Lauri
Anunnak
Ske si e mban mend se nuk e ke dite kurr ??
(Heinrich Lossow
Po pse citon laurin ti ???
Njihuni me veprat e artit.
- Hapësi i temës Lauri
- Start date
(Heinrich Lossow
Po pse citon laurin ti ???
Marakli^Krapit
Antarë i Respektuar
Mos me ban si i dishem e kerkove ne google e, te bana tag ngace je kritik artit ?????Ske si e mban mend se nuk e ke dite kurr ??
(Heinrich Lossow
Po pse citon laurin ti ???
Lauri
Anunnak
Shën Pjetri i Vermiglios, lutja përgjëruese dhe prehja e përkor, blatuar besimit
Shën Pjetri, pikturë e mjeshtrit italian të penelit, Giuseppe Vermiglio (1585 - 1635). Kjo punë përfaqëson jo vetëm shkollën e Caravaggios, së cilës ai i'u bashkëngjit, por edhe përsosmërisë së teknikës së bojrave të vajit, e cila e vendos atë ndër më të mirët e kohës së tij. Duart e mbërthyera të Shën Pjetrit në një lutje përgjëruese plot tension dhe peshë emocionale. Vështrimi i thellë dhe shpues, sytë të mbushur me lot dhe një përulësi e denj për një shenjtor gërshetohen të gjitha në këtë kryevepër.
Kjo prehje e përvujtur është blatimi i një besimi, forca e së cilës e ngre vullnetin e një shenjtori, në lartësitë e epërme të lutjes për falje. Të gjithë piktorët që kanë sjellë Shën Pjetrin, e kanë përcjell solemnitetin e tij më atributin e lartë të shenjtorit, por ky realizim i Giuseppe Vermiglio e shtyt atë në atë eter, aq pranë Tij, aq pranë sa ta ndjej brenda vetes pendesën dhe përbetimit e një misionari.
Sikurse jeni në dijeni, Shën Pjetri ishte një nga dymbëdhjetë apostujt e Jezusit të Nazaretit qysh nga fillimi i predikimive të tij. Ai ishte gjithashtu Papa i parë i Kishës Katolike.
A-vataj
Shën Pjetri, pikturë e mjeshtrit italian të penelit, Giuseppe Vermiglio (1585 - 1635). Kjo punë përfaqëson jo vetëm shkollën e Caravaggios, së cilës ai i'u bashkëngjit, por edhe përsosmërisë së teknikës së bojrave të vajit, e cila e vendos atë ndër më të mirët e kohës së tij. Duart e mbërthyera të Shën Pjetrit në një lutje përgjëruese plot tension dhe peshë emocionale. Vështrimi i thellë dhe shpues, sytë të mbushur me lot dhe një përulësi e denj për një shenjtor gërshetohen të gjitha në këtë kryevepër.
Kjo prehje e përvujtur është blatimi i një besimi, forca e së cilës e ngre vullnetin e një shenjtori, në lartësitë e epërme të lutjes për falje. Të gjithë piktorët që kanë sjellë Shën Pjetrin, e kanë përcjell solemnitetin e tij më atributin e lartë të shenjtorit, por ky realizim i Giuseppe Vermiglio e shtyt atë në atë eter, aq pranë Tij, aq pranë sa ta ndjej brenda vetes pendesën dhe përbetimit e një misionari.
Sikurse jeni në dijeni, Shën Pjetri ishte një nga dymbëdhjetë apostujt e Jezusit të Nazaretit qysh nga fillimi i predikimive të tij. Ai ishte gjithashtu Papa i parë i Kishës Katolike.
A-vataj
Lauri
Anunnak
Kjo është një pikturë e bukur nga piktori i madh dhe i diskutueshëm francez Gustave Courbet. Më i diskutueshmi i shekullit të nëntëmbëdhjetë. Për shumë, piktura e tij ishte krejtësisht e parespektueshme. Piktura e tij më e kritikuar dhe më e njohur është "Origjina e Botës", e cila është ndaluar në sallat e muzeve për dekada.
fv.al
Në punët e tij ai ishte një artist realist.
Kjo vepër "gjumi", ishte për shumë vite e mbyllur, së bashku me veprat e tjera, siç konsiderohej "Arti i Ndyrë i Ndaluar".
E vërtetë që njerëzit me moral të dyfishtë, domethënë fanatikët, nuk mungojnë kurrë.
