orakulli
Anëtar i Respektuar
Genesi 1:1
Bree'shiyt baaraa '' Elohiym 'eet hashaamayim w'eet haa'aarets.
Genesi 1:1,zberthyer sipas studjuesve dhe gjuhetareve e zberthyesve te gjuheve te vjetra;
(anglisht)In the beginning | created | God | the heavens | and | the earth
(italisht)In principio | creato | Dio | cieli | e | terra
Une habitem qe perkthyesve,kopjuesve,zberthyesve te skribereve te vjetra te rigjetura nuk u ben pershtypje qe mungon njesia *diell" ne kapitullin e pare.A ka mudesi Zoti qe inspirio kete liber te mos ta shprehi kete fakt kaq shume te rendesishem.Ai e ka shprehur por ky koncept eshte zhdukur me qellim nga dhensit njerezore te kuptimit,megjithe deshmite gjuhesore te gjuhes me te vjeter gjuhes Shqipe,te dialektit te saj te shume mirenjohur gjuhes Greke,si dhe te argumentimit llogjik mbi rendesine e jashtezakonshme te diellit per jeten.
“B(p)reeshiytbara” shkruajtur pa nderprerje ne shkrimet e gjetura.
Une kam vendosur qe ti hap dijet e mija te tjereve,me qellimin e vetem qe te gjejne me shpejt rrugen e vertetimit qe gjuha Shqipe ka qene jo vetem gjuha me e vjeter e folur por edhe e shkruar.
Me para po jap fjalorin mbeshtetes te gjuhes se sotme Shqipe:
1. BثRث.Shqiptimi “bërë”.Dialekti myzeqar “ber-E”.Geg “ban-E”,geg 2 “bon-e”.Mungon ne fjalor format “ e bere”,”e ban-e” ,”e bon-e”.
1.1. Diçka që është kryer, diçka që është bërë ose që ka ndodhur; punë a vepër e kryer nga dikush; veprim a sjellje e njeriut.
1.2. Bëmë. Të bërat e të parëve tanë.
2. YT pron. (gjin., dhan., kallëz., rrjedh. TثND; para emrave të farefisnisë TثT) sh. TU (e) (kur prona shënohet nga një emër i gjinisë mashkullore).
2.1. Që të përket ty, pronari i të cilit je ti, që e ke ti.
2. 2.Që ka të bëjë me ty, që ka lidhje të ngushta, lidhje gjaku, lidhje farefisnie a ndonjë lidhje tjetër me ty.
2.3. Të cilit i përket edhe ti, pjesëtar a anëtar i të cilit je edhe ti, në të cilin bën pjesë edhe ti; që e drejton ti, në krye të të cilit je ti.
2.4. Që e ke ti, që është tek ti, që të përket ty; që të dallon a të karakterizon ty; që lidhet me ty, që është a që bëhet për ty. Trupi (krahu, syri) yt. Flokët e tu. Zëri yt. Vullneti yt. Zakoni yt. Nderi
yt. Gëzimi yt. Sipas mendimit tënd. Në shërbimin tënd. Për të mirën tënde. Për hatrin tënd.
2.5. Që është përgatitur a është hartuar nga ti, që e ke bërë ose që e bën ti, që del a që krijohet së pari nga ti; që e ushtron ti.
2.6. si em. YTI sh. TUTث (të). Një i afërt, me të cilin ke lidhje gjaku, lidhje farefisnie ose lidhje të ngushta miqësie; njeri, me të cilin të bashkojnë të njëjtat synime, pikëpamje etj.; njeri, të cilin e do
dhe të cilit i beson shumë. ثshtë yti. Erdhën të tutë. Fituan të tutë.
2.7. Përd. em. sipas kuptimeve 1-6 të përemrit pronor.
3.BARRث.Shqiptimi “barr”.E shquar “BARRA”.
3.1. Fëmija në barkun e nënës, pjellë; gjendja e gruas në periudhën e zhvillimit të fëmijës në barkun e saj, shtatzëni.
4. BARRثSIM m.
Mbarsje. Koha (periudha) e barrësimit.
4. PARA f. sh. P(b)ara
1. Fem. e PAR/ث,~I (i) 1,2. E para e klasës.
2. vet. nj. Fillimi i një pune, kreu. Nisën nga e para. E shpjegoi edhe një herë nga e para.
