Rëfime Mbi Mbretin Zog

UnBeLieVaBle
Shkeputur nga "Biografia e Mbretit Zog"

Duhet te ishe ne kohen e gjeneraleve te Zogut, Aranitasi dhe Mirdaic, qe te kuptoje, se cfare eshte pergjegjesia e mbrojtjes se vendit, perpara nje agresioni fashist. Te dy ata pohojne kryelarte para mbretit se: Shqiperia megjithese me nje potencial te vogel, do te mbroje territorin e saj. Te dy gjeneralet, njeri kryekomandant i ushtrise dhe tjetri shefi i shtatmadhorise, madje edhe e kane hartuar vete planin e mbrojtjes.

Plani eshte i thjeshte dhe ai konsiston ne ndarjen e bregdetit ne segmente, ku do te ishte ushtria, e cila do te ishte perballe agresorit (megjithese me vetem gjashte dite municion) dhe ne mbeshtetjen e kesaj njesie, me forcat e xhandarmerise. Ne keto momente edhe kjo strukture mban detyra luftarake. "Gjithshka, te behet pa i bere italianet qe te kerkojne shkak per lufte", insiston Zogu, ne cdo moment. Duke harruar, se gjate viteve te tij ne Shqiperi, italianet jane futur edhe shume me teper, sesa e mendon ai. Ata jane kudo dhe e qesendisin me veprimet e tyre ekzekutivin shqiptar. Musa Juka, ministri i tij i brendshem, detyrohet qe ti shprehe hapur mbretit, ate qe i fshihet deri tani. Ushtria shqiptare, megjithese ka dite qe ka marre detyrat e saj per te luftuar, deri tani ka marre masa te thjeshta, qe jane shume larg skemes mbrojtese te vendit. Per Zogun behet mese e qarte: Vendi i tij eshte larg urdhrave dhe besimit te fryre, qe i shfaqin vartesit e tij ushtarake. Gjithsesi, kujtimet e shkruara nga dora e adjutantit, ne shume vende te diktuara edhe nga Mbreti Zog, ende nuk mund te japin te qarte idene se njerezit nuk duan qe ti binden Monarkut, ato thjesht konfirmojne se Italia e kishte pushtuar prej kohesh Shqiperine. Nuk ka me nevoje per "Kalin e Trojes", shqiptaret e kane mirepritur vete kete realitet, me sa duket. Pas ketyre, te duket se edhe perpjekjet e asaj kohe per te demostruar kunder fashizmit kane qene shume larg bindjes se "Atdheu ishte ne rrezik". B.an

Zogu I kupton pamundesine e mbrojtjes kombetare te Shqiperise

Monarku shqiptar merr premtimin nga kryekomandanti i ushtrise Xhemal Aranitasi dhe Shefi i Shtatmadhorise Gustaq Mirdaic, per funksionimin e sistemit te mbrojtjes se vendit. Nderkohe, Jakomoni, i derguari italian ne Shqiperi, kerkon falje per kerkesen e Italise dhe perserit nje kerkese te dyte. Ku Italia te kishte nje prani thjesht Ushtarake ne Shqiperi, nen drejtimin e Zogut per sigurine e vendit. Ky i fundit i hedh perseri poshte me delikatese kerkesat, per te ruajtur ende Traktatin e Miqesise, qe ekziston mes te dy vendeve. Por, mbreti shqiptar duket se ende nuk ka llogaritur fjalet, qe i rezervohen ne audience nga Ministri i tij i Brendshem Musa Juka: Italianet i dine te gjitha pergatitjet e Shqiperise, ndryshe nga urdhri i prere i mbretit. Dhe asnje nga urdhrat ne Ushtri dhe Xhandarmeri nuk eshte zbatuar si duhet

Pallati nate e dite qendron me dyert hapur, lloj-lloj bisedimesh behen mes tij. Mbreti duke i mbledhur si Keshillin Ministror dhe Komandantet e ushtrise e te xhandarmerise, ju tha: "Sic po e shihni, punet me Italine jane mjaft te kritikueshme dhe une nuk shoh asnje permiresim. Telegramet e letrat e Musolinit jane pluhur syve, e per te fituar kohe, per te pare mire qendrimin e Europes, e te ballkanasve. Musolini kete here eshte i vendosur te perdore forcen kunder Shqiperise. Pra, sic ju kam urdheruar me kohe: Duhet te jemi te gatshem ne cdo cast, megjithese Shtetet e Medhaja si Britania e Madhe e Franca, na keshillojne qe te rrime urte. E mos t'i japim ne shkak konfliktit. Gjithsesi, Italia duke perfituar nga kjo, qe Britania, as Franca nuk jane te gatshem, do te luaje karten e fundit.

Edhe po ju them se Jugosllavia eshte kryekeput nga fashizmi dhe Greqia trembet nga kercenimet e Musolinit. Ajo ka mundesi te jete keshilluar nga Britania e Madhe, kujtoj, se kjo ka ardhur nga mosmbajtja e premtimeve qe na pat dhene Kryeministri Grek Mataksait, edhe pse, sa kohe me pare, ajo trembet".

"Pra, -tha Mbreti Zog,- e gjithe veprimtaria e sakrificat e vendimet e marrura jane per mospranimin ne asnje menyre te sendeve, qe cenojne pamvaresine e ndershmerine e Kombit Shqiptar".

"E kjo,- tha Mbreti,- tani varet ne ushtrine e vogel qe kemi, se bashku me xhandarmerine per te cilen kam bindjen se ajo: Ka per t'i zbatue me trimeri, urdherat e dhena me kohe. Se me trimerine e saj, me vullnetin, me gjakun e patriotizmin e saj, se gjaku i atij ushtari ka per te ndricuar e siguruar indipendencen e pamvaresine e Shqiperise. E pra, ky eshte mjeti kryesor, qe duhet me cdo sakrifice e mundim ta kemi te gateshme ushtrine e vogel e trime. Qe te jete ne cdo cast gati, qe te vdese per Atdhe dhe te na nxjerre faqebardhe para botes se qyteteruar. Ne e dime se, nuk ka mundesi qe ushtria jone trime te ndaloje forcat fashiste te armatosura me mjetet me moderne, por le ta shohe bota se shqiptari vdes per Atdheun e tij, e kjo duhet pra".

Mbreti u kthye nga Komandanti, si ai i Mbrojtjes Kombetare dhe ai i Xhandarmerise, e ju tha: "Zotni Komandante, jeni dakort me sa spjegova me lart! Duhet ta dini, qysh sot, se ka nje muaj e gjysem qe ju kam urdheruar ne pergatitjet e forcave. Po ashtu, edhe me keni paraqitur nje plan, qe e kam studjuar mire e jam i kenaqur me fjalen tuaj, qe me keni premtuar se te gjitha jane te gateshme. Pra, qysh sot, mungesat qe jane te paplotesuara, tani lirisht i plotesoni. E qysh ne kete minute ta dini veten se jeni ne lufte. Te merren te gjitha masat e urdheruara dhe ne baze te planit te paraqitur me kohe, po prej jush. Moszbatimi i ketij plani pike per pike ne kohen e duhur, ben qe e gjithe pergjegjesia varet nga ju, nje pergjegjesi, e cila eshte e pafalshme.

Jua perseris edhe nje here! Sot lipset te deklaroni se jeni te gatshem ne cdo ore e minut ose jo. Koha nuk prêt me, per te bere ndryshime. Jeni kryelarte per te kryer detyren kombetare qe ju perket ne mbrojtjen e cdo kercenimi, qe mund t'i vije cenimit te Atdheut tone te pavarur e te dashur. Ma thoni burrerisht po ose jo, dhe ne rast se keni mungesa i shfaqni tani", ju tha Mbreti para Keshillit Ministror komandanteve te tij.

Te dy komandantet, i deklaruan Mbretit Zog para Keshillit Ministror, se sipas planit te paraqitur dhe urdherat e Madherise se Tij ishin te gatshem. Dhe, ato mungesa, qe kishin penguar nga situata, per te mos u dukur, tani brenda javes do te jene krejtesisht te plotesuara dhe urdherat e Madheris se Tij do te zbatohen pike per pike. Keto ishin pergjigjet e Komandanteve.

Pas kesaj, Mbreti Zog i urdheroi Kryeministrit Kotta, qe gjithe mjetet e punimit te Botores, si xhelatina, fitila, lopata, kazme e te tjera, t'i dorezohen nje here e mire Komandes se Mbrojtjes Kombetare dhe Xhandarmerise. Gjithashtu, ju kthye Ministrit te Puneve te Brendshme, Musa Jukes, duke e porositur qe te urdheroje Prefektet, qe cdo perkrahje t'i japin ushtrise e xhandarmerise, edhe cdo mjet qe atyre ju nevojitet.

Nderkaq, ngjarjet shkaktohen dita dites prej italianeve si ne Sukth, Kucove, Rroshkull, e vende te tjera ku jane punetore. Saqe, edhe populli, u merzit teper e eshte i alarmuar. Gjithandej thuhej se Italia do te na mesyje ushtarakisht e do te na zaptoje pas kesaj. Keto jane edhe bisedimet qe behen gjithandej ne popull dhe kjo eshte e padurueshme.

Nga ana tjeter, Musolini dhe Konti Ciano, dhe i derguari i jashtezakonshem Zef Seregji, na japin te kuptojme se nuk ka ndonje gje te tille frikesimi, qe po qarkullon ne popull dhe keta jane te gjitha genjeshtra".

Mbreti Zog, ju ve ne dijeni se: "Italia me provat qe kemi, ka vendosur te sulmoje Shqiperine, se telegramet e letrat qe na dergojne Musolini jane demonstrative vetem per te na hedhur pluhur syve. Ndodhemi te izoluar, pothuajse nga bota mbare, sepse ne ditet e sotme te gjithe shtetet i tremben nazi-fashizmit. Megjithekete, jam duke u munduar te bej c'eshte e mundur, qe kete rrezik ta kalojme edhe kete here, si heret e tjera.

Shteteve Fqinje, si Jugosllavise dhe Greqise, jam munduar t'ua mbush mendjen se nje okupim i Italise fashiste nuk eshte vetem per Shqiperine. Por, qellimet jane kunder mbare Ballkanit. Se pas Shqiperise do te jene tek portat e tyre te Jugosllavise e Greqise.E pra fashizmi sot nuk eshte armiku vetem i Shqiperise por i Ballkanit mbare, sic i patem vene ne dijeni me pare. Por, pa asnje frike se tremben, e kjo daulle pa mbushur vitin do te jete tek portat e tyre.

Pra, ne kemi vendosur, sido qe te jete, mos te pranojme asnje kusht qe rrezikon e cenon pavaresine e Shqiperise. Qofte edhe nese Italia fashiste do ose mendon te na mesyje ushtarakisht. Prandaj, po ua perseris edhe nje here se: Keto kane qene arsyet qe ju kam urdheruar qysh para nje muaji e gjysem me pare, per t'u pergatitur e per te qene sa me pare te gatshem ne cdo kohe, per te kryer detyren e shenjte qe u perket. E tani deshiroj te me siguroni se deri ku keni arritur ne pergatitjen, sipas instruksioneve dhe te planit te paraqitur? Me thoni: A keni mungesa qe eventualisht situata nuk ju ka lejuar t'i plotesoni",- ju tha Mbreti, Komandanteve.

Pas kesaj, Komandanti i Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasi, si edhe Komandanti Pergjithshem i Xhandarmerise, Kolonel Shefki Shatku, u ngriten ne kembe dhe parashtruan: "Madhni, ne baze te urdherave te Madherise Suaj, e sipas planit te paraqitur me date 5 Mars 1939, kemi plotesuar te gjitha ato pergatitje dhe rendimin e nevojshem ushtarak, si edhe pjestimin e Sektoreve te veprimit, sipas urdherit qe na u komunikua me anen e kolonel Husein Selmanit. E sot do t'ju parashtrojme planin e pergatitjes me te gjitha detajet e rendimit te perfunduar".

Mbreti Zog, pasi degjoi te dy komandantet mbi plotesimin e fuqive te porositura u kenaq, dhe u kthye nga ata e u tha: "Kenaqem kur ushtria se bashku me xhandarmerine keni plotesuar kuadrot e urdheruar, e gjenden te gatshem per te kryer detyren e shenjte qe ju perket per Atdheun. Tani, ju Zoteri komandante, keni pranuar gjithe responsabilitetin e mbrojtjes se Atdheut, brenda planit te paraqitur, kunder cdo sulmi qe mund te ndodhe ju", tha Mbreti.

