braziljania
Anëtar i Nderuar
Sigmund Freud, lindi më 6 maj të vitit 1856 në Freiberg, një qytet në Mنhren (اekia e sotme). Familja e tij i takonte kulturës hebraike në ketë qytet dhe ky ishte një nga 130 judenj në një qytet të banuar nga 4500 banorë. Frojdi filloi universitetin në moshën 17 vjeçare, por nuk u promovua si mjek pas provimeve derisa i plotësoi 25 vjet. Por kur u promovua, ai u punësua menjëherë në spitalin e Vjenës. Në vitin 1903 Frojdin e takojmë si profesor, pas 17 vitesh përvoje pune në profesion (koha normale ishte tetë vjet), ndërsa në vitin 1886 u martua dhe kishte gjithsejt gjashtë fëmijë.
Puna e parë e Frojdit në teorinë e psikoanalizes ishte ”Studie über Hysterie” të cilën e shkroi së bashku me kolegun e tij të punës Joseph Breuer (Jozef Brojer). Ky libër u botua në vitin 1895, pra nëntë vite, pas hapjes së klinikës së tij private. Libri i parë të cilin ai e shkroi vetë ishte ”Traumdeutung” - "ثndërrshpjegim" që doli në qarkullim në vitin 1899.
Në start me 1902 një grupë studjuesish u interesuan aq shumë rrethë kësaj saqë filluan të takohen me Freudin çdo javë në shtepinë e tij për të diskutuar idenë e libres së endrrave dhe shkrimet e tjera në ketë. Freudi shkroi edhe një sasi të madhe të librave dhe artikuj mbi psikoanalizen në fillim të vitit 1900. Në ketë kohë , ai ishte 40 vjeq , që zakonisht u llogariste si një moshë produktive në bazat shoqërore.
Në vitin 1908 u formua shoqata e psikoanalisteve, ku në fakt , shumë studius të jashtem udhetonin shpeshë ne Vjen për të studjuar tek Freud-i , dhe për ketë edhe mori edhe shumë urime dhe premtime dhe komplimente. Në vitin 1909 Freud u bë mjekë nderi në Clark University në Amerikë , dhe po në të njëjtin vitë u mbajtë edhe kongresi i parë mbi psikoanalizen në Salsburg të Austrisë. Freud u propozua edhe për marrjen e qmimit Nbel , por edhe pse zbuloj shumë , kontiboj shumë dhe dha teori të rëndësishme , ai nuk e mori kurrë ketë qmim Nobel. E bija e tin Anna Freud filloj qe të shkoj së bashku me të nëpër seminare të ndryshme dhe zavendsonteedhe vendin e tij nganjëherë.Anna e cila shkoj për analiza tek babai i saj dhe e studijoj psikoanalizen teka i , ishte edhe si sekreterare e tij , motermedicinale por edhe si kolege më e besuara e tij. Perforcimi i nazisteve ne Gjermani dhe perndjekja e judenjeve e krijoj një pasiguri tek Freud . Në një bashkpunim të hershem me lidhje me një libër Woodrow Wilson (Kryetar i Amerikes) Freud e njifte ambasadorin amerikan në Francë William Bullit dhe kishte mardhenje të mira me të, ky i ndihmoj Freud që të dal në Angli për shkak te pasiguris së tij në Gjermani, e tera kjo ndodhi ne vitin 1938 kur ky kaloj në Angli. Ne vitin 1923 Freud e kishte fituar diagnozen e kancerit në gojë dhe për shkak të kësaj i bëri me dhjetera operacione që ne fillim e parë në Austri. Pak pasi që ai erdhi në Angli , dhimbjet e tij u rriten aq shumë sa qe ndikuan që ai edhe e kerkoj nga mjeku që ti jep një morfin vdekese me 23 shtator të vitit 1939.
Psikoanaliza u formua nga Sigmund Freud, i cili edhe e krijoj atë duke u bazuar së pari ne mendimet e tij personale dhe pastaj që ta dijë vetë se; si dhe përse ai ishte i frigësuar nga vdekja , fobia dhe dhimbja.Ai filloj duke e analizuar së pari veten e tij çka kjo dergoj më vonë deri të ajo , kur ky filloj edhe ti analizoj njerëzitë e tjerë,pra pacinetet e tij. Psikoanaliza është vetëm ajo që të tregoj dhe hulumtoj se përse njerëzitëë sillen ne mënyra të ndryshme ne terë jetën e tyre te perditeshme,dhe se do të ishte mirë që të dihet se përse njeriu frigohet nga lashtesia,errësira, nga insektet etj etj , por do të ishte edhe mirë që të dihej nga kjo se , përse njerëzitë kan nganjëherë edhe sjellje kriminele dhe çka fshifet prapa tyre.
