Udhetimi i deshires

Jeta

Jeta

Anëtar i Respektuar
Ne secilin nga ne ekziston nje etje ne zemer.
Shpesh shkon pa u vene re, shpesh nuk i veme dot nje emer dhe pjesen me te madhe te kohes qendron ne thellesi te qenies sone.
Eshte kjo etja per jeten qe kemi enderruar, per jeten sic mendojme se duhet te ishte.

A nuk kerkojme te gjithe nje gje te tille?

Ne pergjithesi, te gjithe ne perjetojme te njejten dileme: zemrat tona jane te bindura se jemi krijur per dicka me te mire. Ne e kerkojme kete lloj jete, por nuk e gjejme.
Mund te kemi patur raste kur kemi thene me vete: "Me ne fund! Kjo eshte ajo per te cilen jam krijuar", por me tutje nuk ka ecur.

Cfare mund te bejme atehere?

A mos valle duhet ta kuptojme arsyen pse na duket sikur gjerat nuk jane sic duhet te jene?

A duhet te heqim dore nga kerkimi per te arritur deri tek synimet tona, pavaresisht pengesave qe na dalin para?
 
Per mendimin tim duhet vetem te perpiqemi qe te arrim tek ajo fraze "Me ne fund!Kjo eshte ajo per te cilen jam krijuar"
Por edhe nese arrim te themi kete nuk ma merr mendja se ndonjeri do ndalet sepse pas atij qellimi ka edhe 100 te tjere te cilet duhen ndjekur,keshtuqe duhet te vazhdosh gjithmone perpara pavarsisht nga cdo pengese pavarsisht nga cdo gje,sepse gjerat i kemi ne ne dore edhe asnje tjeter ne jemi pronaret e jetes sone keshtuqe nese duam apo jo tja arrim qellimeve varet vetem nga ne edhe jo nga pengesat rruges.
 
Asnjehere nuk e dim se cfare ka ofruar e ardhmja per ne.
Nje e ardhme ku gjithcka eshte e mundur.

Shume gjera me kane deshperuar, por gjithmone kam ecur me kembe ne toke dhe kam shpresuar dhe kam patur perhere besimin e forte qe ndikon ne ate qe une dua te arrij. E shikoj te ardhmen time me nje parandjenje te lumtur, dhe asnjehere te zymte.

Jeta ime e tanishme nuk eshte nje beteje e kote, por nje mjet per te mbledhur si thesar te sigurt per veten nje baze te shkelqyer per te ardhmen ne menyre qe arritjet te behen reale dhe mos te ngelen vetem shpresa.

Asnjehere nuk duhet te heqim dore pavarsisht pengesave qe na dalin, duhet te stervitemi t'i kapercejme dhe nese rrezohemi te gjejme forcen per t'u ngritur.
 
Gjat "rruges sone ne fazat e jetes" ne transformohemi ne njefar menyre
Ne fillim, ideali jone eshte mbi gjithcka, vullneti dhe endrrat e forta per t arrit qellimin "injorojn" cdo penges te mundshme ... Derisa ne nje moment marim "goditjen pare" te forte e cila na ben ta gjejm veten te dobet krahas pengesave, jo gjithcka eshte ne doren tone, jo gjithkush vlerson aftesit, zotesin e individit..pra thjesht "zgjohemi" dhe kuptojm se jetojme ne nje bote ku padrejtesit dominojn dhe perseri e gjejm veten shume te vogel perball lemsheve te krijuara prej dekadash...

Por , cuditerisht, e gjith ajo dhimbje i gjith ai zhgenjim qe perjetojm ne perballjen tone me realitetin e hidhur , kthehet ne nje force, ne nje force et madhe e cila ben qe te mos ndalojm ne asnje cast perpara cdo padrejtesie , cdo pengese qe mund te hasim gjat rruges "jete"... Eshte kjo force qe shpesh tejkalon edhe pengesat me te pakalueshme, dhe qe na ben te jemi me afer qellimeve tona..dhe sido qe te ecin gjerat, te pakten na qeteson fakti qe ne dham maximumin tone.........
 
Pe: Udhetimi i deshires

Kujtojem te kaluaren jetojem te tashmen dhe Udhtojm ne te ardhmen .... Te perpiqemi te bejm me te miren te mundohemi dhe te punojem per te arrit deri tek fjala me ne fund ja arrita qellimit per te cilin jam krijuar........
 
Duhet të kyçeni ose të regjistroheni për t'u përgjigjur.

Konkursi Letërsisë

  • 1-Nje veshtrim, nje dashuri.

    Votat: 1 12.5%

  • 2-Agim shpërthyes

    Votat: 1 12.5%

  • 3-Për të voglën

    Votat: 1 12.5%

  • 4-Qiriu pa fjalë

    Votat: 3 37.5%

  • 5-Për të satën herë ….

    Votat: 1 12.5%

  • 6-Tik tak.

    Votat: 0 0.0%

  • 7-Nuk je më vetëm.

    Votat: 1 12.5%
See comments…
Back
Top