4. si fj. ndërm. Së pari. * E para e punës,në radhë të parë, së pari;
5. Kohën, datën, ngjarjen etj., në prag të së cilës bëhet diçka; veprimin a dukurinë që i prin një ngjarjeje a një veprimi tjetër; kund. pas. Para nisjes. Para dreke. Para Vitit të Ri. Erdhi para kohe.
6. Kohën që ka kaluar duke u nisur nga e sotmja; kund. pas. Para një jave (një muaji). Para disa ditëve. Para dy vjetësh.
5.ARث.Eleminoni gabimin fonetik “ë” ose te qellimshem te vendosur nga gjuhetaret tane te koheve moderne,per ta dalluar dalluar me.ar=gold.Te dyja shqiptohen njesoj dhe jane njesi te njesojta kodike por qe percaktojne objekte te ndryshme. E shquar “ARA”.
Tokë që lërohet e mbillet, tokë buke.
3. ARثBثRثS .Shqiptohet “arberes”.Duhet te ishte ne fjalorin Shqip-Shqip dhe “araberes” si dhe “arabanës” e dialektit geg.
Ai që hap toka të reja.
6.AR-AR I m.
1. Metal i rrallë e i çmuar, me ngjyrë të verdhë, që është i butë e punohet mirë dhe që përdoret për të bërë sende zbukurimi, monedha etj. ose si masë e vlerave.
7.DIELL m.
1. edhe astr. Trupi i zjarrtë qiellor që gjendet në qendër të sistemit tonë planetar dhe që është burim drite e ngrohtësie.
Zberthyesit i ndajne:
1.breeshiyt
2.bara.
Ne shkrimin e gjetur mungonin zanoret.Zberthyesit fillimisht bejne vendosjen e zanoreve.Ne kete zberthim duket qarte gabimi I pare.ne rastin e Bree…nuk kane vendosur zanore pas B,ndersa ne e Bara kane vendosur A-ne.Ky kriter eshte I pasakte.Por per shqipen nuk ka shume rendesi, B eshte kodiku I foljes bej dhe nuk ka rendesi cfare ka pas saj ose cfare vendosim.B eshte koncepti i veprimit ndersa kohet i ndajne zanoret pas saj.Vendosja e zanoreve te dyta me ndihmen e bashtingellore kodike ben kalimin ne kohet e shkuara ose te ardhme.
Zberthimi dhe ndarja;
Bëreesh i yt bara.
Duke u nisur nga transformimi fonetik (I shpjeguar dhe ketu ne nje teme te vecante) P dhe B shendrohen ne njera tjetren.Kete etregojne shume fjale te gjuhes shqipe si dhe alfabeti Korean ne zhvillimin e tij 3000 vjecar (Si shembull induktiv).per te ilustruar me mire kete pike por marr ne analize “barra” e Shqipes.Ajo mund te ishte shume dhe “para”.Sepse kupton krijimin fillister te femijes,lidhur me kohet e formimit te tij.Barra eshte me abstrakte sot ,por eshte me e lehte te koceptohet kodikish.B si concept I vete mbart kuptimin e sotem te foljes “bej si dhe A mban konceptin e cdo fillimi(njesoj sinonim kuptimor me I-ne).Ben A-ne ne A.R dhe N jane kodike te njejte drejtimi levizje me ndryshimin e vetem qe N e con deri ne fund veprimin ndersa R ne cdo pike midis fillimit deri ne nje pike te caktuar ye levizje.Kuptimi I levizjes se veprimit te R eshte I lidhur shume me Zanoret qe ka pas saj ne nje njesi gjuhesore..Ky ky eshte kuptimi I Bara dhe ka vlere te njejte kuptimore me “para.