Gjëja e mrekullueshme për artin është se ajo nuk ka kufij
"Origjina e botës". Gustave Courbet (+18)
“Në kornizën e asaj tabloje, një perde veluri hapej ngadalë duke zbuluar seksin e një femre. Personazhet që ndodheshin në atë sallon duke shqyer sytë, papritur lëshonin pasthirrma. Kurrë në jetën e tyre nuk kishin parë një tablo të tillë. Ishte një kryevepër…Kjo ndodhte në Paris, në vitin 1867...
Kjo vepër "gjumi", ishte për shumë vite e mbyllur, së bashku me veprat e tjera, siç konsiderohej "Arti i Ndyrë i Ndaluar".
E vërtetë që njerëzit me moral të dyfishtë, domethënë fanatikët, nuk mungojnë kurrë.
Gjëja e mrekullueshme për artin është se ajo nuk ka kufij
Lauri
Anunnak
E njohur si "Lindja e Venusit", kompozimi përshkruan më saktë zbarkimin në ishullin e Qipros të perëndeshës së dashurisë dhe bukurisë, e lindur nga shkuma e detit dhe e shtyrë nga erërat Zephyr. Perëndesha qëndron mbi një guacke të hapur, e pastër dhe e përsosur si një perlë. Një e re e mirëpret atë e identifikuar ndonjëherë me një nga Hiret ose me Orën e Pranverës, e cila i jep asaj një mantel të stolisur me lule; Trëndafilat që bartin erërat i referohen edhe stinës së pranverës.
"Nascita di Venere"
Sandro Botticelli 1445-1510
"Nascita di Venere"
Sandro Botticelli 1445-1510
Lauri
Anunnak
"Mos më prek!" Krishti i thërret Magdalenës. Historia është kjo: Maria Magdalanë, e cila shkoi te varri i Krishtit një ditë pas varrimit të tij, e gjeti bosh. Ajo është e dëshpëruar: qan duke menduar se i kanë vjedhur trupin e Jezusit. Por menjëherë sheh një burrë, mendon se është rojtari dhe e pyet nëse ishte ai që e kishte levizin trupin e tij.
Por Ai e thërret me emër. Maria e njehu Jezusin dhe i hidhet për ta përqafuar. Jezusi e ndalon dhe i thotë: “Mos më prek, sepse ende nuk jam ngjitur te Ati ynë”.
Në Ungjill, ndalimi është simbol i pamundësisë për të përjetuar hyjninë me shqisat trupore.
Maria Magdalena, së pari nuk e njehu Krishtin dhe pas zbulimit nuk mund t'i afrohet. Dhimbja diktohet nga nostalgjia dhe mungesa fizike e mësuesit të sajë të dashur.
Në pikturën e Garofalos skena zhvillohet në një kopsht, ku duket një gardh i bërë nga thupra të ndërthurur që na kujton një kufi. Përtej këtij kufiri një peizazh i madh hapet para syve.
Ky fragment biblik ka qënë subjekti për shumë piktorë në shekuj.
Por Ai e thërret me emër. Maria e njehu Jezusin dhe i hidhet për ta përqafuar. Jezusi e ndalon dhe i thotë: “Mos më prek, sepse ende nuk jam ngjitur te Ati ynë”.
Në Ungjill, ndalimi është simbol i pamundësisë për të përjetuar hyjninë me shqisat trupore.
Maria Magdalena, së pari nuk e njehu Krishtin dhe pas zbulimit nuk mund t'i afrohet. Dhimbja diktohet nga nostalgjia dhe mungesa fizike e mësuesit të sajë të dashur.
Në pikturën e Garofalos skena zhvillohet në një kopsht, ku duket një gardh i bërë nga thupra të ndërthurur që na kujton një kufi. Përtej këtij kufiri një peizazh i madh hapet para syve.
Ky fragment biblik ka qënë subjekti për shumë piktorë në shekuj.
Shume bukur!
Po me ngeli me shume mendja tek thenia "mos me prek se ende nuk jam ngjitur tek Ati yne"
Pse?!
E**A**
Antarë i Respektuar
Haahhaaa qenka fiks si uneKa frikë nga Covid
Lauri
Anunnak
Amore e Psiche eshte nje veper e realizuar ne mermer nga Antonio Canova nga fundi i shek.17. Aktualisht ndodhet ne muzeun Louvre Paris
Amore&Psike; Kupido(perendia i dashurise), dhe Psike qe eshte nje personazh toksor te nje bukurie te jashtezakonte.
