Pershendetje folks! 
Erdhi dhe data 15 per te hapur konkursin e muajit Qershor me teme: "Nje buzeqeshje ne horizon" dhe "Teme e Lire"
Shiko fotografinë Cute Free Animated Girl’s Kid's Birthday Animated Video Instagram Post.mp4
Duke ju falenderuar per pjesemarrjen, ju ftoj t'i lexoni, komentoni, e votoni sipas shijes tuaj!
Krijimet per kete muaj jane si me poshte:
1. Bekim
Ajo vjen si flladë
Është e lehtë si era
Prezenca e saj ,
plot ngjyra si pranvera
Ajo është tepër e brishtë
Është tepër e ndjeshme
E trishtuar në brendësi ,por
Nga jashtë e qeshme
Ajo e ka emrin forcë
Ajo e ka emrin gjithësi
Ka emrin më të bukur që transmeton dashuri
Ajo është heroinë
Ajo është dëlirësi
Ajo është një copë e parajsës që të fal qetësi
Ajo është diellore
Ajo ndriçon si hënë
Ajo është bekimi me emrin "nënë"
2. Ne t’dy!
Ndërsa tani,
n’kët’ cast,
Ti zemra jeme,
nuk je ma!
3. Në ëndrrën time
Kurrë s’e kisha menduar se edhe buzëqeshja e shpirtit mund të merrte forma.
Ajo morri forma të cuditshme,
Të harkuara
Të gëzuara…
Heshtur mendoja,
Rreth të qeshurës tënde,
Atë qeshje fëminore që kurrë
Dot nuk e harrova.
Nëpër ëndrërr endesha,
Kuturu duke të të kërkuar,
Kot mundohesha të të gjeja,
ti një mollë e ndaluar.
Ike ashtu,
Pa fjalë, pa zhurmë…
Një shënim më le:
“Buzëqeshja ime për ty s’do shuhet asnjëherë”
Linda, u rrita, jetova, u rrëzova, u ngrita,
Por,
Ëndrrat kurrë nuk i kuptova.
Kërkova ngulmueshëm realitetin t’a ndryshoja
Dashurinë t’a ktheja, dhe i lumtur të jetoja..
Tashmë ishte e vështirë
Rrugën t’a gjeja,
Ishte as herët e as vonë,
Thjesht… e pamundur për mua e ty
Për ne të dy!
4. Qesh o vogelushi mamit
Qesh o vogelushi mamit,
ashtu sic qesha me te madhe pasi shtrengova testin e pare te jetes time dhe e ribera sepse smund te besoja qe endrra po kthehej ne realitet. Do me mbushej shtepia me aromen e lekures tende qumeshtore dhe te qindrave panolinove ditore.
Qesh akoma i vogli mamit,
ashtu sic qesha me gjith shpirt ne 3 te nates te parkingu Carrefourit me panolinon ne dore sepse me ishin thyer ujrat dhe mu duk vetja si ne nje sken filmi komik. Babai yt dridhej akoma i pergjymur nderkoh qe un ndihesha si nje femije qe sapo kishte zbuluar Nutellen dhe po hidhesha nga qefi qe mami me kishte blere nje kavanoz 1 kilsh.
Qesh o zemra mamit,
sepse te kam ledhatuar dhe folur si nje i rritur qe castet e para qe fillova te ndjeja fllucka dhe te imagjinoja si nje sirene te vogel qe mezi priste te fillonte nje aventure te re... Nga e dinte mami qe do kthehej ne nje balen dhe nderkoh do hante grushta dhe shkelma si nje thes boksi.
Buzeqesh o shpirti im i vogel,
si ate mengjes qe me pe per here te pare ne sy dhe nuk derdhe asnje kokerr loti pavarsisht se na torturuan te dy sikur me qen te kasapi... Linde lejla si nje kumbull me push te bardh dhe qendroje afer meje sikur po me jepje ti kurajo per tu bere e fort dhe jo un ty.
Qesh o trimi mamit,
si une diten qe zbrite nga krahet e mia dhe ju drejtove personit qe kishim perball duke e qelluar ne koqe sepse nuk pranoje askend te me ngrinte zerin.
Buzeqesh mrekullia ime... Sepse jam nena me e lumtur ne ket bot kur te shoh qe bie ne gjum me buzen ne form hene dhe qesh nderkoh te thurr endrra sy mbyllur.