E tera u pasqyrua në një pjesë të madhe të njerëzve për shkak të psiqikes së tyre të semurë,por edhe të gjendjes së pergjtheshme psiqike. Psikoanaliza i përkushtohet njohuris dhe shpirtit te njeriut. Freud ishte vetë mjekë dhe se gjendjet neurotike të pacienteve të tij për të ishin shumë interesante për ti studjuar.Psikoanali za i sqaron ankthet dhe ankthet e detyruara si një llojë perjetimi të tronditjes të cilat kan lenë gjurmë qysh ne fëmijeri. Njeriu nuk duhet që të ketë problemet ë mëdha ose thjeshtë të jetë i sëmurë psiqik që të kerkoj ndihmën nga Psikologu për trajtim në ndonjë terapi. Por shumica e njerëzve e kan një frigë ne veten e vetë qeštë mos jenë si të shënuar ose regjistruar , mendojnë se kjo ështe një punë qe duhet të mbahet seket .
E vërteta është se'psikoterapia në të shumtën e rasteve mirret me problemet e jetës së përditshme të psikologjisë njerzore, të cilat probleme , çdo njeri i njef ne veten e vetë por lufton kundër tyre duke i mbajtur si sekret ne brendesin e vetë.Por psikoterapia ka të bëjë më se shumti me mjekimin të lirë mental sesa me atë te psikiatrisë,qe në çdo rast qëllimi i terë kësaj është që njeriu të jetë mirë dhe i menqur me veten e vetë , ta zbulojë "unin" e vetë, sesa të mjekohet me medikamente oset ek ndoj llojë qendre psikiatrike me pa nevojë.
Mbrenda këtyre viteve , shumica me kan kontaktuar dhe thuja se çdo njëri ka thenë se "Unë nuk kam probleme të mëdha psiqike që të kerkoj mjekin në psikoterapi." , dhe nga kjo ka rezoltuar se ata nuk e kan marrur si rast seriz nevojen e mjekimit të tyre në ketë drejtim , por në filllim janë mbyllur ne vete , duke i ikur të vërtetës , dhe më pas pas një kohe , ur nuk kan mundur të rezistojnë , janë lajmeruar prapë që të kerkojnë ndihmë. Psikoterapia nuk ështe asgjë tjetër vetëm terapi e lirë dhe udhezim për mirqenjen shpirtërore. ثshte normale të jetë jonormale
Shumica e njerzve kan një mardhenje të mirë siç edhe e quajnë mardhenje dhe dije normale. Të jesh sikur që je vetë dhe të kesh një vetbesim të plotë, kërkohet që njeriu të largohet nga ai mendim duke e bëre në vetë ketë që ta vlersoj veten si të tjerët dhe të filloj që ti bëjë pyetje vetevetes se kush nešte vërtetë ai ose ajo janë, ose kush jam. Eshtë e pamundur që njeriu të ketë mundësi që te jetë sikur ata te tjerët , sepse këtu njeriu bie ne ndeshë me origjinalitetin e tij personal.Nëse ti mendon se je si të githë te tjerët , s'duhet për të harruar se ti je me ndryshe nga tjerët dhe origjinal ne veten tënde. Edhe nëse je i sëmurë psiqikishtë , ke te drejtë të llogarisesh se ti je një pjesë e njerezis dhe kërkon respekt nga rrethi, pra pamvarsishtë nga bindja e jote njerzore ose nga momentet e ndoj llojë semundje në jetën tënde.اdo njeri vlenë aq shumë sa i tjeteri. Një Psikoterapeut mundet shpesh qe të ndihmoj ty që të kuptosh dobesit e tua dhe të mesohesh të jetosh me një penges tënden të cilën e mbanë ne brendesi , ose ne anën fizike të trupit, me një fjalë te mesohesh të jetosh edhe si handikap sepse je qenje njerzore si të gjithë. Nëse ke problem serioz do të ishte më mirë qe ta kuptosh natyren e atij problemi dhe si të tjerët e kuptojnë ketë llojë problemi , e jo të rrish i fshehur nën hijen e marres (turpit)ose të luftosh me veten tënde dhe me ajrin që të rrethon.
Disa nga veprat e tij:
Studi sull'isteria (1895)
L'interpretazione dei sogni (1900)
Psicopatologia della vita quotidiana (1901)
Tre saggi sulla sessualità (1905)
Il motto di spirito e la sua relazione con l'inconscio (1905)
Il caso di Dora (1905); Delirio e sogni nella Gradiva di Jensen (1907)
Il caso del piccolo Hans (1909)
Il caso dell'uomo dei topi (1909)
Sulla psicoanalisi. Cinque conferenze (1910)
Un ricordo d'infanzia di Leonardo da Vinci (1910)
Totem e tabù (1913)
Storia del movimento psicoanalitico (1914)
Il caso dell'uomo dei lupi (1918)
Al di là del principio del piacere (1920)
Psicologia collettiva e analisi dell'io (1921)
Wikipedia.
Puna e parë e Frojdit në teorinë e psikoanalizes ishte ”Studie über Hysterie” të cilën e shkroi së bashku me kolegun e tij të punës Joseph Breuer (Jozef Brojer). Ky libër u botua në vitin 1895, pra nëntë vite, pas hapjes së klinikës së tij private. Libri i parë të cilin ai e shkroi vetë ishte ”Traumdeutung” - "ثndërrshpjegim" që doli në qarkullim në vitin 1899.
Në start me 1902 një grupë studjuesish u interesuan aq shumë rrethë kësaj saqë filluan të takohen me Freudin çdo javë në shtepinë e tij për të diskutuar idenë e libres së endrrave dhe shkrimet e tjera në ketë. Freudi shkroi edhe një sasi të madhe të librave dhe artikuj mbi psikoanalizen në fillim të vitit 1900. Në ketë kohë , ai ishte 40 vjeq , që zakonisht u llogariste si një moshë produktive në bazat shoqërore.
Në vitin 1908 u formua shoqata e psikoanalisteve, ku në fakt , shumë studius të jashtem udhetonin shpeshë ne Vjen për të studjuar tek Freud-i , dhe për ketë edhe mori edhe shumë urime dhe premtime dhe komplimente. Në vitin 1909 Freud u bë mjekë nderi në Clark University në Amerikë , dhe po në të njëjtin vitë u mbajtë edhe kongresi i parë mbi psikoanalizen në Salsburg të Austrisë. Freud u propozua edhe për marrjen e qmimit Nbel , por edhe pse zbuloj shumë , kontiboj shumë dhe dha teori të rëndësishme , ai nuk e mori kurrë ketë qmim Nobel. E bija e tin Anna Freud filloj qe të shkoj së bashku me të nëpër seminare të ndryshme dhe zavendsonteedhe vendin e tij nganjëherë.Anna e cila shkoj për analiza tek babai i saj dhe e studijoj psikoanalizen teka i , ishte edhe si sekreterare e tij , motermedicinale por edhe si kolege më e besuara e tij. Perforcimi i nazisteve ne Gjermani dhe perndjekja e judenjeve e krijoj një pasiguri tek Freud . Në një bashkpunim të hershem me lidhje me një libër Woodrow Wilson (Kryetar i Amerikes) Freud e njifte ambasadorin amerikan në Francë William Bullit dhe kishte mardhenje të mira me të, ky i ndihmoj Freud që të dal në Angli për shkak te pasiguris së tij në Gjermani, e tera kjo ndodhi ne vitin 1938 kur ky kaloj në Angli. Ne vitin 1923 Freud e kishte fituar diagnozen e kancerit në gojë dhe për shkak të kësaj i bëri me dhjetera operacione që ne fillim e parë në Austri. Pak pasi që ai erdhi në Angli , dhimbjet e tij u rriten aq shumë sa qe ndikuan që ai edhe e kerkoj nga mjeku që ti jep një morfin vdekese me 23 shtator të vitit 1939.
Psikoanaliza u formua nga Sigmund Freud, i cili edhe e krijoj atë duke u bazuar së pari ne mendimet e tij personale dhe pastaj që ta dijë vetë se; si dhe përse ai ishte i frigësuar nga vdekja , fobia dhe dhimbja.Ai filloj duke e analizuar së pari veten e tij çka kjo dergoj më vonë deri të ajo , kur ky filloj edhe ti analizoj njerëzitë e tjerë,pra pacinetet e tij. Psikoanaliza është vetëm ajo që të tregoj dhe hulumtoj se përse njerëzitëë sillen ne mënyra të ndryshme ne terë jetën e tyre te perditeshme,dhe se do të ishte mirë që të dihet se përse njeriu frigohet nga lashtesia,errësira, nga insektet etj etj , por do të ishte edhe mirë që të dihej nga kjo se , përse njerëzitë kan nganjëherë edhe sjellje kriminele dhe çka fshifet prapa tyre.
E tera u pasqyrua në një pjesë të madhe të njerëzve për shkak të psiqikes së tyre të semurë,por edhe të gjendjes së pergjtheshme psiqike. Psikoanaliza i përkushtohet njohuris dhe shpirtit te njeriut. Freud ishte vetë mjekë dhe se gjendjet neurotike të pacienteve të tij për të ishin shumë interesante për ti studjuar.Psikoanali za i sqaron ankthet dhe ankthet e detyruara si një llojë perjetimi të tronditjes të cilat kan lenë gjurmë qysh ne fëmijeri. Njeriu nuk duhet që të ketë problemet ë mëdha ose thjeshtë të jetë i sëmurë psiqik që të kerkoj ndihmën nga Psikologu për trajtim në ndonjë terapi. Por shumica e njerëzve e kan një frigë ne veten e vetë qeštë mos jenë si të shënuar ose regjistruar , mendojnë se kjo ështe një punë qe duhet të mbahet seket .
E vërteta është se'psikoterapia në të shumtën e rasteve mirret me problemet e jetës së përditshme të psikologjisë njerzore, të cilat probleme , çdo njeri i njef ne veten e vetë por lufton kundër tyre duke i mbajtur si sekret ne brendesin e vetë.Por psikoterapia ka të bëjë më se shumti me mjekimin të lirë mental sesa me atë te psikiatrisë,qe në çdo rast qëllimi i terë kësaj është që njeriu të jetë mirë dhe i menqur me veten e vetë , ta zbulojë "unin" e vetë, sesa të mjekohet me medikamente oset ek ndoj llojë qendre psikiatrike me pa nevojë.
Mbrenda këtyre viteve , shumica me kan kontaktuar dhe thuja se çdo njëri ka thenë se "Unë nuk kam probleme të mëdha psiqike që të kerkoj mjekin në psikoterapi." , dhe nga kjo ka rezoltuar se ata nuk e kan marrur si rast seriz nevojen e mjekimit të tyre në ketë drejtim , por në filllim janë mbyllur ne vete , duke i ikur të vërtetës , dhe më pas pas një kohe , ur nuk kan mundur të rezistojnë , janë lajmeruar prapë që të kerkojnë ndihmë. Psikoterapia nuk ështe asgjë tjetër vetëm terapi e lirë dhe udhezim për mirqenjen shpirtërore. ثshte normale të jetë jonormale
Shumica e njerzve kan një mardhenje të mirë siç edhe e quajnë mardhenje dhe dije normale. Të jesh sikur që je vetë dhe të kesh një vetbesim të plotë, kërkohet që njeriu të largohet nga ai mendim duke e bëre në vetë ketë që ta vlersoj veten si të tjerët dhe të filloj që ti bëjë pyetje vetevetes se kush nešte vërtetë ai ose ajo janë, ose kush jam. Eshtë e pamundur që njeriu të ketë mundësi që te jetë sikur ata te tjerët , sepse këtu njeriu bie ne ndeshë me origjinalitetin e tij personal.Nëse ti mendon se je si të githë te tjerët , s'duhet për të harruar se ti je me ndryshe nga tjerët dhe origjinal ne veten tënde. Edhe nëse je i sëmurë psiqikishtë , ke te drejtë të llogarisesh se ti je një pjesë e njerezis dhe kërkon respekt nga rrethi, pra pamvarsishtë nga bindja e jote njerzore ose nga momentet e ndoj llojë semundje në jetën tënde.اdo njeri vlenë aq shumë sa i tjeteri. Një Psikoterapeut mundet shpesh qe të ndihmoj ty që të kuptosh dobesit e tua dhe të mesohesh të jetosh me një penges tënden të cilën e mbanë ne brendesi , ose ne anën fizike të trupit, me një fjalë te mesohesh të jetosh edhe si handikap sepse je qenje njerzore si të gjithë. Nëse ke problem serioz do të ishte më mirë qe ta kuptosh natyren e atij problemi dhe si të tjerët e kuptojnë ketë llojë problemi , e jo të rrish i fshehur nën hijen e marres (turpit)ose të luftosh me veten tënde dhe me ajrin që të rrethon.
Disa nga veprat e tij:
Studi sull'isteria (1895)
L'interpretazione dei sogni (1900)
Psicopatologia della vita quotidiana (1901)
Tre saggi sulla sessualità (1905)
Il motto di spirito e la sua relazione con l'inconscio (1905)
Il caso di Dora (1905); Delirio e sogni nella Gradiva di Jensen (1907)
Il caso del piccolo Hans (1909)
Il caso dell'uomo dei topi (1909)
Sulla psicoanalisi. Cinque conferenze (1910)
Un ricordo d'infanzia di Leonardo da Vinci (1910)
Totem e tabù (1913)
Storia del movimento psicoanalitico (1914)
Il caso dell'uomo dei lupi (1918)
Al di là del principio del piacere (1920)
Psicologia collettiva e analisi dell'io (1921)
Wikipedia.
Last edited by a moderator: