PiNkY
Anëtar i Nderuar
Albulenë Shala u lind më 11.05. 1987 në fshatin Osdrim, komuna e Pejës. Rrjedhë nga një familje intelektuale. Shkollën fillore tetëklasëshe e mbaroi në vendlindje. Tani është nxënëse në klasën e njëmbëdhjetë në gjimnazin Bedri Pejani në Pejë. E shkëlqyeshme në mësime dhe e angazhuar në krijime letrare. Ka filluar të shkruaj që nga klasa e shtatë e fillorës.
Kjo është përmbledhja e parë e saj me poezi. Ka në dorëshkrim edhe një përpjekje letrare në prozë me tematikë rinore.
LIGJثRIM ZEMثRIMI ME PAFAJثSINث E MOSHثS
Poetesha e re me moshë dhe vargje – Albulenë Shala, me librin e saj të parë “Nuk kam faj”na vie si rrezja e parë e diellit në mengjesin e ditës plot dritë. Një shpirt i njomë qe shpreh brendinë e vet me shqetësime moshe duke kërkuar gjithnjë pafajësinë për frymëzimin e shprehur, edhe kur ëndërron edhe kur qorton, edhe kur zemërohet edhe kur soditë blerimin e stinës.
Ajo di të fshijë lotin me butësinë e vorgut që të bëhet mbretëreshë ngrohtësie, duke ofruar durimin e pritjes, që prapë dhe gjithmonë të jetë sa më pranë ndjenjës të cilën butësisht e dhuron.
Në këtë vëllim të saj poetik, vërehet një thellësi meditimi ku gjithnjë gjurmon në kërkim shtegun e afrisë, portretin e bardhësisë dhe unazën e fatit në jetë. Melankolinë e shpirtit di ta shpeh aq prekshëm deri në drithërimë ndjenjash, sa që portretin e njeriut e sheh nga do në syrin e vet.
Heshtjen e ka për mikeshë moshe, çka nuk është aq e natyrshme, magjithatë di ta vë në ligjërim vargun duke i dhënë edhe kuptim të plotë poetik e filozok. Kur i mungon portreti e parafytyron hijen e tij duke kërkuar…”gjurmët shtërpë të hijes…” së adhuruar.
Në një masë të caktuar është e mbyllur por jo dhe e mbërthyer në rrethin e vetmisë, meqë gjithnjë shpresën e di për çelës jete, ani që pritja i rri shtrirë në shtratin e durimit. Nuk ka faj për trazimin e parë, trazim ky edhe poetik i vetpërcaktuar si frymëzim krijimi.
Sidoqoftë, poetesha e re Albulenë Shala, ka përspektivë krijimi dhe në letrat shqipe, me këtë zell dhe përkushtim mund të arrijë nivelin e krijueses së dëshmuar.
