Henrik Bariç, ballkanologu kroat që hodhi dritë mbi gjuhën shqipe dhe zanafillën Ilir

NeVertiti

~Kohe & Stine~
Staf në FV.AL
Themelues
Henrik Bariç, ballkanologu kroat që hodhi dritë mbi gjuhën shqipe dhe zanafillën Ilire

kopertina.jpg


H.Baric_-concentrate.jpg

Henrik Bariç (1888-1957), ishte gjuhëtar kroat, ballkanolog e albanolog. Pranon se: “Ilirët e trakët kanë ardhur nga veriu i Europës. Për prejardhjen e gjuhës shqipe ai përkrah tezën trake dhe vë në dukje përkime të shqipes me rumanishten”.

“Zbritja e indoevropianëve prej Veriut të Europës në Gadishullin Ballkanik ka ndodhur në periudhën e hershme parahistorike”.

“Në periudhën kur indoevropianët janë ngulur këtu, Gadishulli Ballkanik ka qënë i banuar prej një populsie të vjetër”.

Henrik Bariç ka bërë studime për historinë e gjuhës shqipe. Botoi disa vjet (1923-1926) revistën albanologjike “Arhiv za arbanasku starinu, jezik i etnologiju” (Arkivi lashtësisë i gjuhës dhe i etimotologjisë shqiptare”).

Ka shkruar dhe vepra të tjera si: “studime rumune-shqiptare”, 1919; “Në gjurmët e Ilirishtes” (1921), “Studime gjuhësore ilire” (1948), “Prejardhja e Shqiptarëve në dritën e gjuhës” (1954) etj.


Faksimilime të librit të H. Bariçit.
Gjithashtu ai nuk e ndan gjuhën maqedonase nga ajo ilire… Ilirishtja është fisi më i afërt i maqedonishtes. Duke iu referuar shumë linguistëve dhe historianëve ai panon se ilirët dhe trakët kanë ardhur nga Veriu i Evropës.

Pjesë nga libri i Barçit

Zbritja e indoevropianëve prej veriut të Europës në Gadishullin Ballkanin ka ndodhur në periudhën e hershme parahistorike. Arkeologët janë të mendimit se grekët janë ngulur nga mijëvjeçari i II-të p.e.r., kurse pas tyre ilirët dhe trakasit, prej të cilëve të parët kanë zënë perëndimin dhe të dytët lindjen e pjesën veriore të Gadishullit Ballkanik.

Ne periudhën kur indoevropianët janë ngulur këtu, Gadishulli Ballkanik ka qënë i banuar prej një popullsie të vjetër, gjuha e të cilëve ka ushtruar një ndikim mjaft të ndjeshëm në gjuhët e popujve të ardhur, e cila shihet në një varg shfaqjesh fonetike dhe morfologjike, të cilat dallohen prej tipit gjuhësor indoevropian, sidomos në fjalor.

Një burim i rëndësishëm për përcaktimin e lidhjeve të të afrimitetit të popullsisë indoevropiane në Gadishullin Ballkanik është toponomistika: emrat e lumejve, liqeneve, maleve, viseve dhe vendbanimeve, që ruhen edhe pas asimilimit të popullsisë së hershme.

konica.al
 
Dhe ku është bazuar? Askund.
Argumente të të shterura. Fiks pa asnje argument.
Së paku kur flitet për këso kohëra të lashta, nuk duhet harruar
sidomos kushtet e jetësës, mënyrën etje etj, e jo hajde si lopa baglën.
Une jam shkencetar, dhe kam të drejtë!


Logjikisht, jeta ka fillaur në vende të ngrohta, dhe është shpërndarë në travat e ftohta,
kuptohet nëse mendojmë se jeta dhe njerëzimi kanë pasur një fillim.

Nuk duhet harruar poashtu se akulli ka filluar të shkrihet prej ekuatorit duke shkuar kah polet,
e jo anasjlelltas.

Mendoj se gjuhetarët e teprojnë nganjëherë: ëdhtë vështirë të percaktosh në bazë të gjuhes
se kush nga ka ardhë apo shkuarë.
Të i hysh thellë pse quhemi edhe "indo-", dreqi e din ku dalim....
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Kur flet shpirti.

    Votat: 6 27.3%
  • 2-Buzëqeshje Maskuar.

    Votat: 12 54.5%
  • 3-Jam femër.

    Votat: 2 9.1%
  • 4-Je ti Nënë.

    Votat: 1 4.5%
  • 5-Ne duart e kohes.

    Votat: 1 4.5%
Back
Top