Gezuar festen e shen valentonio. Dashuri, hyjni, te keni dhe mos u largofte kurr nga ju
Amore&Psike; Kupido(perendia i dashurise), dhe Psike qe eshte nje personazh toksor te nje bukurie te jashtezakonte.
Gezuar festen e shen valentonio. Dashuri, hyjni, te keni dhe mos u largofte kurr nga ju
Lauri
Anunnak
Legjenda më e bukur e dashurisë bëhet edhe më sensuale përmes daltës së Cicero D'Avila.
“Do të vdisja njëqind herë në vend që të hiqja dorë nga ky bashkim më i ëmbël me ty. Kushdo që të jesh, unë të dua, të adhuroj si shpirtin tim… "
Apuleius
Cupid & Psyche.
“Do të vdisja njëqind herë në vend që të hiqja dorë nga ky bashkim më i ëmbël me ty. Kushdo që të jesh, unë të dua, të adhuroj si shpirtin tim… "
Apuleius
Cupid & Psyche.
Attachments
Lauri
Anunnak
Një dedikim mjaft i pazakontë, siç është skulptura e pazakontë e krijuar rreth viteve 1860/70 nga Salvatore Grita me titull “votim kundër natyrës”, e cila është pjesë e koleksioneve të Palazzo Pitti në Firence.
Salvatore Grita: "Votim kundër natyres
Bëhet fjalë për një figurë femre me veshje fetare dhe në gjendje evidente materniteti, e vendosur në një cep sikur të ishte e burgosur.
Nëse nuk do të ishte mbishkrimi i gdhendur në bazë, leximi i tij mund të ishte disi ndryshe.
Përkushtimi është çelësi për të kuptuar si veprën skulpturore ashtu edhe personalitetin e këtij autori jo tepër të njohur.
"Për mbrojtësit dhe mbështetësit e votës së panatyrshme"
Një paralajmërim që nuk lë asnjë dyshim, një britmë kundër zakonit të mbylljes së nënave beqare në manastiret.
Salvatore Grita: "Votim kundër natyres
Bëhet fjalë për një figurë femre me veshje fetare dhe në gjendje evidente materniteti, e vendosur në një cep sikur të ishte e burgosur.
Nëse nuk do të ishte mbishkrimi i gdhendur në bazë, leximi i tij mund të ishte disi ndryshe.
Përkushtimi është çelësi për të kuptuar si veprën skulpturore ashtu edhe personalitetin e këtij autori jo tepër të njohur.
"Për mbrojtësit dhe mbështetësit e votës së panatyrshme"
Një paralajmërim që nuk lë asnjë dyshim, një britmë kundër zakonit të mbylljes së nënave beqare në manastiret.
Lauri
Anunnak
Piktura është një lloj meditimi vizual mbi martesën: gruaja e ulur në të majtën tonë është e veshur si nuse (fustani i bardhë, njëra mëngë të kuqe dhe tjetra e bardhë, kurora me lule aromë të mirto). Ndërsa tjetra, krejtësisht e zhveshur, tregon qiellin dhe ajo ka një mantel të madh të kuq, është vetëm një leckë e vogël të bardhë që mbulohet pak përpara.
Ngjashmëria ekstreme e fytyrave ndihmon për të kuptuar se kemi të bëjmë me një forcë të vetme: atë të dashurisë. Nga njëra anë, dashuria bashkëshortore, konstruktive, e rregulluar, e lidhur me botën tokësore (gruaja e veshur, fasadë e polit jugor "Zemra"), nga ana tjetër dashuria si një forcë primordiale që lidh tokën me qiellin dhe qeveris gjithçka.
Pasionin, por edhe me pastërtinë lakuriq të idesë: e para profane, e dyta e shenjtë (fytyra e polit të veriut “konoshenca”). Janë dy forma dashurie që nuk mund të ndahen, por përkundrazi përzihen me mençurinë, siç bën Kupidi, i cili në fakt është shumë i zënë duke përzier ujërat e pusit.
Një dashuri për t'u dominuar si kali i paraqitur në sarkofagun e lashtë mes dy figurave femërore.
