"Nëse jeta juaj ka humbur qëllimin dhe nuk dini nga të filloni, atëherë çfarë bëni?!

Rania

Antarë i Respektuar
Jeta eshte e pashpjegueshme ne shume raste.
Sepse tjera themi, e tjera bejme.
Tjera gjera duam, e tjera gjera vijne.
Gjersa behemi si puna e asaj anijes pa busull, qe nuk gjen dot drejtimin e duhur!
Ju si veproni nese ndjeheni keshtu☺️

Pa share ë, kush shan është???
 
Une jam ndjere pa busull dhe mes te tunelit pa drite ne fundin e tije...
Dhe kam vertetuar qe eshte koha ku nuk merren vendime, ku nuk duhet kerkuar drita, nuk duhet te fokalizohemi as ne cduam dhe as ne cfare duhet te presim te na vi apo te na ndodhi..
Ajo lloje kohe eshte per tja dedikuar vetes.
Per ta dashur fort
Per ti perkedhel egon ..
Per ta njohur deri ne rrenje identitetin tone
Pasi nuk ka burg me te erret se vete identiteti yne pra vetem ne mund te mbyllim vetveten ne erresire,ne drite apo ne ishullin e lumtur.
Duhen vene objektiv fatshkurter
Duhet testuar rrethi
Duhen gjetur passione, hobe..
Kjo lloj kohe ngjan e gjate por mbaje mend nga mua eshte themeli i te nesermes tende.
Kjo lloj kohe te ben ate qe o jesh neser
 
Fatmiresisht, nuk e kame kete bindje rreth jetes, pra jeta per mua nuk eshte asnjehere e pashpjegueshme. Une besoj fuqishem ne caktimin e Zotit, dhe sado qe te kete raste qe s'mund ta kuptoje ndonje gje, une i them vetit: "Ai eshte i Gjithedijshem". Pastaj, ne gjerat qe te ndodhin ne jete, ka urtesi, sic thoshte Rumi: Suffering is a gift, in it s hidden mercy


Jeta e kesaj bote i gjason sikur nje deti te madh, por pa bregdet. Per te lundruar, te duhet nje barke fundi i fundit. Pra, barka eshte besimi ne Zot, gjeja e pare per ta kuptuar jeten sipas mendimit tim. Por, barka nuk ecen vet, i duhen 2 lopata pra. Njera eshte frika ndaj Zotit, tjetra shpresa ndaj Zotit. Une jetoj ndermjet shpreses dhe frikes ndaj Zotit. Andaj, per mua anija kurre nuk humb udhen e saj, jeta cdo here ka shpjegim.
 
Per Zotin, e vetmja menyre me i bere balle jetes, me i dale tunelit ne fund, me dal ne breg ndonese mund te bini ne fund te oqeanit eshte vetem besimi ne Zot! Nuk ka shance dhe asnje menyre tjeter per kete jam 100% e sigurte!

Me ka ndodhur gjate jetes te pendohem keqas, apo te them: Boh c'e morra kete rruge! Nuk ja dal dot! Por sapo i kam rikujtuar vetes qellimin pse e kam bere, sapo kam rifreskuar besimin se cdo e keqe dhe e mire do kete shperblim nga Zoti, se Ai nuk te humbet dhe nuk te harron kurre, se Ai sheh lotet, se ai e kupton kur je penduar ta zeme, apo e dine endrren tende, cdo gje merrte kuptim serish dhe dielli lindte ne shpirtin tim.