Gjuha Tzame Shqipe zbulon nje pjese te kodeve (arsyeja e vertete edhe pse u ndoqen,qe te vdiste dialekti I vertete I gjuhes helene(greke) qe kishte ngelur e pandryshuar ne 3000 vjet).Ne dialektin Tzam ne kohen e shkruar perdoren edhe format “jesha” ne vend te “isha”(edhe pse e kane ne perdorim) dhe *kesha ne vend te *kisha.Isha per Dialektin Tzam kupton nje veprim te perfunduar dhe jo nje vepri m te vazhdueshem.Pra “jesha” ka kuptimin kur *beja te ekzistuarin tim per nje periudhe kohe ta caktuar ne menyre te vazhdueshme,pra eshte kocepti “kur jetoja atje”.Dallim e bene me te dukshem shumesi si “ne jeshem=ne ishim”,”ne keshem=Ne kishim”.Keyto forma jane te qarta edhe ne dialektin geg si “bojsha” ne vend te “beja”Duket qarte koha progressive e vazhdueshme e kohes se shkuar e zhdukur ndoshta me qellim nga gjuha shqipe duke mos gjetur me kete koncept “isha duke duke beret e jetuarin”=une jesha.Pra “jesha” ne gjuhen Tzame kupton dicka me shume ,po keshtu dhe “bojsha=isha duke bere,qe zakonisht parashoqerohet nga pohuesja “po”,po bojsha.Shikohet zgjatja e re e gjuhes Shqipe e vendosur arbitrarisht “isha duke bere’.”beja” kupton gje tjeter dhe “po bojsha” kupton gje tjeter ne lidhje me vazhdimesine e kryerjes se veprimit.Kuptohet nje pjese e gjuhes u ka ndrishuar deri diku kuptimi fillister kur ato kane lindur ose jane dhene nga dikushi.
Vetem ne qender te problemit,per te gjetu formen e vjeter me ane te Dialekteve te mohuara te Shqipes:
Une bi,bej,bëj,baj,boj- e bir,e ber,e bër,e ban,e bon ne vendosjet mbiemerore dhe mbaresat foljore
-sha,-shi,-she.Nje nga format e vjetra ne te cilen forma mbiemerore eshte bashke me mbaresat foljor eshte “bereshi” per veten e trete njejes ,Ai bereshi.Sot duket si forma “ber” e “shih(shikoj)= perfunduari se beri,mormalisht kur shikohet qe eshte e bere.
Kuptimi me I sakte duke u nisur nga format e vjetra te shqipes eshte beresh=“duke bere”.
2.Yt.Sot ne shqipe dihet qe pronesor I vetes se dyte-I yti,I yt.
Beresh I yt=bereshi yt=”berja jote per nje periudhe kohore te kaluar”.
Ne koceptin kohor,ne kete drejtim shqipja nuk shpreh nji pike kohorete vetme,nje çast por nje periudhe kohore.
Bar(r)a,ketu e kemi shpjeguar.Por ka nevoje per nje zgjerimi.Kete e jep *barra e nenes te Gjuhes Shqipes.Pra duke ngjizur nje krijese nga e “para”.Disa gjuhetare e shpjegojne nga asgjeja.Por kjo nuk nenkuptohet ne gjuhen shqipe.Gjuha Shqipe kupton nje bazament mbeshtetes- krijues.Mebeshtetes;Tek “ara’ ka.aren,tek *barra ka “gruan.Dhe nje bazament krjiues,tek “ara ka faren dhe tek “barra prape ka “faren e mashkullit ose *sp(b)er-ma=(s’ber-më a=si ber ne a,si ber ne fillim)
Beresh I yt b(p)ar(r)a=berja jote e para,krijesa jote e para,lindja jote e para,m’bar’sja jote e para.
Fraza per nuk permend fjalen zot,por vetem pronesoren “yt’ si dhe behet fjala per ajrin (hapesiren) I cili mban diellin,I cili nga ana e tij mban token.El=eshte fjala e vjeter e Shqipe “diell”.Kete e tregon dialekti Helen “helios”=eli eshte” dhe fjale formimi “di+el” I gjuhes se tanishme Shqipe.Kjo do te sillte dhe habine e madhe te sasive te dijeve te shkruesit te atyre shkrimeve.Fetaret mendjengushte me vone I kane keqkuptuar dhe bastarduar ato.Fraza kuptom nje bashkebisedim me Zotin lart,por emir I tij nuk permendet.Ai emer eshte ndryshuar nga qellimi i keq me vone.
Ne Genesi 1.1 behet fjale per "The son of the God,which is the sun and the daughter of the God which is the earth";Bereshi i yt e para ishte djali yt diell(el o hiym) dhe vajza e vet ara(toka).
Kemi lidhjen.1.(alb) diell-djal- e diel
2.(engl)sun (san)-son (san)- sunday
3.(ger)sonne-sohn-sontag
The enemy of the albanian language was the Christianity dhe kopjoja e tyre e mevonshme,myslymanizmi.Njohesit me te thelle te kesaj gjuhe kane qene edhe armiqte me te medhenj te kesaj gjuhe..
Eshte thjesht nje mashtrim i madh ku Krishti ze vendin e diellit dhe toka femer eleminohet.Fillimi i heqjes se barazise krijuese dhe riprodhuese.