Komandanti i Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasi, dhe Komandanti i Xhandarmerise Kolonel Shefki Shatku, te dy u ngriten ne kembe dhe deklaruan:"Si urdheroni Madheri, pranojme duke marre te gjithe pergjegjesine mbi zbatimin e planit, nen urdherat e Madherise Suaj" i parashtruan ata qarte Mbretit.

Pas kesaj, Mbreti Zog ju tha: "Kam besimin se keni per te kryer detyren e rende qe merrni persiper. E duhet ta dini, se i gjithe fati i Atdheut e ndershmeria e Kombit varen ne ushtrine e vogel trime dhe urdheroj qe Komanda e Gardes te kete dy batalionet e saj ne dispozicion te Komandes se Mbrojtjes Kombetare". Dhe keshtu: ju shtrengoj doren e dolen, dhe Mbreti mbeti vetem me kryeministrin Kota, duke biseduar mbi Kryeministrin Grek, Metaksain.

Komandanti i Mbrojtjes Kombetare, Gjeneral Xhemal Aranitasi dhe Kryetari i Shtatmadherise Gjeneral Gustaq Mirdaic, e Komandanti i Pergjithshem i Xhandarmerise Kolonel Shefki Shatku u paraqiten para Mbretit, bashke me planin e plotesuar mbi rendimin e forcave nder sektoret, me te gjitha hollesite. Ata ishin te gatshem, ndersa te gjithe komandanteve u ishte komunikuar urdheri, qe te jene te gatshem. "Por, akoma nuk ju kemi derguar planin e veprimtarise, ne pritjen e urdherit te Madherise Suaj, qe ta pelqeni atehere, e pastaj te vihet ne zbatim menjehere", thane ata.

Mbreti e pelqeu dhe u shpreh: "Ju urdheroj, dhe jeni plot kompetence te veproni sipas planit te pergatitur. Por, sic ju kam keshilluar, pa alarm, e pa rene ne sy te organizatoreve italiane, se ata i hetojne te gjitha keto veprime e ne urtesi e fshehtesi. E tani e konsideroj se jeni te gatshem. E ju jam faleminderit dhe jam teper i kenaqur nga punet e shpejta e krejt ne rregull mbi sa parashtruat, qe keni arritur ne plotesimin e kuadrit te urdheruar. Pra, po ju them, kam besimin e plote, mbi punimet dhe me sa me siguroni per keto plotesime nen pergjegjesine tuaj."

Mbreti mbeti shume i kenaqur, persa keto i parashtruan nen pergjegjesine e tyre. Gjithashtu, i pelqeu edhe pjestimi i zonave dhe ju tha ne prezencen e kryeministrit e te ministrave te Qeverise, keto fjale:"Vetem nje gje ta dini, lufta nuk ka per te kaluar vitin, se nuk prêt Gjermania. Ajo do nje ore e me pare te shfrytezoje armet, para se te pergatiten te tjeret. Por keta luften qind per qind e kane te humbur. Ja kjo eshte edhe qendrimi i fqinjeve tane, se edhe ata e shohin fare mire, por nuk bejne ze. E ne sot jemi ne fazen kritike. Po sikur, te na kishte ndihmuar pak Turqia miqesisht qe te nderhynte prane Gjermanise, kishte per te bere nje efekt. Por, edhe ajo ka zor se ka posibilitetin qe t'i kerkoje te mbetet neutral, kurse kjo eshte aleate me Britanine e Madhe e nuk nderhyn.

Nese Jugosllavia dhe Greqia, te pakten te mbeten neutrale e mos te propagandojne ne favor te fashizmit, ne do mundemi qe 6 muaj ta mbajme luften kunder Italise nder rretat e maleve. Keshtu, do te na zinte lufta europiane, brenda ne Shqiperi. Por, e gjithe kjo varet nga keta. Sepse, nuk do te munden te qendrojne asnjanese dhe indirekt do te na ndihmojne me arme e municion. Kjo varet nga Britania e Madhe dhe Franca, se po t'i sigurojne ata na ndihmojne, e sidomos Greqia. Por eshte mjaft e pabesueshme sepse edhe ne na keshillojne per kompromis qe mos t'i japim shkak nje lufte, kurse nje kompromis sic thone ata po, ajo eshte e pamundur se cenon te gjitha rrymat e sovranitetit dhe behemi tradhetar duke i vene nje njolle te zeze e te pafalshme popullit shqiptar para gjithe botes.

Sidoqofte, ne, ne asnje menyre nuk kemi tjeter rruge pervec kesaj qe po ndjekim, e mundesisht me kete ushtri te vogel te bejme cdo sakrifice, qe lufta e madhe europiane te na gjeje ne malet e Shqiperise brenda. Ku, ne ate kohe, do te kemi aleate gjithe boten demokratike, e sic ju thashe se nazi-fashizmi luften qind per qind e kane te humbur. Ne kete te jeni te sigurte, se rezervat e tyre do te shterren shpejte, kurse te Britanise, Frances e Amerikes vijne duke ju shtuar", perfundoi mbreti.


Tirane me 30 mars 1939

Kryeqyteti nate e dite ne alarm. Tani edhe ku kane shperthyer demostratat e popullit burra e gra, sillen rreth e qark Pallatit Mbreteror, e nder legatat e Shteteve te Amerikes, Britanise se Madhe, Frances, Turqise, Greqise etj. Duke thirrur kunder kercenimeve te Italise fashiste, e duke kerkuar ndihmen e Shteteve demokrate dhe duke kenduar Himnin Mbreteror e te Flamurit e te tjera Kombetare, dhe duke thirrur: "Rrofte Mbreti Yne i dashur, mbrojtesi i Shqiperise", "Jemi te gjithe gati, burra e gra, me vdek per Atdhe e Mbret". Nje thirrje aq e mallengjyeshme ka mbuluar gjithe kryeqytetin.

Mbreti Zog, teper i mallengjyer, nga thirrjet e dhimbjes te popullit, ne oren 10.00 te mbremjes doli vete para popullit e djelmerise: "Motra e Vellezer te mij, kuptoj ndjenjat tuaja patriotike, pra ju qe mos ta humbisni kurajon dhe per cdo rast te keni parasysh mbrojtjen e Atdheut duke mos kursyer asgje kundrejt cenimeve te lirise e sovranitetit shqiptar. Une do te bej cfare eshte e mundur per te evituar kete erresire qe thuret me rrugen diplomatike, por sidoqofte ju siguroj qe me cdo sakrifice bashke me ju do ta mbrojme Atdheun tone. Dhe shqiptareve nuk do t'u vihet njolle nga askush: Rrofte Shqiperia".

Kur populli degjoi keto fjale te Prijsit te vet, u leshua duke thirrur e duke u betuar se qe kjo ore nuk mundet te pershkruhet. Nuk mbeti njeri pa u dridhur nga nje atmosfere, qe ngumonte prej shpirtit te paster te popullit trim, qe nuk i dhimbsej asgje per Atdhe e per Mbretin e tyre te dashur.

Mbreti, sapo hyri brenda, urdheroi kolonel Husein Selmanin, qe t'i thoshte Ministrit te Brendshem, qe mos te merrej asnje mase kunder popullit e djalerise. Por, te merren masa shume te forta per sigurimin e italianeve ne kryeqytet. Po ashtu, duke urdheruar te gjithe prefektet me telefon, qe te marrin masa per sigurimin e italianeve, qe asnje gje mos te ndodhe kunder tyre. Qofte per ata qe ndodhen ne Shqiperi me sherbime, e sidomos atyre te Kucoves e ne Sukth. Dhe, menjehere te marrin per pergjigje ne telefon.

Pas kesaj, Mbreti urdheroi adjutantin e tij Selmani, qe te therrase z.Mehdi Frasheri, bashke me Kasem Radovicken dhe Abedin Neprevishten. Ata menjehere erdhen ne ora 12.30 te nates. Sa u futen brenda tek Mbreti, Mehdi Frasheri u shpreh: "Madheri, fjala e Madheris Suaj i terboi popullin me teper se ishin, dhe fjalen e Madheris Suaj po e kendojne si nje dekret, per ata e gjithe shqiptaret e ndershem".

Mbreti Zog, ju pergjigj fjaleve te Mehdi Frasherit keshtu: "E marr vesh dhe e vertete se ato qe ju thashe jane nje dekret i pathyeshem dhe i pandryshueshem. Pra, ju, Mehdi Bej qysh sot, ju ngarkoj te jeni kryetar e organizator i Rinise Shqiptare, per kunder cilitdo qofte qe vjen per te cenuar indipendencen e ndershmerine e Shqiperise. Vetem se lipset urtesi, se ju e dini qe nuk duam qe te shkaktohemi per te prishur marredheniet miqesore e cenimet e aleances ne asnje menyre. Kjo nuk duhet qe te vije prej nesh, se ne gjithnje perpiqemi te sheshojme punet, po kjo nuk na pengon ne pergatitjen tone".

Me keto fjale, Mehdi Frasheri me shoke dolen dhe ju prine Djelmerise duke thirrur pa dem, e duke kenduar, demostratat vazhdonin.


Tirane me 31 mars 1939

Ministri Fuqiplote i akredituar prane Oborrit Mbreteror Shqiptar, Jakomani, u kthye nga Roma, dhe menjehere kerkoi nje audience per t'u paraqitur tek Mbreti Zog. Ai u pranua dhe ne oren 10.00 paradite te po kesaj date i parashtroi miqesine e sinqerte e te falat e Musolinit. Ai garantoi dhe ka dhene fjalet e Musolinit, me keto:

"Duce-ja eshte shume i tronditur per keqkuptimet qe u shkaktuan ne mes te dy shteteve miq e aleate per asgje", tha Jakomani dhe pastaj shtoi: "Jam i ngarkuar t'ju siguroj Madherine Tuaj, se Duce-ja ka per te qene deri ne fund besnik i traktatit te aleances e i miqesise qe kemi me Shqiperine, dhe eshte mik i patundur per te miren e Shqiperise dhe te Madherise Suaj, te rrini krejt te qete se keto propaganda zhvillohen me teper nga armiqte qe nuk duan miqesine italo-shqiptare si gjithmone".

Pasi mbaroi te gjitha keto garanci e premtime miqesie, Ministri Jakomani, i skuqur ne fytyre i parashtroi keto fjale:

"Madheri, Duce-ja, nuk ka menduar kurre per nje cenim kunder Shqiperise as kunder Madherise Suaj, sa mbi propozimin qe ju ka bere heq dore. Vetem, te pranoni dy divizione ushtaresh kembesorie, e nje division motorizuar ne token shqiptare kur te deshironi Madheria Juaj. Te cilat do te ishin krejtesisht nen Komanden e Madheris Suaj. Keto do te ishin vetem e vetem per te miren e Shqiperise. E, ne eshte se i pranoni Madheria Juaj keto kondita, krejtesisht nen komanden Tuaj, edhe kur te deshironi per te vendosur, te gjitha shpenzimet jane te Italise per sa u perket ketyre divizioneve. Dhe jane per Madherine Tuaj bashke me armaten shqiptare qe t'i keni si forcim. Se sic po e shihni edhe vete Madheri, se e gjithe situata e botes eshte e nderlikuar e per kete qellim eshte e nevojshme qe Shqiperia bashke me armaten e saj, te kete edhe nje korparmate italiane si forcim nen Komanden e Madherise Suaj. Ne rast se keni per te pranuar kete deshire te Duces, ju dhuron e ju garanton me traktate, e ju siguron zyrtarisht: Dinastine, Shqiperine te madhe, pasuri te medhaja per Mbretin e te tjera, nje pallat ne Rome" Keto ishin propozimet qe Jakomani i parashtroi Mbretit Zog I me 31 Mars 1939.

Mbreti Zog I kunder ketyre propozimeve dhe fjaleve ju pergjigj prere Ministrit Jakomoni, me keto fjale: "I kuptova te gjitha Zotni Minister, sa mbi sigurimin per Shqiperine si edhe per simpatine e miqesine qe Duce-ja me ka derguar me anen tuaj kundrejt meje e te Shqiperise, i faleminderit.

Zoti Minister,- i tha Mbreti,- i thoni bashke me te falat e mia te sinqerta Excellences se tij Musolinit, ju siguroj me cdo kusht se as mua as qeverise sime nuk i bejne aspak pershtypje propagandat e huaja, por kemi per te respektuar deri ne fund traktatin e aleances dhe miqesise qe kemi me Italine. Zoti Minister i thuaj Duces kam besim ne fjalet e nje burri te madh si ju, edhe prej meje e prej qeverise sime, kurre nuk ka per t'i ardhur tradheti Italise, por do t'i vazhdojme me plot sinqeritet, sic na imponojne zakonet shekullore te Shqiperise ne mes te dy popujve miq.