FJALA
Fjala
Në afërsi gjithmonë
Këngë bilbili
ثmbëlsi e jetës
Fjala
Në largësi përjetshëm
Heshtje e gerëzuar
Në helmim jetën
################################
ME GISHTIN E UNAZثS
ثndërroj të jem
Afër teje
Me gishtin e unazës
Të të prek dorën
Në ledhatim
ثndërroj të shprishur
Në përkëdhelje
Flokun tënd
Fytyrën si pluhur
Në largësi tretur
Që vetëm era
Mund at sjellë
##############################
Syve të mi
ثndërroj
Të kthehesh një ditë
Në heshtjen time
Vetëm një çast
Cilësdo stinë
Nث TY DO Tث JEM
Në melankolinë e syrit
Portret afërsie
Do të jem
Djersë në ballin e rrudhosur
Qepallat t`i lagë
Plogështi e pleqërisë
Njollë në damarin e shterur
############################
HIJEN TثNDE KثRKOJ
Hija ime kërkon gjurmët
Shtërpë të hijes sate
E humbur në mes labirinthi
Sikur dritën ma kanë vjedhur
Hijen tënde kërkoj
Heshtja mbi valëdeti
Shkumë zemërimi
Më shfaqet dritë
Portreti yt
Prapë hijen tënde
Kërkoj
Loti im do at vras
Atë që rrugën tënde lagë
Akull shtegun
Në heshtje mbyllur
Hijen tënde kërkoj
###########################
Mث KUJTO
Kur era farfullinë
Kujtimet lëkund
Në zallin e detit
Më kujto
Peshk i artë
Do të shfaqem
Dëshirat t´i plotësoj
################################
DUA
Dua të jem
Zog
Për ty të kendoj
Dua të jem
Lule
Me aromë të ledhatoj
Dua të jem
Lot
Në syrin që kërkoj
Dua të jem
Engjullushë
Me krahë të përqafoj
##########################
LULثKUQE E TREMBUR
Kopsht pa lule
Shfrenim nate
Lulëkuqe e trembur
Vështrim
Me hile
Tinzare ngjan
Në tënden bukuri
Petale e mbyllur
Vesë pikon
############################
KثRKIM I KOT
Kërko rrugicave
Gjallërinë e kot
Nuk jam as aty
Ku frika zhduket
Me ndriçim
Murosa lapidar
#######################
PRITJE NGROHTثSIE
Kur nata bën acar
Pranë oxhakut
Trup i ngrinë
Pritje e afërt
Qerpikë me shtrezë
Me ty jam unë
Mbretëreshë e ngrohtësisë
#################################
PRITJE NGROHTثSIE
Kur nata bën acar
Pranë oxhakut
Trup i ngrirë
Pritje e afërt
Qerpikë me shtrezë
Me ty jam unë
Mbretëreshë e ngrohtësisë
#################################
ME TY
Me ty
Shoqëruar në heshtje
Sytë ngulitur
Në jet e atyre netëve
Bota dukej e qetë
Si të ishte n´amshim
Me kujtimet e shpresës
Prapë jam me ty
ثndërrat e mia
Një pikë shiu i lago
Mollëzave në rrjedhë
Pikon loti
Dhe prapë lam me ty
####################################
GREMINث DASHURIE
Shkëmb murosur
Në rrënim tradhtie
Zemra ujitë
Lumenj kujtimesh
Ironi e hidhur
Greminë e dashurisë
Kjo është përmbledhja e parë e saj me poezi. Ka në dorëshkrim edhe një përpjekje letrare në prozë me tematikë rinore.
LIGJثRIM ZEMثRIMI ME PAFAJثSINث E MOSHثS
Poetesha e re me moshë dhe vargje – Albulenë Shala, me librin e saj të parë “Nuk kam faj”na vie si rrezja e parë e diellit në mengjesin e ditës plot dritë. Një shpirt i njomë qe shpreh brendinë e vet me shqetësime moshe duke kërkuar gjithnjë pafajësinë për frymëzimin e shprehur, edhe kur ëndërron edhe kur qorton, edhe kur zemërohet edhe kur soditë blerimin e stinës.
Ajo di të fshijë lotin me butësinë e vorgut që të bëhet mbretëreshë ngrohtësie, duke ofruar durimin e pritjes, që prapë dhe gjithmonë të jetë sa më pranë ndjenjës të cilën butësisht e dhuron.
Në këtë vëllim të saj poetik, vërehet një thellësi meditimi ku gjithnjë gjurmon në kërkim shtegun e afrisë, portretin e bardhësisë dhe unazën e fatit në jetë. Melankolinë e shpirtit di ta shpeh aq prekshëm deri në drithërimë ndjenjash, sa që portretin e njeriut e sheh nga do në syrin e vet.
Heshtjen e ka për mikeshë moshe, çka nuk është aq e natyrshme, magjithatë di ta vë në ligjërim vargun duke i dhënë edhe kuptim të plotë poetik e filozok. Kur i mungon portreti e parafytyron hijen e tij duke kërkuar…”gjurmët shtërpë të hijes…” së adhuruar.
