braziljania
Anëtar i Nderuar
Allahu krijoi njerëzimin dhe iu dha begati të dukshme e të padukshme, në tokë e në det, në trup e në horizont. Thotë Allahu:
“A nuk e dini ju se All-llahu nënshtroi për të mirën tuaj ç'ka në qiej e ç'ka në tokë dhe plotësoi ndaj jush të mirat e Tij të dukshme e të fshehta, e megjithatë prej njerëzve ka që polemizojnë çështjen e All-llahut duke mos pasur as dituri, duke mos qenë i udhëzuar dhe duke mos pasur libër të ndritshëm”. [1]
“Dhe Ai ju dha gjithatë që e kërkuat (që kërkoi nevoja juaj) dhe, edhe në qoftë se përpiqeni t'i numëroni të mirat e All-llahut, nuk do të mund të arrini t'i përkufizoni (në numër). Vërtet, njeriu është i padrejtë dhe shumë përbuzës”. [2]
“Po edhe nëse përpiqeni t'i numëroni dhuntitë (të mirat) e All-llahut, nuk do të mund të arrini t'i përcaktoni ato. Me siguri All-llahu shumë fal dhe shumë mëshiron”. [3]
Begatia më e madhe, padyshim, konsiderohet dërgimi i pejgamberëve dhe zbritja e librave si dhe udhëzimi ne fenë islame. Mu për këtë -muslimanë të nderuar- neve e kemi obligim që Allahut t’ia njohim të drejtat e Tij dhe të jemi kureshtarë e gjithnjë të gatshëm në përmbushjen dhe kryerjen e tyre. Të drejtat më të theksuara të Allahut Fuqiplotë janë:
1. Besimi ne Allahun e Lartëmadhëruar. Besimi në Allahun përmban katër gjëra thelbësore:
- Besimi në ekzistencën e Allahut të Lartësuar dhe këtë me argument të ekzistimit të krijesave. Logjikisht, nuk ka mundësi të ekzistojë krijesa pa Krijues ngase gjë-ja nuk krijon vetveten meqë më parë nuk ishte asgjë. Po kështu, edhe rastësisht, nuk mund të ekzistojnë gjërat ngase çdo e shpikur duhet ta ketë shpikësin. Nëse nuk ekzistuaka mundësia e këtyre krijesave për shpikjen e vetvetes, atëherë, rrjedhimisht, vie opsioni i vetëm i qëlluar se ato janë të krijuara nga Allahu, Zoti i botëve.
- Besimi në Rububijjetin (të qenit Zot) e Allahut, se Ai krijon, ka në pronësi çdo gjë, urdhëron e udhëheq; nuk ka krijues përveç Tij. Thotë Allahu:
“... Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi...”. [4]
“Ai është që zgjat natën në pjesë të ditës dhe e zgjat ditën në pjesë të natës, i nënshtroi diellin dhe hënën që secili lëviz (udhëton) deri në afatin e caktuar. Ky është All-llahu, Zoti juaj, i tërë sundimin është i Tij, e ata që i lutni në vend të Tij, nuk posedojnë as sa një cipë (e hurmave, fije)”. [5]
Nuk është e ditur nëse ndokush prej krijesave ia ka mohuar Allahut të Madhëruar këtë veçori përveç ca mendjemëdhenjve, siç është rasti me Faraonin, i cili i pati thënë populli te vet:
“E u tha: "Unë jam zoti juaj më i lartë!”. [6]
“...O ju pari, unë nuk njoh ndonjë zot tjetër për ju pos meje...”. [7]
Kjo, edhe pse është regjistruar si mohim dhe pretendim hyjnie, megjithatë nuk ka qenë besim. Thotë Allahu:
“Dhe, edhe pse bindshëm të besueshëm në to (se ishin nga Zoti), i mohuan në mënyrë të padrejtë e me mendjemadhësi, pra shikoje se çfarë ishte fundi i shkatërrimtarë ve”. [8]
Musai, alejhi’s selam i kishte thënë Faraonit:
“Ai (Musai) tha: "Po ti e di se ato (mrekullitë) nuk i zbriti kush tjetër pos Zotit të qiejve e të tokës, i zbriti të dukshme, e unë besoj, o faraon, se ti je i shkatërruar”. [9]
