen low profile me thote Kam vene pikturen e veres tek sektori i ideologjise me idene se ndoshta dehen dhe merren vesh me njeri tjetrin
Biblioteka eshte e madhe dhe jam very proud per te dhe librat qw kam lexuar e sdu te bej modesten hic ne ket pike
