Titulli: 4 Vjetori i vdekjes se Presidentit Dr. Ibrahim Rugova
Analiza politike - historike
Realpolitika e Ibrahim Rugovës
( 17 )
Përmbajtja:
- Forcimi politik i Ibrahim Rugovës…
- Pranimi i konkluzioneve të Grupit të Kontaktit pa vërejtje nga Rugova;
- G-15´shi i Ibrahim Rugovës për dialog me Serbinë!
- Kërskea e GK-së për fillimin e dialogut Prishtinë- Beograd dhe prejudikimi i statusit të Kosovës;
- Reduktimi G-15´shit në G-4 nga Ibrahim Rugova dhe ideja për zhvillimin e negociatave me Serbinë në dy faza;
- Takimi Millosheviq-Rugova më 15 maj 1998 në Beograd;
- Vazhdimi i dialogut Beograd-Prishtinë më 22 maj 1998 në selin e LDK-së pa ndërmjetësimin e palës ndërkombëtare;
- اfarë historie i tregoi Ibrahim Rugova ambasadorit Danelly në Velani, derisa po mbahej takimi në selinë e LDK-së?!
* * *
Roli i Ibrahim Rugovës në negociatat me Serbinë
dhe injorimi i faktorit UاK, në vitin 1998
Shkruan: Sheradin BERISHA / 16. 06. 2008
Forcimi politik i Ibrahim Rugovës…
Janari i vitit 1998, solli me vete kumtin e fundit të paqes së rrejshme në Kosovë. Atëkohë kur UاK-ja po bëhej gjithnjë e më shumë mbizotruese e situatës në Kosovë, u vu në lëvizje diplomacia ndërkombëtare, për të parandaluar rrjedhën e ngjarjeve që çonin pashmangshëm drejt luftës. Qasja e bashkësisë ndërkombëtare ndaj zgjidhjes së çështjes së Kosovës, ndërtohej mbi qëndrimin e njohur siç ishte mospranimi i gjendjes status quo dhe kundërshtimi i aspiratave të shqiptarëve për pavarësi.
Mbi këtë bazë, gjatë vitit 1998, Grupi i Kontaktit dhe qendrat tjera ndërkombëtare të vendosjes përmes diplomacisë së ashtuquajtur lëvizëse, do të ngarendin sa në Beograd e sa në Prishtinë për të gjetur një zgjidhje politike për Kosovën, përmes negociatave. Ngjarjet më kulmore që i dhanë kahje zhvillimeve politike në Kosovë, konsiderohen vizitat e shpeshta të ambasadorit amerikan Robert Geldbard, i deleguari special i SHBA-ve për ish-Jugosllavinë, në janar-mars të vitit 1998 në Prishtinë dhe në Beograd.
· Foto: Takimi Geldbard - Rugova në vitin 1998
Robert Geldbard në një nga takimet e tij (22.02.1998) me Ibrahim Rugovën në Prishtinënë publikisht e akuzoi “UاK-në si organizatë terroriste”, ndërsa kërkonte forcimin e lidershipit politik të moderuar në krye me Ibrahim Rugovën. Një ditë më vonë z.Geldbard gjatë një takimi me Millosheviqin, i dhuroi Beogradit lehtësitë duke deklaruar se disa nga sanksionet ekonomike do të hiqen! Ky veprim i diplomatit amerikan, skajshëmrisht akuzues për UاK-në, në të vërtet i dha forcë shtytëse në aspektin politik Ibrahim Rugovës, ndërsa në aspektin ushtarak e trimëroi Sllobodan Millosheviqin, për të marrë një ofensivë për zhbërjen e Ushtrisë اlirimtare të Kosovës, për vrasjen e shqiptarëve dhe shkatërrimin e vendbanimeve të tyre.
· Foto: Tanksat e ushtrisë serbe në ofenzivë!
Pse mendoi kështu?!
E para: Porosia e amabasadorit Robert Geldbard, për forcimin e lidershipit në Kosovë, duket se Ibrahim Rugovës, i ka dhënë edhe një arsye më shumë për të vënë kontrollin e plotë dhe fuqizimin e tij brenda strukturave të LDK-së. Dhe këtë akt z.Rugova e kryen në Kuvendin e tretë të LDK-së, që mbahet më 25 shkurt 1998. Në këtë kuvend, Ibrahim Rugova në mënyrë autoritare largon nga organet drejtuese të LDK-së, ish të burgosurit politik në krye me Hydajet Hysenin, duke i zgjedhur në Kryesi dhe në Këshillin e Përgjithshëm të partisë të gjithë ata që bënin Amin, për çdo vendim që do të merrte ai.