Mu për këtë, politeistët, edhe pse i shoqëronin Allahut të Madhëruar zota në adhurim, megjithatë pranonin se vetëm Allahu është krijues. Thotë Allahu:
“Thuaj: "E kujt është toka dhe çdo gjë që ka në të, nëse jeni që e dini? Ata do të thonë: "E All-llahut". Atëherë thuaju: "Përse pra nuk mendoni? Thuaj: "Kush është Zoti i shtatë qiejve dhe Zot i Arshit të madh?" Ata do të thonë: "All-llahu!" . Thuaju: "E pse nuk frikësoheni pra? Thuaj: "Në dorën e kujt është i tërë pushteti i çdo sendi, dhe Ai është që mbron (kë të do), e që prej Atij nuk mund të ketë të mbrojtur; nëse jeni që e dini? Ata do të thonë: "Në dorë të All-llahut!" Thuaj: "E si mashtroheni pra?”. [10]
“Nëse ti i pyet ata: "Kush i krijoi qiejt e tokën?" Me siguri do të thonë: "Ato i krijoi i gjithëfuqishmi, i dijshmi!”. [11]
“Po nëse ti i pyet: Kush i krijoi ata, me siguri do të thonë: "All-llahu!" E si pra, i kthejnë shpinën?”. ([12])
- Besimi në Uluhuijjetin e (adhurimin e vetëm) Allahut. Kjo d.t.th.: që nuk ka zot që përveç Allahut adhurohet me dashuri dhe nënshtrim. Thotë Allahu:
“Zoti juaj (që meriton adhurim) është Një, All-llahu, nuk ka zot pos Atij që është mëshirëplotë, gjithnjë mëshiron”. [13]
“O ju dy shokët e mi të burgut, a është më mirë të adhurohen zota të ndryshëm ose All-llahu, i vetmi ngadhënjimtar? " Ata që ju adhuroni përveç All-llahut, nuk janë tjetër vetëm se emra që i pagëzuat ju dhe prindërit tuaj. All-llahu nuk shpalli ndonjë fakt për ta...”. [14]
Allahu zhvleftësoi arsyet e adhurimit të putave nga politeistët me dëshmi logjike, si:
a) Në ato gjëra që adhurojnë nuk ka asnjë veçori hyjnore; janë të krijuara që nuk krijojnë dhe nuk sjellin dobi por as dëm nuk largojnë. Nuk kanë në dorë as jetë dhe as vdekje, nuk posedojnë asgjë nga pasuria e tokës dhe qiejve si dhe nuk janë ortakë të Allahut në asgjë. Thotë Allahu:
“Mirëpo, ata (idhujtarët) në vend të Tij adhuruan zota të tjerë, të cilët nuk krijuan asgjë, sepse ata edhe vetë janë të krijuar. Ata nuk posedojnë për vetvete as dëm as dobi, ata nuk kanë në dorë as vdekje as jetë, e as ringjallje”. [15]
“A i përshkruajnë shok atë çka nuk mund të krijojë asnjë send, e ata (idhujt) vetë janë të krijuar. 192. Ata (idhujt) nuk mund t'u sjellin atyre ndonjë ndihmë e as veten e tyre ta ndihmojnë”. [16]
Nëse kjo qenka gjendja e atyre “zotave të adhuruar” atëherë adhurimi i tyre është vetëm një mendjelehtësi e papjekuri injoranti.
b) Politeistët pranonin se Allahu është Krijuesi i vetëm, në dorën e të Cilit është çdo gjë. Thotë Allahu:
“Po nëse ti i pyet: Kush i krijoi ata, me siguri do të thonë: "All-llahu!" E si pra, i kthejnë shpinën? ”. [17]
“Thuaj: "Kush ju furnizon me ushqim nga qielli e toka, kush e ka në dorë të dëgjuarit e të pamët (tuaj), kush e nxjerr të gjallin nga i vdekuri e kush e nxjerr të vdekurin nga i gjalli, kush rregullon çdo çështje?" Ata do të thonë: "All-llahu". Ti thuaj: "A nuk i frikësoheni?" (dënimit)”. [18]
Kur ata pranuan këtë, atëherë, logjikisht, do të duhej që Allahun ta veçonin me adhurim.
- Besimi në emrat dhe cilësitë e Allahut të Madhëruar. Besimtari duhet të besoj në emrat dhe cilësitë e Allahut duke ia vërtetuar ato që Allahu ia vërtetoi Vetes në Kur’an apo i dërguari i Tij në Sunnet në përputhje të plotë me madhërinë e Tij duke mos shtrembëruar, zhvleftësuar, adoptuar (dhënie formë) e përngjasuar. Thotë Allahu:
“All-llahu ka emrat më të mirë, andaj Atë thirreni me ata e hiquni nga ata që bëjnë shtrembërime me emrat e Tij. Ata kanë për t'u shpërblyer (me dënim) për veprimet e tyre”. [19]
“... Asnjë send nuk është si Ai; Ai është dëgjuesi, shikuesi”. [20]
“A nuk e dini ju se All-llahu nënshtroi për të mirën tuaj ç'ka në qiej e ç'ka në tokë dhe plotësoi ndaj jush të mirat e Tij të dukshme e të fshehta, e megjithatë prej njerëzve ka që polemizojnë çështjen e All-llahut duke mos pasur as dituri, duke mos qenë i udhëzuar dhe duke mos pasur libër të ndritshëm”. [1]
“Dhe Ai ju dha gjithatë që e kërkuat (që kërkoi nevoja juaj) dhe, edhe në qoftë se përpiqeni t'i numëroni të mirat e All-llahut, nuk do të mund të arrini t'i përkufizoni (në numër). Vërtet, njeriu është i padrejtë dhe shumë përbuzës”. [2]
“Po edhe nëse përpiqeni t'i numëroni dhuntitë (të mirat) e All-llahut, nuk do të mund të arrini t'i përcaktoni ato. Me siguri All-llahu shumë fal dhe shumë mëshiron”. [3]
Begatia më e madhe, padyshim, konsiderohet dërgimi i pejgamberëve dhe zbritja e librave si dhe udhëzimi ne fenë islame. Mu për këtë -muslimanë të nderuar- neve e kemi obligim që Allahut t’ia njohim të drejtat e Tij dhe të jemi kureshtarë e gjithnjë të gatshëm në përmbushjen dhe kryerjen e tyre. Të drejtat më të theksuara të Allahut Fuqiplotë janë:
1. Besimi ne Allahun e Lartëmadhëruar. Besimi në Allahun përmban katër gjëra thelbësore:
- Besimi në ekzistencën e Allahut të Lartësuar dhe këtë me argument të ekzistimit të krijesave. Logjikisht, nuk ka mundësi të ekzistojë krijesa pa Krijues ngase gjë-ja nuk krijon vetveten meqë më parë nuk ishte asgjë. Po kështu, edhe rastësisht, nuk mund të ekzistojnë gjërat ngase çdo e shpikur duhet ta ketë shpikësin. Nëse nuk ekzistuaka mundësia e këtyre krijesave për shpikjen e vetvetes, atëherë, rrjedhimisht, vie opsioni i vetëm i qëlluar se ato janë të krijuara nga Allahu, Zoti i botëve.
- Besimi në Rububijjetin (të qenit Zot) e Allahut, se Ai krijon, ka në pronësi çdo gjë, urdhëron e udhëheq; nuk ka krijues përveç Tij. Thotë Allahu:
“... Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi...”. [4]
“Ai është që zgjat natën në pjesë të ditës dhe e zgjat ditën në pjesë të natës, i nënshtroi diellin dhe hënën që secili lëviz (udhëton) deri në afatin e caktuar. Ky është All-llahu, Zoti juaj, i tërë sundimin është i Tij, e ata që i lutni në vend të Tij, nuk posedojnë as sa një cipë (e hurmave, fije)”. [5]
Nuk është e ditur nëse ndokush prej krijesave ia ka mohuar Allahut të Madhëruar këtë veçori përveç ca mendjemëdhenjve, siç është rasti me Faraonin, i cili i pati thënë populli te vet:
“E u tha: "Unë jam zoti juaj më i lartë!”. [6]
“...O ju pari, unë nuk njoh ndonjë zot tjetër për ju pos meje...”. [7]
Kjo, edhe pse është regjistruar si mohim dhe pretendim hyjnie, megjithatë nuk ka qenë besim. Thotë Allahu:
“Dhe, edhe pse bindshëm të besueshëm në to (se ishin nga Zoti), i mohuan në mënyrë të padrejtë e me mendjemadhësi, pra shikoje se çfarë ishte fundi i shkatërrimtarë ve”. [8]
Musai, alejhi’s selam i kishte thënë Faraonit:
“Ai (Musai) tha: "Po ti e di se ato (mrekullitë) nuk i zbriti kush tjetër pos Zotit të qiejve e të tokës, i zbriti të dukshme, e unë besoj, o faraon, se ti je i shkatërruar”. [9]