Bree'shiyt baaraa '' Elohiym 'eet hashaamayim w'eet haa'aarets.
Genesi 1:1,zberthyer sipas studjuesve dhe gjuhetareve e zberthyesve te gjuheve te vjetra;
(anglisht)In the beginning | created | God | the heavens | and | the earth
(italisht)In principio | creato | Dio | cieli | e | terra
Une habitem qe perkthyesve,kopjuesve,zberthyesve te skribereve te vjetra te rigjetura nuk u ben pershtypje qe mungon njesia *diell" ne kapitullin e pare.A ka mudesi Zoti qe inspirio kete liber te mos ta shprehi kete fakt kaq shume te rendesishem.Ai e ka shprehur por ky koncept eshte zhdukur me qellim nga dhensit njerezore te kuptimit,megjithe deshmite gjuhesore te gjuhes me te vjeter gjuhes Shqipe,te dialektit te saj te shume mirenjohur gjuhes Greke,si dhe te argumentimit llogjik mbi rendesine e jashtezakonshme te diellit per jeten.
“B(p)reeshiytbara” shkruajtur pa nderprerje ne shkrimet e gjetura.
Une kam vendosur qe ti hap dijet e mija te tjereve,me qellimin e vetem qe te gjejne me shpejt rrugen e vertetimit qe gjuha Shqipe ka qene jo vetem gjuha me e vjeter e folur por edhe e shkruar.
Me para po jap fjalorin mbeshtetes te gjuhes se sotme Shqipe:
1. BثRث.Shqiptimi “bërë”.Dialekti myzeqar “ber-E”.Geg “ban-E”,geg 2 “bon-e”.Mungon ne fjalor format “ e bere”,”e ban-e” ,”e bon-e”.
1.1. Diçka që është kryer, diçka që është bërë ose që ka ndodhur; punë a vepër e kryer nga dikush; veprim a sjellje e njeriut.
1.2. Bëmë. Të bërat e të parëve tanë.
2. YT pron. (gjin., dhan., kallëz., rrjedh. TثND; para emrave të farefisnisë TثT) sh. TU (e) (kur prona shënohet nga një emër i gjinisë mashkullore).
2.1. Që të përket ty, pronari i të cilit je ti, që e ke ti.
2. 2.Që ka të bëjë me ty, që ka lidhje të ngushta, lidhje gjaku, lidhje farefisnie a ndonjë lidhje tjetër me ty.
2.3. Të cilit i përket edhe ti, pjesëtar a anëtar i të cilit je edhe ti, në të cilin bën pjesë edhe ti; që e drejton ti, në krye të të cilit je ti.
2.4. Që e ke ti, që është tek ti, që të përket ty; që të dallon a të karakterizon ty; që lidhet me ty, që është a që bëhet për ty. Trupi (krahu, syri) yt. Flokët e tu. Zëri yt. Vullneti yt. Zakoni yt. Nderi
yt. Gëzimi yt. Sipas mendimit tënd. Në shërbimin tënd. Për të mirën tënde. Për hatrin tënd.
2.5. Që është përgatitur a është hartuar nga ti, që e ke bërë ose që e bën ti, që del a që krijohet së pari nga ti; që e ushtron ti.
2.6. si em. YTI sh. TUTث (të). Një i afërt, me të cilin ke lidhje gjaku, lidhje farefisnie ose lidhje të ngushta miqësie; njeri, me të cilin të bashkojnë të njëjtat synime, pikëpamje etj.; njeri, të cilin e do
dhe të cilit i beson shumë. ثshtë yti. Erdhën të tutë. Fituan të tutë.
2.7. Përd. em. sipas kuptimeve 1-6 të përemrit pronor.
3.BARRث.Shqiptimi “barr”.E shquar “BARRA”.
3.1. Fëmija në barkun e nënës, pjellë; gjendja e gruas në periudhën e zhvillimit të fëmijës në barkun e saj, shtatzëni.
4. BARRثSIM m.
Mbarsje. Koha (periudha) e barrësimit.
4. PARA f. sh. P(b)ara
1. Fem. e PAR/ث,~I (i) 1,2. E para e klasës.
2. vet. nj. Fillimi i një pune, kreu. Nisën nga e para. E shpjegoi edhe një herë nga e para.