Jam e lumtur qe e njoh kete ndjesi! Uroj qe cdokush te vendose per te struk Zotin ne zemren e tij.

p.s. e kam shkruar kshu nga shpirti, edhe aman mos me citoni per pune besimi! :D
 
Fatmiresisht, nuk e kame kete bindje rreth jetes, pra jeta per mua nuk eshte asnjehere e pashpjegueshme. Une besoj fuqishem ne caktimin e Zotit, dhe sado qe te kete raste qe s'mund ta kuptoje ndonje gje, une i them vetit: "Ai eshte i Gjithedijshem". Pastaj, ne gjerat qe te ndodhin ne jete, ka urtesi, sic thoshte Rumi: Suffering is a gift, in it s hidden mercy


Jeta e kesaj bote i gjason sikur nje deti te madh, por pa bregdet. Per te lundruar, te duhet nje barke fundi i fundit. Pra, barka eshte besimi ne Zot, gjeja e pare per ta kuptuar jeten sipas mendimit tim. Por, barka nuk ecen vet, i duhen 2 lopata pra. Njera eshte frika ndaj Zotit, tjetra shpresa ndaj Zotit. Une jetoj ndermjet shpreses dhe frikes ndaj Zotit. Andaj, per mua anija kurre nuk humb udhen e saj, jeta cdo here ka shpjegim.
Ne mos eshte e pashpjegueshme, ndoshta kur duket atehere si e tille☺️
 
Te hapet gjithmone nje dritate e, aty duhet te kapesh fort.
Mbi te gjitha duhet te ambjentohesh me situaten.
Mos e humb duke kerkuar arsyen pse ndodhesh keshtu apo ketu. Prano se ku je e ne cfare situate ndodhesh dhe mundohu te shfrytezosh cdo gje per ta kthyer ne favorin tend.
Ktu hyn eksperienca dhe zgjuarsia
 
Gjate gjithe jetes sime,veshtersia ime ka qene deri ne moemntin qe kam vendosur brenda meje dicka,nga kjo pike dhe me tej,jam aq e prere sa dhe vete jeta me ruhet. :))
PErgjethsisht jam natyre e ndjshme,por kur kerkohet forc,di ta gjeje nga vete burimet e jetes.
Cdo perkulje apo prove eshte nje testim per ne te nesermen.
Ja njoh qelizat vetes,ne kete forme ndihmoj veten ta sjell ne paqe me ambjentin per-rreth,por asnjehere nuk e ndaloj vetveten time kur don te kapi Fundin e nje gjeje,sepse e di pasi te arrije aty,do ngrihem me forte se me pare.
 
Flej gjume. Diten tjeter zgjohem me mendje tjeter.
 
Gjate gjithe jetes sime,veshtersia ime ka qene deri ne moemntin qe kam vendosur brenda meje dicka,nga kjo pike dhe me tej,jam aq e prere sa dhe vete jeta me ruhet. :))
PErgjethsisht jam natyre e ndjshme,por kur kerkohet forc,di ta gjeje nga vete burimet e jetes.
Cdo perkulje apo prove eshte nje testim per ne te nesermen.
Ja njoh qelizat vetes,ne kete forme ndihmoj veten ta sjell ne paqe me ambjentin per-rreth,por asnjehere nuk e ndaloj vetveten time kur don te kapi Fundin e nje gjeje,sepse e di pasi te arrije aty,do ngrihem me forte se me pare.
Eshte pershtypja ime apo i ke vene vetes disa rregulla strikte qe nuk i kapercen?
 
"Kur prek fundin ngrihesh me i/e forte "
Une nuk mendoj keshtu. Cdo renie le shenja te forta tek ne. Nuk ngrihesh me i forte por me i ftohte! Behesh gur nga brenda. Shume ndjenja vdesin. Buzeqeshja ne shumicen e rasteve eshte ironike dhe jo e paster. Besimi dikurshem tek njerezit nuk eshte me i njejte. Une kte nuk e quaj "me i forte " madje eshte dicka qe me tremb se shume ndjenja te bukura brenda meje nuk jane me. Ose jane atrukur thelle te mbrojtura nganje guacke shume e forte.....
Ngrihem dhe jam ngritur por nuk jam me i njejti
 
Eshte pershtypja ime apo i ke vene vetes disa rregulla strikte qe nuk i kapercen?
Jeta eshte nje re e bardhe,qe ne varsi te stinve mbarset .
Sigurisht qe ca gjera jo vetem per mua mendoj,por per cdo kend kane disa kordinata strikte ,normale asgje nuk eshte absolute,por qe nje shtylle kurrizore me vertebra te shendetshme i duhet cdo kuj mendoj une.
 
