U nisa per emigrim....

Me vjen keq per te gjithe ato qe kane vuajtur po une shyqyr zotiti kam kaluar nga greqia me dekumenta fallco si turist dhe me shkoj gjithcak ne rregull kam vuajtur per dokumentat ne fillim por dhe ato i mora deri tani mire gjynah te qahem
 
Po lexoja itinerarin e anetareve te tjere...Sa dhimbje dhe ca vuatje kane kaluar prinderit duke i pare femijet ashtu...Sa e kane mallkuar dhe veten per ate jeten e mire qe po kerkonin...Uroj qe te gjithe te jene sistemuar e ambjentuar tani...
 
Vetem historin e Bianca sk lexova e cik si sh e trishtuar mu duk.. Mase ja shkule floket asaj shtriges :D
....sipas mua vuajtjet te bejn njeri me te mire, te kuptosh me mire.



.....kur u nisem x ne Itali ishte data 23/12/2000
Un, Babi, Mami, Motra, dhe Vellai binjak qe ateher ishim vetem 14 vjec.
U mblodhen hallat, tezet, kushurinjt, kushurirat, xhaxhallaret x te na perciell dhe na u desh nje autobus x te vajtur tek trageti.
Berem 50 metra dhe tha babi: mos, kam harruar biletat....(me ate rremuj qe ishte thash shyqyr qe nuk harroi ndonje na kalamaqt :D ) u kthyem dhe i morem.
E arritem te trageti: shyqyr qe nuk na iku se na i shqiten faqet kushurinjte... e me ne fund u niiiiiisem. U trishtova cik kur u ndava nga te afermit por sa hipa ne traget harrova c'do gje, isha sh e emocionuar qe do vija ne ITALI.
Trageti kerc i ri, luksoz, jo si skenderbeu qe kam mar keto heret e fundit...
E keshtu mbas nje dit e nje nate udhetimi arritem ne shpi: mah, ngela cik e zhgenyer nga vendet qe pash nga treni, nga shpit, nga rruget...isha me iden se ketu nuk hidheshin llozhura ne shesh (kshu thoshim andej nga Shqipua)
Ditet e para me mungonte c'do gje, c'do njeri po pastaj e mora veten... u mesova ketu.
Njojta gjitonet qe ishin njerez sh te mire, na ndimonin shum x c'do gje... dhe them se kam qen sh me fat x keta njerez qe kam njojtur deri tani.
....s'me kujtohet te kem vuajtur i dashur BeniT.
 
Redaktimi i fundit:
]

Dhe nje muaje beja 9 vj kur babi vendos te marrim rruget tek nje shtet qe nuk dua tja per mend emrin sepse atje kishe shkuare nje shoku i vet dhe tha qe do te ndimoj .
Ishte shume ftote dhjetore me kujtohet mami ime ishe shtatezan tek vellai im ne mujin e 4 por kishe barren shume te keqe dhe vetem udhtimet mbaj mend njerzit qe qanin dhe as vet nuk e di pse qanin pysja mamin dhe babin pergj nuk me kthente njeri.
Mami ja bonte babit shiko .... se une kam shum frik kemi dy femra me vet qyqa me i ndodhe dicka ta dishe sa te jem gjadhe nuk do ta fal dhe babi i thot mos ki frik se ja dhe pak arritem
Dhe ne fund arritem dhe kur zbritem fidhuan te na hypin ne disa furgona dhe papritur na fidhojne na ndajne burrat me nje ane grat dhe femit me nje tjetre babi ime ne ate qaste cmendet fare sepse kishe mamin tim shume te re dhe dy vajza me vete njera 9 vj tjetra 7 vj
Me kujtohet babi ime qe fidhon dhe te bertas por me te madhe
Shqiptarve qe ishin aty ku po i dergoni grate dhe femit ?? mos i lejoni tju ndajne . Aty kishte vetem te bertitma te grave dhe femive qe ja shkepusnin baben dhe i hypnin ne furgon u mbushen gati 3 furgona ma femi dhe gra qe i nisen kurse babi ime nuk na ndante na shtregonte forte dhe na puthte badhin dhe na thoshte mos kini frik vogelushet e babit sepse mua nga ju 3 princeshat e mija nuk me ndan dote asnjeri as i madhi zote
Dhe papritur vjen nje burre i gjat 1,90 ndoshta do te ket qen, me nje mjekerre te gjat dhe fidhon i rreh ato qe nuk u ndante nga femit dhe grat o zot cfare tmerri me kujtohet nje cifte qe ishin 14 16 vj te fejuare dhe ato rrinin pran nesh i thonin babit aman xhaxhi te lutem na ndimo te mos na ndajne dua te kthehemi ne Shqiperi dhe pa buk do te rrojme por aman te jemi te dy bashke
Por aty kishte mistra por mistra te medhjen dhe babi ime vendos te hym aty dhe te iknim ku do qe te ishte vetem large atit ferrit qe ishte per mua
Dhe aty nejtem gati per 1 dite dhe nje nate pa ngren pa henger
Dhe fillojme rrugen dhe aty shikojme ca njerze qe korrnin mistrin por ishin dhe Shqiptare dhe babi i kerkovi ndim si te ktheheshim ne Shqiperi
Dhe mas 5 muajshe u kthyem ne Shqiperi dhe mami im mbas 1 jave lindi vellain time