4. si fj. ndërm. Së pari. * E para e punës,në radhë të parë, së pari;
5. Kohën, datën, ngjarjen etj., në prag të së cilës bëhet diçka; veprimin a dukurinë që i prin një ngjarjeje a një veprimi tjetër; kund. pas. Para nisjes. Para dreke. Para Vitit të Ri. Erdhi para kohe.
6. Kohën që ka kaluar duke u nisur nga e sotmja; kund. pas. Para një jave (një muaji). Para disa ditëve. Para dy vjetësh.
5.ARث.Eleminoni gabimin fonetik “ë” ose te qellimshem te vendosur nga gjuhetaret tane te koheve moderne,per ta dalluar dalluar me.ar=gold.Te dyja shqiptohen njesoj dhe jane njesi te njesojta kodike por qe percaktojne objekte te ndryshme. E shquar “ARA”.
Tokë që lërohet e mbillet, tokë buke.
3. ARثBثRثS .Shqiptohet “arberes”.Duhet te ishte ne fjalorin Shqip-Shqip dhe “araberes” si dhe “arabanës” e dialektit geg.
Ai që hap toka të reja.
6.AR-AR I m.
1. Metal i rrallë e i çmuar, me ngjyrë të verdhë, që është i butë e punohet mirë dhe që përdoret për të bërë sende zbukurimi, monedha etj. ose si masë e vlerave.
7.DIELL m.
1. edhe astr. Trupi i zjarrtë qiellor që gjendet në qendër të sistemit tonë planetar dhe që është burim drite e ngrohtësie.
Zberthyesit i ndajne:
1.breeshiyt
2.bara.
Ne shkrimin e gjetur mungonin zanoret.Zberthyesit fillimisht bejne vendosjen e zanoreve.Ne kete zberthim duket qarte gabimi I pare.ne rastin e Bree…nuk kane vendosur zanore pas B,ndersa ne e Bara kane vendosur A-ne.Ky kriter eshte I pasakte.Por per shqipen nuk ka shume rendesi, B eshte kodiku I foljes bej dhe nuk ka rendesi cfare ka pas saj ose cfare vendosim.B eshte koncepti i veprimit ndersa kohet i ndajne zanoret pas saj.Vendosja e zanoreve te dyta me ndihmen e bashtingellore kodike ben kalimin ne kohet e shkuara ose te ardhme.
Zberthimi dhe ndarja;
Bëreesh i yt bara.
Duke u nisur nga transformimi fonetik (I shpjeguar dhe ketu ne nje teme te vecante) P dhe B shendrohen ne njera tjetren.Kete etregojne shume fjale te gjuhes shqipe si dhe alfabeti Korean ne zhvillimin e tij 3000 vjecar (Si shembull induktiv).per te ilustruar me mire kete pike por marr ne analize “barra” e Shqipes.Ajo mund te ishte shume dhe “para”.Sepse kupton krijimin fillister te femijes,lidhur me kohet e formimit te tij.Barra eshte me abstrakte sot ,por eshte me e lehte te koceptohet kodikish.B si concept I vete mbart kuptimin e sotem te foljes “bej si dhe A mban konceptin e cdo fillimi(njesoj sinonim kuptimor me I-ne).Ben A-ne ne A.R dhe N jane kodike te njejte drejtimi levizje me ndryshimin e vetem qe N e con deri ne fund veprimin ndersa R ne cdo pike midis fillimit deri ne nje pike te caktuar ye levizje.Kuptimi I levizjes se veprimit te R eshte I lidhur shume me Zanoret qe ka pas saj ne nje njesi gjuhesore..Ky ky eshte kuptimi I Bara dhe ka vlere te njejte kuptimore me “para.
