Bilderberg
Anëtar i ri
-
- Anëtarësuar më
- Jul 20, 2008
-
- Mesazhe
- 1,430
-
- Reagimet e mara
- 75
Nuk është në rrezik pavarësia, në rrezik është territori i Kosovës!
Opinioni i gjerë nuk guxon të gënjehet se pavarësia e Kosovës është në rrezik! Opinionit duhet t'i thuhet e vërteta se nuk është në rrezik pavarësia e Kosovës (ajo tanimë ka marrë fund; këtë e di edhe Serbia dhe herët a vonë do ta pranojë!), por në rrezik është territori i Kosovës.
Shkruan: Avni Klinaku - Prishtinë, 27.10.2008
(Autori është Kryetar i Lëvizjes për Bashkim )
Lajmet e fundit për iniciativën e Kombeve të Bashkuara për bisedime të reja në mes të Kosovës dhe Serbisë për gjashtë pikat e njohura (policia, doganat, drejtësia, transporti, vija kufitare dhe trashëgimia serbe) apo për ndarje funksionale të Kosovës (propozim i Serbisë) nuk janë aspak të papritura. Përkundrazi. Ato janë rrjedhojë logjike e situatës në terren dhe zhvillim krejt normal i kësaj situate.
Që nga përfundimi i luftës të gjithë e kanë ditur se strukturat serbe në veri të Kosovës (madje edhe në brendësi!) janë për çdo ditë duke u forcuar dhe duke lëshuar rrënjë në Kosovë dhe askush nuk është merakosur për këtë punë; askush nuk e ka bërë as hapin më të vogël për pengimin e tyre. Që nga përfundimi i luftës e deri më sot jo vetëm që nuk është bërë asgjë për këtë problem, por ka munguar e po mungon edhe strategjia e qasje ndaj këtij problemi.
Qeveritarët tanë, duke qenë bashkëfajtorë për këtë gangrenë, tërë vëmendjen e opinionit janë munduar e po mundohen ta kthejnë tek pavarësia e Kosovës. Dje me shpalljen, sot me mbrojtjen e pavarësisë!
Opinioni i gjerë nuk guxon të gënjehet se pavarësia e Kosovës është në rrezik! Opinionit duhet t'i thuhet e vërteta se nuk është në rrezik pavarësia e Kosovës (ajo tanimë ka marrë fund; këtë e di edhe Serbia dhe herët a vonë do ta pranojë!), por në rrezik është territori i Kosovës. Qeveria e sotme e Kosovës, edhe pse i ka si barrë mbi supe gabimet, servilizmin dhe paaftësinë e qeverive të kaluara, edhe pse po i shfaq edhe vet të njëjtat simptoma, nuk guxon ta ndjekë një politikë të tillë çfarë është ndjekur deri më tani për shkak se situata është tejet e rëndësishme dhe e rrezikshme.
Problemi i veriut të Kosovës (edhe i enklavave në brendësi) ekziston dhe nuk guxon të injorohet. Nuk mjafton dhe nuk zgjidh asgjë duke deklaruar se kushtetuta e Kosovës e mbron integritetin territorial; nuk mjafton dhe nuk siguron asgjë deklarimi i një pjese të faktorit ndërkombëtar se janë për ruajtjen e integritetit territorial të Kosovës; nuk mjafton dhe është e dëmshme në këtë situatë të refuzohen bisedimet. Refuzimi i bisedimeve që ndodhi dje nga ana e përfaqësuesve institucional të Kosovës në këtë situatë nuk është asgjë tjetër pos shitje e patriotizmit nga ana e atyre që patriotizmin e kanë shitur me kohë; refuzimi i bisedimeve në këtë situatë nuk është asgjë tjetër pos vazhdim i gjendjes gangrenoze; refuzimi i bisedimeve nuk ka domethënie tjetër pos t'u lësh duar të lira OKB-së dhe Serbisë ta zgjidhin këtë situatë, dhe ata do ta zgjidhin; refuzimi i bisedimeve do të kishte pasoja shumë të rënda për popullin e Kosovës, përkundër "patriotizmit" të përfaqësuesve tanë.
Dhe ato pasoja do të ishin:
· Serbia do të merret vesh edhe pa përfaqësuesit e Kosovës me OKB-në për ndarjen funksionale të veriut (konfederalizim i Kosovës) dhe institucionet e Kosovës nuk kanë mekanizma t'i kundërvihen një marrëveshjeje të tillë;
· Problemi i enklavave (në mos qoftë subjekt i marrëveshjes OKB-Serbi) do të mbetej në stadin e tanishëm;
· Problemi i Preshevës, Bujanocit e Medvegjës do të mbetej akoma i padiskutueshë m.
