Lauri
Anunnak
Rreth vitit 290 p.e. sonë një gjeneral i Aleksandrit të Madh (të Egjiptit) vendosi të zbatonte një ide brilante…të mblidhte librat e të gjithë njerëzve të botës e t'i ruante ato në portin qëndror të Aleksandrisë. Quhej Ptoleme, gjenerali që krijoi kështu bibliotekën e famshme të Aleksandrisë…nëpërmjet idesë së tij e cila u quajt një nocion ekstravagant, pjesërisht skolastik dhe një akt politik, i vetvendosjes kulturale dhe i propagandës. Pikërisht kur po mblidhej koleksioni madhështor Aleksandrian, shumë kritikë e quajtën këtë vepër Elitiste. Timon, në shekullin e 3-të p.e.sonë, observonte-" Në tokën e populluar të Egjiptit, ato mbarësojnë një racë të shkruesve të librave' (kopjuesit e hershëm) që shpenzojnë gjithë jetën e tyre me këtë pune. Libraria e Aleksandrisë ishte një magazinë fantastike thesarësh. Në kulmin e saj kishte mbi 200.000 pergamene, një koleksion me të vërtetë i mahnitshëm, krahasuar me faktin se libraria më e madhe në Shek XIV në Sorbone, kishte veç 1.700 libra. Këtu është bërë përkthimi i parë i Testamentit të Vjetër nga gjuha Hebre në atë Greke, nga 72 shkollarë çifutë. Këtu është bërë dhe zbulimi i rendit alfabetik, i mekanikës diellore dhe gramatikës. Pikërisht këtu Euklidi hartoi gjeometrinë e tij. Por biblioteka e madhe u dogj dhe asgjë nuk mbeti prej saj.
Pikërisht tani, pas 23 shekujsh, në Aleksandri është hapur një tjetër bibliotekë e dytë masive. Në prapaskenë qëndron politika. Ndaj dhe ngritja e një institucioni të tillë ka shkaktuar shumë debate. Kjo Biblioteka e Re e Aleksandrisë ( The new Bibliotheca of Alexandria), është sponsorizuar nga qeveria Egjiptiane dhe Unesko. ثshtë konstruktuar në formën e paraardhëses së lashtë e saj, me qëllimin për të qenë një " fanar i mendimit". Kritikët kërkojnë të dijnë, pse janë shpenzuar rreth 200 milione $ për një bibliotekë të re në një shtet ku gjysma e popullsise është analfabete. Shumica e këtij fondi vjen nga vendet e Gjirit dhe Iraku, vende ku e drejta e fjalës së lirë është ose e kufizuar ose nuk ekziston fare. Deri tani, në këtë bibliotekë janë grumbulluar 200.000 libra brenda strukturës e cila është projektuar për të përfshirë rreth 8.000.000 libra. Mendohet se në këtë bibliotekë të re të përjashtohen shumë autorë që perceptohen të jenë ofensivë për Islamin. Mendohet gjithashtu se kjo bibliotekë do të mbetet po aq politike sa ç'ishte edhe në kohën e Ptolemeut. Ndërtesa gjigante, me një çati në formë disku që imiton perëndimin e diellit, më shumë quhet si vend tërheqës turistik sesa si vend i dijes.
* * *
Ashtu si dhe origjinalja, kjo e sotmja ka vështirësitë e motivet politike. Politikanët do mundohen të kontrollojnë se c`hyn në të, zhvillimin e teknologjisë. Fondet, dhe simbolika e saj do përdoret patjeter për qëllime politike. Gjithsesi gjesti duhet përshëndetur. Pasi nuk mohoet që akti i mbledhjes së librave është një akt suprem i civilizimit. Vetë lufta për dije fillon në rëndësinë që i jepet literaturës. Biblioteka e parë e Aleksandrisë kishte një rregull "lejohen vetem shkollarët", por për romakët biblioteka, duke ndjekur modelin grek, u bë pjesë e jetës komunale aq sa dhe banjot publike. اfarëdo që policia islame (censura) të tentojë, mbledhja e informacionit nxit debatin publik e subvencionin. Jo më kot Aleksandria është quajtur "kryeqyteti i kujtesës" . Krijimi i një biblioteke të re do shërbejë për t'iu kujtuar censorëve se literatura nuk mund të kontrollohet kurrë. Në kohën tonë tashmë, librat nuk mund të shkatërrohen dhe ai që tenton të bëjë këtë, me fjalët e bibliotekarëve Asiriane është "mish për qen".