"Kur prek fundin ngrihesh me i/e forte "
Une nuk mendoj keshtu. Cdo renie le shenja te forta tek ne. Nuk ngrihesh me i forte por me i ftohte! Behesh gur nga brenda. Shume ndjenja vdesin. Buzeqeshja ne shumicen e rasteve eshte ironike dhe jo e paster. Besimi dikurshem tek njerezit nuk eshte me i njejte. Une kte nuk e quaj "me i forte " madje eshte dicka qe me tremb se shume ndjenja te bukura brenda meje nuk jane me. Ose jane atrukur thelle te mbrojtura nganje guacke shume e forte.....
Ngrihem dhe jam ngritur por nuk jam me i njejti
Eshte rregulli kardinal i shpirtit,ndryshimi,duhet te ndryshojme.
Cdo eksperienc qofte negative apo pozitive tek ne,sjell nje pigment ndryshimi.
Eshte kjo forma qe ne biem ne dashuri gjithnje me veten,dhe nepermjet vetes pastaj ,dashurojme boten. :))
 
Jeta eshte nje re e bardhe,qe ne varsi te stinve mbarset .
Sigurisht qe ca gjera jo vetem per mua mendoj,por per cdo kend kane disa kordinata strikte ,normale asgje nuk eshte absolute,por qe nje shtylle kurrizore me vertebra te shendetshme i duhet cdo kuj mendoj une.
Kjo nuk diskutohet. Eshte karakteri qe te ve kto rregulla pasi disa gjera nuk i pranon.
Ne fakt te pyeta se kam njohur njerez qe djekin nje tip rruge shume strikte . Sikur te jetosh me nje manual ne dore
 
Eshte rregulli kardinal i shpirtit,ndryshimi,duhet te ndryshojme.
Cdo eksperienc qofte negative apo pozitive tek ne,sjell nje pigment ndryshimi.
Eshte kjo forma qe ne biem ne dashuri gjithnje me veten,dhe nepermjet vetes pastaj ,dashurojme boten. :))
Nuk me ke kuptuar
 
Nuk me ke kuptuar
Te kam kuptuar mire,biles me mire se sa mendon ti.
Por nese buzeqeshja te ngrine apo nje ndjesi vdes brenda nesh ,si rrjedhoje e dickaje,atehere duhet ta pranojme te mesojme dhe te vazhdojme.
Kjo ama s`ka pse te ben as me buzeqeshje ironike,figurativisht apo sinonimikisht,dhe as pse te humbesh pjese nga % e dashurise brenda nesh.
Thjesht duhet te mesojme te kanalizojme dashurine,perkushtimin ne pikat e duhura te jetes dhe njerzve. :))
 
Kjo nuk diskutohet. Eshte karakteri qe te ve kto rregulla pasi disa gjera nuk i pranon.
Ne fakt te pyeta se kam njohur njerez qe djekin nje tip rruge shume strikte . Sikur te jetosh me nje manual ne dore
hem. ahhahaha
no no,nuk jam tip i tille.
Por jam tipi individualist i nje boshti timit kordinativ,kjo po.
 
Te kam kuptuar mire,biles me mire se sa mendon ti.
Por nese buzeqeshja te ngrine apo nje ndjesi vdes brenda nesh ,si rrjedhoje e dickaje,atehere duhet ta pranojme te mesojme dhe te vazhdojme.
Kjo ama s`ka pse te ben as me buzeqeshje ironike,figurativisht apo sinonimikisht,dhe as pse te humbesh pjese nga % e dashurise brenda nesh.
Thjesht duhet te mesojme te kanalizojme dashurine,perkushtimin ne pikat e duhura te jetes dhe njerzve. :))
Teorikisht, nuk heq asnje presje por jeta nuk eshte teori
 
Un busellen e kam thyer qe kur kam lindur; nuk jetoj me rregulla por me cfare me jep mua dhe njerezve qe dua lumturi.
Dhe dihet qe kush loz me zjarrin, digjet.

