Kur u shkerdhye Kosova?!
Ne pranveren e ketij vitit, ne nje pasdite te nje te premte, profesoresha e nderuar e Psikologjise, profesoresha Bese, na spjegoi shkarazi per mendimin e psikologut te njohur amerikan, Leon Festinger mbi disonancen njohese. Ne fakt nuk e diskutuam me gjate ngase edhe nuk kishte ambient debati, por qe disonanca kognitive me mbeti ne mendje. Pra disonanca kognitive, me aq sa marr vesh une eshte nje gjendje kur egzistojne dy e me shume realitete dhe qe kane mos perputhje me njera tjetren. Pra tipike per Kosoven!!! Ne mendojme qe kemi shtet (realiteti qe enderrojme ne) e realisht nuk kemi fare shtet (realiteti real). Me e perkthy ne gjuhen shqipe, per ta kapur te gjithe idene e disonances kognitive kosovare, i bie: ‘’Ma pa anrra n’bythe’’!! Per me shkoklu edhe me teje analizen e disonances kognitive kosovare i bie me pa andrra te permutuna. Pra andrra me mut!! Pra dmth. Ne shofim andrra me mut dhe ndjejme orgazem nga kjo arome e endrres e realiteti eshte se endrrat tona ne nje realitet normal jane baraz me cmenduri.
Per ta pasur edhe me te qarte kete ceshtje se pari duhet ta kuptojme dhe ta ndajme se cfare eshte dashuria (perfshi aktin seksual dhe orgazma ne njeren ane ) dhe shkerdhyerja (me anen tjeter). Pra dashuria me tere thjeshtesine e saj eshte nje proces gjate se cilit ndjejne kenaqesi te dy pjesmarresit (ne rastin e Kosoves te gjithe pjesmarresit) ndersa shkerdhyerja eshte nje proces gjate secilit njera pale ndjen kenaqesi / vetkenaqesi (edhe pse fare ska te beje me kenaqesi) ndersa pala tjeter nuk ndjen gje tjeter pos neveri dhe prezenc dhune (pra nje forme dhunimi egershan). Pra shkurt dhe shqip disonanca kognitive kosovare eshte gjendja mes dy realiteteve: NE/ te gjithe ne, pa perjashtim thuajse ndjejme njefare vetkenaqesie duke e shijuar seksualisht Lirine e vendit tone (realiteti qe mendojme NE) dhe shkerdhyerja qe po ja bejme vendit tone ne menyre te cdo ditshme (realiteti real qe nuk jemi duke e kuptuar NE). Pra lind pyetja: Kur u shkerdhye Kosova???
Ketu e 16 vite me pare, pas gjithe te bemave qe i dime ne te gjithe, perfundimisht Forcat e NATO-s (SHBA-te) sollen lirine ne Kosove. E merituam apo nuk e merituam kjo done nje diskutim tjeter. Ceshtja qendron ne ate se Lirine nuk e fituam por na e falen te tjeret. Problemi qendron ne ate se kur ushtaret e NATO-s na e falen Lirine nuk kishin ndonje autoritet per te ja dorezuar. Pra, NE, nuk kishim krijuar as autoritet ushtarak e as politik per ta pranuar Lirine, ngase Liria ka nevoje te menaxhohet. Ne nje situate te tille ushtaret e NATO-s ngelen me Lirine tone ne duar dhe duke mos dituar se kujt te ja dorezojne (per vete nuk munde ta mbanin sepse e kishin sjellur per ne) e hodhen ne hapesire me qellim qe ta thithim e ta shijojme te gjithe. Ne nje situate te tille te nje ngarendje qoroditese per te shijuar sa me shume Liri ndodhi ajo qe nuk do duhej te ndodhte.