Historia
Djegia e bibliotekës dhe mallkimi që e ndoqi nga pas
Ptolemeu ftoi të gjithë sundimtarët e tjerë të kontribuonin me tekste për bibliotekën e tij. Dhe nuk mblodhi libra pa vlerë për hir të të mbledhurit e të krijonte dengje kot më kot. اdo anijeje që kalonte në atë port (Aleksandri) i merreshin librat ( me hir a pahir), kopjoheshin, origjinali mbahej në Bibliotekë dhe kopja i kthehej të zotit që kishte dorëzuar librin. Vetëm katalogu i kësaj Biblioteke kishte 120 manuskripte masive, në të pasqyroheshin, poezi, prozë, histori, retorikë, bile kishte dhe libra gatimi. Librat që kanë mbijetuar janë kopjuar me shume mund nga një papirus delikat tek tjetri, për të arritur tek letra ku veç ajo më e mira përdorej. Megjithëse vetëm 7 nga 123 veprat e Sofokliut njihen nga ne sot. Shkaterrimi i kësaj Biblioteke mbetet një nga aktet më të papërsëritshme të barbarizmit në përmasa mitike. Një pus i madh i njohurisë mbeti i panjohur dhe një qortim i përditshëm për "libra-djegësit" kudo që të jenë. Ndoshta biblioteka më e hershme është ajo e Ashurbanipalit të Asirisë në Nineveh (viti 650 para krishtit), ishte në fakt, jo një bibliotekë publike, ku oborrtarët e mbretit praktikonin artet e tyre magjike. Dhe punonjësit e bibliotekave ishin paksa të frikshëm. Bibliotekarët Asirianë nuk lodheshin me gjoba të thjeshta, por i bënin një Mallkim Zyrtar kujtdo që zihej duke dëmtuar manuskriptet. Në këtë formë hartohej formula e mallkimit: "Zotat e Tokës dhe të Qiellit dhe zotat e Asirisë, këto të gjithe ti lëshojnë atij një mallkim i cili nuk mund të lehtësohet kurrë, të tmerrshëm e të pamëshirshëm. Për sa kohë që ai të jetojë, bëfshin ato (zotat) që emri i tij, fara e tij, të largohet nga kjo tokë, ta vënë mishin e tij në gojë të qenve". Kjo Bibliotekë, më e madhja që kish parë bota e saj kohe (e kompletuar me institut kërkimesh për të tërhequr mendimtaret e huaj) u krijua si një Akt i Shtetit, për ta bërë Aleksandrinë qytetin më të ndritur të kohës dhe kjo vuri në lëvizje për herë të pare një dukuri që ne sot e njohim si " brain drain" largimin e trurit nga vendi i origjinës, të mendimtarëve e shkollarëve të zotë. Gjithashtu dhe në shkatërrimin e saj pati propagandë. ثshtë djegur disa herë dhe jo siç besohet…nga Cezari (Julius Caesar) me urdhër të Perandorit Aurelian, nga të Krishterët që dogjën librat "pagane' në Shek IV ( pas erës sonë) . Thuhet që në vitin 638 (pas erës sonë) Kalifi Omar të ketë deklaruar- "Nëse shkrimet e grekëve janë dakord me Kuranin ato janë të panevojshme dhe s`ka pse të ruhen; nëse ato e kundërshtojnë ata janë dashakeqë dhe si të tilla duhen shkatërruar" . Ndoshta si thashethem i Kryqtarëve , por fjala u përhap në atë kohë se kjo djegie masive shërbeu për të furnizuar me energji banjot publike të Aleksandrisë për mbi 6 muaj.
Përgatiti Blendi Progni
Pikërisht tani, pas 23 shekujsh, në Aleksandri është hapur një tjetër bibliotekë e dytë masive. Në prapaskenë qëndron politika. Ndaj dhe ngritja e një institucioni të tillë ka shkaktuar shumë debate. Kjo Biblioteka e Re e Aleksandrisë ( The new Bibliotheca of Alexandria), është sponsorizuar nga qeveria Egjiptiane dhe Unesko. ثshtë konstruktuar në formën e paraardhëses së lashtë e saj, me qëllimin për të qenë një " fanar i mendimit". Kritikët kërkojnë të dijnë, pse janë shpenzuar rreth 200 milione $ për një bibliotekë të re në një shtet ku gjysma e popullsise është analfabete. Shumica e këtij fondi vjen nga vendet e Gjirit dhe Iraku, vende ku e drejta e fjalës së lirë është ose e kufizuar ose nuk ekziston fare. Deri tani, në këtë bibliotekë janë grumbulluar 200.000 libra brenda strukturës e cila është projektuar për të përfshirë rreth 8.000.000 libra. Mendohet se në këtë bibliotekë të re të përjashtohen shumë autorë që perceptohen të jenë ofensivë për Islamin. Mendohet gjithashtu se kjo bibliotekë do të mbetet po aq politike sa ç'ishte edhe në kohën e Ptolemeut. Ndërtesa gjigante, me një çati në formë disku që imiton perëndimin e diellit, më shumë quhet si vend tërheqës turistik sesa si vend i dijes.
