Vizit te miku…

Me mire kur une kam deshire!
Tani kshu sic eshte bere ne kohet tona,ne fakt si shkohet kuj pa e lajmeruar,apo pa te ftuar.
Por mua me mungojne ato vizitat ne fshat kur isha femije,kalonte afer shpise ,tak ndalonte pinte nje kafe kojshia,apo bashkefshatari ,kishte lezetin e vet.
Atehere kishte nja afrimitet te sinqerte mes njerzve,nje ane sociale njerzore.

Unë jam një tip jo shum sociale me të tjerët.
Edhe kur isha e vogël,më mërzisnin kur vinin pa lajmëruar.
Ti ke një ditë pushim e dëshiron qetsi,vetëm kur të vijnë e të prishin terezinë.
E nëse dikush dëshiron të të takojë,shkoni në një kafene.
Sesa të lodhesh të gatuash,apo të detyrohesh për të dalë në restorant me ta.
Jo jo.
Nuk janë kto gjëra për mua.

Tek mua porta eshte hapur te vij kush te doje ndihem i vleresuar kur me begenis, e quaj jo te rregullt qe miq duan ne lokale !