Ne ate pasdite Lirie pash profesorin (mesuesin) me nje televizor ne krah. Them te drejten u skuq pak kur me pa ama e tejkaloi edhe ai edhe une. Them te drejten edhe Ai edhe Une e kuptuam se televizori ishte i vjedhur. Profesori nuk kishte as shtepi por garante qe televizorin e vjedhur po e dergonte ne nje shtepi, poashtu te vjedhur. Profesori ishte edhe prind dhe ma ha mendja se e kane pare edhe femijet e tij. Njejte vepruan edhe profesor, mesues e prinder tjere, te lemive te ndryshme. Mangu kesaj ceshtje, pra te vjedhjes, nuk mbeten as ushtaret nga me i vogli dej te gjeneralet. Tani kjo mendja ime ka ngelur ne kete qast dhe kam medyshjen se ketu filloi shkerdhyerja e Kosoves. Pra ne diten e pare te lirise se saj! Pse??? Ne aspektin psikologjike, per femijet (te gjithe femijet e botes): profesori, mesuesi, prindi dhe ushtari jane IDOL. Mesuesi dhe profesori jane shembull i rruges se mire i rruges se drejte!!! Prindi eshte shembull i edukates se mire dhe kultures se drejte!!! Ushtari shembull i asaj se kush i jep femijes/familjes mbrojtje dhe mbeshtetje. Pra, ne enderrat e femijeve tane, deri ate dite, NE ishim shembuj dhe IDOL, por ne momentin kur ATA (femijet) na pane ne krah televizorin duke e vjedhur kam pershtypjen se psikologjikisht ju kemi shkaktuar disonance kognitive (pra nje realitet tjeter).
Sikur te perfundonte me kaq them se edhe ai qast me kohen edhe do shmangej nga mendja e femijeve ama ceshtja e vjedhjes dhe perfitimit ne menyren me egershane, te gjithckaje, u shendrrua ne nje realitet qe nuk njohu permasa e as dallim. Ne paligjshmerine e atyre muajve te pare (nuk kish polici, nuk kish gjyqesi) vjedhja dhe perfitimi u shenderruan ne atribut dhe kulture. Cfare eshte me e keqja brenda ca muajve perfundoi vjedhja e gjerave qe ne i konsideronim si te huaja (te armikut) dhe filloi lufta brenda sojit (te njejtit lloj). Te gjithe jemi deshmitare se lufta brenda llojit eshte me e rrezikshmja dhe kjo nuk ndaloi vetem me vjedhje por u sterkeq deri ne ndjekje, linqime, perlloqje, bastardime e deri ne vrasje.
Pra individet (komandante e politikane edhe ne qe besa me mundesite tona) u shenderruan ne mite dhe shtetin e shenderruan ne nje simbioze te tyre qe dmth. Se shteti pa ta nuk mundet me egzistu. Pra ata jane vet SHTETI dhe LIRIJA jone. Ata/ne realisht vjedhen gjithcka qe munde te vidhej: toke, pasuri, firma, biznese dhe cdo gje tjeter qe vlente pese pare. Cdo gje qe shitej ne kete vend blehej nga ta me cmimin minimal dhe cdo gje qe duhej per tu shitur ne kete vend na u shit me cmimin maksimal, bilem edhe ajrin qe thithim. Ata u veshen me kollare dhe u shenderruan edhe ne perfaqesues tone popullore. Vendosen se kush eshte deshmor, kush eshte patriot, kush eshte tradhetar e cfare nuk vendosen. U shenderruan dhe u legjitimuan ne tituj profesorash, doktorash e deri ne akademik. Te paprekshem per policine, prokurorine, gjyqesine. Pra u bene MBI shteti.
Te gjitha keto procese ne fakt ishin procese shkerdhyerje ne te cilat ne njefar menyre heshturazi (here me aprovim e here pa te) i aprovuam edhe NE, qe kinse rrinim anash. Pra heshtem dhe heshtja eshte pranim dhe kjo domosdo do te thote se edhe neve na pelqente shkerdhyerja qe po behej para syve tane. Ne traditen e shkerdhyerjes u rriten edhe femijet tane dhe ne fakt procesi i shkerdhyerjes nuk se sjell gje tjeter pos shkerdhyes dhe produkte shkerdhimi. Ky eshte realiteti yne e deshem apo nuk e deshem.