Një sarkofag, sepse "i fortë sa vdekja dhe dashuria". Dhe një jetë kushtuar dashurisë: mes një lindjeje dhe perëndimit të diellit magjeps, në kopshtin më të bukur në botë.
Dashuri e shenjtë dhe dashuri profane
pikturë e Tiziano Vecellio.
viti 1515
Galeria Borghese, Romë.
Ngjashmëria ekstreme e fytyrave ndihmon për të kuptuar se kemi të bëjmë me një forcë të vetme: atë të dashurisë. Nga njëra anë, dashuria bashkëshortore, konstruktive, e rregulluar, e lidhur me botën tokësore (gruaja e veshur, fasadë e polit jugor "Zemra"), nga ana tjetër dashuria si një forcë primordiale që lidh tokën me qiellin dhe qeveris gjithçka.
Pasionin, por edhe me pastërtinë lakuriq të idesë: e para profane, e dyta e shenjtë (fytyra e polit të veriut “konoshenca”). Janë dy forma dashurie që nuk mund të ndahen, por përkundrazi përzihen me mençurinë, siç bën Kupidi, i cili në fakt është shumë i zënë duke përzier ujërat e pusit.
Një dashuri për t'u dominuar si kali i paraqitur në sarkofagun e lashtë mes dy figurave femërore.
Një sarkofag, sepse "i fortë sa vdekja dhe dashuria". Dhe një jetë kushtuar dashurisë: mes një lindjeje dhe perëndimit të diellit magjeps, në kopshtin më të bukur në botë.
Dashuri e shenjtë dhe dashuri profane
pikturë e Tiziano Vecellio.
viti 1515
Galeria Borghese, Romë.
Lauri
Anunnak
Zefiro dhe Flora janë dy figura mistike të mitologjisë
Pranvera që përfshihet nga era. Flora është perëndeshë e pranverës, luleve dhe lulëzimit. Zefiro, personifikimi i erës që fryn nga perëndimi, e sheh duke ecur në një livadh me lule dhe bie në dashuri marrëzisht me të. Ai e rrëmben atë dhe të dy bashkohen në martesë. Si shfaqje dashurie, ai i beson asaj rolin e mbretërimit mbi lulet në kopshte dhe fusha. Tito Tazio (sovran i romes ne shek,7 para krishtit)e kishte futur Florën në Romë së bashku me hyjnitë e tjera, secilës prej tyre i kushtohej një tempull. Tempulli i Florës ndodhej në zonën e sheshit Barberini aktualisht dhe festohej nga 28 prilli deri më 3 maj. Përfaqësimi më i njohur i Florës gjendet në Primavera e Botticelli, në të cilën ajo përfaqësohet në shoqërinë e Zephyr.
"Vallja e Zefirit dhe Florës" është një skulpturë e vitit 1870 e krijuar nga Giovanni Maria Benzoni, e cilësuar shpesh si "Canova e re".
By lauri
Pranvera që përfshihet nga era. Flora është perëndeshë e pranverës, luleve dhe lulëzimit. Zefiro, personifikimi i erës që fryn nga perëndimi, e sheh duke ecur në një livadh me lule dhe bie në dashuri marrëzisht me të. Ai e rrëmben atë dhe të dy bashkohen në martesë. Si shfaqje dashurie, ai i beson asaj rolin e mbretërimit mbi lulet në kopshte dhe fusha. Tito Tazio (sovran i romes ne shek,7 para krishtit)e kishte futur Florën në Romë së bashku me hyjnitë e tjera, secilës prej tyre i kushtohej një tempull. Tempulli i Florës ndodhej në zonën e sheshit Barberini aktualisht dhe festohej nga 28 prilli deri më 3 maj. Përfaqësimi më i njohur i Florës gjendet në Primavera e Botticelli, në të cilën ajo përfaqësohet në shoqërinë e Zephyr.
"Vallja e Zefirit dhe Florës" është një skulpturë e vitit 1870 e krijuar nga Giovanni Maria Benzoni, e cilësuar shpesh si "Canova e re".