Gjuha Tzame Shqipe zbulon nje pjese te kodeve (arsyeja e vertete edhe pse u ndoqen,qe te vdiste dialekti I vertete I gjuhes helene(greke) qe kishte ngelur e pandryshuar ne 3000 vjet).Ne dialektin Tzam ne kohen e shkruar perdoren edhe format “jesha” ne vend te “isha”(edhe pse e kane ne perdorim) dhe *kesha ne vend te *kisha.Isha per Dialektin Tzam kupton nje veprim te perfunduar dhe jo nje vepri m te vazhdueshem.Pra “jesha” ka kuptimin kur *beja te ekzistuarin tim per nje periudhe kohe ta caktuar ne menyre te vazhdueshme,pra eshte kocepti “kur jetoja atje”.Dallim e bene me te dukshem shumesi si “ne jeshem=ne ishim”,”ne keshem=Ne kishim”.Keyto forma jane te qarta edhe ne dialektin geg si “bojsha” ne vend te “beja”Duket qarte koha progressive e vazhdueshme e kohes se shkuar e zhdukur ndoshta me qellim nga gjuha shqipe duke mos gjetur me kete koncept “isha duke duke beret e jetuarin”=une jesha.Pra “jesha” ne gjuhen Tzame kupton dicka me shume ,po keshtu dhe “bojsha=isha duke bere,qe zakonisht parashoqerohet nga pohuesja “po”,po bojsha.Shikohet zgjatja e re e gjuhes Shqipe e vendosur arbitrarisht “isha duke bere’.”beja” kupton gje tjeter dhe “po bojsha” kupton gje tjeter ne lidhje me vazhdimesine e kryerjes se veprimit.Kuptohet nje pjese e gjuhes u ka ndrishuar deri diku kuptimi fillister kur ato kane lindur ose jane dhene nga dikushi.
Vetem ne qender te problemit,per te gjetu formen e vjeter me ane te Dialekteve te mohuara te Shqipes:
Une bi,bej,bëj,baj,boj- e bir,e ber,e bër,e ban,e bon ne vendosjet mbiemerore dhe mbaresat foljore
-sha,-shi,-she.Nje nga format e vjetra ne te cilen forma mbiemerore eshte bashke me mbaresat foljor eshte “bereshi” per veten e trete njejes ,Ai bereshi.Sot duket si forma “ber” e “shih(shikoj)= perfunduari se beri,mormalisht kur shikohet qe eshte e bere.
Kuptimi me I sakte duke u nisur nga format e vjetra te shqipes eshte beresh=“duke bere”.
2.Yt.Sot ne shqipe dihet qe pronesor I vetes se dyte-I yti,I yt.
Beresh I yt=bereshi yt=”berja jote per nje periudhe kohore te kaluar”.
Ne koceptin kohor,ne kete drejtim shqipja nuk shpreh nji pike kohorete vetme,nje çast por nje periudhe kohore.
Bar(r)a,ketu e kemi shpjeguar.Por ka nevoje per nje zgjerimi.Kete e jep *barra e nenes te Gjuhes Shqipes.Pra duke ngjizur nje krijese nga e “para”.Disa gjuhetare e shpjegojne nga asgjeja.Por kjo nuk nenkuptohet ne gjuhen shqipe.Gjuha Shqipe kupton nje bazament mbeshtetes- krijues.Mebeshtetes;Tek “ara’ ka.aren,tek *barra ka “gruan.Dhe nje bazament krjiues,tek “ara ka faren dhe tek “barra prape ka “faren e mashkullit ose *sp(b)er-ma=(s’ber-më a=si ber ne a,si ber ne fillim)
Beresh I yt b(p)ar(r)a=berja jote e para,krijesa jote e para,lindja jote e para,m’bar’sja jote e para.
Fraza per nuk permend fjalen zot,por vetem pronesoren “yt’ si dhe behet fjala per ajrin (hapesiren) I cili mban diellin,I cili nga ana e tij mban token.El=eshte fjala e vjeter e Shqipe “diell”.Kete e tregon dialekti Helen “helios”=eli eshte” dhe fjale formimi “di+el” I gjuhes se tanishme Shqipe.Kjo do te sillte dhe habine e madhe te sasive te dijeve te shkruesit te atyre shkrimeve.Fetaret mendjengushte me vone I kane keqkuptuar dhe bastarduar ato.Fraza kuptom nje bashkebisedim me Zotin lart,por emir I tij nuk permendet.Ai emer eshte ndryshuar nga qellimi i keq me vone.
Ne Genesi 1.1 behet fjale per "The son of the God,which is the sun and the daughter of the God which is the earth";Bereshi i yt e para ishte djali yt diell(el o hiym) dhe vajza e vet ara(toka).
Kemi lidhjen.1.(alb) diell-djal- e diel
2.(engl)sun (san)-son (san)- sunday
3.(ger)sonne-sohn-sontag
The enemy of the albanian language was the Christianity dhe kopjoja e tyre e mevonshme,myslymanizmi.Njohesit me te thelle te kesaj gjuhe kane qene edhe armiqte me te medhenj te kesaj gjuhe..
Eshte thjesht nje mashtrim i madh ku Krishti ze vendin e diellit dhe toka femer eleminohet.Fillimi i heqjes se barazise krijuese dhe riprodhuese.
