Dhe vjen nje cast.......

Qe pin kafe ne 8 -te,te darkes dhe mendon pastaj:- Do me marre valle gjumi!?
 
Qe thua aman,kur do mbarojne lavatricet e rrobave.
 
...e iken e shuhet pergjithmone.
Tani qe po e lexoj si mendim,eshte nostalgjike,se si asgje por asgje nuk kthehet,sikur dhe te qindat e sekondit me pare.
 
Qe duhet te serviresh darken dhe perton.
 
Qe fillon fryne pak dhe freskohet.
 
Vjen nje çast dhe për mu, vonë ose herët vjen për të gjith!
 
Vjen nje cast qe i shtrohesh thellsise se emocioneve njerzore deri ne rrenxen e mendimit . Aty ku vdes cdo perpjekje ,pikerisht aty nis dhe ripertritja.
 
Qe ndryshojne shume gjera... e ti mbetesh me habine tende, duke mos ditur si te veprosh
 
....i nje casti tjeter.
 
Back
Top