Në një masë të caktuar është e mbyllur por jo dhe e mbërthyer në rrethin e vetmisë, meqë gjithnjë shpresën e di për çelës jete, ani që pritja i rri shtrirë në shtratin e durimit. Nuk ka faj për trazimin e parë, trazim ky edhe poetik i vetpërcaktuar si frymëzim krijimi.
Sidoqoftë, poetesha e re Albulenë Shala, ka përspektivë krijimi dhe në letrat shqipe, me këtë zell dhe përkushtim mund të arrijë nivelin e krijueses së dëshmuar.
FJALA
Fjala
Në afërsi gjithmonë
Këngë bilbili
ثmbëlsi e jetës
Fjala
Në largësi përjetshëm
Heshtje e gerëzuar
Në helmim jetën
################################
ME GISHTIN E UNAZثS
ثndërroj të jem
Afër teje
Me gishtin e unazës
Të të prek dorën
Në ledhatim
ثndërroj të shprishur
Në përkëdhelje
Flokun tënd
Fytyrën si pluhur
Në largësi tretur
Që vetëm era
Mund at sjellë
##############################
Syve të mi
ثndërroj
Të kthehesh një ditë
Në heshtjen time
Vetëm një çast
Cilësdo stinë
Nث TY DO Tث JEM
Në melankolinë e syrit
Portret afërsie
Do të jem
Djersë në ballin e rrudhosur
Qepallat t`i lagë
Plogështi e pleqërisë
Njollë në damarin e shterur
############################
HIJEN TثNDE KثRKOJ
Hija ime kërkon gjurmët
Shtërpë të hijes sate
E humbur në mes labirinthi
Sikur dritën ma kanë vjedhur
Hijen tënde kërkoj
Heshtja mbi valëdeti
Shkumë zemërimi
Më shfaqet dritë
Portreti yt
Prapë hijen tënde
Kërkoj
Loti im do at vras
Atë që rrugën tënde lagë
Akull shtegun
Në heshtje mbyllur
Hijen tënde kërkoj
###########################
Mث KUJTO
Kur era farfullinë
Kujtimet lëkund
Në zallin e detit
Më kujto
Peshk i artë
Do të shfaqem
Dëshirat t´i plotësoj
################################
DUA
Dua të jem
Zog
Për ty të kendoj
Dua të jem
Lule
Me aromë të ledhatoj
Dua të jem
Lot
Në syrin që kërkoj
Dua të jem
Engjullushë
Me krahë të përqafoj
##########################
LULثKUQE E TREMBUR
Kopsht pa lule
Shfrenim nate
Lulëkuqe e trembur
Vështrim
Me hile
Tinzare ngjan
Në tënden bukuri
Petale e mbyllur
Vesë pikon
############################
KثRKIM I KOT
Kërko rrugicave
Gjallërinë e kot
Nuk jam as aty
Ku frika zhduket
Me ndriçim
Murosa lapidar
#######################
PRITJE NGROHTثSIE
Kur nata bën acar
Pranë oxhakut
Trup i ngrinë
Pritje e afërt
Qerpikë me shtrezë
Me ty jam unë
Mbretëreshë e ngrohtësisë
#################################
PRITJE NGROHTثSIE
Kur nata bën acar
Pranë oxhakut
Trup i ngrirë
Pritje e afërt
Qerpikë me shtrezë
Me ty jam unë
Mbretëreshë e ngrohtësisë
#################################
ME TY
Me ty
Shoqëruar në heshtje
Sytë ngulitur
Në jet e atyre netëve
Bota dukej e qetë
Si të ishte n´amshim
Me kujtimet e shpresës
Prapë jam me ty
ثndërrat e mia
Një pikë shiu i lago
Mollëzave në rrjedhë
Pikon loti
Dhe prapë lam me ty
####################################
GREMINث DASHURIE
Shkëmb murosur
Në rrënim tradhtie
Zemra ujitë
Lumenj kujtimesh
Ironi e hidhur
Greminë e dashurisë