braziljania
Anëtar i Nderuar
Ka më shumë se 2000 ilaçe për trajtimin dhe parandalimin e drogave në fazën e eksperimentimit klinik, me ndërhyrjen direkte ose financimin e "National Institute on Drag Abuse and Alcoholism". Instituti "Picoëer Institute for Learning and Memory" të "Massachusetts Institute of Technology", që organizon një konferencë ndërkombëtare mbi këtë temë me pjesëmarrjen e neurologëve dhe biokimistëve më të mëdhenj të botës. "Journal of Neurosience" dëshiron të reklamojë kërkimet mbi këtë temë. Në Shtetet e Bashkuara të Amerikës është hapur lufta kundër drogave dhe ajo që e ka deklaruar këtë ka qenë Nora Volkaw, drejtoreshë e institutit "Drag Abuse" të Institutit Ndërkombëtar të Shëndetit.
Psikiatre dhe neuroshkencëtare me famë botërore, Volkow ka treguar se te drogat janë verifikuar ndryshime fizike në reagimet cerebrale, të cilat janë të përfshira në arsye, vendosmëri dhe kënaqësi. Duke punuar për ciklin e dopaminës, një neurotransmetues ka treguar se sasitë e pranishme në trurin e një individi mund të luajnë një rol të rëndësishëm në përcaktimin e përgjegjësisë së saj në marrjen e drogës dhe që ulja e disa substancave si acidi "gama aminobutyric" dhe "glutamato" mund ta mjekojnë sëmundjen. Rezultati i kërkimeve të saj ka shërbyer për të stimuluar atë që mund të jetë përshkruar si një hap ndaj substancës, e cila është e aftë të kurojë të droguarit. Nora Volkaw ka dhënë një intervistë për ta shpjeguar më mirë këtë fenomen.
Droga është një sëmundje e trurit?
Mbërritja e rezonancës magnetike dhe teknika të tjera të një parashikimi të kompjuterizuar të proceseve fiziologjike në jetesë na kanë lejuar të kërkojmë në trurin e personave të sëmurë nga e keqja. ثshtë konfirmuar se bëhet fjalë për një shqetësim fiziologjik, që influencon në proceset cerebrale, të cilat rregullojnë arsyen, mënyrën në të cilën merren vendimet dhe mekanizmat që parandalojnë mënyrën e të sjellurit. Jo vetëm këtë, por edhe arritjen e përparimit në mënyrën e të mësuarit. Kështu konsolidojmë informacionet dhe arkivojmë eksperiencat.
Cilat janë mosfunksionimet cerebrale që shkaktojnë drogat?
Në fillimin e drogës ndërhyjnë shumë hapësira të trurit dhe shumë mosbalancime kimike të ndryshme. Ndryshimet më të fsheha janë ato që mund t‘i interesojnë sistemit të dopaminës, një neurotransmetues shumë i rëndësishëm, sepse është i përfshirë në uljen dhe rregullimin e aktiviteteve të hapësirave cerebrale të cilat marrin pjesë në precizionin e kënaqësisë dhe të dhimbjes dhe drejtojnë përgjigjen shpërblyese të sjelljes tonë. Dopamina influencon edhe në hapësirat e trurit, të cilat janë përgjegjëse të përgjigjes emocionale dhe që kontrollojnë dëshirat dhe pasionet tona. Gjithashtu dopamina është e përshirë edhe në përgjigjen e menjëhershme të stimujve emocionalë dhe ambientalë; luan një rol të rëndësishëm në kujtesë. Pra, dopamina është një nga neurotransmetuesit parësorë dhe një prej përzierësve kimikë që goditet më shumë nga përdorimi i drogave. Nëse shqetësohet dopamina, shqetësohen të gjitha hapësirat përgjegjëse të sjelljeve që përshkruam deri tani.
Në cilën mënyrë sistemi i dopaminës goditet nga përdorimi i drogave dhe çfarë ndërhyrjesh mund të përdoren për të ristabilizuar ciklin natyral?
Celulat që prodhojnë dopaminën janë zakonisht të aktivizuara nga ngjarje të rëndësishme nga shumë pikëpamje. Një gjë që shkakton kënaqësi është një ngjarje e dukshme, të njëjtën gjë mund të themi edhe për atë që provokon dhimbje. Celulat e dopaminës, të aktivizuara një herë, e shtyjnë trurin të përgjigjet ndaj stimulit. Nëse një fakt është shumë i kënaqshëm, celulat e dopaminës aktivizohen dhe i komunikojnë trurit që është e nevojshme të përgjigjet në mënyrë pohuese të plotë. Për shembull: nëse Ajo, që është një person i shëndoshë, takon një mik, sistemi i saj i dopaminës aktivizohet dhe i dërgon një mesazh trurit duke i komunikuar se është e nevojshme të arrijë kënaqësinë e plotë nga ai stimul. Sepse ndodh kjo gjë: ajo adopton një sërë strategjish- do ta vonojë rikthimin e tij në vendin e punës, në shtëpi ose në shkollë -për ta mbajtur veten me mikun. Nëse ndërhyn me sistemin e dopaminës, çekuilibrohen edhe sjelljet natyrale, si dashuria për fëmijët ose dashuria për nusen, apo instinktet e tjera, të cilat janë të rëndësishme për mbijetesën. Kur pretendohen droga si kokaina, marijuana apo alkooli, krijohet një konkurrencë e brendshme për aktivizimin e sistemit të dopaminës: aktivizimi i shkaktuar nga drogat është më i fuqishëm dhe më i qëndrueshëm se ai i prodhuar nga stimujt natyralë, aktivizimi i shkaktuar nga droga paraardhëse dhe ajo pasardhëse nga aktivizuesit natyralë. Përdoruesi i drogës në fund nuk i përgjigjet më stimulit natyral, por vazhdon të reagojë ndaj stimulit të drogës. Fillon kështu një rreth vicioz dhe për të motivuar një person duhet të ndërhyjnë stimuj më të fuqishëm se ata natyralë.
Kërkuesit janë në kapje të molekulave të afta që luftojnë këtë efekt. اfarë ka në horizont?
Dy përbërës shumë premtues, gaba dhe glutamato, që janë të afta të ngacmojnë neuronet. Ndërsa gaba në kundërshtim është penguesi kryesor i tyre, le të themi që glutamato i shërben trurit si përshpejtues i motorit dhe gaba është njësoj sikur të jetë frena. Kështu, kur përdoret gaba celulat nuk ngacmohen, ndërkohë që reagojnë fort kur përdoret glutamato. Të gjithë përbërësit së bashku kërkojnë të kompensojnë efektin e drogave në tru. Në shumë raste gaba arrin të zvogëlojë kapacitetin cerebral për të reaguar në mënyrë graduale ndaj stimulit të drogës.
Dhe në këtë rast çfarë ndodh?
Marrim si shembull përgjigjen normale të trurit njerëzor ndaj një dëshire. Shpesh herë na ndodh të shikojmë diçka që duam, por jo gjithmonë reagojmë në mënyrë të vetëdijshme; shumë herë vendosim të bëjmë më pak gjëra për shumë arsye. Në këtë moment është gaba ajo që vepron. Duke mos lejuar efektet, personi do të ketë vështirësi për të kontrolluar intensitetin e dëshirës në zotërim dhe kjo do të shkatërrohet. Një nga hapësirat ngacmuese të kërkimit për ilaçet direkte në mjekimin e të droguarve është ajo relative ndaj përdorimit të ilaçeve që zhvillojnë koncentrimin e gaba-s në tru. Në përgjithësi ilaçet për të trajtuar epilepsinë, apo miorilassanti, si "topiramato" dhe "balclofen" funksionojnë më së miri në ristabilizimin e ekuilibrit të gaba-s dhe japin rezultate të kënaqshme në mjekimin e të alkoolizuarve dhe të atyre që marrin kokainë.
Psikiatre dhe neuroshkencëtare me famë botërore, Volkow ka treguar se te drogat janë verifikuar ndryshime fizike në reagimet cerebrale, të cilat janë të përfshira në arsye, vendosmëri dhe kënaqësi. Duke punuar për ciklin e dopaminës, një neurotransmetues ka treguar se sasitë e pranishme në trurin e një individi mund të luajnë një rol të rëndësishëm në përcaktimin e përgjegjësisë së saj në marrjen e drogës dhe që ulja e disa substancave si acidi "gama aminobutyric" dhe "glutamato" mund ta mjekojnë sëmundjen. Rezultati i kërkimeve të saj ka shërbyer për të stimuluar atë që mund të jetë përshkruar si një hap ndaj substancës, e cila është e aftë të kurojë të droguarit. Nora Volkaw ka dhënë një intervistë për ta shpjeguar më mirë këtë fenomen.
Droga është një sëmundje e trurit?
Mbërritja e rezonancës magnetike dhe teknika të tjera të një parashikimi të kompjuterizuar të proceseve fiziologjike në jetesë na kanë lejuar të kërkojmë në trurin e personave të sëmurë nga e keqja. ثshtë konfirmuar se bëhet fjalë për një shqetësim fiziologjik, që influencon në proceset cerebrale, të cilat rregullojnë arsyen, mënyrën në të cilën merren vendimet dhe mekanizmat që parandalojnë mënyrën e të sjellurit. Jo vetëm këtë, por edhe arritjen e përparimit në mënyrën e të mësuarit. Kështu konsolidojmë informacionet dhe arkivojmë eksperiencat.
Cilat janë mosfunksionimet cerebrale që shkaktojnë drogat?
Në fillimin e drogës ndërhyjnë shumë hapësira të trurit dhe shumë mosbalancime kimike të ndryshme. Ndryshimet më të fsheha janë ato që mund t‘i interesojnë sistemit të dopaminës, një neurotransmetues shumë i rëndësishëm, sepse është i përfshirë në uljen dhe rregullimin e aktiviteteve të hapësirave cerebrale të cilat marrin pjesë në precizionin e kënaqësisë dhe të dhimbjes dhe drejtojnë përgjigjen shpërblyese të sjelljes tonë. Dopamina influencon edhe në hapësirat e trurit, të cilat janë përgjegjëse të përgjigjes emocionale dhe që kontrollojnë dëshirat dhe pasionet tona. Gjithashtu dopamina është e përshirë edhe në përgjigjen e menjëhershme të stimujve emocionalë dhe ambientalë; luan një rol të rëndësishëm në kujtesë. Pra, dopamina është një nga neurotransmetuesit parësorë dhe një prej përzierësve kimikë që goditet më shumë nga përdorimi i drogave. Nëse shqetësohet dopamina, shqetësohen të gjitha hapësirat përgjegjëse të sjelljeve që përshkruam deri tani.
Në cilën mënyrë sistemi i dopaminës goditet nga përdorimi i drogave dhe çfarë ndërhyrjesh mund të përdoren për të ristabilizuar ciklin natyral?
Celulat që prodhojnë dopaminën janë zakonisht të aktivizuara nga ngjarje të rëndësishme nga shumë pikëpamje. Një gjë që shkakton kënaqësi është një ngjarje e dukshme, të njëjtën gjë mund të themi edhe për atë që provokon dhimbje. Celulat e dopaminës, të aktivizuara një herë, e shtyjnë trurin të përgjigjet ndaj stimulit. Nëse një fakt është shumë i kënaqshëm, celulat e dopaminës aktivizohen dhe i komunikojnë trurit që është e nevojshme të përgjigjet në mënyrë pohuese të plotë. Për shembull: nëse Ajo, që është një person i shëndoshë, takon një mik, sistemi i saj i dopaminës aktivizohet dhe i dërgon një mesazh trurit duke i komunikuar se është e nevojshme të arrijë kënaqësinë e plotë nga ai stimul. Sepse ndodh kjo gjë: ajo adopton një sërë strategjish- do ta vonojë rikthimin e tij në vendin e punës, në shtëpi ose në shkollë -për ta mbajtur veten me mikun. Nëse ndërhyn me sistemin e dopaminës, çekuilibrohen edhe sjelljet natyrale, si dashuria për fëmijët ose dashuria për nusen, apo instinktet e tjera, të cilat janë të rëndësishme për mbijetesën. Kur pretendohen droga si kokaina, marijuana apo alkooli, krijohet një konkurrencë e brendshme për aktivizimin e sistemit të dopaminës: aktivizimi i shkaktuar nga drogat është më i fuqishëm dhe më i qëndrueshëm se ai i prodhuar nga stimujt natyralë, aktivizimi i shkaktuar nga droga paraardhëse dhe ajo pasardhëse nga aktivizuesit natyralë. Përdoruesi i drogës në fund nuk i përgjigjet më stimulit natyral, por vazhdon të reagojë ndaj stimulit të drogës. Fillon kështu një rreth vicioz dhe për të motivuar një person duhet të ndërhyjnë stimuj më të fuqishëm se ata natyralë.
Kërkuesit janë në kapje të molekulave të afta që luftojnë këtë efekt. اfarë ka në horizont?
Dy përbërës shumë premtues, gaba dhe glutamato, që janë të afta të ngacmojnë neuronet. Ndërsa gaba në kundërshtim është penguesi kryesor i tyre, le të themi që glutamato i shërben trurit si përshpejtues i motorit dhe gaba është njësoj sikur të jetë frena. Kështu, kur përdoret gaba celulat nuk ngacmohen, ndërkohë që reagojnë fort kur përdoret glutamato. Të gjithë përbërësit së bashku kërkojnë të kompensojnë efektin e drogave në tru. Në shumë raste gaba arrin të zvogëlojë kapacitetin cerebral për të reaguar në mënyrë graduale ndaj stimulit të drogës.
Dhe në këtë rast çfarë ndodh?
Marrim si shembull përgjigjen normale të trurit njerëzor ndaj një dëshire. Shpesh herë na ndodh të shikojmë diçka që duam, por jo gjithmonë reagojmë në mënyrë të vetëdijshme; shumë herë vendosim të bëjmë më pak gjëra për shumë arsye. Në këtë moment është gaba ajo që vepron. Duke mos lejuar efektet, personi do të ketë vështirësi për të kontrolluar intensitetin e dëshirës në zotërim dhe kjo do të shkatërrohet. Një nga hapësirat ngacmuese të kërkimit për ilaçet direkte në mjekimin e të droguarve është ajo relative ndaj përdorimit të ilaçeve që zhvillojnë koncentrimin e gaba-s në tru. Në përgjithësi ilaçet për të trajtuar epilepsinë, apo miorilassanti, si "topiramato" dhe "balclofen" funksionojnë më së miri në ristabilizimin e ekuilibrit të gaba-s dhe japin rezultate të kënaqshme në mjekimin e të alkoolizuarve dhe të atyre që marrin kokainë.
