sweetzzinna
Dum spiro, spero くる
Autostrada e korrupsionit kombëtar
"Ndërtimi i kësaj autostrade është projekti më domethënës i brezave shqiptarë që kanë kaluar dhe i atyre që do të vijnë..."Krenaria e shefit të policisë në zonën e Pukës është e madhe.
Që prej disa orësh njerëzit e tij punojnë për të liruar rrugën nga kamionët dhe makinat, të cilat janë bllokuar në Qafën e Shllakut, në zonën malore të Shqipërisë së veriut. Dhjetëra makina kanë mbetur në vend dhe dy kamionë rrezikojnë të bien në humnerë. Jo ndonjë gjë e veçantë. "Njerëzit këtu mund të udhëtojnë mirë,'' - thotë polici, i cili përpiqet të lirojë trafikun.
-Mesatarisht ne kemi më pak aksidente se sa pjesa tjetër e vendit''. Rruga e ngushtë e malit është lidhja e vetme midis Kosovës, pjesës veriore të vendit dhe zonës bregdetare. Me ngricën e parë, udhëtimi bëhet aventurë. Në verë duhen 7 orë për 130 kilometra nga Shkodra deri në kufirin me Kosovën, kurse në dimër akoma më shumë, gjithmonë nëse është i mundur kalimi.
Pas bombardimeve të Natos mijëra kosovarë u arratisën në drejtim të Shqipërisë së veriut dhe një pjesë e tyre u vendos në Kukës. "Ata mbërritën në gjendje të mjeruar,'' - thotë Bashkim Shala, gazetar nga Kukësi i së përditshmes më të madhe në vend, "Shekulli''. Në fund të prillit numri i tyre arriti në 160.000.
Një dekadë mbas lufte popullsia e Kosovës është pothuajse homogjene. Rreth 100.000 serbë që kanë mbetur jetojnë në veri të territorit. Krijimi i një shteti të ri shqiptar në Ballkan rizgjon ëndrrën e një bashkimi të dy territoreve shqiptare të cilat u ndanë mbas rënies së perandorisë Osmane në vitin 1912. Sot nuk ekziston pothuajse asnjë lidhje ekonomike apo kulturore midis Shqipërisë dhe Kosovës.
Gjatë periudhës së Enver Hoxhës nuk kishte asnjë lloj lidhje apo kontakti midis dy popullsive shqiptare.
Për të përshpejtuar afrimitetin e tyre, Kryeministri Sali Berisha gërmoi përsëri në projektin që prej vitesh ishte lënë pas dore: ndërtimin e një autostrade midis Tiranës dhe kufirit me Kosovën.
Në Shqipëri projekti, i cili do të kushtojë më shumë se një miliard euro, është ndarë në tre pjesë. Për pjesën e parë të autostradës, nga kufiri i Kosovës deri në Kukës, ka dhënë kredi Banka Islamike. Banka Botërore angazhohet në dhënien e kredisë për pjesën e fundit nga Rrësheni deri në Milot.
Pjesa e mbetur dhe më e vështirë është nga Kalimashi deri në Kukës, rreth 6 kilometra e gjatë, që kalon përmes maleve. Në këtë pjesë? Një tunel prej 5,6 kilometrash. E gjithë kjo do të financohet vetëm nga shteti shqiptar, i cili ka marrë kredi nga banka greke Alfa Bank.
Koha nuk pret. Punimet filluan në verën e vitit 2006 dhe duhet të përfundojnë përpara zgjedhjeve parlamentare të 28 qershorit 2009.
Më 20 mars tuneli midis Rrëshenit dhe Kalimashit u shemb, shembje të cilën ndërmarrja e ndërtimit u përpoq ta fshihte. "Nëse është e nevojshme ne do të shesim edhe stolitë e grave tona për të përfunduar ndërtimin e autostradës'', - theksonte Kryeministri përpara Parlamentit. E ardhmja e tij politike varet nga suksesi i këtij projekti, edhe sikur shtetasit shqiptarë të futen në borxhe për dekada.