o goce po ku paskeni vajt ne kamp e koncentramentit se hitleri i ndante burrat nga grat...mahhh:automatik:
 
Redaktimi i fundit:
Arsyet e mia te emigrimit i kan rrenjet e fella,fillojn qe ne shkolle,pasi mbarova klasen e 8te,lendet e tjera perveq historis piktures dhe muzikes,ishin per mua jo interesante,
dhe ne vit te par,mu ben keto lend aq bezdi sa ikja neper kalasa tjera,pershembull aty ku kishte per momentin histori apo muzik dhe vizatim,mesuesit filluan te silleshin keq me mua,nuk donin te me linin te mesoj vetem per ato lend qe deshiroja dhe i adhuroja me gjith zemer,dhe keshtu filloj sherri,ata me thonin qe un te shkoja ne klas me shoket dhe me shoqet,por un spranoja,doja te shkoja vetem aty ku deshiroja,dhe kshtu vazhdova disa jav,deri nje dit qe erdhi drejtori i shkolles dhe me ra me shplake,un u cova dhe e godita me stolin qe isha ulur dhe ai u rrezua,kshtu u perjashtova nga shkolla,po nuk u derzova,shkova ne tiran dhe doja te konkuroja per piktur dhe muzik,ne liceun artistik Jordan Misja,e fitova shkollen me rezultate te shkelqyera si ne piktuar ashtu dhe ne muzik, por linden disa probleme tjera,ishte viti 97-98 nuk kisha te aferm ne tiran,familja nuk ishte mir finacjarisht,dhe u detyrova ta le dhe kte rrug,me mbeti vetem rruga e Kurbetit,
u futa nja 9mi euro borxh,dhe ben nja dy viza me vllaun qe esht me i madh se un.dhe erdhem ne gjermani,e vetmja rrug qe mund te benim para ishte shitje ilegale,edhe pse ato ne te vertet jan shum me legale se shum kompani industriale,nejse gjithsesi me ardhjen ne kurbet ndryshuan shum gjera,ketu duhet te ishe vet i zoti vetes,per c´do gje,duhet te mesohesh te punosh me c´do lloj njeriu,me c´do lloj rrace,me njerez qe vijn dhe te qajn aman derman me ndihmo,duke qen Shqiptar me zemer Shqiptari,esht shum e veshtir,pasi ne nuk jemi nje popull shpirt keq,shpesher kam ndihmuar te tjeret dhe kam len veten keq,
pasi kalun 6 muaj vllau im u Arrestua,dhe ne momentin e arrestimit per fatin e keq te ti,
ndodhi diqka qe ai dhe un sdo ta harrojm leht,ne momentin e arrstimit,ai u godit nga mbrapa me nje letrik dore,nga nje polic civil,pa i treguar dekumentin qe esht i policis fare,
dhe vellau im pa e ditur qe esht polic nxjerr nje brisk te vogel dhe i drejtohet,ne moment qe polici ka pa briskun,ka nxjerr dekumentin e policis,dhe po ne ate moment vellau im e ka hedhur thiken posht,tani ne gjygj kerkonin spjegime,sesi erdhe puna tek carja,sepse vellau kishte pesuar carje pas veshit,dhe policet qe ne numir kishin qen me te shumt,dhe me nje
perfarsi shum me te madhe se nje emigrant,e kishin tregu ngjarjen sipas interesave te veta,dhe kishin then sikur ai ka nxjerr thiken i pari,edhe pse ata i kishin treguar dekumentin e policis kriminale,dhe pastaj e kishin goditur,pra per kete vellau im mori 9 vite Burg,dhe un ate dit kisha fat dhe shpetova,doja te kthehesha ne shqiperi,por ma kishte zen rrota bishtin,Andej Borxh,ktej peng,vellain qe un isha nisur nga shqiperia me te dhe smund ta bragtisja,keshtu mbeta ne udhkryq,nuk e dija ku te ja filloja,per te punuar pun normale duheshin letra,dhe te duhet nje pun shum e mir per te pasur mundesi te pakten te jetosh e le ma,te ndihmosh te pakten vallaun ne burg,kshtu prap se prap me ngeli vetem nje rrug,rruga e shitjes,po dhe kjo esht nje rrug shum shum e mbushur me rreziqe,
nga te gjitha anet ke rreziqe,tani kam gjetur nje stil te ri,dhe besoj qe po funksjonon,
besim tek vetvetja,gjithshka qe bej e bej me zemer,dhe me te drejt,nuk i them as njeriu hajde blej tek un,perkundrazi kush esht posht moshes i them ik se ste jap,kam fillu te bashkoj ca leke,dhe kam ven nje shifer si qellim,ne 2 vjet ajo ralizohet,dhe do kthehem ne Shqiperi e do jetoj vetem ne Shqiperi.
 
