Arfenilla
Themelues i Forumit
Nga Indonezia dhe Malajzia deri në Indi dhe Tajlandë, katalogu i frutave të çuditshme është mjaft i gjatë. Janë fruta shumëngjyrëshe, me formë të veçantë. Herë kanë gjemba, herë të duket e pamundur që mund të hahen, aq më tepër që të jenë të shijshme.
Ato prodhohen në vende të veçanta, ose kultivohen në kopshtet e shtëpive. Emërues të përbashkët, kanë fibrat dhe vitaminat, si dhe shërbejnë si ushqim bazë për popullsinë vendase, që i shijon këtë fruta me mënyra të ndryshme.
Disa prej tyre janë krejt të panjohura për botën perëndimore, disa të tjera janë kaq të rralla, sa është e vështirë t’i gjesh edhe në zonën ku prodhohen.
Albobserver.com ka zgjedhur shtatë prej frutave më të çuditshme “vendase” në botë, të cilat janë njëkohësisht të bukura dhe shumë të shijshme!
1. Mangosteen (Garcinia mangostana) – quhet ndryshe “mbreti” i frutave dhe është shumë e vështirë që të gjendet. Prodhohet në Indonezi dhe shija e saj pak shumë të kujton pjeshkën, ndërsa tuli i saj ngjason me një lule të bardhë. ثshtë e vështirë të këputet me dorë si dhe duhet kujdes për ta pastruar. Kjo frutë përbën një burim të pasur vitaminash dhe antioksidantësh.
Rambutan (Nephelium lappaceum) – prodhohet në Tajlandë dhe Filipine. Ngjason me gështenjën, pasi është e mbuluar nga një lëvozhgë me gjemba. Kur është e papjekur, ka ngjyrë jeshile ndërsa kur piqet, merr ngjyrë të kuqe të theksuar. Gjen përdorim më të gjerë në pastiçeri sesa hahet si frutë e gjallë.
Durionaceae) – gjendet në Indi, Malajzi dhe Tajlandë. Hyn në grupin e frutave të kushtueshme. Karakteristika e saj është “personaliteti i dyfishtë” që ka. Aroma e kësaj frute është shumë e keqe (si mish i prishur apo qepë e prishur) por shija e saj është e mrekullueshme. Frytet e Durian prishen shpejt, ndaj duhet të përdoren të freskëta. Përdoret në shumë ushqime, ëmbëlsira dhe akullore. Gjithashtu është produkt bazë për industrinë e karameleve në vendet aziatike.
Hylocereus undatus) – kultivohet në Vietnam dhe ngjason me angjinaren. Nga jashtë mbulohet me gjethe të veçanta ngjyrë rozë, ndërsa tulin e ka të bardhë, të mbushur me fara të zeza. Shija e kësaj frute ngjan me atë të pjeprit apo të kivit, ndërsa hyn në kategorinë e frutave të ëmbla. Hahet e gjallë, por përdoret edhe për komposto dhe reçel.
Kiwano (Cucumis metuliferus) –
Blighia sapida) – gjendet në Xhamajka dhe forma që ka, të kujton specin jeshil, por në ngjyrë të kuqërremtë. Fruta është pjekur, me t’u hapur, kur duken farat e saj. Konsumohet e zier, ose si pjesë e ndonjë recete tradicionale.
orellana) – kultivohet kryesisht në Indi, Meksikë, Peru etj. Farat e saj janë të kuqe të ndezur. Përdoret kryesisht si pluhur ose si pastë, për t’u dhënë aromë ushqimeve të ndryshme apo djathërave. Ndonjëherë zëvendëson shafranin e shtrenjtë, si dhe përdoret bashkë me erëza të tjera. Të shumtë janë ata që e përdorin si esencë për pije apo ëmbëlsira.
Ato prodhohen në vende të veçanta, ose kultivohen në kopshtet e shtëpive. Emërues të përbashkët, kanë fibrat dhe vitaminat, si dhe shërbejnë si ushqim bazë për popullsinë vendase, që i shijon këtë fruta me mënyra të ndryshme.
Disa prej tyre janë krejt të panjohura për botën perëndimore, disa të tjera janë kaq të rralla, sa është e vështirë t’i gjesh edhe në zonën ku prodhohen.
Albobserver.com ka zgjedhur shtatë prej frutave më të çuditshme “vendase” në botë, të cilat janë njëkohësisht të bukura dhe shumë të shijshme!
1. Mangosteen (Garcinia mangostana) – quhet ndryshe “mbreti” i frutave dhe është shumë e vështirë që të gjendet. Prodhohet në Indonezi dhe shija e saj pak shumë të kujton pjeshkën, ndërsa tuli i saj ngjason me një lule të bardhë. ثshtë e vështirë të këputet me dorë si dhe duhet kujdes për ta pastruar. Kjo frutë përbën një burim të pasur vitaminash dhe antioksidantësh.
Rambutan (Nephelium lappaceum) – prodhohet në Tajlandë dhe Filipine. Ngjason me gështenjën, pasi është e mbuluar nga një lëvozhgë me gjemba. Kur është e papjekur, ka ngjyrë jeshile ndërsa kur piqet, merr ngjyrë të kuqe të theksuar. Gjen përdorim më të gjerë në pastiçeri sesa hahet si frutë e gjallë.
orellana) – kultivohet kryesisht në Indi, Meksikë, Peru etj. Farat e saj janë të kuqe të ndezur. Përdoret kryesisht si pluhur ose si pastë, për t’u dhënë aromë ushqimeve të ndryshme apo djathërave. Ndonjëherë zëvendëson shafranin e shtrenjtë, si dhe përdoret bashkë me erëza të tjera. Të shumtë janë ata që e përdorin si esencë për pije apo ëmbëlsira.