By lauri
LeVoyageur
RDM 33 NSOE
GIOVANNI BATTISTA LOMBARDI
NIMFA e kthen mermerin në ujë…
Ka vepra arti të panjohura mirë, por me bukuri të mahnitshme, një prej të cilave është edhe “Nimfa” e Giovanni Battista Lombardit. Statuja, një përzierje e mrekullueshme e klasicizmit dhe natyralizmit, u krijua në vitin 1858, si porosi e zonjës Camilla Facchi Fe d’Ostiani, më pas u vendos në banjat termale të “Palazzo Facchi” në Breshia, i famshëm për praninë e veprave të artit të krijuara midis shekullit të shtatëmbëdhjetë dhe të tetëmbëdhjetë./Konica.al
Nimfa”, e skalitur mjeshtërisht nga autori, është gjysmë e zhveshur, duke mbajtur një çarçaf që i prek lehtë këmbën teksa provon temperaturën e ujit me majën e këmbës. Sipërfaqja e lëmuar e skulpturës, simetritë dhe çarçafi të sjellin ndërmend statujën heleni, kryesisht Venusin modest mbuluar me një vel. Gjithë revolucioni i kësaj statuje përmblidhet në gjestin e këmbës, që i shpëton modeleve helene dhe prezanton një lëvizje dhe pikë të re kontakti midis gishtit dhe ujit me një fuqi të rëndësishme mermeri. Perfeksioni i floknajës dhe pëlhurës zbulojnë aftësitë teknike të skulptorit, tiparet e fytyrës, jo vetëm shkathtësinë delikate të artistit, por edhe një ndjenjë moderniteti në tipare. “Nimfa” e Giovanni Battista Lombardi është po aq eterike, sa nga një epokë tjetër, por disi më pak seksuale dhe më magjepsëse, megjithëse është një skulpturë me elegancë të madhe dhe një lakuriqësi të ëmbël dhe të përmbajtur. Frymëzimi klasik i Giovanni Battista Lombardi shpjegohet lehtësisht, nëse kemi parasysh faktin që studioi në Akademi me Pietro Teneranin, një ndjekës i zjarrtë i Thorvaldsen dhe rishtarit të tij. “Nimfa” e Giovanni Battista Lombardi është e aftë të ngjallë ekstazë dhe të transmetojë paqe. Format e vashës janë harmonike, delikate dhe mbi të gjitha të kuruara në detaje, për këtë arsye skulptura, përveç artit klasik, përfshin edhe natyralizmin. Anatomia e trupit është e përsosur, ndërsa detaji i hijshëm shihet në paraqitjen e flokëve, mbledhur në dy gërsheta në krye të një diademe elegante perle me një guaskë në qendër. Perlat dhe guaskat janë dy simbole të rëndësishme, që i referohen mitologjisë greke. Perlat lidhen me perëndeshën Afërditë, të krijuara, sipas mitit, nga shkuma e detit që kishte krijuar perëndeshën e dashurisë. Edhe guaska të çon në lindjen e Afërditës/Venusit: pretendohet se shkuma nga e cila u krijua perëndesha, doli në breg në një guaskë. /Konica.al
Mermeri rrjedh si uji në gishtat e Nimfës
Megjithatë, elementi më novator dhe më realist, ai që mund të zgjojë habinë dhe kureshtjen e madhe te shikuesi është interpretimi i ujit që rrjedh në gishtat e Nimfës së Giovanni Battista Lombardit. Fillimisht shihen thonjtë dhe gishtat e riprodhuar në mënyrë realiste, mandej mjeshtëria e skulptorit në modelimin e mermerit të fortë deri në shndërrimin e tij në ujë të rrjedhshëm është mahnitëse. Një efekt i mrekullueshëm optik i aftë për të lëvizur të gjithë ata që kanë privilegjin të admirojnë veprën nga afër. Për më tepër, ky detaj mund të simbolizojë lidhjen midis nimfave dhe ujit. Nimfat janë hyjnitë e natyrës, ka mes tyre nga ato të lidhura me detin (të quajtura Neraida) dhe ato që lidhen me burimet e ndryshme të ujit (të quajtura Najada), në çdo rast edhe kur jetojnë në tokë, varësia e tyre nga uji mbetet parësore.