Arsyet e mia te emigrimit i kan rrenjet e fella,fillojn qe ne shkolle,pasi mbarova klasen e 8te,lendet e tjera perveq historis piktures dhe muzikes,ishin per mua jo interesante,
dhe ne vit te par,mu ben keto lend aq bezdi sa ikja neper kalasa tjera,pershembull aty ku kishte per momentin histori apo muzik dhe vizatim,mesuesit filluan te silleshin keq me mua,nuk donin te me linin te mesoj vetem per ato lend qe deshiroja dhe i adhuroja me gjith zemer,dhe keshtu filloj sherri,ata me thonin qe un te shkoja ne klas me shoket dhe me shoqet,por un spranoja,doja te shkoja vetem aty ku deshiroja,dhe kshtu vazhdova disa jav,deri nje dit qe erdhi drejtori i shkolles dhe me ra me shplake,un u cova dhe e godita me stolin qe isha ulur dhe ai u rrezua,kshtu u perjashtova nga shkolla,po nuk u derzova,shkova ne tiran dhe doja te konkuroja per piktur dhe muzik,ne liceun artistik Jordan Misja,e fitova shkollen me rezultate te shkelqyera si ne piktuar ashtu dhe ne muzik, por linden disa probleme tjera,ishte viti 97-98 nuk kisha te aferm ne tiran,familja nuk ishte mir finacjarisht,dhe u detyrova ta le dhe kte rrug,me mbeti vetem rruga e Kurbetit,
u futa nja 9mi euro borxh,dhe ben nja dy viza me vllaun qe esht me i madh se un.dhe erdhem ne gjermani,e vetmja rrug qe mund te benim para ishte shitje ilegale,edhe pse ato ne te vertet jan shum me legale se shum kompani industriale,nejse gjithsesi me ardhjen ne kurbet ndryshuan shum gjera,ketu duhet te ishe vet i zoti vetes,per c´do gje,duhet te mesohesh te punosh me c´do lloj njeriu,me c´do lloj rrace,me njerez qe vijn dhe te qajn aman derman me ndihmo,duke qen Shqiptar me zemer Shqiptari,esht shum e veshtir,pasi ne nuk jemi nje popull shpirt keq,shpesher kam ndihmuar te tjeret dhe kam len veten keq,
pasi kalun 6 muaj vllau im u Arrestua,dhe ne momentin e arrestimit per fatin e keq te ti,
ndodhi diqka qe ai dhe un sdo ta harrojm leht,ne momentin e arrstimit,ai u godit nga mbrapa me nje letrik dore,nga nje polic civil,pa i treguar dekumentin qe esht i policis fare,
dhe vellau im pa e ditur qe esht polic nxjerr nje brisk te vogel dhe i drejtohet,ne moment qe polici ka pa briskun,ka nxjerr dekumentin e policis,dhe po ne ate moment vellau im e ka hedhur thiken posht,tani ne gjygj kerkonin spjegime,sesi erdhe puna tek carja,sepse vellau kishte pesuar carje pas veshit,dhe policet qe ne numir kishin qen me te shumt,dhe me nje
perfarsi shum me te madhe se nje emigrant,e kishin tregu ngjarjen sipas interesave te veta,dhe kishin then sikur ai ka nxjerr thiken i pari,edhe pse ata i kishin treguar dekumentin e policis kriminale,dhe pastaj e kishin goditur,pra per kete vellau im mori 9 vite Burg,dhe un ate dit kisha fat dhe shpetova,doja te kthehesha ne shqiperi,por ma kishte zen rrota bishtin,Andej Borxh,ktej peng,vellain qe un isha nisur nga shqiperia me te dhe smund ta bragtisja,keshtu mbeta ne udhkryq,nuk e dija ku te ja filloja,per te punuar pun normale duheshin letra,dhe te duhet nje pun shum e mir per te pasur mundesi te pakten te jetosh e le ma,te ndihmosh te pakten vallaun ne burg,kshtu prap se prap me ngeli vetem nje rrug,rruga e shitjes,po dhe kjo esht nje rrug shum shum e mbushur me rreziqe,
nga te gjitha anet ke rreziqe,tani kam gjetur nje stil te ri,dhe besoj qe po funksjonon,
besim tek vetvetja,gjithshka qe bej e bej me zemer,dhe me te drejt,nuk i them as njeriu hajde blej tek un,perkundrazi kush esht posht moshes i them ik se ste jap,kam fillu te bashkoj ca leke,dhe kam ven nje shifer si qellim,ne 2 vjet ajo ralizohet,dhe do kthehem ne Shqiperi e do jetoj vetem ne Shqiperi.