Mu për këtë, politeistët, edhe pse i shoqëronin Allahut të Madhëruar zota në adhurim, megjithatë pranonin se vetëm Allahu është krijues. Thotë Allahu:
“Thuaj: "E kujt është toka dhe çdo gjë që ka në të, nëse jeni që e dini? Ata do të thonë: "E All-llahut". Atëherë thuaju: "Përse pra nuk mendoni? Thuaj: "Kush është Zoti i shtatë qiejve dhe Zot i Arshit të madh?" Ata do të thonë: "All-llahu!" . Thuaju: "E pse nuk frikësoheni pra? Thuaj: "Në dorën e kujt është i tërë pushteti i çdo sendi, dhe Ai është që mbron (kë të do), e që prej Atij nuk mund të ketë të mbrojtur; nëse jeni që e dini? Ata do të thonë: "Në dorë të All-llahut!" Thuaj: "E si mashtroheni pra?”. [10]
“Nëse ti i pyet ata: "Kush i krijoi qiejt e tokën?" Me siguri do të thonë: "Ato i krijoi i gjithëfuqishmi, i dijshmi!”. [11]
“Po nëse ti i pyet: Kush i krijoi ata, me siguri do të thonë: "All-llahu!" E si pra, i kthejnë shpinën?”. ([12])
- Besimi në Uluhuijjetin e (adhurimin e vetëm) Allahut. Kjo d.t.th.: që nuk ka zot që përveç Allahut adhurohet me dashuri dhe nënshtrim. Thotë Allahu:
“Zoti juaj (që meriton adhurim) është Një, All-llahu, nuk ka zot pos Atij që është mëshirëplotë, gjithnjë mëshiron”. [13]
“O ju dy shokët e mi të burgut, a është më mirë të adhurohen zota të ndryshëm ose All-llahu, i vetmi ngadhënjimtar? " Ata që ju adhuroni përveç All-llahut, nuk janë tjetër vetëm se emra që i pagëzuat ju dhe prindërit tuaj. All-llahu nuk shpalli ndonjë fakt për ta...”. [14]
Allahu zhvleftësoi arsyet e adhurimit të putave nga politeistët me dëshmi logjike, si:
a) Në ato gjëra që adhurojnë nuk ka asnjë veçori hyjnore; janë të krijuara që nuk krijojnë dhe nuk sjellin dobi por as dëm nuk largojnë. Nuk kanë në dorë as jetë dhe as vdekje, nuk posedojnë asgjë nga pasuria e tokës dhe qiejve si dhe nuk janë ortakë të Allahut në asgjë. Thotë Allahu:
“Mirëpo, ata (idhujtarët) në vend të Tij adhuruan zota të tjerë, të cilët nuk krijuan asgjë, sepse ata edhe vetë janë të krijuar. Ata nuk posedojnë për vetvete as dëm as dobi, ata nuk kanë në dorë as vdekje as jetë, e as ringjallje”. [15]
“A i përshkruajnë shok atë çka nuk mund të krijojë asnjë send, e ata (idhujt) vetë janë të krijuar. 192. Ata (idhujt) nuk mund t'u sjellin atyre ndonjë ndihmë e as veten e tyre ta ndihmojnë”. [16]
Nëse kjo qenka gjendja e atyre “zotave të adhuruar” atëherë adhurimi i tyre është vetëm një mendjelehtësi e papjekuri injoranti.
b) Politeistët pranonin se Allahu është Krijuesi i vetëm, në dorën e të Cilit është çdo gjë. Thotë Allahu:
“Po nëse ti i pyet: Kush i krijoi ata, me siguri do të thonë: "All-llahu!" E si pra, i kthejnë shpinën? ”. [17]
“Thuaj: "Kush ju furnizon me ushqim nga qielli e toka, kush e ka në dorë të dëgjuarit e të pamët (tuaj), kush e nxjerr të gjallin nga i vdekuri e kush e nxjerr të vdekurin nga i gjalli, kush rregullon çdo çështje?" Ata do të thonë: "All-llahu". Ti thuaj: "A nuk i frikësoheni?" (dënimit)”. [18]
Kur ata pranuan këtë, atëherë, logjikisht, do të duhej që Allahun ta veçonin me adhurim.
- Besimi në emrat dhe cilësitë e Allahut të Madhëruar. Besimtari duhet të besoj në emrat dhe cilësitë e Allahut duke ia vërtetuar ato që Allahu ia vërtetoi Vetes në Kur’an apo i dërguari i Tij në Sunnet në përputhje të plotë me madhërinë e Tij duke mos shtrembëruar, zhvleftësuar, adoptuar (dhënie formë) e përngjasuar. Thotë Allahu:
“All-llahu ka emrat më të mirë, andaj Atë thirreni me ata e hiquni nga ata që bëjnë shtrembërime me emrat e Tij. Ata kanë për t'u shpërblyer (me dënim) për veprimet e tyre”. [19]
“... Asnjë send nuk është si Ai; Ai është dëgjuesi, shikuesi”. [20]