Love
βeℓℓe â๓e
Nga: Ajet Delaj, New York
Sa me shume qe afrohet data e rizgjedhjes se Presidentit te ri te Republikes, aq me shume ndizen gjeneratoret zhurmues te politikes dhe kjo besoj nuk eshte gje e re dhe as e papritur.
Qe politika te diskutoje rreth emrit dhe procedurave te zgjedhjes se Presidentit sigurisht qe eshte nje e drejte legjitime e saje megjithse me ndryshimet kushtetuese te 2008 hapsirat per diskutim jane ngushtuar.
Problemi qendron gjetke dhe pak kush i referohet “thembres se Akilit” te politikes shqiptare ne 20 vitet e fundit, legjitimitetit te vete politikes.
Pra sa legjitime eshte vete politika me tere aksesoret e saja, partite politike e tere pushtetet qe rrjedhin prej tyre pra sa legjitime dhe perfaqesese te interesave te shqiptareve jane vendimet e politikes shqiptare.
Qe politika ka trasheguar nje pjese te mire nga trashegimnia e pushtetit komunist kete nuk mendoj se e ve kush ne diskutim e dyshim qofte edhe vetem po ti referohemi mentalitetit dhe psikologjise se unit duke bllokuar konkurencen e vlerave dhe te ideve ne te tere nivelet e politikes e pushtetit pergjate 20 viteve te fundit.
Ai lidership politik qe bllokon konkurencen brenda formacionit politik qe drejton dhe veten e shikon te perjetshem ne karrigen e kryetarit, dhe kure them te kryetarit e kam fjalen per kryetaret ne te tera nivelet dhe per te tera partite politike nga baza ne maje te piramides pasi realisht formacionet politike shqiptare nuk jane formacione te gjalla qe levizin ne unison me kohen por jane thjesht piramida ne kuptimin e plote te fjales piramida te ngurta qe nuk levizin prej mijra vjetesh e ne rastin konkret prej dhjetra vjetesh.
Tentativat per ta ndalur kete fenomen tejet negativ me parimin nje antar nje vote, pra reformimin e politikes shqiptare nga baza, duket se nuk ka funksionuar edhe atje ku eshte tentuar nje gje e tille, pasi disa subjekte as qe e kane marre mundimin per ta provuar.
Tani nuk besoj se ka ndonje bereqet nese ndalemi dhe analizojme arsyet e deshtimit te plaformes demokratizuese nje antar nje vote pasi do ballafaqohemi me argument e kunderargumenta te shumta.
Jo politika nuk ka qene e sinqerte me kete nisem premtuese gje qe ka te vertete brenda, jo shoqeria nuk e ka kurajon e mjaftueshme civile si nje shoqeri qe ka dale nga nje shtypje e gjate dhe e eger e nuk po arrin te orjentohet ne kushtet e reja gjithsesi me te favorshme se ne te kaluaren. Fakti eshte se kryetaret i kemi ne krye qe 20 vjet dhe pak gjasa ka qe te ndryshoje dicka me keto praktika e mentalitet qe zoterojne shqiptaret.
Ditet e fundit gjithnje e me teper po artikulohet projekti i votimit elektronik qe se bashku me sistemin e kamerave per mua perben nje risi te mire qe me ne fund edhe ne Shqiperi te kemi zgjedhje te ndershme e te pranuara nga te tera palet se paku persa i perket numerimit pasi procesi eshte me i gjere por gjithsesi numerimi mbetet me i rendesishmi pasi gjer tani fatekeqesisht politika shqiptare nuk eshte shkeputur akoma nga parimi Stalinist i artikuluar edhe nga Kryetari i KQZ z Ristani se populli voton e ne vendosim rezultatin.
Tani qe demokracia dhe sistemi i vlerave qe ajo ka dhe mbart eshte padyshim sistemi qe shqiptaret kane aspiruar dhe luftuar per nje kohe te gjate por ne anen tjeter gjendja ekzistuese eshte shume larg te qenit demokraci reale e funksionale me kete gjendje qe eshte politika shqiptare ne teresi. Bllokimi i procesit te integrimit dhe parakalimi ne kete process edhe i Serbise shtetit qe realizoje gjenocidin e koheve modern ne ish hapsirat Jugosllave mendoj se duhet te perbeje kembane alarmi jo vetem per politiken por per cdo shqiptar pamvarsisht se ku jeton.
Ne situaten ne te cilen ndodlet sot politika shqiptare per mua ka dy rruge per te arritur objektivat strategjike te shqiptareve per te ndertuar nje demokraci funksionale megjithe rezistencen qe ben e kaluara gjenetike e idologjike per te ruajtur statukuone.