Pra, Zoti Minister,- i tha Jakomonit ne qofte se kjo dashuri e miqesi qe po na tregoni prej Duces, ne qofte se e ka me gjithe zemer tek ne, ka fituar nje simpati e admirim te pa cmuar. Vetem nje gje duhet te dihet- Zoti Jakomoni-, se cdo propozim ose bisedim edhe qofte, qe cenon indipendencen sovrane te Shqiperise eshte i papranueshem cdo perpjekje eshte e kote. Ne prej nje nacionalisti e burri te madh Duces, gjithmone presim perkrahje e te mira.

Por,- sic thote Excellenca e tij Musolini,- ajo eshte ne rast te ndonje lufte boterore ose Europiane. Atehere, ne baze te traktatit e aleances qe kemi, rreth interesave reciproke, kemi per te biseduar me plot besnikeri, por jo sot qe nuk ekziston asnje re e zeze ne qiell.

Sa per simpatine personale qe Ducja ushqen per mua duke me dhuruar gjera te cmueshme i faleminderit shume. Vetem,-thuaj Duces, se keto dhurata jane shume te medhaja per mua, sepse une jam mesuar me me pak pasuri e me pelqen te jetoj ne nje shtepi te vogel, aq sa ben pesha e kombit tim. Por defrimi, pasuria e shija me e madhja qe eshte per mua, eshte t'i sherbej Atdheut tim, e te mbroj te drejtat e tij kunder cilitdo qofte, qe i sillet per t'i cenuar pavaresine e ndershmerine e tij.

Ju lutem zoti Minister, i thoni Duces se si nje burre shteti i madh qe jeni, une dhe i gjithe populli i vogel shqiptar, prêt prej jush, miqesine e sinqerte dhe perkrahjen tuaj te madhe, e te gjithe popullit te madh Italian, duke i zhdukur keto shkendia te idheta qe u shkaktuan ne mes te dy popujve miq, e te kthehemi ne gezime e be besim e cila eshte ne doren tuaj i thuaj Duces".

Keto ishin fjalet e Mbretit Zog qe ju pergjigj propozimit te Duces nepermjet Ministrit te Italise Jakomonit. Por sa doli Jakomoni, hyri Keshilli Ministror, dhe Mbreti ja tha tekstualisht keto fjale qe permendem me lart. Ashtu si edhe perkthyesit qe ka qene Ministri i Puneve te Jashtme Shqiptar, Ekrem Libohova. Po vete Mbreti e kuptonte fare mire italishten. Mbreti urdheroi kryeministrin Kota, qe te gjitha keto bisedime t'i marre qeveria, si edhe t'i jepen Parlamentit qe t'i mbaje me te tjerat.

Keto nuk ishin tjeter, pervecse manovra trashanike qe nuk hahen prej askujt, por edhe Musolini tashme e pa edhe vete se te gjitha mjetet i perdori por pa dobi. E tani, nuk i mbeti tjeter pervecse te perdorte forcen ushtarake. Por, nuk i ka aspak hije, fjalet premtimet e kota me genjeshtrat e perditshme.

Keshilli Ministror, nen Kryesine e Mbretit, vazhdoi mbi te gjitha sa i perket gjendjes shume te rende, qe u rikrijua tashme nga manifestimet e popullit kunder Italise. E kjo nuk eshte edhe ne dobi me sa gjendja eshte e kritikueshme, se kjo ashperson dhe me nje fjale shkeput te gjitha marredheniet me Italine. Dhe, per t'i ndaluar nuk eshte e lehte se nuk kemi nje shprese se merremi vesh me Italine fashiste. Po ashtu, persa i perket fjales se Musolinit nuk i besohet me.

Nga ministrat e shteteve te medhaja asnje gje nuk po levizte, as qe ka shprese. Vetem se keshillojne qe shqiptaret te rrine urte, qe mos te shkaktojme ndonje proteste nga Italia, se ate presin, e kjo e demostratave kunder Italise mundet qe Italia te protestoje megjithese populli gjithandej eshte i lire, por jo te atakoje.

Ne Keshillin Ministror, nje pjese e ministrave, ishin te mendimit qe ne cdo menyre demostratat t'i ndalojme, se kjo ka per te shkaktuar jo vetem ashpersimin me Italine, por edhe nje proteste e rende sa per te imponuar te kerkojme falje, se populli edhe po shane me fjale fyese, italianet e marrin si nje arme ne dore. Dhe, jo, se eshte nje dobi se Italia eshte ajo vete shkaktare, po vetem se mund te zeje shkak.

Mbretin, e pashe shume te merzitur dhe te lodhur, thote koloneli Hyseni. Ai me tha, jam duke pushuar pak, e vertete qe kishte nje jave, qe as gjumin e as te ngrenin nuk e kishte bere ne rregull, po pas nje ore me thirri Kryeministri Kota, e me tha te shkoj ne Komanden Kombetare. Kjo per te pare se a kane perfunduar te gjitha rendimet sipas planit qe na paraqiten dhe te shikoja pak edhe moralin e oficerave te Shtabit Komandes. Vetem se, ne Komande, konstatova nje moskenaqesi ne mes Komandantit Gjeneral Xhemal Aranitasi e Ministrit te Brendshem Musa Jukes, per shume sende.

Kur po kthehesha nga Komanda e Mbrojtjes Kombetare, per ne Pallat, aty gjeta Ministrin e Puneve te Brendshme Musa Juken. Ai m'u afrua e me tha: "Husen Beg kam shume sende me rendesi per t'ju parashtruar Mbretit, po deshiroja t'jua thoja juve. Ne po i japim vete shkak ashpersimit me Italine, se nuk behet keshtu sic po bejme ne, se ju siguroj me fakte se prej ketyre demostratave qe therrasim nate e dite neper rruget e legatat e huaja, qe tash e tri dite, mos e konsideroni per nacionalizem por me teper per te provokuar keqesimet e ashpersimet me Italine, se une i njoh fare mire pjesen me te madhe te tyre. E bile kemi fakte se jane te shtyre nga agjentet italiane, por duhet t'i ndalojme".

Me shtoi, Ministri Musa Juka, doni t'ju them edhe nje gje tjeter: "Me kane ardhur italianet ne zyre, Hysen Bej, e me kane thene se gjithe urdherat qe Mbreti ju ka dhene ushtrise e xhandarmerise qe tani e nje jave me pare, i dime te gjitha, si edhe per rendimin e mobilizimit dhe forcave si edhe per ata te xhandarmerise. Keto lajme dualen nga Komanda e Mbrojtjes Kombetare, une kam fakte se pjesa me e madhe e Komandes jane te lidhur me italianet, se une do t'ia parashtroj Mbretit, por dua qe t'i bisedojme me pare bashke, e mos besoni ne ushtrine e sotme".

Si mbaroi Ministri Musa Juka, une duke qeshur i thashe: "Po ta paskan mbushur mendjen edhe ty italianet Zoti Minister. Por, megjithate, i thashe mire ja parashtroni Mbretit, sa ra mbreti poshte ne Biroin e vet". I thashe se eshte Musa Juka. Mbreti, me urdheroi ta fusja brenda. "Dhe ti,- me tha- shko pak ne Komanden e Xhandarmerise, e shiko mos kane ndonje nevoje per transportimin e batalioneve, ne vendet e caktuara e ne rast se komandanti i Xhandarmerise deshiron kamiona, i thuaj Komandes Mbrojtjes Kombetare". Ndersa, ministrin e futa tek Mbreti, une menjehere shkova ne Komanden e Xhandarmerise.

Kur u ktheva ne Pallat, me thirri Mbreti. E pashe shume te merzitur. Ai me tha: "Me thirrni Koten, sepse nuk me pelqyen fjalet qe me tha Ministri Musa Juka. Dhe kur te vije kryeministri Kotte, te jeni edhe ju ketu, qe do te bisedojme per sa me tha Musai". "Eshte mjaft me rendesi", qesha une pak. Kur Mbreti menjehere mu pergjigj: "Pse qesh apo ju ka thene Musai". Por, me tha eshte teper i merzitur nga demonstratat si edhe kane nje konflikt me Komandantin e Mbrojtjes Kombetare. Mbretit kjo i beri pershtypje dhe me tha kur te vije Kryeministri i bisedojme te gjitha, se ka sende serioze, e Musai ne disa sende ka te drejte.

Ne oren 02.00, pas dite erdhi Kryeministri Kota. Mbreti ishte lart duke biseduar me kryeministrin e i thashe se ishte Musa Juka ketu. Po nuk di se cfare paten me ne keto fjale. Mbreti erdhi poshte. Pasi u pershendet me Kryeministrin me urdheroi: "Me porosit tre kafe,- dhe shtoi: rrini Kolonel". Ishte mjaft i merzitur kur foli: "Sot kisha Ministrin e Brendshem Musa Juken, i cili me vuri ne dijeni mbi disa gjera jo te mira dhe kane nje rendesi te vecante. Por, duhen studjuar mire e pa alarm, se deri ku eshte e verteta, ne disa me eshte mbushur mendja se jane te verteta, pra po ua them.

E para me tha qe duhet te ndalojme demostratat se keto jane te shtyre prej agjenteve italiane per me zene shkak qe te shajne e te fyejne Italine e te bejne te madhe ceshtjen se Italia te protestoje rende. Dhe nje pjese e madhe nder keto demostratore jane agjente italiane. Ai vete i njihte mire edhe ai qe tha". Pastaj shtoi:" I paskan shkuar italianet ne zyre dhe i kane treguar te gjitha sa kemi biseduar mbi pergatitjet ushtarake dhe te gjitha urdherat e dhena prej 6 javesh perpara: si ushtrise, ashtu edhe xhandarmerise. Keto lajme kane dale nga Komanda e Mbrojtjes Kombetare dhe se shume oficere jane ne lidhje me italianet dhe asnje veprim deri tani nuk eshte bere prej ushtrise, as prej xhandarmerise.

Kane patur nje bisedim, ku i kane shkuar ne shtepi Feizi Alizoti, Hiqmet Delvina, Javer Rushiti, Fiqiri Rusi, Abdurrahman Dibra, Sali Vuciterna, e sa te tjere. Ku te gjithe jane te mendimit, qe duhet ta zbusim me Italine se nuk besojne qe Italia Musoliniane te beje nje veprim te turpshem per te sulmuar aleaten e vet te vogel, sot ne kete atmosfere. Me nje fjale nuk jane te mendimit te prishemi me Italine, se cdo veprim i yni eshte i pazbatueshem me sa shohim, dhe persa u perket italianeve eshte e vertete me tha Musai, se i kane shkuar ne zyre dhe ja kane thene te gjitha.

Pergatitje

Zogu e shikon se, nuk ka shpetim ndaj agresionit te Italise, andaj i kthehet fushes diplomatike. Nepermjet te derguarit te tij, Rauf Fico, ne Gjermani ajo merr verdiktin e Hitlerit, nepermjet gojes se Geringut dhe Ribentropit:" Paraqitni homazhet tona me respektuese Zog I. Mbret I Shqiptareve. I thoni se Hitleri dhe Qeveria Gjermane ruan dashurine dhe miqesine me te mire per popullin bujar shqiptar. Vecanerisht Qeveria Gjermane garanton indipendencen e pavaresine e Shqiperise, dhe per nje Shqiperi me te madhe etnike por te pranoni kerkesat qe u behen nga ana e Musolinit, te cilat jane edhe ne interesin tuaj?!" Tani eshte e qarte. Italia duhet te lihet. Nderkohe, Parlamenti shqiptar nuk pranon edhe kerkesen e fundit per ratifikimin e marreveshjes qe Jakomoni ka sjelle nga Italia. Ne fushen ushtarake, asnje nga komandantet e grupeve, te cilet jane te nderlidhur me prefektet, nuk plotesojne urdherat. Perjashtimet jane Durresi dhe Vlora. Italianet i bejne presion Ministrit te Brendshem Juka duke i bere te njohur se i dine te gjitha urdhrat, qe jane dhene per mbrojtjen e vendit. Zogu, ne te njejten kohe, eshte kunder ndalimit te demostratave sepse e ndjen qe populli proteston spontanisht. Duke aguar nje prilli, per te gjithe eshte e qarte, Italia do te pushtoje Shqiperine, ne pak oret e ardhshme. Ushtria e vogel shqiptare eshte ne kaos dhe Zogu ben perpjekjet e fundit per te shpetuar pushtimin e vendit
 
UnBeLieVaBle

Kujtimet e mbretit Zog, te ritreguara nepermjet dores se adjutantit Hysein Selmani, tashme arrijne ne piken kritike. Atje ku eshte kontestuar gjithmone Mbreti shqiptar. Largimi i tij dhe i familjes mbreterore nga 7 prilli i vitit 1939. Eshte nje dite fatale, e cila leshon shpesh hijen e saj te dhimbshme. Por, historia ose njerezit qe merren me te, gjithmone e kane percudnuar, sipas interesave.

Per te gjithe, deri pak vjet me pare, ka qene "e precizuar" se Mbreti u largua ne 7 Prill dhe e la Shqiperine. Kjo eshte arsyeja qe kujtimet, te cilat sillen per here te pare nga "Korrieri", jane te vlefshme sepse tregojne nje realitet ndryshe nepermjet syve te personazheve te gjalla te asaj kohe. Pothuaj te panjohura, ato do te sherbejne per nje ridimensionim jo vetem te familjes mbreterore, por bashke me te edhe te personazheve te asaj kohe. Nga keto kujtime duket se ka pak njerez, qe ne ato dite e kane merituar te jene "Nder i kombit", pavaresisht nga inflacioni i shume emrave patetike ne vitet e fundit. Ndersa, homazhi i pak prej tyreve, eshte "harruar" nga rrjedhat qe ka marre historia me vone. Vete Mbreti shqiptar eshte koshient per 7 prillin dhe per realitetin, qe erdhi nga Italia. Sepse, vendi i vogel dhe i varfer qe ai drejtonte nuk mund te jetonte pa ndihmen e nje fuqie te madhe. Ne diten e fundit, te qendrimit ne vendin e tij, kur ai u perserit qeveritareve shqiptare, se nese ndonje do te ishte i afte qe te negocionte per te miren e atdheut, apo do te paraqiste ndonje alternative, qofte edhe ne kurriz te Fronit, ai do t'i pergjigjej, duket si serioziteti i tij i fundit. Por, koha nuk pret. Anijet italiane jane afruar ne breg, ndersa per te shpetuar imazhin e Shqiperise, ai merr nje keshille nga Parlamenti qe te largoje fillimisht Princin e vogel dhe Mbretereshen Geraldina nga ky realitet. .. b.an

Parlamenti shqiptar ne 6 prill 1939: Monarket te largohen

Fjalimi i Ministrit te Brendshem Musa Jukes, perpara parlamentit, i ka shokuar te gjithe. Mbi te gjithe, monarkun shqiptar, qe nuk e besonte kete shkrehje perpara kesaj situate. Gjithsesi, Lartmadherija vendos qe te referoje vete para Asamblese duke shpjeguar periudhen e gjate te marredhenieve shqiptaro-italiane. Ai eshte i zhgenjyer me Fuqite e Medha dhe shpjegon se ka dyshuar gjithmone tek Italia. Nderkohe, Mbreti eshte koshient per gjendjen ne Shqiperi dhe shpjegon se me planin e mbrojtjes, paraqitur nga Komanda e Pergjithshme me 18 mars 1939, vendi mund te mbrohej. Por, komandantet e tij nuk jane ne lartesine e detyres. Ky tashme eshte nje realitet. Ne mesnaten e 6-7prillit, parlamenti shqiptar e fton perfundimisht mbretereshen dhe princin qe te largohet

"Ne kete ore qe ndodhemi, situata e brendshme eshte ne kete gjendje sic u shpjegua. Prandaj dhe lipset te mirren masat e shpejta per te realizuar persa e shohin te nevojshme per te vepruar Prefektat. Sepse ne rast se nuk do te autorizohen ne kerkesat qe parashtrojne, une nuk mundem te mbaje me asnje pergjegjesi mbi situaten e vendit, se si po e shikoni propagandat jane aq shume saqe ne cdo dite vjen duke u keqesuar dhe xhandarmeria eshte terhequr nga postat. Kjo duhet te studjohet mire", tha Ministri Brendshem Musa Juka, para mbledhjes me 6 Prill 1939, para Qeverise dhe Parlamentit, kujton adjutanti.

Kryeministri Koco Kota, kujton adjutanti Selmani, ju drejtua Ministrit te Brendshem Musa Jukes, dhe i tha: "Keto qe na sqarove mbi gjendjen e brendshme i morem vesh. Po pse na thua sot e jo me pare. Nuk e kuptoni se tani jemi ne pragun e ngjarjeve dhe ju Zotni Minister deri dje na keni thene se qetesia eshte ne rregull, dhe cdo pergjegjesi e merrnit ju. Ndersa sot nuk eshte me nje justifikim per ju. Ju jeni pergjegjes per mbajtjen e qetesise se vendit. Keni patur e keni te gjithe kompetencat, kjo pergjegjesi nuk ju falet", iu drejtua Kryeministri Kota. Me pas, kryeministri Kota, u ngrit dhe me tha qe:"A mundej te shikonte Mbretin nje minute?" Une, kujton adjutanti,- hyra ne zyre ku ishte Mbreti dhe Mehmet Konica e i parashtrova se Kryeministri Kota, deshiron nje minute per t'u pare. "Po, me tha Mbreti, te vije". Pasi hyri kryeministri brenda mbreti me tha:"Hajdeni dhe ju kolonel". Kota i parashtroi Mbretit per sa Musa Juka foli mbi situaten e brendshme. "E gjeta shume te shqetesuar kete here Ministrin, mbi sa na parashtroi", i tha mbretit Kryeministri Kota.

Mbreti me urdheroi te therras Komandantin e Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasin, Kryetarin e Shtatmadherise Gjeneral Gustav Mirdaicin e komandantin e Xhandarmerise kolonel Shefki Shatku dhe N/kolonel Sami Koken. Ata duhet qe te vinin menjehere ne Pallat. "Sa te vijne futi ne keshill e me lajmeroni", me tha mbreti. Me keto dolem. Kryeministri hyri ne Mbledhje e une u telefonova komandanteve qe te vijne ne Pallat. Menjehere erdhen si Komandanti i Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasi, me te dy vartesit: Kryetarin e nenkryetarin e Shtatmadherise si dhe Komandantin e Xhandarmerise kolonel Shefki Shatku. Pasi i futa brenda ne mbledhje e kam lajmeruar menjehere Mbretin. Ne kete kohe Mbreti hyri brenda ne Keshill e Mehmet Konica doli. Pas kesaj, kujton adjutanti,- Mbreti me urdheroi ta percillja e dolem. "Po sa po kalonim ne lulishte me shtriu krahun dhe me tha: 'Kolonel veni mend shume Mbretit e hapi syte, sepse punet nuk jane aspak mire. Une po nisem pas dy oresh per Jugosllavi dhe ja parashtrova te gjitha Mbretit. Me ate qe me tha nen goje Ministri Milcic, ma hodhi se ka posibilitet, qe Shkodren ta okupoje Jugosllavia e dhene si shperblim prej italianeve'.

Une i thashe: Se perse shkoni ne Jugosllavi, apo ju dergoi Mbreti. 'Jo, une shkoj per t'u siguruar se neser ka mundesi qe edhe automobil te (mos) gjendet'. Une kam marre gruan dhe dy vajzat e Osam Tarakun. Me keto fjale u ndame me Mehmet Konicen.

Kur hyra brenda ne Mbledhje, Zogu I Mbreti i Shqiptareve, po ju fliste Asamblese, mbi te gjitha ngjarjet e kaluara me sa Italia ka patur gjithmone qellimet e erreta kundrejt Shqiperise. Ja cfare thoshte ai: "Sot ndodhemi ne situaten me kritike, gati te thuash se ne lufte me Italine. Sic e dini qellimet e Musolinit, asnjehere nuk kane qene te sinqerta kundrejt Shqiperise, si ajo e 26 Dhjetorit 1926 me Baron Aloisin. Me zor te madh e kaluam dhe ajo e 1933, me Koke, e sa qe ishte nje situate shume kritike por ne ate kohe disa interesa te Shteteve te Medhaja nuk e lejonin te bente kete qe do te beje sot, prandaj e kaluam. Kur Italia sulmoi Abisinine, ne si aleate i ndenjem lealisht besnike, ndersa e gjithe bota i vune sanksione. Ne, nga ana jone, i ndenjem besnike dhe si aleate abstenuam, se nuk mund te vinin kundra Aleates. Dhe nga kjo sjellje jona filloi te permiresohej pak miqesia si ne ngrohtesi me relata me te buta. Keshtu thame se e kaluam. Ne Dhjetorin 1937 marreveshjet Stojadinovic, qe ishte Kryeministri Jugosllav dhe Konti Ciano, Minister i Puneve te Jashtme te Italise, ne Beograd na preken shume. Sepse Ministri i Shqiperise ne Beograd Tahir Shtylla, nuk mori pjese ne bisedimet, e as qe u thirr d.m.th., se sipas Paktit te Aleances nuk u perfill. Dhe ne, megjithese kishim hollesisht lajmet e akordeve, te cilat ishin ne demin e Shqiperise nuk beme asnje ze.

Konti Ciano, pasi u kthye prej Jugosllavise, na erdhi zyrtarisht per t'i bere vizite Qeverise Shqiptare ku i shpjegoi sipas qejfit te tij se bisedimet Italo-Jugosllave nuk kane asgje mbi Shqiperine. Na deshironte qe te leshohej nje komunikate se bashku me Ministrin e Jashtem te Shqiperise. Natyrisht, kjo nuk u pranua dhe prej kesaj kohe e kuptova se Konti Ciano ka shume influence tek Musolini. Ai u perpoq te na afroje ne nje menyre miqesie, por ishte shume megaloman dhe i paqendrueshem ne bisedimet e tij dhe mendjemadh.

