Po lexoja nje teme per Atesitet edhe me erdhi ne mendje te hapja kete teme.
Un kam nje shembull timin qe po e shkruaj me poshte, edhe besoj se ju te gjith keni shembuj per te treguar, per te vertetuar qe te miren qe na bejn persona te tjere, e harrojme shum shpejt, kurse te keqijat qe na bejn, ato nuk i harrojme!!
Atehere pse nuk jemi te zotet te themi Faleminderit edhe ta kujtojme te miren qe na bene po aq sa kujtojme edhe te keqen qe na bejne!?
Nese jeni ne rrezik per jeten, edhe e dini qe skeni shpetim skeni nga tja mbani, do luteni do thoni "o Zot bej te mundur qe te shpetoj edhe kesaj radhe, me ndihmo te lutem"
Nejse, mrekullisht ne ditet ne vijim gjerat nisin te rregullohen, por ju nuk thoni Faleminderit o Zot qe me bere te kaloj nga kjo gjendje, por mendoni se eshte rrjedhe e jetes, sepse harruat kur ju lusnit atij per meshire.. por pse kur ishit ne hall nuk menduat se eshte edhe ajo rrjedhe e jetes, edhe te ngordhnit aty, por niset duke kerkuar ndihme te Zoti? Kjo ndodh sepse njeriu vetem te miren e harron shum shpejt, kurse te keqen nuk e harron kurre.
Kte e thashe nga eksperienca ime, edhe kurre nuk do mund te guxoj here tjeter te them qe ska Zot.
Sepse duke i kthyer shpinen Zotit, i kthejm shpinen vetes tone. Duke mos i thene atij Faleminderit per cdo dite qe zgjohem ne mengjes, sdo keme me fytyre ti kerkoj gje.
Ok diskutim te kendshem.
Un kam nje shembull timin qe po e shkruaj me poshte, edhe besoj se ju te gjith keni shembuj per te treguar, per te vertetuar qe te miren qe na bejn persona te tjere, e harrojme shum shpejt, kurse te keqijat qe na bejn, ato nuk i harrojme!!
Atehere pse nuk jemi te zotet te themi Faleminderit edhe ta kujtojme te miren qe na bene po aq sa kujtojme edhe te keqen qe na bejne!?
Nese jeni ne rrezik per jeten, edhe e dini qe skeni shpetim skeni nga tja mbani, do luteni do thoni "o Zot bej te mundur qe te shpetoj edhe kesaj radhe, me ndihmo te lutem"
Nejse, mrekullisht ne ditet ne vijim gjerat nisin te rregullohen, por ju nuk thoni Faleminderit o Zot qe me bere te kaloj nga kjo gjendje, por mendoni se eshte rrjedhe e jetes, sepse harruat kur ju lusnit atij per meshire.. por pse kur ishit ne hall nuk menduat se eshte edhe ajo rrjedhe e jetes, edhe te ngordhnit aty, por niset duke kerkuar ndihme te Zoti? Kjo ndodh sepse njeriu vetem te miren e harron shum shpejt, kurse te keqen nuk e harron kurre.
Kte e thashe nga eksperienca ime, edhe kurre nuk do mund te guxoj here tjeter te them qe ska Zot.
Sepse duke i kthyer shpinen Zotit, i kthejm shpinen vetes tone. Duke mos i thene atij Faleminderit per cdo dite qe zgjohem ne mengjes, sdo keme me fytyre ti kerkoj gje.
Ok diskutim te kendshem.