Si reagoni perpara dhunes?

Nisur nga cdo mendim dhuna eshte e patolerueshme.Normale ska asesi diskutimi te jete ndryshe.
Po flase ne pergjithesi nga ckam pare e degjuar gjate jetes sime.
Ndergjegjesimi eshte rrit goxha kohet e fundit dhe shume e shume gra,femije apo qofte dhe burra kane filluar te reagojne forte ndaj ketij fenomeni.,por ketu nis problemi me i madh.Ligji,shteti?!
Sa e mbron ai te dhunuarin,sepse kalvari i vuajtjeve perforcohet me shume nese gjerat behen publike.
Rastet me te keqija dhe vertete alarmante jane ato raste kur justifikohet dhuna.Tmerr!
Dhe vete i dhunuari gjen arsye e argumenta qe ti justifikoj ato. Me duken raste te pashpresa per ndergjegjesim.
Do kundershtoja @Moonlight edhe pse eshte ne nje linje te drejte.
Une jam rrit nga prinder te skajshem ne mendime ,njeri tolerant dhe mirekuptues,tjetri autoritar absolut dhe pro ndonje shpulle .Sigurisht qe une si femije kapricoz sa e sa te tilla kam ngrene.E kam justifikuar,por nuk jam bere pale me dhunen sepse une nuk e justifikoj dot tek femijet e mi dhunen.Cdo gje vleresohet kur njohurite tona maturohen.
Karaketeret e dobeta gjejne sjellje shabllon dhe i praktikojne.
 
Unë për fat timin jam ritur në një familje plot dashuri dhe mirësi. Nga nënë mbi toleruese dhe baba komunist i pashëruar, po që duart i ka përdorur vetëm për ledhatime. Por nuk mund të them se nuk kam takuar dhunën gjatë jetës (me format që ajo ka). Ajo që më bën krenare sot është se nuk lejova të bëhem mjet shfryerje e dhunës së askujt. Pa marë parasysh sakrificat në vazhdim.
Ne si femra jemi shumë më të forta sa që e mendojmë.
 
Redaktimi i fundit:
Budallenjte u besojn kollaj iluzioneve .. e keshtu mund tja gjesh anen dhe dhunes..sepse sigurisht kta lloj njerezish kan probleme psikologjike...por e verteta esht qe smund te zgjas kjo gjithmon esht teper zhgenjyese .
Vjen nje moment dhe zgjidhja gjendet dhe po te jet e fundit , esht e paevitueshme.
 
Nisur nga cdo mendim dhuna eshte e patolerueshme.Normale ska asesi diskutimi te jete ndryshe.
Po flase ne pergjithesi nga ckam pare e degjuar gjate jetes sime.
Ndergjegjesimi eshte rrit goxha kohet e fundit dhe shume e shume gra,femije apo qofte dhe burra kane filluar te reagojne forte ndaj ketij fenomeni.,por ketu nis problemi me i madh.Ligji,shteti?!
Sa e mbron ai te dhunuarin,sepse kalvari i vuajtjeve perforcohet me shume nese gjerat behen publike.
Rastet me te keqija dhe vertete alarmante jane ato raste kur justifikohet dhuna.Tmerr!
Dhe vete i dhunuari gjen arsye e argumenta qe ti justifikoj ato. Me duken raste te pashpresa per ndergjegjesim.
Do kundershtoja @Moonlight edhe pse eshte ne nje linje te drejte.
Une jam rrit nga prinder te skajshem ne mendime ,njeri tolerant dhe mirekuptues,tjetri autoritar absolut dhe pro ndonje shpulle .Sigurisht qe une si femije kapricoz sa e sa te tilla kam ngrene.E kam justifikuar,por nuk jam bere pale me dhunen sepse une nuk e justifikoj dot tek femijet e mi dhunen.Cdo gje vleresohet kur njohurite tona maturohen.
Karaketeret e dobeta gjejne sjellje shabllon dhe i praktikojne.
Me pak fjale nese lexon nder rreshta ate kam thene e une....
:)
 
Une kam 1 pyetje: Ku e ka kufirin dhuna?!
A quhet dhune ndonje shuplake qe ja jep femise kur ai nga nervat te perplas ne toke laptopin, apo goten e ujit? Apo kur ti i thua cohu vishu per shkolle. I flet 20 min dhe prap nuk reagon vetem sepse veshi golfin qe sdonte me e vesh?! . E mer dhe e con me zor,quhet dhune?!
 