E dyta: Tri ditë më vonë (nga mbajtja e kuvendit të LDK-së), më 28 shkurt 1998 forcat ushtarake-policore të Millosheviqit në “emër të spastrimit të terenit nga bandat terroriste të UاK-së“ sulmuan fshatrat Qirez dhe Likoshan, me ç´rast vranë e masakruan 24 shqiptarë, gra, fëmijë e pleq të pafajshëm në shtëpitë e tyre. Ndërkaq, një javë më vonë, më 5, 6 e 7 mars 1998, forcat barbare serbe sulmuan fshatin Prekaz, duke përdorur gjithë arsenalin ushtarak modern, kundër familjes së Shaban Jasharit. Pas një lufte tre ditore të pabarabart, çetnikët e Beogradit vranë mizorisht 56 anëtarë të familjes Jashari, në mesin e të cilëve ra për të mos vdekur kurrë edhe komandanti legjendar i UاK-së Adem Jashari.
· Foto-shënime: Lexoni e shikoni masakrat e regjimit fashist të Millosheviqit, në Prekaz, Likoshan, اirez etj
Pranimi i konkluzioneve të Grupit të Kontaktit
pa vërejtje nga Ibrahim Rugova
Pas këtyre ngjarjeve, ndërhyri diplomacia ndërkombëtare, e cila kërkojë ndërprerjen e dhunës së armatosur për t´i lënë rrugë zgjidhjes së problemeve përmes dialogët në mes palëve.
Më 9 mars 1998 në Londër mbahet mbledhja e Grupit të Kontaktit, ku do të diskutohet për gjendjen e rëndë në Kosovë. Në deklaratën e Grupit të Kontaktit, kritikohet „përdorimi i tepruar i forcës“ dhe „tejkalimi i autorizimeve“ të njësive speciale të policisë serbe, „që ka sjellë për pasojë së paku 80 humbje jete“, ndërsa denohen në tërësi siç theksohet në deklaratë „aksionet terroriste të Ushtrisë اlirimtare të Kosovës, apo të çfarëdo grupi apo personi.“ Pra, Grupi i Kontaktit, operacionet shfarosëse të njësive speciale serbe kundër shqiptarëve i cilëson si përdorim i tepruar i forcës, ndërsa veprimet e UاK-së që ishin në mbrojte të popullatës shqiptare nga forcat serbe, i cilësonte si “arsione terroriste”!!!
Grupi i Kontaktit kërkon „nga presidenti Sllobodan Milosheviq të ndërmarrë hapa të shpejtë dhe efektivë për të ndërprerë dhunën dhe të angazhohet vendosmërisht për të gjetur një zgjidhje politike të çështjes së Kosovës përmes dialogut. Në veçanti brenda 10 ditëve ai duhet: - të tërheqë njësitë e policisë speciale dhe të ndërprejë veprimet e forcave të drejtuara kundër popullsisë civile, - që të deklarohet vetë publikisht mbi fillimin e procesit të dialogut në pajtim me paragrafin 10, me udhëheqjen e komunitetit shqiptar të Kosovës.“
Në konkluzat e Grupit të Kontaktit, vijëzohet qartë kundërshtimi për pavarësinë e Kosovës, ndërkohë që RSFJ-së gjegjësisht Serbisë po i ofrohej një shans shtesë për t´iu shmangur sanksioneve ekonomike të përgatitura prej kohësh.