Qesh qesh qesh deri sa jet te kesh.
5. Shkruaj
Me duhet te shkruaj.
Per nje dite,apo nje muaj,
ne kohe te ardhme apo te shkuar.
Por me duhet te shkruaj.
Per nje ze,apo kujtim,nje kenge apo mergim...
Me duhet te shrkuaj.
Te shkruaj per shpirtin ne udhetim!?
Te shkruaj per jeten ne vallezim!?
Te shkruaj per te djeshmen si nje kujtim!?
Te shkruaj per neser si nje premtim!?
Me duhet te shkruaj,
Per nje emer,nje vegim,apo nje lule ne pjalmim .
Te shkruaj!
Qofte nje pjalm lindje ,apo perendim!
Por,
me duhet te shkruaj,
po ta them sinqerisht miku i im.
6. Dje miq, sot të harruar!
Unë ndala! Ndala jo se u lodha e nuk mundesha më.
Jo se nuk kisha durim të prisja! Unë kam durim të bëj cdo gjë që arrin t’i falë lumturi dikujt.
Por, unë ndala për ty!
Për të të dhënë sërish, për të fundit herë ndoshta, atë që do të të bënte ty të lumtur; Largimin tim!
Nuk më lëndon asgjë, përvec këtij absurditeti që kaploi cdo gjë.
Kjo heshtje e cila ndonëse nuk ka asnjë fjalë që flitet, të vret e të shurdhon më tepër se po të ishe mes një gjurulldie zhurme.
Sot s’ka mbetur asgjë më për t’u thënë. As fjalët s’po dinë si t’a thurin vargun. Cdo rruge i erdhi fundi.
E mua s’më mbetet asgjë tjetër, vec të kthehem në atë cast kur ti nuk ishe akoma.
Kjo qenka jeta! Dje miq, sot të harruar!
Erdhi dhe data 15 per te hapur konkursin e muajit Qershor me teme: "Nje buzeqeshje ne horizon" dhe "Teme e Lire"
Shiko fotografinë Cute Free Animated Girl’s Kid's Birthday Animated Video Instagram Post.mp4
Duke ju falenderuar per pjesemarrjen, ju ftoj t'i lexoni, komentoni, e votoni sipas shijes tuaj!
Krijimet per kete muaj jane si me poshte:
1. Bekim
Ajo vjen si flladë
Është e lehtë si era
Prezenca e saj ,
plot ngjyra si pranvera
Ajo është tepër e brishtë
Është tepër e ndjeshme
E trishtuar në brendësi ,por
Nga jashtë e qeshme
Ajo e ka emrin forcë
Ajo e ka emrin gjithësi
Ka emrin më të bukur që transmeton dashuri
Ajo është heroinë
Ajo është dëlirësi
Ajo është një copë e parajsës që të fal qetësi
Ajo është diellore
Ajo ndriçon si hënë
Ajo është bekimi me emrin "nënë"
2. Ne t’dy!
- Mjesi
- Mjesi
- A fjete?
- Po. Ti?
- Jo.
- Pse jo?!
- T’mendova ty!
- Si tallesh? Me mua e gjete të tallesh?
- Po. E ke problem ti?
- Jo!
- Si je?
- Mir.
- S’qenke mir.
- Ku e di ti?
- Vure “pikë” pas fjalës “mir”.
- C’a mke?
- Kaq pak?
- Jo. T’kam prap.
- Po pres!
- T’kam Jetë, Dashni. Ti?
- Unë cfarë?
- Cfarë m’ke pra?
- Shpirt t’kam!
Ndërsa tani,
n’kët’ cast,
Ti zemra jeme,
nuk je ma!
3. Në ëndrrën time
Kurrë s’e kisha menduar se edhe buzëqeshja e shpirtit mund të merrte forma.
Ajo morri forma të cuditshme,
Të harkuara
Të gëzuara…
Heshtur mendoja,
Rreth të qeshurës tënde,
Atë qeshje fëminore që kurrë
Dot nuk e harrova.
Nëpër ëndrërr endesha,
Kuturu duke të të kërkuar,
Kot mundohesha të të gjeja,
ti një mollë e ndaluar.
Ike ashtu,
Pa fjalë, pa zhurmë…
Një shënim më le:
“Buzëqeshja ime për ty s’do shuhet asnjëherë”
Linda, u rrita, jetova, u rrëzova, u ngrita,
Por,
Ëndrrat kurrë nuk i kuptova.