shume i sinqert ne shkrimin tend!
Nejse,je i madh ,nuk te hyn ne pune asnje keshill nga tjetri!
 
Arsyet e mia te emigrimit i kan rrenjet e fella,fillojn qe ne shkolle,pasi mbarova klasen e 8te,lendet e tjera perveq historis piktures dhe muzikes,ishin per mua jo interesante,
dhe ne vit te par,mu ben keto lend aq bezdi sa ikja neper kalasa tjera,pershembull aty ku kishte per momentin histori apo muzik dhe vizatim,mesuesit filluan te silleshin keq me mua,nuk donin te me linin te mesoj vetem per ato lend qe deshiroja dhe i adhuroja me gjith zemer,dhe keshtu filloj sherri,ata me thonin qe un te shkoja ne klas me shoket dhe me shoqet,por un spranoja,doja te shkoja vetem aty ku deshiroja,dhe kshtu vazhdova disa jav,deri nje dit qe erdhi drejtori i shkolles dhe me ra me shplake,un u cova dhe e godita me stolin qe isha ulur dhe ai u rrezua,kshtu u perjashtova nga shkolla,po nuk u derzova,shkova ne tiran dhe doja te konkuroja per piktur dhe muzik,ne liceun artistik Jordan Misja,e fitova shkollen me rezultate te shkelqyera si ne piktuar ashtu dhe ne muzik, por linden disa probleme tjera,ishte viti 97-98 nuk kisha te aferm ne tiran,familja nuk ishte mir finacjarisht,dhe u detyrova ta le dhe kte rrug,me mbeti vetem rruga e Kurbetit,
u futa nja 9mi euro borxh,dhe ben nja dy viza me vllaun qe esht me i madh se un.dhe erdhem ne gjermani,e vetmja rrug qe mund te benim para ishte shitje ilegale,edhe pse ato ne te vertet jan shum me legale se shum kompani industriale,nejse gjithsesi me ardhjen ne kurbet ndryshuan shum gjera,ketu duhet te ishe vet i zoti vetes,per c´do gje,duhet te mesohesh te punosh me c´do lloj njeriu,me c´do lloj rrace,me njerez qe vijn dhe te qajn aman derman me ndihmo,duke qen Shqiptar me zemer Shqiptari,esht shum e veshtir,pasi ne nuk jemi nje popull shpirt keq,shpesher kam ndihmuar te tjeret dhe kam len veten keq,
pasi kalun 6 muaj vllau im u Arrestua,dhe ne momentin e arrestimit per fatin e keq te ti,
ndodhi diqka qe ai dhe un sdo ta harrojm leht,ne momentin e arrstimit,ai u godit nga mbrapa me nje letrik dore,nga nje polic civil,pa i treguar dekumentin qe esht i policis fare,
dhe vellau im pa e ditur qe esht polic nxjerr nje brisk te vogel dhe i drejtohet,ne moment qe polici ka pa briskun,ka nxjerr dekumentin e policis,dhe po ne ate moment vellau im e ka hedhur thiken posht,tani ne gjygj kerkonin spjegime,sesi erdhe puna tek carja,sepse vellau kishte pesuar carje pas veshit,dhe policet qe ne numir kishin qen me te shumt,dhe me nje
perfarsi shum me te madhe se nje emigrant,e kishin tregu ngjarjen sipas interesave te veta,dhe kishin then sikur ai ka nxjerr thiken i pari,edhe pse ata i kishin treguar dekumentin e policis kriminale,dhe pastaj e kishin goditur,pra per kete vellau im mori 9 vite Burg,dhe un ate dit kisha fat dhe shpetova,doja te kthehesha ne shqiperi,por ma kishte zen rrota bishtin,Andej Borxh,ktej peng,vellain qe un isha nisur nga shqiperia me te dhe smund ta bragtisja,keshtu mbeta ne udhkryq,nuk e dija ku te ja filloja,per te punuar pun normale duheshin letra,dhe te duhet nje pun shum e mir per te pasur mundesi te pakten te jetosh e le ma,te ndihmosh te pakten vallaun ne burg,kshtu prap se prap me ngeli vetem nje rrug,rruga e shitjes,po dhe kjo esht nje rrug shum shum e mbushur me rreziqe,
nga te gjitha anet ke rreziqe,tani kam gjetur nje stil te ri,dhe besoj qe po funksjonon,
besim tek vetvetja,gjithshka qe bej e bej me zemer,dhe me te drejt,nuk i them as njeriu hajde blej tek un,perkundrazi kush esht posht moshes i them ik se ste jap,kam fillu te bashkoj ca leke,dhe kam ven nje shifer si qellim,ne 2 vjet ajo ralizohet,dhe do kthehem ne Shqiperi e do jetoj vetem ne Shqiperi.