Une kam 1 pyetje: Ku e ka kufirin dhuna?!
A quhet dhune ndonje shuplake qe ja jep femise kur ai nga nervat te perplas ne toke laptopin, apo goten e ujit? Apo kur ti i thua cohu vishu per shkolle. I flet 20 min dhe prap nuk reagon vetem sepse veshi golfin qe sdonte me e vesh?! . E mer dhe e con me zor,quhet dhune?!
Asnje ste detyron te behesh nene.
Eshte zgjedhje te behesh prind.
Ka "denime",hiqi tv..lojrat...

Gje e gabuar eshte te mendosh qe gjerat e vogla nuk influencojne te femija. Trajtohen si me te vegjel se sa jane realisht e nuk kemi menyre komunikimi me ato.

Kjo ,jo sepse jam vete prind por e rrethuar nga kalamajt dhe duhet te dish ti menaxhosh e te mesosh nga gabimet qe bejne te tjeret.
 
Une kam 1 pyetje: Ku e ka kufirin dhuna?!
A quhet dhune ndonje shuplake qe ja jep femise kur ai nga nervat te perplas ne toke laptopin, apo goten e ujit? Apo kur ti i thua cohu vishu per shkolle. I flet 20 min dhe prap nuk reagon vetem sepse veshi golfin qe sdonte me e vesh?! . E mer dhe e con me zor,quhet dhune?!
Kjo esht "vanilla" para asaj qe heqin ca familje
 
Asnje ste detyron te behesh nene.
Eshte zgjedhje te behesh prind.
Ka "denime",hiqi tv..lojrat...

Gje e gabuar eshte te mendosh qe gjerat e vogla nuk influencojne te femija. Trajtohen si me te vegjel se sa jane realisht e nuk kemi menyre komunikimi me ato.

Kjo ,jo sepse jam vete prind por e rrethuar nga kalamajt dhe duhet te dish ti menaxhosh e te mesosh nga gabimet qe bejne te tjeret.

E sqaruar mjaft mirë.?
Por nuk mbaron këtu!
Flas nga përvoja, kur fëmija sa do i edukuar drejtë nga prindërit, një ditë në rrugë apo shkollë do takojë dhunën. Dhe sa e vështirë është të bindësh fëmijën se nuk duhet përgjigjur në të njëjtën mënyrë edhe pse faji ishte i dikuj tjetër!
Dua të them se qëndrimi kundër dhunës është një proces i gjatë jetësor dhe nuk duhet të luhatesh as në momentet më të vështira.

p.s. ndjesë që të huazova mendimin ?
 
Asnje ste detyron te behesh nene.
Eshte zgjedhje te behesh prind.
Ka "denime",hiqi tv..lojrat...

Gje e gabuar eshte te mendosh qe gjerat e vogla nuk influencojne te femija. Trajtohen si me te vegjel se sa jane realisht e nuk kemi menyre komunikimi me ato.

Kjo ,jo sepse jam vete prind por e rrethuar nga kalamajt dhe duhet te dish ti menaxhosh e te mesosh nga gabimet qe bejne te tjeret.