Kërkova ngulmueshëm realitetin t’a ndryshoja
Dashurinë t’a ktheja, dhe i lumtur të jetoja..
Tashmë ishte e vështirë
Rrugën t’a gjeja,
Ishte as herët e as vonë,
Thjesht… e pamundur për mua e ty
Për ne të dy!
4. Qesh o vogelushi mamit
Qesh o vogelushi mamit,
ashtu sic qesha me te madhe pasi shtrengova testin e pare te jetes time dhe e ribera sepse smund te besoja qe endrra po kthehej ne realitet. Do me mbushej shtepia me aromen e lekures tende qumeshtore dhe te qindrave panolinove ditore.
Qesh akoma i vogli mamit,
ashtu sic qesha me gjith shpirt ne 3 te nates te parkingu Carrefourit me panolinon ne dore sepse me ishin thyer ujrat dhe mu duk vetja si ne nje sken filmi komik. Babai yt dridhej akoma i pergjymur nderkoh qe un ndihesha si nje femije qe sapo kishte zbuluar Nutellen dhe po hidhesha nga qefi qe mami me kishte blere nje kavanoz 1 kilsh.
Qesh o zemra mamit,
sepse te kam ledhatuar dhe folur si nje i rritur qe castet e para qe fillova te ndjeja fllucka dhe te imagjinoja si nje sirene te vogel qe mezi priste te fillonte nje aventure te re... Nga e dinte mami qe do kthehej ne nje balen dhe nderkoh do hante grushta dhe shkelma si nje thes boksi.
Buzeqesh o shpirti im i vogel,
si ate mengjes qe me pe per here te pare ne sy dhe nuk derdhe asnje kokerr loti pavarsisht se na torturuan te dy sikur me qen te kasapi... Linde lejla si nje kumbull me push te bardh dhe qendroje afer meje sikur po me jepje ti kurajo per tu bere e fort dhe jo un ty.
Qesh o trimi mamit,
si une diten qe zbrite nga krahet e mia dhe ju drejtove personit qe kishim perball duke e qelluar ne koqe sepse nuk pranoje askend te me ngrinte zerin.
Buzeqesh mrekullia ime... Sepse jam nena me e lumtur ne ket bot kur te shoh qe bie ne gjum me buzen ne form hene dhe qesh nderkoh te thurr endrra sy mbyllur.
Qesh qesh qesh deri sa jet te kesh.
5. Shkruaj
Me duhet te shkruaj.
Per nje dite,apo nje muaj,
ne kohe te ardhme apo te shkuar.
Por me duhet te shkruaj.
Per nje ze,apo kujtim,nje kenge apo mergim...
Me duhet te shrkuaj.
Te shkruaj per shpirtin ne udhetim!?
Te shkruaj per jeten ne vallezim!?
Te shkruaj per te djeshmen si nje kujtim!?
Te shkruaj per neser si nje premtim!?
Me duhet te shkruaj,
Per nje emer,nje vegim,apo nje lule ne pjalmim .
Te shkruaj!
Qofte nje pjalm lindje ,apo perendim!
Por,
me duhet te shkruaj,
po ta them sinqerisht miku i im.
6. Dje miq, sot të harruar!
Unë ndala! Ndala jo se u lodha e nuk mundesha më.
Jo se nuk kisha durim të prisja! Unë kam durim të bëj cdo gjë që arrin t’i falë lumturi dikujt.
Por, unë ndala për ty!
Për të të dhënë sërish, për të fundit herë ndoshta, atë që do të të bënte ty të lumtur; Largimin tim!
Nuk më lëndon asgjë, përvec këtij absurditeti që kaploi cdo gjë.
Kjo heshtje e cila ndonëse nuk ka asnjë fjalë që flitet, të vret e të shurdhon më tepër se po të ishe mes një gjurulldie zhurme.
Sot s’ka mbetur asgjë më për t’u thënë. As fjalët s’po dinë si t’a thurin vargun. Cdo rruge i erdhi fundi.
E mua s’më mbetet asgjë tjetër, vec të kthehem në atë cast kur ti nuk ishe akoma.
Kjo qenka jeta! Dje miq, sot të harruar!
Redaktimi i fundit:
.