Lirine tone aq te dashur, sot, kush qohet me heret mund t’i fale ‘’puthje’’, kush mundet me pare ja ndrydhe e shtrydhe gjinjet deri ne shtjerrje e cilit po i jepet rasti po ja pervjele fustanin dhe kush po vie ne radhe i pari po e shkerdhen deri ne mekje.
Ne nje situate te tille, ku ne realisht ishim vet ata qe shkerdhyem lirine tone dhe akoma nuk po bejme dallimin mes shijimit te dashurise per Lirine dhe shkerdhyerjes se saj, ata, pra ATA (lexo ATA) qe na falen Lirine, duke pare se ne nuk e kemi ndermend te ndalemi na kane sjelle para dy situatave: Te na shkerdheje Europa apo te na shkerdheje OKB-ja!!!! Qe ta marrim vesh, mire e mire dhe shul shqip, krijimi i Gjykates Speciale ( nga policia, prokuroria, gjyqesia deri ne Kushtetuese, sherbimi i burgut) jashte vendit tone nuk eshte gje tjeter pos SHKERDHYERJE e rendit juridik te nje shteti. Pra shqip i vjen SHKERDHYERJE e vendit tone. Neve, te gjithe NEVE, nuk n aka ngelur gje tjeter post e zgjedhim mes deshires dhe nevojes tone per te na shkerdhyer Europa apo OKB-ja.
Ne tere kete situate 16 vjecare vetem nje gje me dhimbset. Femijet tane!!! Asnjehere te vetme me asnje veprim tonin nuk arritem tu mesonim dallimin mes DASHURISE dhe SHKERDHYERJES. Ne njefar forme ua kemi shkerdhyer edhe endrrat.
Pafshim ne diten e Clirimit!!!!
shkruar nga dora e vet
nje jave para 16 vjetorit
te dites se clirimit
Ne pranveren e ketij vitit, ne nje pasdite te nje te premte, profesoresha e nderuar e Psikologjise, profesoresha Bese, na spjegoi shkarazi per mendimin e psikologut te njohur amerikan, Leon Festinger mbi disonancen njohese. Ne fakt nuk e diskutuam me gjate ngase edhe nuk kishte ambient debati, por qe disonanca kognitive me mbeti ne mendje. Pra disonanca kognitive, me aq sa marr vesh une eshte nje gjendje kur egzistojne dy e me shume realitete dhe qe kane mos perputhje me njera tjetren. Pra tipike per Kosoven!!! Ne mendojme qe kemi shtet (realiteti qe enderrojme ne) e realisht nuk kemi fare shtet (realiteti real). Me e perkthy ne gjuhen shqipe, per ta kapur te gjithe idene e disonances kognitive kosovare, i bie: ‘’Ma pa anrra n’bythe’’!! Per me shkoklu edhe me teje analizen e disonances kognitive kosovare i bie me pa andrra te permutuna. Pra andrra me mut!! Pra dmth. Ne shofim andrra me mut dhe ndjejme orgazem nga kjo arome e endrres e realiteti eshte se endrrat tona ne nje realitet normal jane baraz me cmenduri.
Per ta pasur edhe me te qarte kete ceshtje se pari duhet ta kuptojme dhe ta ndajme se cfare eshte dashuria (perfshi aktin seksual dhe orgazma ne njeren ane ) dhe shkerdhyerja (me anen tjeter). Pra dashuria me tere thjeshtesine e saj eshte nje proces gjate se cilit ndjejne kenaqesi te dy pjesmarresit (ne rastin e Kosoves te gjithe pjesmarresit) ndersa shkerdhyerja eshte nje proces gjate secilit njera pale ndjen kenaqesi / vetkenaqesi (edhe pse fare ska te beje me kenaqesi) ndersa pala tjeter nuk ndjen gje tjeter pos neveri dhe prezenc dhune (pra nje forme dhunimi egershan). Pra shkurt dhe shqip disonanca kognitive kosovare eshte gjendja mes dy realiteteve: NE/ te gjithe ne, pa perjashtim thuajse ndjejme njefare vetkenaqesie duke e shijuar seksualisht Lirine e vendit tone (realiteti qe mendojme NE) dhe shkerdhyerja qe po ja bejme vendit tone ne menyre te cdo ditshme (realiteti real qe nuk jemi duke e kuptuar NE). Pra lind pyetja: Kur u shkerdhye Kosova???