Okay jo shuplake apo ta ngresh me zor. E marim verbale. I ngren zerin, apo i thua: Bej keshtu ose s'ke kete sic thua ti. Ti serish po e detyron. Une kwte me denime e praktikoj dhe vete, sepse jo gjithmone fmia do te te bindet ne cdo gje, edhe pse mundohem ta evitoj sa t'mundem pasi me duket dhune psikologjike. Nga ana tjeter, Nuk eshte pergjigje te thuash s'te detyroi njeri te behesh prind. Prind do behen shumica e cifteve te martuar. Pluuus ti pa u bere prind as nuk ja ke idene e sfidave.
 
Une kam 1 pyetje: Ku e ka kufirin dhuna?!
A quhet dhune ndonje shuplake qe ja jep femise kur ai nga nervat te perplas ne toke laptopin, apo goten e ujit? Apo kur ti i thua cohu vishu per shkolle. I flet 20 min dhe prap nuk reagon vetem sepse veshi golfin qe sdonte me e vesh?! . E mer dhe e con me zor,quhet dhune?!
Të detyrosh fëmijën që ende është në proces zhvillimi dhe edukate nuk kategorizohet aspak dhunë! Së paku jo këtu ku jetoj unë. Mënyra se si e detyron mund të diskutohet në një temë tjetër ?
 
Une kam 1 pyetje: Ku e ka kufirin dhuna?!
A quhet dhune ndonje shuplake qe ja jep femise kur ai nga nervat te perplas ne toke laptopin, apo goten e ujit? Apo kur ti i thua cohu vishu per shkolle. I flet 20 min dhe prap nuk reagon vetem sepse veshi golfin qe sdonte me e vesh?! . E mer dhe e con me zor,quhet dhune?!

quhet disipline
Une besoj ne denime take away privileges

ps. Per pergjigjen me lart I agree with you nothing comes easy.
Nuk duhet patjeter ta provojme ne kurrizin tone qe te japim nje mendim apo ide! Pastaj dhuna eshte ne forma te ndryshme.

from me nga kolltuku lol
 
Të detyrosh fëmijën që ende është në proces zhvillimi dhe edukate nuk kategorizohet aspak dhunë! Së paku jo këtu ku jetoj unë. Mënyra se si e detyron mund të diskutohet në një temë tjetër ?

mua me kane bere me diplome me zor ata te mite
Kisha vizione te tjera une

still I’m grateful
 
Okay jo shuplake apo ta ngresh me zor. E marim verbale. I ngren zerin, apo i thua: Bej keshtu ose s'ke kete sic thua ti. Ti serish po e detyron. Une kwte me denime e praktikoj dhe vete, sepse jo gjithmone fmia do te te bindet ne cdo gje, edhe pse mundohem ta evitoj sa t'mundem pasi me duket dhune psikologjike. Nga ana tjeter, Nuk eshte pergjigje te thuash s'te detyroi njeri te behesh prind. Prind do behen shumica e cifteve te martuar. Pluuus ti pa u bere prind as nuk ja ke idene e sfidave.
Po flas ne pergjithesi..dhe stu drejtova personalisht.

Por shih pasdite njoh prindin nene...qe eshte e rrepte. Nuk di menyre tj si ta bind ia ben,dhe i fut friken me te bertitura.
Goca me mua kishte sh veshtiresi ne fillim sepse duke i folur bute...nuk arrite te kuptonte se ne cf shkalle isha serioze.
Pra arrinte te kaptonte seriozitetin vetem me te bertitura.
Kam me sh se 7 muaj qe i them te njejten gje cdo dite sepse eshte e afte te kuptoje diferencen...por autoriteti qe ka ne shtepi i eshte imponuar si sistem jetese.
Une e kuptoj prindi ska nerva..lodhja..stresi etj..por une flas cfare femija arrin te konceptoje pastaj.


Sdi sa e qarte jam :)
 
@Daisy edhe unë preferoja Jurën dhe Letërsinë. Por mu imponua mjeksia pa dhunë, pa të drejtën e vetëzgjedhjes.
Sot jam dhe unë falenderuese sepse asgjë dhe askush s’më ndal të vazhdoj në drejtimin që dua unë vetë.
 