Kontit Ciano, prej 5 diteve te qendrimit te tij ne Shqiperi, ju bene gjithandej nderimet si mik e aleat. Ai me shume dhe gjithandej u shoqerua nga Ministrat me shume nderime se i kishte deshire e i pelqenin. Por, ne bisedimet qe pata me ta, diten e pare nuk ishin te ngrohta aq shume. Megjitheqe e mbajta shume mire, por diten e dyte kur e kisha per dreke, bisedova me haptas me te dhe me premtoi personalisht si nje lloj besimi, dhe ai do te bente cmos per nje miqesi te sinqerte Italo-shqiptare. Saqe, sic e dini per te perfituar nga kjo, e bera edhe deshmitarin e marteses sime. Po ashtu e ndalova dy dite prapa e fola me te, ku me dha mjaft premtime, po te kota. E ketu une e kuptova se Musolini e degjon shume, dhe ky ia mbushte mendjen Musolinit. Te gjitha keto pengesa , me pak fjale i shpjeguam nga rrethanat. Nga perpjekjet qe kemi kaluar me zor te madh dhe ashtu sic e dini, u bene me mungesa ekonomike e financiare dhe me varferi. Por, ne cdo moment, nuk kemi lene pas zhvillimet e vendit. Pra, une sic ju thashe, se qysh ne Nentorin 1926 e kam kuptuar haptas qellimin e erret te Musolinit kunder Shqiperise. Asnjehere nuk jam gabuar ne ta, por nevojat e medha sic e dini na lane gjithmone t'i arrijme ne frikesimet italiane. Nuk kam lene mjet pa perdorur per sigurimin e Shqiperise, qysh ne vitin 1934. I kam propozuar ballkanasve per nje lidhje ballkanike, duke qene edhe Shqiperia brenda. I jam lutur Ataturkut, qe ky te nderhyje perbri Greqise e Jugosllavise, qe kishin nje aleance ne mes tyre, qe te pranohej edhe Shqiperia. Ai me tregonte Greqine te ciles i kisha propozuar shume here, sa qe ra ne vesh te Musolinit. Greket vete ja treguan qe ne ate kohe. Per kete na dha nje proteste Qeveria Italiane se si mund Qeveria Shqiptare te hyje ne marreveshje me Shtetet Ballkanike, per te bere aleance pa u diskutuar me aleaten e vet Italine, sipas traktatit te aleances. Por, ajo vete me Jugosllavine e te tjere nuk ka gajle. Natyrisht, ne perpara kesaj nuk e mohuam se me greket kemi pasur nje bisedim. Por, kur ta shihnim se do te mberrinim ne nje akorde, atehere sic na imponon aleanca, kishim per te diskutuar me aleaten tone Italine me perpara se te nenshkruhej nje aleance, qe mos te cenohen interesat e aleates sone". Pastaj mbreti vazhdoi: "Si edhe ne keto koherat e fundit qysh me 14 Shkurt 1939, si Jugosllavine, Greqine dhe Turqine, realisht i kam vene ne dijeni mbi kerkesat e Italise, dhe sepse: Shperblimet e ndryshme na premtonin per nje Shqiperi te madhe etj. Po ashtu duke i ndricuar se Italia do te okupoje Shqiperine per nje Kreu-ure kunder Jugosllavise e Greqise. Sepse ky eshte plani i nazifashizmit, e kjo me teper se Gjermania do te kete siguruar me nje armate italiane Ballkanin. Kjo per te qene i lire ne veprimet kunder Polonise dhe se kryelartesia e Gjermanise se sotme nuk e len pa okupuar Dancingun. Aty eshte lufte jo vetem se Polonia eshte e forte por as Britania e Madhe as Franca ne kete nuk do te mbeten me te menjanuara e painters, sepse jane ne lufte. Shtetet Ballkanike, i kane kuptuar mire qellimet Fashiste, por tremben. Ato nuk kane sigurine. Dhe, pasi pane Austrine, Cekosllovakine qe ishte e garantuar nga Anglo-Francezet dhe Rusia, u terhoqen se nuk ishin gati; kjo i ka frikesuar edhe ballkanasit qe sot behen indirekt aleate te Fashizmit kunder Shqiperise. Duke harruar qe neser e kane tek porta e tyre. Edhe Shteteve te Medhaja, Britanise se Madhe e Frances dhe Shteteve te Bashkuara te Amerikes, haptazi ua kam spjeguar qellimet sepse Italia kerkon keto baza ne Shqiperi. Dhe premtimet e garancite, shperblimet qe na ofron gjithashtu edhe te Gjermanise, qe na dergon me anen e Ministrit tone ne Berlin Rauf Fices, qe vete Hitleri e Geringu, na garantojne per nje Shqiperi te madhe. Por, nuk na japin as te drejte po mbyllin syte e na keshillojne urtesi. Britania e Madhe, sic ua kam spjeguar, me dergoi me 25 Mars 1939 Sir Thomas Hohler, bashke me Ministrin e akredituar ketu, Sir Andreu Ryani-n, te cilet haptazi me thane per t'u marre vesh me Italine se jeni krejtesisht te izoluar. Dhe persa u perket Greqise e Jugosllavise, keta sot varen nga kercenimet gjermane, prandaj thane: 'Ne emer te Britanise se Madhe dhe te Frances gjeni nje menyre kompromisi e kaloni kete erresire shume te rrezikshme'. Natyrisht, se ne nuk kishim asnje menyre per te pranuar kerkesat italiane. Kjo ishte nje tradheti qe do i venim Atdheut. Keto kerkesa sa here qe jane paraqitur jane diskutuar e shqyrtuar ne imtesi, si prej Qeverise dhe Parlamentit, ku jane gjetur te papajtueshme me pavaresine e Atdheut. Keshtu prej jush me plot shpirt dhe unanimisht jane zbrapsur ne menyre te papranueshme. Une me 5 Prill 1939, kur Italia na dha ultimatumin e fundit, Parlamentit e Qeverise se bashku ju deklarova te gjitha edhe ju thashe se une ne asnje menyre nuk pranoj cenimin me te vogel: qe t'i behet indipendences se Shqiperise, si shtet i lire. Dhe kurre nuk pranoj qe t'i vihet njolle Kombit Shqiptar. Por, ne eshte se Asambleja Kombetare ka mundesi qe mund ta shpetoje Atdheun nga ky rrezik, une jam gati dhe per shpetimin e Shqiperise e jap doreheqjen e terhiqem. Ju mund te proklamoni nje regjim te ri, qe te rimerrni bisedime te reja me Italine". ,ju shpjegoi Mbreti Zog. "Kundrejt kesaj, ju nuk e pranuat ne asnje menyre mbi cenimin e Pavaresise tokesore te Shqiperise dhe unanimisht votuat refuzimin kryekeput te kerkesave italiane. Duke pranuar gjendjen me te kritikeshme qe te lindi edhe lufte, e kjo eshte e papranueshme. Gjithashtu si mua po ashtu Qeverise se some, na dhate edhe me teper votbesimin me plot fuqi. Dhe, e kjo fuqi vlen brenda eventualisht edhe per jashta shtetit per t'i sherbyer interesave te Atdheut.Tani kemi mberritur perpara ketij kercenimi e mund t'ju themi se jemi ne lufte, por kam degjuar nga disa Ministra e Deputete, qe akoma kane shprese ne telegramet e Musolinit dhe flasin neper kafene, se u moren me qafe etj. Pra, po ju them se: Kjo nuk eshte aspak burrerore. Po lipset haptazi njeriu ta shfaqe mendimin e tij per te miren e interesit te Atdheut. Ja sic ju thashe se me vite e vite jam perpjekur per ta siguruar Shqiperine nga grabitesit. Po nuk kam mundur se interesat e te medhenjeve ne Shqiperi jane te pakta e aspak. Edhe njehere po ua them se ne asnje menyre me mua nuk behet kompromis kurre, se shteti nuk eshte cifliku im, por eshte Atdheu i popullit qe e ka trashegimine e te pareve te vet. Dhe, e ka lare me se me qindra here me gjakun e paster te tij edhe po me gjakun e vet do ta fitoje dhe do ta gezoje. E pra une preferoj vdekjen time edhe Fronin se te tradhetoj popullin shqiptar. E pra do te deshiroja te me thoni se a kemi tjeter rruge pervec kesaj qe kemi marre, dhe cila eshte, kjo qe ju pyes nuk eshte nje akuze. Por, nje mendim qe eshte e drejte e secilit te shfaqe me ndihmen e tij per te miren e popullit qe na ka dhane besimin per ta ruajtur me nder e te pacenueshem. A ka nje qe te me pergjigjet, nje mendim qe mundemi t'i shpetojme ketij rreziku", tha Mbreti Zog. Pas kesaj, u ngrit Kryetari i Parlamentit Pandeli Evangjeli e tha:"Madheri, ne emer te gjithe Parlamentit, i cili me ngarkoi se ne perpjekjet e studime, ne rrahje mendimesh, asnje rruge rruge nuk kemi pervec asaj qe eshte vendosur", tha Pandeli Evangjeli. Te gjithe rrahen duart se eshte e pranueshme vendimi i dhene.

Pas gjithe ketyre, Mbreti ju shpjegoi se: "Kam urdheruar Komadantin e Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Araniten, qysh me 23 shkurt 1939, qe te pergatise ne mundesi te fshehte pa rene ne sy te italianeve nje fuqi mbrojtje, duke i afruar ne baza te aferta bregdetare. Por, kjo ka qene shume e veshtire, ngaqe ne ushtrine e vogel tonen kane qene organizatoret italiane, e nuk kishte mundesi asnje levizje pa u diktuar prej tyre. Kjo nuk na interesonte, per arsye se nuk donim qe te na quanin, ne nxitesa te ngjarjeve. Qe pa asgje na kane akuzuar duke na terhequr verejtje deri tek Lidhja e Kombeve. Duke pare se kjo eshte e veshtire, urdherova po me kete date komandantin e xhandarmerise kolonel Shefki Shatkun, te pergatise 6 batalione te lehta xhandaresh brenda dhe ai i shkolles se xhandarmerise, te cilet brenda nje kohe shume te shkurter te vihen ne dispozicion te komandes Mbrojtjes Kombetare. Por, kjo e xhandarmerise nuk mund te quhet ndonje mobilizim, se vihet si shkak sigurim qetesie. Kjo eshte e pergatitur, me sa me kane lajmeruar komandantet. Me 18 Mars 1939, Komandanti i Mbrojtjes Kombetare, bashke me kryetarin e Shtatmadherise, si dhe komandantin e Xhandarmerise me kane paraqitur nje plan, qe permban 4 zonat e mbrojtjes se Atdheut, te pjesetuara ne thellesira sipas evenimenteve qe te paraqiten. Ky plan eshte shume i pershtatshem ne eshte se do te kene mundesine tani ta vene ne zbatim. Sepse sot te gjithe organizatoret italiane shkuan per Itali. Komanda e Mbrojtjes ka marre masat e shpejta, sipas urdherave te dhena, ne baze te planit qe ka paraqitur, se koha nuk prêt. Kam bindjen se me forcimin e 6 batalioneve te xhandarmerise, te cilat mund te jene sistemuar neper vendet qe me kane parashtruar me kohen, sic me thane. Sepse Durresi u plotesua krejtesisht me forcat qe ishin caktuar e gjithashtu pritet edhe Vlora, qe eshte nje pike me rendesi ne vendet e tjera. Por kemi mesuar se ende nuk eshte plotesuar aspak. Madje edhe armet: 1200 pushke akoma nuk jane shperndare. Aty zhvillohet nje propagande e madhe italiane.Gjithashtu, po me ate date 22 shkurt 1939 dhe Ministrin e Brendshem Musa Juken, bashke me komandantin e xhandarmerise kolonel Shefki Shatkun, i kam urdheruar, tha Mbreti,- per te marre masat e shpejta per sigurimin e qetesise se brendshme, duke u dhene gjithe kopetencen per te ndryshuar nepunesit duke vene ata qe jane te afte per sigurimin e brendshem. Per ne rast lufte me kane dhene sigurine si njeri po ashtu edhe tjetri, se jane marre te gjitha masat, e kane sjelle besimin e plote. Me sa me lajmeron Kryeministri, mbi disa raportime te Ministrit te Brendshem Musa Jukes, sonte kjo me habiti. Ku duket se situata vjen ne kundershtim me ato sigurime te dhena mbi sigurimin e qetesise. Dhe, kjo tani nuk mund te ndryshohet qofte mbi qarkomandantin dhe as te tjeret. Sepse koha nuk lejon, qe kjo duhet te merrej pak me pare. Une them se: Kjo mase duhej marre qysh se ju kam dhene te gjitha kopentencat. Persa i perket sjelljeve te Qeverise Jugosllave kjo nuk na habit aspak. Sepse sic e shpjeguam, ajo me teper eshte nga Fashizmi dhe nga frika mund te ndihmoje fashizmin, kunder nesh. Kjo ka qene qe po heqim dore si qender qe ishte caktuar Shkodra dhe Homezhin. Une ju thashe qe te zgjidhni nga Jugu, se Greqia akoma nuk na ka nxjerre ndonje pengese, por edhe ajo shume e frikesuar sic ju permenda nga mossigurimi nga Shtetet e Medhaja Anglo-Franceze. Ministri i Puneve te Brendshme Musa Juka dhe Komandanti i Xhandarmerise kolonel Shefki Shatku, jane pergjegjes persa i perket sigurimit te qetesise te brendshme. Te marrin masat ne cdo menyre me Prefektet e vetem se pergjegjesia eshte e ketyre te dyve e pafalshme. Ata tani duhet te vihen menjehere ne krye te sigurimit te qetesise se vendit, duke pasur te gjitha kopetencat e emerimeve, e transferimeve", ju tha Mbreti. "Komandanti i Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasi, e kryetari Shtatmadherise Gjeneral Gustav Mirdaici dhe N/kryetari i Shtatmadherise N/kolonel Sami Koka dhe Baron Kishner dhe si ndihmes i komandantit te ushtrise kolonel Shefki Shatku, sipas urdherave te dhena me kohe. Po ua konfirmoj edhe nje here, se e gjithe pergjegjesia e mosplotesimit dhe te zbatimit te mbrojtjes se Atdheut, jeni ju pergjegjes dhe me keni dhene te gjitha sigurimet e plotesimit persa i perket planit te paraqitur e kjo mjafton per vijat e para. Pra, deri tani te viheni ne krye te detyres e te keni te plotesuar te gjitha mungesat se koha nuk prêt. Dhe duhet ta dini veten se jeni ne lufte dhe tani nuk ju pengon asgje per cdo levizje ushtarake dhe mobilizimi, se ajo qe na pengonte me perpara ishte fakti qe mos te binim ne sy te aleates sone Italise. Ajo sot eshte e vendosur te na sulmoje ushtarakisht, pra ju viheni ne krye te detyres se shenjte qe ju perket per mbrojtjen e Atdheut, duke mos lejuar shkeljen e tokes sone pa gjak. E dime, si na dha bota mbare se ushtria jone e pa armatosur dhe e vogel kunder nje fuqie te madhe kolosale rreth 50 here me e madhe se e jona, e armatosur me armet me moderne nuk mundemi ta ndalojme. Por, ta marre vesh bota mbare, se shqiptari nuk perulet per te drejtat e veta por vdes me nder. Dhe, po ju siguroj se: gjaku i paster i ushtarit tone ka per te siguruar indipendencen e Shtetit vete, me plot ndershmeri e ngadhnjim perpara botes se qyteteruar. E pergjegjesia eshte mbi ju, e nuk ka asnje justifikim e duhet qysh ne kete minute te jemi te gatshem per te kryer detyren, se koha nuk prêt tani. Ju pergjegjesit e ushtrise kombetare viheni ne krye te detyres te shenjte dhe ju shtrengoj doren duke ju thene qe Zoti qofte me ushtrine tone trime".