Ketu e 16 vite me pare, pas gjithe te bemave qe i dime ne te gjithe, perfundimisht Forcat e NATO-s (SHBA-te) sollen lirine ne Kosove. E merituam apo nuk e merituam kjo done nje diskutim tjeter. Ceshtja qendron ne ate se Lirine nuk e fituam por na e falen te tjeret. Problemi qendron ne ate se kur ushtaret e NATO-s na e falen Lirine nuk kishin ndonje autoritet per te ja dorezuar. Pra, NE, nuk kishim krijuar as autoritet ushtarak e as politik per ta pranuar Lirine, ngase Liria ka nevoje te menaxhohet. Ne nje situate te tille ushtaret e NATO-s ngelen me Lirine tone ne duar dhe duke mos dituar se kujt te ja dorezojne (per vete nuk munde ta mbanin sepse e kishin sjellur per ne) e hodhen ne hapesire me qellim qe ta thithim e ta shijojme te gjithe. Ne nje situate te tille te nje ngarendje qoroditese per te shijuar sa me shume Liri ndodhi ajo qe nuk do duhej te ndodhte.
Ne ate pasdite Lirie pash profesorin (mesuesin) me nje televizor ne krah. Them te drejten u skuq pak kur me pa ama e tejkaloi edhe ai edhe une. Them te drejten edhe Ai edhe Une e kuptuam se televizori ishte i vjedhur. Profesori nuk kishte as shtepi por garante qe televizorin e vjedhur po e dergonte ne nje shtepi, poashtu te vjedhur. Profesori ishte edhe prind dhe ma ha mendja se e kane pare edhe femijet e tij. Njejte vepruan edhe profesor, mesues e prinder tjere, te lemive te ndryshme. Mangu kesaj ceshtje, pra te vjedhjes, nuk mbeten as ushtaret nga me i vogli dej te gjeneralet. Tani kjo mendja ime ka ngelur ne kete qast dhe kam medyshjen se ketu filloi shkerdhyerja e Kosoves. Pra ne diten e pare te lirise se saj! Pse??? Ne aspektin psikologjike, per femijet (te gjithe femijet e botes): profesori, mesuesi, prindi dhe ushtari jane IDOL. Mesuesi dhe profesori jane shembull i rruges se mire i rruges se drejte!!! Prindi eshte shembull i edukates se mire dhe kultures se drejte!!! Ushtari shembull i asaj se kush i jep femijes/familjes mbrojtje dhe mbeshtetje. Pra, ne enderrat e femijeve tane, deri ate dite, NE ishim shembuj dhe IDOL, por ne momentin kur ATA (femijet) na pane ne krah televizorin duke e vjedhur kam pershtypjen se psikologjikisht ju kemi shkaktuar disonance kognitive (pra nje realitet tjeter).
Sikur te perfundonte me kaq them se edhe ai qast me kohen edhe do shmangej nga mendja e femijeve ama ceshtja e vjedhjes dhe perfitimit ne menyren me egershane, te gjithckaje, u shendrrua ne nje realitet qe nuk njohu permasa e as dallim. Ne paligjshmerine e atyre muajve te pare (nuk kish polici, nuk kish gjyqesi) vjedhja dhe perfitimi u shenderruan ne atribut dhe kulture. Cfare eshte me e keqja brenda ca muajve perfundoi vjedhja e gjerave qe ne i konsideronim si te huaja (te armikut) dhe filloi lufta brenda sojit (te njejtit lloj). Te gjithe jemi deshmitare se lufta brenda llojit eshte me e rrezikshmja dhe kjo nuk ndaloi vetem me vjedhje por u sterkeq deri ne ndjekje, linqime, perlloqje, bastardime e deri ne vrasje.