Reformimin e politikes e legjitimimin e saje duke perdorur sistemin e ngritur te votimit elektronik e vezhgimit me kamera ne zgjedhjet partiake ne te tera nivelet e strukturave partike te partive politike si bazen themelore e percaktuese te reformimit e legjitimitetit te te tera strukturave te shtetit shqiptar. Gje qe padyshim ky proces kerkon nje kohe te caktuar e kohe nuk ka pasi sivjet eshte radha e zgjedhjes se Presidentit te Republikes e vitin tjeter zgjedhjet parlamentare te radhes.
Pra sido qe te zgjidhet Presidenti i Repuplikes nga kjo klase politike do te kete contestime gje gje do cenojne legjitimitetin e tije pa filluar akoma detyren duke i rene ndesh parimit kushtetues si garantues initetit te kombit.
Ne keto kushte ku ndollet politika shqiptare e procesi i integrimit mendoj se startimin e reformimit te politikes e shtetit shqiptar te filloje me proceduren e zgjedhjes se Presidentit te Republikes ne qershorin qe po vjen. Numrimi elektronik qe po shpresohet qe te pranohet se bashku me vezhgimin elektronik e media te zhvilluara tashme krijone kushte qe legjitimiteti i kreut te shtetit te arrihet me votim te drejteperdrejte me vote popullore.
Votimin e drejteperdrejte ne popull te Presidentit te ardhshem gje qe politika nuk ka asnje arsye te mos e pranoje si version pasi demokracia eshte pjesemarrje dhe sa me e gjere te jete vendimmarrja aq me demokratike dhe e qensishme eshte produkti i saje.
Votimi i drejteperdrejte elektronik dhe nen vezhgimin e kamerave sjell besimin e shqiptareve tek vota e natyrisht edhe pjesmarrjen masive ne process dhe ne anen tjeter eliminon pothuajse fare klanin dhe intrigen duke ju krijuar mundesine individeve me vlera qe te konkurojne e pse jo edhe te fitojne pasi ne Shqiperine e vogel nuk ka shume peshe propaganda e demogogjia pasi pothuj te tere njihemi me te mirat e te keqiat e gjithsecilit.
Ndonjeri mund te thote se idete jane te mira dhe duhen marre ne konsiderate por koha e kufizuar edhe kete radhe nuk e lejon nje gje te tille, por ne anen tjeter une mund te them se nese ekziston vullneti per gjera te mira koha dhe mundesite gjenden pasi Shqiperia gjene me te madhe sot e nga mot ka mangut legjitimitetin e politikes e te pushtetit. Arsye kjo e mjaftueshme jo vetem per te arritur kohen e humbur por edhe integrimin e shumepritur pasi sic dihet nderkombetaret jo pa te drejte kane kontestuar te tera proceset zgjedhore qe jane kryer ne Shqiperi mbas 1992shit.
Vendosja e nje presidenti legjitim me vote te kontrolluar elektronikisht rrit shanset qe te kemi nje arbiter shqiptar qe do te udhehiqte tere procesin dhe ne nje kohe rekord te legjitimohen me process korrekt votimi te tera strukturat politike e shteterore te shoqerise shqiptare duke bere nje hap madhor ne procesin e integrimit dhe demokratizimi te vendit.
Demokracia shqiptare duhet me ne fund te arrije sandartet dhe te menaxhohet nga vete shqiptaret pasi edhe monitorimi i te huajve duhet te kete nje fund megjithe respektin e vlersimi per ndihmen qe na kane dhene nuk duhet te mertojme percaktimin e atij qe nuk piqet kurre. Nuk mendoj se ka kush respect per nje njeri qe nuk piqet kurre pra mbetet “kakarec” keshtu fatekeqesisht mund te percaktohen edhe shoqeri e kombe.
Fuqia magjike e nje pushteti legjitim qendron ne faktin se nje pushtet i tille legjitim i mbeshtetur mbi vote orvatet te zgjedhe te tera ceshtjet madhore te shqiptareve qe kane te bejne mbi lirite dhe te drejtat themelore te tyre pikerisht se pushteti rrjedh nga vota pra nga vullneti i qytetareve shqiptare e natyrisht do punoje qe ta kerkoje kete support edhe neser. Kombet e qytetruara e kane provuar me kohe avantazhin e pushtetit demokratik dhe nuk kemi nevoje te shkojme ne rruget e pashkeluara te “shokut” Ramiz.
Pra kthimi ne nje republike presidenciale qe suportohet nga nje vote e mirekontrolluar nga nje sistem transparent dhe i sigurte nuk perben asnje rrezik per shoqerine shqiptare edhe pse nje shoqeri relativisht e re demokratike.
Sherbimi me i mire qe do i benin Shqiperise politika ne 100 vjetorin e pamvarsise do ishte trendi per te vendosur pushtet legjitim e kete mund ta fillonim me Presidentin e Repuplikes, pra reformimin e politikes ta nisim nga kreu i shtetit.
Sa me shume qe afrohet data e rizgjedhjes se Presidentit te ri te Republikes, aq me shume ndizen gjeneratoret zhurmues te politikes dhe kjo besoj nuk eshte gje e re dhe as e papritur.
Qe politika te diskutoje rreth emrit dhe procedurave te zgjedhjes se Presidentit sigurisht qe eshte nje e drejte legjitime e saje megjithse me ndryshimet kushtetuese te 2008 hapsirat per diskutim jane ngushtuar.
Problemi qendron gjetke dhe pak kush i referohet “thembres se Akilit” te politikes shqiptare ne 20 vitet e fundit, legjitimitetit te vete politikes.
Pra sa legjitime eshte vete politika me tere aksesoret e saja, partite politike e tere pushtetet qe rrjedhin prej tyre pra sa legjitime dhe perfaqesese te interesave te shqiptareve jane vendimet e politikes shqiptare.
Qe politika ka trasheguar nje pjese te mire nga trashegimnia e pushtetit komunist kete nuk mendoj se e ve kush ne diskutim e dyshim qofte edhe vetem po ti referohemi mentalitetit dhe psikologjise se unit duke bllokuar konkurencen e vlerave dhe te ideve ne te tere nivelet e politikes e pushtetit pergjate 20 viteve te fundit.
Ai lidership politik qe bllokon konkurencen brenda formacionit politik qe drejton dhe veten e shikon te perjetshem ne karrigen e kryetarit, dhe kure them te kryetarit e kam fjalen per kryetaret ne te tera nivelet dhe per te tera partite politike nga baza ne maje te piramides pasi realisht formacionet politike shqiptare nuk jane formacione te gjalla qe levizin ne unison me kohen por jane thjesht piramida ne kuptimin e plote te fjales piramida te ngurta qe nuk levizin prej mijra vjetesh e ne rastin konkret prej dhjetra vjetesh.
Tentativat per ta ndalur kete fenomen tejet negativ me parimin nje antar nje vote, pra reformimin e politikes shqiptare nga baza, duket se nuk ka funksionuar edhe atje ku eshte tentuar nje gje e tille, pasi disa subjekte as qe e kane marre mundimin per ta provuar.
Tani nuk besoj se ka ndonje bereqet nese ndalemi dhe analizojme arsyet e deshtimit te plaformes demokratizuese nje antar nje vote pasi do ballafaqohemi me argument e kunderargumenta te shumta.
Jo politika nuk ka qene e sinqerte me kete nisem premtuese gje qe ka te vertete brenda, jo shoqeria nuk e ka kurajon e mjaftueshme civile si nje shoqeri qe ka dale nga nje shtypje e gjate dhe e eger e nuk po arrin te orjentohet ne kushtet e reja gjithsesi me te favorshme se ne te kaluaren. Fakti eshte se kryetaret i kemi ne krye qe 20 vjet dhe pak gjasa ka qe te ndryshoje dicka me keto praktika e mentalitet qe zoterojne shqiptaret.
Ditet e fundit gjithnje e me teper po artikulohet projekti i votimit elektronik qe se bashku me sistemin e kamerave per mua perben nje risi te mire qe me ne fund edhe ne Shqiperi te kemi zgjedhje te ndershme e te pranuara nga te tera palet se paku persa i perket numerimit pasi procesi eshte me i gjere por gjithsesi numerimi mbetet me i rendesishmi pasi gjer tani fatekeqesisht politika shqiptare nuk eshte shkeputur akoma nga parimi Stalinist i artikuluar edhe nga Kryetari i KQZ z Ristani se populli voton e ne vendosim rezultatin.
Tani qe demokracia dhe sistemi i vlerave qe ajo ka dhe mbart eshte padyshim sistemi qe shqiptaret kane aspiruar dhe luftuar per nje kohe te gjate por ne anen tjeter gjendja ekzistuese eshte shume larg te qenit demokraci reale e funksionale me kete gjendje qe eshte politika shqiptare ne teresi. Bllokimi i procesit te integrimit dhe parakalimi ne kete process edhe i Serbise shtetit qe realizoje gjenocidin e koheve modern ne ish hapsirat Jugosllave mendoj se duhet te perbeje kembane alarmi jo vetem per politiken por per cdo shqiptar pamvarsisht se ku jeton.
Ne situaten ne te cilen ndodlet sot politika shqiptare per mua ka dy rruge per te arritur objektivat strategjike te shqiptareve per te ndertuar nje demokraci funksionale megjithe rezistencen qe ben e kaluara gjenetike e idologjike per te ruajtur statukuone.