Në Prishtinë ministri i Transportit, Fatmir Limaj thotë: "Kjo autostradë do të sigurojë vendosjen e të gjitha lidhjeve në rajon. Ajo do të zgjatet deri në Nis në Beograd dhe do të lidhë Beogradin me Sofjen. Pas 10 vjetësh serbët do të bëjnë pushime në plazhet e Shqipërisë''. - Ministri shton: "Duhet të mendojmë për një kohë afatgjatë njëzet deri në tridhjetë vjet''.
Pyetjet lidhur me projektin e ndërtimit të autostradës përjashtohen. Limaj e quan "autosrada e madhe shqiptare'': "Kush shprehet kundër, dëmton zhvillimin e Kosovës dhe të Shqipërisë. Ky është një projekt me rëndësi rajonale në kontekstin e integrimit të Ballkanit në Evropë...''
Limaj skicon me laps ecurinë e autostradës së ardhshme...
Në Kosovë punimet nuk kanë filluar: "Aksi i ardhshëm rrugor, i cili degëzohet në Preoc, do të lidhë aeroportin e Prishtinës në Fushë Kosovë me kryeqytetin maqedonas, Shkupin.
Ajo kalon përmes hallkave të fundit serbe që rrethojnë Prishtinën. اmimet e truallit po rriten gjithmonë e më shumë. Banorët e rajonit mund të përfitojnë nga shitja e pronave të patundshme. Preoci do të bëhet një zonë tepër tërheqëse'', - thotë ministri, pa përmendur që banorët e këtyre zonave janë serbë.
"Investitorët shqiptarë blejnë terren në rrugën dytësore të ardhshme'', - tregon një gazetar prishtinas. - Pas përfundimit të punimeve ne parashikojmë një dyndje ndërtimesh të reja, siç ndodhi në 10 km e para të autostradës që të çon në Shkup.''
Kjo zonë, e cila më parë banohej nga serbët, u spastrua pas trazirave të Marsit 2004; aty u ndërtuan godina institucionesh dhe kjo solli zhvendosjen e lagjes së fundit serbe nga aksi kryesor.
Rreth 15.000 serbë jetojnë ende në fshatrat përreth kryeqytetit, dhe lidhen mes tyre me anë të rrugëve të vogla, të pashfrytëzuara nga shqiptarët. Mbijetesa e kësaj "bote paralele'' kërcënohet nga ndërtimi i kësaj autostrade. Në fshatra kanë dëgjuar për këto plane, po çfarë duhet bërë konkretisht?
Veterineri Jovan u arratis në 1995 nga Knini i Kroacisë për në Kosovë. Sot ai jeton në një shtëpi, e cila financohet nga Rusia, dhe që para luftës së1999-ës parabanohej nga Romët. Banesa e tij provizore gjendet në terrenin në të cilin do të ndërtohet rruga e ardhshme. "E ardhmja? Unë nuk mendoj për të ardhmen'', - thotë i moshuari: Unë rris derrkucat e mi dhe ata më bëjnë shoqëri.''
Në Kosovë autostrada mbetet ende një ëndërr në diell, por sapo kapërcen kufirin në Morinë, vëren makineri ndërtimi të çdo lloji që gërmojnë malin dhe me qindra punëtorë mbi ura.
Marko punon që prej dy vitesh në kantierin e ndërtimit, si nëpunës i firmës "Granit'' dhe është përgjegjës për urëkalimet. "Këtu fitojmë 500 Euro në muaj dhe nuk mund të ankohemi'', - mendon ai. Ka vetëm një fundjavë të lirë në muaj.
Shumë afër me Kukësin, qyteti i vetëm i këtij rajoni, kumbojnë zhurmat e eksplozioneve në mal. Nga kodrat shfaqen re tymi. Këtu njerëzit janë entuziastë. "Autostrada do të rigjallërojë tregtinë me Prizrenin dhe gjithë Kosovën dhe më në fund do të tërheqë investitorë'', shpreson gazetari Bashkim Shala.
Shpresat janë të mëdha, ndërsa nevoja ekonomike është urgjente. Kromi dhe bakri nuk mbijetuan në sistemin e ekonomisë së tregut. Industria e drurit nuk mjafton për të ushqyer banorët e këtyre maleve. Që prej vitit 1990, më shumë se gjysma e banorëve të kësaj zone janë shpërngulur në Tiranë ose jashtë shtetit.
