Monika Kryemadhi po kalon nje krize te rende identiteti. Nuk e deshmon kete thjesht fytyra e ribere madje shtrenjte. Madje nuk e tregon as refuzimi per te qene ne krah te burit qe socialistet ja bene President, si “Zonje e Pare” domethene.
Me shume se keto dy akte, flasin qarte aktet histerike te kesaj jave, te henes dhe te sotmet.
Kryetarja e LSI nuk e duron dot anonimatin, ajo do vemendje si protagoniste cdo dite. por uria e pandalshme per te qene dikush, bie ndesh me formimin e saj te cunget, minimalist, prej te cilit prodhohet niveli me banal i mundshem, thuajse i rruges.
Te henen ne Kuvend, ishin fare te paket ata qe nuk u habiten, ishin pergjithesisht njerez te afert qe e njohin heret deri diten kur me shpulla perzuri doktor Petrit Vasilin nga karrigia e pare ne biznesin e saj familjar.
Shperthimet histerike e fjalori i rruges, e morren vemendjen madje duke lene ne hije nje burracak si Lulzim Basha. Sali Berisha u terhoq shpejt nga shfaqja, u ndje i perfaqesuar.
Sot ne Byrone e Kuvendit, patetizmi banal ishte zgjedhur per shfaqjen kur nisi te lexoj betimin qe ka bere si deputete, formule e hkruar ne Kushtetuten qe ajo e pshur sa here qe ben ndonje leke te vogel te paligjshem.
Por ajo qe tha pasi doli nga Kuvendi ishte edhe me per te qeshur. Duke justifikuar gjestin e gjuaktjes me cizmet e shtrenjta, Moni tha se Edi Rames po i vinte fundi prej saj dhe se nuk do te ndalej per ta arritur kete. “Shqiptaret kane bere drejtesi ne mes te Parisit”-tha kryetarja heroike e LSI.
Ajo duket se ju referua aktit te Avni Rustemit mbi Esat Pashen, per te cilin ajo di vec qe Avniu kishte revole dhe qelloi duke e vrare. Monika Kryemadhi nuk di qe Avniu nuk kishte nje megavile ne Lalez, nje tjeter te tille ne Kodren e Diellit, nje te trete mu ne mes te Bllokut dhe, te pakten, po nje te tille ne mes te Londres.
Skandal.al