Pafundësia

[Lauri]

Ndoshta idea e parë e "pafundësisë" ishte shfaqur dhe pjekur në mendjen e njeriut primitiv. Duke parë hënën, yjet, diellin.
Lind spontanisht pyetja “Çfarë është?”
Ai njeri do të ketë gjetur me shumë vështirësi terma të përshtatshme për të shprehur ato pyetje të kuptimit të infinitit. Mungesa e mjeteve gjuhësore dhe konceptuale nuk e pengon njeriun, tashmë në epokat primordiale, të kërkojnë shpjegime rigoroze në mënyrën e tyre, në përpjesëtim me kushtet e jetës e ndaj kulturës së shprehur në atë kohë.
Ai habitet për natyrën e zjarrit dhe të ujërave; pastaj si është e ndërtuar materia, mbi origjinën e mendimit, mbi vetëveten, duke u pyetur se sa e gjerë është bota.
Vështrimi i njeriut ngrihet nga një univers i ndjeshëm, nga i cili ka përvojë të përditshme të njoh përtej kufijve të atij..
Në pamje të parë duket e paarsyeshme të mendosh për "gjëra të pakufizuara", domethënë pa një term, i të kuptuarit si fillim edhe si fund.
Pra pyetja përreth pafundësisë mbetet ende: nëse ka kufij, çfarë "universi" është? Nëse koha ka një fillim, para sajë çfarë kishte?

Si të përfaqësojmë pafundësinë? Shifrat nuk mjaftojnë, as njësia GOOGOL nuk i afrohet!
Nuk e dini se çfarë është ky GOOGOL? Ndërkohë NUK është një motor kërkimi në internet por një numër i madh i përbërë nga 1 i ndjekur nga njëqind zero!
Edhe këta numra të çmendur janë ende të fundëm dhe të arritshëm, por asnjëri prej tyre nuk është afër pafundësisë! Për fat (dhe për ta bërë jetën tonë më të lehtë) a ekziston simboli i infinit it?

Ju e njihni një lloj 8 (tetë) shtrirë. Simboli i pafundësisë u shpik nga matematikani anglez John Wallis në 1655.
Edhe se në mënyra të tjera, që nga njeriu primitiv kur filloj tatuazhet dhe deri në artin dhe kulturat më moderne në kultet e besimit dhe në veshjet e kostumet popullore


Në këtë pikë mund të citoj vetëm shkrimtarin M.Kundera: "Ata që kërkojnë pafundësinë duhet vetëm të mbyllin sytë."

Tani mbylli sytë dhe mendo pafundësinë. Pastaj na thuaj si e çfarë.....
By Lauri

 

[Zak]

Un jam i mendimit qe fjala infinit te zevendesohet me fjalen nuk e di. sepse kur perpiqesh ta mendosh dhe vet truti kap limitet e veta me kete fjale. Ne jetojme brenda brrjeres “kohe” dhe vet universi gjithashtu, kush qendron jasht ksaj barrjere, per ne nuk ka as fillim dhe as mbarim.

 

[Lauri]

"Do doja bukurinë e pafundësisë, por gjejë vetëm dyshimin ndaj sajë, ku yjet janë vrima në qiellin e errët nga hyn drita e pafundësisë së dritës"

 

[Lauri]

Un jam i mendimit qe fjala infinit te zevendesohet me fjalen nuk e di. sepse kur perpiqesh ta mendosh dhe vet truti kap limitet e veta me kete fjale. Ne jetojme brenda brrjeres “kohe” dhe vet universi gjithashtu, kush qendron jasht ksaj barrjere, per ne nuk ka as fillim dhe as mbarim.

Më solle ndërmend një fjalë shumë polemike në besimin religjoz.

Olam në gjuhën antike hebraishte, i referohet Elohim-it Yahweh (Zotit).
Në latinisht është përkthyer nga biblistët në aeternum - l'eterno (pafundësi)

Në të vërtetë hebrenjtë nuk e konsiderojnë si një pa limit, edhe se bëhet fjalë për Zotin (Yahweh).
E shpjegojnë pikërisht siç e the ti Zak: një gjë që nuk i dihet fillimi as fundi. Me një fjalë nuk di - het