Nostra_22
Anëtar i Nderuar
Disa mjeke karriere te spitalit me te madh ne vend ”Nene Tereza” shprehnin shqetesim per sjelljet e mjekeve te rinj dhe dyshim ne mundesite e rritjes se tyre profesionale.
Mjeket e rinj jane te ftohte me pacientet, te pasjellshem, te pandjeshem, formale dhe me mungese te theksuar te humanizmit dhe komunikimit. Ndersa ata vinin re, se keta ta sapodiplomuar jane shume materialiste, servile ndaj eproreve qe drejtojne ne spitale, por te pasjellshem me mjeket e vjeter, prej te cileve mund te perfitojne profesionalisht shume. Persa I perket punes kerkimore e shkencore, programet per ta mungojne dhe ata as qe interesohen per kete.
Si duhen konsideruar keto konstatime te frikshme per brezin e ri te mjekeve, qe do trajtoje shendetin e te semureve ne spitalet tona? A eshte kjo prognoza e te rinjve, qe do jene profesoret, edukatoret, mesuesit, inxhinieret, drejtuesit, manaxheret, politikanet, financieret, juristet etj.? A duhet konsideruar ky kontastim si nder te parat kembana alarmi, qe duhet te na zgjoje per femijet qe po rrisim, per shoqerine qe kemi krijuar, per sistemin tone te gjymtuar te edukimit, per normat dhe edukaten shoqerore, per humanizmin pothuaj te munguar, per cinizmin, per papergjeshmerine, per aftesimin permes punes e studimit te te rinjve?
Ne jemi te papergjegjshem e te pandergjegjshem per rritjen dhe edukimin te brezit te ri. Ne jemi pergjegjes per edukaten familjare, shoqerore, sistemin e edukimit, normat morale e etike te shoqerise, hierarkine e vlerave, kultin e parase e shume histori te tjera qe jane origjinaletonat.
Ne pa dyshim, qe po rrisim breza te papergjegjshem e pa dije e kulture, edukate shoqerore e edukate studimi e pune.
Vendin e profesionisteve, qe po shkojne nje e nga nje do ta zene profanet, injorantet, te diplomuarit pa shkolle, studentet e kafeneve, qe kur te kemi stomakun do te na mjekojne per zemren, kur te kerkojme te na heqin bajamet do na cajne fytin dhe ne do te jemi ne kufijt e pamundesise per te jetuar normalisht, se do kemi ngado te paditurit “ kompetente” dhe shenjat kane filluar e po shfaqen ngado.
A jemi ne ndergjegjshem, se si po I rrisim e po I edukojme femijet? A jemi te paafte per te percjelle tek te rinjte pergjegjesite natyrale qe duhet te marrin ne jete?
A e kemi te mundur ne si prinder, te vetem, tja dalim apo thjesht jemi te sabotuar nga ambjenti dhe aktoret e tjere, te cilet na kane lene te vetem ne kete detyre qe nuk eshte vetem e jona?
Mjeket e rinj jane te ftohte me pacientet, te pasjellshem, te pandjeshem, formale dhe me mungese te theksuar te humanizmit dhe komunikimit. Ndersa ata vinin re, se keta ta sapodiplomuar jane shume materialiste, servile ndaj eproreve qe drejtojne ne spitale, por te pasjellshem me mjeket e vjeter, prej te cileve mund te perfitojne profesionalisht shume. Persa I perket punes kerkimore e shkencore, programet per ta mungojne dhe ata as qe interesohen per kete.
Si duhen konsideruar keto konstatime te frikshme per brezin e ri te mjekeve, qe do trajtoje shendetin e te semureve ne spitalet tona? A eshte kjo prognoza e te rinjve, qe do jene profesoret, edukatoret, mesuesit, inxhinieret, drejtuesit, manaxheret, politikanet, financieret, juristet etj.? A duhet konsideruar ky kontastim si nder te parat kembana alarmi, qe duhet te na zgjoje per femijet qe po rrisim, per shoqerine qe kemi krijuar, per sistemin tone te gjymtuar te edukimit, per normat dhe edukaten shoqerore, per humanizmin pothuaj te munguar, per cinizmin, per papergjeshmerine, per aftesimin permes punes e studimit te te rinjve?
Ne jemi te papergjegjshem e te pandergjegjshem per rritjen dhe edukimin te brezit te ri. Ne jemi pergjegjes per edukaten familjare, shoqerore, sistemin e edukimit, normat morale e etike te shoqerise, hierarkine e vlerave, kultin e parase e shume histori te tjera qe jane origjinaletonat.
Ne pa dyshim, qe po rrisim breza te papergjegjshem e pa dije e kulture, edukate shoqerore e edukate studimi e pune.
Vendin e profesionisteve, qe po shkojne nje e nga nje do ta zene profanet, injorantet, te diplomuarit pa shkolle, studentet e kafeneve, qe kur te kemi stomakun do te na mjekojne per zemren, kur te kerkojme te na heqin bajamet do na cajne fytin dhe ne do te jemi ne kufijt e pamundesise per te jetuar normalisht, se do kemi ngado te paditurit “ kompetente” dhe shenjat kane filluar e po shfaqen ngado.
A jemi ne ndergjegjshem, se si po I rrisim e po I edukojme femijet? A jemi te paafte per te percjelle tek te rinjte pergjegjesite natyrale qe duhet te marrin ne jete?
A e kemi te mundur ne si prinder, te vetem, tja dalim apo thjesht jemi te sabotuar nga ambjenti dhe aktoret e tjere, te cilet na kane lene te vetem ne kete detyre qe nuk eshte vetem e jona?
Blog shekulli, Eglantina Bardhi