Barku, “truri i dytë”
Jo më kot njerëzit thonë se barku vendos. Tani edhe mjekësia po u jep të drejtë...
Truri i dytë i njeriut gjendet në bark. 100 milionë qeliza nervore mbështjellin zonën e tretjes në bark, duke formuar një shëmbëlltyrë të trurit ku llojet e qelizave, lëndët vepruese dhe marrësit janë po të njëjtit që gjenden në tru. Proceset fizike janë më tepër të lidhura me sistemin e tretjes nga sa mendohej deri më sot.
“Truri” i barkut luan një rol të madh për ndjenjat e gëzimit dhe vuajtjes. Qendra operative e makinerisë së tretjes nuk merret vetëm me analizimin e përbërjes së ushqimit, nivelit të kripës dhe përqindjes së ujit apo vetëm me bashkërendimin e mekanizmave të përtypjes dhe tretjes.
Përveç këtyre, ajo mban nën kontroll edhe baraspeshën e përsosur tek lëndët bazë të nervave, hormonet që mund të stimulohen dhe sekretet që duhen ruajtur. Përgjatë 75 vjetësh jetë, kalojnë më tepër se 30 tonë ushqime dhe 50.000 litra lëng nëpër zorrë. Trurit të barkut i del për detyrë të analizojë me miliona lëndë kimike dhe të mposhtë miliona helme apo rreziqe të tjera të ardhura me ushqimin, punë të cilën ai arrin ta bëjë me një shkallë të lartë inteligjence.
Barku1.jpg
Qendra operative e barkut organizon luftën kundër pushtuesve nga më të këqijtë si ç´janë mikroorganizmat që jetojnë brenda nesh dhe që gjenden me miliona brenda zorrëve dhe që përpiqen tërë kohës të futen në pjesët e tjera të trupit tonë. Apo atyre mikroorganizmave që, në një numër shumë të madh, përtypim përditë.
Zorra është organi me imunitetin më të madh në trupin e njeriut, në të cilin gjenden më tepër se 70 për qind të qelizave mbrojtëse. Një pjesë e madhe e tyre janë të lidhura drejtpërsëdrejti me “trurin” barkor. Ato mësojnë të dallojnë midis asaj që është e mirë dhe asaj që është e keqe. Pastaj, këto të dhëna ruhen dhe kur lind nevoja thirren. Një pjesë e madhe e kësaj ndodh në mënyrë të pavarur nga koka. Thellë brenda zonës së tretjes nuk është më truri i kokës zot.
Truri barkor mund të gjenerojë dhe përpunojë të dhënat që i vijnë nga marrësit e tij dhe kontrollon sërën e reaksioneve. Ai u jep udhëzime organeve fqinjë, kontrollon mbrojtjen kundër infeksioneve dhe lëvizjen e muskujve.
Atij i duhet të vendosë në mënyrë të shpejtë dhe të dijë të thërrasë dijet e ruajtura. Ai është i organizuar në mënyrë funksionale dhe punon me qarqe (turne). ثshtë në gjendje të bëjë dallimin midis gjendjeve të ndryshme dhe në bazë të saj të kundërveprojë.
Barku dhe koka janë të lidhura ngushtë me njëra-tjetrën. Atë që ndodh në kokë e merr vesh përnjëherë barku. Kur ndonjë helm arrin të depërtojë në trup, truri barkor e ndjen rrezikun dhe dërgon sinjale alarmi për në kokë dhe truri i kokës dërgon sinjale në drejtimin e kundërt për poshtë.
Truri i kokës zbut të ndjehurin keq. Po të ndjenim më tërë fortësinë e tyre tërë ato që ndodhin në bark do të ndjeheshim shumë keq. Midis të tjerash nuk do të ishim në gjendje të flisnim ndërkohë që do të hanim. Kur njeriu ka kaluar përgjatë një periudhe me stres të qëndrueshëm, atëherë ky ka mbetur akoma jo vetëm në tru, por edhe në bark.
Barku midis të tjerash furnizon edhe katalogun e madh të ndjenjave dhe mendimeve që gjenden në tru dhe të cilin e shfletojmë kur duam të marrim një vendim mbi një rrethanë të ngjashme me një që kemi përjetuar më parë.
Jo më kot njerëzit thonë se barku vendos. Tani edhe mjekësia po u jep të drejtë...
Truri i dytë i njeriut gjendet në bark. 100 milionë qeliza nervore mbështjellin zonën e tretjes në bark, duke formuar një shëmbëlltyrë të trurit ku llojet e qelizave, lëndët vepruese dhe marrësit janë po të njëjtit që gjenden në tru. Proceset fizike janë më tepër të lidhura me sistemin e tretjes nga sa mendohej deri më sot.
“Truri” i barkut luan një rol të madh për ndjenjat e gëzimit dhe vuajtjes. Qendra operative e makinerisë së tretjes nuk merret vetëm me analizimin e përbërjes së ushqimit, nivelit të kripës dhe përqindjes së ujit apo vetëm me bashkërendimin e mekanizmave të përtypjes dhe tretjes.
Përveç këtyre, ajo mban nën kontroll edhe baraspeshën e përsosur tek lëndët bazë të nervave, hormonet që mund të stimulohen dhe sekretet që duhen ruajtur. Përgjatë 75 vjetësh jetë, kalojnë më tepër se 30 tonë ushqime dhe 50.000 litra lëng nëpër zorrë. Trurit të barkut i del për detyrë të analizojë me miliona lëndë kimike dhe të mposhtë miliona helme apo rreziqe të tjera të ardhura me ushqimin, punë të cilën ai arrin ta bëjë me një shkallë të lartë inteligjence.
Barku1.jpg
Qendra operative e barkut organizon luftën kundër pushtuesve nga më të këqijtë si ç´janë mikroorganizmat që jetojnë brenda nesh dhe që gjenden me miliona brenda zorrëve dhe që përpiqen tërë kohës të futen në pjesët e tjera të trupit tonë. Apo atyre mikroorganizmave që, në një numër shumë të madh, përtypim përditë.
Zorra është organi me imunitetin më të madh në trupin e njeriut, në të cilin gjenden më tepër se 70 për qind të qelizave mbrojtëse. Një pjesë e madhe e tyre janë të lidhura drejtpërsëdrejti me “trurin” barkor. Ato mësojnë të dallojnë midis asaj që është e mirë dhe asaj që është e keqe. Pastaj, këto të dhëna ruhen dhe kur lind nevoja thirren. Një pjesë e madhe e kësaj ndodh në mënyrë të pavarur nga koka. Thellë brenda zonës së tretjes nuk është më truri i kokës zot.
Truri barkor mund të gjenerojë dhe përpunojë të dhënat që i vijnë nga marrësit e tij dhe kontrollon sërën e reaksioneve. Ai u jep udhëzime organeve fqinjë, kontrollon mbrojtjen kundër infeksioneve dhe lëvizjen e muskujve.
Atij i duhet të vendosë në mënyrë të shpejtë dhe të dijë të thërrasë dijet e ruajtura. Ai është i organizuar në mënyrë funksionale dhe punon me qarqe (turne). ثshtë në gjendje të bëjë dallimin midis gjendjeve të ndryshme dhe në bazë të saj të kundërveprojë.
Barku dhe koka janë të lidhura ngushtë me njëra-tjetrën. Atë që ndodh në kokë e merr vesh përnjëherë barku. Kur ndonjë helm arrin të depërtojë në trup, truri barkor e ndjen rrezikun dhe dërgon sinjale alarmi për në kokë dhe truri i kokës dërgon sinjale në drejtimin e kundërt për poshtë.
Truri i kokës zbut të ndjehurin keq. Po të ndjenim më tërë fortësinë e tyre tërë ato që ndodhin në bark do të ndjeheshim shumë keq. Midis të tjerash nuk do të ishim në gjendje të flisnim ndërkohë që do të hanim. Kur njeriu ka kaluar përgjatë një periudhe me stres të qëndrueshëm, atëherë ky ka mbetur akoma jo vetëm në tru, por edhe në bark.
Barku midis të tjerash furnizon edhe katalogun e madh të ndjenjave dhe mendimeve që gjenden në tru dhe të cilin e shfletojmë kur duam të marrim një vendim mbi një rrethanë të ngjashme me një që kemi përjetuar më parë.
