Bilderberg
Anëtar i ri
"Do marr çiften por, nuk ka gjah” .
marre nga MJEDISI SOT NR. 103 | 7 | shtator 2005
Dikur Shqipëria cilësohej si një prej rezervateve më të mëdhenj për gjueti në Ballkan. Sot gjëndja është e mjerueshme.
Nga kënga e famshme popullore tashme ka mbetur vetëm titulli. Sot gjithmonë e më shumë nga sporti i bukur i gjuetisë mund të marrësh vetëm kënaqsinë e të praktikuarit pasi rrallëherë arrin të qëllosh mbi ndonjë kafshë. Pyjet shqiptare, përveç drurëve, po humbasin edhe kafshët, dhe po u vazhdua me këto ritme ndoshta do të humbasin edhe emërtimin. Shoqata e gjuetarëve profesionistë ka kohë që ka ngritur këtë problem. “Shqipëria nuk ka asnjë rezervat gjuetie nga dhjetëra që ka pasur vite më parë”, thotë Themi Perri, kryetari i kësaj shoqate. Gjuetia e paligjshme pa sezon dhe armët luftarake që përdoren janë disa nga shkaqet e realitetit të mjeruar të kafshëve në pyjet tona. Problemeve të cilat ne ia shkatojmë vetes u shtohen edhe gjuetia pa sezon që të huajt bëjnë në pyjet tona, të cilët jo rrallë herë fshihen pas lejeve turistike, që ata përfitojnë nëpër zyrat shumë lehtë të korruptueshme të shtetit shqiptar.
Rezervatet e shkatërruara
Bogova (Skrapar)
Dikur ka qënë një prej rezerveteve më të mëdhenj të Shqipërisë. Deri në fillim të viteve 90 aty numëroheshin me qindra lloje kafshësh ku spikasin kaprolli, derri i egër dhia e egër. Gjuetia e paligjshme dhe pa sezon si dhe indiferenca e shtetit për t’i ruajtur këto rezervate nga shkatrrimi e kanë kthyer Bogovën në një rezervat kryesisht “pemësh”. Sipas banorëve në këtë zonë tani mund të hasësh me shumicë vetëm ujqër.
Salaria , Dhëmblanë,Nivica(Tepelenë)
Sipas shoqatës së Gjuetarëve Profesionistë të Shqipërisë rrethi i Tepelenës dikur ka qenë një prej zonave me të pasura të Shqipërisë. Me një lartësi mesatare 800 metra mbi nivelin e detit, kjo zonë shquhej kryesisht për koloninë më të madhë në vendin tonë të Thëllëzave të Malit dhe Lepurit të Malit. Zonat përreth fshatrave të Salarisë ,Nivicës dhe Dhëmblanit kanë qënë pjesa më e pasur me këto kafshë. Që prej fillimit të viteve 90, ky rezervat me vlera turistike dhe ekonomike pa shkon drejt shkatërrimit të plotë. Sipas banorëve të zonës gjuetia e paligjshme dhe me armë luftarake i kanë shkaktuar këtij ishrezervati një dëm të pallogaritshëm.
Sipas shoqatës së gjuetarëve një tjetër fakt shqetësues është edhe ardhja e gjuetarëve të huaj kryesisht italianë. Sipas banorëve ata po kryejnë një masakër të vërtetë mbi kafshët, duke i gjuajtur ato në çdo muaj të vitit dhe mos u dhënë mundësi kafshëve të shumohen.
Kune Vaini (Lezhë) Velipoja , Karavastaja, etj
Lagunat më të pasura të Shqipërisë rrezikohen të mbeten pa larminë e kafshëve për të cilat janë shquar. Shpendët sa po vijnë dhe rrallohen në rezervatet që dikur lakmoheshin edhe nga të huaj. Ashtu si edhe në rezervatet e tjera të vendit, problemet kryesore kanë të bëjnë kryesisht me mbrojten që shteti u ofron këtyre zonave që nga specialistët cilësohen si rezervate me një përfitim ekonomik, në qoftë së do të menaxhohen në mënyrë më të mirë. Gjithashtu, gjuetia e paligjshme, që po bëhet në këtë zonë
pa respektuar asnjë kriter dhe sezon gjuetie, po i shkatërron vlerat e këtyre lagunave.
Janë zhdukur plotësisht këto kafshë:
Thëllëza e fushës: Vlorë, Fier, Shkodër, Lushnje, Korçë, Malësi e Madhe.
Fazani :Vlorë, Fier, Lushnje, Shkodër, Elbasan, Korçë
Kaprolli: Vlorë, Has Kukës, Dibër, Pukë, Tropojë, Librazhd, Gjirokstër
Derri i Egër: Has, Kukës, Tropojë, Vlorë, Pukë
Dhia e egër: Tropojë, Dibër, Malësi e Madhe, Përmet, Ersekë
Lepuri i fushës: Vlorë
Pata e egër dhe Gjeli i egër
Janë në rrezik zhdukje
Thëllëza e malit
Lepuri i egër
Zonat që rrezikohen
Has , Kukës, Dibër, Tepelenë, Gjirokastër,Mat, Bulqizë , Korçë, Librazhd
marre nga MJEDISI SOT NR. 103 | 7 | shtator 2005
Dikur Shqipëria cilësohej si një prej rezervateve më të mëdhenj për gjueti në Ballkan. Sot gjëndja është e mjerueshme.