* * *
Ashtu si dhe origjinalja, kjo e sotmja ka vështirësitë e motivet politike. Politikanët do mundohen të kontrollojnë se c`hyn në të, zhvillimin e teknologjisë. Fondet, dhe simbolika e saj do përdoret patjeter për qëllime politike. Gjithsesi gjesti duhet përshëndetur. Pasi nuk mohoet që akti i mbledhjes së librave është një akt suprem i civilizimit. Vetë lufta për dije fillon në rëndësinë që i jepet literaturës. Biblioteka e parë e Aleksandrisë kishte një rregull "lejohen vetem shkollarët", por për romakët biblioteka, duke ndjekur modelin grek, u bë pjesë e jetës komunale aq sa dhe banjot publike. اfarëdo që policia islame (censura) të tentojë, mbledhja e informacionit nxit debatin publik e subvencionin. Jo më kot Aleksandria është quajtur "kryeqyteti i kujtesës" . Krijimi i një biblioteke të re do shërbejë për t'iu kujtuar censorëve se literatura nuk mund të kontrollohet kurrë. Në kohën tonë tashmë, librat nuk mund të shkatërrohen dhe ai që tenton të bëjë këtë, me fjalët e bibliotekarëve Asiriane është "mish për qen".
Historia
Djegia e bibliotekës dhe mallkimi që e ndoqi nga pas
Ptolemeu ftoi të gjithë sundimtarët e tjerë të kontribuonin me tekste për bibliotekën e tij. Dhe nuk mblodhi libra pa vlerë për hir të të mbledhurit e të krijonte dengje kot më kot. اdo anijeje që kalonte në atë port (Aleksandri) i merreshin librat ( me hir a pahir), kopjoheshin, origjinali mbahej në Bibliotekë dhe kopja i kthehej të zotit që kishte dorëzuar librin. Vetëm katalogu i kësaj Biblioteke kishte 120 manuskripte masive, në të pasqyroheshin, poezi, prozë, histori, retorikë, bile kishte dhe libra gatimi. Librat që kanë mbijetuar janë kopjuar me shume mund nga një papirus delikat tek tjetri, për të arritur tek letra ku veç ajo më e mira përdorej. Megjithëse vetëm 7 nga 123 veprat e Sofokliut njihen nga ne sot. Shkaterrimi i kësaj Biblioteke mbetet një nga aktet më të papërsëritshme të barbarizmit në përmasa mitike. Një pus i madh i njohurisë mbeti i panjohur dhe një qortim i përditshëm për "libra-djegësit" kudo që të jenë. Ndoshta biblioteka më e hershme është ajo e Ashurbanipalit të Asirisë në Nineveh (viti 650 para krishtit), ishte në fakt, jo një bibliotekë publike, ku oborrtarët e mbretit praktikonin artet e tyre magjike. Dhe punonjësit e bibliotekave ishin paksa të frikshëm. Bibliotekarët Asirianë nuk lodheshin me gjoba të thjeshta, por i bënin një Mallkim Zyrtar kujtdo që zihej duke dëmtuar manuskriptet. Në këtë formë hartohej formula e mallkimit: "Zotat e Tokës dhe të Qiellit dhe zotat e Asirisë, këto të gjithe ti lëshojnë atij një mallkim i cili nuk mund të lehtësohet kurrë, të tmerrshëm e të pamëshirshëm. Për sa kohë që ai të jetojë, bëfshin ato (zotat) që emri i tij, fara e tij, të largohet nga kjo tokë, ta vënë mishin e tij në gojë të qenve". Kjo Bibliotekë, më e madhja që kish parë bota e saj kohe (e kompletuar me institut kërkimesh për të tërhequr mendimtaret e huaj) u krijua si një Akt i Shtetit, për ta bërë Aleksandrinë qytetin më të ndritur të kohës dhe kjo vuri në lëvizje për herë të pare një dukuri që ne sot e njohim si " brain drain" largimin e trurit nga vendi i origjinës, të mendimtarëve e shkollarëve të zotë. Gjithashtu dhe në shkatërrimin e saj pati propagandë. ثshtë djegur disa herë dhe jo siç besohet…nga Cezari (Julius Caesar) me urdhër të Perandorit Aurelian, nga të Krishterët që dogjën librat "pagane' në Shek IV ( pas erës sonë) . Thuhet që në vitin 638 (pas erës sonë) Kalifi Omar të ketë deklaruar- "Nëse shkrimet e grekëve janë dakord me Kuranin ato janë të panevojshme dhe s`ka pse të ruhen; nëse ato e kundërshtojnë ata janë dashakeqë dhe si të tilla duhen shkatërruar" . Ndoshta si thashethem i Kryqtarëve , por fjala u përhap në atë kohë se kjo djegie masive shërbeu për të furnizuar me energji banjot publike të Aleksandrisë për mbi 6 muaj.
Përgatiti Blendi Progni