Iluzioni transcendental i mirësisë

[Desa]

A është më mirë të ndihmosh disa njerëz shumë, apo të ndihmosh shumë njerëz pak?

Një pyetje që me siguri është rrotulluar në mendjen e juaj, para një akti mirësie.
Nëse përzgjedhni njërën nga këto, mendoni se janë paralogizma, antinomi apo ideale të arsyes (në aspektin e teologjisë spekulative)?

Ju mirëpres në diskutim të mbarë

 

[NjeZePraneJush]

Akti i miresise nuk ka madhesi dhe as nuk mundesh ti besh ndonje verjetje.
Behet me aq sa mundesh dhe per ke mendon se e meriton kete akt.

 

[Soulmind]

Akti i miresise nuk ka madhesi dhe as nuk mundesh ti besh ndonje verjetje.
Behet me aq sa mundesh dhe per ke mendon se e meriton kete akt.

Fiks. Dhe une mendoj se nuk ka nje ligj te shkruar. Ama ne pergjithsi, jam me kete! Kur e ke mundesine dhe situata ta lejon:
Eshte me mire ti blesh karremin peshkatarit te kape peshq, sesa t'i cosh peshq per te ngrene.

 

[Desa]

Eshte me mire ti blesh karremin peshkatarit te kape peshq, sesa t'i cosh peshq per te ngrene.

Shumë e vërtetë. Fjalë e urtë me vend
Sa për të vazhduar bisedën, mundësisht, mësoje të peshkojë. Megjithatë hyn në iluzion transcendental, në ato raste kur ka:
Mungesë aftësie mësimi
Aftësi të kufizuara fizike dhe psiqike
Apo si në rastin e parë, numrin e peshkatarëve.

Tentativa është pra, të ndihmosh pak njerëz, shumë, me një rezultat të mjaftueshëm pozitiv.