Nga kënga e famshme popullore tashme ka mbetur vetëm titulli. Sot gjithmonë e më shumë nga sporti i bukur i gjuetisë mund të marrësh vetëm kënaqsinë e të praktikuarit pasi rrallëherë arrin të qëllosh mbi ndonjë kafshë. Pyjet shqiptare, përveç drurëve, po humbasin edhe kafshët, dhe po u vazhdua me këto ritme ndoshta do të humbasin edhe emërtimin. Shoqata e gjuetarëve profesionistë ka kohë që ka ngritur këtë problem. “Shqipëria nuk ka asnjë rezervat gjuetie nga dhjetëra që ka pasur vite më parë”, thotë Themi Perri, kryetari i kësaj shoqate. Gjuetia e paligjshme pa sezon dhe armët luftarake që përdoren janë disa nga shkaqet e realitetit të mjeruar të kafshëve në pyjet tona. Problemeve të cilat ne ia shkatojmë vetes u shtohen edhe gjuetia pa sezon që të huajt bëjnë në pyjet tona, të cilët jo rrallë herë fshihen pas lejeve turistike, që ata përfitojnë nëpër zyrat shumë lehtë të korruptueshme të shtetit shqiptar.
Rezervatet e shkatërruara
Bogova (Skrapar)
Dikur ka qënë një prej rezerveteve më të mëdhenj të Shqipërisë. Deri në fillim të viteve 90 aty numëroheshin me qindra lloje kafshësh ku spikasin kaprolli, derri i egër dhia e egër. Gjuetia e paligjshme dhe pa sezon si dhe indiferenca e shtetit për t’i ruajtur këto rezervate nga shkatrrimi e kanë kthyer Bogovën në një rezervat kryesisht “pemësh”. Sipas banorëve në këtë zonë tani mund të hasësh me shumicë vetëm ujqër.
Salaria , Dhëmblanë,Nivica(Tepelenë)
Sipas shoqatës së Gjuetarëve Profesionistë të Shqipërisë rrethi i Tepelenës dikur ka qenë një prej zonave me të pasura të Shqipërisë. Me një lartësi mesatare 800 metra mbi nivelin e detit, kjo zonë shquhej kryesisht për koloninë më të madhë në vendin tonë të Thëllëzave të Malit dhe Lepurit të Malit. Zonat përreth fshatrave të Salarisë ,Nivicës dhe Dhëmblanit kanë qënë pjesa më e pasur me këto kafshë. Që prej fillimit të viteve 90, ky rezervat me vlera turistike dhe ekonomike pa shkon drejt shkatërrimit të plotë. Sipas banorëve të zonës gjuetia e paligjshme dhe me armë luftarake i kanë shkaktuar këtij ishrezervati një dëm të pallogaritshëm.
Sipas shoqatës së gjuetarëve një tjetër fakt shqetësues është edhe ardhja e gjuetarëve të huaj kryesisht italianë. Sipas banorëve ata po kryejnë një masakër të vërtetë mbi kafshët, duke i gjuajtur ato në çdo muaj të vitit dhe mos u dhënë mundësi kafshëve të shumohen.
Kune Vaini (Lezhë) Velipoja , Karavastaja, etj
Lagunat më të pasura të Shqipërisë rrezikohen të mbeten pa larminë e kafshëve për të cilat janë shquar. Shpendët sa po vijnë dhe rrallohen në rezervatet që dikur lakmoheshin edhe nga të huaj. Ashtu si edhe në rezervatet e tjera të vendit, problemet kryesore kanë të bëjnë kryesisht me mbrojten që shteti u ofron këtyre zonave që nga specialistët cilësohen si rezervate me një përfitim ekonomik, në qoftë së do të menaxhohen në mënyrë më të mirë. Gjithashtu, gjuetia e paligjshme, që po bëhet në këtë zonë
pa respektuar asnjë kriter dhe sezon gjuetie, po i shkatërron vlerat e këtyre lagunave.
Janë zhdukur plotësisht këto kafshë:
Thëllëza e fushës: Vlorë, Fier, Shkodër, Lushnje, Korçë, Malësi e Madhe.
Fazani :Vlorë, Fier, Lushnje, Shkodër, Elbasan, Korçë
Kaprolli: Vlorë, Has Kukës, Dibër, Pukë, Tropojë, Librazhd, Gjirokstër
Derri i Egër: Has, Kukës, Tropojë, Vlorë, Pukë
Dhia e egër: Tropojë, Dibër, Malësi e Madhe, Përmet, Ersekë
Lepuri i fushës: Vlorë
Pata e egër dhe Gjeli i egër
Janë në rrezik zhdukje
Thëllëza e malit
Lepuri i egër
Zonat që rrezikohen
Has , Kukës, Dibër, Tepelenë, Gjirokastër,Mat, Bulqizë , Korçë, Librazhd