E veçanta e skulptorit Lombardi, ka qenë gjithmonë trajtimi i mermerit me art. Pjesa më e madhe e trajnimit të tij zhvillohet në Romë, qyteti kryesor ku motivet mbizotëruese të klasicizmit greko-romak janë marrë në bazë të rrymës artistike neoklasike. Në qytetin e përjetshëm, ai punoi në studion e Pietro Teneranit, një nga skulptorët më të mëdhenj të purizmit italian. Në një moment të caktuar të karrierës, Tenerani i afrohet natyralizmit duke ndikuar tek nxënësi. Më vonë, Lombardi hapi një studio së bashku me vëllanë, Giovita, por vetëm ai pati aftësinë të krijonte buste dhe monumente përkujtimore të një niveli të caktuar. Shumë shpejt iu përkushtua temave biblike dhe profane, në të dyja herët duke favorizuar figurat femërore. Vlen të përmendet skulptura “Ruth”, ku vërehet edhe një herë përsosja e pëlhurës së veshjes dhe prerogativa kryesore e artit të saj: shkrirja në harmoni e klasicizmit dhe natyralizmit. Bukuroshja Nimfa është pa dyshim, vepra më e këndshme, nga e cila mund të fillojmë të rizbulojmë një artist të shkëlqyer të artit italian, për të cilin sot flitet ende shumë pak./Konica.al
Lauri
Anunnak
Salvator Mundi nga Leonardo da Vinci: historia e pikturës më misterioze në botë
Historia e një vepre që ka bërë shumë të përfolur kohët e fundit, pavarësisht se është realizuar shekuj e shekuj më parë. Autori i kësaj tabele në drrasë arre është Leonardo da Vinci, një nga artistët më të famshëm të të gjitha kohërave.
Salvator Mundi.(Shpetimtari i Botës)
Çmimi bazë i veprës ka qenë 75 milionë dollarë në ankand
Ofertat pasojnë njëra-tjetrën deri në 250 milionë dollarë.
Kanë mbetur vetëm disa blerës potencialë kur çmimi kalon përtej imagjinatës.
Sa shkoj çmimi i Salvator Mundi?
Tabela u shit në ankand për 400 milionë dollarë.
(+50 milion shpenzimet të tjera)
Ku ndodhet Salvator Mundi?
Aktualisht ndodhet në një vend të panjohur. Lajmet e fundit tregojnë se kryevepra mund të gjendet në jahtin e Princit Moḥammad bin Salmān Al Saʿūd.
Historia e një vepre që ka bërë shumë të përfolur kohët e fundit, pavarësisht se është realizuar shekuj e shekuj më parë. Autori i kësaj tabele në drrasë arre është Leonardo da Vinci, një nga artistët më të famshëm të të gjitha kohërave.
Salvator Mundi.(Shpetimtari i Botës)
Çmimi bazë i veprës ka qenë 75 milionë dollarë në ankand
Ofertat pasojnë njëra-tjetrën deri në 250 milionë dollarë.
Kanë mbetur vetëm disa blerës potencialë kur çmimi kalon përtej imagjinatës.
Sa shkoj çmimi i Salvator Mundi?
Tabela u shit në ankand për 400 milionë dollarë.
(+50 milion shpenzimet të tjera)
Ku ndodhet Salvator Mundi?
Aktualisht ndodhet në një vend të panjohur. Lajmet e fundit tregojnë se kryevepra mund të gjendet në jahtin e Princit Moḥammad bin Salmān Al Saʿūd.
Lauri
Anunnak
"Pa besueshmeria e Shën Thomait", vaj në pëlhurë
108 × 146 cm, vepër e Mikelanxhelo Merisit
nga Caravaggio.
Piktura e famshme përfaqëson dëshminë sipas Vangjelit mbi Shën Thomait apostullit, i cili ishte dyshues për Ringjalljen e Jezu Krishtit pas vdekjes së Kryqit.
Jezusi iu shfaq fizikisht atij me praninë e Pesë Plagëve të Shenjta të kryqit:
duart dhe këmbët e shpuara nga gozhdat, dhe plagën në të djathtë të krijuar nga ushtari romak me heshtë.
Vetëm pasi e preku me dorën e tij plagët, Thomai e njohu atë si Zot.
108 × 146 cm, vepër e Mikelanxhelo Merisit
nga Caravaggio.
Piktura e famshme përfaqëson dëshminë sipas Vangjelit mbi Shën Thomait apostullit, i cili ishte dyshues për Ringjalljen e Jezu Krishtit pas vdekjes së Kryqit.
Jezusi iu shfaq fizikisht atij me praninë e Pesë Plagëve të Shenjta të kryqit:
duart dhe këmbët e shpuara nga gozhdat, dhe plagën në të djathtë të krijuar nga ushtari romak me heshtë.