Problemi eshte kur me djeg zjarri mik, qoft dashuria apo miqesia, e vuaj shum shpirterisht dhe humb... ne te gjitha kuptimet.

C'bej me pas?!
Qaj deri sa me merret fryma, dush te ngroht-ftoht-ngroht, muzik ne vesh, ? kujdo qe me njeh dhe qe do te me keshilloj dhe ndryshoj routinen, ndryshoj floket, ndryshoj veshjen, muziken dhe sillem me xhentile me njerzit e huaj duke krijuar domosdosmerisht miqesi te reja qe avash avash me kthejn dhe buzeqeshjen.

Fine lol
 
Un busellen e kam thyer qe kur kam lindur; nuk jetoj me rregulla por me cfare me jep mua dhe njerezve qe dua lumturi.
Dhe dihet qe kush loz me zjarrin, digjet.

Problemi eshte kur me djeg zjarri mik, qoft dashuria apo miqesia, e vuaj shum shpirterisht dhe humb... ne te gjitha kuptimet.

C'bej me pas?!
Qaj deri sa me merret fryma, dush te ngroht-ftoht-ngroht, muzik ne vesh, ? kujdo qe me njeh dhe qe do te me keshilloj dhe ndryshoj routinen, ndryshoj floket, ndryshoj veshjen, muziken dhe sillem me xhentile me njerzit e huaj duke krijuar domosdosmerisht miqesi te reja qe avash avash me kthejn dhe buzeqeshjen.

Fine lol
???
 
"Kur prek fundin ngrihesh me i/e forte "
Une nuk mendoj keshtu. Cdo renie le shenja te forta tek ne. Nuk ngrihesh me i forte por me i ftohte! Behesh gur nga brenda. Shume ndjenja vdesin. Buzeqeshja ne shumicen e rasteve eshte ironike dhe jo e paster. Besimi dikurshem tek njerezit nuk eshte me i njejte. Une kte nuk e quaj "me i forte " madje eshte dicka qe me tremb se shume ndjenja te bukura brenda meje nuk jane me. Ose jane atrukur thelle te mbrojtura nganje guacke shume e forte.....
Ngrihem dhe jam ngritur por nuk jam me i njejti
Perceptim super?
 
Shpesh jam merzit aq shume sa i beja pyetje vetes a do ja dal... por cdo here qe jeta me ka ber te provoj fundin jam ngrit dhe me e fort .kam shtrengu dhembet kam fshi lotet dhe kam vazhdu perpara duke u mbeshtet te dashuria e femijeve te mi
 
Asnjehere mos e lejo koken te jete nje peshe e vdekur mbi supet e tu, sa do e madhe te jet dhimbja ose problemi koka duhet te qendroj larte dhe jo e varur vetem ashtu eshte e gatshme te marri vendimet e duhura dhe te reagoi.

Cit. Posturologu
 
Ne momentin ku zhgenjehesh nga jeta dhe nga vdekja.. kupton se sa unik eshte njeriu.
Ke lindur per te krijuar vete universin tend, ti japesh kuptim dhimbjes qe eshte ndjenja me e sinqerte dhe dashurise qe eshte dicka fiktive.
Duaj me cdo kusht .. duaj kafshet me se shumti .. qenjet e pafajshem.. qaj ne nje cep te dhomes .. ulerit.. por mos u dorezo.
Sic thote Buda: qellimi eshte rruga.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Kur flet shpirti.

    Votat: 6 27.3%
  • 2-Buzëqeshje Maskuar.

    Votat: 12 54.5%
  • 3-Jam femër.

    Votat: 2 9.1%
  • 4-Je ti Nënë.

    Votat: 1 4.5%
  • 5-Ne duart e kohes.

    Votat: 1 4.5%
Back
Top