Reformimin e politikes e legjitimimin e saje duke perdorur sistemin e ngritur te votimit elektronik e vezhgimit me kamera ne zgjedhjet partiake ne te tera nivelet e strukturave partike te partive politike si bazen themelore e percaktuese te reformimit e legjitimitetit te te tera strukturave te shtetit shqiptar. Gje qe padyshim ky proces kerkon nje kohe te caktuar e kohe nuk ka pasi sivjet eshte radha e zgjedhjes se Presidentit te Republikes e vitin tjeter zgjedhjet parlamentare te radhes.
Pra sido qe te zgjidhet Presidenti i Repuplikes nga kjo klase politike do te kete contestime gje gje do cenojne legjitimitetin e tije pa filluar akoma detyren duke i rene ndesh parimit kushtetues si garantues initetit te kombit.
Ne keto kushte ku ndollet politika shqiptare e procesi i integrimit mendoj se startimin e reformimit te politikes e shtetit shqiptar te filloje me proceduren e zgjedhjes se Presidentit te Republikes ne qershorin qe po vjen. Numrimi elektronik qe po shpresohet qe te pranohet se bashku me vezhgimin elektronik e media te zhvilluara tashme krijone kushte qe legjitimiteti i kreut te shtetit te arrihet me votim te drejteperdrejte me vote popullore.
Votimin e drejteperdrejte ne popull te Presidentit te ardhshem gje qe politika nuk ka asnje arsye te mos e pranoje si version pasi demokracia eshte pjesemarrje dhe sa me e gjere te jete vendimmarrja aq me demokratike dhe e qensishme eshte produkti i saje.
Votimi i drejteperdrejte elektronik dhe nen vezhgimin e kamerave sjell besimin e shqiptareve tek vota e natyrisht edhe pjesmarrjen masive ne process dhe ne anen tjeter eliminon pothuajse fare klanin dhe intrigen duke ju krijuar mundesine individeve me vlera qe te konkurojne e pse jo edhe te fitojne pasi ne Shqiperine e vogel nuk ka shume peshe propaganda e demogogjia pasi pothuj te tere njihemi me te mirat e te keqiat e gjithsecilit.
Ndonjeri mund te thote se idete jane te mira dhe duhen marre ne konsiderate por koha e kufizuar edhe kete radhe nuk e lejon nje gje te tille, por ne anen tjeter une mund te them se nese ekziston vullneti per gjera te mira koha dhe mundesite gjenden pasi Shqiperia gjene me te madhe sot e nga mot ka mangut legjitimitetin e politikes e te pushtetit. Arsye kjo e mjaftueshme jo vetem per te arritur kohen e humbur por edhe integrimin e shumepritur pasi sic dihet nderkombetaret jo pa te drejte kane kontestuar te tera proceset zgjedhore qe jane kryer ne Shqiperi mbas 1992shit.
Vendosja e nje presidenti legjitim me vote te kontrolluar elektronikisht rrit shanset qe te kemi nje arbiter shqiptar qe do te udhehiqte tere procesin dhe ne nje kohe rekord te legjitimohen me process korrekt votimi te tera strukturat politike e shteterore te shoqerise shqiptare duke bere nje hap madhor ne procesin e integrimit dhe demokratizimi te vendit.
Demokracia shqiptare duhet me ne fund te arrije sandartet dhe te menaxhohet nga vete shqiptaret pasi edhe monitorimi i te huajve duhet te kete nje fund megjithe respektin e vlersimi per ndihmen qe na kane dhene nuk duhet te mertojme percaktimin e atij qe nuk piqet kurre. Nuk mendoj se ka kush respect per nje njeri qe nuk piqet kurre pra mbetet “kakarec” keshtu fatekeqesisht mund te percaktohen edhe shoqeri e kombe.
Fuqia magjike e nje pushteti legjitim qendron ne faktin se nje pushtet i tille legjitim i mbeshtetur mbi vote orvatet te zgjedhe te tera ceshtjet madhore te shqiptareve qe kane te bejne mbi lirite dhe te drejtat themelore te tyre pikerisht se pushteti rrjedh nga vota pra nga vullneti i qytetareve shqiptare e natyrisht do punoje qe ta kerkoje kete support edhe neser. Kombet e qytetruara e kane provuar me kohe avantazhin e pushtetit demokratik dhe nuk kemi nevoje te shkojme ne rruget e pashkeluara te “shokut” Ramiz.
Pra kthimi ne nje republike presidenciale qe suportohet nga nje vote e mirekontrolluar nga nje sistem transparent dhe i sigurte nuk perben asnje rrezik per shoqerine shqiptare edhe pse nje shoqeri relativisht e re demokratike.
Sherbimi me i mire qe do i benin Shqiperise politika ne 100 vjetorin e pamvarsise do ishte trendi per te vendosur pushtet legjitim e kete mund ta fillonim me Presidentin e Repuplikes, pra reformimin e politikes ta nisim nga kreu i shtetit.