Vetëm pasi e preku me dorën e tij plagët, Thomai e njohu atë si Zot.
Lauri
Anunnak
"Bukuria do të shpëtojë botën", shkruan Fjodor Dostoevsky
. Një frazë që është bërë e famshme, por që ka humbur kuptimin e saj origjinal.
Çfarë është bukuria për ju?
Me bukuri shkrimtari rus nënkuptonte jo vetëm pamjen e jashtme, por atë që është më e pasura në shpirtin e njeriut dhe në art, si krijimi i një qenieje të menduar dhe etike
William-Adolphe Bouguereau,
lindja e Venusit (1879), Musée d. Orsay në Paris.
. Një frazë që është bërë e famshme, por që ka humbur kuptimin e saj origjinal.
Çfarë është bukuria për ju
? Me bukuri shkrimtari rus nënkuptonte jo vetëm pamjen e jashtme, por atë që është më e pasura në shpirtin e njeriut dhe në art, si krijimi i një qenieje të menduar dhe etike
William-Adolphe Bouguereau,
lindja e Venusit (1879), Musée d. Orsay në Paris.
Lauri
Anunnak
José Jimenez Aranda, (Sevilje, 1837 - atje, 1903). "Skllavi PER SHITJE", rreth 1892 Vaj në pëlhurë.
Me realizëm të papërpunuar piktori na jep paraqitjen e një detaji në një treg skllevërish në çdo qytet në Afrikën e Veriut. Një këndvështrim shumë i lartë e kornizon vajzën e gjorë; trupi i zhveshur, i modeluar mirë nga hijet, tërheq një shtytje lart falë kontrastit me tapetin e pasur, të vendosur me qëllim për të rritur "mallrat" e ekspozuara. Koka është e përkulur nën peshën e turpit për poshtërimin e pafund të cilit i nënshtrohet.
Në greqisht shkruhet: “Roza 18 VJEÇ SHITET 800 MONEDHA”.
Për ta bërë skenën më të papërpunuar, këmbët e blerësve, pantofla arabe dhe ndoshta çizme evropiane. Mund të imagjinojmë vetëm fytyrat ironike, të çuditshme dhe të shthurura që vlerësojnë dhe komentojnë.
Me realizëm të papërpunuar piktori na jep paraqitjen e një detaji në një treg skllevërish në çdo qytet në Afrikën e Veriut. Një këndvështrim shumë i lartë e kornizon vajzën e gjorë; trupi i zhveshur, i modeluar mirë nga hijet, tërheq një shtytje lart falë kontrastit me tapetin e pasur, të vendosur me qëllim për të rritur "mallrat" e ekspozuara. Koka është e përkulur nën peshën e turpit për poshtërimin e pafund të cilit i nënshtrohet.
Në greqisht shkruhet: “Roza 18 VJEÇ SHITET 800 MONEDHA”.
Për ta bërë skenën më të papërpunuar, këmbët e blerësve, pantofla arabe dhe ndoshta çizme evropiane. Mund të imagjinojmë vetëm fytyrat ironike, të çuditshme dhe të shthurura që vlerësojnë dhe komentojnë.
Lauri
Anunnak
Ky portret konsiderohet vepra më e mirë hiperrealiste në botë. Mundohuni të humbisni veten në detaje, nga papërsosmëritë e lëkurës në fytyrën e vajzës e deri tek përpunimi i leshit në fanellë.
Një vepër e çmendur e artistit kinez Leng Jun.
Veprat iperrealistike nuk preferohen shumë...biles kritikët e artit e konsiderojnë si një vrasje e dorës kreative të natyrshme..
Secili knaq syrin e tij si mundet
Një vepër e çmendur e artistit kinez Leng Jun.
Veprat iperrealistike nuk preferohen shumë...biles kritikët e artit e konsiderojnë si një vrasje e dorës kreative të natyrshme..
Secili knaq syrin e tij si mundet
Lauri
Anunnak
Formati i ngushtë dhe i gjatë i tryezës na tregon në mënyrë perfekte trupin Kupidit, krejtësisht i zhveshur(simbol i pastërtisë, transparencës, pa truko) ka kthyer kurrizin por kokën nga shikuesi, ndërsa me një thikë të madhe gdhend një hark nga një degë e mbështetur në disa libra. Vëmendja në gjysmën e poshtme të pikturës është tërhequr nga dy fëmijë të tjerë, të cilët mund të shihen mes këmbëve të kupidit, duke u shtrënguar në një përqafim.