Pas kesaj, komandantet menjehere dolen. Kjo ishte fjala para Asamblese Kombetare e Lartmadherise. Pasi komandantet dolen, Mbreti hipi per pak minuta lart, e la mbledhjen te bisedojne. Ajo qe pritej ishte ndonje lajm prej komandantit te Mbrojtes Kombetare mbi plotesimin e disa qendrave qe ende nuk jane plotesuar, pasi pergjithesisht ishin urdheruar per t'u sistemuar ne bazat e caktuara, kujton adjutanti.

Asambleja Kombetare ora 12 e mbremjes

Pasi doli Mbreti Zog, Mbledhja mori ne shqyrtim sa i perket Madherise se Saj Mbretereshes te semure, dhe te Princit Trashegimtar, qe akoma nuk kishte mbushur 30 ore, per menyren e vendosjes se tyre ne nje vend te sigurte dhe te pershtatshem. Po ashtu dhe sa me shpejt qe te dilnin nga Tirana, kujton adjutanti. "Duke diskutuar dhe pasi Zonat Veri-Lindore nuk jane tanime te pershtatshme nga dyshimet jugosllave, sic e marr per baze Shkodra dhe Homezhi, keto u lane vetem se ne Jug. Dhe, sa per ne Jug u pa me e arsyeshme ne cdo pikepamje ku ne ato zona do te vendosej edhe qendra e Qeverise eshte Korca. Ky ishte vendi me i sigurte per vendosjen e Madherise se Saj Mbretereshes, e Princit Trashegimtar. Pra, kjo u pa me e drejte. Pasi u rrahen mendimet duke studjuar pike per pike mundesite dhe ngjarjet eventuale qe mund te lindin, u pa me e pershtatshme Korca dhe krahinat e saj, dhe keshtu njezeri, Mbledhja e Asamblese Kombetare vendosi qe sot Madheria e Saj Mbreteresha me Princin Trashegimtar te nisen prej Tirane per ne Korce".

Zog I Mbreti Shqiptareve hyri ne Mbledhjen e pergjithshme te Asamblese Kombetare ne oren 12 te nates date 6 Prill 1939. Por, sa u ul Kryetari i Parlamentit Pandeli Evangjeli, ne emer te Asamblese Kombetare i parashtroi vendimin e marre keshtu: "Lartmadheri, Parlamenti dhe Qeveria se bashku, duke marre parasysh ngjarjet eventuale qe mund te na lindin, minute me minute, per interesin e Atdheut e te nderit te shqiptareve mbare e per te qene te lire ne veprimet qe Atdheu lyp prej nesh 'vendosi' qe Madheria e Saj Mbreteresha bashke me Princin Trashegimtar qysh sot te dalin nga Tirana per ne Korce ai vend u caktua me i pershtatshem".

Pse pranoi Mbreti qe te largohej me 7 prill dhe fillimi i invazionit fashist ne oret e mengjezit

Mbreti nuk pranon fillimisht, qe te largohet mbreteresha dhe Princi Leka. "Ajo do te vuaje njesoj si te gjithe familjet e tjera shqiptare, qe do t'i vriten djemte. Tani te shikojme detyren e atdheut", thote ai. Por, pas pak, fjalen e merr Mehdi Frasheri dhe pas tij Pandeli Evangjeli. Ky i precizon mbretit se duhen marra masa qe edhe ai duhet te largohet, sepse realiteti eshte i veshtire. "Te gjitha deshirat e lutjet e te gjithe ketyre te tjereve jane te miat se jam plak. E pra jepna fjalen se e pranoni vendimin e Perfaqesuesve te popullit, se nuk ulem pa e marre fjalen. Sepse ky vendim nuk eshte marre per hater, por lidhen interesat e kombit me to historikisht", thote Pandeli Evangjeli. Por, ne Tirane ka aguar mengjesi. Me 7 prill 1939 dhe ne oren 4 te mengjesit, mbreteresha dhe princi trashegimtar u nisen prej Tirane per ne Korce. Nderkohe, nje ore me vone, flota italiane ka hyre ne Sarande, Vlore ,Durres dhe Shengjin. Nga raportimet e para, ashtu si pritet jane vetem pak forca qe i mbrojne portet
 
UnBeLieVaBle

Lamtumire Shqiperi

Ne daten 9 prill te vitit 1939, Mbreti Zog i le lamtumiren Shqiperise. Ne momentet e fundit, ne piken e Kapshtices ka puthur flamurin dhe pastaj e ka marre me vete, ne drejtim te Greqise, kujton adjutanti Hysein Selmani. Nje ritual, qe perseritet shpesh me shqiptaret e dashuruar mbas atdheut. Por, me mire se ai vete, askush nuk e parashikon, qe nuk do te kthehet me ne Shqiperi. Kjo eshte njekohesisht edhe pika qe eshte perfolur me shume ne historine e tij, ikja nga Shqiperia. Nje histori qe eshte bere dhe qe eshte ribere nga kundershtaret e tij, ashtu si u ka pelqyer.

Nderkohe, ne Shqiperi, ndryshe nga veprimi i mbretit, flamuri shqiptar eshte falur, nga ata zyrtare qe kane mbetur. Nuk ka me ate atmosfere armiqesore, qe mendon mbreti kundra italianeve, ndersa puthadoret kane vrapuar, qe te afrohen me regjimin e ri. Realiteti i ri nuk e cudit, mbretin shqiptar, i cili ka filluar nje jete te re, kete here larg Shqiperise. Por, ketu mbretin e pret nje cudi e re. Konsulli shqiptar ne Greqi ka hequr flamurin shqiptar duke e zevendesuar ate me flamurin e Italise.

Jane momentet e fundit, qe Zogu ndjen impaktin e nderimit per te nga Shqiperia. Kjo sepse ne Greqi e presin me shume nderime, ndryshe nga parashikimi i pare dhe me sllogane kunder Italise. Te njejten gje, por kuptohet ne nje sens tjeter, e ben edhe Turqia. E cila, me ane te kryetarit te saj, i afron strehimin mbretit shqiptar me te gjithe njerezit e tij. Ne keto momente shfaqen aleancat historike. Packa qe vitet e paketa te ndare, e qe vijuan nga simbioza e gjate shekullore mes te dy vendeve, vetem i ka tkurrur. Por, Turqia mbetet nje mik dhe pavaresisht anatemes, qe i kane bere shqiptaret, per origjinen e prapambetjes se tyre, ai eshte vendi i tyre me i afert mik. Kete e ndjen edhe Mbreti Zog, kur eshte i bindur se ne ate vend, bashke me mbretereshen dhe princin e vogel 20 ditesh do te jete me i sigurte se kurre. Por, ky afrim ka brenda edhe fatkeqesine e madhe: Shqiperia kurre nuk do te shihet me nga Mbreti shqiptar, Ahmet Zogu. Mbase, kjo pjese e kujtimeve eshte pjesa me e panjohur, qe rrefehet nga adjutanti, per mbretin e shqiptareve. B.an

9 Prill 1939, Mbreti Zog i le lamtumiren Shqiperise

Ne daten 8 prill per Zogun eshte e qarte cdo gje. Ushtaraket e tij nuk kane asgje ne dore. Situata ne vend eshte shume e renduar, ndersa italianet po ia afrohen Tiranes. Ne kete kohe komandantet e tij te ushtrise e keshillojne qe te largohet bashke me njerezit e qeverise. Mbreti largohet ne oren 2 te mengjezit te dates 8 prill. Ndalon ne Qaf-Thane ku perpiqet qe te lidhet me komandantet e tij lokale. Por, gjithkund merr pergjigje negative. Shumica e tyre jane terhequr ose larguar jashte atdheut. Ne oren 10 te dates 8 qershor mbreti eshte ne Pogradec. Atje mban fjalen drejtuar te gjithe njerezve te parlamentit te tij. "Une e kisha kuptuar nga perfaqesuesit franceze, angleze dhe amerikane se Italia kishte dore te lire", thote Mbreti. Ai sugjeron qe disa nga komandantet te mundeshin qe te fillonin luften guerrile ne male, sepse lufta evropiane do te fillonte shpejt. Por, kjo duket se nuk eshte e lehte. Mbreti Zog I, ne kete ore, qe perkon me oren 2 pasdite, ne daten 9 prill, kujton adjutanti- bashke me Qeverine dhe Parlamentin dhe nje shumice te madhe oficeresh e nenpunesa, u nis nga Pogradeci e shkoi ne Zemblake. Aty qendroi nje kohe mjaft te gjate. Ne 9 prill ne mbremje vone mberrin ne Kapshtice. Puth flamurin kombetar dhe e merr me vete. Qe andej eshte ne Follorine, ne oren 10 te mengjezit te dites ne vazhdim, ku pritet me nderime nga qytetaret

Tirane 7-8 prill 1939

Komandanti i Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasi, kryetari shtatmadherise gjeneral Gostaq Mirdaici, komandanti i xhandarmerise kolonel Shefki Shatku, ne oren 1 pas mesnate u paraqiten para Lartmadherise se Tij Zog I, Mbret i shqiptareve. Ata, kujton adjutanti, i parashtruan se jo qe nuk ka asnje mundesi per nje pergatitje qofte edhe e vogel, por nje kundermesymje eshte e pamundur. Tani propagandat italo-jugosllave kane hyre kudo, si edhe sado qe ju bejme thirrje komandanteve te zonave asnje pergjigje nuk japin. "Pervec kolonel Ali Rizaja, qe tani pas ngjarjes se Gjirokastres eshte terhequr ne grykat e Kelcyres, por vetem me kompanine e R.Kufirit nen kapiten Dod Nikollen e sa kapiten Haxhi Xhillaga me dy kompanite e kufirit eshte terhequr ne Gjirokaster".Ata i parashtruan mbretit:" Madheri, tani lipset te terhiqemi nga Tirana, sepse Madheria Juaj po ashtu Qeveria se nuk ka asnje arsye ndejtja ketu. Se mos te pesojme ndonje ngjarje te padobishme". Komandantet kur po i parashtrojne Mbretit kete gjendje te re, te shkaktuar shume kritike, ishin teper te shqetesuar e te tronditur. Mbreti Zog menjehere i urdheroi qe keto ngjarje ne hollesi te ja parashtrojne qeverise dhe se bashku si Qeveria ashtu dhe komandantet te vijne ne Pallat. Ketu do te diskutohet mbi largimin si edhe menyra e terheqjes. Natyrisht, duke lene nje fuqi ne kryeqytet, qe kryeqyteti mos te bjere ne dore para nje jave kurse komandantet i parashtruan se: "Kete do ta studjojme po pa fryt, se forcat motorike italiane tani po i afrohen Vores dhe marshojne mbi Rrogozhine, se nuk jemi mire dhe ne asnje menyre nuk na lejon situata e rikrijuar, te marrim nje mase persa eshte deshira e Madherise Suaj". Menjehere ata pastaj shkuan ne Kryeministri.

Ne kete date, ne oren 2 pas mesnate, u mblodh qeveria dhe komandantet ne Pallat, pasi u moren hollesisht ne bisedim. Persa parashtruan komandantet, ata moren vendimin per t'u terhequr ne Elbasan dhe me vone ne Librazhd, Pogradec. Ne kete te fundit ndodhej edhe Parlamenti bashke me Keshillin e Shtetit. Menjehere u moren masat e sigurimit mbi Peqin-Elbasan per cdo ndodhi e sa propaganda e madhe ore ne ore qe zhvillohej prej Italise dhe Jugosllavise gjoja se ne Shqiperi ka plasur nje kryengritje shume e madhe dhe jane kerkuar forcat italiane te hyjne ne Shqiperi per te stabilizuar qetesine e vendit, kujton adjutanti. "Pas ketij vendimi, ne oren 3 pas mesnate, Madheria e Tij Mbreti Zog, Qeveria Mbreterore dhe Komanda liruan kryeqytetin e Tiranes dhe u nisen per ne Elbasan, Librazhd, Qafethane. Mbreti ne Elbasan nuk qendroi, po ne Rejce, zone e Librazhdit dhe Qafthane qendroi disa ore. Nga Qafthana na urdheroi komanden qe te nderlidhej me Tiranen, Krraben, Bejlike dhe eventualisht edhe me vende te tjera, por nuk qe e mundur, se dukej qe vijat telefonike ishin te prera nga agjentet italo-jugosllave".