Pra, do të ndodhë ashtu siç ka ndodhur me Serbinë: shteti serb e pat sanksionuar në kushtetutë sovranitetin vet mbi Kosovën, e kishte Rezolutën 1244 që ia njihte këtë sovranitet dhe gjithashtu e kishte përkrahjen e një pjese të faktorit ndërkombëtar kundër shpalljes së pavarësisë së Kosovës. Por kur ajo ndodhi nuk e kishte dhe nuk e ka mekanizmin për anulimin e saj.
Në situatë krejt identike gjendemi ne në raport me veriun e Kosovës. Prandaj, përfaqësuesit e institucioneve të Kosovës, nëse duan ta mbrojnë seriozisht interesin e vërtetë të shumicës dërrmuese të popullsisë së Kosovës, në vend se të shesin patriotizëm e rebelizëm të paarsyeshëm, duhet që t'i mbledhin të gjitha forcat politike në Kosovë si dhe të gjitha forcat politike nga Presheva, Bujanoci e Medvegja e ta hartojnë interesin strategjik të Kosovës në situatën e dhënë.
Interesi strategjik i Kosovës kërkon zgjidhjen përfundimtare të problemit shqiptaro-serb. Kjo zgjidhje do t'i kontribuonte të dy vendeve për një zhvillim normal. Interesi strategjik i Kosovës do të duhej të mbështetej në realitetet e pamohueshme:
- Presheva,Bujanoci e Medvegja janë të banuara me shumicë shqiptare dhe kanë vazhdimësi territoriale më Kosovën;
- Veriu i Kosovës (pa Mitrovicën) është i banuar me shumicë serbe dhe ka vazhdimësi territoriale me Serbinë;
- Serbët në brendësi të Kosovës janë pakicë kombëtare dhe duhet t'i gëzojnë të drejtat e pakicës sipas konventave ndërkombëtare.
Në qoftë se ndonjëra palë nuk është e gatshme sot të bëhet zgjidhja më e mirë (ridefinimi i kufijve Kosovë-Serbi) në bazë të këtij realiteti, atëherë, si veriu i Kosovë, ashtu edhe Presheva, Bujanoci e Medvegja duhet të gëzojnë të drejta të njëjta. Me një interes të tillë të qartë, i cili do të shqyrtohej dhe do të aprovohej nga të gjitha forcat politike të Kosovës, përfaqësuesit e Kosovës do të hynin në bisedime pa frikë dhe do të dilnin fitimtarë, pikërisht për shkak të drejtësisë së çështjes, ndërsa refuzimi sërish do t'i mbetej Serbisë.
Opinioni i gjerë nuk guxon të gënjehet se pavarësia e Kosovës është në rrezik! Opinionit duhet t'i thuhet e vërteta se nuk është në rrezik pavarësia e Kosovës (ajo tanimë ka marrë fund; këtë e di edhe Serbia dhe herët a vonë do ta pranojë!), por në rrezik është territori i Kosovës.
Shkruan: Avni Klinaku - Prishtinë, 27.10.2008
(Autori është Kryetar i Lëvizjes për Bashkim )
Lajmet e fundit për iniciativën e Kombeve të Bashkuara për bisedime të reja në mes të Kosovës dhe Serbisë për gjashtë pikat e njohura (policia, doganat, drejtësia, transporti, vija kufitare dhe trashëgimia serbe) apo për ndarje funksionale të Kosovës (propozim i Serbisë) nuk janë aspak të papritura. Përkundrazi. Ato janë rrjedhojë logjike e situatës në terren dhe zhvillim krejt normal i kësaj situate.
Që nga përfundimi i luftës të gjithë e kanë ditur se strukturat serbe në veri të Kosovës (madje edhe në brendësi!) janë për çdo ditë duke u forcuar dhe duke lëshuar rrënjë në Kosovë dhe askush nuk është merakosur për këtë punë; askush nuk e ka bërë as hapin më të vogël për pengimin e tyre. Që nga përfundimi i luftës e deri më sot jo vetëm që nuk është bërë asgjë për këtë problem, por ka munguar e po mungon edhe strategjia e qasje ndaj këtij problemi.
Qeveritarët tanë, duke qenë bashkëfajtorë për këtë gangrenë, tërë vëmendjen e opinionit janë munduar e po mundohen ta kthejnë tek pavarësia e Kosovës. Dje me shpalljen, sot me mbrojtjen e pavarësisë!
Opinioni i gjerë nuk guxon të gënjehet se pavarësia e Kosovës është në rrezik! Opinionit duhet t'i thuhet e vërteta se nuk është në rrezik pavarësia e Kosovës (ajo tanimë ka marrë fund; këtë e di edhe Serbia dhe herët a vonë do ta pranojë!), por në rrezik është territori i Kosovës. Qeveria e sotme e Kosovës, edhe pse i ka si barrë mbi supe gabimet, servilizmin dhe paaftësinë e qeverive të kaluara, edhe pse po i shfaq edhe vet të njëjtat simptoma, nuk guxon ta ndjekë një politikë të tillë çfarë është ndjekur deri më tani për shkak se situata është tejet e rëndësishme dhe e rrezikshme.
