Monique
With or Without u
Duke lexuar diku Dostoevsky pata nje moment refleksioni dhe flashback
pyetje qe na mundojne te gjithe besoj
jetuam?
ne cilen kohe dhame gjithcka?
si iken vitet?
ia ndjeme peshen?
cfare beme me to?
“Dhe pastaj pyet veten ku janë ëndrrat e tua. Dhe duke tundur kokën thua: Sa shpejt ikin vitet! Dhe përsëri pyet veten:
Ç’bëre me vitet e tua? Ku e varrose kohën tënde më të mirë?
Ke jetuar apo jo?
Shiko i thua vetes, shiko se si bën ftohtë në këtë botë.
Do të kalojnë të tjerë vite, dhe pastaj do të vijë vetmia e errët, do të vijë me shkop pleqëria e dridhur, e pastaj brenga dhe përmbysja.
Do të zverdhet bota fantastike, do të mërdhijë, do të treten ëndrrat tuaja dhe do të bien siç bien gjethet e verdha nga drurët…”
pyetje qe na mundojne te gjithe besoj
jetuam?
ne cilen kohe dhame gjithcka?
si iken vitet?
ia ndjeme peshen?
cfare beme me to?
“Dhe pastaj pyet veten ku janë ëndrrat e tua. Dhe duke tundur kokën thua: Sa shpejt ikin vitet! Dhe përsëri pyet veten:
Ç’bëre me vitet e tua? Ku e varrose kohën tënde më të mirë?
Ke jetuar apo jo?
Shiko i thua vetes, shiko se si bën ftohtë në këtë botë.
Do të kalojnë të tjerë vite, dhe pastaj do të vijë vetmia e errët, do të vijë me shkop pleqëria e dridhur, e pastaj brenga dhe përmbysja.
Do të zverdhet bota fantastike, do të mërdhijë, do të treten ëndrrat tuaja dhe do të bien siç bien gjethet e verdha nga drurët…”