Si reagoj? S'do e toleroja dike qe eshte i dhunshem ndaj meje, se ashtu fillon me nje ngritje zeri ktu, nje shuplake atje kshu qe eshte e rendesishme ti njohesh kto red flags qe ne fillim.
 
Duhet te dime te ndajme kuptimet e fjales dhune sepse ajo perfshin nje game te gjere veprimesh.
Po verej qe po cilesohet si dhune e mirfillte nje shpulle e prindit ndaj femijes dhe kjo eshte tej mase e gabuar mendoj une.

Le te dale nje i brezit tone, flas over 30 dhe te me thoje qe kurre ne jeten e tij s'ka marre nje shpulle nga njeri apo tjetri prind?!
Ama, kjo nuk mund te kategorizohet si dhune edhe pse nuk eshte aspak e mire.
Me pas duhet analizuar edhe kalimi nga njeri brez tek tjetri.
Sa me shume kalojne vitet dhe njeriu ndryshon ashtu sic ndryshojne edhe brezat e per pasoje edhe mendimet apo "ushqyerja" e "si edukohet nje femije" tek ta.

Sa i perket dhunes se mirfillte, Burri qe dhunon gruan dhe anasjelltas apo gruaja qe dhunon femijen ne publik etj etj, jam absolutisht kunder dhe personalisht ne shume raste jam munduar te futem ne mes.

Dhuna nuk eshte kurre e mire e cilado lloji qofte!
Femija seshte prone e jotja.
Ti ke nje mison ta sjellesh ne jete ta edukosh e te kujdesesh per te. Aq.
 
Po flas ne pergjithesi..dhe stu drejtova personalisht.

Por shih pasdite njoh prindin nene...qe eshte e rrepte. Nuk di menyre tj si ta bind ia ben,dhe i fut friken me te bertitura.
Goca me mua kishte sh veshtiresi ne fillim sepse duke i folur bute...nuk arrite te kuptonte se ne cf shkalle isha serioze.
Pra arrinte te kaptonte seriozitetin vetem me te bertitura.
Kam me sh se 7 muaj qe i them te njejten gje cdo dite sepse eshte e afte te kuptoje diferencen...por autoriteti qe ka ne shtepi i eshte imponuar si sistem jetese.
Une e kuptoj prindi ska nerva..lodhja..stresi etj..por une flas cfare femija arrin te konceptoje pastaj.


Sdi sa e qarte jam :)

Ti je sh e qarte, por ta thash si rast qe mua kjo take away privilegjes me duket po ashtu dhune.
Ndonjehere per te kuptuar ku gabon duhet te distancohesh e te shohesh nga larg panoramen e madhe. Arsyeja pse mund ti bertasesh apo gjuash apo ta denosh femine duke i marre dicka, nuk lidhet domosdoshmerisht me t'mos pasjen e nervave por pikerisht per ta disiplinuar. Ka sh menyra qe prindi mund te perdore dhe per cdo menyre me beso qe ne fund te dites thote gabova. Une nuk flas per prinder qe s'duan tja dine per ndjenjat e fmise e i rrisin se hajd i bera. Flas per ato qe cdo gje qe bejne e bejne per t'miren e tyre.

Kjo marredhenia qe krijon femia me dike tjeter jo prind eahte gje tjeter. Dhe une dikur u kujdesja ndonjehere per vajzen e shoqes time. Keshtu flisja dhe une.
 
Edhe une te dhashe like per ate qe the por mu duk sikur mu drejtove mbi ate qe thashe.
Patjeter qe tu drejtova ty.
Ti flet per dy plane te kunderta.
Ne njeren thua kemi ngrene te gjithe ndonje shpulle dhe kjo automatikisht te con te perserisesh te njejten gje,ne anen tjeter se quan dhune.
E quan te justifikueshme.
 