Pra individet (komandante e politikane edhe ne qe besa me mundesite tona) u shenderruan ne mite dhe shtetin e shenderruan ne nje simbioze te tyre qe dmth. Se shteti pa ta nuk mundet me egzistu. Pra ata jane vet SHTETI dhe LIRIJA jone. Ata/ne realisht vjedhen gjithcka qe munde te vidhej: toke, pasuri, firma, biznese dhe cdo gje tjeter qe vlente pese pare. Cdo gje qe shitej ne kete vend blehej nga ta me cmimin minimal dhe cdo gje qe duhej per tu shitur ne kete vend na u shit me cmimin maksimal, bilem edhe ajrin qe thithim. Ata u veshen me kollare dhe u shenderruan edhe ne perfaqesues tone popullore. Vendosen se kush eshte deshmor, kush eshte patriot, kush eshte tradhetar e cfare nuk vendosen. U shenderruan dhe u legjitimuan ne tituj profesorash, doktorash e deri ne akademik. Te paprekshem per policine, prokurorine, gjyqesine. Pra u bene MBI shteti.
Te gjitha keto procese ne fakt ishin procese shkerdhyerje ne te cilat ne njefar menyre heshturazi (here me aprovim e here pa te) i aprovuam edhe NE, qe kinse rrinim anash. Pra heshtem dhe heshtja eshte pranim dhe kjo domosdo do te thote se edhe neve na pelqente shkerdhyerja qe po behej para syve tane. Ne traditen e shkerdhyerjes u rriten edhe femijet tane dhe ne fakt procesi i shkerdhyerjes nuk se sjell gje tjeter pos shkerdhyes dhe produkte shkerdhimi. Ky eshte realiteti yne e deshem apo nuk e deshem.
Lirine tone aq te dashur, sot, kush qohet me heret mund t’i fale ‘’puthje’’, kush mundet me pare ja ndrydhe e shtrydhe gjinjet deri ne shtjerrje e cilit po i jepet rasti po ja pervjele fustanin dhe kush po vie ne radhe i pari po e shkerdhen deri ne mekje.
Ne nje situate te tille, ku ne realisht ishim vet ata qe shkerdhyem lirine tone dhe akoma nuk po bejme dallimin mes shijimit te dashurise per Lirine dhe shkerdhyerjes se saj, ata, pra ATA (lexo ATA) qe na falen Lirine, duke pare se ne nuk e kemi ndermend te ndalemi na kane sjelle para dy situatave: Te na shkerdheje Europa apo te na shkerdheje OKB-ja!!!! Qe ta marrim vesh, mire e mire dhe shul shqip, krijimi i Gjykates Speciale ( nga policia, prokuroria, gjyqesia deri ne Kushtetuese, sherbimi i burgut) jashte vendit tone nuk eshte gje tjeter pos SHKERDHYERJE e rendit juridik te nje shteti. Pra shqip i vjen SHKERDHYERJE e vendit tone. Neve, te gjithe NEVE, nuk n aka ngelur gje tjeter post e zgjedhim mes deshires dhe nevojes tone per te na shkerdhyer Europa apo OKB-ja.
Ne tere kete situate 16 vjecare vetem nje gje me dhimbset. Femijet tane!!! Asnjehere te vetme me asnje veprim tonin nuk arritem tu mesonim dallimin mes DASHURISE dhe SHKERDHYERJES. Ne njefar forme ua kemi shkerdhyer edhe endrrat.
Pafshim ne diten e Clirimit!!!!
shkruar nga dora e vet
nje jave para 16 vjetorit
te dites se clirimit
