Nga اim Peka
Ilir Meta pas shumë mundimesh, dhe me gjasë me një kosto financiare jo të vogël, është nisur për në SHBA, në një përpjekje për të rrëzuar imazhin e një politikani të izoluar nga perëndimi. Kjo pas një refuzimi konstant që zyrtarët perëndimor i kanë bërë Kryetarit të Parlamentit të Shqipërisë, gjatë vizitave në Tiranë.
Një udhëtim që përveç nevojës së Ilir Metës për të rrëzuar imazhin e politikanit të izoluar, ai në radhë të parë drejtohet kundër Ramës, jo vetëm për t’i treguar se ai nuk është dhe nuk mund të izolohet, por me gjasë do të përdorë Washingtonin për t’i dhënë Rames goditjen e radhës në aferën e CEZ. Përsa i përket axhendës së tij politiko-shtetërore si Kryeparlamentar kjo vizitë nuk do të shërbejë për asgjë.
Risku i madh i Metës është se mund t’i kthehet në bumerang po t’i pasqyrohet axhenda e takimeve. Me shumë gjasa, zyrtari më i lartë që do të takojë kryeparlamentari shqiptar në Washington do të jetë ish-ambasadori Aleksandër Arvizu, me kongresmenë nën hetim nga FBI dhe ndonjë ish-prokuror, po të marrim parasysh deklaratat e tij për hetim Amerikan të aferës CEZ. Por kjo për Ilir Metën pak rëndësi ka.
Pas kësaj vizite kryeministri Rama nuk mund të servir informacion pranë opozitës se Ilir Metën nuk e duan në SHBA. Pasi vetë kryeministri Rama ka deficite të mëdha në raport me Washingtonin. Akoma nuk ka shkelur si kryeministër. Në kokën e Ramës dhe Metës besohet se po fluturove drejt SHBA-ve, shqiptarët do të mendojnë se i do Amerika.
Pas kësaj Ilir Meta do t’i kthehet axhendës së tij rajonale, pasi edhe kryeministri Rama duket se këtu ka përfunduar. Për Ilir Metën një vizitë në Beograd është gjëja më e lehtë dhe ndoshta vizita që i jep më shumë kënaqësi. Edhe një vizitë në Athinë për Kryeparlamentarin është një gjë e realizueshme.
E thënë më shkurt, Ilir Meta i ka hipur avionit për të rrëzuar imazhin e politikanit të izoluar. Dhe ka zgjedhur pikërisht momentin kur kundërshtari i tij brenda së majtës nuk mund të ketë axhendë me të hajrit. Edi Rama nuk është më kryeministri i vitit 2013 kur pritej nga homologet perëndimorë edhe pa e marrë zyrtarisht detyrën. Pavarësisht skandaleve të njëpasnjëshme që lidhen me emrin e Ilir Metës, Edi Rama rezulton të jetë kaq sipërfaqësor në ajër. Meta po bën çmos se ai dhe kryeministri në mos të preferuar, janë njëlloj të izoluar.
Nga ana tjetër Edi Rama i gjendur në panik kur ishte në ajër (New York) nga lëvizjet e befasishme të Ilir Metës në tokë (Tiranë) duket se ka vendosur te futet në terrenin e Metës. Aty nga ku i erdhi kërcënimi real se mund të rrëzohej si kryeministër po t’i jepte një shenjë Lulzim Basha ish mikut Meta. Kryeministri Rama nuk mund ta lërë “kokën” e tij në humorin e opozitës, prandaj është rikthyer për të fituar terrenin e humbur. Të rifitojë çamët e Idrizit, ndonjë demokrat të lëkundur dhe ndonjë LSI-së të pakënaqur me koston për tu bërë deputet i Metës.
Rama kuptoi se loja e Metës në Tiranë ishte me efektive se fluturimi në ajër për t’u shitur si lideri i rajonit dhe i “dashuri” i Merkel. Për politiken e pistë të cic-miceve të Tiranës, Shpëtim Idrizi me Qifen është shumë më i rëndësishëm se fotoja me Merkel apo vëllazërimi me Vuçiç. Edhe në Hong Kong, kryeministri Rama ka udhëtuar i ambalazhuar me grupe interesi shqiptare që të mos jetë më për asnjë moment larg lojës politike që bëhet në Tiranë.
Rama-Meta është një krushqi ku të dy palët janë midis prishjes dhe zvarritjes. Por po zgjat për dy arsye. Kanë frikë të rrinë vetëm dhe asnjëri nuk do të marrë përsipër autorësinë e ndarjes.
Si përfundim, herë nga ajri e herë nga toka, Edi Rama e Ilir Meta po bashkësundojnë dhe njëkohësisht po e luftojnë njëri-tjetrin.