Ti je sh e qarte, por ta thash si rast qe mua kjo take away privilegjes me duket po ashtu dhune.
Ndonjehere per te kuptuar ku gabon duhet te distancohesh e te shohesh nga larg panoramen e madhe. Arsyeja pse mund ti bertasesh apo gjuash apo ta denosh femine duke i marre dicka, nuk lidhet domosdoshmerisht me t'mos pasjen e nervave por pikerisht per ta disiplinuar. Ka sh menyra qe prindi mund te perdore dhe per cdo menyre me beso qe ne fund te dites thote gabova. Une nuk flas per prinder qe s'duan tja dine per ndjenjat e fmise e i rrisin se hajd i bera. Flas per ato qe cdo gje qe bejne e bejne per t'miren e tyre.

Kjo marredhenia qe krijon femia me dike tjeter jo prind eahte gje tjeter. Dhe une dikur u kujdesja ndonjehere per vajzen e shoqes time. Keshtu flisja dhe une.

take away privileges nuk eshte dhune eshte nje forme disipline.
Denimet funksionojne qe mos te behemi te gjithe te dhunshem, hajdute, vrases, criminela and so on!

I think anyway
 
Duhet te dime te ndajme kuptimet e fjales dhune sepse ajo perfshin nje game te gjere veprimesh.
Po verej qe po cilesohet si dhune e mirfillte nje shpulle e prindit ndaj femijes dhe kjo eshte tej mase e gabuar mendoj une.

Le te dale nje i brezit tone, flas over 30 dhe te me thoje qe kurre ne jeten e tij s'ka marre nje shpulle nga njeri apo tjetri prind?!
Ama, kjo nuk mund te kategorizohet si dhune edhe pse nuk eshte aspak e mire.


Dhuna nuk eshte kurre e mire e cilado lloji qofte!
Patjeter qe tu drejtova ty.
Ti flet per dy plane te kunderta.
Ne njeren thua kemi ngrene te gjithe ndonje shpulle dhe kjo automatikisht te con te perserisesh te njejten gje,ne anen tjeter se quan dhune.
E quan te justifikueshme.


Ku nuk te kuptova??
 
Edhe pse kam dhënë një mendim në këtë temë, dua të shkruaj prapë duke parë dhe debatin që po zhvillohet. Mendoj se nuk meriton të krahasohet koha e mëhershme me të tashmen, për shkak se kanë ndryshuar rrethanat si dhe kushtet në të cilën ne zhvillojmë jetën sot. Dua të marrë një shembull, dy fëmijë të dajës tim, kur bëjnë sherre ua ndalë Play Station, dhe reagimi i të dyve dallon, i madhi e pranon më lehtë, i vogli fillon e qan e më thotë se nuk më do më. A më bënë kjo mua të dhunshëm? Nëse ndaj të dyve kam vepruar njëlloj, mirëpo reagimi ka qenë i dyllojtë. A kam ushtruar dhunë psikologjike, apo kam vepruar si duhet? Besoj që nëse kthehemi në kohë kështu ka qenë edhe më herët, nga një shuplakë, dikush ka reaguar më keq e më shumë. E më pas, tema tjetër në këtë debat do ishte, çfarë efekti ka ndaj personit që reagon më shumë? Si e trajtojmë ne këtë situate dhe çfarë duhet të bëjmë.
 
1-Se kam ngrene une nje shpulle nuk me con mua automatikisht ne perseritje. Kte perseritjen e sajove ti.
Ai ishte nje fakt!
2-Une nuk e justifikova thashe nje tjeter gje.
3-Jo qe s’me ke kuptuar diku por si thone Italianet “Non hai capito un tubo”

Megjithate mendimet e tua.
Okok.
 