Nga ora 10 e dates 8 Prill 1939 arriti ne Pogradec bashke me Qeverine. Aty sic u permend ndodhej edhe Parlamenti. "Mbreti me njehere, vazhdon adjutanti- urdheroi Komandantet qe aty te nderlidhen me Tiranen, Shkodren, Burrelin dhe Diber, Kukes, Belgjike, Elbasan dhe Kelcyres me anen e radios R.3 e sa Kryeministrin bashke me kolonel Husein Selmanin i dergoi ne Korce per te hyre mundesisht ne kontakte me kryeministrin Grek Metaksai, me anen e Konsullit Grek ne Korce.

Qeveria Greke shume e frikesuar, jo qe nuk na u pergjigj kerkesave tona per nje ndihme armesh, por me kembengulje insistuan qe brenda 10 oreve do mbyllin kufirin nga nje note shume e ashper italiane, e te tjera gjera qe ne asnje menyre prej grekeve nuk pritej kurrgje. Pastaj shkuam ne Prefekture. Aty ishte Prefekti Vili Vasjari. Qetesia e Korces ishte e mire, megjitheqe nuk kishte xhandare. Por, menjehere urdheruam kolonel Preng Previzin qe me garnizonin e Korces si edhe batalioni i instruksionit te kufirit, qe nuk kishte shkuar per Kelcyre i vume ne dispozicionin e Prefektit dhe u kthyem ne Pogradec. Aty, natyrisht, qeveria bashke me parlamentin, nen kryesine e Mbretit Zog, po bisedojne duke rrahur te gjitha problemet. Kryeministri Kota i parashtroi mbi sa bisedoi me Athinen, si edhe mbi situaten e Korces. Mbreti tha: "Kjo nuk na habit, se e kemi kuptuar me kohe, se qysh kur pashe bisedimet qe pata me perfaqesuesat e shteteve te medhaja si te Britanise se Madhe, Frances dhe te Shteteve te Bashkuara te Amerikes, u vertetua se Musolinit i ishte lene dore e lire ne Shqiperi. Kjo jo vetem nga aleati i tij Hitleri, por terthorazi edhe nga bota demokrate. Sepse keta te fundit shpresonin se me nje qendrim te tille do te shpetonin nga nje lufte e pergjithshme. Mjerisht, shembullat e Austrise e Cekosllovakise, duket se nuk kane qene te mjaftueshme per t'i dhene te kuptonin se qellimi i Boshtit-Berlin-Rome, ishte predominimi i Europes mbare dhe ne kete drejtim okupimi i Shqiperise nuk u paraqit si nje zmadhim per Italine fashiste. Por, me teper vlente si nje krye-ure mesymje kunder shteteve ballkanike".

Njekohesisht, vazhdon adjutanti- dy pika e vertetuan qartazi qellimin e Musolinit: E para kur ushtria fashiste po grumbullohej ne Brindizi e ne Bari, Musolini mundohej me premtime te ndryshme per ta bindur Mbretin Zog te pranonte kushtet e tij; e dyta, Jugosllavia dhe Greqia, te kercenuar nga nazi-fashizmi, u tremben, dhe me shprese shpetimi i lane dore te lire fashizmit ne Shqiperi, duke i dhene te kuptonin njekohesisht Qeverise Shqiptare se nuk e shihnin me sy te mire qendrimin e saj kunder Italise. Dhe ishin te shtrenguar ne mos lejuam asnje levizje luftarake ne afersite e kufirit te tyre. Shqiperia pra, jo vetem, qe nuk kishte asnje shprese perkrahje materiale, por i mungonte edhe cdo ndihme morale nga fqinjet e saj. Sic eshte permendur edhe me pare, se, plani i Zogut i Mbretit te shqiptareve, ishte per te vazhduar qendresen kunder fuqive fashiste, e paketa per 6 muaj. Por, duke mos pasur asnje shprese perkrahje, qe ju refuzuan kryekeput nga fqinjet e medha dhe te fqinjeve te Shqiperise, ky plan deshtoi. Mbreti Zog eshte munduar deri minuten e fundit te bindi keto shtete, qe te pakten mos te pengonin me rrugen terthorazi qendresen shqiptare, kur aeroplanet e Duces, bombardonin portat e Shqiperise e fluturonin jo me lart se 100 metra mbi shtepite e qyteteve shqiptare dhe te kryeqytetit dhe te Pallatit Mbreteror. Shtetet e Ballkanit benin sere, dhe nuk na u pergjigjen.

Pogradec 8 prill 1939 - ora 4 pasdite

"Mbreti Zog, ishte i vendosur te luftoje me shprese se Fuqite e Medhaja si edhe Fqinjet tane do te kuptonin rrezikun dhe do te nderronin politiken e tyre kundrejt veprimeve fashiste. Por, keto fatkeqesisht nuk u realizuan. Per me teper detyruan Mbretin Zog me Qeverine. Ai ne mengjesin e 8 Prillit 1939 do te linte Tiranen dhe u nis per ne Pogradec. Po, ne kete dite, ne Pogradec, pasdite, Qeveria preu te gjitha nderhyrjet qe beri. Ajo nuk pati asnje shprese ndihme, perkundrazi nga pergjigjet e ndryshme qe mori nga Greqia qe sot do te mbyllte kufirin. Jugosllavia bente c'ishte e mundur per te krijuar ndonje kryengritje, ne perkrahjen fashiste e shume trazira te tjera qe keto ishin me fakte, vazhdon adjutanti. Gjithashtu dhe situata e brendshme tani nuk mbetej e qete, e aspak e mire, se edhe Komandantet nuk ishin komplet ne rregull, ne kontakt mbi veprimet e ndodhirat e komandave te tyre. Po, ashtu Ministri i Brendshem kishte humbur kontaktet me nje pjese te Prefekteve, qe ishin terhequr prej vendeve, e situata nuk shihej e favorshme.

Pogradec 8 prill 1939 - ora 5 pasdite

"Ne kete date, ne oren 5 pasdite, duke u bazuar ne gjendjen e veshtire te lartpermendur, Parlamenti bashke me Qeverine, te mbledhur ne forme Asambleje, duke e studjuar ne imtesi rrethanat si perjashta, po ashtu te brendshmet, pas nje bisedimi te gjate, duke e gjykuar ne pergjithesi u pa se, cdo veprim ushtarak nuk do te sillte asnje dobi, perkundrazi mund te shkaktonte deme. Ai vendosi per heren e dyte duke veshur Lartmadherine e Tij Zog I Mbret i shqiptareve me gjithe fuqite kushtetuese, qe te veproje si brenda dhe jashte Shqiperise bashke me Qeverine, per te mbrojtur lirisht e sa me mire te drejtat dhe interesat e Kombit. Kryeministri Kota, ne emrin e Qeverise Mbreterore, si edhe N/kryetari i Parlamentit Hiqmet Delvina me nje perfaqesi deputetesh ne emrin e Parlamentit, shkuan dhe ja parashtruan Mbretit Zog vendimin e Asamblese Kombetare, qe u muar ne lidhje me ngjarjet e dites qofshin nga shtetet e huaja, po ashtu ne situaten e brendshme. Duke pare qe cdo veprime nuk sjell asnje dobi, duke u bazuar ne fakte, ai vendosi daljen jashte shtetit shqiptar". Mbreti Zog ishte teper i merzitur dhe akoma po shtrengonte me cdo menyre komandantet, qe te nderlidhen me trupat ne zonat e para. Sado te pakta, ato duhet qe te terhiqen ne vijat e dyta te caktuara me pare si ne Vithkuq, Kukes, Martanesh, Qaf Murre, Neshte dhe Puke, e ne keto qendra malore, edhe me ato pak arme e municione. "Ai priste qe te caktohen ne grupe cetash te vogla, qe edhe lufta kunder okupatorit fashist nuk prehet si dhe levizjet e tyre jane te lehta, te kollajshme e he per he, nuk e pranoi vendimin e Asamblese Kombetare, vazhdon adjutanti.

Komandantet bene cmos per t'u nderlidhur me komandat e zonave. Por, ata nuk jepnin ze kur me ne fund u lajmerua se Grupi III ne Shkoder, me te gjithe forcat ka kaluar kufirin e hyne ne Jugosllavi ne Podgorice, po ashtu nje pjese e madhe e Kreshnikeve dhe oficereve kane hyre ne Jugosllavi, si Major Murat Kaloshi, e shume te tjere. Po ashtu Major Abaz Kupi, Murat Basha, Hamza Drini me 400 oficere kaluan ne Diber te madhe, e sa zona ne Bejlik te Elbasanit si edhe Berati nuk japin ze. Vetem kolonel Ali Rizaja, po terhiqet ne Grykat e Krisyres e kapiten Haxhi Xhillaga hyri ne Gjirokaster, kete ja parashtruan Mbretit e komandantet nuk shohin asnje menyre per te plotesuar deshirat e Mbretit".

Me poshte adjutanti vazhdon: Edhe Ministri i Brendshem ka humbur kontaktet me disa prefekte, e tani nuk eshte aspak i kenaqur mbi qetesine e brendshme. Po ashtu, ne rrethet e Vlores, te Prefektures Beratit, te Elbasanit dhe te Shkodres, nuk japim ze aspak. Tani, qe mbetet ajo e Kukesit e Dibres dhe kjo e Korces. Po ashtu sa propaganda jugosllave eshte shume e perhapur gjithandej, dhe perpiqet mbi krijimin e nje kryengritje ne disa vende te Shqiperise, per te vertetuar ate qe pa mase beri Qeveria Italiane para botes, duke shpifur se ne Shqiperi ka plasur nje revolucion I madh e kerkojne shkarkimin e ushtrise italiane etj.

Mbreti Zog I mblodhi edhe nje here komandantet si dhe Ministrin e Brendshem, per te thirrur disa persona ne emer e per t'i ngarkuar qe ata te formojne disa ceta ne male. Sepse influenca e tyre ne popull ka te beje shume. "Qellimi im eshte,- tha Mbreti- mos te shuhet lufta kunder okupatorit, me ceta sado te vogla. Kam bindjen e plote se lufta e pergjithshme Europiane nuk ka per te kaluar vitin. Keshtu te kemi disa qendra luftimi ne malet e Shqiperise, qe ne ate kohe te nderlidhen me ato shtete eventualisht qe do te jene ne lufte".

Por as komandantet, as Ministri i Brendshem nuk kishin asnje shprese he per he, mbi nje veprim te tille. Kishte ne fakt posibilitete me vone qe keto te funksionojne, sic urdheronte Mbreti. Qeveria bashke me Parlamentin, i parashtruan Mbretit duke i vene ne dukje edhe ndodhira te rikrijuara qe nuk pajtoheshin aspak me interesat e Atdheut. "Madheria Juaj, duhet qe te pranoni vendimin e Asamblese Kombetare, se cdo ore vjen duke u keqesuar, nga propagandat armike", i thane mbretit .

Pogradec 8 Prill-ora 06.00 pasdite

Vendimin per t'u larguar nga Shqiperia, qe i paraqiti Mbretit Zog I, Asambleja Kombetare, ne lidhje me ngjarjet e dites te shenuara dhe me qendrimin negativ te Shteteve fqinje, Jugosllavise e Greqise me teper ishte per mos t'i dhene shkak lajmeve te pavend, qe perhapte me qellim fashizmi. Kjo, se gjoja ne Shqiperi ka shperthyer nje kryengritje e madhe dhe forcat fashiste jane duke zbarkuar per te shuar kete revolucion. Gjithashtu, ne kete dite, Qeveria Greke teper e presionuar dhe e frikesuar prej Musolinit dhe aleatet Anglo-Franceze qe keshillonin te rrinin urte e mos t'i jepnin shkak zemerimit, se asnje garanci nuk kishin e kjo per t'u shpetuar ketyre rreziqeve, lajmerojne Kryeministrin tone Koten, se ishin te detyruar per ta mbyllur kufirin, "e ju bejme te ditur se ne 12 te nates te kesaj date kufiri do te jete i mbyllur".

Te gjitha keto ngjarje, si edhe duke mos pasur asnje mundesi per te zbatuar planin e vendosur per mbrojtjen e Atdheut dhe jashte deshires Tuaj personale, si edhe ne baze te "Statutit Themeltar te Mbreterise Shqiptare" u vendos qe te pranohej vendimi i Asamblese Kombetare, per te dale nga toka shqiptare.

Mbreti Zog I, te njejten kohe, urdheroi Komandantin e Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasin, si edhe komandantin e Pergjithshem te Xhandarmerise kolonel Shefki Shatkun, qe edhe ato pak forca qe kishin mbetur ne vija te ndryshme duke rezistuar kunder armikut te terhiqen ne male. Brenda atyre zonave qe ishin caktuar, e provizorisht e ne forme cetash mundesisht mos te ndalojne luften kunder okupatorit deri ne momentin qe lufta e pergjithshme evropiane te filloje. Duke qene se Mbreti Zog kishte bindjen e plote se pa u mbushur viti do te plaste Lufta e Dyte Boterore, e cila deshirohet qe ne ate kohe te ndodhe dhe sado te pakta disa trupa tonat pa e nderprere rezistencen.