Ilir Meta pas shumë mundimesh, dhe me gjasë me një kosto financiare jo të vogël, është nisur për në SHBA, në një përpjekje për të rrëzuar imazhin e një politikani të izoluar nga perëndimi. Kjo pas një refuzimi konstant që zyrtarët perëndimor i kanë bërë Kryetarit të Parlamentit të Shqipërisë, gjatë vizitave në Tiranë.
Një udhëtim që përveç nevojës së Ilir Metës për të rrëzuar imazhin e politikanit të izoluar, ai në radhë të parë drejtohet kundër Ramës, jo vetëm për t’i treguar se ai nuk është dhe nuk mund të izolohet, por me gjasë do të përdorë Washingtonin për t’i dhënë Rames goditjen e radhës në aferën e CEZ. Përsa i përket axhendës së tij politiko-shtetërore si Kryeparlamentar kjo vizitë nuk do të shërbejë për asgjë.
Risku i madh i Metës është se mund t’i kthehet në bumerang po t’i pasqyrohet axhenda e takimeve. Me shumë gjasa, zyrtari më i lartë që do të takojë kryeparlamentari shqiptar në Washington do të jetë ish-ambasadori Aleksandër Arvizu, me kongresmenë nën hetim nga FBI dhe ndonjë ish-prokuror, po të marrim parasysh deklaratat e tij për hetim Amerikan të aferës CEZ. Por kjo për Ilir Metën pak rëndësi ka.
Pas kësaj vizite kryeministri Rama nuk mund të servir informacion pranë opozitës se Ilir Metën nuk e duan në SHBA. Pasi vetë kryeministri Rama ka deficite të mëdha në raport me Washingtonin. Akoma nuk ka shkelur si kryeministër. Në kokën e Ramës dhe Metës besohet se po fluturove drejt SHBA-ve, shqiptarët do të mendojnë se i do Amerika.
Pas kësaj Ilir Meta do t’i kthehet axhendës së tij rajonale, pasi edhe kryeministri Rama duket se këtu ka përfunduar. Për Ilir Metën një vizitë në Beograd është gjëja më e lehtë dhe ndoshta vizita që i jep më shumë kënaqësi. Edhe një vizitë në Athinë për Kryeparlamentarin është një gjë e realizueshme.
E thënë më shkurt, Ilir Meta i ka hipur avionit për të rrëzuar imazhin e politikanit të izoluar. Dhe ka zgjedhur pikërisht momentin kur kundërshtari i tij brenda së majtës nuk mund të ketë axhendë me të hajrit. Edi Rama nuk është më kryeministri i vitit 2013 kur pritej nga homologet perëndimorë edhe pa e marrë zyrtarisht detyrën. Pavarësisht skandaleve të njëpasnjëshme që lidhen me emrin e Ilir Metës, Edi Rama rezulton të jetë kaq sipërfaqësor në ajër. Meta po bën çmos se ai dhe kryeministri në mos të preferuar, janë njëlloj të izoluar.
Nga ana tjetër Edi Rama i gjendur në panik kur ishte në ajër (New York) nga lëvizjet e befasishme të Ilir Metës në tokë (Tiranë) duket se ka vendosur te futet në terrenin e Metës. Aty nga ku i erdhi kërcënimi real se mund të rrëzohej si kryeministër po t’i jepte një shenjë Lulzim Basha ish mikut Meta. Kryeministri Rama nuk mund ta lërë “kokën” e tij në humorin e opozitës, prandaj është rikthyer për të fituar terrenin e humbur. Të rifitojë çamët e Idrizit, ndonjë demokrat të lëkundur dhe ndonjë LSI-së të pakënaqur me koston për tu bërë deputet i Metës.
Rama kuptoi se loja e Metës në Tiranë ishte me efektive se fluturimi në ajër për t’u shitur si lideri i rajonit dhe i “dashuri” i Merkel. Për politiken e pistë të cic-miceve të Tiranës, Shpëtim Idrizi me Qifen është shumë më i rëndësishëm se fotoja me Merkel apo vëllazërimi me Vuçiç. Edhe në Hong Kong, kryeministri Rama ka udhëtuar i ambalazhuar me grupe interesi shqiptare që të mos jetë më për asnjë moment larg lojës politike që bëhet në Tiranë.
Rama-Meta është një krushqi ku të dy palët janë midis prishjes dhe zvarritjes. Por po zgjat për dy arsye. Kanë frikë të rrinë vetëm dhe asnjëri nuk do të marrë përsipër autorësinë e ndarjes.
Si përfundim, herë nga ajri e herë nga toka, Edi Rama e Ilir Meta po bashkësundojnë dhe njëkohësisht po e luftojnë njëri-tjetrin.