Ajo qe me vie mire eshte se paska patur mjafte diskutime serioze dhe nga te gjithe dhuna eshte e denueshme. Ajo qe duhet te kuptojme te gjithe eshte se dhuna nuk njeh gjini, moshe, ngjyre, gjendje ekonomike, profesionale dhe statusore. Pra dhuna eshte prezente cdo dite aty ku jemi ne ne forma te ndryshme.
Perkunder avancimit te ligjeve dhe emancipimit ajo nuk ka arritur te ndalet per te mos thene se ka pesuar vetem transformime ne forme dhe menyre. Pra kjo te jep te kuptosh se ajo eshte mjafte e veshtire per tu eliminuar si fenomen. Menyra me e mire per te ndikuar qe ajo te jete sa me pak ne ambientet tona eshtr te diskutojme hapur per egzistencen dhe pasojat e saja. Pra eshte e rendesishme qe per te te flitet hapur ne cdo moment ndodhje. Mohimi i saj eshte teren mjafte i pleshem qe ajo te zhvillohet sa me shume. Cdo diskutim mbi te dhe per te, madje edhe i ndonje dhune shume te vogel, eshte domosdoshmeri qe asaj t'i priten rrenjet me fillim.
 
Edhe pse kam dhënë një mendim në këtë temë, dua të shkruaj prapë duke parë dhe debatin që po zhvillohet. Mendoj se nuk meriton të krahasohet koha e mëhershme me të tashmen, për shkak se kanë ndryshuar rrethanat si dhe kushtet në të cilën ne zhvillojmë jetën sot. Dua të marrë një shembull, dy fëmijë të dajës tim, kur bëjnë sherre ua ndalë Play Station, dhe reagimi i të dyve dallon, i madhi e pranon më lehtë, i vogli fillon e qan e më thotë se nuk më do më. A më bënë kjo mua të dhunshëm? Nëse ndaj të dyve kam vepruar njëlloj, mirëpo reagimi ka qenë i dyllojtë. A kam ushtruar dhunë psikologjike, apo kam vepruar si duhet? Besoj që nëse kthehemi në kohë kështu ka qenë edhe më herët, nga një shuplakë, dikush ka reaguar më keq e më shumë. E më pas, tema tjetër në këtë debat do ishte, çfarë efekti ka ndaj personit që reagon më shumë? Si e trajtojmë ne këtë situate dhe çfarë duhet të bëjmë.
E mendoj njesoj si ty ket pik.
Un isha dhe jam njesoj si rasti i dyt...

@Soulmind ne shum gjera jam dakord dhe me shkrimet e tua por me ler te korigjoj vetem nje gje te vogel: te behemi nena sna ben me te ditura se kush ska. Njoh plot qe sipas meje ishte me mir te blenin nje qenush... por kuptoj cfare doje te thoje. Fillimisht e mendoja si ty.

Per gjith te tjeret:
Un i kam provuar pak a shum te dyja anet: si te dhunuesit si te viktimes.
Vertet nje shpull nuk te vret... por shpirterisht nuk mund te dish se cfare ndjenje i shkakton tjetrit.
Sot jam nene vet dhe perpiqem te rris djalin me edukat dhe me butesi.. pavarsisht ksaj kam pasur momente qe me ka rreshkit dora dhe heren e par kam qajt gjith naten dhe i kam premtuar vetes qe sdo ta beja me. Do thoni " uua ti je budallaqe fare" ndoshta
Ndoshta po ose ndoshta jo por po mundohem ta rris me respekt per tjetrin... dhe kur uleras me shum se cduhet, i kam mesuar qe te dy duhet ti kerkojme falje njeri tjetrit dhe perqafohemi fort.
Eshte vetem 2 vjec dhe un skam shum shembuj pozitiv. Nuk dua te justifikohem me pas me historin e "ska manual qe te shpjegon si duhet te besh prindrin"
Do mbetet utopi deshira ime per nje familje pa dhune?!
 

Konkursi Letërsisë

  • Jeta pa ty

    Votat: 7 50.0%
  • Simfonia e bisedave tona

    Votat: 2 14.3%
  • Bora e parë

    Votat: 3 21.4%
  • Larg

    Votat: 2 14.3%
Back
Top