"Në darkë, kur tregtaret kthehen nëpër fshatrat e tyre, qyteti është i braktisur .Ai ka vetëm 12.000 banorë'', - informon për ne Shala. "Rruga e re është shpresa jonë e vetme. Ndikimi ekonomik është që tani i ndjeshëm. Më shumë se 3000 punëtorë punojnë në kantinat e ndërtimit, gjysma e tyre janë shqiptarë.
Dy kampet që janë ndërtuar për strehimin e inxhinierëve amerikanë dhe sllovakë, punëtoreve turq dhe maqedonas, janë me vlerë edhe për banorët e qytetit. Familjet e varfra nxjerrin fëmijët e tyre për t'i kërkuar amerikanëve ushqim.''
Banorët e Veriut të Shqipërisë, të cilët janë të izoluar prej maleve të Mirditës nga Tirana dhe Shkodra, janë orientuar gjithmonë nëpërmjet rrafshit të Dukagjinit dhe përherë kanë qenë të lidhur me Kosovën, nëpërmjet tregut të Pejës dhe Prizrenit.
Rruga e vjetër, e ndërtuar nga italianët gjatë Luftës së Dytë Botërore, të çon nga Kukësi deri në Shkodër, duke kaluar nëpër fshatra si për shembull Fushë-Arrëza. Këtu mbijetohet vetëm falë udhëtarëve, të cilët për shkak të dëborës dhe akujve nuk arrijnë deri në bregdet.
Pas mbylljes së minierave, disa prej hoteleve dhe tregjeve sigurojnë ekzistencën e një pjese të banorëve. Një tregtar i pazarit të kooperativave të dikurshme thotë: "Autostrada? Natyrisht që ajo është e nevojshme për Shqipërinë, por fshati ynë do të shkatërrohet shumë shpejt me ndërtimin e saj. Në rrugën e vjetër nuk do të ketë më lëvizje, askush nuk do të ndalojë më në Fushë-Arrëz. Ne do të veçohemi nga pjesa tjetër.''
![Durres_Kukes.jpg Durres_Kukes.jpg](https://fv.al/data/attachments/58/58427-36054f8c12d2f71f299d516b15b49b56.jpg)
"Ndërtimi i kësaj autostrade është projekti më domethënës i brezave shqiptarë që kanë kaluar dhe i atyre që do të vijnë..."Krenaria e shefit të policisë në zonën e Pukës është e madhe.
Që prej disa orësh njerëzit e tij punojnë për të liruar rrugën nga kamionët dhe makinat, të cilat janë bllokuar në Qafën e Shllakut, në zonën malore të Shqipërisë së veriut. Dhjetëra makina kanë mbetur në vend dhe dy kamionë rrezikojnë të bien në humnerë. Jo ndonjë gjë e veçantë. "Njerëzit këtu mund të udhëtojnë mirë,'' - thotë polici, i cili përpiqet të lirojë trafikun.
-Mesatarisht ne kemi më pak aksidente se sa pjesa tjetër e vendit''. Rruga e ngushtë e malit është lidhja e vetme midis Kosovës, pjesës veriore të vendit dhe zonës bregdetare. Me ngricën e parë, udhëtimi bëhet aventurë. Në verë duhen 7 orë për 130 kilometra nga Shkodra deri në kufirin me Kosovën, kurse në dimër akoma më shumë, gjithmonë nëse është i mundur kalimi.
Pas bombardimeve të Natos mijëra kosovarë u arratisën në drejtim të Shqipërisë së veriut dhe një pjesë e tyre u vendos në Kukës. "Ata mbërritën në gjendje të mjeruar,'' - thotë Bashkim Shala, gazetar nga Kukësi i së përditshmes më të madhe në vend, "Shekulli''. Në fund të prillit numri i tyre arriti në 160.000.
Një dekadë mbas lufte popullsia e Kosovës është pothuajse homogjene. Rreth 100.000 serbë që kanë mbetur jetojnë në veri të territorit. Krijimi i një shteti të ri shqiptar në Ballkan rizgjon ëndrrën e një bashkimi të dy territoreve shqiptare të cilat u ndanë mbas rënies së perandorisë Osmane në vitin 1912. Sot nuk ekziston pothuajse asnjë lidhje ekonomike apo kulturore midis Shqipërisë dhe Kosovës.