shitje????????????????esht ajo qe mendoj un????????????skam te drejte te te gjykoj por kujdes se do hash koken heret a vone ....shokun tim te ngusht e kam ne burg per kte arsye.........esht mekat se cun i ri 20 vj po shkaterron jeten e vet dhe familjen e tij se per prinderit esht pik ne zemer ky djale pas hekrave.......nejse se u zgjata kalofsh mire......
 
shitje????????????????esht ajo qe mendoj un????????????skam te drejte te te gjykoj por kujdes se do hash koken heret a vone ....shokun tim te ngusht e kam ne burg per kte arsye.........esht mekat se cun i ri 20 vj po shkaterron jeten e vet dhe familjen e tij se per prinderit esht pik ne zemer ky djale pas hekrave.......nejse se u zgjata kalofsh mire......
heret a von do ham koken te gjith dori:puthdore:
 
emgrimi eshte i rende te them te drejten shume nga ketu e kane mesuar kur kane dale jashte shtetit tyre por te emigrosh brenda shtetit tend edhe te ndihesh i huaj este shume veshtire.
Une personalisht kame ardhur ne tirane pa mbushur 9vjec akoma, ne vitin kur erdhi demokracia gjeja e pare ishte mos pranimi i shkollave ne tirane qe na quanin ilegale edhe ishim shume pak jo ne mase .........................pastaj pas vitit 2000 erdha ne londer ku akoma jetoj ketu ..........por qudia e madhe per emigrimin me vjen tek njerezit qe nuk kane levizur brenda per brenda shqiperise dhe kur vijne jashte e kane te veshtire te perballen me qfare u perballa une ne vend tim keshtu qe nuk me bene ppershtypje tani emigrimi jame rritur ''emigrant'' ne shtetin tim ..............per ju durrsaket dhe tironsit si ju duket kur dilni ne italy emigrante????
 
emgrimi eshte i rende te them te drejten shume nga ketu e kane mesuar kur kane dale jashte shtetit tyre por te emigrosh brenda shtetit tend edhe te ndihesh i huaj este shume veshtire.
Une personalisht kame ardhur ne tirane pa mbushur 9vjec akoma, ne vitin kur erdhi demokracia gjeja e pare ishte mos pranimi i shkollave ne tirane qe na quanin ilegale edhe ishim shume pak jo ne mase .........................pastaj pas vitit 2000 erdha ne londer ku akoma jetoj ketu ..........por qudia e madhe per emigrimin me vjen tek njerezit qe nuk kane levizur brenda per brenda shqiperise dhe kur vijne jashte e kane te veshtire te perballen me qfare u perballa une ne vend tim keshtu qe nuk me bene ppershtypje tani emigrimi jame rritur ''emigrant'' ne shtetin tim ..............per ju durrsaket dhe tironsit si ju duket kur dilni ne italy emigrante????