· Lexo të plotë: Deklaratën e Grupit të Kontaktit për Kosovën
Faktori politik shqiptar në krye me Ibrahim Rugovën pa asnjë vërejtje i mbështet konkluzionet e Grupit të Kontaktit, ndërsa po atë ditë (9.03.1998) kur Grupi i Kontaktit ishte mbledhur në Londër, reagon SHQ i UاK-së përmes Komunikatës nr.45. Në komunikatë thuhet: “Shtabi Qëndror i UاK-së u bën me dije forcave politike në botë dhe institucioneve dhe organizmave ndërkombëtare, në veçanti Grupit të Kontaktit që takohet sot në Londër, si UE-së, OKB-së e shteteve demokratike, se UاK dhe populli shqiptar do të vazhdojnë luftën çlirimtare, mbi bazën e vullnetit historik për pavarësi. Nga qendrat në botë kërkohet të pranojnë shtetin e Kosovës, ndërsa pushtuesin serb ta ndëshkojnë në bazë të konventave ndërkombëtare për luftën, mbasi dëshmohet lufta e tij fashiste për të zhdukur popullin shqiptar.“
Në vazhdën e aktiviteteve diplomatike, më 17 mars 1998 ministria e jashtme ruse, kishte marrë nismën për një zgjidhje politike për Kosovën. “E binda Millosheviqin, në bisedën kokë më kokë, më 17 mars 1998”, pohonte ish-ministri i Jashtëm rus Primakov që “të merrte nismë lidhur me autonominë e Kosovës; të urdhëronte njësitë ushtarake të ktheheshin në kazerma; që personalisht të angazhohej për të filluar negociatat me liderin e krahut të moderuar të kosovarëve Ibrahim Rugovën dhe të pranonte vëzhguesit e OSBE-së.” (J.Primakov: Memoare, Jeta ime në politikën e lartë, fejton politik, “Zëri” 30 maj 2002, fq.9.)
G-15´shi i Ibrahim Rugovës për dialog me Serbinë!
Në frymën e qëndrimeve të Grupit të Kontaktit, më 18 mars 1998 i deleguari amerikan për çështje të Ballkanit ambasadori Geldbard, merrë pëlqimin e Ibrahim Rugovës, të këtij “kolosi të brishtë” (siç e cilësonin analistët perëndimor Rugovën) për formimin e Grupit Negociator për dialog me Serbinë, ani pse Ibrahim Rugova ato ditë bënte fushatë për zgjedhjet “presidenciale e parlamentare“ të 22 marsit 1998 !!! Më 18 mars para gazetarëve (në hyrje të selisë së LDK-së) Ibrahim Rugova deklaron: ”Në bisedë me ambasadorin amerikan Geldbard, unë rikonfirmova zotimin tim të fuqishëm për dialog, si të vetmen mënyrë për zgjidhjen e problemeve të ngutshme në Kosovë.” “Për të qenë i suksesshëm dialogu”,- theksonte Rugova, “duhet të përfshihet patjetër këmbimi i hapur dhe i pakushtëzuar mes përfaqësuesve të zgjedhur të udhëheqjes së Kosovës dhe përfaqësuesve të presidentit Millosheviq, siç është bërë thirrje javën e kaluar në Londër nga ministrat e jashtëm të Grupit të Kontaktit”.
Vini re!
Më 22 mars 1998 mbahen zgjedhjet “presidenciale dhe parlamentare” në Kosovë, ndërsa të nesërmen më 23 mars në Prishtinë nga grupi 3+3( i përcaktuar qysh në marrëveshjen Millosheviq-Rugova më 1.09.1996), në mes palës serbe dhe asaj të Kosovës, nënshkruhet aneksi për normalizimin e arsimit shqip në Kosovë. Grupi 3+3 që nënshkroi aneks marrëveshjen më 23 mars ishte vazhdimësi e bisedave të mëhershme në mes të Ibrahim Rugovës me Sllobodan Millosheviqin, dhe nuk kishte të bënte drejtpërdrejt me themelimin e grupit të ri negociatorë, që do të quhet G-15, edhe pse kemi të bëjmë me të njejtit njerëz në krye të këtij grupi.
· Fotodokument: Akti i nënshkrimit të aneksit për arsim, më 23 mars 1998 në ambientet e Bibliotekës kombëtare në Prishtinë.
Më 24 mars 1998 (atë ditë kur kishte shpërthyer lufta në fshatin Gllogjan të Dukagjinit, në mes të forcave pushtuese serbe dhe UاK-së) Ibrahim Rugova pasi shpalli rezultatin e zgjedhjeve, ku ai dhe partia e tij kishin triumfuar bindshëm në këto zgjedhje farsë, do të kumtojë listën prej 15 negociatorëve të Kosovës “G-15”, të cilët Rugova i quan si “Grup Këshilldhënësish”, për të përgatitur një platformë për bisedime me përfaqësuesit e Millosheviqit.
Në listën e G-15-shit, me sugjerimin edhe të ambasadorit Geldbard u përfshinë: Ibrahim Rugova, Fehmi Agani, Edita Tahiri, Bujar Bukoshi, Rexhep Ismajli, Mark Krasniqi, Pajazit Nushi, Esat Stavileci, Adem Demaçi, Veton Surroi, Mahmut Bakalli, Hydajet Hyseni, Shkëlzen Maliqi, Bujar Dugolli dhe Blerim Shala. Adem Demaçi, ndonëse nuk ishte pyetur fare për këtë punë, është prononcuar kundër pjesëmarrjes në këtë grup, duke e quajtur këtë nismë si “mashtrim të ri të Ibrahim Rugovës…”, ndërsa Hydajet Hyseni e Bujar Dugolli largohen nga ky grup me 13 maj 1998, në momentin kur merret vesh se pa dijen e “G-15” Ibrahim Rugova kishte vendosur të takohet me Millosheviqin më 15 maj në Beograd.
Blerim Shala, ish-zëdhënës i grupit G15, kujton se „sesioni i parë i G-15 që u mbajt më 25 mars, do të jetë një mbledhje e paorganizuar, pa fillim dhe pa fund, pa pasur të qartë pse jemi thirrur, çka jemi në të vërtet, këshilltarë apo negociatorë, dhe cili është misionin ynë i njëmendtë. Rugova në fillim na tha se janë disa pika të cilave duhet t´u përmbahet pala kosovare në negociata…dhe ato ashtu si ishin hedhur në letër prej tij, diheshin përmendësh prej secilit shqiptar të Kosovës. Në këtë takim të parë, ne - thotë Shala, nuk morëm vesh se çka jemi, nuk filluam fare bisedën për strategjinë negociuese dhe fare pak folëm për luftën, e cila tashmë po hynte në muajin e dytë.“( B.Shala- Vitet e Kosovës 1998-1999, Prishtinë 2000, fq.41) Një rrëmujë e tillë, e shkaktuar nga Ibrahim Rugova, do të vazhdojë deri në fund të ekzistimit të G-15, deri në korrik të vitit 1998.
· Foto: Blerim Shala, ish-zëdhënës i grupit G15
Kërskea e GK-së për fillimin e dialogut Prishtinë- Beograd
dhe prejudikimi i statusit të Kosovës
Po, më 25 mars 1998 Grupi i Kontaktit mban mbledhjen e radhës në Bon ku shqyrtohet situata në Kosovë, ndërkaq të nesërmen më 26 mars, ambasadori amerikan Robert Geldbard së bashku me Jeremy Greenstock, Drejtor politik në Foreign Office të Anglisë, vizitojnë Prishtinën për t´ja kumtuar Ibrahim Rugovës qëndrimet e Mbledhjes së Bonit. Ndonëse Grupi i Kontaktit ka kërkuar që sa më shpejt të fillojnë bisedimet Prishtinë-Beograd, në pikën 13 të konkluzioneve të Bonit theksohet se GK angazhohet për një “autonomi të gjerë dhe vetadministrim të mirëfillt të Kosovës” dhe kjo prejudikonte qartë ecurin e negociatave dhe përcaktimin e kornizës së tyre.
Edhe Këshilli i Evropës, nxori një rezolutë, sipas së cilës “kërkohej fillimi i bisedimeve të menjëhershme të Serbisë - RFJ me shqiptarët e Kosovës”. Dhe, në atë rezolutë mbështetej “vetëm një autonomi në kuadër të RFJ-së për Kosovën”. Ndërkaq, Ibrahim Rugova në një konferencë për shtyp, duke përmendur rezolutën e Këshillit të Evropës, e cila prejudikonte qartë statusin e Kosovës, deklaron: “Shpresoj se së shpejti Kosova do të bëhet anëtare e këtij asociacioni” (e Këshillit të Evropës - v. ime). اudi! Kosova akoma pa qenë subjekt i pranuar ndërkombëtarisht, për më keq atëkohë kur bashkësia ndërkombëtare kërkonte me ngulmë autonomi për kosovën në kuadër të Serbisë, Ibrahim Rugova flet për anëtarësimin e shpejt të Kosovës në Këshillin e Evropës. Duhesh me qenë idiot dhe i pandërgjegjshëm, që ta marrësh seriozisht këtë deklarim të Ibrahim Rugovës.
Reduktimi G-15´shit në G-4 nga Ibrahim Rugova dhe ideja
për zhvillimin e negociatave me Serbinë në dy faza
Ibrahim Rugova meqë vetë vendoste e vetë vuloste për ecurin e procesit negociator brenda faktorit politik shqiptar, më 6 prill 1998 në një mbledhje të radhës të G-15 ai grupin G-15 e reduktoi në G-4 (prej katër vetash), të cilët sipas tij duhej të përbënin Grupin e mirëfillt Negociator të Kosovës.
Në G-4 ishin:
- Dr. Fehmi Agani,
- Mahmut Bakalli,
- Pajazit Nushi dhe
- Veton Surroi.
Pas këtij propozimi të Rugovës, pjestarët e mbetur të G-15, nuk e dinin se cili do të jetë roli i tyre në këtë mishmash të krijuar nga Rugova. Këto marifetllëqe politike të Ibrahim Rugovës, po zhvilloheshin në Prishtinë, pikërisht në kohën kur në shumë pjesë të Kosovës, UاK-ja zhvillonte luftë çlirimtare kundër forcave pushtuese serbe.
Në gjysmën e dytë të muajit prill diplomatët e huaj që vizitonin shpesh Kosovën kishin hedhur idenë që negociatat me Serbinë të zhvilloheshin në dy faza. Në fazën e parë mendohej që prania ndërkombëtare të kishte një nivel të ultë diplomatik, ndërsa përmendej Shoqata “Shën Exhidio” dhe Monsinjor Paglias si ndërmjetësues kryesor në mes palës Serbe dhe asaj të Kosovës. Gjatë negociatave të fazës së parë, kur do të kuptoheshin më qartë pozicionet e palëve në bisedime, do të vijonte faza e dytë me involvimin e Grupit të Kontaktit dhe të diplomacive kryesore perëndimore.
Më 25 prill 1998, vetëm katër ditë para mbajtjes së takimit të Grupit të Kontaktit në Romë, Umberto Vattani, sekretar i përgjithshëm në Ministrinë e Jashtme të Italisë qëndroi në Prishtinë dhe gjatë takimit me Ibrahim Rugovën zyrtarisht i propozoi këtij të fundit fillimin e menjëhershëm të negociatave me Beogradin, me ndërmjetësimin e shefit të Shoqatës: “Shën Exhidio”, Minsinjor Paglias.
Derisa në Prishtinë po bëheshin përgatitjet për negociata me Serbinë, lufta me shpejtësi po përhapej në shumë pjesë të Kosovës. Ushtria اlirimitare e Kosovës, gjatë operacioneve ushtarako - policore serbe, me të gjitha njësitë e saj të organizuara ishte vënë në mbrojtje të popullatës shqiptare. Ndërkaq, Shtabi i Përgjithshëm i UاK-së në një deklaratë Politike të datës 27 Prill 1998 lidhur me negociatat me Serbinë deklaron, se, bisedimet janë të pranueshme “vetëm pasi të jenë larguar trupat e pushtuesit nga trojet shqiptare. اdo lloj tjetër marrëveshjeje dhe pa praninë tonë do të jetë e pavlefshme dhe e denueshme.”
Takimi Millosheviq-Rugova më 15 maj 1998 në Beograd
Më 9 maj 1998 nis një proces i ri përpjekjesh për fillimin e bisedimeve Beograd - Prishtinë. Atë ditë në Beograd, një delegacion amerikan në krye me diplomatin e njohur Riçard Holbrook, takohet me Sllobodan Millosheviqin, ndërkaq më 10 maj ky delegacion vjen në Prishtinë për tu takuar edhe me Ibrahim Rugovën. Gjatë tri ditëve në vijim ( 10 – 13 maj) Holbrook dhe Geldbard zhvilllojnë një turne diplomatik në relacionin Beograd – Tiranë – Prishtinë – Shkup dhe anasjelltas. Më 12 maj (ditë e martë) Ibrahim Rugova ka pranuar para Holbrookut që të takohet me Sllobodan Millosheviqin më 15 maj në Beograd. Një ditë më vonë, më 13 maj të gjitha agjensitë e rëndësishme botërore kanë dhënë lajmin, se: “Dr. Rugova do të takohet në Beograd, të premten, më 15 maj, me Sllobodan Millosheviqin, kryetar i RFJ-së.”
Për këtë vendim të Rugovës nuk kishte ditur as G-15, dhe këtë lajm, i cili për shumë kënd ishte fillimisht sensacional dhe i pabesueshëm, ata e morën vesh nga mediat perëndimore. Ibrahim Rugova ka pranuar të takohet me Millosheviqin pa i plotësuar kërkesat e Grupit të Kontaktit, të Mbledhjes së Londrës, të 9 marsit 1998 për tërheqjen e njësive speciale serbe nga vendbanimet shqiptare ku zhvilloheshin luftimet dhe për ndërmjetësimin e Misionit të Filipe Gonsalesit në bisedimet Beograd – Prishtinë. (B.Shala, Vitet e Kosovës 1998 – 1999, Prishtinë 2000, fq.54-60.)
Më 15 maj 1998 Ibrahim Rugova ka udhëtuar për në Beograd me grupin G-4 të përzgjedhur nga G-15, si me: Dr. Fehmi Aganin, Mahmut Bakallin, Pajazit Nushin dhe Veton Surroin. Adnan Merovci - Shef i protokollit dhe i sigurisë së Ibrahim Rugovës, thotë: se për në Beograd kemi udhëtuar me tri vetura dhe një ka qenë si përcjellje. Ne shkuam deri në hyrje të Beogradit, aty na priti një makinë e shërbimeve serbe dhe na shoqëroi gjatë tërë kohës.” – kujton z. Merovci. (Lexo Librin “Pa protokoll-Bisedë me Adnan Merovcin”, Prishtinë, 2003, fq. 78)
· Foto: Takimi i famshëm Rugova-Millosheviq në Beograd, më 15.05.98
· Foto: Rugova, Bakalli – Millosheviq, më 15 maj 1998 në Beograd
· Foto: Biseda e ngrohtë Rugova-Millosheviq më 15 maj në Beograd
Ky takim do të zhvillohet në selinë presidenciale të Millosheviqit në Beograd, pa ndërmjetësimin ndërkombëtar, pa plan të qartë, madje pa pika të rendit të ditës. Po atë ditë derisa po mbahej takimi Millosheviq – Rugova në Beograd,( ku Televizioni shtetëror serb gjatë gjithë kohës jepte pajme duke buzëqeshur Rugova me Millosheviqin) forcat serbe në Kosovë kishin ndërmarrë një operacion të gjerë luftarak dhe me këtë rast vranë e masakruan dhjetra shqiptarë të pafajshëm. Po atë ditë, (në orët e pasdites) Millosheviqi vendosi edhe një bllokadë ekonomike ndaj Kosovës që gjithësesi kishte prapavijë politike. Qeveria serbe në rrugën Nish – Prishtinë kishte ndaluar të gjithë kamionët me mallra ushqimor që ishin nisur për në Kosovë, dhe në ditët që pasuan takimin Millosheviq – Rugova në Beograd, Kosova do të përballet me probleme serioze në furnizimin me artikuj elementarë ushqimorë.
Vazhdimi i dialogut Beograd-Prishtinë më 22 maj 1998
në selin e LDK-së pa ndërmjetësimin e
palës ndërkombëtare
Pas takimit të 15 majit filluan përgatitjet për mbajtjen e takimit të radhës Prishtinë – Beograd. Siç vihet në dukje në këtë mes, faktori UاK ishte lënë anash, duke u injoruar plotësisht nga Ibrahim Rugova, edhe pse përhapja e luftës kishte marrë një dinamikë të përshpejtuar. Z.Rugova akoma nuk e kishte kuptuar, në të vërtet ai nuk donte ta kuptonte, se zgjerimi i luftës në Kosovë e bënte të pakuptimt dhe absurde tërë procesin e negociatave me Serbinë.
Takimi tjetër i negociatorëve shqiptarë e serbë, ishte caktuar të mbahet më 22 maj 1998 në Prishtinë. Ky takim u mbajt në ambientet e selisë së Lidhjes Demokratike të Kosovës. Palës serbe i printe Nënkryetari i Qeverisë së RFJ-së Nikola Shainoviq, i përbërë nga nënkryetari i qeverisë së Serbisë Ratko Markoviq, Nënkryetari i Partisë Radikale të Sheshelit, Tomisllav Nikoliq, Radoslav Rajkoviq dhe Leposava Miliçeviq, ndërsa palës shqiptare i printe Dr. Fehmi Agani ku bënte pjesë: Mahmut Bakalli, Pajazit Nushi, Veton Surroi, Bajram Kelmendi dhe Blerim Shala.