Gjatë periudhës së Enver Hoxhës nuk kishte asnjë lloj lidhje apo kontakti midis dy popullsive shqiptare.
Për të përshpejtuar afrimitetin e tyre, Kryeministri Sali Berisha gërmoi përsëri në projektin që prej vitesh ishte lënë pas dore: ndërtimin e një autostrade midis Tiranës dhe kufirit me Kosovën.
Në Shqipëri projekti, i cili do të kushtojë më shumë se një miliard euro, është ndarë në tre pjesë. Për pjesën e parë të autostradës, nga kufiri i Kosovës deri në Kukës, ka dhënë kredi Banka Islamike. Banka Botërore angazhohet në dhënien e kredisë për pjesën e fundit nga Rrësheni deri në Milot.
Pjesa e mbetur dhe më e vështirë është nga Kalimashi deri në Kukës, rreth 6 kilometra e gjatë, që kalon përmes maleve. Në këtë pjesë? Një tunel prej 5,6 kilometrash. E gjithë kjo do të financohet vetëm nga shteti shqiptar, i cili ka marrë kredi nga banka greke Alfa Bank.
Koha nuk pret. Punimet filluan në verën e vitit 2006 dhe duhet të përfundojnë përpara zgjedhjeve parlamentare të 28 qershorit 2009.
Më 20 mars tuneli midis Rrëshenit dhe Kalimashit u shemb, shembje të cilën ndërmarrja e ndërtimit u përpoq ta fshihte. "Nëse është e nevojshme ne do të shesim edhe stolitë e grave tona për të përfunduar ndërtimin e autostradës'', - theksonte Kryeministri përpara Parlamentit. E ardhmja e tij politike varet nga suksesi i këtij projekti, edhe sikur shtetasit shqiptarë të futen në borxhe për dekada.
Në Prishtinë ministri i Transportit, Fatmir Limaj thotë: "Kjo autostradë do të sigurojë vendosjen e të gjitha lidhjeve në rajon. Ajo do të zgjatet deri në Nis në Beograd dhe do të lidhë Beogradin me Sofjen. Pas 10 vjetësh serbët do të bëjnë pushime në plazhet e Shqipërisë''. - Ministri shton: "Duhet të mendojmë për një kohë afatgjatë njëzet deri në tridhjetë vjet''.
Pyetjet lidhur me projektin e ndërtimit të autostradës përjashtohen. Limaj e quan "autosrada e madhe shqiptare'': "Kush shprehet kundër, dëmton zhvillimin e Kosovës dhe të Shqipërisë. Ky është një projekt me rëndësi rajonale në kontekstin e integrimit të Ballkanit në Evropë...''
Limaj skicon me laps ecurinë e autostradës së ardhshme...
Në Kosovë punimet nuk kanë filluar: "Aksi i ardhshëm rrugor, i cili degëzohet në Preoc, do të lidhë aeroportin e Prishtinës në Fushë Kosovë me kryeqytetin maqedonas, Shkupin.
Ajo kalon përmes hallkave të fundit serbe që rrethojnë Prishtinën. اmimet e truallit po rriten gjithmonë e më shumë. Banorët e rajonit mund të përfitojnë nga shitja e pronave të patundshme. Preoci do të bëhet një zonë tepër tërheqëse'', - thotë ministri, pa përmendur që banorët e këtyre zonave janë serbë.
"Investitorët shqiptarë blejnë terren në rrugën dytësore të ardhshme'', - tregon një gazetar prishtinas. - Pas përfundimit të punimeve ne parashikojmë një dyndje ndërtimesh të reja, siç ndodhi në 10 km e para të autostradës që të çon në Shkup.''
Kjo zonë, e cila më parë banohej nga serbët, u spastrua pas trazirave të Marsit 2004; aty u ndërtuan godina institucionesh dhe kjo solli zhvendosjen e lagjes së fundit serbe nga aksi kryesor.
Rreth 15.000 serbë jetojnë ende në fshatrat përreth kryeqytetit, dhe lidhen mes tyre me anë të rrugëve të vogla, të pashfrytëzuara nga shqiptarët. Mbijetesa e kësaj "bote paralele'' kërcënohet nga ndërtimi i kësaj autostrade. Në fshatra kanë dëgjuar për këto plane, po çfarë duhet bërë konkretisht?