Djali i vogël i hedh shikuesit një vështrim bashkëfajësie dhe djallëzor, duke u mbajtur fort pas vajzës, i cili e tërheq nga vetja, ndërsa ajo përpiqet të rebelohet duke kundërshtuar me të qara e zemërim
Ai bllokon kyçin e dorës dhe i kap krahun tjetër, duke e shtrënguar pranë vetes, në një gjest këmbëngulje, ndoshta pak me forcë, sikur djali duke qeshur me dredheri po kërkon që t'a prek Kupidin me gishtat e vajzës. Që do të thotë t'a bëjë të dashurohet sa më shpejt dhe në mënyrë të detajuar... Ndërsa vajza sikur qan për të treguar se ka frikë të mos gatuhet në zjarrin e dashurisë....
(Piktor: Parmigianino "kupidi që punon harkun"
Djali i vogël i hedh shikuesit një vështrim bashkëfajësie dhe djallëzor, duke u mbajtur fort pas vajzës, i cili e tërheq nga vetja, ndërsa ajo përpiqet të rebelohet duke kundërshtuar me të qara e zemërim
Ai bllokon kyçin e dorës dhe i kap krahun tjetër, duke e shtrënguar pranë vetes, në një gjest këmbëngulje, ndoshta pak me forcë, sikur djali duke qeshur me dredheri po kërkon që t'a prek Kupidin me gishtat e vajzës. Që do të thotë t'a bëjë të dashurohet sa më shpejt dhe në mënyrë të detajuar... Ndërsa vajza sikur qan për të treguar se ka frikë të mos gatuhet në zjarrin e dashurisë....
(Piktor: Parmigianino "kupidi që punon harkun"
Lauri
Anunnak
Alegoria e Drejtësisë dhe Paqes nga peneli i të famshmit të rokokosë, Corrado Giaquinto
"Drejtësi dhe Paqe", kështu quhet kjo pikturë e të famshmit të rokokosë, italianit Corrado Giaquinto, punë e cila daton në gjysmën e parë të shekullit XVIII, është e realizuar në vaj, kanavacë me përmasat; gjatësia 216 cm dhe gjerësia 325 cm. Aktualisht ajo ndodhet në Muzeun Prado, Madrid.
Vetëm pas një dekade në Spanjë, Corrado Giaquinto u emërua piktor i parë mbretit dhe drejtor i Akademisë së Madridit. Pati një angazhim në shkallë të gjerë në projektet dekorative. Alegori e pikturës "Drejtësi dhe Paqe" aludon për begati, paqe dhe drejtësi nën mbretërimin e Ferdinandos. Veshur në rozë shkëlqyese dhe të bardhë, gruaja që simbolizon paqen mban një degë ulliri në dorë, ndërsa shoqëruesja e saj, drejtësia, është ulur mbi një shpatë dhe peshore, simbolika e rreptësisë dhe paanësisë. Të rinjtë e vdekur referohet luftës së vazhueshme nën mbretërimin e babait të tij, mbretit, Felipe V.
A Vataj
"Drejtësi dhe Paqe", kështu quhet kjo pikturë e të famshmit të rokokosë, italianit Corrado Giaquinto, punë e cila daton në gjysmën e parë të shekullit XVIII, është e realizuar në vaj, kanavacë me përmasat; gjatësia 216 cm dhe gjerësia 325 cm. Aktualisht ajo ndodhet në Muzeun Prado, Madrid.
Vetëm pas një dekade në Spanjë, Corrado Giaquinto u emërua piktor i parë mbretit dhe drejtor i Akademisë së Madridit. Pati një angazhim në shkallë të gjerë në projektet dekorative. Alegori e pikturës "Drejtësi dhe Paqe" aludon për begati, paqe dhe drejtësi nën mbretërimin e Ferdinandos. Veshur në rozë shkëlqyese dhe të bardhë, gruaja që simbolizon paqen mban një degë ulliri në dorë, ndërsa shoqëruesja e saj, drejtësia, është ulur mbi një shpatë dhe peshore, simbolika e rreptësisë dhe paanësisë. Të rinjtë e vdekur referohet luftës së vazhueshme nën mbretërimin e babait të tij, mbretit, Felipe V.
A Vataj
