1-Jeta pa ty
Natë e errët,
me hënën e yjet
që kanë ikur
Qetësi e paqëndrueshme,
nuk lëviz asgjë
Mendime të zymta,
që fillojnë nga fundi
e nuk nisen për askund
Rrahjet e zemrës
shtohen me përshkallëzim
Terr, zi, pikëllim e brengë
Lot, gjak, dhimbje pa fund
Ky është kujtim nga e ardhmja
i një jete pa ty
2-Simfonia e bisedave tona
Në melodinë e simfonisë më të bukur
Secila notë përshtatet vetvetiu
Notat rresht e të radhitur
I këndojnë shpirtit për ta zbavitur
Njëjtë dhe kjo bisedë
Që ne bashkë po e kompozojmë
Secila fjalë e thënë
zë vendin më të ngritur
dhe i jep kuptim bisedës së pëshpëritur
Madje as qetësia s’kalon pa u kuptuar
Është pjesë e bisedës – simfonisë së kompozuar
Por kjo melodi, nuk është diçka që dëgjohet
Ajo ndjehet, e, edhe mund të shijohet
Shpirtin ta kënaq, dhe zemrën ta gufon
Ta shton mallin e dëshirën që s’mbaron
3-Bora e parë
Ato kristale shkëlqimtare
Që lëshohen nga qielli
Ta ngrohin zemrën
Si të ishin rreze dielli
Sytë e duan të bardhën
E bardha është çiltërsi
Ato i bëjnë mirë syve
Dhe trupit në tërësi
Gëzim për të parë borë
Nuk është lehtë i përshkrueshëm
Se është gëzim fëmijëror
Shumë fort i argëtueshëm
Peizazhi i pastërtisë
Atypëraty krijohet
Me të ardhur bora
Çdo gjë zbukurohet
4-Larg
Largësinë e kam mbiemër
Të tjerët ma vendosën
Larg çdo gjëje të bukur,
Më flakën faqezinjtë,
Nuk më lanë zgjedhje
Vetë për të vendosur
Nuk më pyetën
Më larguan, më shporrën, më dëbuan...
Ma dogjën zemrën flakë,
Vuajtjen ma vulosën
Nuk më dhanë hapësirë
As për të kërkuar mëshirë
Këta që vendin na e uzurpuan
Në petkun e të qytetëruarit
Na i zhvatën të mirat
Dhe na e vulosën varfërinë
Na përzunë nga atdheu
Dhe na detyruan sorollatjen
U bëmë bijtë e rrugës
Në kërkim të lugës
Në kërkim të kafshatës
Urinë për ta shuar
Në kërkim të mallit
E malli mbetet i pashuar
*Mirëmbrëma të nderuar anëtarë.
Këto janë krijimet për muajin dhjetor.
Keni një javë kohë për të shkundur votën.
Shpresoj të kemi pjesëmarrjen tuaj me diskutime rreth krijimeve si dhe sa më shumë vota të hedhura
P.s:Faleminderit për krijimet
Natë e errët,
me hënën e yjet
që kanë ikur
Qetësi e paqëndrueshme,
nuk lëviz asgjë
Mendime të zymta,
që fillojnë nga fundi
e nuk nisen për askund
Rrahjet e zemrës
shtohen me përshkallëzim
Terr, zi, pikëllim e brengë
Lot, gjak, dhimbje pa fund
Ky është kujtim nga e ardhmja
i një jete pa ty
2-Simfonia e bisedave tona
Në melodinë e simfonisë më të bukur
Secila notë përshtatet vetvetiu
Notat rresht e të radhitur
I këndojnë shpirtit për ta zbavitur
Njëjtë dhe kjo bisedë
Që ne bashkë po e kompozojmë
Secila fjalë e thënë
zë vendin më të ngritur
dhe i jep kuptim bisedës së pëshpëritur
Madje as qetësia s’kalon pa u kuptuar
Është pjesë e bisedës – simfonisë së kompozuar
Por kjo melodi, nuk është diçka që dëgjohet
Ajo ndjehet, e, edhe mund të shijohet
Shpirtin ta kënaq, dhe zemrën ta gufon
Ta shton mallin e dëshirën që s’mbaron
3-Bora e parë
Ato kristale shkëlqimtare
Që lëshohen nga qielli
Ta ngrohin zemrën
Si të ishin rreze dielli
Sytë e duan të bardhën
E bardha është çiltërsi
Ato i bëjnë mirë syve
Dhe trupit në tërësi
Gëzim për të parë borë
Nuk është lehtë i përshkrueshëm
Se është gëzim fëmijëror
Shumë fort i argëtueshëm
Peizazhi i pastërtisë
Atypëraty krijohet
Me të ardhur bora
Çdo gjë zbukurohet
4-Larg
Largësinë e kam mbiemër
Të tjerët ma vendosën
Larg çdo gjëje të bukur,
Më flakën faqezinjtë,
Nuk më lanë zgjedhje
Vetë për të vendosur
Nuk më pyetën
Më larguan, më shporrën, më dëbuan...
Ma dogjën zemrën flakë,
Vuajtjen ma vulosën
Nuk më dhanë hapësirë
As për të kërkuar mëshirë
Këta që vendin na e uzurpuan
Në petkun e të qytetëruarit
Na i zhvatën të mirat
Dhe na e vulosën varfërinë
Na përzunë nga atdheu
Dhe na detyruan sorollatjen
U bëmë bijtë e rrugës
Në kërkim të lugës
Në kërkim të kafshatës
Urinë për ta shuar
Në kërkim të mallit
E malli mbetet i pashuar
*Mirëmbrëma të nderuar anëtarë.
Këto janë krijimet për muajin dhjetor.
Keni një javë kohë për të shkundur votën.
Shpresoj të kemi pjesëmarrjen tuaj me diskutime rreth krijimeve si dhe sa më shumë vota të hedhura
P.s:Faleminderit për krijimet