Veterineri Jovan u arratis në 1995 nga Knini i Kroacisë për në Kosovë. Sot ai jeton në një shtëpi, e cila financohet nga Rusia, dhe që para luftës së1999-ës parabanohej nga Romët. Banesa e tij provizore gjendet në terrenin në të cilin do të ndërtohet rruga e ardhshme. "E ardhmja? Unë nuk mendoj për të ardhmen'', - thotë i moshuari: Unë rris derrkucat e mi dhe ata më bëjnë shoqëri.''
Në Kosovë autostrada mbetet ende një ëndërr në diell, por sapo kapërcen kufirin në Morinë, vëren makineri ndërtimi të çdo lloji që gërmojnë malin dhe me qindra punëtorë mbi ura.
Marko punon që prej dy vitesh në kantierin e ndërtimit, si nëpunës i firmës "Granit'' dhe është përgjegjës për urëkalimet. "Këtu fitojmë 500 Euro në muaj dhe nuk mund të ankohemi'', - mendon ai. Ka vetëm një fundjavë të lirë në muaj.
Shumë afër me Kukësin, qyteti i vetëm i këtij rajoni, kumbojnë zhurmat e eksplozioneve në mal. Nga kodrat shfaqen re tymi. Këtu njerëzit janë entuziastë. "Autostrada do të rigjallërojë tregtinë me Prizrenin dhe gjithë Kosovën dhe më në fund do të tërheqë investitorë'', shpreson gazetari Bashkim Shala.
Shpresat janë të mëdha, ndërsa nevoja ekonomike është urgjente. Kromi dhe bakri nuk mbijetuan në sistemin e ekonomisë së tregut. Industria e drurit nuk mjafton për të ushqyer banorët e këtyre maleve. Që prej vitit 1990, më shumë se gjysma e banorëve të kësaj zone janë shpërngulur në Tiranë ose jashtë shtetit.
"Në darkë, kur tregtaret kthehen nëpër fshatrat e tyre, qyteti është i braktisur .Ai ka vetëm 12.000 banorë'', - informon për ne Shala. "Rruga e re është shpresa jonë e vetme. Ndikimi ekonomik është që tani i ndjeshëm. Më shumë se 3000 punëtorë punojnë në kantinat e ndërtimit, gjysma e tyre janë shqiptarë.
Dy kampet që janë ndërtuar për strehimin e inxhinierëve amerikanë dhe sllovakë, punëtoreve turq dhe maqedonas, janë me vlerë edhe për banorët e qytetit. Familjet e varfra nxjerrin fëmijët e tyre për t'i kërkuar amerikanëve ushqim.''
Banorët e Veriut të Shqipërisë, të cilët janë të izoluar prej maleve të Mirditës nga Tirana dhe Shkodra, janë orientuar gjithmonë nëpërmjet rrafshit të Dukagjinit dhe përherë kanë qenë të lidhur me Kosovën, nëpërmjet tregut të Pejës dhe Prizrenit.
Rruga e vjetër, e ndërtuar nga italianët gjatë Luftës së Dytë Botërore, të çon nga Kukësi deri në Shkodër, duke kaluar nëpër fshatra si për shembull Fushë-Arrëza. Këtu mbijetohet vetëm falë udhëtarëve, të cilët për shkak të dëborës dhe akujve nuk arrijnë deri në bregdet.
Pas mbylljes së minierave, disa prej hoteleve dhe tregjeve sigurojnë ekzistencën e një pjese të banorëve. Një tregtar i pazarit të kooperativave të dikurshme thotë: "Autostrada? Natyrisht që ajo është e nevojshme për Shqipërinë, por fshati ynë do të shkatërrohet shumë shpejt me ndërtimin e saj. Në rrugën e vjetër nuk do të ketë më lëvizje, askush nuk do të ndalojë më në Fushë-Arrëz. Ne do të veçohemi nga pjesa tjetër.''
![Durres_Kukes.jpg Durres_Kukes.jpg](https://fv.al/data/attachments/58/58427-36054f8c12d2f71f299d516b15b49b56.jpg)
Redaktimi i fundit: