Jeta
Anëtar i Respektuar
UNESCO është organizata më e madhe ndërqeveritare e cila është e angazhuar në nivel ndërkombëtar në sektorët e edukimit, shkencës dhe kulturës. Ajo është një organizatë e veçantë, që i përket familjes së madhe të Kombeve të Bashkuara. „Ndërqeveritare“ do të thotë: ajo është krijuar me iniciativën e shteteve dhe shtetet janë anëtarët e saj. UNESCO ka sot 191 shtete anëtare, të cilat ndajnë edhe shpenzimet mes tyre. Buxheti i zakonshëm për vitet 2004 dhe 2005 arrin te diçka më shumë se 600 milionë dollarë. Selia e saj qendrore është në Paris dhe në të gjithë botën kjo organizatë ka mbi 50 zyra të vetat dhe, natyrisht, projekte të panumërta.
Një vështrim i përgjithshëm dhe i plotë rreth kësaj organizate gjigante do të ishte i pamundur në këtë kontekst. Por do të doja t’ Ju udhëhiqja drejt UNESCO-s, t’Ju hapja paksa derën duke mundësuar kështu të hidhni një vështrim dhe ndoshta të hyni në një botë, që – edhe pse e huaj dhe e largët ndan me ne të njëjtat qëllime dhe vlera bazë dhe që me siguri mund të jetë e dobishme nga pikëpamja praktike për punën tonë, edukimin demokratik. UNESCO është e pranishme në Evropën Juglindore, megjithëse jo në masën e dëshiruar. Pra më poshtë do të doja t’Ju shpjegoja shkurtimisht, çfarë përfaqëson UNESCO, si dhe t’Ju tregoj me anë shembujsh konkretë, se në cilat fusha vepron dhe si punon kjo organizatë e si mund të kontaktoni me UNESCO-n.
UNESCO – një organizatë e veçantë e Kombeve të Bashkuara
Në dallim nga organet e veçanta të Kombeve të Bashkuara (p.sh. UNICEF und UNHCR) UNESCO është një organizatë e veçantë me një profil juridik dhe me një buxhet të vetin. Por mes saj dhe kombeve të Bashkuara ka një lidhje kontraktore.
Historia e UNESCO-s filloi që gjatë Luftës së Dytë Botërore në vitin 1942 kur Ministrat e Arsimit te Aleatëve u takuan me njëri-tjetrin dhe shkëmbyen mendime në lidhje me mënyrën se si do të mund të rindërtoheshin sistemet e edukimit të vendeve të tyre pas mbarimit të luftës. Në nëntor të vitit 1942, pra, pak pas mbarimit të luftës, 37 vende morën vendimin e krijimit të UNESCO-s. Kjo organizatë e re do të duhej të kontribuonte para së gjithash në nxitjen e kulturës së paqes. Kohë pas kohe shtoheshin anëtarë të rinj. Sot numri i anëtarëve është 191, dhe këta janë të gjithë anëtarë të Kombeve të Bashkuara.
Veçoria e kësaj organizate është struktura e saj demokratike: të gjitha shtetet anëtare kanë të ashtuquajturat Komisione Kombëtare. Përfaqësuesit e tyre mblidhen çdo dy vjet në Paris në Asamblenë e Përgjithshme, ku merren edhe vendimet më të rëndsishme sipas parimit „një vend – një votë“.
Një vështrim i përgjithshëm dhe i plotë rreth kësaj organizate gjigante do të ishte i pamundur në këtë kontekst. Por do të doja t’ Ju udhëhiqja drejt UNESCO-s, t’Ju hapja paksa derën duke mundësuar kështu të hidhni një vështrim dhe ndoshta të hyni në një botë, që – edhe pse e huaj dhe e largët ndan me ne të njëjtat qëllime dhe vlera bazë dhe që me siguri mund të jetë e dobishme nga pikëpamja praktike për punën tonë, edukimin demokratik. UNESCO është e pranishme në Evropën Juglindore, megjithëse jo në masën e dëshiruar. Pra më poshtë do të doja t’Ju shpjegoja shkurtimisht, çfarë përfaqëson UNESCO, si dhe t’Ju tregoj me anë shembujsh konkretë, se në cilat fusha vepron dhe si punon kjo organizatë e si mund të kontaktoni me UNESCO-n.
UNESCO – një organizatë e veçantë e Kombeve të Bashkuara
Në dallim nga organet e veçanta të Kombeve të Bashkuara (p.sh. UNICEF und UNHCR) UNESCO është një organizatë e veçantë me një profil juridik dhe me një buxhet të vetin. Por mes saj dhe kombeve të Bashkuara ka një lidhje kontraktore.
Historia e UNESCO-s filloi që gjatë Luftës së Dytë Botërore në vitin 1942 kur Ministrat e Arsimit te Aleatëve u takuan me njëri-tjetrin dhe shkëmbyen mendime në lidhje me mënyrën se si do të mund të rindërtoheshin sistemet e edukimit të vendeve të tyre pas mbarimit të luftës. Në nëntor të vitit 1942, pra, pak pas mbarimit të luftës, 37 vende morën vendimin e krijimit të UNESCO-s. Kjo organizatë e re do të duhej të kontribuonte para së gjithash në nxitjen e kulturës së paqes. Kohë pas kohe shtoheshin anëtarë të rinj. Sot numri i anëtarëve është 191, dhe këta janë të gjithë anëtarë të Kombeve të Bashkuara.
Veçoria e kësaj organizate është struktura e saj demokratike: të gjitha shtetet anëtare kanë të ashtuquajturat Komisione Kombëtare. Përfaqësuesit e tyre mblidhen çdo dy vjet në Paris në Asamblenë e Përgjithshme, ku merren edhe vendimet më të rëndsishme sipas parimit „një vend – një votë“.