· Shih foton nga: Takimi serbo-shqiptarë në selinë e LDK-së, më 22.05.1998
Bajram Kelmendi dhe Blerim Shala, G-4´shit ( që ishte takuar me Millosheviqin më 15 maj në Beograd) ju bashkua më 21 maj, një ditë para mbajtjes së takimit në Prishtinë. Ishte i propozuar edhe dr.Esat Stavileci të jetë pjesë e delegacionit shqiptar, por ai nuk ka pranuar të jetë pjesë e këtij takimi të dëmshëm për Kosovën, për faktin sepse z.Stavileci ka kërkuar që të bisedohet vetëm për statusin e Kosovës, e jo për paketa sigurie, si zhbllokimi i mallrave e çështje të tjera, sipas të cilave Millosheviqi dëshironte të fitonte poena para bashkësisë ndërkombëtare.”
Për takimin e përfaqësuesve të Rugovës me ata të Millosheviqit në selinë e LDK-së në Prishtinë, ka shkruar gjerësisht edhe numri revial i gazetës “Bota Sot” e datës 24 maj 1998 faqe 5.
· Lexo të plotë këtë artikull: pjesën e parë dhe pjesën e dytë
Ky takim u mbajt pa ndërmjetësimin e palës ndërkombëtare edhe pse atë ditë në Prishtinë ishte ambasadori amerikan Christopher Hill dhe Brian Donelly, ambasadori i Anglisë në Beograd. Blerim Shala, ish-zëdhënësi i grupit negociatorë të Kosovës, thotë se, ambasadori amerikan Hill, në kohën kur po zhvilloheshin bisedimet me palën serbe, ka qenë në ambientet e selisë së LDK-së, saktësisht në dhomën ku zakonisht rrinte Ibrahim Rugova, për të krijuar kështu, për palën tonë dhe mediat shqiptare, një përshtypje se, megjithatë, negociatat po zhvillohen me ndërmjetësimin e diplomacisë amerikane (!!!). Ndërsa Ibrahim Rugova gjatë katër orëve sa zgjatën bisedimet në selinë e LDK-së, ishte në rezidencën e tij në Velani së bashku me ambasadorin anglez Brian Donelly.
اfarë historie i tregoi Ibrahim Rugova ambasadorit
Brian Danelly në Velani, derisa po mbahej takimi
në selinë e LDK-së?!
Ish-zëdhënësi i G-4 Blerim Shala, përkujton se pas përfundimit të takimit, me palën serbe, në dhomën e Ibrahim Rugovës në Selinë e LDK-së së bashku me Veton Surroin, kanë pasur një takim me ambasadorët Hill dhe Brian Donelly, të cilët i kanë njoftuar për rrjedhën dhe atmosferën e takimit me delegacionin serb. Ndërkohë, thotë z.Shala “Danelly na informoi se kishte kaluar një kohë të gjatë me dr. Rugovën, në rezidencën e tij private, në lagjen e Velanisë, duke pirë verë të zezë dhe duke ngrënë djath Sharri. “Unë e pyeta (Ibrahim Rugovën-vërejtja ime Sh.B) se cila është platforma negociatore e delegacionit tuaj dhe çka pritet të arrihet në takimin e sotëm…”, na tha Danelly. Dr. Rugova iu kishte përgjigjur se nuk ka dyshim që negociatorët kosovarë do të mbrojnë si duhet interesat e Kosovës dhe pastaj ia kishte shpjeguar, hollë-hollë, cilësinë e verës së Kosovës. (!!!) (Lexo: B.Shala: Vitet e Kosovës 1998-1999, Prishtinë 2000, faqe. 68-71.) اdo koment për këtë veprim të Ibrahim Rugovës(në kohën kur Kosova po digjet flak) është i tepërt.
Zhvillimet dramatike në zonat e luftës, përveç që zhvlerësuan procesin e nisur negociues me takimin Millosheviq-Rugova në Beograd më 15 maj, treguan qartë se, këto bisedime nuk do t´i sillnin asgjë të mirë Kosovës. Për më tepër, vrasjet, ekzekutimet dhe masakrimet në mënyrë barbare të shqiptarëve në fshatrat e Dukagjinit dhe të Drenicës nga forcat policore-ushtarake të Millosheviqit, e mbuluan me padenjësi mundësinë e vazhdimit të negociatave me Beogradin, në formën që nisi në Prishtinë, më 22 maj.
http://www.pashtriku.beepworld.de/files/Rugova_2008/rugova_pjesa_17.htm
keto budallalleqe ka kohe qe jan zhdukur nga toka 