Pas kesaj, Mbreti Zog I, mblodhi Qeverine se bashku me Parlamentin nen kryesine e Tij dhe ju spjegoi ne hollesi gjendjen boterore, se si qendron dhe mbi veprimet e shpejta te diktatoreve Hitler e Musolin. "Ne heren e pare, ka thene mbreti- i gjithe Ballkani do te okupohet prej forcave fashiste. Po ashtu Polonia, Rumania, Bullgaria dhe Hungaria ku me force, ku me miqesi po do te okupohen nga forcat gjermane, qe jane te pergatitura aq rende sa nuk ta merr mendja. Por, ne okupimin e Polonise as Britania e Madhe as Franca nuk kane per te mbetur te paanshem. Menjehere ato do te jene ne lufte kunder Gjermanise dhe kunder Italise, se keto shtetet e medhaja e kane kuptuar mire gjithe sa u deshirohet nazi-fashizmit si edhe ne vendimet e marra te tyre. Dhe, me plot siguri, po ju them se: Nazi-fashizmi luften qind per qind e kane te humbur. Se rezervat e tyre jane po keto qe na tregojne sot. Kur do t'u mbarohen keto nuk do te jene me ne gjendje per t'i bere balle materialit te madh e te pashterur te anglo-sanksoneve e francezeve, qe rezervat e tyre vijne dita dites duke u zmadhuar. Kurse te ketyre vijne cdo dite duke u mbaruar, e kjo eshte krejtesisht e sigurte. Por, ne, sot per sot po shkojme viktime nga pameshira e burreria e ketyre diktatoreve".

"Ky ka qene vendimi, ka thene mbreti-qe ishte parapare per te rezistuar te pakten 6 muaj ne rrethet e maleve te Shqiperise dhe me pak forca dhe pak arme. Vetem qe rezistenca mos te presi, duke pritur kohen e volitshme qe te hape zjarr ne te gjithe Ballkanin dhe Europen. Qe keshtu t'u ndodhemi brenda, ku atehere Fqinjet tane qe sot po bejne sehir e indirekt aleate te fashizmit, do te na lutnin me qene aleate kunder armikut te perbashket, e kjo eshte e sigurte. Se sikur mos te na kishte penguar Jugosllavia nuk do te ndryshonim planin e pare. Dhe, meqenese sot do te ishim te grumbulluar si Parlamenti dhe Qeveria, e gjithe funksionimet e tjera ne Mat. Ku, aty do te ishim krejtesisht ne gjendje te zhvillonim te gjitha tentativat luftarake dhe diplomatike. Po ashtu edhe persa i perket ushqimeve do te kishim perkrahjen e popullit Mat-Diber-Mirdite e Kosove, e sigurisht edhe te vendeve te tjera gjithandej te Shqiperise. Keto, qe ju spjegova lidhen me emigrimin tone brenda atyre shteteve, qe do te kemi perkrahjet dhe relatat miqesore, se sot per sot Greqia nuk ka per te lejuar te qendrojme ne token e saj, por per here te pare do instalohemi ne Turqi, se ajo asqe e perfill fashizmin".

Pogradec 9 prill 1939 - ora 2 pasdite

Mbreti Zog I, ne kete ore 2 pasdite, kujton adjutanti- bashke me Qeverine dhe Parlamentin dhe nje shumice e madhe oficeresh e nenpunesa, u nis nga Pogradeci e shkoi ne Zemblake. Aty qendroi nje kohe mjaft te gjate. Me pas, dergoi prape ne Korce Kryeministrin Kota, Ministrin e Puneve te Brendshme Musa Juken, komandantin e Mbrojtjes Kombetare Gjeneral Xhemal Aranitasin, kolonel Husein Selmanin, Komandantin e Xhandarmerise kolonel Shefki Shatkun si edhe Prefektin e Korces Veli Vasjarin. Keta ishin urdheruar, per te bere cmos per te hyre ne kontakt me forcat e sidomos te Bejlikut te Elbasanit, dhe te Beratit, si edhe keta te Ali Rizase. Nderkohe, po terhiqeshin keto forca ne Vithkuq, Skrapar, Ternove e Moker, qe eventualisht kjo fuqi kishte 3 batalione ushtare dhe 2 batari mali 65/17, e dy stacione radio R.3. Ky battalion xhandaresh, ai i Major Mahmut Golemit dhe i Major Xhafer Shkambit, po te kete mundesi per t'u lidhur me keto forca te urdherohen me shpejtesi per t'u terhequr ne keto vija, se persa i perket kolonel Ali Riza Topallit, ai eshte i gatshem me dy batalionet e R.Kufirit.

"E, neqoftese keni per te pasur kete mundesi,-ka thene mbreti- per t'u siguruar me keto reparte, e te bini dakord per t'u terhequr ne keto vende, une nuk kam per t'u ngutur per te lene sot token shqiptare. Se po te siguroj keto vende, ketu mundemi per te formuar nje vije qendrese, se me anen e ketushme jemi ne gjendje te bejme rezistenca edhe ne vende te tjera si p.sh. ne Mat, Diber. Keshtu dergojme kolonel Husein Selmanin, kolonel Fiqri Dinen me nje shumice te oficereve dhe kreshniket, megjitheqe nje pjese e madhe kane kaluar ne Jugosllavi, po kjo nuk na ndalon.

Njekohesisht, Kryeministri Kota, te fliste edhe nje here me Kryeministrin Grek Metaksain, mbi kete plot rezistimi, i cili eshte edhe teper ne favorin grek e po te rregullohen keto tentative, ne he per he mbetemi ketu. Ministri i brendshem mundesisht te marre kontakt me Prefekturat qe ende funksionojne".

Ne oren 4 pasdite, po te kesaj date, u kthye Kryeministri Kota me te gjithe te tjeret nga Korca, pa asnje rezultat. Ata nuk kane mundur te hyjne ne kontakt me asnje repart gjithashtu edhe Kryeministri Grek Metaksai, teper i shqetesuar i lajmeronte se:" Sic ju kemi bere te ditur, sot, ne oren 12 te nates mbyllet kufiri. Dhe sa per kete radhe nuk mundemi ne asnje menyre t'u vijme ne ndihme as morale".

Pas kesaj, ne nje bisede te gjate me Asamblene Kombetare, vendosen he per he te linin token shqiptare dhe u nisen per ne Kapshtice, Mbreti Zog, Qeveria, Parlamenti, nje shumice oficeresh si edhe nje shumice nepunesash.

Kapshtice 9 prill 1939 0 ora 19 e mbremjes

Kur mberrine ne posten e Kapshtices, Lartmadheria e Tij Mbreti Zog I u ngrit ne kembe dhe i leshoi syte me plot mallengjim drejt tokes shqiptare. Ai urdheroi me nderime per te ulur Flamurin Kombetar dhe e puthi, e mori me vete e ne kete kohe kaloi kufirin shqiptar.


Follorino 10 prill 1939 - ora 2 e mengjesit

"Kur hyme ne kufirin grek, aty pritnin nje kolonel dhe nje major grek me nje kompani ushtaresh ne nderim. Ata menjehere i prine automobilit te Mbretit Zog, me automobila e motocikleta per Follorine. Por, rruga e mbushur me bore, megjitheqe e kishin zbuluar mjaft me punetore. Aty mezi marshonin automobilat jo me teper se 20 kilometra ne ore, kur arriten ne Follorine ishte ora 1 pas mesnate. Kur arritem ne Follorino megjitheqe ishte vone, dhe shume ftohte, por N/prefekti Follorines me gjithe autoritetet civile e ushtarake te Follorines, si edhe nje pjese e madhe e popullit e pritnin aty ku fillonte hyrja e qytetit Lartmadherine e Tij, Zog I Mbretin e shqiptareve. Menjehere sa erdhi mbreti, kujton adjutanti- populli thirri: "Rrofte Mbreti Zog" e "Poshte Italia fashiste", etj. Dhe N/prefekti u paraqit tek Mbreti e ju vu ne dispozicion. Mbreti pati zbritur nga automobili e po ecte ne kembe duke falenderuar popullin, i shoqeruar nga N/prefekti, koloneli qe ishte dhe ne. Dhe qeveria e parlamenti pothuajse i gjithe personeli behej me mbi 2000 vete. Ata shkuan ne sallonin e hotelit, ku kishte rene Mbreteresha. Natyrisht, ishte nje hotel i vogel dhe Mbreti hyri ne sallonin e Hotelit, bashke me Qeverine dhe nje pjese e deputeteve dhe N/prefekti Follorines pasi e falenderoi N/prefektin. Ky i fundit i tha Kryeministrit Kota qe te bisedonte me te qe te angazhoje nje tren per Selanik qe menjehere te niseshim, brenda ores 10 te dites. Pasi N/prefekti bashke me Prefektin e Korces Veli Vasjarin iken per te rezervuar nje tren, per Selanik, qe te ishte gati ne oren 10 te dites 10 Prill 1939, Mbreti la Kryeministrin ne sallon dhe hipi pak per te pare Mbretereshen dhe Princin. Po Mbreteresha ishte mjaft e lodhur. Ajo nuk qendroi as 20 minuta dhe erdhi ne sallon. Nderkohe populli therriste: "Poshte Italia fashiste". Ne kete kohe, policia i ndaloi per te permendur Italine. Mbreti Zog urdheroi Kryeministrin Koco Koten, te hynte ne kontakt me kryeministrin grek Metaksain, duke i lajmeruar se Mbreti deshiron te niset menjehere per Selanik si edhe per ta falenderuar per gjithe sa pritjet miqesore te N/prefektit dhe autoriteteve e popullit te Follorines dhe i tha: "Haptazi i thuaj se qe tani nese e lejon situata greke, deshironi te qendrojme ne Greqi, lirisht me te drejtat diplomatike apo do te shkojme ne ndonje shtet tjeter".
 
UnBeLieVaBle

Mbreti Zog ftohet zyrtarisht nga qeveria turke

Financat qe ka marre me vete mbreti i shqiptareve

Kerkesa per te afruar Fan Nolin dhe Faik Konicen ne qeveri

Kryeministri grek Metaksai i ben te gjithe nderimet mbretit Zog, por nderkohe eshte shume i frikesuar. Frika duket kur greket shkaktojne nje incident ne tren duke dashur qe te ndajne grupin shqiptar. Pas nje dialogu kortezial me kryeministrin Metaksa gjithshka zgjidhet qetesisht. Gjithsesi, mbreti pritet me nderime ne Larisa, ku i theksohet se ishte ne atdheun e tij te dyte. Ketu behet prezent problemi financiar per here te pare. Bashke me Zogun udhetojne shume njerez te tij. Ministri i Finances Kole Thaci ben prezent per here te pare shumen, qe eshte terhequr nga buxheti i shtetit shqiptar. Rregullohet nje komision, qe do te merret me financat. Ai do te paguaje per legatat qe jane jashte dhe po ashtu edhe per personelin qe ka udhetuar jashte vendit me familjen mbreterore. Nderkohe Zogu i kerkon kryetarit te shtetit turk qe te mbeshtetet. Ai e pranon dhe i thote qe: Turqine, Zogu duhet te konsideroje si miken e tij. Fillojne procedurat e pranimit ne Turqi, ne ambasaden qe eshte ne Athine. Nderkohe mbretin e ndjekin disa incidente. Ambasada shqiptare ne Athine ka ulur flamurin shqiptar dhe ka vene ne vend te saj flamurin e Italise. Konsullin shqiptar e vrasin per kete veprim, ashtu si vrasin edhe dy oficeret greke, qe duan ta mbrojne. Priten ndryshime edhe ne qeverine qe tani eshte ne mergim. Mbreti Zog kishte ne mend sic u bisedua per thirrjen e delegacioneve prej kolonive shqiptare, per te vendosur per qeverine e re ne mergim. "Sa te mberrije ne Instanbul te therrase Faik Konicen, Ministrin tone ne Uashington dhe Imzot Nolin qe brenda delegacioneve te Kolonise te Amerikes te jene edhe keta brenda e njerin prej tyre ta emerojme te marre vendin e Ministrit te Jashtem, se Ekremi (Libohova) nuk kthehet me nga Athina", thote Zogu.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Bëju.

    Votat: 11 40.7%
  • 2-Ankth mesnate.

    Votat: 3 11.1%
  • 3-Të dua ty.

    Votat: 8 29.6%
  • 4-Nje kujtim.

    Votat: 5 18.5%
Back
Top