B. Sindromi Cushing
1. Zakonisht është iatrogjenik (dmth shkaktohet nga barnat glukokortikoide). Mund të shkaktohet edhe nga adenoma e hipofizës, hiperplazia e gjendrave mbiveshkore, ose prodhimi ektopik i hormoneve ACTH dhe CRH.
2. Shenjat dhe simptomat:
a. 'Gungë' në qafë si pasojë e depozitimit të dhjamit (angl. buffalo hump).
b. Dhjamosje përreth barkut, dobësim i gjymtyrëve.
c. Striae distensae.
d. Rrumbullakosje e fytyrës: fytyrë 'si hëna' (angl. moon facies).
e. Hirsutizëm, amenorre, impotencë.
f. Akne.
g. Hiperglicemi.
h. Hipertension.
3. Diagnoza:
a. Në pacientët me sindromin Cushing, dhënia e deksametazonit nuk arrin ta frenojë sekretimin e kortizolit. Në njerëzit normalë, deksametazoni e frenon sekretimin e kortizolit. Praktikisht, pacientit i jepet 1 mg deksametazon në 11 të natës, dhe në 8 të mëngjesit bëhet matja e kortizolit. Nëse niveli i kortizolit është nën 5 mikrogramë/dl, sindromi Cushing përjashtohet (saktësia e testit është 98%).
b. Matja e kortizolit në urinën e mbledhur gjatë 24 orëve konfirmon diagnozën.
c. Nëse diagnoza nuk është e qartë akoma, pacientit i jepen 0.5g deksametazon, çdo 6 orë, për 48 orë. Në ditën e dytë bëhet matja e kortizolit në urinë. Diagnoza e hiperkortizolizmit endoset nëse niveli i kortizolit të lirë është mbi 20 mikrogramë në ditë (ose nëse niveli i 17-hidroksikortikoisteroideve është mbi 4.5 mg në ditë).
4. Trajtimi:
a. Heqje e tumorit shkaktar; operacioni duhet të pasohet me dhënie të glukokortikoidëve për të zëvendësuar deficitin.
b. Për tumoret që nuk mund të operohen përdoren mitotani, ketoconazoli, metiraponi, ose aminoglutetimidi.
c. Për mikroadenomat mund të përdoret edhe rrezatimi.