Me vjen keq qe te kane trajtuar keshtu ne Tirane.
Me fal, por s'kam fjale te tjera te them... :(
 
Arsyet e mia te emigrimit i kan rrenjet e fella,fillojn qe ne shkolle,pasi mbarova klasen e 8te,lendet e tjera perveq historis piktures dhe muzikes,ishin per mua jo interesante,
dhe ne vit te par,mu ben keto lend aq bezdi sa ikja neper kalasa tjera,pershembull aty ku kishte per momentin histori apo muzik dhe vizatim,mesuesit filluan te silleshin keq me mua,nuk donin te me linin te mesoj vetem per ato lend qe deshiroja dhe i adhuroja me gjith zemer,dhe keshtu filloj sherri,ata me thonin qe un te shkoja ne klas me shoket dhe me shoqet,por un spranoja,doja te shkoja vetem aty ku deshiroja,dhe kshtu vazhdova disa jav,deri nje dit qe erdhi drejtori i shkolles dhe me ra me shplake,un u cova dhe e godita me stolin qe isha ulur dhe ai u rrezua,kshtu u perjashtova nga shkolla,po nuk u derzova,shkova ne tiran dhe doja te konkuroja per piktur dhe muzik,ne liceun artistik Jordan Misja,e fitova shkollen me rezultate te shkelqyera si ne piktuar ashtu dhe ne muzik, por linden disa probleme tjera,ishte viti 97-98 nuk kisha te aferm ne tiran,familja nuk ishte mir finacjarisht,dhe u detyrova ta le dhe kte rrug,me mbeti vetem rruga e Kurbetit,
u futa nja 9mi euro borxh,dhe ben nja dy viza me vllaun qe esht me i madh se un.dhe erdhem ne gjermani,e vetmja rrug qe mund te benim para ishte shitje ilegale,edhe pse ato ne te vertet jan shum me legale se shum kompani industriale,nejse gjithsesi me ardhjen ne kurbet ndryshuan shum gjera,ketu duhet te ishe vet i zoti vetes,per c´do gje,duhet te mesohesh te punosh me c´do lloj njeriu,me c´do lloj rrace,me njerez qe vijn dhe te qajn aman derman me ndihmo,duke qen Shqiptar me zemer Shqiptari,esht shum e veshtir,pasi ne nuk jemi nje popull shpirt keq,shpesher kam ndihmuar te tjeret dhe kam len veten keq,
pasi kalun 6 muaj vllau im u Arrestua,dhe ne momentin e arrestimit per fatin e keq te ti,
ndodhi diqka qe ai dhe un sdo ta harrojm leht,ne momentin e arrstimit,ai u godit nga mbrapa me nje letrik dore,nga nje polic civil,pa i treguar dekumentin qe esht i policis fare,
dhe vellau im pa e ditur qe esht polic nxjerr nje brisk te vogel dhe i drejtohet,ne moment qe polici ka pa briskun,ka nxjerr dekumentin e policis,dhe po ne ate moment vellau im e ka hedhur thiken posht,tani ne gjygj kerkonin spjegime,sesi erdhe puna tek carja,sepse vellau kishte pesuar carje pas veshit,dhe policet qe ne numir kishin qen me te shumt,dhe me nje
perfarsi shum me te madhe se nje emigrant,e kishin tregu ngjarjen sipas interesave te veta,dhe kishin then sikur ai ka nxjerr thiken i pari,edhe pse ata i kishin treguar dekumentin e policis kriminale,dhe pastaj e kishin goditur,pra per kete vellau im mori 9 vite Burg,dhe un ate dit kisha fat dhe shpetova,doja te kthehesha ne shqiperi,por ma kishte zen rrota bishtin,Andej Borxh,ktej peng,vellain qe un isha nisur nga shqiperia me te dhe smund ta bragtisja,keshtu mbeta ne udhkryq,nuk e dija ku te ja filloja,per te punuar pun normale duheshin letra,dhe te duhet nje pun shum e mir per te pasur mundesi te pakten te jetosh e le ma,te ndihmosh te pakten vallaun ne burg,kshtu prap se prap me ngeli vetem nje rrug,rruga e shitjes,po dhe kjo esht nje rrug shum shum e mbushur me rreziqe,
nga te gjitha anet ke rreziqe,tani kam gjetur nje stil te ri,dhe besoj qe po funksjonon,
besim tek vetvetja,gjithshka qe bej e bej me zemer,dhe me te drejt,nuk i them as njeriu hajde blej tek un,perkundrazi kush esht posht moshes i them ik se ste jap,kam fillu te bashkoj ca leke,dhe kam ven nje shifer si qellim,ne 2 vjet ajo ralizohet,dhe do kthehem ne Shqiperi e do jetoj vetem ne Shqiperi.

C'do njeri e din vet se c'fare ben... por vetem ke kujdes ;)
 
Titulli: U nisa per emigrim....

Nuk e di ne mund ta quaj dhe une emigrim,meqe kam ardhur per te studiuar e nuk kam hyre ilegalisht ne Itali...Sdq po u pershkruaj cik ardhjen time ketu... Nga nisja ime do mbaj mend lotet e njerezve qe me percollen...Qe nga mami kur po futesha ne makine per te vajtur ne Durres,tek komshinjte e pallatit e deri tek babai im qe derisa u ngjita ne traget po qante si nje femije.Le te themi qe si udhetim ka qene udhetimi me i shpifur i jetes time... Sa per faktin qe lashe dashurite e mija pas,sa per faktin e njerezve qe ishin ne ate traget...(p.s. Kurre mos udhetoni me traget :D) Pas me shume se 8 oresh arrijme ne Bari... Akoma nuk kisha realizuar qe jam ne Itali,dmth me dukej sikur ishte nje gje kalimtare dhe qe pas pak do kthehesha ne ngrohtesine e shtepise time...Nga aty mora autobuzin per ne Rome,ku filloj gjithçka nga e para...Njerezit qe duhet te me prisnin ne Rome me njoftuan qe nuk kane me mundesi dhe qe duhej te gjeja tjeter sistemim...Javen e pare qendrova ne nje shtepi,pastaj me ane te disa te njohurve gjeta nje shqiptare qe kishte vite ne Itali dhe me mori me qera ne shtepine e saj...Ketu fillon dhe stresi e merzia ime... Ngrihu çdo mengjes qe ne 5 behu gati e dil per te marre autobuzin qe te dergon tek metroja,pastaj merr metrone per te qene ne univ ne oren 8 pasi i kisha te gjitha leksionet e detyrueshme...Meqe ishte e pamundur te gjeja sistemim afer univ, nuk eshte se me bente pershtypje shume kjo largesia... Merzia ime filloj nga gjera te tjera te vogla qe ndodhnin ne bashkjetesen me kete vajzen.Meqe po flitej per vuajtjet po ua tregoj...Une dilja shume heret e gjate dites nuk isha fare atje. Kur kthehesha ne darke bleja per te ngrene ne menyre qe te nesermen si ne mengjes si kur te kthehesha te kisha diçka ne frigorifer...Kur ngrihesha ne mengjes ato qe kisha blere diten para i kisha,por kur kthehesha ne darke e lodhur dhe e rraskapitur hapja frigoriferin dhe nuk gjeja asgje...:(
Me thoshte me nje lehtesi kur me shikonte se s'kisha ç'haja ne darke : "ah ato qe ke blere ti i kam ngrene une se nuk kisha kohe te shkoja ne supermarkate"... Ok s'ka gje i thoja une...Per nje here nuk behet nami,por kur filloji dhe e beri stil pune fillova te bezdisesha cik...Normalisht une edhe pse paguaja aty(i paguaja gjysmen e qerase se shtepise) e shikoja si nje nder qe po me bente ajo te me mbante ne shtepi, pasi ketu askush nuk te jep shtepine me qera per 3 muaj sa me nevojitej mua...E dija qe ne bote kishte njerez qe duan te te shfrytezojne,por mendoja qe meqe ajo kishte nje pune(te pakten keshtu thoshte) dhe ishte shume me e madhe se mua ne moshe do me qendronte afer...Ne fakt mendoja se asgje nga ato qe mendoja une nuk doli...Me kerkonte 10 euro per te fole me te shtepise dhe ja jepja,lek qe nuk me jane kthyer mbrapsht... Kur kthehesha heret ne shtepi gatuaja edhe per ate qe kur te kthehej nga puna te kishte ndonje gje per te ndrene...Kur kthehej ajo,gatuante por gatuante gjera qe e dinte shume mire qe une nuk i ha...Kaloj nje muaj keshtu,une duke bere sikur nuk i shikoj gjerat,nuk i shikoja leket qe me humbisnin si per magji nga portofoli,nuk shikoja ushqimin qe konsumohej vete,etj etj...Me vone mesova(sigurisht jo nga ajo) qe kjo nuk paguante qerane e shtepise kishte muaj,dhe pronari i shtepise i hoqi dritat dhe ujin e ngrohte... E mire do thoni ju se drita e uje nuk kemi as ne Al...Nuk ishte shume per dritat sa per gjestet e saj...Kaluan tre muaj me keto gjera e ca me shume qe u lashe pa u thene. Kjo bukuroshja me iku nje jave me pushime,(andej ankohej qe s'ka lek e ketej me vente me pushime mah) dhe i zoti i shtepise nje dite me duket se po priste sa te dilja une nga shtepia... O Zot sa turp me erdhi per te gjitha fjalet qe thaper ate,por filloj te shante dhe shqipetaret...Me kerkoj qe ti paguaja une 5000 euro qe kishte lene pa paguar ajo gjithe keto muaj(e kisha dyshimin qe leket qe i jepja une nuk i paguante shtepine,por te kishte gati 7 muaj pa paguar shtepine nuk ma kishte marre mendja) dhe filloj te shante...Aty une ia krisa te qarit dhe me lot ne sy po i thoja me shume edukate qe nga une nuk do kete asnje cent e qe te mos perfshinte te gjithe njerezit ne nje thes...Dhe ika....Pak a shume ky ishte fillimi im...Fillimi i nje vajze qe akoma nuk i kishte mbushur te 18-tat,qe ne me te shumten e rasteve qante ku ti vinte per te qare...Qe edhe nje nder kryeqytetet me te bukura te botes i dukej vendi me kot qe i kishin zene syte,dhe nuk dukej asgje ne krahasim me qytetin e saj te vockel ku ajo ishte rritur dhe kishe kaluar gati 18 vite te jetes se saj....
Stresit te ketyre muajve ju shtua edhe merzia per humbjn e gjyshes time...Me ka mbetur si pike ne zemer qe nuk e kam pershendetur per here te fundit...
Te me falni se u zgjata shume...
Histori e tmerrshme :qaj: po mos u merzit se gjithmone ka me keq :D
 
Titulli: U nisa per emigrim....

Eh ai qe e ka provu emigrimin e di ca i ka heq shpirti dhe zemra.
 
Pe: U nisa per emigrim....

Refresh kesaj teme!
 
Pe: U nisa per emigrim....

Un kur ika ne fillim isha i vockel akoma si kisha mbushur 12-vjec e te them te drejten nuk eshte se e ndjeja shume...
por me kalimin e viteve filloj te ndjehej mungesa e familjes .. shoqerise.. vendit... kishte dhe raste kur
bie ne melankoli te thelle sepse kur shetisje neper rruge ose neper kafene nuk flitej gjuha nene dhe keshtu qe humbje...
kishte raste qe te dilnin e lot vetevetiu... por me kalimin e kohes beheshe me i fort... dhe nqs do ja del mbane...
 
Pe: U nisa per emigrim....

Muajt e fillimit dihet qe jane te veshtire.
Ne fakt kur erdha gjuhen e dija mire o te pakten deri diku mire,dhe nuk eshte se skisha askend timin.
Por serish ndihet pesha edhe se per mua ishte nje enderr kur realizohet
e perballesh eshte pak e veshtire.
Erdha me studime dhe shoqeria jo se kishte ndjenja razismi ndaj meje por edhe cdo gje e vogel
te duket nje peshe e rende.
Pastaj kalojne muajt dhe ndjen mall te mungon cdo gje
te vjen te bertasesh nga merzitja.
Dhe pastaj mesohesh.
Sot njeh nje person neser nuk eshte me e njejta, bejne ndonje batute e ti rrin si buallaqe sepse
nuk te vjen per te qeshur nga ajo (kane humor ndryshe dhe aspak me kripe)
e te shohin sikur je e vonuar.
Une njoha ia dy shoqe njeren e kisha me te ngushte,
ajo tjetra u lidh aq sh pas kesaj te pares sa u largua , pastaj nje tj
dhe serish veprimi i asaj te dytes ishte po njesoj.
Ndihesha jashte bote sepse keta edhe per provime nuk e kane problem nese i marrin apo jo.
Heret e para qaja si femi pse nuk e merrja (tani u mesova edhe une)
Qe pastaj e kapin ide qe tia dalesh vete dhe kur iken ne pune te shohin gjithmone si nje te huaj
gati gati ne nje menyre shfrytezimi.

Ehh keq thuaj kush iku ne vend te huaj por edhe kur kthehesh ne vend e huaj se e huaj mbetesh.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Nje veshtrim, nje dashuri.

    Votat: 2 18.2%
  • 2-Agim shpërthyes

    Votat: 2 18.2%
  • 3-Për të voglën

    Votat: 1 9.1%
  • 4-Qiriu pa fjalë

    Votat: 3 27.3%
  • 5-Për të satën herë ….

    Votat: 1 9.1%
  • 6-Tik tak.

    Votat: 0 0.0%
  • 7-Nuk je më vetëm.

    Votat: 2 18.2%
Back
Top