Problemi i veriut të Kosovës (edhe i enklavave në brendësi) ekziston dhe nuk guxon të injorohet. Nuk mjafton dhe nuk zgjidh asgjë duke deklaruar se kushtetuta e Kosovës e mbron integritetin territorial; nuk mjafton dhe nuk siguron asgjë deklarimi i një pjese të faktorit ndërkombëtar se janë për ruajtjen e integritetit territorial të Kosovës; nuk mjafton dhe është e dëmshme në këtë situatë të refuzohen bisedimet. Refuzimi i bisedimeve që ndodhi dje nga ana e përfaqësuesve institucional të Kosovës në këtë situatë nuk është asgjë tjetër pos shitje e patriotizmit nga ana e atyre që patriotizmin e kanë shitur me kohë; refuzimi i bisedimeve në këtë situatë nuk është asgjë tjetër pos vazhdim i gjendjes gangrenoze; refuzimi i bisedimeve nuk ka domethënie tjetër pos t'u lësh duar të lira OKB-së dhe Serbisë ta zgjidhin këtë situatë, dhe ata do ta zgjidhin; refuzimi i bisedimeve do të kishte pasoja shumë të rënda për popullin e Kosovës, përkundër "patriotizmit" të përfaqësuesve tanë.
Dhe ato pasoja do të ishin:
· Serbia do të merret vesh edhe pa përfaqësuesit e Kosovës me OKB-në për ndarjen funksionale të veriut (konfederalizim i Kosovës) dhe institucionet e Kosovës nuk kanë mekanizma t'i kundërvihen një marrëveshjeje të tillë;
· Problemi i enklavave (në mos qoftë subjekt i marrëveshjes OKB-Serbi) do të mbetej në stadin e tanishëm;
· Problemi i Preshevës, Bujanocit e Medvegjës do të mbetej akoma i padiskutueshë m.
Pra, do të ndodhë ashtu siç ka ndodhur me Serbinë: shteti serb e pat sanksionuar në kushtetutë sovranitetin vet mbi Kosovën, e kishte Rezolutën 1244 që ia njihte këtë sovranitet dhe gjithashtu e kishte përkrahjen e një pjese të faktorit ndërkombëtar kundër shpalljes së pavarësisë së Kosovës. Por kur ajo ndodhi nuk e kishte dhe nuk e ka mekanizmin për anulimin e saj.
Në situatë krejt identike gjendemi ne në raport me veriun e Kosovës. Prandaj, përfaqësuesit e institucioneve të Kosovës, nëse duan ta mbrojnë seriozisht interesin e vërtetë të shumicës dërrmuese të popullsisë së Kosovës, në vend se të shesin patriotizëm e rebelizëm të paarsyeshëm, duhet që t'i mbledhin të gjitha forcat politike në Kosovë si dhe të gjitha forcat politike nga Presheva, Bujanoci e Medvegja e ta hartojnë interesin strategjik të Kosovës në situatën e dhënë.
Interesi strategjik i Kosovës kërkon zgjidhjen përfundimtare të problemit shqiptaro-serb. Kjo zgjidhje do t'i kontribuonte të dy vendeve për një zhvillim normal. Interesi strategjik i Kosovës do të duhej të mbështetej në realitetet e pamohueshme:
- Presheva,Bujanoci e Medvegja janë të banuara me shumicë shqiptare dhe kanë vazhdimësi territoriale më Kosovën;
- Veriu i Kosovës (pa Mitrovicën) është i banuar me shumicë serbe dhe ka vazhdimësi territoriale me Serbinë;
- Serbët në brendësi të Kosovës janë pakicë kombëtare dhe duhet t'i gëzojnë të drejtat e pakicës sipas konventave ndërkombëtare.
Në qoftë se ndonjëra palë nuk është e gatshme sot të bëhet zgjidhja më e mirë (ridefinimi i kufijve Kosovë-Serbi) në bazë të këtij realiteti, atëherë, si veriu i Kosovë, ashtu edhe Presheva, Bujanoci e Medvegja duhet të gëzojnë të drejta të njëjta. Me një interes të tillë të qartë, i cili do të shqyrtohej dhe do të aprovohej nga të gjitha forcat politike të Kosovës, përfaqësuesit e Kosovës do të hynin në bisedime pa frikë dhe do të dilnin fitimtarë, pikërisht për shkak të drejtësisë së çështjes, ndërsa refuzimi sërish do t'i mbetej Serbisë.
